Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ
ΙΝΔΙΑΝΩΝ
ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ 1855
$Μ.•
ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ
ΑΡΧΗΓΟΣ ΣΗΑΤΛ
Σ Τ Η ΣΕΙΡΑ Β'
ΤΟΥ «ΑΤΑΚΤΟΥ
ΛΑΓΟΥ»
1. ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ : Ζεμφύρα ή Το μυστικόν της Πασιφάης (επιμέλεια - επίμετρο Γιώργη Γιατρομανωλάκη) 2. BARON D'HOLBACH: Ή τέχνη της κοινωνικής αναρρί χησης (μετάφραση Βάνας Χατζάκη) 3. ΑΡΧΗΓΟΣ ΣΗΑΤΛ: Ή νύχτα τών 'Ινδιάνων - "Ενας λόγος τοϋ 1855 (μετάφραση 'Αλόης Σιδερή)
Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΙΝΔΙΑΝΩΝ ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ 1855
4. CHARLES BAUDELAIRE : Ε γ κ ώ μ ι ο του μακιγιάζ (μετά φραση Μαργαρίτας Καραπάνου) ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
ΑΛΟΗ ΣΙΔΕΡΗ
ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ 5. DEZSÔ KOSTOLANYI : Ό κλεπτομανής μεταφραστής (μετάφραση 'Αλόης Σιδερή) 6. SIGMUND FREUD : Το μοτίβο της εκλογής τών μικρών κουτιών (μετάφραση Πάνου Άλοΰπη ) 7. Η. G. WELLS : Ή χώρα τών τυφλών (μετάφραση μνρας Ίσμνρίδου)
« Ο Α Τ Α Κ Τ Ο Σ ΛΑΓΟΣ - 3 » - ΣΕΙΡΑ Β'
Παλ-
8. MAURICE BLANCHOT : Ή αποφασιστική στιγμή (μετά φραση - σχόλια Βαγγέλη Μπιτσώρη ) ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ ο
«
ΐ
\
ΔΗΜΟΤΙΚΗ
ε
α
. • > , .
,
βϊΒΛΚ
Α ρ ι θ μ ό ς
Ή
Νύχτα
τών Ινδιάνων
πρωτοκυκλοφόρησε σε
ευχετήριο βιβλίδιο εκτός εμπορίου στις Ε κ δ ό σ ε ι ς "Αγρα τα Χριστούγεννα 1995. Επανεκδόθηκε στη σειρά τών βιβλιοφιλικών φυλλαδίων « Ό "Ατα κτος Λαγός - άρ. 1 » τών Ε κ δ ό σ ε ω ν "Αγρα τον Δεκέμβριο τοϋ 1997.
ISBN 978-960-325-856-8
για την ελληνική μετάφραση : 1995 και 2009, ΕΚΛΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ Α.Ε. Ζωοδόχου Πηγής 99, 114 73 'Αθήνα Τηλ. 210.7011.461 - FAX 210.7018.649 http : //www.agra.gr, e-mail :
[email protected]
Sealth, κοινώς Seattle - Σηάτλ, είναι το πραγμα τικά όνομα του άρχηγοΰ τών Duwamishs. Γεννήθη κε το 1788 άπο μητέρα Duwamish και πατέρα Suqwamish και πέθανε το 1866. Παιδί ακόμα έζησε την άφιξη τών πρώτων λευκών εξερευνητών ύπο την αρχηγία του λοχαγού George Vancouver το 1792. Ό λόγος του πού δημοσιεύεται εδώ είναι ονομα στός. Είναι εκείνος πού απηύθυνε ό Sealth στον κυ βερνήτη Isaac Stevens κατά το διάστημα τοϋ συμ βουλίου πού κατέληξε στη συνθήκη τοϋ Point El liott στο Όρεγκον το 1855. Μια απάντηση υποδειγ ματική γιά την απλότητα, την αξιοπρέπεια και την όρθοφροσύνη της σ' αυτούς τους λευκούς πού, τοϋ ζητοΰσαν να τους « πουλήσει )>τή γη του και να εγ καταστήσουν τους αυτόχθονες σε καταυλισμούς. Ό πιονιέρος Henry Smith ήταν παρών στο συμβού λιο και κράτησε σημειώσεις άπο τή μετάφραση της απάντησης τοΰ Άρχηγοΰ Σηάτλ στο ιδίωμα chinook. [
5 1
Το προφητικό και επίκαιρο κείμενο πού ακ'ολουθεΐ αποτελεί αυτήν την άπο πρώτο χέρι καταγραφή και μεταφράζεται εδώ πιστά και χωρίς. συντομεύσεις. Για ενα διάστημα θέλησαν να του δώσουν μια οικο λογική ερμηνεία σύμφωνη με τις τάσεις της εποχής μας. Σήμερα μπορεί να διαβαστεί και με μιά άλλη διάσταση του : το ζήτημα είναι πράγματι ή θέση τοϋ άνθρωπου μέσα στή φύση, άλλα πιο βαθιά είναι ή αλληλεξάρτηση κάθε πλάσματος και κάθε πράγματος και ή σχέση τους με την ιερότητα που έκκαλοϋν. "Ε νας λόγος για το μυστήριο της ζωής και τοϋ θανάτου, για τον κύκλο της αέναης επανέναρξης. Το κείμενο αύτο πρωτ*οδημοσιεύτηκε στο The Washington Historical Quarterly, τόμος XXII, άρ. 4, 'Οκτώβριος 1931.
0
ΟΥΡΑΝΟΣ πάνω άπο τα κεφάλια μας, πού επί αιώνες χύνει δάκρυα συμπόνιας για τον λαό μου, ό ουρανός πού μας φαί νεται αναλλοίωτος και αιώνιος, υπόκειται σε αλ λαγές. Σήμερα είναι άνέφελος, αΰριο ϊσως θα εί ναι συννεφιασμένος. Τα λόγια μου είναι σαν τα άστρα πού. μένουν ίδια πάντα : ό μεγάλος αρχη γός της Ούώσινγκτον μπορεί να εμπιστεύεται τις διαβεβαιώσεις τοϋ Σηάτλ δπως μπορεί να είναι σίγουρος για τό γύρισμα του ήλιου και των εποχών. Ό λευκός αρχηγός λέει ότι ό μεγάλος αρχηγός της Ούώσινγκτον μας στέλνει φιλικούς χαιρετισμούς και ευχές. Είναι πολύ ευγενικό άπο μέρους του επειδή ξέρουμε ότι εκείνος κα μιά ανάγκη δεν,έχει τη φιλία μας. Ό λαός του είναι αναρίθμητος σαν τη χλόη πού σκεπάζει τα μεγάλα λιβάδια. Ό λαός μου είναι ολιγάριθμος, [ 7 ]
μοιάζει με σκόρπια δέντρα σε πεδιάδα πού την έχει σαρώσει ή θύελλα. Ό μεγάλος -και, υποθέ τω, κάλος- λευκός αρχηγός μας μηνάει δτι θα ήθελε να αγοράσει τη γη μας, άλλα δτι επιθυμεί να μας αφήσει αρκετή ώστε να ζοΰμε άνετα. Ή προσφορά του αύτη μοιάζει δίκαιη, ακόμα και γενναιόδωρη, γιατί ό έρυθρόδερμος άνθρωπος έχει ήδη στερηθεί τα δικαιώματα του και δεν εί ναι σε θέση να απαιτήσει το σεβασμό τους* μοιά ζει επίσης και συνετή στο μέτρο πού δεν έχουμε πια ανάγκη μιας πολύ εκτεταμένης χώρας. Υπήρξε μια εποχή πού ό λαός μας σκέπαζε τή γη δπως τα κύματα φουρτουνιασμένης θάλασσας σκε πάζουν τον στρωμένο με κοχύλια βυθό της. 'Αλλά ή εποχή αυτή πάει καιρός πού τέλειωσε : άπό το μεγαλείο των φυλών δεν απομένει σήμερα παρά πικρή ανάμνηση. Δεν θα επεκταθώ σε παράπονα για τον πρόωρο μαρασμό της φυλής μας και ούτε θα μεμφθώ τους λευκούς αδελφούς μας πού τον έπέσπευσαν γιατί, κατά κάποιον τρόπο, το φταί ξιμο είναι και δικό μας.
Τα νιάτα είναι παρορμητικά. Όταν οί νέοι μας κυριεύονται άπο θυμό εξαιτίας μιας αδικίας, πραγματικής ή φανταστικής, δταν ασχημίζουν τα πρόσωπα τους βάφοντας τα μαΰρα, αυτό δεί χνει δτι οί καρδιές τους είναι μαύρες* και τότε είναι φορές πού γίνονται σκληροί και άπονοι, και οί ηλικιωμένοι δέν μπορούν να τους συγκρατή σουν. "Ετσι γινόταν πάντα. "Ετσι γινόταν δταν οί πρώτοι λευκοί άνθρωποι άρχισαν να απωθούν τους προγόνους μας προς τή Δύση. Σήμερα πάν τως ευχόμαστε οί εχθροπραξίες μεταξύ μας να μήν μπορούν να ξαναρχίσουν ποτέ πιά. Θα χάναμε σ' αυτές τα πάντα. Τα παλικάρια μας θεωρούν τήν εκδίκηση ως δίκαιη επανόρθωση, ακόμα κι δταν τους στοιχίζει τή ζωή τους, άλλα οί γέροι πού μένουν σπίτι στο διάστημα του πολέμου και οί μητέρες πού αγωνιούν για τήν τύχη των γιων τους ξέρουν καλά πώς δέν έχουν τίποτε νά κερδίσουν. Ό καλός μας πατέρας στην Ούώσινγκτον -γιατί υποθέτω δτι τώρα είναι πατέρας μας δσο είναι και δικός σας, εφόσον ό βασιλιάς Γεώργιος έχει προ9 ]
ωθήσει τα σύνορα του πιο πέρα προς τα βόρεια-, ο μεγάλος και φιλόστοργος πατέρας μας, λέω, μας διαβεβαιώνει δτι, αν κάμουμε δπως επιθυμεί, θα μας προστατέψει. Οί γενναίοι πολεμιστές του θα υψώσουν ολόγυρα μας έ'να άνυπέρβατο τείχος και τα θαυμαστά πολεμικά καράβια του θα γεμί σουν τα λιμάνια μας έτσι ώστε οί παλαιοί εχθροί μας άπο τα μακρινά εδάφη του Βορρά, οί Χίντας και οί Τίμπσιονς, θα πάψουν να τρομοκρατούν τις γυναίκες, τα παιδιά και τους γέρους μας. Τότε θα γίνει πράγματι πατέρας μας κι εμείς θα είμαστε αληθινά παιδιά του. Είναι δμως δυνατόν να γίνει αυτό μια μέρα; Ό Θεός σας δεν είναι ό Θεός μας ! Ό Θεός σας άγαπα τον λαό σας και μισεί τον δικό μου. 'Απλώνει στοργικά τα δυνατά καί προστατευτικά μπράτσα Του γύρω άπο τους χλομοπρόσωπους ανθρώπους καί τους οδηγεί άπο το χέρι δπως ένας πατέρας οδηγεί το μίκρο παιδί του - άλλα έχει εγκαταλείψει τα έρυθρόδερμα παιδιά Του, αν υποθέσουμε πώς είναι στ' αλήθεια παιδιά Του. Ό δικός μας Θεός, το Μεγάλο Πνεύμα, φαίνεται να μας έχει κι Εκείνος ξεχάσει. Ό Θεός
σας σας κάνει μέρα με τη μέρα πιο δυνατούς. Δεν θα περάσει πολύς καιρός καί ο λαός σας θ' απλω θεί σε δλη αύτη τη χώρα. Ό δικός μας δεν παύει να λιγοστεύει σαν τα νερά πού χαμηλώνουν γρή γορα με την παλίρροια καί δεν θα ξαναανέβουν ποτέ πιά. Ό Θεός του λευκού άνθρωπου μάλλον δεν αγαπάει τον λαό μας, άλλως θα τον προστά τευε. Μοιάζουμε σαν τα ορφανά πού δεν μπορούν να στραφούν πουθενά για βοήθεια. Με αυτούς τους δρους πώς να είμαστε αδελφοί σας ; Πώς 6 Θεός σας θα μπορούσε να γίνει καί δικός μας, να μας χαρίσει ευημερία, να ζωντανέψει πάλι στην καρδιά μας το όνειρο του αρχαίου μεγαλείου μας ; *Αν δλοι,έχουμε τον ίδιο Επουράνιο Πατέρα, αυ τός μάλλον έχει προτιμήσεις, γιατί εμφανίζεται μόνο στα χλομοπρόσωπα παιδιά Του. Έμεΐς ποτέ οεν Ιον έχουμε οει. λιε σας έχει όωσει νομούς, άλλα δεν βρήκε ούτε λέξη για τα έρυθρόδερμα παιδιά Του, πού το αναρίθμητο πλήθος τους σκέ παζε κάποτε αύτη την ήπειρο δπως τα άστρα γεμίζουν τον ουρανό. "Οχι ! Είμαστε δυο διαφο ρετικές ράτσες, με διαφορετική καταγωγή καί
αποκλίνουσες τύχες. Οι λαοί μας δεν έχουν πολλά πράγματα κοινά.
άπο τη μνήμη σας και δεν ξαναγυρίζουν πιά. Οί δικοί μας δεν ξεχνούν ποτέ τον θαυμαστό κόσμο πού τους έδωσε τη ζωή. Εξακολουθούν ν'άγα ποϋν τις πράσινες αύτες κοιλάδες, αυτά τα μεγα λόπρεπα βουνά, αυτά τα βαθιά φαράγγια, αυτές τις λίμνες και τις άκτες με τις δασωμένες δχθεςφλέγονται πάντα άπο τρυφερή πονετική αγάπη για τους • ζωντανούς πού ζουν στη μοναξιά και επιστρέφουν συχνά άπο τή χώρα τών Μακάριων Κυνηγιών για να τους επισκεφθούν, να τους κα θοδηγήσουν, να τους παρηγορήσουν καΐ να τους ενθαρρύνουν.
Για μας, οί στάχτες των προγόνων μας είναι ίερες» και οί τόποι δπου αναπαύονται είναι αγιασμένη γη. Έσεΐς περιπλανιέστε μακριά άπό τους τά φους των δικών σας, προφανώς χωρίς λύπη. Ή θρησκεία σας έχει γραφτεί σε πέτρινες πλάκες άπο το σιδερένιο χέρι του Θεοΰ σας για να μην τολμήσετε ποτέ να την ξεχάσετε. Ό έρυθρόδερμος άνθρωπος δεν μπόρεσε ποτέ οΰτε να την καταλά βει οΰτε να τη θυμηθεί. Ή δική μας θρησκεία εί ναι γραμμένη στις καρδίες του λαού μας και απο τελείται άπο τις παραδόσεις τών προγόνων μας τα όνειρα πού έχει στείλει το Μεγάλο Πνεύμα στους παλαιούς τις επίσημες ώρες της νύχτας, τις οπτασίες τών Σοφών μας.
Ή μέρα και ή νύχτα δεν μπορΌΰν να ζήσουν μαζί. Ό έρυθρόδερμος φεύγει πάντα στο πλησίασμα του λευκού δπως ή πρωινή δροσιά αποτραβιέται σαν ανατέλλει ό ήλιος.
Οί νεκροί σας παύουν να άγαποϋν έσας και τη γη πού τους είδε να γεννιούνται άπο τη στιγμή πού περνούν τις πύλες του τάφου και φεύγουν για να πλανηθούν πέρα άπο τα άστρα. Σύντομα σβήνουν
Παρ'δλ'αυτά ή πρόταση σας μοιάζει δίκαιη και πιστεύω δτι οί αδελφοί μου θα τή δεχτούν και θα αποσυρθούν στην περιοχή πού ορίζει ή προσφορά σας. Τότε, άλλου εμείς κι άλλου
[
12 ]
έσεις, θα ζήσουμε εν ειρήνη, γιατί τα λόγια του Μεγάλου Λευκού 'Αρχηγού φαίνεται πώς είναι ή φωνή της'Φύσης πού μιλάει στον λαό μου άπα τα βάθη αδιαπέραστου σκότους. Λίγο μας ενδιαφέρει ό τόπος δπου θα περάσουμε τις υπόλοιπες μέρες μας - δπως και νά 'ναι, δεν θα είναι πολλές. Ή νύχτα των 'Ινδιάνων προμη νύεται σκοτεινή. Οΰτε ενα άστρο ελπίδας δεν λάμ πει στον ορίζοντα, άνεμοι σε τόνους πένθιμους στε νάζουν άπο μακριά. Φαίνεται δτι ή απαίσια Νέμε ση έχει βρει τα ίχνη του έρυθρόδερμου άνθρωπου. "Οπου κι αν πάει εκείνος στο έξης, θα νιώθει πίσω του τα βήματα του αμείλικτου διώκτη του και θα είναι πάντα έτοιμος νά αντιμετωπίσει στωικά τη μοίρα του, έτσι δπως ετοιμάζεται το πληγωμένο ελάφι σαν περιμένει νά το πλησιάσει ο κυνηγός. 'Ακόμα μερικά φεγγάρια, ακόμα μερικοί χειμώνες καί, άπο τους ισχυρούς χωροδεσπότες πού άλλοτε πλημμύριζαν την ευρύχωρη αύτη γη ζώντας μέσα σε ευτυχισμένα σπιτικά προστατευμένοι άπο το [ Η 1
Μεγάλο Πνεύμα, δεν θα απομείνει οΰτε ένας για νά κλάψει πάνω στους τάφους ένας λαοΰ πού ήταν κάποτε πιο ανθηρός καί πιο ελπιδοφόρος άπο τον δικό σας. 'Αλλά γιατί νά θλίβομαι για την πρόωρη εξαφάνιση των δικών μου ; Ή μια φυλή ακολουθεί την άλλη, το ενα εονος οιαοεχεται το άλλο όπως τα κύματα του ώκεανοΰ. Αυτός είναι ό νόμος της φύσης καί κάθε παράπονο μοιάζει ανώφελο. Ό καιρός της δικής σας πτώσης μπορεί νά είναι α κόμα μακριά, άλλα θα έρθει σίγουρα, γιατί ακόμα καί ό λευκός άνθρωπος πού έχει τον θεό στο πλάι του νά τοϋ μιλάει δπως σε φίλο δεν θα μπορέσει νά ξεφύγει τήν κοινή μοίρα. Τελικά, ίσως νά εί μαστε αδελφοί. Ό χρόνος θα το δείξει. Θά εξετάσουμε τήν πρόταση σας καί, δταν λάβου με τήν απόφαση μας, θά σας τήν ανακοινώσουμε. 'Αλλά για νά τή δεχτούμε, θέτω εγώ ό ίδιος, ήδη άπο τώρα, τον έξης δρο : νά μή μας απαγορευτεί νά επισκεπτόμαστε, οποιαδήποτε στιγμή καί χω ρίς νά μας κακοποιούν, τους τάφους τών προγόνων μας, τών φίλων, τών παιδιών μας. Κάθε κόμμα-
τάκι αύτης της γης είναι ιερό στο πνεύμα του λαοΰ μου. Κάθε βουνοπλαγιά, κάθε κοιλάδα, κάθε πε διάδα, κάθε άλσος είναι αγιασμένο άπό ένα γεγο νός, κάλο ή κακό, πού έχει συντελεστεί πριν άπο πολλά χρόνια. 'Ακόμα και τα βράχια πού μοιάζουν άφωνα και νεκρά, ιδρώνουν κατά μήκος της σιω πηλής Οχθης και ριγούν στην ανάμνηση σημαντι κών συμβάντων δεμένων με τη ζωή τών δικών μου- ή γη δέχεται πιο ερωτικά τα δικά μας άπο τα δικά σας βήματα γιατί είναι πλούσια άπο τη σκό νη τών προγόνων μας και τα γυμνά μας πόδια το νιώθουν αύτο το άγγιγμα της αγάπης. "Ολοι αυτοί πού έφυγαν, τα παλικάρια μας, οι στοργικές.μη τέρες μας, οι ευτυχισμένες κόρες με τή χαρούμενη καρδιά, ακόμα και τα μικρά παιδιά πού έζησαν εδώ και γνώρισαν μόνο για λίγο τή χαρά, εξακο λουθούν ν' άγαποϋν αυτές τις εκτάσεις πού σήμε ρα είναι σκυθρωπές και έρημες' κάθε μέρα, την ώρα πού πέφτει σ' αυτές το σκοτάδι, πυκνά πυκνά επιστρέφουν τα πνεύματα τους. "Οταν ό τελευ ταίος έρυθρόδερμος θα έχει εξαφανιστεί άπο τήν επιφάνεια αύτης της Γης και ή ανάμνηση τών δι[ ι6 ]
κών μου θα έχει γίνει μύθος ανάμεσα στους λευ κούς ανθρώπους, αυτές οι όχθες θα μυρμηγκιαζουν άπο τους αόρατους νεκρούς της φυλής μου και, δταν τα παιδιά τών παιδιών σας θα νομίζουν πώς είναι μόνα μέσα στους κάμπους, μέσα στα μαγα ζιά, μέσα στα εργαστήρια, στους δρόμους ή στή σιωπή αδιαπέραστων δασών, δεν θα είναι δπως νομίζουν. Σ ολη τη 1 η οεν θα υπάρχει μέρος οπού να μπορούν νά βρουν τή μοναξιά. Τή νύχτα, δταν στα χωριά μας και στις πόλεις μας θ' απλώνεται σιωπή και σεις θα τις νομίζετε έρημες, όί δρόμοι θα είναι γεμάτοι άπο πλήθη νεκρών πού θα επι στρέφουν στα ωραία μέρη πού κατείχαν άλλοτε και ακόμα συνεχίζουν ν' άγαποΰν. Ό λευκός άν θρωπος ποτέ δεν θα είναι μόνος. "Ας είναι δίκαιος ό λευκός άνθρωπος και ας με ταχειριστεί τον λαό μου μέ προσοχή γιατί οι νε κροί δέν έχουν απογυμνωθεί άπο τήν εξουσία τους. Οί νεκροί είπα ; Δέν υπάρχει θάνατος. Μόνο αλλάζει ό κόσμος. -
Ό Σηατλ ήταν ένας μελαψός Suqwaraish με ρωμαϊκά παράστημα και μαϋρα σγουρά μαλλιά, 6 ωραιότερος 'Ινδιάνος που εχω δει ποτέ.
,Ε
ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ TOT WILLIAM FRASER TOLMIE, ΧΕΙΡΟΤΡΓΟΐ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ HUDSON BAY, 1833.
Μπορούσες να τον ακούσεις άπα απόσταση μισοϋ μιλίου όταν μιλούσε στον λαό του, κι έμοιαζε να επιβάλλεται στους ανθρώπους του με τη δύναμη τοϋ νου του. DAVID DENNY, ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΤΣ ΠΡΩΤΟΤΣ ΑΠΟΙΚΟΪΣ
^
ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ ΤΟΥ*ΚΟΛΠΟΐ ELLIOTT.
Οί Λευκοί "Ανθρωποι δεν θα τον ξεχάσουν, γιατί εδώ βρίσκεται ή φωτογραφία του, φτιαγμένη άπα το φως των ουρανών. "Οσο παλιώνει, τόσο θα ανεβαίνει ή αξία της. "Οταν οί 'Ινδιάνοι Σηατλ δεν θα υπάρχουν πλέον, ο 'Αρχηγός τους θα παραμένει στη μνήμη και θα τιμάται άπό τις επερχόμενες γενιές. ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΚΗΔΕΙΟ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΣΗΑΤΛ ΠΟΤ ΕΚΦΩΝΗΣΕ Ο ΓΙΟΣ TOT JAMES SEATTLE, ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ TOT, ΣΤΙΣ 7 ΙΟΪΝΙΟΤ 1866.
Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΤΡΠΉ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ «ΝΥΧΤΑΣ ΤΩΝ ΙΝΔΙΑΝΩΝ - ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ 1855» Τ Ο Υ ΑΡΧΗΓΟΥ ΣΗΑΤΛ, ΣΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Τ Η Σ ΑΛΟΗΣ ΣΙΔΕΡΗ, ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ «ΑΝΑ ΓΡΑΜΜΑ» ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ MONOTYPE. ΟΙ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΔΙΟΡΘΟΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Τ Ο Υ ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΠΟΥΚΑΛΑ Η ΕΚΤΥΠΩΣΗ ΚΑΙ ΒΙ ΒΛΙΟΔΕΣΙΑ ΕΠΝΑΝ Σ Τ Ο ΛΙΘΟΓΡΑΦΕΙΟ «ΜΗ ΤΡΟΠΟΛΙΣ» ΣΕ ΧΑΡΤΙ NATURA TOBACCO 100 ΓΡΑΜΜ. ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΕ 2.000 ΑΝΤΙΤΥΠΑ Τ Ο Ν ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ Τ Ο Υ 2009 ΠΑ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟ ΡΗΣΕΙ ΩΣ ΤΡΓΓΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΕΙΡΑΣ Τ Ο Υ «ΑΤΑΚΤΟΥ ΛΑΓΟΥ» ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ «ΑΓΡΑ». Τ Η Ν ΕΚΔΟΣΗ ΣΧΕΔΙΑΣΕ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕ ΑΗΘΗΚΕ Ο
ΣΤΑΥΡΟΣ Α
ΠΕΤΣΟΠΟΥΑΟΣ
'Αριθμός έκδοσης 948
ΔΙΑΘΕΣΙΜΑ ΤΕΥΧΗ ΤΗΣ Α' ΣΕΙΡΑΣ ΤΟΥ « ΑΤΑΚΤΟΥ ΛΑΓΟΥ »
2. JULIEN GRACQ : Επάνοδος στον Μπρετόν (μετάφραση "Εκτορα Κακναβάτον) 4. HONORÉ DE BALZAC : "Ενα πάθος στην έρημο (μετά φραση Σοφίας Διοννσοπονλον) 6. JONATHAN SWIFT : Σεμνή πρόταση ώστε να παύσουν τα τέκνα των φτωχών ν' αποτελούν βάρος για .τους γονείς τους και τον τόπο και να καταστούν ωφέλιμα στην κοινωνία (μετάφραση Γαβριήλ Ν. Πεντζίκη) 7. HENRI CARTIER-BRESSON : Ή αποφασιστική στιγμή (μετάφραση Σοφίας Αιονυσοπονλον) 8. KLAUS MANN : 'Ομοφυλοφιλία και φασισμός (μετά φραση 'Αλέξανδρου "Ισαρη) . 10. ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ : Νικόλαος Εγγονόπουλος ή Το θαΰμα του Έλμπασάν και τοϋ Βοσπόρου και Διά λεξη για τον Ν. 'Εγγονόπουλο (φιλολογική επιμέλεια Γιώργη Γιατρομανωλάκη )
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ Α' ΣΕΙΡΑΣ/ Σε αύτη τη σειρά φιλοξενούνται κείμενα αυτοτελή πού θεωρούνται « μικρά διαμάντια » : δοκίμια και διηγήματα σε θαυμάσιες μεταφράσεις άπό ποιητές και συγγραφείς. Ή τυπογραφία είναι εξαιρετική -με μεταλλικά στοιχεία της κάσας και της μονοτυπίας- και το χαρτί πολυτελές ύδατογραφημένο. Σέ διαφανή θήκη : Σχήμα : 24 Χ 17 εκ.
