கனவு ெமய்ப்படும்
இயற்ைக எழில் ெகாஞ்சும் ேவந்தன்குடியின் ெபrய தனக்கார" கண்ணபிரான். ஊrன் முக்கால்வாசி ெசாத்திற்கு ெசாந்தக்கார". ேராஜா ேதாட்டம், மாந்ேதாப்பு, ெதன்னந்ேதாப்பு, நன்ெசய், புன்ெசய், மாட்டுப்பண்ைண, ச"க்கைர ஆைல... இப்படி அடுக்கிக் ெகாண்ேட ேபாகலாம் அவரது ெசல்வவளத்ைதப் பற்றி. இைவயைனத்திலும் அவரது பிரதான ெதாழில் ேலவாேதவி வியாபாரேம! ெவளியில் ெதrயாமல் வட்டி ெதாழிலில் தான் பணத்ைத அள்ளுகிறா" கண்ணபிரான். அவரது த"மபத்தினி காேவr கணவன் அடி பற்றிேய வாழ்பவ". அதனாேலேய மாமியா" அகிலாண்டம் ெமச்சிய மருமகள். (ஆனால் அவரது மருமகள்கள் ஒருவரும் இவ" ெமச்சும்படியில்ைல!) ெபrய மகன் முகுந்தனின் மைனவி ேமனகா ெசாந்தம் தான். அதனால் பலேநரங்களில் அடக்கி வாசித்தாலும், கணவைன அடக்கிேய ைவத்திருப்பதில் ெகட்டிக்காr.
இைளய மருமகள் அருணா எதிலும் கராரானவள். தனது ேதைவகைள சாம, ேபத, தான, தண்டம் என எைத ேவண்டுமானாலும் உபேயாகப்படுத்தி கணவன் ஆதவனிடம் சாதிக்கும் சாம"த்தியக்காr. கைடசி மகன் பரதனின் மைனவி பவித்ராேவா அந்த குடும்பத்தில் அைனவைரயும்விட அதிகம் படித்தவள். கணிதத்தில் இளங்கைல பட்டம் ெபற்றவள். இந்த பட்டிக்காடுகளுடன் குப்ைப ெகாட்ட முடியாெதன கணவைன தனிக் குடித்தனம் ெசல்ல நச்சrக்கும் நாகrகப் ெபண். அண்ணன், தம்பிகள் மூவரும் தந்ைத ெசால்ைல தட்டாதவ"கள். அதனாேலேய அந்த குடும்பம் இன்னும் ஒற்றுைமயாக இருக்கிறது. ஆளுக்ெகாரு பக்கமாய் எல்லாவற்றிலும் மாற்று கருத்துைடய மருமகள்கள் அைனவரும் ஒற்றுைமயுடன் இருப்பது ஒேர விஷயத்தில் தான். அது அந்தவட்டு H கைடக்குட்டி பாரதியின் கல்யாண விஷயத்தில் தான். ஆம்! ஒேர நாத்தனா" ஆயிற்ேற அந்த அக்கைரதான் என குடும்பேம ேச"ந்து குதூகலிக்கும் இவ"களது உள்குத்து புrயாமல். ஆனால் இவ"களுக்கு ேபாட்டியாக இருக்குமளவிற்கு பாரதி ஒன்றும் ெபrய ஆெளல்லாம் கிைடயாது. இப்ெபாழுது தான் பனிெரண்டாவேத முடித்திருக்கிறாள். சிறுவயதிலிருந்ேத படிப்பில் அதிக ஆ"வம் ெகாண்டிருந்ததால், நான்கு மணி ேநர பிரயாண தூரத்தில் இருக்கும் ேமலவன்ேகாட்ைடயில் ெபண்கள் பள்ளியின் விடுதி மாணவியாய் இருந்து, படிப்ைப முடித்துக் ெகாண்டு ஊருக்கு வந்திருக்கிறாள். பாரதி தந்ைதையப் ேபால் உயரெமன்பதாேலேய சற்று ெபrய ெபண்ணாக ெதrவாள். அருணாேவா கணவன் வாத்து என அைழக்குமளவிற்கு குள்ளம். அதனாேலேய, "அத்ைத நம்ம பாரதி இப்படி வள"ந்துகிட்ேட ேபாச்சுன்னா மாப்பிள்ைள கிைடப்பது கஷ்டம். காலாகாலத்தில் கல்யாணம் ெசய்திடனும்!" என்பாள் அதி அக்கைறயாய். அருணாவும், ேமனகாவும் பத்தாவைதேய தாண்டாதவ"கள். அவ"கைளவிட சற்று கூடுதலாய் படித்திருக்கும் நாத்தனாைர ேமற்ெகாண்டு படிக்கவிட்டு ெபrயாலாக்குவதா? என கங்கணம் கட்டிக்ெகாண்டு கணவன்மா"கைள மாப்பிள்ைள ேதட தூண்டிக் ெகாண்டிருக்கிறா"கள்.
பவித்ராேவா, "படித்தாலும் படிக்காவிட்டாலும் ெபண்களால் எைதயும் சாதிக்க முடியாது. இந்த குடும்பத்தில் வந்து ேச"ந்து இரண்டு வருடங்கள் ஓடிவிட்டது. இன்னும் ஒரு தனி குடித்தனம் ேபாக முடியைல. நH சீக்கிரம் கல்யாணம் முடிந்து ேபானால் உனக்கு பா"க்கும் ேவைலயாவது குைறயும்!" என எண்ணியபடிேய அவளும் அந்த கூட்டணியில் இைணத்து விட்டாள். காேவrயும் தன் பங்கிற்கு கணவrடம், "பாப்பாக்கு மாப்பிள்ைள பா"க்க ஆரம்பிக்கலாம். நாம நல்லா இருக்கும் ேபாேத அவேளாட ேதைவகள் எல்லாத்ைதயும் சிறப்பா ெசய்திடனும். நமக்கு பிறகு இவளுகைளெயல்லாம் நம்ப முடியாது! என தூண்டிவிட்டுக் ெகாண்டிருந்தா". "ஆத்தா எங்க?" என கண்ணபிரான் அதிகாரமாய் ேகட்க, மைனவி பவ்யமாய், "அப்பத்தாவும், ேபத்தியும் உப்புக்கண்டத்ைத பா"த்துக்கிட்டு மாமரத்தடியில் கைத ேபசிகிட்டு இருக்காக!" "ேபாய் ெரண்டுேபைரயும் கூட்டிகிட்டு வா!" என்றா" கட்டைளயாய். குடும்ப அங்கத்தின"கள் அைனவரும் நடுக்கூடத்தில் குழுமியிருந்தன". ெதாண்ைடைய ெசருமிக் ெகாண்ட கண்ணபிரான் ேபசத் ெதாடங்கினா". "நான் ேபசும் ேபாது யாரும் குறுக்க ேபசாதிக. ேபசி முடித்ததும் எல்ேலாரும் அவுக அவுக கருத்ைத ெசால்லலாம்!" என்ற பீடிைகயிேலேய எேதா ெபrய விஷயெமன்பைத அைனவரும் உண"ந்தன". "ஆத்தா... உங்களுக்கு ெதrயுேம! ெநல்லூ" ேவலாயுதம் ஐயா அவுக ேபரன், நல்லா படிச்சு ெபrய உத்திேயாகத்தில் இருக்காக. நல்ல குடும்பம். ஒத்த புள்ைள, நம்ம பாப்பாைவ ேகக்குறாக!" என்றா" அைமதியாக. "அடக்கடவுேள! இங்கு நான் தாேன பாப்பா. என்ேனாட கல்யாண விசயமா தான் அப்பா ஏேதா ெசால்றாங்க. இப்ப என்ன பண்றது?" என தவித்தாள் பாரதி. ஆனால் அகிலாண்டேமா,
"யாரு... ெசாத்துப்பத்ெதல்லாம் ேவண்டாம் ேபாlஸ் ேவைலதான் ேவணும்னு அப்பைன எதுத்துகிட்டு ெபாண்டாட்டிைய கூட்டிகிட்டு ேபானாேன சுந்தரம், அவேனாட மகனுக்கா ேகக்குறாக?" என்றா" நHட்டி முழக்கி. "ஆமா ஆத்தா! மாப்பிள்ைளயும் ேபாlஸ் தான். சிவகங்ைகயில் இன்ஸ்ெபக்ட்டரா இருக்காங்க. ேபரு பாண்டியன். அப்பாரு இறந்துட்டாராம்... ஆத்தாளும் மகனுமா அங்கேய இருக்காங்க. ஐயா ெசாத்ைதெயல்லாம் ேபரனுக்ேக எழுதிவச்சுட்டா"." "அடக் கண்ராவிேய! மகன் ேபாlசாகணும்னு ெசான்னதால ெசாத்தில் பங்கு கிைடயாதுன்னு ெசான்ன மனுஷன் ேபாlஸ்கார ேபரனுக்கு எல்லாத்ைதயும் எழுதிவச்சிருக்காேர?" என தாைடயில் ைகைவக்க, பாரதிேயா, (ஏய் கிழவி யாருக்கு யா" ெசாத்து ெகாடுத்தா உனக்ெகன்ன? இவ்வளவு ேநரம் என்ேனாட கனவு… லட்சியம் எல்லாத்ைதயும் கைத ேகக்குறமாதிr நல்லா தைலயாட்டி ேகட்டிேய அைத பற்றி ெசால்லி உன் மகன் மனைச மாற்றுவைத விட்டு ேதைவயில்லாைத ேபசிகிட்டு இருக்க..) என அப்பத்தாைவ ேகாபமாக முைறத்துக் ெகாண்டிருந்தாள். "இவுகளும் ேபாlசாவாகன்னு ெதrஞ்சிருந்தா ெகாடுத்திருக்கமாட்டாரா இருக்கும். இது சின்ன வயதில் நடந்த விஷயம். ேபான வாரம் நம்ம ேவலு மகள் கல்யாணத்தில் பாப்பாைவ பாத்திருக்காக ெராம்ப பிடிச்சு ேபாச்சாம் அதான் ேகட்டுவிட்டிருக்காக. மாப்பிள்ைளைய பத்தி விசாrச்ேசன்... ெராம்ப நல்ல மாதிrயாத்தான் ெசால்றாக. வர ெவள்ளிக்கிழைம ெவத்தைல பாக்கு மாத்திக்கலாம்னு (கல்யாண உறுதி ெசய்தல்) வரச் ெசால்லியிருக்ேகன்." என்றா" ஒரு தந்ைதயாய் தன் கடைமைய சிறப்பாக ெசய்த ெபருைமயில். இதற்குேமல் ெபாறுைமயாக இருக்க முடியாது என முடிவு ெசய்த பாரதி ெமல்ல, "அப்பா... நான் காேலஜில் படிக்கணும்." என ஆரம்பிக்க அப்பத்தாவும் ேச"ந்துெகாண்டா". "ஆமாய்யா! சின்ன புள்ைளக்கு எதுக்கு கல்யாணம்? அந்த படிப்பு இன்னும் மூணு வருசம் தானாம், அது முடிந்ததும் கட்டி ெகாடுக்கலாம். அப்புறமா நH
உன் புருஷன் வட்டில் H ேபாய் அந்த ெபாட்டி கைடைய வச்சுக்க. அதுக்ெகல்லாம் என் மகன் ஒப்புக்க மாட்டான்!" என்றா" ேபத்திைய பா"த்து கண் சிமிட்டிய படி. அவேளா, "அப்பத்தா அது ெபாட்டிக்கைட இல்ைல ெபாட்டீக்" என பல்ைல கடித்தாள். கண்ணபிரான் எதற்கும் அைசந்து ெகாடுக்கவில்ைல. "நம்ம இனத்தில் படித்த ெபாண்ணுகளுக்கு மாப்பிள்ைள கிைடப்பது ெராம்ப சிரமம். நம்ம குடும்பத்திேலேய படிச்ச புள்ளயால வார பிரச்சைனகைள சமாளிக்க முடியாமல் எவ்வளவு சிரமப்படுேறாம்... பாப்பா படித்தவைர ேபாதும்!" இந்த சம்மந்தத்ைத விட தனக்கு மனமில்ைல என்பைத அழுத்தமாக பதிவு ெசய்தா". "ப்ள Hஸ் பா! ேபஷன் டிைசனிங் என்ேனாட கனவுப்பா! இேதா நம்ம மதுைரயிேலேய இருக்குப்பா... முன்ன மாதிrேய ஹாஸ்டலில் இருந்து படிக்கிேறன் பா!" என ெகாஞ்சினாள் பாரதி. "ஆமா தம்பி அதுெவான்னும் ெபrய படிப்பு இல்ைல. நம்ம பாலு ெடய்ல" மூணு நாளில் ைதத்து ெகாடுப்பைதத் தான் உன் மக பாடமா மூணு வருஷம் படிக்கப்ேபாறா!" என தான் சப்ேபா"ட் பண்ணுவதாக எண்ணி அவளது ஆைசக்கு குழிேதாண்டினா" அகிலாண்டம். "இதுக்ெகதுக்கு படிக்கணும் பட்டணத்துல அவேனாட நல்லா ைதக்கிற கைடக்காரன் பா"த்து கல்யாண ஜாக்ெகட்ெடல்லாம் ைதக்க ெகாடுத்துடலாம்!" என்ற காேவr தான் ஒரு அப்பாவி என்பைத நிரூபித்தா". தன் சிrப்ைப அடக்க ெபரும்பாடுபட்ட பவித்ரா இப்படி ஒரு குடும்பத்தில் பிறந்துவிட்ட உனக்ெகதுக்கு இந்த ேவண்டாத ஆைசெயன பாரதிைய பrதாபமாக பா"த்தாள். "இங்கு பாரு பாப்பா நம்ம ெசாந்தத்தில் யாரும் எட்டாவைதேய தாண்டினதில்ல. ெபாம்பளபுள்ைளக்கு ஏன் படிப்புன்னு ேகட்ட அத்தைன ேபைரயும் மீ றித்தான் நH ஆைசபட்ேடன்னு உன்ைன ெவளியூrல் தங்கவச்சு படிக்க வச்ேசன். உன் அண்ணன்கெளல்லாம் பத்தாவது தான் படிச்சாங்க அவ"களுக்கு என்ன குைற? எல்ேலாரும் நல்லா தான் இருகாங்க. நHயும்
அவ"கைள மாதிr அப்பா ெசால்வைத ேகளு உன் வாழ்க்ைகயும் நல்லாயிருக்கும். "அடப்ேபாடா! உன் மகன்களுக்கு படிப்பு வரைல. என் ேபத்திக்கு சரஸ்வதி கடாட்சம் இருக்குடா. அவைள படிக்க ைவ!" என அப்பத்தாவும் அவ" பங்குக்கு வாதாடினா". கண்ணபிராேனா, "ஆத்தா பாப்பா விஷயத்தில் நான் முடிவு எடுத்தாச்சு. ேவறு ேபச்சு ேபசலாம். புள்ைளக்கு எவ்வளவு சீ"ெசனத்தி பண்ணலாம்? நைக ேபாடலாம்னு முடிவு பண்ணிடலாம்.' என்றா" கறாராக. ெபாறுைம இழந்த பாரதி ேவறுவழிைய பிரேயாகித்தாள், "அப்பா சட்டப்படி இந்த கல்யாணம் தப்பு! எனக்கு இன்னும் பதிெனட்டு வயசு முடியைல. இது ெதrஞ்சா உங்க இன்ஸ்ெபக்ட" மாப்பிள்ைளேய உங்கைள தூக்கி உள்ள ேபாட்டுவிடுவா".!" “அட்ராசக்ைக! அட்ராசக்ைக!” என மருமகள்கள் மூவரும் குதூகலமாக, எதற்கும் அசராத கண்ணபிரான் இதற்கும் அைசந்து ெகாடுக்கவில்ைல. "கல்யாணம் இன்னும் மூணு மாசம் கழிச்சுத்தான்! அதுக்குள்ள உனக்கு பதிெனட்டு முடிந்துவிடும். நHயும் அம்மாகிட்ட சைமயல், வட்டு H ேவைளெயல்லாம் பழகிக்க! பா"த்தH"களா ஆத்தா! பன்னண்டாவது படிச்சதுக்ேக உங்க ேபத்தி என்ைன தூக்கி உள்ள ைவப்ேபன்கிறா இவைள பட்ட படிப்பு படிக்க வச்சா என்னத்துக்கு ஆகும்?" என்றா" ேகள்வியாய். "விடுய்யா சின்னப்புள்ள தாேன… படிக்கணும்கிற ஆ"வத்தில் ெசால்லிருச்சு. நH எைதயும் மனதில் வச்சுக்காத!" எனறவ" அடுத்து ெசான்னைதத் தான் பாரதியால் ஏற்கேவ முடியவில்ைல. “அப்பா எது ெசய்தாலும் உன் நல்லதுக்கு தான்! அவுக ேபச்ைச ேகட்டு நடந்துக்க…” என்றா" அகிலாண்டம். நாள் முழுவதும் உண்ணாவிரதம் இருந்தாள். ெமௗன விரதமும் இருந்து பா"த்தாள். யாெராருவரும் பாரதி இருக்கும் பக்கம் கூட திரும்பிப் பா"க்கவில்ைல. ெநாந்துேபானவள் அன்ைனயிடம் அைடக்கலம் ேகட்டாள்.
"அம்மா ப்ள Hஸ்... நH ெசான்னா அப்பா ேகட்பாங்கம்மா! ெசால்லும்மா இன்னும் மூணுவருஷம் மட்டும் தான்! அப்புறம் நH யாைர காண்பிக்கிறிேயா அவைனேய கட்டிக்கிேறன்!" என ெகஞ்சியவளின் விழி பா"த்து, "பாப்பா நம்ம இனத்தில் படித்த பசங்க ெராம்ப குைறவு. எல்ேலாருேம ேதாப்பு ெதாரவுன்னு பா"க்கிறவங்க தான். நH எவ்வளவு படித்தாலும் இந்த கிராமத்தில் தான் வாழ்க்ைகப் படனும். அங்கு உன் படிப்ைப உபேயாகப்படுத்தி ஒன்றும் ெசய்யமுடியாது. உன் அண்ணிைய பா" தான் படித்ததுக்கு ஏற்றா" ேபால் ேவைல பா"க்க ேவண்டுெமன்பதால் தான் தனி குடித்தனம் ேபாகணும்னு ஒத்தக்கால்ல நிக்கிறா! தனியா ேபானால் அவ நல்லா சம்பாதிப்பா... உன் அண்ணன் நிைல என்ன? எல்லா பசங்களும் உன் அண்ணன்கைள ேபால் அைமதியாக இருபாங்கன்னு ெசால்ல முடியாது. அப்புறம் குடும்பத்தில் ரசாபாசம் தான் மிஞ்சும். உங்க அப்பாரு எல்லாத்ைதயும் ேயாசித்து தான் முடிவு ெசய்திருக்கிறா"கள். அவ" முடிைவ யாராலும் மாத்த முடியாது. உன் முடிைவ மாத்திக்கிட்டு சாப்பிட உட்கா"!" என தட்ைட எடுத்து ைவத்தா". தன் கனவு ேகாட்ைட மண்ேணாடு மண்ணானைத எண்ணி அழுது ஓய்ந்து ேபானாள் பாரதி. ெமல்ல அவள் அைறக்கு வந்தன" அப்பத்தாவும் பவித்ராவும், "பாரதி எழுந்துக்க! உன் அப்பாைவ மீ றி யாராலும் எதுவும் ெசய்ய முடியாது. எனக்ெகாரு ேயாசைன ேதாணுது... நH இந்த கல்யாணத்ைத பண்ணிக்கிட்டா தான் அது சாத்தியப்படும். மாப்பிள்ைள நல்லா படிச்சவ". பட்டணத்தில் ேவறு இருக்கிறா". கண்டிப்பா நH ேகட்கிற விதத்தில் ேகட்டா அவேர உன்ைன படிக்க ைவப்பா"!" என்றாள் வாஞ்ைசயுடன் நாத்தனாrன் தைல வருடி. "அடப் ேபாங்கண்ணி! இத்தைன வருஷமா ெபத்து வள"த்த என் அப்பாேவ ெசய்ய மாட்ேடன்கிறா"... முன்ன பின்ன ெதrயாத யாேரா ஒருத்த" எப்படி என்ைன படிக்க ைவப்பாருன்னு நம்பச் ெசால்றிங்க?" என்றாள் எrச்சலுடன். "உன்ைன கட்டிகிட்ட பிறகு அவ" உன் கணவ"! யாேராயில்ைல. அேதாடு படித்தவ"களுக்குத் தான் படிப்பின் அருைம ெதrயும்!" என்றாள் பவித்ரா உண்ைமயான வருத்தத்துடன். அதற்கு ேதாதாக அப்பத்தாவும்,
"உன் அண்ணி ெசால்றதுதான் எனக்கும் சrன்னு படுது, சாட்சிக்காரன் காலில் விழுவைத விட சண்ைடக்காரன் காலில் விழலாம்!" "நH ேபசாத கிழவி! நான் உன்ேமல் பயங்கர ேகாபத்தில் இருக்ேகன். என்னிடம் நான் ெசால்வது சrங்கிற, அப்பாவிடம் அவங்க ெசால்றது சrங்கிற... இப்ேபா அண்ணி ெசால்றது தான் சrங்கிற! நான் உன்ைன நம்பேவமாட்ேடன்!" என ேகாபத்ைத ெகாட்டியவள், "இல்ல அண்ணி... அது சrயா வராது! அவன் என்ைன படிக்க ைவக்கிேறன்னு ெசான்னாலும் நான் அவைன கட்டிக்க மாட்ேடன். "அடம் பிடிக்காத பாரதி! இவைர கட்டிக்கிட்டா படிக்க ைவக்கிறHங்களான்னு ேகட்கவாவது உனக்கு ஒரு வாய்ப்பு கிைடக்கும் ேவறு எவனாவது கிராமத்தாைன கட்டிக்கிட்டா உன் கனைவ எல்லாம் மூட்ைட கட்டி நம்மூ" கண்மாய் கைரயிேலேய தூக்கி வசிட்டு H ேபாய்ட ேவண்டியதுதான்!" என்றவளிடம் ேகாபம் இருந்தது. "எனக்கு ேபாlஸ்கார"கைள பிடிக்காது அண்ணி! பா"க்கும்ேபாேத முரட்டு தனமா... ெராம்பவும் அடாவடியா... எப்ேபாதும் மிரட்டுற மாதிr ஒரு லுக்ேகாடதான் இருப்பாங்க!" "உன் அண்ணன்கைள பா"த்தால் கூட தான் அப்படி இருக்கு!" என்றபடிேய அங்கு வந்து ேச"ந்தன" ேமனகாவும், அருணாவும். "சும்மா ெசால்லாதிங்கண்ணி! அண்ணெனல்லாம் ெராம்ப ெமன்ைமயானவங்க, ஆனால் ேபாlெஸல்லாம் ெமன்ைமயா நடந்துக்க மாட்டாங்க!" என்றாள் விடாப்பிடியாய். "ேபாlசா இருக்கும்ேபாது சr! புருஷனா இருக்கும் ேபாது நல்லாத்தான் நடந்துக்குவாங்க!" என வக்காலத்து வாங்கினாள் அருணா. "அப்படிெயல்லாம் இல்ல. ஸ்ட்rட் ஆபீஸ"ஸ் எப்ேபாதுேம ஒேர மாதிrதான் இருப்பாங்க! அெதல்லாம் எனக்கு ெசட்டாகாது!" என்றாள் விட்ேடற்றியாய்.
"அப்ேபா உனக்கு வைளஞ்சு ெகாடுக்குற ஆளா இருக்கணும்னு பா"க்கிறாய் சrதாேன!" என்றாள் ேமனகா. "ஆமாடி என் ேபரன் ெபாண்டாட்டிகளா! உங்க புருஷன்கைள மாதிr ஒரு அடிைம சிக்கினால் நல்லாயிருக்குமுன்னு பா"க்கிறா என் ேபத்தி!" "அது சr! ஏன் டீ பவித்ரா இன்னுமா இந்த ஊரு நம்ைம நம்புது?" என்று இடக்காக ேகட்ட ேமனகாைவ கண்டுெகாள்ளாமல், "ஆத்தா நH மனைச ேபாட்டு குழப்பாத! உன் சின்ன அண்ணி ெசான்ன மாதிr இந்த மாப்பிள்ைளையேய வைளச்சு ேபாட்டுறலாம்!" "ஏய்! கிழவி... எனக்கு அப்பத்தா மாதிrயா ேபசுற நH?" என்ற ேபத்தியின் சிடுசிடுப்ைப ரசித்தபடி, "உனக்கு அப்பத்தாவா இருக்ேகேன ேவறு எப்படி ேபசுவது? நாம இப்படி கூட்டணி ேபாட்டு ேபசுறது மட்டும் உன் அப்பனுக்கு ெதrஞ்சுது அவ்வளவுதான்! நாைளக்கு மாப்பிள்ைள வரட்டும்... தனியா ேபசி கெரக்ட் பண்ணி படிக்க சம்மதம் வாங்கிடலாம்!" "கெரக்ட் பண்றியா?" என மிரண்டு விழித்த ேபத்திைய ஒரு மா"க்கமாக பா"க்க, பவித்ராேவா, 'அப்பத்தா ெசால்வைத நம்பாேத பாரதி! மாப்பிள்ைளயிடம் தனியாகெவல்லாம் ேபச விடமாட்டாங்க!" "நH என் பக்கமா? இல்ல உன் மகன் பக்கமா?" என முைறத்த ேபத்தியிடம், "உன் பக்கம் தான் டீ ராசாத்தி! உன்ைன மாப்பிள்ைளயிடம் தனியாக ேபசைவக்க ேவண்டியது என் ெபாறுப்பு!" என சத்தியம் ெசய்யாத குைறயாய் வாக்களித்தா" அகிலாண்டம். "ஏன் அப்பத்தா படிக்க ைவக்க முடியாதுன்னு ெசால்லிட்டா?"
"ெசால்லிருவான அவன்? ேதவைத மாதிr ெபாண்ைண கட்டிக் ெகாடுக்கிேறாம்... இைதக் கூட உன்னால் ெசய்ய முடியாதான்னு? மிரட்டி சம்மதிக்க ைவக்கிேறன் கவைலைய விடு!" "ேபாlஸ்க்காரைர நHங்க மிரட்டி சம்மதிக்க ைவக்கப் ேபாறHங்க?" என்ற அருணாவின் எள்ளலில் சுதாrத்துக் ெகாண்ட பாரதி, "ம்ஹும்! நH இப்படித்தான் அப்பாைவ சம்மதிக்க ைவக்கிேறன்னு ெசான்னாய்... ஆனால் அவருக்கு தான் ஜால்ரா ேபாட்டாய்! உன்ைன நம்பமுடியாது!" என்றாள் கராராய். "உன் அப்பன் என் மகன்! அதனால் அவன் ேபச்ைச தட்ட முடியைல. இந்தப்பய அப்படியா? கவைலைய விடு பாப்பா!" என ெபாருத்தமாக தான் பதில் ெசான்னா". மறுநாள் பவித்ராேவ பாரதிக்கு அலங்காரம் ெசய்துவிட்டாள். தன்ைனயும் அறியாமல் (இவள் நல்ல அழகி தான்!) என நாத்தனாrன் முகவாய் பள்ளத்தில் சிறு திருஷ்டி ெபாட்டு ைவத்தவள், 'பாரதி நான் ெசால்ேறன்னு தப்பா நிைனக்காேத! எனக்ெகன்னேவா அப்பத்தாேவாட ஐடியா சrயாவரும்னு ேதாணல. நாம் மாப்பிள்ைளயிடம் இப்பேவ படிக்க ைவக்க ேகட்ேடாெமன்றால் நம்ைம பற்றி தவறாக நிைனக்கலாம்... இல்ல இந்த ெபாண்ேண ேவண்டாம்னு ேபாயிடலாம். அதனால் கல்யாணத்திற்கு பிறகு ேகள் அதுதான் ேசஃப்!" "ேவண்டாம்னு ெசால்லிட்டா நல்லது தாேன அண்ணி!" "யாருக்கு நல்லது? நிச்சயமா உனக்கு ெகடுதல் தான்!" அப்ேபாது அங்கு ஓடிவந்த விக்கி (ெபrய அண்ணனின் மகன்,) "அத்ைத அந்த மாமா என்ைன நிைறய ேகள்வி ேகட்டாங்க! நான் எல்லாத்துக்கும் சrயா பதில் ெசால்லிட்ேடனா… அதான் சாக்ேலட் ெகாடுத்தாங்க!" எனவும்,
'அவன் என்ைன பா"க்க வந்தானா? இல்ல உன்ைன இன்ட"வியூ பண்ண வந்தானா?" என்றாள் மிடுக்காக. "ெதrயைலேய அத்ைத!" எனவும் இருவரும் சிrத்துவிட்டன". "எனக்ெகன்னேவா நல்ல மாதிrத்தான் படுது! எல்ேலாரும் குழந்ைதகளிடம் இயல்பாய் ேபசமாட்டாங்க. இந்த பாண்டியன் நிச்சயமா நல்லவரா தான் இருப்பா"!" என்று பவித்ரா கூறிக் ெகாண்டிருக்கும் ேபாேத அவசரமாக உள்ேள நுைழந்த அருணா, "நல்ல காலம் பாரதி! மாப்பிள்ைள உனக்கு ஏத்தமாதிr உயரமாய், நல்ல வாட்டசாட்டமா இருக்கா". சிrத்தமுகமாவும் இருக்கா". நH ெசான்ன மாதிr விைறப்பாெவல்லாம் இல்ல. உன் அண்ணன்கேளாேடேய சிrத்து ேபசுறா"னா பாேரன்!" "மாப்பிள்ைள ேபசறா" சr! இவ அண்ணன்கெளல்லாம் அவேராட ேபசுறாங்களா?" என கண் சிமிட்டி சிrத்தாள் பவித்ரா. "அைதச் ெசால்லு! அப்பாரு முன்னாடி வாைய திறந்துட்டா தான் முத்து ெகாட்டிடுேம!" என இருவரும் கலகலத்துக் ெகாண்டிருக்க பாரதிக்கு இனம் புrயாத பயம் மனதில் சூழ்ந்தது . கனவுகள் ெதாடரும்...
பாரதிைய அைழத்துச் ெசல்வதற்காக வந்த ேமனகா, "எல்ேலாருக்கும் மாப்பிள்ைளைய பிடிச்சிருக்கு! நம்ம அனுகுட்டி அவrடமிருந்து வரமாட்ேடங்குது. முக்கியமான விஷயம், உன் அப்பத்தா திறந்த வாைய மூடாமல் மாப்பிள்ைளையேய பா"த்துக்கிட்டு உட்கா"ந்திருக்காங்க. நிச்சயமா அவங்க தனியா ேபச உதவமாட்டாங்க. அவேர உன்ேனாட தனியா ேபசணும்னா தான் பிைழத்தாய்!" என எச்சrத்தபடிேய அைழத்து ெசன்றாள்.
அன்ைனயின் ெசால்படி அைனவைரயும் வணங்கி எழுந்தாள். பாரதிைய தன்னருகில் அமரைவத்துக் ெகாண்டா" பாண்டியனின் அன்ைன சிவகாமி. ஜமுக்காலம் விrத்து சீ" பரப்பி இருவட்டாரும் H தைரயில் தான் அம"ந்திருந்தன". பாண்டியனும் தைரயில் தான் அம"ந்திருந்தான். அவளுக்கு எதிராக ெவறும் இரண்டடி இைடெவளியில் அம"ந்திருந்ததால் அவைள அளவிடுவது மிகவும் சுலபமாக இருந்தது அவனுக்கு. பிைற ேபாலும் ெநற்றி, அதில் சிறிதாக ெபாட்டு. ெபrய கண்கள் ைமயிட்டு அைத ேமலும் அழகுபடுத்தியிருக்கிறாள். சீரான புருவம்! திெரடிங் பண்ணியிருப்பாள் ேபாலும். கூrய மூக்கு கருப்பாக இருந்தாலும் மாசு மருவில்லாத பளபளப்பான சருமம். கன்னத்தின் ஓரத்தில் காதிற்கு ெவகுஅருகில் அந்த மச்சம்
ெவகு அழகு! இெதன்ன தாைடயில்
ெவட்டுக்காயம்? சிறுவயதில் கீ ேழ விழுந்து ைவத்திருப்பாள் ேபால... (ேடய்! வந்தவுடேனேய உன் இன்ெவஸ்டிேகஷைன ஆரம்பிக்காமல் அடங்கு!) சற்று கனிந்த கீ ழ் உதடு, பா"டா! ைசடில் இருக்கும் அந்த ெதற்றுப்பல் கூட இவளுக்கு அழகாத் தான் இருக்கு! சிrக்கும் ேபாது பயங்கர அழகா இருக்காேள! (ஓவரா ெபாங்காதடா! அவள் ஒரு ெடர" பீசு! உன்ைன ரவுண்டுகட்டி அடிக்கும் ேபாது ெதrயும்) இவ்வளவு நHள முடியா? ஏதாவது எஸ்ட்ெடன்ஷன் ைவத்திருப்பாேளா? என தன்ைன மறந்து அவன் அவைள ரசித்துக் ெகாண்டிருக்க, இவன் கருப்பா சிவப்பா? என்று கூட பா"க்காமல் அப்பத்தாைவ முைரத்துக் ெகாண்டிருந்தாள் பாரதி. (இந்த சின்ன குட்டி எதுக்கு இந்த பா"ைவ பாக்குறா? ஆத்தாடி! மாப்பிள்ைள அங்கிட்டு ேபானதும் இவ எனக்கு சங்ைக ஊதிருவாேள…) என பதறியவ" அைத காட்டிக் ெகாள்ளாமல், "ேபராண்டி! பாப்பாைவ பருகுபருகுன்னு பா"த்துக்கிட்டு இருந்தா எப்படி? என் ேபத்திேயாட ேபசிப் பா"த்தாவது பிடிச்சிருக்கா இல்ைலயான்னு ெசால்லுங்க!" என்ற அகிலாண்டத்ைத அதி"ச்சியுடன் பா"த்தா" கண்ணபிரான். (ேபசணும்னு ெசால்வாயா?) என்னும் ேகள்விைய கண்களில் ேதக்கி முதல் முைறயாக அவனது பதிலுக்காக ஆவலுடன் அவன் விழி பா"த்தாள். அவளது
ஒற்ைறப் பா"ைவயில் கட்டுண்டவனுக்கு ெதrயாது
இந்த பா"ைவதான்
தன்ைன கதறடிக்கப் ேபாகிறது என்பது. அவளது விழிகளில் விழுந்தவன், "எனக்கு உங்கைள... இந்த குடும்பத்ைத... உங்கள் ேபத்திைய ெராம்ப பிடிச்சிருக்கு! ேபசிப் பா"க்கணும்கிற அவசியெமல்லாம் இல்ைல!" என்றான் மல"ச்சியுடன். கண்ணபிராேனா, (நான் பா"த்த மாப்பிள்ைள எப்படி?) என்பது ேபால் தன் மீ ைசைய முறுக்கிக் ெகாண்டிருக்க. பாரதிேயா (ேபாச்சு! எல்லாம் ேபாச்சு...) என கண்களில் திரண்ட நHைர உள்ளிழுக்க ெபரும்பாடு பட்டுப்ேபானாள். கூட்டத்தில் இருந்த ெபrயமனித" ஒருவ", "மாப்பிள்ைள தான் ெபண்ைண பிடித்திருப்பதாக ெசால்லிவிட்டாேர பிறெகன்ன ேபசேவண்டியைத ேபசி முடித்துவிட ேவண்டியது தாேன?" என்றா" கம்பீரமாய். "ெபrயவங்க ேபசும் ேபாது குறுக்க ேபசுவதற்கு மன்னிக்கணும்! நாங்கள் ெபண்ணிற்கு ஆைசப்பட்டுதான் வந்ேதாம்! சீ"ெசனத்திக்கு இல்ைல... அதனால் உங்கள் ெபண்ணிற்கு நHங்கள் என்ன ெசய்ய ேவண்டுெமன்று நிைனக்கிறH"கேளா அைத ெசய்யுங்கள்! இதில் ேபசுவதற்கு ஒன்றும் இல்ைல!" என்றா" பாண்டியனின் அன்ைன சிவகாமி. சம்பந்தியின் குணத்ைத கண்டவ"கள் தங்கள் வட்டு H ெபண்ணிற்கு எந்தக் குைறயும் இருக்காது என உளமாற நம்பினா"கள். தனதருேக அம"ந்திருக்கும் பாரதியின் கரம் பிடித்தவ", 'என்னம்மா படித்திருக்கிறாய்?" என்றா" இதமான முறுவலுடன். "பனிெரண்டாவது!" ஒற்ைறயாய் வந்தது பதில். "ஓ! நம்ம இனத்தில் ெபrய படிப்புதான் படித்திருக்கிறாய்." என்றா" கண்கள் விrய (எங்க படிக்க விடறHங்க? அதான் எல்லாத்ைதயும் ெகடுத்துவிட்டீ"கேள..) மூன்று மாதத்தில் திருமணம் என்பது முடிவாகி அைனவரும் விைடெபற்று ெசன்றதும்,
"ஆத்தா! பாத்தியா? மாப்பிள்ைள எவ்வளவு நல்ல ைபயன்! படக்குன்னு நம்ைமெயல்லாம் பிடிச்சிருக்குன்னு ெசால்லிருச்சு!" என அங்கலாய்க்க, வந்தேத ேகாபம் பாரதிக்கு, "ஏய் கிழவி! உன்ைன பிடிச்சிருக்குன்னு ெசான்னான் தாேன நHேய கட்டிக்ேகா! எனக்கு அவைன பிடிக்கைல! இது தான் நH தனியா ேபச ஏற்பாடு பண்ற லட்சணமா?" "இது என்னடி உன்ேனாட வம்பா ேபாச்சு? நான் தான் தனியா ேபசுங்கன்னு ெசான்ேனன்ல... அந்த புள்ைளதான் ேவண்டான்னு ெசால்லிருச்சு... அதுக்கு நான் என்ன ெசய்வது?" என நHட்டி முழங்கினா" அப்பத்தா. "பாரதி! பாண்டியைன பா"த்தியா?" "அவ எங்க மாப்பிள்ைளைய பா"த்தா? என்ைன தாேன முைறத்துக் ெகாண்டிருந்தாள்!" "நல்ல கலரா... உயரமா... அழகா இருக்கா" பாரதி!" என்ற அருணா அண்ணிக்கு, "ஐேயா அண்ணி! கலரும் உயரமும் அழகு கிைடயாது. அன்பும் அனுசரைணயும் தான் அழகு. அப்படி பா"த்தால் கருப்பா இருந்தாலும் என் அண்ணன்கள் தான் அழகு!" என சிலுப்புக் ெகாண்டாள். "இவ அப்பைனயும், அண்ணன்கைளயும் எப்ேபா விட்டுக் ெகாடுத்திருக்கா?" என ெபருைமபட்டுக் ெகாண்டா" அகிலாண்டம். "பாப்பா இந்த குழம்ைப கூட்டு!" என்ற காேவrயிடம், "கணக்ைக தாேன கூட்டணும் குழம்ைப எப்படிக் கூட்டுறது?" என திணறடித்தாள். "ேதாைசைய வட்டமா ஊத்து!" "ஏன் உனக்கு சதுரமா ஊத்த ெதrயாதா?" என அன்ைனைய மடக்கினாள். ேவண்டுெமன்ேற சைமக்கும் ேபாது முக்கியமான எதாவது ஒன்ைற ேபாட
விட்டு விடுவாள்... இல்ைலேயல் அதிகமாக ேபாட்டு விடுவாள். எனினும் யாரும் எந்த குைறயும் ெசால்லாமல் சாப்பிட்டுவிடுவ". கடுப்பாகிய பாரதி, "அண்ணி! என் சைமயைல சாப்பிடும் ேபாது உங்களுக்கு என்ன ேதாணுது?' எனவும், "நாங்கேள சைமத்துவிடலாம்ன்னு தான் ேதாணுது!" என உளறி மாமியாrன் ேகாபத்திற்கு உள்ளாள் ேமனகா. "கெரக்ட்! இது தான் எனக்கும் ேவணும்! உங்களுக்ேக இப்படி ேதான்றினால் நிச்சயம் என் மாமியா" என்ைன சைமயல் கட்டுப் பக்கேம விடமாட்டாங்க!" என கண் சிமிட்டினாள். மிரண்டு ேபான காேவr, "அயித்ைத பா"த்திகளா?" என விழிவிrக்க "நல்லா பா"த்துகிட்டு தான் இருக்ேகன். படிக்கிற புள்ைளக்கு கல்யாண ஏற்பாடு பண்ணினா இப்படித் தான்! மாமியாக்காr ஆத்தாைளயும் அப்பைனயும் தான் ெசால்லுவா... நல்லா அனுபவிங்க!" என ெவடித்தா" அகிலாண்டம். "ெசால்றதுக்கு நல்ல ஆள் பா"த்திக!"
என முனகினாள் அருணா.
"அதுசr... துணிமணி வாங்க எப்ப ேபாறிங்க? இது ெபண்பிள்ைள கல்யாணம்! ேவைல நிைறய இருக்கும். உன் மருமகள்களிடம் ஆளுக்கு ஒன்னா பிrத்துவிடு!" "ஆகட்டும் அயித்ைத! உங்க மகனிடம் ெசால்ேறன்!" என்றா" பவ்யமாய். காேவr சின்ன குட்டி படிப்ைப முடிச்சு வந்ததில் இருந்து உன் மருமகள்களிடம் மாற்றம் ெதrவைத கவனித்தாயா?" "ஆமாம் அயித்ைத! இவளுக மூணுேபரும் சைமயக்கட்ைட தவிர எங்கயாவது ஒன்னா இருந்திருக்காளுகளா? இப்ேபா பாருங்க சின்ன குட்டிேயாட ேச"ந்து கைத ேபசிகிட்டு இருக்காளுக!"
"என் ேபத்தி வசியக்காr அண்ணிகைள எல்லாம் வசியம் பண்ணி ஒன்னு ேசத்துட்டா!" ெபருைம பிடப்பவில்ைல அப்பத்தாவிற்கு. பாரதியின் தயவால் அண்ணிகள் தங்கைள அழகுபடுத்திக் ெகாள்வதில் ஆ"வம் காட்ட ெதாடங்கியிருந்தன". முக பளபளப்பிற்கு கடைல மாவு பூச்சு, உதட்டிற்கு ச"க்கைர ஸ்க்ரப், பாதங்களுக்கு வாசலின் என முன்ேனறியிருந்தன". அந்த நால்வrடமும் நட்பு உருவானது. அன்று அருணாவிற்கு ஆனந்தம் பிடிபடவில்ைல. "பாரதி! என் முகத்ைத ெதாட்டுப் பாேரன்... வழுவழுன்னு இருக்குன்னு உன் அண்ணேன ெசால்லிட்டாரு!" என மகிழ்ந்து ேபானாள். "இது என்ன பிரமாதம்? டவுனில் புருவம் திருத்தி விடுவாங்க... அைதயும் ெசய்து ெகாள்ளுங்கள் அண்ணன் அசந்துவிடுவா"!" "கல்யாணத்திற்கு முன் நானும் திெரடிங் ெசய்திருக்ேகன். இப்ேபாதான் ெசய்வதில்ைல!" பவித்திராவிடம் ஏக்கம் இைழேயாடியது. "நாம் ெசய்யும் ெபrய தப்ேப அது தான். திருமணத்திற்கு பின் நம்ைம கவனிப்பேதயில்ைல. நமக்ெகன்று ேநரம் ஒதுக்குவேத இல்ைல. தினமும் நமக்குன்னு ேநரம் ஒதுக்கணும், மாதம் ஒருமுைற கணவன் குழந்ைதகளுடன் ேகாவில், அருவிக்கைர, டவுன், சினிமா இப்படி எங்கயாவது ேபாகணும். எப்படி தான் வட்டுக்குள்ேளேய H இருக்கீ ங்களா? ெராம்ப கஷ்டம்!" "நாங்களாவது வட்டில் H தான் இருக்ேகாம். நH எப்படி ஹாஸ்டலில் அைடந்துகிடந்தாய்?" "ஹாஸ்டல் ைலப் ெசம ஜாலியாயிருக்கும். சனிக்கிழைம ேதாறும் படம் ேபாடுவாங்க. ெடய்லி 8 டு 9 டிவி பா"க்கலாம். ேட ஸ்கால" பசங்களிடம் பணம் ெகாடுத்து புக்ஸ் வாங்கித்தர ெசால்லி படிப்ேபாம். ஸ்ைடல்னு ஒரு புத்தகம் இருக்கு. 150 ரூபாய். நம்ம முக அைமப்புக்கு ஏத்தமாதிr எப்படி கண்ணாடி ேபாடணும்? முடிெவட்டிக்கணும், ஒல்லியா காட்ட எந்தமாதிr உைட உடுத்தனும், உயரமாக காட்ட என்ன ெசய்யணும்? இப்படி நிைறய விஷயம் இருக்கும்."
"நான் ெராம்ப குட்ைடயா இருக்ேகன்ல... அதான் உன் அண்ணனுக்கு பிடிக்காது!" என்று வருத்தப்பட்ட அருணாவிற்கு, "அண்ணனிடம் ெசால்லுங்க அண்ணி குட்ைடயான ெபாண்ணும் உயரமான ஆணும் தான் ெபாருத்தமான ேஜாடிகள். ஏன்னா நHங்க கட்டிப்பிடிக்கும் ேபாது தான் ெப"ெபக்ட்டா இருக்கும். அண்ணேனாட இதய துடிப்ைப உங்களால் நல்லா ேகட்கமுடியும். அது மூலமா அவேராட காதைல ஈசியா புrந்துெகாள்ளலாம்." என கண் சிமிட்டினாள் பாரதி. "சீ... என்ன இப்படி அசிங்கமா ேபசுற?" என ெவட்கப்பட்டாள் அருணா. "கிழிந்தது இதுேவ உங்களுக்கு அசிங்கமா? பாவம் மாமா!" என கிண்டல் ெசய்தாள் பவித்ரா. "சின்னபுள்ைளைய வச்சுக்கிட்டு என்ன ேபச்சிது?" என்ற ேமனகாவிடம், "சின்ன புள்ைளயா யாரது?" என ேதடுவது ேபால் பாசாங்கு ெசய்த பாரதியின் காைத திருகிய அருணா, "நH ஹாஸ்டலுக்கு ேபாய் ெராம்ப ெகட்டு ேபாய்விட்டாய்!" எனவும், "ஒண்ணுேம ெதrயாமல் நல்லபுள்ைளயா இருப்பைத விட எல்லாம் ெதrந்தும் ெகட்டுப் ேபாகாமல் இருப்பது தான் ெபருைம அண்ணி!" என அசரடித்தாள். "அடிப்பாவி! உனக்கு எல்லாம் ெதrயுமா? பாண்டியன் பாடு திண்டாட்டம் தான்!" "அெதல்லாம் பிரச்சைன இல்ல. அவைன எப்படி ஹாண்டில் பண்ணுவதுன்னு எனக்கு ெதrயும்!" இவைள விட ெபrய எத்தன் அவன் என்பது ெதrயாமல் வாயடித்துக் ெகாண்டிருந்தாள். "பாரதி நH இப்படி மாப்பிள்ைளைய அவன் இவன் என்று ெசால்வைத மட்டும் அத்ைத ேகட்டா"கள்… உன்ேனாடு ேச"த்து எங்களுக்கும் திட்டு விழும்."
"அப்ேபா ேவற எப்படி கூப்பிடலாம்? பாண்டி... ம்ஹும் நல்லாேவயில்ைல. பாண்டியன்! எனக்கு இந்த ேபேற பிடிக்கைல." என அழுத்துக் ெகாண்டவளிடம் , 'என்ன இப்படி ெசால்லிட்ட? உங்க ேபரு எவ்வளவு ெபாருத்தமா ெசால்றதுக்கு ேதாதா அழகா இருக்கு பாரதி பாண்டியன்! சுப்பராயிருக்கு தாேன?" "ஐேயா! பாரதிங்கிற அழகான ேபருக்கு பக்கத்தில் பட்டிக்காட்டு தனமா இருக்கு பாண்டியனாம் ேபைரப்பாரு” (ஓவரா பண்ணாத உனக்ேக அகிலாண்டம்னு தான் ேப" ைவத்திருப்பா"கள் பாரதிய" புண்ணியத்தில் தப்பித்தாய்) என்றவைள பா"த்து மிரண்டு ேபாயின" அண்ணிகள். நாத்தனாrன் மனைத மாற்றும் ெபாருட்டு, "சrவிடு! ேப" ெசால்லி கூப்பிட பிடிக்கவில்ைல எனில் அருணா அக்காைவ ேபால் மாமான்னு கூப்பிடு!" "அெதன்ன மாமா ேகாமான்னு? எனக்கு பிடிக்கவில்ைல!" என சிrத்தாள். "அப்ேபா ேமனகா அக்கா மாதிr அத்தான்னு கூப்பிடு!" "அத்தான்... அவன் இன்ேறாடு ெசத்தான்!" என்றாள் இடக்காக. (எந்த பந்ைத ேபாட்டாலும் ேகட்ச் பிடித்தால் பவித்ராவும் என்ன தான் ெசய்வாள்?) "அைனவைரயும் ெசான்ன H"கள் நHங்கள் எப்படி அண்ணைன கூப்பிடுவ"கள் H அண்ணி?" "நான் கூப்பிடுவைத ெசான்னால் இரண்டு அக்காக்களும் என்ைன அடித்துவிடுவா"கள்" என பயந்த பிள்ைளேபால் அவள் பாசாங்கு ெசய்ய இதழில் சிறு சிrப்புடன் மைனவிைய விழுங்கிக் ெகாண்டிருந்தான் பரதன். அவைன கவனிக்காத அைனவரும் சும்மா ெசால் உன்ைன எதுவும் ெசய்துவிடமாட்ேடாம் என ஊக்கிக் ெகாண்டிருந்தன". "நான் அவைர பரத்னு கூப்பிடுேவன்!" என்றவளது முகம் குங்குமமாய் சிவந்தது.
"பா"டா! படித்தபிள்ைள இப்படி ெவட்கப்படுது" என மற்றவ"கள் ேகலி ெசய்ய அங்கிருந்து ஓடியவள் ைககைள மா"புக்குக் குறுக்காக கட்டியபடி கதவில் சாய்ந்து நிற்கும் கணவைன கண்டு திைகத்து விழித்தாள். அவேனா, "சாப்பாடு ேபாடுங்கன்னு உங்கைள ெவற்றிைல பாக்கு ைவத்து அைழக்கணுமா?' எனறான் உண"ச்சி துைடத்த குரலில். முகம் இருள, "சாr! சாப்பிட வாங்க!" என விைரந்தாள். இதைனக் கண்ட மூவருக்குள்ளும் சிறு ெநருடல் ேதான்றியது. படித்தபிள்ைள ெராம்ப திமிரா இருக்கும்னு தப்பா நிைனத்துவிட்ேடாம் அக்கா! தனிக்குடித்தனம் ேபாகணும்னு ெசான்னைத மட்டும் வச்சுக்கிட்டு அவைள ஒதுக்கி ைவத்துவிட்ேடாம். நாம் மனதில் நிைனத்தைத அவள் ெவளிேய ெசால்லிவிட்டாள். அதனால் தான் இன்னும் ெகாழுந்தன் அவேளாடு பட்டும் படாமலும் நடந்துகிறா" பாவம்!" என பrதாபப்பட்டாள் அருணா. மைனவி பrமாற உணவு உண்டவன், "படிக்காத பட்டிக்காட்டு மக்கேளாட ேபசுவது உங்களுக்கு ெகௗரவ குைறச்சலாயிற்ேற இப்ேபா எப்படி ேபசறHங்க? ஒருேவைள என் அண்ணிகள் கரஸ்பாண்டன்ஸில் படித்து பட்டம் ஏதும் வாங்கிவிட்டா"கேளா?" என்றான் குத்தலாக. அவளிடம் இருந்து பதிேலதும் வராததால் ெமல்ல நிமி"ந்தவன், மைனவியின் நH" திைரயிட்ட விழிகைள கண்டு சட்ெடன எழுந்து ெசன்றுவிட்டான். அவேளா அவன் ைவத்துெசன்ற உணைவ அைமதியாக உண்ணத் ெதாடங்கினாள். அதன் பிறகு மற்ற மூவரும் அவைள கவனிக்கத் ெதாடங்கின". வட்டில் H அைனவைரயும் அைழத்த கண்ணபிரான், "மருமகள்களா! பிள்ைளகைள அத்ைதயிடம் விட்டு பாப்பாைவ கூட்டிகிட்டு நாைளக்கு மதுைரயில் ேபாய் துணிமணிகெளல்லாம் வாங்கிருங்க. பரதா! நH காைர எடுத்துக்கிட்டு அவங்கேளாட ேபா!" "ஆகட்டும் பா!"
"இது நம்ம வட்டு H கைடசி கல்யாணம். அதனால் ெசாந்த பந்தத்திற்ெகல்லாம் துணிமணி ெகாடுத்துடலாம். ேமனகா! அத்ைதையயும் அப்பத்தாைவயும் கலந்து ேபசி எல்ேலாருக்கும் வாங்கிருங்க. "ஆகட்டும் மாமா!" "பாப்பா உனக்கு என்ெனன்ன ேவணுேமா எல்லாவற்ைறயும் வாங்கிக்ேகா! ஆத்தா! ேசைல தான் வாங்கணும் ெசால்லிட்ேடன்!" "அதாேன சுடிதா" கிடிதா" வாங்க விட்டாலும்..." என முணுமுணுத்தாள் பாரதி. "அெதல்லாம் உன் புருஷன் வாங்கிக் ெகாடுத்தா ேபாட்டுக்ேகா!" என்றா" தந்ைத அதட்டலாக. விடிகாைல ேவைளயில் பரதன் காைர எடுக்க அைனவரும் மதுைரக்கு கிளம்பினா". "அண்ணி! நHங்க அண்ணன் கூட முன்னாடி உட்காருங்க! நாங்கெலல்லாம் பின்ேன உட்காருகிேறாம்!" "ப்ள Hஸ் பாரதி! நH முன்ேன உட்கா". நான் அக்காேவாடு அம"ந்து ெகாள்கிேறன்!" என்றாள் இைறஞ்சல் ேபாலும். மைனவியிடம் ஒரு உக்கிர பா"ைவைய ெசலுத்த மறுேபச்சின்றி அவனருகில் அம"ந்துவிட்டாள் பவித்ரா. அைனவரும் கலகலத்துக் ெகாண்டு வர, இவேளா கணவனின் அழைக கைடக்கண்ணால் பருகிக் ெகாண்டிருந்தாள். கூ"ைமயான பா"ைவயும், அழுத்தமான உதடுகளும், பரந்த ெநற்றியும், ெசதுக்கினா" ேபான்ற மூக்கும், காற்றில் பறக்கும் அடங்கா ேகசமும், வலிைமயான கரங்களும் அதற்குள் சிைறயுண்டு அவன் பரந்த மா"பில் முகம் புைதத்த நிைனவுகள் வrைச கட்டிக்ெகாண்டு வரவும் இந்த பயணம் எப்ெபாழுது முடியும்? என தவித்து ேபானாள் கணவன் மீ து அளவிலா காதலும் ஆைசயும் ெகாண்ட அந்த ேபைத. "பவித்ராவும், நானும் ெசாந்தபந்தங்களுக்கு எடுக்கிேறாம். நH பாரதிேயாட ேபாய் அவளுக்கு ேவண்டியைத வாங்கு. தம்பி நHங்க ஆண்கள்
எல்ேலாருக்கும் ேவஷ்டி துண்ெடல்லாம் வாங்கீ ருங்க!" என மூத்த மருமகளாய் ஆைண பிறப்பித்தாள். "ஆகட்டும் அண்ணி!" என விலகிச் ெசன்றவைனேய பவித்ராவின் விழிகள் வட்டமிட அதைன கவனித்த ேமனகா, "தம்பி இங்கு வந்து உங்க ெபாண்டாட்டிக்கு புடைவ எடுங்க!" என அைழக்கவும் ெவட்கத்தில் கன்னங்கள் சூேடறி சிவக்க அைத மைறக்க ெபரும்பாடு பட்டாள் பவித்ரா. "எதுக்கு அண்ணி இந்த ேவண்டாத ேவைல?" "உங்கண்ணைன ேபால உங்களுக்கும் உருப்படியா ஏதும் எடுக்கத் ெதrயாதா?" "ெதrயாம என்ன அண்ணி? எங்களுக்கு பிடித்தைத கட்டுவைத விட உங்களுக்கு பிடித்தைத எடுத்துக்குவங்கன்னு H தான்!" "இந்த வாய் தான் உங்கைள வாழ ைவக்குது தம்பி!" என சிrத்தாள் ேமனகா. மைனவிக்கு ெவகு அருகில் வந்து அவளுக்கு மட்டும் ேகட்கும் ெமன் குரலில், "ெபrய படிப்பு படிச்சவங்க இந்த பட்டிக்காட்டான் எடுத்து ெகாடுப்பைத கட்டுவா"களா?" எனவும் துடித்துப் ேபானாள் பவித்ரா. அவளது கலங்கிய விழிகளில் ேவதைனைய கண்டவன், அைத சகிக்கமுடியாமல் அவ்விடம் விட்டு விலகிச் ெசன்றான். "என்ைன மன்னிக்கேவ மாட்டாயா? ஏன்டா இப்படி சித்திரவைத பண்ணுற?" என அவன் முதுைக ெவறித்துக் ெகாண்டிருந்தாள் அவன் மைனவி. கனவுகள் ெதாடரும்...
கனவு ெமய்ப்படும் #3
அைணத்து துணிமணிகளும் வாங்கி வடுவந்து H ேசர இரவாகிவிட்டது. குழந்ைதகள் இருவரும் நாள் முழுவதும் அம்மாக்கைள பிrந்து இருந்ததால் ேவறு ேவைல ெசய்யவிடாமல் ஒட்டிக் ெகாண்டன". கைளப்பில் பாரதியும் உறங்கச் ெசன்றுவிட பவித்ராதான் அைனத்ைதயும் கைடபரப்பினாள். "ேபரன் ெபாண்டாட்டிகளா பிரமாதமாக வங்கியிருக்கிறH"கள்!” என மனதார பாராட்டினா" அப்பத்தா! பாரதியுைடயைத அவளது ெபட்டியில் அடுக்கி உறவுக்கார"கள் ெபயெரழுதி தனித்தனியா ைவத்துவிட்டு வந்து படுக்க ெவகு ேநரமாகிவிட்டது. ெவகு நாட்களுக்கு பிறகு கணவனுடன் சுற்றியது மனதிற்கு மகிழ்ச்சியளிக்க, கட்டிலில் தைலயைணயின் மீ து காைல தூக்கி ேபாட்டபடி ேகசம் காற்றில் பறக்க தூங்கிக் ெகாண்டிருக்கும் கணவைன பா"த்தவளுக்கு காதல் ெபருகியது. ஓைசயின்றி அவனருகில் அம"ந்தவள் ெமல்ல அவன் தைல ேகாதி ெநற்றியில் முத்தமிட்டு. ஐ லவ் யூ பரத்!" என்றபடி அவனருகிேலேய படுத்துவிட்டாள். அருணாவின் கணவன் ஆதவேனா, "ஏன் டீ! வட்டில் H புருஷன் பிள்ைளெயல்லாம் இருக்கும் நிைனப்ேப இல்லாமல் நாள் முழுவதும் ஊைர சுற்றிவிட்டு இப்ேபாதான் வடுவந்து H ேச"கிறாய்!" என சிடுசிடுத்தான். "ஆமா உங்கைளெயல்லாம் விட்டுவிட்டு உல்லாசமா ஊைர சுற்றிவிட்டு வேரன் பாருங்க! நாள் முழுவதும் நின்று நின்று காெலல்லாம் எப்படி வலிக்குது ெதrயுமா? என சிணுங்கியவைள இழுத்து அைணத்து ெகாண்டவன், "கத்தrகாய்க்கு ைகயும் காலும் முைளத்தது ேபால் அங்கும் இங்கும் ஓடிக் ெகாண்டிருப்பாய், இன்று மதியம் சாப்பிட வட்டிற்கு H வந்தா வேட H உயி"ப்பில்லாமல் காட்சியளிக்கிது! நாள் முழுவதும் உன்ைன பா"க்காமல் எவ்வளவு தவித்து ேபாய்விட்ேடன் ெதrயுமா?" என குைழந்தான். சட்ெடன அவன் ைககைள விலக்கியவள், "சும்மா அள்ளிவிடாதH"கள்! வட்டில் H இருக்கும் ேபாது குட்டச்சி, வாத்து என்று வருத்து ெகாட்டுவது... ஒருநாள் பா"க்காததற்ேக இவ" ஏங்கி தவித்தாராம் இந்த கைதைய நாங்க நம்பணுமாம்!" என சிடுசிடுப்புடன் குளிக்க
ெசன்றுவிட்டாள். மைனவியின் ேகாபத்தில் திைகத்து நின்றவன், அவள் குளியைல முடித்துக் ெகாண்டு வந்ததும், "ஏய் லூசு! இப்ேபா எதற்கு இவ்வளவு ேகாபப்படுகிறாய்?" என் மீ ண்டும் அைணக்க, "ஆமா நான் லூசுதான்! எவளாவது அதிபுத்திசாலி கிைடத்தால் அவைளேய கட்டிபிடித்துக் ெகாள்ளுங்கள்!" என மீ ண்டும் அவைன விலக்கினாள். "என்ன டீ? நானும் பா"த்துகிட்ேட இருக்ேகன்... வந்ததில் இருந்து தள்ளி தள்ளி விடுகிறாய்!" என்றவன் ேகாபமாக மீ ண்டும் அவைள இறுக்கிக் ெகாள்ள, அவனிடமிருந்து விடுபட முடியாமல் தவித்தவளின் கண்கள் குளமாயின. அவளது ஒட்டாத் தன்ைம புrய ெமல்ல விலகி அவைள தன் ைககளில் ஏந்திக் ெகாண்டு கட்டிைல அைடந்தான். மைனவிைய மா"ேபாடு அைணத்து, " உனக்கு என்ன டீ பிரச்சைன?" என்றான் அவள் தைல ேகாதி. "என்ைன உங்களுக்கு பிடிக்குமா? என சிறுகுழந்ைதயாய் அவன் முகம் பா"ப்பவைள பா"க்கும் ேபாது பாவமாக இருக்கேவ, அவளது பூமுகத்ைத தன் ைககளில் ஏந்தி, "இந்த குட்டி பிள்ைளைய யாருக்குத் தான் பிடிக்காது? நமக்கு திருமணமாகி ஐந்து வருடமாகப் ேபாகிறது இப்ேபா என்ன இப்படி ஒரு அபத்தமான ேகள்வி?" என புருவம் உய"த்தவும், "கட்டிக்கிட்ேடாேமன்னு குடும்பம் நடத்துவது ேவறு மனதார பிடித்து குடும்பம் நடத்துவது ேவறு! அதனால் தான் உங்களுக்கு இந்த வாத்ைத பிடித்திருக்கிறதான்னு ேகட்கிேறன்!" என்றாள் அவன் விழி பா"த்து. அவளது ேவதைன புrய, "உன்ைன எனக்கு மிகவும் பிடிக்கும் லூசு! ெசால்லப் ேபானால் நH இப்படி குட்டியா ைகக்கு அடக்கமா இருப்பதுதான் ெராம்ப பிடிக்கும். அதனால் தான் உன்ைன பா"க்கும் ேபாெதல்லாம் கட்டிபிடித்துக் ெகாள்ள ேதாணும்! உன் மனைத ெதாட்டுச் ெசால் இந்த ஐந்து வருடத்தில் நH தனியாக என்னிடம்
மாட்டும் ேநரெமல்லாம் கட்டிப் பிடித்திருக்கிேறனா இல்ைலயா?" என கன்னம் குழிய சிrக்கவும், "ம்...ம் !" என முகத்ைத திருப்பிக் ெகாண்டு சிrத்தாள். "உண்ைமைய ஒத்துக் ெகாள்வதற்கு இவ்வளவு ேநரம் ேயாசிக்கிறாய்!" என அவள் கன்னம் வலிக்க கிள்ளினான். கண்கள் கலங்கிய ேபாதும், "பிறகு ஏன் குட்டச்சி, வாத்து, லூசு..." என முடிக்க முடியாமல் விசும்ப, மைனவியின் அழுைக கண்டு பதறியவன், ஏய் அருணா! அழாத! உன்ைன ெசல்லமாக ெகாஞ்சியதற்கு இவ்வளவு அழுகாச்சியா?" என கன்னம் வருடினான். அவனது அன்பு புrந்ததும், "ெகாஞ்சுவதற்கு நல்ல வா"த்ைத கண்டுபிடித்தH"கள்?" என சிணுங்கியவளின் முகம் நிமி"த்தி, "என்ன டீ ெசய்வது? இந்த பட்டிக்காட்டானுக்கு ெதrந்தைத ைவத்து தாேன ெகாஞ்ச முடியும்?" என அவளது இதழ்கைள வருடவும், "ஏன் மாேன, ேதேன, கண்ேண, அன்ேப... என ெகாஞ்சுவது?" என அவன் ேதாளில் இடித்தாள். "சினிமால ேபசுவது ேபால் இருக்குேமன்னு நிைனத்ேதன்! மகாராணி ெசால்லிட்டீங்க தாேன இனி அப்படிேய கூப்பிடுகிேறன்! என்றவன் கண் சிமிட்டி, "அன்ேப அருணா! இனியாவது படுக்கலாமா?" என்றான் குறும்பு சிrப்புடன், "ேவண்டாம் மாமா! வாத்து என்ேற கூப்பிடுங்கள்!” என அவைன தழுவிக் ெகாண்டாள். மறுநாள் காைல சமயலைறயில் காய் நறுக்குதல், பாத்திரம் கழுவுதல், மசால் அைரத்தால் என அண்ணிகள் ஆளுக்கு ஒருேவைளயில் ஈடுபட்டுக் ெகாண்டிருக்க அன்று அன்ைனயிடம் வசமாக மாட்டிக் ெகாண்டிருந்தாள்
பாரதி! அவளது ைகவண்ணத்தில் இடியாப்பமும் பாயவும் தயாராகிக் ெகாண்டிருந்தது. "அம்மா ப்ள Hஸ்... என்ைன விட்டுவிேடன்!" என இடியப்பம் பிழிந்து சிவந்து ேபான தன் ைககைள பா"த்து சிணுங்கினாள் பாரதி. "உன் மாமியா" வட்டில் H இப்படித் தான் ெசால்வாயா?" என ேகாபமாக ேகட்ட அன்ைனயிடம், "ம்ஹூம்! சத்தியமா எனக்கு சைமக்க ெதrயாது! நHங்கேள ெசய்துவிடுங்கள்னு படா"ன்னு காலில் விழுந்துவிடுேவன்! எப்படி என் ஐடியா? அதன் பிறகும் சைமக்க ெசால்வாங்கன்னு நிைனக்கிற?" என கண் சிமிட்டி ேகட்கவும், அவேரா சிrப்பதா? அழுவதா? என புrயாமல் ேபந்த விழித்தா". இது தான் சமயம் என அங்கிருந்து நழுவி ஓடினாள் பாரதி. பாரதியின் ேபச்ைசயும் மாமியாrன் திைகப்ைபயும் ரசித்து சிrத்தன" மற்ற மூவரும். "பயப்படாதH"கள் அத்ைத! அவ புத்திசாலி எங்கு ேபானாலும் பிைழத்துக் ெகாள்வாள்!" என ேமனகா தான் ேதற்றும்படி ஆயிற்று. மாமியா" அங்கிருந்து நக"ந்ததும், "என்ன அருணா அதிசயமா இவ்வளவு அைமதியா இருக்க? பவித்ரா முகத்தில் ஆயிரம் வாட்ஸ் பல்பு எrயுது? இது உங்க இயல்புக்கு மாறான விசயமாயிற்ேற... ராத்திr ஒன்னும் பிரச்சைனயில்ைலேய?" என்றாள் ேமனகா அக்கைறயாக. "ெவகு நாட்களுக்கு பிறகு கணவைன முத்தமிட்டைத எண்ணி குங்குமமாய் சிவந்தாள் பவித்ரா! "இவ கலரா இருப்பதும் ேபாதும் படக்படக்குன்னு ெவட்கத்தில் சிவப்பதும் ேபாதும்! என்ன நHயும் ெகாளுந்தனாரும் ரசியாகிவிட்டீ"களா?" என்ற அருணாைவ பா"த்து கண் சிமிட்டி சிrத்தாள் பவித்ரா. "காபி தrங்களா?" என்ற குரைல ேகட்டு திடுக்கிட்டவள், "சாr! ெகாண்டுவேரன்!" என காபி ேபாட,
"நH இன்னும் தம்பிக்கு காபி ெகாடுக்கவில்ைலயா? தம்பி எவ்வளவு மrயாைதயா ேகட்குது! இதுேவ உன் மாமாவாக இருந்தால் இந்ேநரம் ஆடி தH"த்திருப்பா"!" என அழுத்துக்
ெகாண்ட ேமனகாவிடம்,
"இல்லக்கா... நான் வரும் ேபாது தூங்கிட்டு இருந்தாங்க. அப்படிேய மறந்துவிட்ேடன். நான் ெகாடுத்துவிட்டு வருகிேறன்!" என ஆவி பறக்கும் காபியுடன் கணவைன ேதடிச் ெசன்றாள். அக்கா ேநற்ெறல்லாம் மாமா உங்கைள பா"க்கவில்ைலேய ஏதும் ெசான்னா"களா?" "ஆஹா! உன் மாமா அப்படிேய உருகிடப் ேபாகிறா"! நல்லா ேகட்டாேர என்னம்மா ெராம்ப ேவைலயான்னு?" என ெபாருமினாள் ேமனகா. "பாரதிக்கு எல்லாம் ெதrந்திருக்கு அக்கா! அவள் ெசான்னதுேபால் நான் குட்ைடயாக இருப்பதுதான் அவ"களுக்கு பிடிக்குமாம்!" என்றவளுக்கு ெபருைம பிடிபடவில்ைல. "அட லூேச! இத்தைன வருடத்தில் இது ெதrயவில்ைலயா உனக்கு?" என்றதும், "ேபாங்கள் அக்கா!" என சிணுங்கினாள். அந்ேநரம் அவ்விடம் வந்த பாரதி, "உங்கேளாடு கஷ்டம் அண்ணி! எங்கண்ணன் தனியாக ேபான H"கேள ெராம்பவும் ேவைலயா என ேகட்டால் இப்படி அழுத்துக்கறHங்க?" "ஆமா! ெராம்பத்தான் அக்கைற! தங்ைகக்காக ேவைல பா"க்கிேறாம் என்பதால்தாேன?" என்றாள் இடக்காக. "இத்தைன நாட்களாக இந்த குடும்பத்திற்கு நHங்க ேவைல பா"க்கவில்ைலயா? இப்ெபாழுது மட்டும் அண்ணன் ஏன் அப்படி ேகட்கணும்?" "அதாேன?" என ேகள்வியாய் ேநாக்கினாள். "ஏன்னா ேநற்று தான் அண்ணன் உங்கைள மிஸ் பண்ணியிருக்கா"!" என கன்னம் குழிய சிrத்த நாத்தனாைர வாஞ்ைசயுடன் பா"த்தாள்.
"அப்பா! 11 மணிக்கு கரும்பு ேலாடு வந்துவிடும் அவனுக்கு காசு ெசட்டில் பண்ணனும் 10 ரூபாய் ெகாண்டுவந்துவிடுங்கள்." என்றவன் மைனவிைய பா"த்ததும், "காபிைய ரூமில் ைவத்துவிட்டு ேபாங்கள் நான் எடுத்துக் ெகாள்கிேறன்!" என்றான் உண"ச்சி துைடத்த குரலில். இவன் வருவதற்குள் காபி ஆறிவிடுேம என்ன ெசய்வது? என எண்ணியபடிேய நின்றுெகாண்டிருந்தாள் பவித்ரா! (இது தான் வழிய ேபாய் வைலயில் வழ்வதா?) H "ைவத்துவிட்டு ேபாகாமல் ஏன் இங்ேகேய நிற்கின்றH"கள்?" "இல்ல... காபி ஆறிடுேமன்னு..." "ஓ! உங்கள் ைகயில் இருந்தால் ஆறாதா?" நக்கலாக ேகட்டவனுக்கு என்ன பதில் ெசால்வெதன்று ெதrயாமல் திருதிருத்தவளிடம் தனது சட்ைட ைபயில் இருந்து 100 ரூபாய் தாைள எடுத்து ெகாடுத்து, "மதியத்துக்கு ேமல் முருகைன வரச் ெசால்கிேறன், அவனிடம் இைத ெகாடுங்க!" "ம்!" "பதிலுக்கு அவன் ஒரு தப்பு தருவான் வாங்கிைவத்துக் ெகாள்ளுங்கள்!" "சr!" "ேலசாக இருட்டியபிறகு... அைத கழுத்தில் மாட்டிக் ெகாண்டு வட்டு H வாசலில் நின்று ெரண்டு தட்டு தட்டுங்க!" "ஏன்?" "அப்ேபாது தாேன கூட்டம் கூடும்! நHங்கள் ெசால்வதற்கும் வசதியாக இருக்கும்!" அவன் என்ன ெசால்லவருகிறான் என்பது புrயாத அப்பாவியாய், "என்ன ெசால்லணும்?" என அவன் முகம் பா"க்க,
"ம்... எனக்கும் என் புருஷனுக்கும் பிரச்சைன! அவ" என்ேனாடு ேபசுவேத இல்ைல என்றுதான்!" என்றான் சீறலாய். திைகத்து ேபானவள், "நான் யாrடமும் ெசால்லவில்ைலேய..." என்றாள் பrதாபமாக. "அண்ணி, ராசியாகிவிட்டீ"களா? என்றதற்கு ஆம்! என்பது ேபால் கண் சிமிட்டி சிrத்து நமக்குள் இவ்வளவு நாளும் பிரச்சைன என்பைத ெசால்லாமல் ெசால்லிவிட்டீ"கேள!" என வா"த்ைதகளால் அவைள வைதத்துவிட்டு ெவளிேயறிவிட்டான். கட்டுக்கடங்காமல் கண்ண"H ெபருக, தன் நிைலைய எண்ணி அழத்ெதாடங்கினாள் பவித்ரா! "நான் படித்திருக்கேவ கூடாது படித்ததால் தாேன இவ"கேளாடு அனுசrத்து ேபாக முடியவில்ைல. அம்மா முன்னேர ெசான்னா"கள் படித்த மாப்பிள்ைள கிைடப்பது கஷ்டம்! உன்னால் கிராமத்து மக்களின் சூட்சமத்ைத புrந்து ெகாள்ள முடியாது. பள்ளிப்படிப்ேபாடு நிறுத்திக்ெகாள்! என்றைத ேகட்காமல் என்னால் அட்ெஜஸ் ெசய்துெகாள்ள முடியும் என நம்பி ஏமாந்து நிற்கிேறன். என் கணவன் எவ்வளவு அழகாக என்ைன அசிங்கப் படுத்தியிருக்கிறான்... அதுகூட புrயாமல் ஏேதா முக்கியமான விஷயம் ெசால்கிறான் என்று தைலைய ஆட்டி ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்ேதேன...." என ேதற்றுவாரற்று அழுது கைரந்தாள். அப்ெபாழுது கூட கணவைன ெவறுக்கவில்ைல. அேத அன்பும் பாசமும் உைடய கணவன், தான் அவைள வைதத்துவிட்ேடாேம என ேவைல ெசய்யமுடியாமல் தவித்துக் ெகாண்டிருந்தான். ேவறுேவைலகள் இல்லாததால் மனித"கைள கவனிப்பைதேய தன் முதல் ேவைலயாக ெசய்து ெகாண்டிருக்கும் அகிலாண்டம் இவ"களது சண்ைடைய எளிதில் அைடயாளம் கண்டுெகாண்டா". தன் ேபத்திைய அைழத்து, “சின்ன அண்ணிைய சாப்பிட கூப்பிடு!” என அனுப்பியும் ைவத்தா". நாத்தனாrன் அைழப்ைப ேகட்டு திடுக்கிட்டு எழுந்து அம"ந்தாள் பவித்ரா! கண்ண"H கைற படிந்த முகமும் அழுது வங்கிய H கண்களுமாய் இருந்தவைள
பா"க்கும்ேபாேத ஏேதா பிரச்சைன என புrந்தாலும் சூழைல இதமாக்கும் ெபாருட்டு, "அண்ணி! என் இடியாப்பத்திற்கு பயந்துதாேன சாப்பிடவராமல் இங்ேகேய இருக்கின்றH"கள்?" எனவும், "அப்படிெயல்லாம் இல்ல... தைலவலி அதான்!" "சrவாங்க ெகாஞ்சமாக சாப்பிட்டுவிட்டு மாத்திைர ேபாட்டுக் ெகாண்டு படுங்கள்!" என்றாள் வாஞ்ைசயுடன். "இல்ல பாரதி! நான் ெகாஞ்ச ேநரம் படுத்துக் ெகாள்கிேறன்... ப்ள Hஸ் நH ேபா..." எனவும் ேமலும் வற்புறுத்த முடியாமல் நக"ந்துவிட்டாள் பாரதி. பரதனுக்கும் மனம் முழுவதும் மைனவியின் நிைனவாகேவ இருந்தது. இன்று ெகாஞ்சம் அதிகமாக ேபசிவிட்ேடாேமா? இப்படி காயப்படுத்திவிடுேவாம் என்று தான் ேபசாமல் இருந்ேதன்... அப்ெபாழுதும் சிறுபிள்ைள ேபால் ேபசமாட்ேடனா என முகத்ைத முகத்ைத பா"க்கிறாேள என்று ேபசப்ேபாக.. எல்லாம் ெசாதப்பிவிட்டது!" என்று தவித்துப் ேபானவன் அதற்குேமல் அங்கிருக்க முடியாமல் வட்டிற்கு H வந்துவிட்டான். கூடத்தில் அம"ந்திருந்த அப்பத்தா, "வாய்யா! நH ேபானதில் இருந்து உன் ெபாண்டாட்டி மாடிைய விட்டு இறங்கி வரேவயில்ைல!' என நிைலைமைய சூட்சமமாக விளக்கினா". சாப்பிடாமல் பட்டினி கிடப்பாள் என்று தாேன வந்திருக்கிேறன்! என எண்ணியபடிேய அைறக்குள் நுைழய, அங்ேக அவன் ெகாடுத்த பணத்ைத ைகயில் பிடித்தபடி அழுது ஓய்ந்த முகத்துடன் உறங்கிக் ெகாண்டிருந்தாள் பவித்ரா! அவைள பா"த்ததும் மனது ேமலும் ேவதைனயுற, நH ேபசிய வா"த்ைதகள் என்ைன ெகாள்கின்றன... உன்ைன தண்டிக்கவும் முடியாமல் மன்னிக்கவும் முடியாமல் தடுமாறுகிேறன். என எண்ணியபடி இரண்டு வருடங்களுக்குப் பிறகு முதல் முைறயாக அவள் ெபய"ெசால்லி கன்னம் தட்டி எழுப்பினான். "பவித்ரா! பவித்ரா! எழுந்துக்ேகாங்க.... பசிக்கிறது! வாங்க சாப்பிடலாம்!" இது கனேவா என கணவன் முகத்ைத ெவகு அருகில் கண்டதும் கண்கைள ேதய்த்து ெகாண்டு எழுந்து அம"ந்தவைள கண்டுெகாள்ளாதவன் ேபால்
நக"ந்துவிட்டான். முகம் கழுவிக் ெகாண்டு கீ ேழ வந்தவள் அைமதியாக உணவு பrமாற, "நHங்களும் உட்காருங்க சாப்பிடலாம்!" என்றான் அம"ந்த குரலில். மறுப்பாக தைலயைசக்கவும், சிறு ேகாபம் உண்டாக, "உங்க அம்மாவட்டுக்கு H ேபாக ேவண்டுெமன்று நிைனத்தால் ெசால்லிவிடுங்கள்! இப்படி சாப்பிடாமல் உடைல வருத்திக் ெகாண்டு இங்கிருக்க ேவண்டிய அவசியமில்ைல!" என்றான் குத்தலாக. அவ்வளவுதான்! தனக்கும் ஒரு தட்டில் உணைவ ைவத்துக் ெகாண்டு அம"ந்துவிட்டாள். அவள் சாப்பிடும் வைர ெபாறுைமயாக அம"ந்திருந்தவைன ஏெறடுத்தும் பா"க்காமல் சாப்பிட்டு முடித்தாள். புன்னைகயுடன் ெவளியில் ெசன்றவைன., "ஐயா பரதா! நான் பா"த்தாலும் பா"த்ேதன் உங்கைள ேபால புருஷன் ெபாண்டாட்டிைய எங்கும் பா"த்ததில்ைல! ேமல ேபானவன் உடேன திரும்பி வந்தாய்... அவளும் உன் பின்ேனேய வந்து சாப்பிடுகிறாள்! நH ேபான ேநரத்துக்கு சமாதானம் எல்லாம் ெசய்திருக்க முடியாேத?" என கண்கைள விrத்து வினவவும், "அப்பத்தா! ஊ" ஊராக ேபாய் எந்த புருஷன் ெபாண்டாட்டி எப்படி இருக்காங்கன்னு பா"ப்பது தான் உன் ேவைலயா? சண்ைடேபாட்டால் தான் சமாதானம் பண்ணனும்! தூங்கியவைள எழுப்பி சாப்பாடு ேபாடுன்னு ெசால்ல எவ்வளவு ேநரம் ேவணும்னு நிைனக்கிறாய்?" என புருவம் உய"த்தி ேகட்கவும், "அப்ேபா உங்களுக்குள் சண்ைட இல்ல! உன் ெபாண்டாட்டி சும்மா தூங்கினாள்... என்றும் இல்லா திருநாளா காைலயிேலேய நH மதிய சாப்பாைட சாப்பிட வந்துவிட்டாய் அப்படித்தாேன?' என்றவரது ேகள்வியில் ேகலி நிைறந்திருந்தது. "அப்படி தான் அப்பத்தா!" என்று சத்தியம் ெசய்தான் குறும்பாக.
"அப்படிேய உன் தாத்தாைவ ேபால தான் நH! அந்த மனுஷன் வருவதும் ெதrயாது ேபாறதும் ெதrயாது... அப்படிேய மயக்கிவிடுவா"!" என தன் கடந்த காலத்திற்கு ெசன்றவைர, "அப்ேபா நH மயங்கி நின்றிருக்கிறாய்?" என்றான் கண் சிமிட்டி. "ஆமாய்யா! நானும் தான் உன் ெபாண்டாட்டி ேபால ஒன்னும் ெதrயாமல் அவ" ெசான்னெதற்ெகல்லாம் தைலயாட்டிக்கிட்டு இருந்திருக்ேகன்..." "பா"டா! உனக்கு ஒன்னும் ெதrயாது! அவ" ெசால்வைத தான் நH ேகட்டாய்? பாவம் அந்த மனுஷன்! கைடசி வைர உன் ேகால்மாலு ெதrயாமேலேய ேபாய் ேச"ந்துவிட்டாேர..." என்றான் வருத்தம் ேபாலும். "அடப்பாவி! என்ன மாய்மாலம் பண்ணினாேயா உன்ைன பா"த்தேமனிக்கு சிைல கணக்கா நிக்கிற உன் ெபாண்டாட்டிகிட்ட ைகைய ஆட்டி ெசால்லிக்கிட்டு ேபா! அப்ேபாதான் ெதளியும்!" என்றா" புன்னைகயுடன். "உன்ைன அய்யா அப்படித்தான் ெதளிய ைவப்பாரா?" என்றவன் மைனவிைய ெமல்ல திரும்பி பா"த்தான் அவன் கண்கள் சிrப்பைதக் கண்டுெகாண்டவள் மகிழ்ந்து ேபானாள். "உன் வம்ைபயும், H ைவராக்கியத்ைதயும் ெகாஞ்சம் குைறத்துக் ெகாள்!!" என்ற அப்பத்தாவிற்கு பதிேலதும் ெசால்லாமல் விைடெபற்றான். கல்யாண ேததி ெநருங்க, வட்டில் H ேவைலகள் அதிகமாயின. ெவளியூrல் உள்ள ெசாந்தங்கைள அைழக்கும் ெபாறுப்பு பரதனுக்கும், பவித்ராவுக்கும் வழங்கப்பட்டது. கணவைன உரசிக் ெகாண்டு ைபக்கில் ெசல்வது பரம சுகமாக இருந்ததால் மகிழ்ச்சியுடேனேய ெசய்தாள். புதுப்ெபண்ணிற்கான படபடப்ேபா, கவைலேயா, பூrப்ேபா ஏதும் இன்றி யாருக்ேகா வந்த விருந்ேத என உலாவந்தாள் பாரதி. கனவுகள் ெதாடரும்...
கனவு ெமய்ப்படும் #4
பாரதியின் விட்ேடற்றியான ேபாக்ைகக் கண்ட பவித்ரா, ேமனகாவிடம் "என்னக்கா இவ ெகாஞ்சம் கூட பயேம இல்லாமல் இப்படி இருக்கிறாள்?" என வருத்தப்பட, "எல்ேலாரும் ஒேர மாதிr இருக்க மாட்டாங்க. அதுவும் இவள் சின்னதில் இருந்து அைனவைரயும் பிrந்து ஹாஸ்டலில் வள"ந்ததாலும் படித்த ெபண் என்பதாலும் எதா"த்தமாக இருக்கிறாள். நாேன எனது கல்யாணத்தின் ேபாது சாதாரணமாகத் தான் இருந்ேதன்!" "உங்களுக்கு மாமா அத்ைத ைபயன்! முன்னேம பா"த்து பழகியிருப்பீ"கள்!" என்றாள் அருணா. "முன்னேம பா"த்திருக்கிேறாம் என்று மட்டும் ெசால்! உன் மாமா பழகிவிட்டாலும்..." என்று நHட்டி முழக்கிய ேமனகாவிடம், "இல்லக்கா! எனக்கு பயமா இருக்கு! பாரதி நிச்சயம் கல்யாணத்தின் ேபாது ஏேதா ெபrதாக ெசய்யப் ேபாகிறாள்!" என உண்ைமைய உள்ளுண"வின் மூலம் கண்டுெகாண்டவளாய் மற்றவ"களிடம் பகி"ந்துெகாண்டாள். "என்ன டீ இப்படி பயமுறுத்துகிறாய்? கல்யாணத்தன்று கம்பி நHட்டிவிடுவாளா?" என்றாள் பீதியுடன். "ெதrயவில்ைல! ஆனால் நிச்சயம் எேதா திட்டத்ேதாடுதான் இருக்கிறாள். நம்மிடம் ேபாlைச பிடிக்காது என்றவளால் எப்படி இவ்வளவு இயல்பாய் இருக்க முடியும்? பாண்டியைனப் பற்றி அவளாக எதுவும் ேபசியேத கிைடயாது... நாமாக ேபசினாலும் ெபrதாக எந்த பாதிப்பும் அவளிடம் இல்ல. அவ" ேமல் அவளுக்கு எந்த ஈடுபடும் கிைடயாது. ெசால்லப்ேபானால் அவளுக்கு பாண்டியன் யாெரன்பேத ெதrயாது!" என குண்ைட தூக்கிப் ேபாட்டாள் பவித்ரா. "என்னடி ெசால்கிறாய்? எவ்வளவு கூட்டத்திலும் மாப்பிள்ைளைய ஈஸியா கண்டுபிடித்துவிடுேவன் என்றாேள?" என பதறினாள் ேமனகா.
"ெகாஞ்சம் கவனமாகப் பா"த்தால் ேபாlஸின் ேஹ" கட்ைடயும், உடற்கட்ைடயும் ைவத்ேத யா" ேவண்டுமானாலும் கண்டுபிடிக்கலாம். அவள் பாண்டியைன பா"க்கேவயில்ைல. பா"க்க விரும்பவும் இல்ைல! என்பது தான் உண்ைம. உங்களுக்கு சந்ேதகமாக இருந்தால் இேதா பாண்டியன் அவ" நண்ப"கேளாடு தாேன ேபசிக் ெகாண்டிருக்கிறா". பாரதிைய கூப்பிட்டு இதில் யா" பாண்டியன்னு ேகளுங்க!" என்றாள் சவால் ேபாலும். மாைல நிச்சயத்திற்காக தன்ைன தயா" ெசய்ய எண்ணி நகங்களுக்கு வண்ணம் பூசிக் ெகாண்டிருந்தாள் பாரதி. அங்ேக வந்த அருணாவிடம் தனது நகப்பூச்ைசக் காட்டி, "அண்ணி நாைள கட்டும் புடைவக்கும் இந்த வண்ணம் ெபாருத்தமாக இருக்கும் தாேன?" எனவும், "ஆம்! இப்ேபா இது தான் ெராம்ப முக்கியம்? முதலில் நH என்ேனாடு வா!" என ைகைய பிடித்து இழுக்காேத குைறயாக அைழத்துச் ெசன்றாள். அண்ணிகள் அைனவைரயும் அங்ேக கண்டவள் தனக்கு அலங்காரம் பண்ணிவிடாமல் இங்ேக என்ன ெசய்கிறH"கள் என வினவவும், சுள்ெளன எழுந்த ேகாபத்ைத அடக்கிக் ெகாண்டு, "உனக்காக தான்! அந்த மாமரத்தருகில் நாலுேப" ேபசிகிட்டு இருக்கிறா"கேள அதில் யா" பாண்டியன்னு ெசால்லு?" (இெதன்ன பிரமாதம்?) என நிைனத்தவள் உற்று கவனிக்க அந்த நால்வருேம ஒன்று ேபால் ேதான்ற, (அடப்பாவிகளா! நHங்க எல்ேலாருேம ேபாlசா?) சட்ெடன தன்ைன சமாளித்துக் ெகாண்டு (அருணா அண்ணி ெசான்னா"கேள கலரா... உயரமா... யா" இதில் கல"? இவ"கள் இரண்டுேபரும் கருப்பு. இவ" உயரம் குைறவு அப்படியானால் அவன் தான் பாண்டியன்!) என கண்டுெகாண்டவள் சrயாகக் காட்ட, அவள் எடுத்துக் ெகாண்ட ேநரத்தின் மூலம் இவளுக்கு ெதrயவில்ைல என்பைத ஊகித்த அண்ணிகள் முைறக்க, "என்ன அண்ணி இதில் பாண்டியேன இல்ைலயா?" சிறுபிள்ைள தனமாக ேகட்க... ஓங்கிய ைகைய ெவகு சிரமப்பட்டு கட்டுப்படுத்திய ேமனகா,
"ஏன் டீ தாலி கட்டப் ேபாகிறவைரேய உனக்கு ெதrயவில்ைலேய... நH எப்படி குடும்பம் நடத்துவாய்? கல்யாணம் பண்ணிக்ெகாள்வாயா? இல்ல இரவில் எங்காவது ஓடிவிடுவாயா?" என்றாள் பதட்டத்துடன். பாரதிேயா எந்த பதட்டமும் இன்றி, "தாலி கட்டியவைரயா ெதrயவில்ைலன்னு ெசான்ேனன்! நாைளக்கு மணேமைடயில் நல்லா பா"த்துக்கேறன். நHங்கள் கண்டதும் நிைனத்து பயப்படாதHங்க அண்ணி! எங்கப்பா எவ்வளவு ெசலவு ெசய்து எனக்கு கல்யாணம் பண்ணுகிறா"? நான் கம்பி நHட்டுேவனா? அப்புறம் நாளப்பின்ன நHங்கெளல்லாம் எப்படி எனக்கு உதவி ெசய்வ"கள்? H அேதா அங்கு ஈன்னு சிrத்துக் ெகாண்டிருக்கிறாேன பாண்டியன்! அவேன உங்க ெபண்ைண நHங்கேள ைவத்துக் ெகாள்ளுங்கள் என்று என்ைன ெகாண்டுவந்து நம் வட்டில் H விட்டுவிடுவான். ேசா... கவைலைய விடுங்க! கல்யாண ஏற்பாட்ைட கவனிங்க!!" எனவும். "பாரதி அெதல்லாம் தப்பும்மா! வட்டில் H வந்து இருப்பதற்கா உனக்கு கல்யாணம் பண்ணுகிேறாம்?" என அருணா எடுத்துைரக்க, பவித்ராேவா, "நான் அப்ெபாழுேத ெசான்ேனன் தாேன இவ ெபrய திட்டத்ேதாட தான் இருக்கிறாள் என்று!" என ெவடிக்க, "நான் வட்டிெலல்லாம் H இருக்க மாட்ேடன் படிக்க ேபாய்விடுேவன்!" என்றாள் அசால்ட்டாக. "அைத பாண்டியனிடம் ெசால்லி ெசய்வெதற்ெகன்ன?' "இது நல்லாயிருக்ேக! ெவறுேம படிக்கேவண்டுெமன்றால் நHங்க ெசால்வது சr! ஆனால் நான் சுயமா ெபாட்டிக் ைவக்கணும்! இவனுக்கு சைமத்து ேபாட்டு... துணி துைவத்து... குழந்ைத ெபத்து... அைத ஸ்கூலுக்கு அனுப்பி... என்ேனாட சுயத்ைத துைளத்துவிட்டு வாழ முடியாது. நான் எப்ெபாழுதுேம பாரதி தான்! மிஸஸ். பாண்டியன்னு இவனுக்குள் ெதாைலந்து ேபாக மாட்ேடன்!" என்றாள் தH"க்கமாக. இவளது திடத்ைதப் பா"த்து அண்ணிகள் தான் விக்கித்துப் ேபானா"கள். மணேமைடயில் புன்னைக தவழும் முகத்துடன் அம"ந்தவைனப் பா"த்து (சிrடா... மாப்பிள்ைள நல்லா சிr!
இதுதான் உன் சந்ேதாஷத்ேதாட கைடசி நாள்) என எண்ணமிட்டபடி அவளும் சிrத்தாள். ேபாட்ேடா கிராப" ேபாஸ் ெகாடுக்க ெசால்லும் ேபாது… (அடப்ேபாங்கடா! இந்த கல்யாணேம தண்டச் ெசலவு இதில் ேபாஸ் ஒன்னு தான் குைற) என்பது ேபால ைநயாண்டியாய் பா"த்தாள். அைணத்து சடங்குகளும் முடிந்து ெபண்ைண மாப்பிள்ைள வட்டிற்கு H அைழத்துச் ெசன்றன". பாண்டியனின் வடு H சிறியதாக ஆனால் அழகாக இருந்தது. முன்னால் ேராஜா ெசடிகள் மனைத கவ"ந்தன. ஒரு குட்டி வராண்டா, சற்று ெபrய ஹால், இரண்டு படுக்ைக அைறகள், ெவளிச்சமான சைமயலைற, சிறிய பூைஜ மாடம் என கச்சிதமாக இருந்தது. சிவகாமி மருமகளிடம் அவ"களது அைற மாடியில் இருப்பதாகவும், ெபட்டிைய அண்ணிகைள ைவத்துக் ெகாண்டு பிrத்து அடங்கிவிடும்படியும் கூறி சாவிையயும் ெகாடுத்தா". எப்படியும் நாைள அைனத்ைதயும் கீ ேழ இறக்க ேவண்டும்... இங்ேகேய இருக்கட்டும்னு ெசான்னால் இந்தம்மா விடாது ேபாலேவ... என நிைனத்தபடிேய ெபட்டிகளுடன் ேமேல வந்து கதைவத் திறக்க, ஏேதனும் அலுவலகத்தில் நுைழந்துவிட்ேடாேமா? என என்னும் படி இருந்தது அந்த இடம். விஸ்தாரமான வரேவற்பைற அங்கு வட்டவடிவ கண்ணாடி ேமைச, அைரவட்டவடிவத்தில் ேபாடப்பட்டிருக்கும் அழகான ேசாஃபா, கண்ணாடி அலமாrயில் புத்தகங்கள், ேகாப்புகள் எல்லாம் சீராக அடுக்கப் பட்டிருந்தன, அதனருகிேலேய கணினி, சுவrல் ைவட் ேபா"டு மாட்டப்பட்டிருந்தது. வாட்ட" டிஸ்ெபன்ச" என ஒவ்ெவான்றும் அழகாகவும் ேந"த்தியாகவும் ைவக்கப்பட்டிருந்தன. அைதத்தாண்டி படுக்ைகயைற அதில் புதிதாக கட்டில் ெமத்ைத அதனருகிேலேய மரத்தால் ஆனா அலமாrைய கண்டதும் இது ேவறுதண்டம்! என்ற பாரதிைய ேவகமாக அதட்டினாள் ேமனகா, "பாரதி என்ன ேபச்சு இது? உன் ஒவ்ெவாரு வா"த்ைதயும் அத்ைத வள"த்த விதத்ைத பைறசாற்றும் கவனமாக நடந்துெகாள்!" "அடப்ேபாங்கண்ணி! உங்க அத்ைத எங்க என்ைன வள"த்தாங்க? நாேன தான் வள"ந்துக்கிட்ேடன்!" என்றாள் ேகலியாய்.
"ப்ள Hஸ் பாரதி! உன் விைளயாட்டு தனத்ைத மூட்ைடகட்டிைவ! அைமதியா நிதானமா ேபசு! உன் படிப்பு விஷயத்ைத கண்டிப்பா பாண்டியன் புrந்துெகாள்வ"! இன்ேற உலராமல் 10 நாட்களுக்கு பிறகு ேகள். அதுவைர அவ" மனம் ேகாணாமல் நடந்துெகாள்!" என்றாள் பவித்ரா ஆற்றாைமயுடன். பதில் கூறாமல் நிற்பவைளப் பா"த்து என்ன என்று அருணா ேகட்க, "இல்ல... மூட்ைடகட்டி ைவக்க ெசான்னி"கேள அதான் எங்கு ைவக்கலாம்ன்னு பா"க்கிேறன்! இங்கு ைவத்தால் உங்க பாண்டியனுக்கு ெதrந்துவிடாது? ேபசாமல் நம்ம வட்டுக்கு H தூக்கிட்டு ேபாய்விடுங்கேளன்!" என்றாள் கண்கைள சிமிட்டி. "அடிக்கழுைத! இவ ேபைர ெகடுக்கப்ேபாறா! குடும்ப மானேம ேபாகப் ேபாகுது!" என படபடப்புடன் அம"ந்துவிட்டாள் ேமனகா. "அவ" எங்க பாண்டியனில்ைல... உன் பாண்டியன்!" என திருத்தினாள் பவித்ரா. "ஏன் உங்களுக்கும் அவன் ேவண்டாமா? எனக்கும் ேவண்டாம்! சrவிடுங்க அவன் யாேராட பாண்டியனா
ேவண்டுமானாலும் இருந்துவிட்டு ேபாகட்டும்!"
என ேதாள்கைள குலுக்கி அண்ணிகளிடம் பீதிைய கிளம்பினாள். "இவைள தனியா விட்டு ேபாகேவ பயமாயிருக்ேக!" "அதுக்காக நாம கூடேவவா இருக்கமுடியும்?" "அதாேன இன்னும் ெகாஞ்ச ேநரத்தில் பாண்டியன் வந்துவிடுவான்! நான் அவேனாடு ேபசேவண்டியது நிைறய இருக்கு! நHங்கெளல்லம் கிளம்புங்க!" என்றாள் அதிகாரமாய். "அம்மா! தாேய! மகமாயி... உன் அப்பாரு, அண்ணன்கைளெயல்லாம் நிைனத்துப் பா"! இன்றுமட்டும் உன் வாைய திறக்காேத!" என ெகஞ்சினா"கள். "அண்ணி கவைலேயபடாதH"கள்! நம்ைமப் பற்றி யாரும் குைற ெசால்லாதவண்ணம் ெவளிேய வந்துவிடுேவன் ேபாதுமா? நான் பா"த்துக் ெகாள்கிேறன் கிளம்புங்கள்!" என அவ"கைள விரட்டினாள். அைறைய சுற்றி ேநாட்டமிட்டவள், பா"டா! சினிமாைவப் ேபால பால், பழம், ஸ்வட்... H
நல்லகாலம் பூ அலங்காரம் பண்ணுேறன்னு கட்டிைல ெகடுக்கவில்ைல. அதற்கு பதிலாகத்தான் உன் தைலயில் ைவத்திருக்கிறா"கேள... அப்பா பரம் தாங்கைல! என எண்ணமிட்டபடிேய ெமாட்ைடமாடி கட்ைடச் சுவrல் அம"ந்து வானத்து நட்சத்திரங்கைள எண்ணிக் ெகாண்டிருந்தவளிடம், அண்ணிகள் அைனவரும் பயத்துடேனேய விைடெபற்று ெசன்றன". நாைள காைல நம் வட்டிற்கு H வரப்ேபாகிேறன்! ைதrயமா ேபாய்வாருங்கள்! எனவும் (எங்கள் பயேம அதுதாேன!) என்பதுேபால் பா"த்தன". மைனவி எந்த அழுகாச்சியும் இன்றி சிrத்தமுகமாக பிறந்தவட்டு H ெசாந்தங்கைள வழியனுப்புவைதக் கண்டவன் நம்மிடம் எவ்வளவு நம்பிக்ைக ைவத்திருந்தால் பிrவு துய" கூட இல்லாமல் இயல்பாக இருப்பாள்? கைடசிவைர இவள் கண்கலங்காமல் பா"த்துக் ெகாள்ள ேவண்டுெமன்று முடிவு ெசய்தான்.( அட கிரகேம....) அவள் தன்ைன கலங்கடிக்கப் ேபாகிறாள் என்பது புrயாமல்… கணவன் வரைவ எதி"ேநாக்கி காத்திருந்தவள் ஜன்னலின் வழிேய ெதருவின் நடமாட்டத்ைத ேவடிக்ைக பா"த்துக் ெகாண்டிருந்தாள். கதவு தாளிடும் ஓைச ேகட்கவும் ஒருெநாடி இதயத்தின் படபடப்ைப உண"ந்த ேபாதும், (உன்ைனமீ றி எதுவும் நடக்காது பாரதி! ைதrயேம துைண!) என உருேபாட்டுக் ெகாண்டு அவனுக்கு முதுகு காட்டி நின்றவள் ஆழ்ந்த மூச்சுகளின் மூலம் தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டு ெமல்ல திரும்ப, அங்ேக கட்டிலில் ஒய்யாரமாய் அம"ந்தபடி இதழ் விrய சிrத்துக் ெகாண்டிருந்தான் அவள் கணவன். (என்ன சிrப்பு ேவண்டிக்கிடக்கு?) என ேதான்றிய ேபாதும் அைத ேகட்கமுடியாமல், "ஹாய் பாண்டியன்! எப்படி இருக்கின்றி"கள்?" என கரத்ைத நHட்ட, "நலம் தான்!" என அவள் கரம் பற்றிக் குலுக்கியவன், அதன் ெமன்ைமயானா ஸ்பrசத்தில் தன்ைன மறந்தான். "ஹேலா இப்படி குலுக்கிகிட்ேட இருந்தால் ைக தனியாக கழண்டு வந்துவிடும் விடுகின்றி"களா?' என்றாள் முைறப்பாய். (அடிப்பாவி! ஏேதா என்ைன ேபட்டி எடுக்க வந்திருப்பது ேபால் ஆரம்பித்தது இவள்! எல்லாம் என் ேநரம்!) என ெசல்லமாக அழுத்துக் ெகாண்ட ேபாதும், "என்ன ேமடம் ேப" ெசால்லி கூப்பிடுகின்றி"கள்?" என புருவம் உய"த்தினான்.
"ெபய" ைவப்பேத கூப்பிடத் தாேன?" என ேகள்வியாய் தன் வில்ெலன வைளந்த புருவங்கைள ஏற்றி இறக்கவும், (அசத்துறாேள!) என துள்ளலுடன், "அது சrதான்! இளஞ்சூடாக இருந்தால் தான் பால் நன்றாக இருக்கும்!" என தாேன ஊற்றி ெமல்ல பருகியபடி தன்னருகில் அம"ந்திருக்கும் மைனவியின் கண்கைள ஊடுருவி, "பரவாயில்ைல! ேபாlஸ்காரன் ெபாண்டாட்டின்னு ெசால்லிக்கிற மாதிr ெராம்ப ைதrயமான ெபண்ணாகத்தான் இருக்கிறாய்!" "இைத நான் பாராட்டாக எடுத்துக் ெகாள்ளேவண்டுமா? உங்கள் பாராட்டு பத்திரம் எனக்கு ேதைவயில்ைல! ைதrயம் கூடேவ பிறந்தது! இன்று உங்கைள கட்டியதால் வந்ததில்ைல." என உதடு சுழிக்க, அந்த சுழிப்பில் தன்ைன ெதாைலத்தவன் அவேளாடு வாயாட விரும்பினான். "உன்ைன தனியா விட்டு ேபாய்விட்டா"கேள... உனக்கு பயமாக இல்ைலயா? ஒேர அழுகாச்சியா இருக்கும்... சமாதானம் ெசய்ய அைரமணி ேநரமாவது ஆகும் என நிைனத்ேதன்" "ஹேலா! எதுக்கு பயப்படணும்? நHங்க என்ன சிங்கமா? புலியா? அேதாடு நாைள காைல தான் ேபாய்விடுேவேன?" என சிறுகுழந்ைதயாய் கண்கைள மூடித் திறந்தவளிடம் மயங்கியவன், ‘பால்…’ என தான் குடித்த மீ திைய ெகாடுக்க, ேவண்டாம் என்பது ேபால் மறுப்பாக தைலயைசத்தாள். "ஏன் பால் பிடிக்காதா?" "ம்... பிடிக்கும்! எச்சில்பால் தான் பிடிக்காது!" "ஓ! ேநா ப்ேராப்லம்..." என தாேன குடித்துவிட்டு, டம்ளைர கழுவி மீ தியிருக்கும் பாைல அவளிடம் ஊற்றிக் ெகாடுத்தான். வக்கைணயாய் அைத வாங்கி பருகத் ெதாடங்கியவள், தைலசாய்த்து, "நான் உங்களிடம் ேபசேவண்டுேம!" என்றாள்.
"அடடா! இனி தான் ேபசேவ ஆரம்பிக்கனுமா?' என்றவனது குரலில் ேகலி வழிந்தது. "ச்... முக்கியமான விஷயம் ேபசணும்!" அவளிடம் எrச்சல் வழிந்தது. "நH ேபசும் அைனத்துேம எனக்கு முக்கியம் தான் ரதி!" (அட பக்கி! அவள் ெசால்ல வருவது என்னெவன்று ெதrந்தால் இப்படி ேபசுவாயா?) "ஷ்! என்ைன ரதி என்று கூப்பிடாதH"கள்!" "உங்களுக்கும் கூப்பிடத் தாேன ெபய" ைவத்திருக்கிறா"கள்?" என விழி விrத்தான். (இவன் ெராம்ப ேபசுகிறாேன...), "என் ெபய" பாரதி! அப்படிேய கூப்பிடுங்கள்!" என்றாள் ஆைண ேபாலும். "சாr ேபபி! எனக்கு பாரதிங்கிற ேப" பிடிக்கவில்ைலேய... அதனால் ரதிெயன்ேற கூப்பிடுகிேறன்!" "எனக்கும் தான் பாண்டியன்கிற ேப" பிடிக்கவில்ைல! நான் கூப்பிடவில்ைலயா?" என்றாள் சண்ைடக் ேகாழியாய். "உன்ைன யா" அவ்வளவு கஷ்டப்பட ெசால்றது? மாமா... அத்தான்... மச்சான் இப்படி எத்தைனேயா இருக்கிறேத நH அைழக்க!" (இவன் அடிவாங்காமல் அடங்கமாட்டான் ேபால!) என தன் ேகாபத்ைத கட்டுப்படுத்திக் ெகாண்டவள், "பாருங்க பாண்டியன்! நHங்கள் நிைனப்பது ேபால் நான் நல்ல ெபண்ணில்ைல! எனக்கு ெபாறுைம மிகவும் குைறவு! ேதைவயில்லாமல் ெடஸ்ட் ைவக்காதHங்க! ேபபி, ரதி இந்த ெகாஞ்செலல்லாம் எனக்கு பிடிக்காது! ஒழுங்கா பாரதின்னு கூப்பிட்டால் பதில் ெசால்ேவன் இல்ைலேயல் திரும்பிக் கூட பா"க்க மாட்ேடன்! புrகிறதா?" என்னேவா ஒண்ணாங்கிளாஸ் ைபயைன மிரட்டுவது ேபால் கண்கைள உருட்டி
மிரட்டிக் ெகாண்டிருந்தாள். அவேனா
அவளிடமிருந்து விழிெயடுக்க முடியாமல் விழுங்கிக் ெகாண்டிருந்தான். "பாண்டியன்! என்ன பா"ைவ?" "நHதாேன பாருங்க பாண்டியன்னு ெசான்னாய்!"
"நாசமாப்ேபாச்சு! அதற்குப் பிறகு நிைறய ெசான்ேனன் அதல்லாம் ேகட்டீ"களா இல்ைலயா?" "இந்த சின்ன விஷயத்துக்கு ஏன் ேபபி இவ்வளவு ேகாபப்படுகிறாய்? உன் வட்டில் H எல்ேலாரும் பாப்பா என்று தாேன கூப்பிடுகிறா"கள்? அைதேய நான் இங்கிlஷில் கூப்பிட்டால் தப்பா?" "தப்பு தான்! அவ"கெளல்லாம் என் குடும்பத்தின"! நHங்கள் அப்படியில்ைல! ெவளி ஆட்கள் என்ைன பாப்பா... ேபபின்னு கூப்பிடுவைத நான் அனுமதிக்க மாட்ேடன்." என்றாள் சீறலுடன். புருவம் சுருக்கி, கண்கள் இடுங்க, தன் முழு உயரத்திற்கும் நிமி"ந்து, "நான் உனக்கு ெவளியாளா?" என்றான் அைமதியாக. அவ்வளவு ேநரம் அவனிடம் இருந்த குறும்புத்தனம் காணாமல் ேபாயிருந்தது. "இப்படி பா"த்தா பயந்துவிடுேவாமா?" என அவனுக்கு மிக அருகில் வந்து வினவியவளின் கரம் பிடித்து இழுத்து தன்ேனாடு அைனத்துக் ெகாண்டவன், "இப்ெபாழுது ெசால் ேபபி நான் ெவளியாளா?" என்றான் ேகலியாய். அவளது சிறுபிள்ைள தனமான ேபச்சினால் ேகாபம் வருவதற்கு பதில் அந்த கணவனுக்கு சிrப்புதான் வந்தது. "பாண்டியன்! என்ன பண்றHங்க? விடுங்க..." என அவனிடமிருந்து விடுபட ேபாராடினாள். "என் ேகள்விக்கு பதில் ெசால்லும் வைர விடப் ேபாவதில்ைல!" என்றவனது பிடி ேமலும் இறுகியது. "மண்ணாங்கட்டி! இப்ேபா நHங்க விடவில்ைல... நான் ேபாlசுக்கு ேபான் பண்ணுேவன்!" என்றதும் விடுவித்தவன், "இன்ஸ்ெபக்டைர அெரஸ்ட் பண்ண கான்ஸ்டபிைள கூப்பிடுவியா?" என வாய்விட்டு நைகத்தான், "என்ன சிrப்பு? கணவனாகேவ இருந்தாலும் மைனவியின் விருப்பம் இல்லாமல் அவைள ெதாடுவது தவறு தாேன? அதற்கு தண்டைன உண்டு
தாேன?' என அவனது விைளயாட்டால் கைலந்து ேபான புடைவைய சrெசய்தபடி ேகட்கவும், இவள் சிறுெபண்ணில்ைல! என தன் விைளயாட்டு தனத்ைத மூட்ைட கட்டி ைவத்துவிட்டு ஆவலுடன் ேபசத் ெதாடங்கினான். 'ெசால் ேபபி! உன் பிரச்சைன தான் என்ன?" "நHங்கள் தான் என் பிரச்சைன! உங்கைள எனக்கு பிடிக்கவில்ைல ேபாதுமா?' என்றாள் ேகாபத்துடன். அதற்ெகல்லாம் அசருவானா அவன்? "ஏன் பிடிக்கவில்ைல?" என்றான் அழுத்தமாக. "பிடிக்கவில்ைல அவ்வளவுதான். காரணெமல்லாம் ெசால்ல முடியாது. அவளது அலட்சிய ேபச்சில் ேகாபம் எழுந்த ேபாதும் நிதானத்துடன், "சாr ேபபி! உன்ேனாட அ"த்தம் இல்லாத மறுப்புக்கு மதிப்பு ெகாடுக்கப் ேபாவதில்ைல. சrயான காரணம் இருந்தால் ெசால் ேபசலாம்." "என்ன கரணம்? என்னேவா குற்றவாளிைய விசாrப்பதுேபால் ேகட்கின்றி"கேள? என் கனவு, லட்சியம் அைனத்ைதயும் மண்ேணாடு மண்ணாக்கிய உங்கைள எப்படி பிடிக்கும்? உங்களால் தான் இவ்வளவு அவசரமாக எனக்கு கல்யாணம் ெசய்து ைவத்தா"கள்! இல்ைலேயல் எப்படியாவது என் அப்பாைவ சமாதானம் ெசய்து படித்திருப்ேபன்!' என்றவளுக்கு இயலாைமயில் கண்ண"H ெபருகியது. "ஷ்! ரதி என்ன இது? என்ைன ேபபின்னு கூப்பிடாதி"கள்னு ெசால்கிறாய்... ஆனால் சிறுபிள்ைளேபால் ஏன் இந்த அழுைக?" என அவைள தன் மா"பில் சாய்த்து முதுைக வருடிக் ெகாடுக்க இயல்பாக ேதான்றிய பாதுகாப்பு உண"வில் அவள் அழுைக மட்டுப்பட்டது. ெமல்ல தன்னிடம் இருந்து விலக்கி வரேவற்பைறயில் இருந்த ேசாஃபாவில் அமர ைவத்தான். குளி"ந்த நHைர குடிக்க ெகாடுத்தான். அவளது அழுைகயும், ேபச்சும் அவைன மிகவும் பாதித்திருந்தது. தன்ைன ஆசுவாசப் படுத்திக் ெகாண்டவளிடம், "ெசால்லும்மா! உன் கனவு... லட்சியெமல்லாம் என்ன? திருமணத்திற்காக உன் படிப்ைப பாதியிேலேய நிறுத்திவிட்டா"களா?"
"பாதியில் நிறுத்தவில்ைல! ஆரம்பிக்கேவ விடவில்ைல..." என்றவளின் கண்கள் மீ ண்டும் குளமாயின. அவளது அழுைக அவைன சங்கடப்படுத்த, "ரதி! சும்மா அழுதுெகாண்ேட இருந்தால் நான் எப்படி ேபசுவது? அழுைகைய நிறுத்திவிட்டு ேபசு... இல்ல அழுது முடித்துவிட்டு என்ைன கூப்பிடு!" என எழுந்தவனின் கரம் பற்றி "அழவில்ைல! ேபசுகிேறன்!" என்றாள் பrதாபமாக. "அப்ேபா முதலில் முகம் கழுவி வா!" என அவளது வரவிற்காக காத்திருந்தான். இப்ெபாழுது மைனவியின் முகம் சற்று ெதளிந்திருப்பதாகேவ ேதான்றியது அவனுக்கு. எனேவ, "ெசால் ரதி! அம்மாவிடம் பனிெரண்டாவது படித்திருக்கிேறன் என்று தாேன ெசான்னாய்? அேதாடு படிப்ைப நிறுத்திவிட்டாய் என நிைனத்ேதன்! சrதாேன?" என்றான் நிதானமாக. "ம்... இப்ேபாதான் 12th முடித்ேதன்!" 'ைம காட்! உனக்கு என்ன வயது? நH பா"க்க ெகாஞ்சம் ெபrய ெபண்ணாக இருப்பைத ைவத்தும், அம்மா இெதல்லாம் விசாrத்திருப்பா"கள் என நிைனத்ேத நான் இதில் அதிக அக்கைற காட்டவில்ைல... உனக்கு பதிெனட்டு முடிந்துவிட்டது தாேன?" என்றவனிடம் பதற்றம் ெதாற்றிக் ெகாண்டது. "பதிெனட்டு முடிந்துவிட்டது! ஆறுவயதில் நாேன பள்ளிக்கு ேபாக ேவண்டுெமன அடம் பிடித்த பிறகு தான் பள்ளியில் ேச"த்தா"கள்! ஒன்பதாவது ஆரம்பத்தில் ெபrய ெபண்ணாகிவிட்ேடனா...
படித்து ேபாதுெமன்று
நிறுத்திவிட்டா"கள். நான் வட்டில் H யாேராடும் ேபசாமல்… சrயாக சாப்பிடாமல் பள்ளிக்கு ேபாக ேவண்டுெமன்று அடம் பிடித்ேதனா... மூன்று மாதம் ேதைவப்பட்டது அப்பாைவ என் வழிக்கு ெகாண்டுவர... பள்ளியில் பாதியிெலல்லாம் ேச"த்துக் ெகாள்ளமுடியாது. இது ஒன்பதாவது அடுத்த வருடம் ெபாது ேத"வு இருக்கும் அதனால் இந்த வருடம் ெகடுபிடி அதிகமாக இருக்கும் என்பதால் மீ ண்டும் அடுத்த வருடத்தில் இருந்து ஆரம்பிங்கன்னு
ெசால்லிட்டாங்க! ேபாராடி... ேபாராடி ஒருவழியா இப்ேபாதான் முடித்ேதன். " என்றைதக் ேகட்டதும் தான் அவனால் இயல்பாக மூச்சு விட முடிந்தது. "எனக்கு கல்யாணத்தில் விருப்பம் இல்ைல... அைத தடுப்பதற்காக அப்பாவிடம் இந்த கல்யாணம் சட்டப்படி தப்பு! எனக்கு இன்னும் பதிெனட்டு முடியவில்ைல… இது ெதrந்தால் உங்கள் இன்ஸ்ெபக்ட" மாப்பிள்ைளேய உங்கைள உள்ேள ைவத்துவிடுவா"ன்னு மிரட்டிப் பா"த்ேதன். அதனால் தான் மூன்று மாதத்திற்கு பிறகு திருமண ேததி குறித்தா"!" என்றாள் அைமதியாக. "அப்படியானால் உன் அப்பா பயந்துவிட்டா"?" என ெமலிதாக சிrக்க, மறுப்பாக தைலயைசத்தவள், "ெராம்ப ேகாபமாகிவிட்டா". உன்ைன பனிெரண்டாவது படிக்க ைவத்ததற்ேக என்ைன தூக்கி உள்ேள ைவப்ேபன் என்கிறாய்... ேமல்படிப்பு படிக்கைவத்தால் என்னெவல்லாம் ெசய்யமாட்டாய்? என ஒேர திட்டு!" என்றவள் விழிகள் மீ ண்டும் கலங்க, ஆதரவாக அவள் கரம் பிடித்தவன், "பா" பாரதி! உன் ேதாற்றத்ைதயும் ெகாஞ்சம் ெதளிவாக நH நடந்து ெகாண்ட விதத்ைதயும் ைவத்து தான்... இவ்வளவு சின்ன ெபண் என்று ெதrந்திருந்தால் நான் உன்ைன கட்டியிருக்கேவ மாட்ேடன்!" ஆழ்ந்த மூச்சின் மூலம் தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாள்ள, (அட கடவுேள அப்ேபா இத முன்னாடிேய ெசால்லி கல்யாணத்ைத நிறுத்தியிருக்கலாேமா? இப்ேபாதும் ஒன்னும் ேகட்டு ேபாகவில்ைல... இவன் ெராம்பவும் ஃபீல் பண்ணுகிறான் நிச்சயம் நாம் ேகட்பைத ெகாடுத்துவிடுவான்!) துள்ளாட்டம் ேபாட்டது மனது. "நான் உன்ைன படிக்க ைவக்கிேறன்! நH என்ன படிக்க ேவண்டும் ெசால்!" என்றான். "நHங்க என்ைன படிக்க ைவக்க ேவண்டாம்!" (பிறகு எதற்கு இவ்வளவு அழுகாச்சி?) "சr! ேவறு என்ன ெசய்ய ேவண்டும்?" என்றான் புrயாமல். "என்ைன ைடவ"ஸ் பண்ணனும்!"
"வாட்?" என்றவனின் திைகப்ைபக் கண்டவள், "புrயவில்ைலயா?" என்றாள் ஒற்ைறயாய். இயல்பான விட்ேடற்றியான குணம் மீ ண்டும் வந்து ஒட்டிக் ெகாண்டது. "ைடவ"ஸ் என்றால் என்னனு ெதrயுமா?" "ஏன் ெதrயாது? ேச"ந்து வாழ விருப்பம் இல்லாதவ"கள் ஒருவருடம் மட்டும் ஒேர வட்டில் H வாழ்ந்தால் ேபாதும்... ஈஸியா மியூச்சுவல் அண்ட" ஸ்டாண்டிங்கில் பிrந்துவிடலாம்!" என க"வத்துடன் கூறியவைளக் கண்டவன், "அதிகமாக படம் பா"ப்பாேயா? மியூட்சுவலாக பிrய ேவண்டுெமன்றால் இருவ" சம்மதமும் மிகவும் முக்கியம் ெதrயுமா?" "உங்கைள தான் எனக்கு பிடிக்கவில்ைலேய… அேதாடு
நHங்களும்
சின்னப்ெபண் என்று தாேன நிைனக்கிறH"கள் பிறெகன்ன? " (இவள் புrந்து தான் ேபசுகிறாளா? )என ஆயாசமாக இருந்த ேபாதும் அவனுக்கு ெபாருந்தாத ெபாறுைமைய இழுத்து பிடித்தபடி, 'உன்ைன எனக்கு பிடித்திருக்கும் ேபாது அவ்வளவு சுலபமாக நான் எப்படி ைடவ"ஸ் ேபப்பrல் ைசன் பண்ணுேவன்னு நிைனக்கிறாய்? திருமணம் என்பது ஒருவழிப் பாைத! உனக்காக காத்திருக்கலாம்… விலக்கி ைவக்கெவல்லாம் முடியாது!" என்றான் அழுத்தமாக. " நான் உங்கேளாடு வாழமாட்ேடன் என ெசான்னால் என்ன ெசய்வ"கள்?" H எrச்சல் வழிந்தது அவளிடம். "என்ேனாடு வாழ்ந்துதான் ஆகணும்! இந்த ஒருவருடமாவது! அப்ெபாழுது தான் ைடவ"ைஸப் பற்றி ேபச உனக்கு வாய்ப்பாவது கிைடக்கும்!' என்றவனின் கண்களில் ெதrந்த குரும்ைப கவனிக்காதவளாய் அடுத்து என்ன ெசய்வெதன்று ெதrயாமல் நகம் கடிக்க, "விரைல எச்சில் பண்ணாேத!" என்றபடி ெவளிேய ெசன்றுவிட்டான்.
சட்ெடன
திருத்திக் ெகாண்டவள், (பிடிக்கவில்ைல என ெசான்னால் வற்புறுத்தமாட்டான்
என நிைனத்ேதன் இவன் ேபசுவைதப் பா"த்தால் அவ்வளவு சுலபத்தில் ைடவ"ஸ் ெகாடுக்கமாட்டான் ேபாலேவ!) என தவிப்புடன் அம"ந்திருந்தாள். புது மைனவி முதலிரவிேலேய விவாகரத்து ெகாடு! என்றது மூச்சுமுட்ட ைவக்க தன்ைன சமன் ெசய்துெகாள்ள அவகாசம் ேதைவப்பட்டதால் ெவளிேய ெசன்றவன், இயல்புக்கு வர நிைனத்து ஒரு சிகெரட்ைட புைகக்கத் ெதாடங்கினான். புைகயின் ெநடி அவைள தாக்கியதும் இவனிடம் இந்த பழக்கம் ேவறு இருக்கிறதா? என ேகாபத்துடன் விைரந்தவள் அவைன பிடித்து திருப்ப எதி"பாராத திடீ" நிகழ்வால் அவள் முகத்தில் புைக ஊதப்பட்டது. அவ்வளவுதான் நாசியின் வழியாக தைலக்ேகறி இருமத் ெதாடங்கியவளுக்கு கண்களில் நH" சுரந்தது. "உன்ைன யா" இங்கு வரச்ெசான்னது? சாr ெதrயாமல் நடந்துவிட்டது. உள்ேள ேபா! ெகாஞ்சேநரம் fan காற்றில் உட்கா"!" என்றபடி ேவகமாக ெசன்று அவளுக்கு தண்ண"H ெகாண்டுவந்து ெகாடுத்தான். இப்ெபாழுது இருமல் ெகாஞ்சம் மட்டுப்பட்டிருந்தது. "படித்தவன் தாேன நH? நH சிகெரட் குடித்து ெசத்து ஒழி! இல்ல எக்ேகடும் ெகட்டுப்ேபா! என்ைனயும் ஏன் சாகடிக்கிறாய்?" என வைசபாடத் ெதாடங்கிவிட்டாள். "ஏய்! என்னேவா ெசயின் ஸ்ேமாக்க" ேரஞ்சுக்கு கற்பைன பண்ணிக்கிட்டு என்ைன திட்டாேத! எப்ேபாதாவது ெடன்ஷன் அதிகமாயிட்டா rலாக்ஸ் பண்ணுவதற்காக குடிப்பதுதான்!" என சுயவிளக்கம் ெகாடுத்தான் குற்றஉண"ச்சிேயாடு. "இெதல்லாம் ஒரு காரணம்? எங்களுக்ெகல்லாம் ெடன்ஷேன இல்ைலயா? நாங்கள் இப்படித்தான் குடிக்கின்ேறாமா?' என்றாள் குத்தலாய். "ஆமா டீ! கல்யாணத்தன்ேற எனக்கு ைடவ"ஸ் ேவண்டுெமன்று ேகட்பாய்... நானும் அப்படியம்மா? ஓேக ேபாய் வா! ைபன்னு உன்ைன வழியனுப்பனும்! அப்படித்தாேன?' என்றான் உருமளாய். "பாருங்க MR. பாண்டியன்! என்ைன டீ ேபாட்டு கூப்பிட்டால் நானும் டா ேபாடுேவன்!"
"MR. பாண்டியனா? அைறந்தால் பல்ெலல்லாம் ெகாட்டிவிடும் ராஸ்கல்!" என்றவன் அதட்டலில் அரண்டுதான் ேபானாள் பாரதி. "சின்ன ெபண்ணாக இருக்கிறாேய என்று தான் ெபாறுைமயாக ேபசிக்கிட்டு இருக்கிேறன். நH என்ன படிக்கணும்?" என்றான் ேகாபம் குைறயாமல். "ேபஷன் டிைஸனிங் படித்துவிட்டு ரதHஸ் ெபாட்டீக்ன்னு ஒன்னு ைவக்கணும் என் டிைசன்களால் மக்கைள கவரனும்!" என்றாள் கண்கள் பளபளக்க. "உன் கனைவ என்னால் நிைறேவற்ற முடியும்! நாைள மறுவட்டிற்கு H ேபாகும்ேபாது உன் ெச"டிபிேகட்ைஸ எடுத்துவந்துவிடு. இந்த ேகா"ஸ் எங்கிருக்குன்னு நான் விசாrக்கிேறன்!" என்றான் அைமதியாக. அவனது அைமதி ைதrயம் தர, "இது மதுைரயிேலேய இருக்கிறது. ஆனால் காேலஜ் ஆரம்பித்து ஒரு மாதமாகிவிட்டது!' என்றாள் ேசாகமாய். "ஒருமாதத்தில் ெபrதாக ஒன்றும் ெசால்லிக் ெகாடுத்திருக்க மாட்டா"கள். இனி இப்படி உளறாேத!" என்றான் கண்டிப்புடன். "நHங்கள் என்ைன படிக்க ைவத்தாலும் உங்கேளாடு என்னால் வாழ முடியாது பாண்டியன்! புrந்துெகாள்ளுங்கள்..." சு"ெரன ஏறிய ேகாபத்ைத கட்டுக்குள் ெகாண்டுவந்தவன், "ஏன்?" என்றான் பிரயத்தனப்பட்டு வரவைழத்த அைமதியுடன். "ஏன்னா உங்கைள எனக்கு பிடிக்கவில்ைல!" "ேசா வாட்?" என்றான் அதட்டலாய். (லூசாப்பா நH? ) என்பது ேபால் பா"த்துக் ெகாண்டிருந்தவளின் கன்னத்தில் தன் கரங்கைள பதித்து அவளது விழிகைள ஊடுருவி, "சிலேபருக்கு பா"த்ததும் பிடிக்கும்! எனக்கு உன்ைன பிடித்தது ேபால்! சில ேபருக்கு பா"க்கப் பா"க்க பிடிக்கும்! நH அந்த ரகம்!" என்றான் இதழ் கைடயில் சிறு சிrப்புடன். (அட மாங்கா மைடயா!)
"கடவுேள எப்ேபாதுேம உங்கைள எனக்கு பிடிக்காது பாண்டியன்! ஏன்னா சின்ன வயதில் இருந்ேத ேபாlஸ் என்றால் எனக்கு பிடிக்காது!" என்றாள் அவனுக்கு புrயைவத்துவிடும் ேவகத்துடன். "நான் ேபாlஸ் என்பது உன்ைன ெபண் பா"க்க வரும் ேபாது ெதrயாதா?" என்றவன் குரலில் சீற்றம் இருந்தது. "ெதrயும்!" என ெமல்ல தைலயைசக்க, "பிறெகன்ன அப்ெபாழுேத என்ைன பிடிக்கவில்ைல என ெசால்லி ெதாைலத்திருக்க ேவண்டியது தாேன?" ( விதி வலியது தம்பி!) "சும்மா கத்தாதH"கள் பாண்டியன்! நHங்கள் எப்ேபாது என்ைன ேகட்டீ"கள்?" "நான் ஏன் ேகட்கணும்? உன்ைன ேகட்க ேவண்டியது உன் குடும்பத்தா" தான். உனக்கு சம்மதம் என்று அவ"கள் ெசான்ன பிறகுதான் நாங்கள் ெபண் பா"க்க வந்ேதாம்! பிடிக்கவில்ைல என்றால் உன் கண்ைண விrத்து ஏன் என்ைன விழுங்குவது ேபால் பா"த்தாய்?" "நHங்கள் தனியாக ேபசவந்தால் எல்லாவற்ைறயும் ெசால்லிவிடலாம் என்றுதான்!" என எச்சில் விழுங்கினாள். "உன் கண்ைண பா"த்துதான் உனக்கும் சம்மதம்னு தப்புக்கணக்கு ேபாட்டுவிட்ேடன்!" என்றான் ஆற்றாைமயுடன். இருவrடமும் ேபரைமதி நிலவியது. சிறிது ேநரத்திற்கு பிறகு அவேன அைத கைளத்தான், "அப்ேபா நாைள உன் அப்பாவிடம் நH படிக்க ேவண்டுெமன்பதால் என்ேனாடு வாழ விரும்பவில்ைலனு ெசால்லி விடவா?' "அப்பாவிடம் உங்களுக்கு என்ைன பிடிக்கவில்ைலன்னு ெசால்லுங்க!" என மீ ண்டும் நகம் கடிக்க, "எனக்கு ெபாய் ெசால்வது பிடிக்காது! விரைல எச்சில் பண்ணாேத என உனக்கு எத்தைன முைற ெசால்லணும்? சின்னப்பிள்ைளயா நH?" என அவளருகில் ெநருக்கமாக அம"ந்து அவள் ைகைய பிடித்துக் ெகாண்டவன், "அன்று பிடித்திருக்கிறது என்று தாேன ெசான்னாய் இப்ெபாழுது எப்படி
பிடிக்காமல் ேபாகும்? என உன் அண்ணன்கள் என்ைன கட்டிைவத்து உைதப்பதற்கா? இந்த விைளயாட்டிற்ெகல்லாம் நான் வரமாட்ேடன்!' என ேதாள்கைள குலுக்கவும், "ஆமாம்… ெராம்பவும் பயந்தவ" தான் நHங்கள்!" என்றாள் சிrப்புடன். அப்பா ஒருவழியாக சிrத்துவிட்டாள்! என நிைனத்தவன் அவைள தன் வழிக்கு ெகாண்டுவரும் முயற்சியில் இறங்கினான். "பாவம் பாரதி நH! கல்யாணம் ெசய்த பிறகு பிrந்துவிட்டால் அடுத்த திருமணம் ெசய்வது கஷ்டம் என நன்கு ேயாசித்து பக்காவாக தான் பிளான் பண்ணிருக்கிறாய்... ஆனால் என்ன ெசய்வது? இதற்கு ேமல் உன் அப்பா எப்படி படிக்க ைவப்பா"? குடும்ப ெகௗரவத்ைத ெகடுத்துவிட்டாய் என உன்ைன ெகான்றாலும் ஆச்சrயப்படுவதற்கு இல்ைல!' என அவளுக்கு பயேமற்படுத்தினான். "சும்மா உளறாதHங்க! என் அப்பா அப்படிெயல்லாம் ெசய்யமாட்டா" எனும் ேபாேத அண்ணிகளின் புலம்பல் நியாபகம் வர அரண்டு ேபானவளாய் வாைய இறுக மூடிக் ெகாண்டாள். அவளது ெவளிறிய ேதாற்றம் கண்டவன், ெமல்ல காற்றில் பறக்கும் அவளின் கூந்தைல ஒதுக்கிவிட்டபடி, "இதுேவ என் மைனவியாக இங்கிருந்தாயானால் நH படிப்பைத யாராலும் தடுக்க முடியாது. நான் தான் படிக்க ெசான்ேனன்! என் மைனவி படித்தவள் என்பதில் தான் எனக்கு ெபருைம என எல்ேலாைரயும் ஆப் பண்ணிவிடுேவன்!" என தற்காலிகமாக மைனவிைய ஆப் பண்ணியவன், 'உனக்கு நிைறய ைடம் இருக்கு இரெவல்லாம் அைமதியாக உட்கா"நது ேயாசி! காைலயில் உன் முடிைவ ெசால்! முக்கியமான விஷயம்… என்ேனாடு வாழ மறுப்பது நHதான்! என உன் வட்டாrடம் H நான் ெதளிவாக ெசால்லிவிடுேவன் என்பைதயும் நிைனவில் ைவ!' என ஒரு சிறு மிரட்டேலாடு உறங்க ெசன்றுவிட்டான். பாரதி அவன் நிைனத்தது ேபால் நன்றாக குழம்பிவிட்டாள். (இவன் ெசால்வது சrதாேனா? நல்ல மாப்பிள்ைளைய விடமுடியாதுன்னு ெசான்னாேர...
வட்டில் H நிச்சயம் யாரும்
எனக்கு சப்ேபா"ட் பண்ண மாட்டா"கள். பவித்ரா அண்ணி ெசால்வதுேபால்
அப்பாேவாடு மல்லுக்கு நின்று அைனத்தயும் இழப்பைத விட இவன் ெசால்வைதேய ேகட்கலாம். எப்படியும் ைடேவ"ஸ் வாங்க ஒருவருடம் இவேனாடு இருந்து தான் ஆகணும்! அேதாடு படிக்க ைவப்பதாக ேவறு ெசால்கிறான் நாம் ஹாஸ்டலில் இருந்து தாேன படிக்கப் ேபாகிேறாம் இவைன சமாளிப்பது எளிது தான்! இவேனாடு இருந்து ெதாைலப்ேபாம். ஒருவருடத்திற்கு பிறகு இவன் ெகாடுைமப்படுத்துவதாக கைத ெசால்லி அப்பாவின் உதவியுடேனேய இவைன விட்டு பிrந்துவிடலாம்!) என மீ ண்டும் அதிபுத்திசாலி தனமாக திட்டம் தHட்டிய திருப்தியில் ேசாஃபாவிேலேய உறங்கிப் ேபானாள். தன்ைன யாேரா தூக்குவது ேபால் ேதான்ற, கண்கைள திறக்க முயற்சித்தவளின் இைமகள் இரண்டும் பைச ேபாட்டதுேபால் ஒட்டிக் ெகாள்ள, "விடுங்க பாண்டியன்... " என்றாள் பாதி தூக்கத்தில். "ஷ்! தூங்கு என்றபடி கட்டிலில் கிடத்தியவன், அவள் தைல ேகாதி... ெநற்றில் முத்தமிட்டான். அவனது
மீ ைசயின் குறுகுறுப்பில் தூக்கத்திலும் உதடு
சுளித்தாள் அவன் மைனவி. அைத ரசித்து சிrத்தவன், "ஏய் ேகடி! நH எனக்கு ேவணும்! ஐ லவ் யூ மாமான்னு உன்ைன ெசால்ல ைவப்ேபன்!" என்றான் சவால் ேபாலும். சிறுபிள்ைளயாய் தன் மீ து காைலயும், ைகையயும் ேபாட்டுக் ெகாண்டு தூங்கும் மைனவிைய பா"த்தவன் மகிழ்ந்து ேபானான். பக்கத்தில் ஒரு ெபண்ணிருந்தால் இவ்வளவு சந்ேதாஷமாக இருக்குமா? என நிைனத்தபடிேய எழுந்து அம"ந்தவன், 'ேபபி! எழுந்துக்ேகா..." என கன்னம் தட்ட, "இன்னும் ெகாஞ்ச ேநரம்!" என சிணுங்கியபடிேய தூங்கிப் ேபானாள். சிrத்தபடிேய குளிக்க ெசன்றவன் மறுவடு H ெசல்வதற்கு தயாராகி மீ ண்டும் அவைள எழுப்ப, '5 நிமிஷம் மா..." என தைலயைணைய கட்டிக் ெகாண்டாள்.
"இப்படி தூங்கிகிட்ேட இருந்தாயானால் நிஜமாகேவ உன்ைன எழுப்ப உன் அம்மா வந்துவிடுவா"கள்!' என்றவன் குரலில் இது தன் வடு H இல்ைல என்பது புrய திடுக்கிட்டு எழுந்து அம"ந்தாள். "குட் மா"னிங் ேபபி!' என சிrக்கும் கணவைன கண்டவளுக்கு தன் பிரச்சைனகள் வrைசகட்டிக் ெகாண்டு நியாபகம் வர, (கடவுேள விடியாமேலேய இருந்திருக்கக் கூடாதா?) என ேதான்றியது. ேபந்த விழித்துக் ெகாண்டிருந்தவளின் கைலந்த கூந்தைல ஒதுக்கி, 'நH கிளம்பி வந்துவிடுவாய் தாேன? நான் கீ ேழ ேபாகட்டுமா?" தன்னவைள ெதாடேவண்டும் என ேதான்றும் ேபாது சூழ்நிைல ஒத்துைழக்கவில்ைல என்றால் சும்மா தைலையயும், முடிையயுேமனும் ெதாடுவா"களாம் இவனுக்கும் அப்படிதான் ேபாலும்... "ம்..." என்றவளுக்கு சத்தேம வரவில்ைல. "உன் ெபட்டிகைள வண்டியில் ஏற்றிவிடவா?" என்றான் எந்த இலக்கமும் இன்றி. (ெகாழுப்புதாேன இவனுக்கு? நான் தான் இங்கிருப்பதாக முடிவு ெசய்துவிட்ேடேன பிறெகன்ன?) என அவைன முைறத்தவளின் விழி பா"த்து, என்ன? என்பது ேபால் தன் ஒற்ைற புருவத்ைத ஏற்றி இறக்கினான். "மண்ணாங்கட்டி! நான் தான் இங்கிருக்ேகன்னு ெசால்லிட்ேடன்ல... அப்புறம் என்ன கிண்டல் ேவண்டிக்கிடக்கு?" என்றதும் குறும்பும் மகிழ்ச்சியும் ஒருங்ேக ேதான்ற, 'அப்படியா? சாr ேபபி... எனக்கு தான் காது ேகட்கவில்ைல... நல்லது நன்றாகத் தாேன ேயாசித்து முடிவு ெசய்திருக்கிறாய்? இங்கிருப்பதானால் எனக்கு மைனவியாக தான் இருக்கேவண்டும் என்பைத மறக்கவில்ைல தாேன?" என குைழயவும், புrயாமல் விழிவிrக்க, "சீக்கிரம் குளித்துவிட்டு ெரண்டு ேபருக்கும் காபி ெகாண்டுவா!" என்றான் கட்டைளயாக. குளிக்கும் ேபாது தான் அவளுக்கு ேதான்றியது தான் இங்கிருப்பதாக அவனிடம் ெசால்லேவயில்ைல என்பது. (அடக் கடவுேள சrயான வில்லங்கம் பிடித்தவன், ஸாr ெசால்லி எப்படி கலாய்த்துவிட்டான்?)
என ெநாந்துேபானவள், ஈரக்கூந்தைல விrயவிட்டு ெமல்லிய புடைவயில் ஒயிலாக காபி ெகாண்டுவர அைணக்க துடித்த கரங்கைள கட்டுக்குள் ெகாண்டுவந்தவன், 'ேதங்க்ஸ் ேபபி!" என வாங்கிக் ெகாண்டு அவைளேய பா"த்துக் ெகாண்டிருக்க, (இவன் ஏன் இப்படி பா"த்து ெதாைலக்கிறான்?) என விலக முற்பட்டவளின் கரம் பிடித்து இழுத்து, கூந்தலில் சூடியிருந்த மல்லிைகைய முக"ந்தவன் "உன் கூந்தல் அவ்வளவு அழகு! அைதக் ெகாண்டு நH என் மனைத கட்டுகிறாய் என்பது உனக்கு ெதrயுமா ரதி?' என்றான் கிறக்கமாக. சட்ெடன அவன் கரத்தில் இருந்து தன் ைகைய விடுவித்துக் ெகாண்டவள், "ெதrயாது! ெதrந்துெகாள்ளவும் விரும்பவில்ைல. நான் ஹாஸ்டலில் இருந்துதான் படிக்கப் ேபாகிேறன்! ேசா... ெராம்ப எதி"பா"த்து ஏமாந்து ேபாய்விடாதH"கள்?" என உதடு சுழிக்கவும், அைத ரசித்தபடி அவேளாடு வம்பு வள"க்க விரும்பி, 'இந்த பாண்டியன் எதிலும் யாrடமும் ேதாற்றதில்ைல!" என கண் சிமிட்டினான். "நாங்களும் அப்படித்தான்! இனி என்னிடம் எல்லாவற்றிலும் ேதாற்கத்தான் ேபாகின்றி"கள்..." என சிலுப்பிக் ெகாள்ளவும், "உன்னிடம் ேதாற்பதற்காகத் தாேன காத்துக் ெகாண்டிருக்கிேறன் ரதி!" (இவன் ரதி என அைழத்தாள் வில்லங்கம் தான்! நான் ஒன்ைற நிைனத்து ெசான்னால் இவன் ேவறு மாதிrயாக அ"த்தம் ெகாள்கிறாேன...)
என
ஆயாசமாக இருந்தது அவளுக்கு. அந்ேநரம் அவனுக்கு ஒரு ெதாைலேபசி அைழப்பு வரவும் ெகாஞ்சேநரம் என்பது ேபால் ைசைக ெசய்துவிட்டு ேபசத் ெதாடங்கினான். "ெசால்லுங்க மதி! பத்துமணிக்கு ேபாஸ்ட்மா"ட்டம் rப்ேபா"ட்ைட கெலக்ட் பண்ணிடுங்க! அருைணயும் குருைவயும் மஃப்டியில்
இருக்க ெசால்லுங்க!
நிச்சயமா தனக்கு பிறந்திருக்கும் குழந்ைதையயும், மைனவிையயும் பா"க்க வருவான்! வருவான் என்று தான் நிைனக்கிேறன் பா"க்கலாம்... எப்ேபாதும்
அல"ட்டா இருக்கனும். எதுவானாலும் எனக்கு ேபான் பண்ண தயங்காதH"கள். நான் நாைள வந்துவிடுேவன். மத்த விபரெமல்லாம் உங்களுக்கு ெமயில் பண்ணேறன்." என ேபச்ைச முடித்துக் ெகாண்டு திரும்பியவைன முைறத்துக் ெகாண்டிருந்தாள் பாரதி. "என்னாச்சு மறுபடியும் முருங்ைகமரம் ஏறியாச்சா?' என்றவனின் சிrக்கும் விழிகைள கண்டவள், "குழந்ைதையயும், மைனவிையயும் பா"க்க வரும்ேபாது அெரஸ்ட் பண்ணனும்னு ெசால்றிங்கேள உங்களுக்கு எவ்வளவு மட்டமான புத்தி? ஏளனம் நிைறந்திருந்த அவளது ேபச்ைச, “lவ் இட்!” எனும் ஒற்ைற வா"த்ைதயில் முடித்தவன், “ேபாகலாம்…” என்றான் ஒற்ைறயாய். "என்னதான் மஃப்டியில் இருந்தாலும் ேபாlஸ்கார"கைள கண்டுபிடிப்பது சுலபம்! அவ"கள் ெதாப்ைபயும் ஆளும்..." என அவள் முடிப்பதற்குள்ளாகேவ அவள் ைகைய மடக்கி தன்னருேக இழுத்தவன், “ஆைள விழுங்கும் உன் கண்ைண விrத்து பா" எனக்கு ெதாப்ைப இருக்கிறதா?" அவள் கரத்ைத தன் வயிற்றில் ைவத்து அழுத்தியபடி ேகட்க... அவேள எதி"பாராத அவளது தHண்டல் ெகாஞ்சம் திைகத்து தான் ேபானாள். மிகவும் ெநருக்கத்தில் அவைன பா"த்தவளுக்கு உண்ைம புrய, "இல்ைல தான்! எல்ேலாரும் ஒன்று ேபால் இருப்பதில்ைல!" என்றாள் ெவடுக்ெகன. "அைதத்தான் நானும் ெசால்கிேறன்!" "சr ெதாப்ைபைய ைவத்து கண்டுபிடிக்க முடியாவிட்டாலும் உங்கள் உயரமும், இந்த கண்றாவி ேஹ" கட்டும் ேபாதும்!" என முகத்ைத திருப்பிக் ெகாண்டாள்.
"ஓ! மகாராணிக்கு ேபாlைச பிடிக்காததற்கு காரணம் இந்த ேஹ" கட் தானா?" என்றான் விrந்த சிrப்புடன். "முடியல!" என அவனிடமிருந்து விலகி நடக்கத் ெதாடங்கிவிட்டாள். அவள் விட்டாலும் அவன் விடுவதாக இல்ைல. "உன்ைன ேபால் அதிபுத்திசாலிகளால் தான் உடேன கண்டுபிடிக்க முடியும். தப்புெசய்தவன் காக்கி உைடைய தான் பா"ப்பான். ேவெறைதயும் அவன் மூைள ேயாசிக்காது. ேபாlஸ் முட்டாளில்ைல என்பைத நிைனவில் ைவ!" என்றான் சற்று காட்டமாகேவ. பதில் ெசால்ல முடியாமல் உதடு சுளித்து அழகு காட்டியவைள பா"த்தவனுக்கு இவேளாடான வாழ்க்ைக சுவாரஸ்யமாகேவ இருக்கும் என ேதான்றியது. கனவுகள் ெதாடரும்...
கனவு ெமய்ப்படும் #6
மறுவட்டிற்கு H ெசல்லும் ேபாது ஏேனா மைனவி அைமதியாக வருவது ெபாறுக்காமல், "ேபபி! மைனவியாக இருக்க ேவண்டுெமன்றால் என்னெவல்லாம் ெசய்ய ேவண்டுெமன ெதrயுமா?" என சீண்டினான். (இவன் குரேல ஒரு மா"க்கமாக இருக்கிறேத) என எண்ணியவள், "சாr MR. பாண்டியன்! ஹாஸ்டலில் இருந்து படிப்ேபன்… என்றைத மறந்துவிட்டீ"களா?" என இைம தட்டி ேகட்கவும், "உன் வாைய விட கண் தான் அதிகம் ேபசுது! MR. பாண்டியன்னு ெசால்லாேத. எனக்கு மிகவும் அந்நியமாய் ேதான்றுகிறது. ஒேர தவைற மூன்று முைறக்கு ேமல் ெசய்தால் தண்டைன தான்! இன்ெனாரு விஷயம்! வக் H எண்டு வக் H எண்டுன்னு ஒன்னு வரும் ெதrயுமா? ஃப்ைரேட ஈவினிங் நH வட்டில் H இருக்க ேவண்டும்! மண்ேட காைலயில் ேநேர காேலஜ்க்கு கிளப்பி ேபாகலாம்.
இைடப்பட்ட நாட்கள்ல எனக்கு மைனவியா இருந்து தான் ஆகணும் ேகடி! இல்ைல எனில் நான் உன்ைன படிக்க ைவக்கமாட்ேடன்!" என கண்கள் இடுங்க சிrத்தான். "என்ன மிரட்டுகிறH"களா? நHங்கள் ஒன்னும் என்ைன படிக்க ைவக்க ேவண்டாம்! என் அப்பா ெகாடுத்த நைகைய ைவத்து நாேன பா"த்துக் ெகாள்ேவன்!" என்றாள் ேராஷமாக. சட்ெடன மூண்ட ேகாபத்ைத அடக்கியவன், 'படிப்பதற்ேக நைகைய ைவத்துவிட்டால்... ெபாட்டீக் ைவக்க என்ன ெசய்வாய்? என்றான் நக்கலாய். அவனது ேகள்வியின் நியாயம் புrந்தாலும் இவன் என்ன என்ைன ேகலி ெசய்வது? எனும் ேகாபத்தில் வா"த்ைதகைள ெகாட்டினாள். "அது என் பிரச்சைன. அைதப் பற்றி நHங்க ஒன்னும் கவைலப்படத் ேதைவயில்ைல!" என்றாள் மிடுக்காக. இதற்கு ேமல் முடியாது என்பது ேபால் தன் ஒட்டு ெமாத்த ேகாபத்ைதயும் வண்டியிடம் காட்டினான், அவன் அடித்த பிேரக்கில் நிைலகுைலந்து ேபானாள் அவள். "எது உன் பிரச்சைன? நானும் பா"த்துகிட்ேட இருக்ேகன்… புருஷன்கிற நிைனப்ேப இல்லாம ேபசிட்டு இருக்க! எப்ேபா உன் கழுத்தில் தாலி கட்டிேனேனா, அப்ேபாதிருந்ேத உன் சுக துக்கத்தில் எனக்கும் பங்குண்டு. உன்ைன பற்றி நான் கவைலப்படாமல் ேவறு யாரு ேயாசிப்பாங்க? முட்டாள்!” என்றான் சீற்றத்துடன். தன்ைன முட்டாள் என இகழ்ந்தான் என்பதால், "தாலி கட்டிட்டா மட்டும் உங்களுக்கு எல்லா உrைமயும் வந்துடாது. ெபாண்டாட்டிேயாட மனசு அறிஞ்சு நடந்துக்கிறவன் தான் நல்ல புருஷன்" என்று ெரௗத்திரமானாள், ைக முஷ்டி இறுக அம"ந்திருந்தவன், அவள் புறம் திரும்பி, "நான் உன் மனமறிந்து நடக்கைலயா? எங்ேக என்ைன பா"த்து ெசால்லு" என அவள் முகம் உய"த்தினான். ெவடுக்ெகன அவன் கரத்ைத தட்டிவிட்டவள், "ஆமாம்! மனமறிந்து நடக்கிறவராயிருந்தா என் அப்பாகிட்ட நHங்கேள என்ைனப் பிடிக்கைலன்னு ெசால்லியிருப்பீங்க!”
"மறுபடியும் நH புத்திசாலின்னு நிரூபிக்கிறிேய… என் அதிபுத்திசாலி ெபாண்டாட்டி! கல்யாணத்திற்கு முன்ேன ெசால்ல ேவண்டியைத இப்ேபா ெசால்லுடாங்கிற, ஏன்? எதுக்குன்னு காரணம் ேகட்கமாட்டாங்களா? உங்க ெபாண்ைண பிடிக்கைலன்னு சும்மா ெசால்ல முடியுமா? காரணம் நியாயமா இல்ைலன்னா பிrச்சு விடமாட்டாங்க" என்றான் காட்டமாக. அவன் ெசால்வது புrய, அைமதியாக இருந்தாள் பாரதி. மீ ண்டும் வண்டிைய எடுத்தான் பாண்டியன். சற்று ேநரத்தில், "எனக்கு லவ் affair இருந்தது உங்களுக்கு ெதrஞ்சு ேபாச்சு, அதனால் வாழ முடியாதுன்னு ெசான்னா என்ன?" என்றவைளப் பா"த்து தைலயிலடித்துக் ெகாண்டவன், “இெதல்லாம் ஒரு காரணமா? கல்யாணத்திற்கு முன் எப்படி இருந்தாெலன்ன? இனி எங்க ெபாண்ணு ஒழுங்கா இருக்கும். அைத மீ றி எது நடந்தாலும் நHங்க தான் ெபாறுப்பு கூட்டிட்டு கிளம்புங்கன்னு ெசால்லிடுவாங்க!” என்றான் சாதாரணமாய். ேவெரதுவும் ேதான்றாமல் அனிச்ைசச் ெசயலாய் அவள் விரல் வாய் ேநாக்கி ெசல்ல, சட்ெடன அைத தட்டி விட்டவன், “மூன்று முைற முடிஞ்சிடுச்சு... திரும்ப இேத தப்ைப ெசய்யாேத, அது தான் நல்லது. இல்ைல, தண்டைனக்குப் பிறகு தான் திருந்துேவன்னு ெசான்னா அப்பறம் உன் இஷ்டம்!" என ேதாள்கைளக் குலுக்கினான். "நHங்க பன Hஷ் பண்ணிட்டா உடேன திருந்திடணுமா? அப்ேபா நம்ம நாட்டில் குற்றவாளிகேள இருக்க மாட்டாங்க!" என்றாள் தைல சிலுப்பி. "தண்டைனயால் திருந்தியவ"கள் நிைறய ேப" இருக்காங்க, திருந்துவதற்காகத் தான் சிைற வாசேம! அதிலும் நH ெராம்ப ெசன்ஸிட்டிவ். நிச்சயமா தண்டைன உன்ைன மாற்றும்." "என்ைனப் பற்றி ெதrயாமல் கற்பைன பண்ணாதHங்க... சின்ன வயசுப் பழக்கம்… அவ்வளவு எளிதில் மாற்ற முடியாது!” என்றாள் திமிராக. "பா"க்கலாம்! என ஒற்ைற வா"த்ைதேயாடு ேபச்ைச முடித்துக் ெகாண்டான். வண்டி ஊருக்குள் நுைழந்ததும் பதறிப் ேபானாள் பாரதி.
"இப்ேபா என்ன பண்றது பாண்டியன்? எதாவது ஐடியா ெகாடுங்கேளன்...ப்ள Hஸ்!” "நிஜமாகேவ என்ேனாடு வாழ்ந்து பா"க்கலாம்னு கூட ேதாணைலயா?" என்றான் ேவதைனைய மைறத்தபடி. "சாr பாண்டியன்! உங்கைள விட்டு எவ்வளவு சீக்கிரம் முடியுேமா, அவ்வளவு சீக்கிரம் ேபாயிடணும்னு தான் ேதாணுது!" (இல்லன்னா ெராம்ப சீக்கிரேம உன்னிடம் தைலகுப்புற விழுந்துவிடுேவேன...! ேநா... ேநா... நான் பாரதி! இருந்தாலும் எதற்கு இந்த rஸ்க் ரஸ்ெகல்லாம்?) ஒரு ஏக்கப் ெபருமூச்சுடன், "அப்ேபா நான் ெசால்றைத அப்படிேய உன் வட்டில் H ெசால்லிடு, உன்ைன ஒரு ேகள்வி கூட ேகட்காமல் என்ைன ெவளிேய ேபாக ெசால்லிடுவாங்க. உன் வாழ்ைவ ெகடுத்துவிட்ேடாம் என்ற குற்றஉண"ச்சியிேலேய உன் அப்பா படிக்க ைவப்பெதன்ன, ெபாட்டீக்ைகயும் ைவத்துக் ெகாடுத்து விடுவா"!” என்றான் வறண்ட குரலில். அவேளா, " சூப்ப"! சூப்ப"! அது தான் எனக்கு ேவணும்! ெசால்லுங்க, ெசால்லுங்க!" என பரபரத்தாள். அவள் விழிகைள ஊடுருவியவன், "நான் இம்ெபாெடன்ட்ன்னு ெசால்லிடு!” என்றான் அைமதியாய். அவைன அதி"ச்சியுடன் ேநாக்கியவள், (பா"க்கும் ேபாேத இவ்வளவு ஆண்ைமேயாடு கம்பீரமாக இருக்கும் இவைன எப்படி?) என்று கற்பைன கூட ெசய்ய முடியாமல் அருெவருப்புடன், "ேச! என்ன உளறல் இது?" என்றாள் ேகாபமாக. “டாக்ட" ெச"டிபிேகட் கூட நான் ஏற்பாடு பண்ேறன் ரதி." "வாைய மூடுங்க பாண்டியன்!" என்றாள் ேகாபத்தில் குரல் நடுங்க. மைனவியின் ேகாபம் ஏேனா இதமாய் இருந்தது அவனுக்கு. அகத்தின் அழகு முகத்தில் ெதrயும் என்பது ேபால மல"ந்திருந்தது அவன் முகம். வட்டு H வாசலில் கா" நின்றதும் சட்ெடன இறங்க முற்பட்டவளின் ைக பிடித்துத் தடுத்தவன்,
"ெகாஞ்சம் இந்த ெடர" லுக்ைக மாத்து ேபபி! உங்க அண்ணன் குழந்ைதகள் பயந்திடப் ேபாகிறா"கள்!" என்றான் குறும்பாக. சிறு முைறப்புடன் இறங்கிச் ெசன்றாள் அவள். வட்டுப் H ெபண்கள் அைனவரும் வந்து இருவைரயும் வரேவற்று, அவைளக் கட்டிக் ெகாண்டன". அப்படிேய கடத்திப் ேபாயின". "என்னடி... ஏன் இப்படி உம்முனு இருக்ேக? எைதயாவது உளறித் ெதாைலச்சுட்டியா?" என்றாள் ேமனகா . "பாண்டியன் ெராம்ப சந்ேதாஷமா தான் இருக்கா". அதனால் பிரச்சைன ஒன்னும் இல்ைலன்னு தான் நிைனக்கிேறன்!" என கண் சிமிட்டினாள் பவித்ரா. "ராத்திr என்னடி நடந்துச்சு? ெசால்ேலன்!" என்றாள் ஆ"வத்துடன் அருணா. "ம்... சண்ைட நடந்துச்சு!" "ேதாற்றது நHேயா? அதான் இவ்வளவு ேகாவமா?" எனச் சீண்டினாள் ேமனகா. "அண்ணி நான் சீrயஸா ேபசிட்டு இருக்ேகன்!” எனும் ேபாேத அங்ேக வந்த காேவr, "வந்த உடேனேய உங்க மாநாைட ஆரம்பிச்சுடீங்களா? அங்ேக எல்லாரும் சாப்பிட உட்கா"ந்தாச்சு. நHயும் ேபாய் மாப்பிைளேயாடு உட்கா"!" "ேமனகா, ேபாய் எல்லாருக்கும் பrமாறு!" "பவித்ரா... உன் புருஷைன காணைலேய? மாப்பிள்ைள வந்துட்டாருன்னு அவனுக்கு ஒரு ேபாைன ேபாடு!" ஆத்தா! உனக்கு ேவற தனியா ெசால்லனுமா?" என்றதும் அருணாவும் சாப்பாட்டைற ேநாக்கி ஓடினாள். நHண்ட பந்தி விrப்பில், முதலில் அண்ணன் மகன் விக்கி, அடுத்தது அவள் கணவன், அடுத்து காலி இைல, அதனருகில் தந்ைத, அண்ணன்கள் இருவ". அனுவிற்கு சாப்பாடு ஊட்டும் அப்பத்தா கைடசியாக, அவ" அருகில் ஒரு இைல என இருக்க, அப்பத்தாவிடம் ெசல்ல எத்தனித்தவைள,
"இப்படி வா ேபபி!” என்று தன் அருகில் இருக்கும் இடத்ைத சுட்டிக் காட்டினான். தந்ைதயும், “மாப்பிள்ைளக்கு பக்கத்தில் உட்கா" பாப்பா!" என்றதும் மறுக்க முடியாமல் அவனருேக அம"ந்தாள். "உன் அண்ணிகெளல்லாம் ைநட் முழுவதும் ஒேர ெகாஞ்சல்சான்னு ேகட்டாங்களா?' என கண் சிமிட்ட… அவள் திைகத்து விழிக்க, "சாப்பிடு ேபபி! பா"ைவயாேலேய என்ைன சாப்பிடுவதாக உங்க அண்ணிகெளல்லாம் ேகலி பண்ணப் ேபாறாங்க!" என்றான் சிrப்புடன். அவன் கூறியது ேபாலேவ அண்ணிகள் பிடித்துக் ெகாண்டன". “பாரதி! உன் ேகாபெமல்லாம் எங்களிடம் தான்... பாண்டியன் என்ன ெசான்னாலும் உன் வட்டு H ஆளுங்க இருக்ேகாம்கிற நிைனப்ேப இல்லாம பாண்டியைன பருகு பருகுன்னு பா"க்கிற?" என்றாள் அருணா. "விடுங்கக்கா, ெபrய மனசு பண்ணி மன்னிச்சு விட்டுட்டா ேபால! அப்பத்தா ெசால்ற மாதிr பாண்டியன் இவளுக்கு ஏதாவது மந்திரம் ேபாட்டிருப்பா"!" என்றாள் பவித்ரா. "அண்ணி ப்ள Hஸ்! உங்க கற்பைன குதிைரகைள எல்லாம் ெகாஞ்சம் நிறுத்துங்க. நிஜமாகேவ ேநற்று சண்ைட தான் ேபாட்ேடாம். எல்லாத்ைதயும் ெசால்லிட்ேடன்!” என்றாள் அைமதியாக. "அடிப்பாவி! என்னடி தைலயில் கல்ைலத் தூக்கிப் ேபாடற?" எனப் பதறினாள் ெபாறுப்பான மூத்த மருமகளாய் ேமனகா. "அக்கா, பாண்டியன் தைலயில் இவள் பாறாங்கல்ைலத் தூக்கிப் ேபாட்டுருக்கா அதுக்ேக அசராம அந்த மனுஷன் அசால்ட்டா இருக்கா". நHங்க ஏன் பதட்டப்படறHங்க? " - அருணா. "அதாேன! அவ" எல்ேலாrடமும் நல்லா தான் ேபசிட்டு இருக்கா". எதாவது பிரச்சைனன்னா இந்ேநரம் ெவடிச்சுருக்குேம? எனத் தன்ைனத் ேதற்றிக் ெகாண்டாள் ேமனகா.
"என்னடி ெசான்னா"? படிக்க ைவப்பா"னு தான் நாங்க ெசால்ேறாம். சr தாேன?" "ம்... படிக்க ைவப்பாராம். சில கண்டிஷேனாடு… ைடவ"ஸ் நாம நிைனச்ச மாதிr சுலபமா ெகாடுக்க மாட்டா" ேபால அண்ணி!" என்றாள் கண்களில் நH" திைரயிட. "நாங்க எங்க நிைனத்ேதாம்... நH தான் நிைனச்ச!" என குற்றம் சாட்டினாள் பவித்ரா. "நH ைடவ"ஸ் ேகட்ட பிறகும் அந்த மனுஷன் இவ்வளவு கூலா இருந்தாருன்னா நிச்சயமா உனக்கு ைடவ"ஸ் கிைடக்காது. நல்ல வழியில் அவைர உபேயாகப்படுத்தி முன்ேனறப் பாரு!" என அறிவுைர ேவறு ெகாடுத்தாள். அந்ேநரம், வட்டினுள், H "என்னய்யா… என்னாச்சு?" என பலத்த குரல்கள் ேகட்க, உள்ேள விைரந்தன". அங்ேக பரதன் தான் ைகயில் கட்டுடன் நின்றான். கைரயுைடந்த ெவள்ளமாய் கண்ண"H ெபறுக, அவன் கரங்கைளப் பற்றியவள் , "ெபrய காயமா? ெராம்ப வலிக்குதா? எப்படி நடந்துச்சு? ைதயல் ேபாட்டுருக்கா?" என ேகள்விகைள அடுக்கிக் ெகாண்ேட ேபாக, அவேனா ெமல்ல ைகைய உருவிக் ெகாண்டு, "பதறாதHங்க, சின்ன காயம் தான். அrவாள் ெவட்டிடுச்சு. 5 ைதயல் ேபாட்டுருக்கு. ெபrய வலியில்ைல" என்றான் ெபாதுவாக. "சாr மாப்பிள்ைள! உங்கைள சrயாய் கவனிக்க முடியைல" என்றான் பாண்டியைனப் பா"த்து. "சrயாப் ேபாச்சு ேபாங்க! முதல்ல நHங்க ேபாய் ெரஸ்ட் எடுங்க, சாப்பிட்டு மாத்திைர ேபாட்டுக்ேகாங்க. சீக்கிரேம எல்லாம் சr ஆகிடும்." என இதமாய் ெசால்லி மாடிக்கு அனுப்பி ைவத்தான். சாப்பாடு மைனவியிடம்,
ஊட்ட வந்த
"ஒரு ஸ்பூன் மட்டும் ெகாடுங்க. நாேன சாப்பிட்டுக்குேவன்!" “படுத்தாதHங்க பரத்! நாேன ஊட்டிவிடேறன்." "ஊட்டிவிடற அளவுக்கு நமக்குள்ள எந்த உறவும் இல்ைல!" என்றான் தH"க்கமாக. அவனது வா"த்ைதகள் ஒவ்ெவான்றும் ஈட்டியாய் தாக்க, கண்ண"H வழிய, உதடுத்துடிக்க, ைகயாளாக ேகாபத்துடன், "சாப்பாடு ெகாடுக்க ெசாந்தமா இருக்கணும்கிற அவசியம் இல்ைல, ஒரு ந"ஸ் கூடச் ெசய்யலாம்!" என்றாள் உைடந்த குரலில். "ந"ஸ் சம்பளம் வாங்குவாங்க… நHங்க?" என்றான் இரக்கமின்றி. "பரத்!" என தன்ைன மீ றி கத்திவிட்டாள் பவித்ரா. "ஷ்! ெமல்ல... வட்டில் H யா" காதிலாவது விழுந்தா, இந்த லட்சணத்தில் தான் ெபாண்டாட்டி வச்சு குடும்பம் நடத்துறியான்னு ேகட்பாங்க" என்றான் மீ ண்டும் அேத அழுத்தத்துடன். கண்கைளத் துைடத்துக் ெகாண்டவள் ேபச்சின்றி, ஸ்பூைன அவனிடம் ெகாடுத்தாள். இடது ைகப் பழக்கம் உைடயவன் என்பதால் அவனுக்கு ஒன்றும் சிரமமாக இல்ைல. (என்ன ஒரு வம்பு?) H என அவனருகில் அம"ந்து “எப்படி நடந்துச்சு? " என்றாள் ஆற்றாைமயுடன் அவன் மைனயாள். "மாப்பிள்ைளக்கு நம்ம ேதாட்டத்து கரும்பு ெகாடுக்கலாேமன்னு நிைனச்சு ெவட்டிேனன். கவனம் சிதறிடுச்சு!". தாேன மாத்திைரைய பிrத்து ேபாட்டுக் ெகாண்டவன், "நHங்க கீ ேழ ேபாங்க... ேவைலயிருக்குமில்ல, நான் ெகாஞ்ச ேநரம் படுக்கிேறன்!” என்றதும், அவன் ைககைள பா"ைவயால் வருடியபடி, "ெராம்ப வலிக்குதா?" என்றாள் ேவதைனேயாடு. அவைளப் பா"த்து இதமாக சிrத்தவன், "நHங்க எனக்கு ெகாடுத்த வலிைய விட இது குைறவு தான்!" என்றதும் துடித்துப் ேபானாள் பவித்ரா.
"சாr பரத்! நான் ெசய்தது தப்பு தான்! அப்ேபா எனக்கு உங்கைளப் பற்றியும், இந்த குடும்பத்ைதப் பற்றியும் எதுவும் ெதrயாது. இனி இங்கிருந்து தனியா ேபாகணும்னு ெசால்ல மாட்ேடன். எல்ேலாேராடும் ஒன்னா இருக்ேகன். என்ைன நம்புங்க பரத்!" என்றாள் விழிகளில் நH" திைரயிட. அவேனா... அவைள ஏெறடுத்தும் பா"க்காமல் கண்கைள இறுக மூடிக் ெகாண்டான். ெமல்ல அங்கிருந்து விலகிச் ெசன்றாள் பவித்ரா. (எனக்குத் ெதrயும்டி, நH முன்ன மாதிr இல்ைலனு… ஆனால் எைதயும் எைதயும் இைண கூட்டினாய்? அைதத் தான் என்னால் மறக்கவும் முடியல, மன்னிக்கவும் முடியல. என் கவனத்ைத சிதறடிச்சவ நH தான்னு ெதrஞ்சா என்ன ெசய்வாய்?) என சிrத்தபடிேய உறங்கிப் ேபானான். வட்டில் H எதாவது விேசஷம் நடந்தால் கண் திருஷ்டி இப்படி தான் யாைரயாவது தாக்கும். நHயும், ெகாழுந்தனும் தாேன பரபரன்னு கல்யாண ேவைலெயல்லாம் ெசய்தHங்க... அதான், இேதாட ேபாச்ேசன்னு நிைனச்சுக்க!” எனத் ேதற்றின" ேமனகாவும், அருணாவும். கண்கைள துைடத்துக் ெகாண்ட பவித்ராேவா, "சாrக்கா... முன்ெனல்லாம் நான் உங்க கூட ேபசேவமாட்ேடன். எனக்கு ஒண்ணுன்னா நHங்க எவ்வளவு ஆதரவா இருக்கீ ங்கன்னு நிைனக்கும் ேபாது சந்ேதாஷமா இருக்கு" என்றாள் அவ"களது ைககைளப் பிடித்துக் ெகாண்டு. "நH படிச்ச புள்ைள, அதான் விலகியிருக்ேகன்னு நிைனச்ேசாேம ஒழிய உன் ேமல ேகாபெமல்லாம் இல்ைல பவித்ரா." "ஐேயா! அப்படி இல்ைல அக்கா. நான் பிறந்தது தான் கிராமேம தவிர, வள"ந்தது எல்லாம் டவுன்ல தான். அப்பா சாதாரண வாட்ச்ேமன் தான். உங்களவுக்கு வசதியான குடும்பம் இல்ைல என்ேனாடது. அது தான் அம்மா கல்யாணத்தின் ேபாது, கிராமத்தில் இருக்கிறவங்ககிட்ட எப்படி ேபசணும்னு உனக்கு ெதrயாது. அவங்க அளவுக்கு உனக்கு சூட்சமம் கிைடயாது. ஆள் அண்டாம வள"ந்தவ நH, ேபாற இடத்தில உன்னால் சண்ைட வந்ததுன்னு இருக்கக்கூடாது. நH எது ேபசினாலும் படிச்ச திமி"ல ேபசுேறன்னு தான் ெசால்வாங்க. அதனால் நH வாேய திறக்காேதன்னு ெசான்னாங்க. அதான் நான்
உங்ககிட்ேட ேபசுறது இல்ைல, மத்தபடி உங்ககூட இப்ேபா ேபால ேகலியா ேபசணும்னு நிைனச்சுருக்ேகன். எங்க தப்பா எடுத்துக்குவங்கேளான்னு H பயமாயிருக்கும்." என்று மனதிலிருப்பைத ெவளிப்ைடயாகக் கூறினாள். "என்னேவா ேபா! இப்ேபாதாவது ேபசினிேய... எல்லாம் இந்த பாரதியால் தான் அக்கா" என்றாள் அருணா. “நம்மைள ேச"த்து வச்சுட்டு, அவள் தனிச்சு வந்துருவாேளான்னு அவைள நிைனச்சுத் தான் பயமாயிருக்க?!" என்றாள் ேமனகா. "கவைலேயப்படாதHங்க அக்கா, இவள் தைலயால தண்ண"H குடிச்சாக்கூட பாண்டியன் இவைள ைடவ"ஸ் பண்ணமாட்டா". சீக்கிரேம அவ" வழிக்கு இவள் ேபாயிடுவா!" எனச் சிrத்தாள் பவித்ரா. "அப்படியா ெசால்ற? அடங்குறவளா இவள்?" என்றாள் ேமனகா. "என்ன ேபபி! கரும்புத் ேதாட்டம், ெதன்னந்ேதாப்பு, ேராஜாத்ேதாட்டம் எல்லாம் இருக்குனு ெசான்னாங்க... நH எைதயும் கண்ணில் கூட காட்டமாட்ேடங்கிற?" என்றான் பாண்டியன். "ப்ள Hஸ் பாண்டியன்… என்ைன ேபபின்னு கூப்பிடாதHங்க" “ நான் உன்ைன ேபபின்னு கூப்பிடும் வைர தான் உனக்கு பாதுகாப்பு!" என்றான் கண்களில் குறும்பு மின்ன. புrயாமல் விழித்தவைளப் பா"த்து, "இப்படி பா"த்துப் பா"த்ேத என்ைன மயக்கு" "ேபாlஸ்கார" மாதிr ேபசுங்க பாண்டியன், இது என்ன ெபாறுக்கித்தனமான ேபச்சு?" என ெவடித்தாள் அவன் மைனயாள். "நான் ேபாlசா இருந்தால் என்ன, ெபாறுக்கியா இருந்தால் என்ன? எப்படியும் என்ைன பிடிக்காது" என்றான் ேதாள்கைளக் குலுக்கி. பதிேலதும் கூறாமல் கரும்பு காட்டிற்கு அைழத்துச் ெசன்றவள், "பாம்பு இருக்கும்...பா"த்து வாங்க" என்று முன்ேன நடந்தாள். சற்று தூரம் ெசன்றவுடன் ஸ்தம்பித்து நின்றுவிட்டாள். அவளருேக வந்தவன்
“என்ன?" எனக் ேகட்க வாய் திறக்க, தன் ைகயால் அவன் வாய்மூடினாள். கனவுகள் ெதாடரும்...
கனவு ெமய்ப்படும் #7
“என்ன?" என்று அவன் புருவம் தூக்க, இவ"களுக்கு அருகில் இரு நாகங்கள் பின்னி பிைணந்து இருந்தைதக் காட்டிய பாரதி வாயிலிருந்து அவள் ைகைய விலக்கினாள். "வாவ்!" என விழிவிrய பா"த்தான். "ேபாகலாம்" என அவன் ைக பிடித்து இழுக்க, அவள் ைகைய விலக்கியவன், தன் ைகேபசியில் படம்பிடிக்கத் ெதாடங்கினான். அவேளா பயத்தில் நடுங்கி ெகாண்டிருந்தாள். "ேபாயிடலாம் வாங்க! இப்ேபா அது நம்ைம பா"த்தால் ெராம்ப ேகாபமாயிடும்!" என மன்றாடிக் ெகாண்டிருந்தாள். அவைளத் தன் ேதாள் வைளவில் நிறுத்திக் ெகாண்டவன், மீ ண்டும் படம்பிடிப்பைதத் ெதாட"ந்தான். நHண்ட 5 நிமிடங்களுக்குப் பிறகு அைவயிரண்டும் பிrவைதப் பா"த்தவள் எங்ேக தாங்கள் இருக்கும் பக்கம் வந்துவிடுேமா என பயந்து அவைன இறுகக் கட்டிக் ெகாண்டாள். இெதன்ன? அதி"ச்சியும், மகிழ்ச்சியும் ஒருங்ேக ேதான்ற… அவளது அைணப்பு ேமாகத் தHைய மூட்ட, "ரதி!" கிறக்கமாக அைழத்தவன் தளி"இைட பற்றி கழுத்து வைளவில் முத்தமிட்டான். அவன் உஷ்னமூச்சும் தாலிச்சரைட வருடும் ஈர உதடுகளும் புதுவித இம்ைசைய உண்டாக்க... சட்ெடன விலக எத்தனிக்க, "ப்ள Hஸ்… ரதி!" என்றபடிேய மீ ண்டும் அைணத்தவனின் ஒரு ைக இதமாக இைடவருட மறுைகேயா முகம் நிமி"த்த, கனிந்த அதரங்கைள விழுங்கிவிடும்
ஆைச பாடாய்படுத்த... ேமாகத்தின் உச்சத்தில் அவள் முகம் ேநாக்கி முன்ேனற (பாரதி எங்கு மிதந்து ெகாண்டிருக்கிறாய்?) மனம் அதட்ட, சுயம் ெபற்றவள், "விடுங்க, விடுங்க பாண்டியன்! இப்ேபா நHங்க விடைலன்னா நான் கத்தி ஊைரக் கூட்டுேவன்!" என்றாள் கட்டுக்கடங்கா ேகாபத்துடன். சட்ெடன அவைள விட்டு விலகியவனின் கண்களில் காமம் ேபாய் ேகாபம் குடிெகாண்டது. "கத்துடீ... நல்லா கத்து! உன் அப்பா, அண்ணன்கள், ேவைலக்கார"கள் எல்ேலாரும் வரட்டும். அவங்ககிட்ட, என் புருஷன் என் ைகையப் பிடித்து இழுத்தான், கட்டிப் பிடித்தான், முத்தம் ெகாடுக்க முயற்சி ெசய்தான்னு ெசால்லு!" "நான் என்னேவா ெசால்ேவன், அைதப் பற்றி உங்களுக்கு என்ன?" என்றாள் அவளும் ேகாபம் தணியாமல். "உன்ைன என்ன ேரப் பண்ணவா வந்ேதன்? இறுக அைணத்து, சின்னதா ஒரு முத்தம்…. அதுக்கு ஏன் இத்தைன ேகாபம்? சும்மா இருந்தவைன தூண்டி விட்டது நH தான். நHயா வந்து கட்டிக்கிட்ேட... ெகாஞ்சம் தடுமாறிட்ேடன்." "பயத்தில் கட்டிக்கிட்டா, அைத இப்படித் தான் மிஸ்யூஸ் பண்ணுவங்களா? H இது ெபாறுக்கித்தனம் இல்ைலயா? உங்ககிட்டயிருந்து நான் இைத எதி"பா"க்கைல மிஸ்ட" பாண்டியன்!" "என்னடி மிஸ்ட" பாண்டியன்? இது தான் கைடசிமுைற. இனிெயாரு முைற ெசால்லி, உன் வாைய புண்ணாகிக்காேத. இந்த இடத்தில் உன் அப்பாேவா, அண்ணன்கேளா இருந்திருந்தால் இப்படித்தான் கட்டிப்பிடித்திருப்பாயா? புருஷன்கின்றதால் தாேன உrைம எடுத்துகிட்ேட. இைத நான் ெசய்தால் ெபாறுக்கித்தனம்? காைலயில் என்ேனாட இருக்கணும்னா, என் ெபாண்டாட்டியாத் தானிருக்கணும்னு ெசான்ேனன் தாேன. அதன் பிறகும் எதி"பா"க்காதது உன் தப்பு. இப்ேபா ெசால்ேறன் ேகட்டுக்ேகா... தைழயத் தைழய புடைவகட்டி, ெநற்றி வகிட்டில் குங்குமம் ைவத்து, தைலநிைறய மல்லிைகச் சரம் ைவத்து, சந்ேதாஷமா சிrச்சிட்ேட இருக்கனும். எனக்காக
சைமத்து, பrமாறி ,என் ட்ெரஸ்ைஸ துைவத்து, ஐயன் ெசய்து, நான் குளிச்சுட்டு வந்தவுடேன அைதெயடுத்து ெகாடுத்து பட்டன் ேபாட்டுவிட்டு, அப்படிேய என்ைனக் ெகாஞ்சி, நான் எப்ேபா எங்ேக கூப்பிட்டாலும்…. (கூப்பிட்டாலும் சற்று அழுத்தமாகேவ) என்கூட சந்ேதாஷமா வரணும். ெமாத்தத்தில், என் மனசுக்குப் பிடிச்ச மாதிr நடந்துக்கணும். நான் என்ன ெசால்லவேரன்னு புrயுதா? நHங்க தான் அதிேமதாவி ஆச்ேச. உங்களுக்கா புrயாது?" என்றான் நக்கலாய். "ஏேதது, விட்டால் உங்கைளக் குளிக்க ைவக்கணும், சாப்பாடு ஊட்டணும்னு என்ைன ஒரு முழு ேநர ேவைலக்காr ஆகிடுவங்க H ேபால" என்றாள் ேவக மூச்சுகைள விட்டபடி. "நல்ல ெபாண்டாட்டியா இருந்தா அைதயும் ெசால்லலாம். நH தான் இம்ைசயாச்ேச! இைதச் ெசய் ேபாதும்! எதுக்கு இப்படி புஸ் புஸ்ன்னு மூச்சுவிடற? தன் இைண இங்க தான் இருக்குன்னு ேவற ஏதாவது வந்திடப் ேபாகுது" என்றவனிடம் சுத்தமாக ேகாபம் வடிந்திருந்தது. சுற்றும் முற்றும் சுழன்ற அவளது மருண்ட விழிகைளக் கண்டவன், "இங்க பாரு பாரதி, இன்னும் அைரமணி ேநரம் ைடம் உனக்கு. என்ேனாட வாழணுமா, ேவண்டாமான்னு ெதளிவா முடிவு பண்ணிடு. உங்க அப்பா கிட்ட என்ைனப் பற்றி தவறாகச் ெசான்னாலும் நான் ேகாபப்பட மாட்ேடன். இன்ேறாடு இந்தப் பிரச்சைனக்கு முடிவு ெதrஞ்சாகணும்!" என்றான் கறாராய். பதட்டத்தில் என்ன ெசய்வெதன்று ெதrயாமல் வாய் ேநாக்கி ெசன்ற அவள் விரைலப் பிடித்தவன், தன் நகத்தால் அவள் நகக் கணுவில் அழுத்த, வலியில் துடித்தவளின் கண்கள் கண்ணைரச் H ெசாrய, "அம்மா... வலிக்குது! ப்ள Hஸ்...விடுங்க. ெராம்ப வலிக்குது பாண்டியன்... விடுங்க" என ெகஞ்சிக் ெகாண்டிருந்தாள். அழுத்தம் கூடியேத அன்றி குைறயவில்ைல. அவைளேய ெவறித்துக் ெகாண்டிருந்தான், ேலசாக ரத்தம் கசியத் ெதாடங்க… “இனி ெசய்ய மாட்ேடன்! வலிக்குது விடுங்க!” என அவன் கரம் பற்றினாள். ெமல்ல அவள் விரைல விடுவித்தான். அவன்விட்ட பிறகும் நகக்கணு
விண்விண்ெணன்று வலியால் துடிக்க, கண்ணேராடு H ஏறிட்டவைள இழுத்து அைணத்துக் ெகாண்டான். முதுைக வருடி ஆசுவாசப்படுத்தியபடி, “இன்று வலி அதிகமாகத் தானிருக்கும். இன்னும் ெகாஞ்ச ேநரத்தில் விரல் வங்கிடும். H நாைளக்கு படிப்படியா குைறஞ்சுடும். ெசய்யமாட்ேடன்னு ெசால்லியிருந்தால் உடேனேய விட்டுருப்ேபன். உன்னால் இவ்வளவு வலிதாங்க முடியுது? ெபrய ஆளு தான் நH! இதுவும் நல்லதுக்குத் தான், என்ைனப் பற்றி முடிெவடுக்க உனக்கு உதவியா இருக்கும்." என்று அவைளவிட்டு விலகி நடந்தான். அவள் வடு H வந்து ேச"வதற்குள்ளாகேவ விரல் வங்கத் H ெதாடங்கியது. ேநராக அன்ைனயிடம் வந்தவள், "அம்மா, நான் அங்ேக ேபாகைலம்மா... இங்ேகேய இருக்ேகன்! அப்பாகிட்ட ெசால்லும்மா!" என அழ, அண்ணிகளும் ேச"ந்து திைகத்து விழித்தன". அவள் வந்த ேவகத்ைதயும், அவளது அழுைகையயும் ைவத்து ஏேதா தவெறன ஊகித்த பவித்ரா, அவைள அணு அணுவாக பா"ைவயிட, அவளது காயத்ைதக் கண்டு ெகாண்டாள். "ைகயில் என்னாச்சு? "என பதட்டத்துடன் வினவ, உண்ைமைய உைரக்க மனமின்றி கரும்புக் காட்டில் இருந்து ேராஜாத் ேதாட்டத்திற்கு ெசல்லும் ேபாது முள் அடித்து விட்டதாக ெபாய் உைரத்தாள். "மாப்பிள்ைள எங்கடி? பா"த்து ேபாகமாட்டியா?" என்றபடிேய ைவத்தியத்ைத ஆரம்பித்தா". "ெவளியில் தான் ேபசிட்டு இருக்காங்க அம்மா!”
என்றாள் கண்ணருடன். H
"ஏண்டீ இந்த சின்ன காயத்துக்குப் ேபாய் மாப்பிள்ைளேயாட ேபாகாம இங்க இருக்ேகன்னு ெசால்றிேய, உன்ைன என்ன பண்றது?" எனத் திட்டிக் ெகாண்டிருக்கும் ேபாேத அங்கு வந்த அப்பத்தா, "ஆத்தா! என் தங்கம், மறு வட்டுக்கு H வந்துட்டு புருஷேனாட திரும்பிப் ேபாகைலன்னா, ஊ" தப்பா ேபசும். இன்னும் ஒரு வாரஞ்ெசண்டு வந்து எல்லாைரயும் பா"த்துட்டுப் ேபா! என்ன ஒரு மணி ேநர ெதாைலவு தாேன?
ராசாத்தி! மருந்து ேபாட்டுக்கிட்டு, மாப்பிள்ைள வந்ததும் அவேராட புறப்படு." என்றா" அவள் தாைடையத் தாங்கி. "ேபா கிழவி! நான் யா" கூடவும் ேபாக முடியாது." என முகம் திருப்பினாள் பாரதி. "அப்ேபா உன் புருஷன் கிட்ட ெசால்லி அவைனயும் உன்கூட தங்க ைவ. காைலயில் உங்க வட்டுக்குப் H ேபாகலாம்!" என்றவைர முைறத்தாள் ேபத்தி. "நH சும்மா இரு அப்பத்தா! நான் உங்க கூடத்தான் இருக்கனும். எனக்கு அவ" ேவண்டாம்!" என்று சிலுப்பினாள். "பாப்பா! என்ன ேபச்சு இது! கட்டிக் ெகாடுத்த பிறகு புருஷேனாட வந்தால் தான் ெபாண்ணுக்கு மதிப்பு. உங்கப்பா காதில் விழுவதற்குள் கிளம்புற வழிையப் பா"!" என்ற அன்ைனயின் அதட்டலில் என்ன ெசய்வெதன்று ெதrயாமல் அழுைக வந்தது பாரதிக்கு. அங்ேக வந்த கண்ணபிரான், "என்ன பாப்பா? மாப்பிள்ைள எங்ேக? காலாகாலத்தில் கிளம்பினால் தான் இருட்டுறதுக்குள்ேள உங்க வட்டுக்குப் H ேபாக முடியும். அடிக்கடி நாம ஒருத்தைர ஒருத்த" வந்து பா"த்துக்கலாம். கண்ைண கசக்காமல் கிளம்பு ஆத்தா!" என்றா" அன்ெபாழுக. "அப்பா... நான் ேபாகைலப்பா. இங்ேகேய இருக்ேகன்!" என ஒருவாறு கூறி முடித்தாள். அறிவும், அனுபவமும் நிைறந்த தந்ைதேயா, "ஏன்? "என்று ேநராக விஷயத்திற்கு வந்தா". (என்ன நடக்கப் ேபாகிறேதா?) என்ற பதட்டத்துடன் விைரந்து வந்த காேவr, "அது ஒண்ணுமில்ைலங்க! புள்ைள ைகயில் முல்லடிச்சுடுச்சு. அந்த ேவதைனயில் ெசால்லிடுச்சு. ேவற ஒண்ணுமில்ைல!" என்று முன்திக் ெகாண்டு ெசான்னா". ஒரு கணம், (இல்ைல உங்க மாப்பிள்ைள தான் இப்படி ெகாடுைம படுத்தினா"னு ெசால்லிடலாம்) எனத் ேதான்றிய எண்ணத்ைத ெசயல் படுத்த முடியாமல் ஏேதா ஒன்று அவைளத் தடுத்தது. ஒரு ேவைல அப்படி கூறியிருந்தால் அவள் நிைனத்தது நடந்திருக்குேமா என்னேவா?
"இந்தா, மாப்பிள்ைள வந்துட்டாங்க பாரு, காேவr காபி, பலகாரம் ெகாண்டு வா! பாப்பா துண்டு எடுத்துக் ெகாடு. ைக, கால் கழுவிட்டு வாங்க மாப்பிள்ைள. பலகாரம் சாப்பிட்டு காலகாலத்துல இருட்டுறதுக்குள்ள ஊருக்கு ேபாகனுமில்ைல?" என்று தன் முடிைவ அறிவித்தா" கண்ணபிரான். கண்கலங்க உள்ேநாக்கி ெசன்ற மைனவியின் பின்ேன ெசன்றவன், "மாமாகிட்ட ேபசிட்டியா பாரதி?" அவனுக்கு பதில் கூறாமல் துண்ைட எடுத்து நHட்டினாள். அைத வாங்காமல் அவள் முகம் நிமி"த்தியவன், "என்ேனாடு வந்துவிேடன்… உன்ைன ெபrய ேபஷன் டிைசன" ஆக்குேறன். இந்த ஒரு வருஷம் மட்டும் என் கூட வாழ்ந்து பாேரன். அடுத்த வருஷம் இேத நாள் உன் மனநிைல இப்படிேய இருந்தால் நாம பிறிஞ்சுடலாம். இனி உனக்கு பிடிக்காத எைதயும் ெசய்ய மாட்ேடன், ப்ள Hஸ் பாரதி...
என்ைன நம்பி
என்ேனாடு வா! எந்த விதத்திலும் நான் உன்ைன கம்பல் பண்ண மாட்ேடன். நHயும் ட்ைர பண்ணாம ேவண்டாம்னு ெசால்லக் கூடாது ேபபி." என்றான் அவள் தன்னுடன் வர ேவண்டும் என்ற தவிப்புடன். அவேளா மறுப்பாகத் தைலயைசத்தாள். ெபருமூச்ேசாடு ெவளிேய ெசல்ல எத்தனித்தவைன, "பாண்டியன்!" என அைழத்தாள். (அடுத்து என்ன குண்ைட தூக்கி ேபாடப் ேபாகிறாேளா?) என்ற பrதவிப்புடன் திரும்பியவனிடம், " நகம் கடிப்பெதன்ன ெகாைலக் குற்றமா? சின்ன தப்புக்கு இவ்வளவு ெபrய தண்டைனயா?" எனக் காயம் பட்ட விரைலக் காட்டினாள். அவளருேக வந்தவன், அவள் முகத்ைதக் ைககளில் ஏந்தி, "ஏய்! ேகடி, ெகாைலக் குற்றத்திற்கு, இது சின்ன தண்டைன தான். நH ெசய்த தப்பு நகம் கடித்ததில்ைல, உன்ேனாட சுய கட்டுப்பாட்ைட இழந்தது. வாழ்க்ைகக்கு ெராம்ப முக்கியமான விஷயம் ெஸல்ப் கண்ட்ேரால். நம்ேமாட ஒவ்ெவாரு தவறுக்கும், இது இல்லாதது தான் அடிப்பைடக் காரணம். உன்ேனாட தவைற திருத்தும் உrைம எனக்கில்ைலயா?" என்றான் அவள் விழி பா"த்து.
"சுய கட்டுப்பாட்ைட பற்றி ேபசுகிற தகுதி உங்களுக்கு கிைடயாது!" என்றாள் அழுத்தமாக. அவேனா இதமாக சிrத்தபடி, “நH ேபாலிஸுக்கு கால் பண்ணுேவன், கத்தி ஊைரக் கூட்டுேவன்னு ெசான்னதுக்கு பயந்தா உன்ைன விட்ேடெனன்று நிைனக்கிறாய்?" என்றபடிேய ெசன்று விட்டான். மீ ண்டும் திைகத்து நிற்பது அவள் முைறயாயிற்று. நடுக்கூடத்தில் குடும்பேம கூடியிருந்தது. இவைன கண்டதும் முகுந்தன், "மாப்பிள்ைளக்கு காபி ெகாண்டு வா! ேமனகா" என்றான். "நான் உங்ககிட்ட ெகாஞ்சம் ேபசணும் மாமா" என கண்ணபிராைன ேநாக்கினான். "ெசால்லுங்க மாப்பிள்ைள!" என்றா" முறுவலுடன். "பாரதி படிக்கணும்னு ஆைசப்படுது. அதான் படிக்க அனுப்பலாம்னு முடிவு பண்ணியிருக்ேகன்.” “கட்டி ெகாடுத்த பிறகு புருஷன், மாமியா"னு குடும்பத்ைத பா"த்துகிறைத விட்டுட்டு படிப்பு எதுக்கு மாப்பிள்ைள?" "அவள் வந்து பா"த்துகிற அளவுக்கு நாங்க யாரும் சின்ன பசங்க இல்ைல மாமா. அேதாட குடும்பம் நடத்துற அளவுக்கு அவள் ெபrய ெபாண்ணும் இல்ைல." "வயைச ைவத்து எைதயும் முடிவு பண்ணக்கூடாது மாப்பிள்ைள, உங்க அத்ைதைய நான் கட்டும் ேபாது அவளுக்கு வயசு 16. அப்படி பா"த்தா என் ெபாண்ணுக்கு 18 முடிஞ்சுடுச்சு." (இதுக்ேக உங்கைள உள்ள தூக்கி ைவக்கணும்!) சிறு ேகாபம் மூண்டாலும் நிதானமாக... "இவ்வளவு சின்ன ெபண் என்று ெதrந்திருந்தால் நான் கட்டியிருக்கேவமாட்ேடன். எப்ேபாதுேம படிப்பு எல்ேலாருக்கும் ெராம்ப அவசியம் மாமா! ஒரு ஆண் படிச்சா அது அவேனாட, அதுேவ ஒரு ெபண் படித்தா அது குடும்பத்துக்ேக, உங்க ெபண்ைண எல்ேலாைரயும் மீ றி 12-வது படிக்க வச்சுடீங்க, நான் என் ெபண்ைண டாக்டராகேவா, டீச்சராகேவா
ஆக்கணும்னு விரும்பமாட்ேடேனா? அதுக்கு உங்க ெபாண்ணு படிக்கிறது ெராம்ப முக்கியம் மாமா." "படிச்ச பிள்ைளகள் புருஷனுக்கு அடங்கி இருக்காதுங்க மாப்பிள்ைள!" என்றா" பரதைனப் பா"த்தபடி, "ஒரு ெபாண்ேணாட சுதந்திரத்ைத பறிச்சா தான் அவைள நம்ம கட்டுப்பாட்டில் வச்சுக்க முடியும்னா, அது நம்ேமாட ைகயாலாகாத்தனம் .என்ைனப் ெபாறுத்தவைர அடங்கி இருக்கனும்கிறேத அபத்தம்." "அவுக அவுக ேபாக்கில் ேபாறதுக்கு எதுக்கு கல்யாணம், குடும்பம்? " என்றா" ேகாபமாக. மகன்கள் மூவரும் அப்பாவின் ேகாபத்திற்கு திைகக்க, பாண்டியேனா அசராமல், “கணவன் ெசால்வைத தட்டாமல் ேகட்கிற மைனவிகள் எல்லாம் அடங்கி இருக்காங்கன்னு அ"த்தம் இல்ைல மாமா, கணவேனாடு அன்புக்கு கட்டுப்பட்டிருக்காங்க! எந்த குடும்பத்தில் கணவனின் ேபச்ைச மைனவி ேகட்கைலேயா பிரச்சைன அந்தப் ெபாண்ணுகிட்ட இல்ைல. அவனிடம் தான் இருக்கு. அவேனாட அன்ைப காதைல அவன் சrயா உண"த்தைலன்னு தான் அ"த்தம்!” என்றதும், அவமானத்தில் பரதனின் முகம் கன்றியது. சற்று ேநரம் அங்ேக ேபரைமதி நிலவியது. அைறயில் இருந்து அைனத்ைதயும் ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்த பாரதி, (இவன் என்ன தான் ெசால்லப் ேபாகிறான்?) என சிந்தித்துக் ெகாண்டிருந்தாள். ெதாண்ைடைய ெசருமிக் ெகாண்ட கண்ணபிராேனா… “கட்டிக் ெகாடுத்த பிறகு அப்பன் ஆத்தாவுக்கு என்ன உrைமயிருக்கு? உங்க ெபாண்டாட்டி, உங்க ெசௗrயம்!" என்றா" பட்ெடன. "மன்னிக்கணும் மாமா! இப்ேபா தான் அவள் என் மைனவி. ஆனால் எப்ேபாதுேம அவள் உங்க ெபாண்ணு தான். அதனால் தான் உங்ககிட்ட இவ்வளவு ேபசிகிட்டு இருக்ேகன்" என்றான் அைமதியாக. மாப்பிள்ைளயின் வா"த்ைதயில் மகிழ்ந்தவராய்,
"சம்மந்தி அம்மா ஏதும் ெசால்ல மாட்டாங்களா?" என்றா" தயக்கத்துடன். "கண்டிப்பா அம்மா ெராம்ப சந்ேதாஷப்படுவாங்க! ஏன் என்றால் என் அம்மா பிஏ தமிழ் பட்டதாr, அப்பா தான் அவங்கைள படிக்க வச்சாங்க" என்றான் ெபருைமயுடன். "அது சின்ன புள்ள மாப்பிள்ைள, உங்கைளயும் பா"த்து, படிப்ைபயும் எப்படி கவனிக்கும்?" என்றா" கவைலயுடன். "நHங்க கவைலேய படாதHங்க மாமா, அவள் படிக்க ஆைசப்பட்ட பாடம் மதுைரயிலும், ெசன்ைனயிலும் தான் நமக்கு அருகில் இருக்கு. ஹாஸ்ெடலில் இருந்து தான் படிக்கப்ேபாறா, அதனால் ெசன்ைனயில் விடலாமான்னு பா"க்கிேறன். முதலில் படிப்ைப முடிக்கட்டும். அப்பறம் மற்றைத பா"க்கலாம்." என்றான் சூட்சமமாக. ேகாபத்தில் எழுந்து நின்ற கண்ணபிரான், “என் பிள்ைள என்ன தப்பு ெசய்தாள்? உங்க ெரண்டு ேபருக்கும் எது ஒத்துப் ேபாகைல? உங்கைள பா"த்தால் என் ெபண்ைண வச்சு வாழப் ேபாறவ" மாதிr ெதrயைல. ெசால்லுங்க, என் ெபாண்ைண ெவட்டி விடணும்னு ஏதாவது எண்ணம் இருக்கா?" என்றா" ெரௗத்திரமாய். அதி"ந்து ேபானான் பாண்டியன். (என்ைன விட்டு பிrயணும்னு நிைனக்கிறது உங்க ெபாண்ணு தான்) என்ற உண்ைம ெதாண்ைட வைர வர, அைதச் சிரமப்பட்டு அடக்கிக் ெகாண்டவன், (இைத விடஒரு நல்ல சந்த"ப்பம் கிைடக்காது.
பாரதி உன்
காட்டில் மைழ தான். எனக்கான ெபண் நH இல்ைலேயா? அதனால் தான் ேபச்சு எங்கு சுற்றியும் இங்கு வந்துவிட்டேதா?) உறுதியாய் இறுதி முடிைவ எடுத்தவன், "என்ைன மன்னிச்சுருங்க மாமா! என்னால் உங்க ெபாண்ைண சந்ேதாஷமா…” அவன் தன்ைனேய தாழ்த்திக் ெகாள்ளப் ேபாகிறான் என்பைத உண"ந்தவளாய் அைறக்குள் இருந்து ஓடி வந்தவள், "மாமா!" என குரல் உய"த்த, அைனவரும் திைகத்து ேநாக்கின". அந்த சிறு இைடெவளியில் அவனருேக வந்து, அவன் கரம் பற்றிக் ெகாண்டவள், நாம்
வட்டுக்குப் H ேபாகலாம்" என்றாள் அவன் முகம் பா"த்து. (பாண்டியா!
நH
நிைனத்தைதவிட இவ பயங்கர ேகடி! அவ மனசில் உனக்குன்னு ெகாஞ்சேம ெகாஞ்சம் சாஃப்ட் கா"ன" இருக்கு! அதனால் தான் அவளுக்கான வாய்ப்பு என ெதrந்தும் ெசால்ல விடமாட்ேடன்கிறா... இது ஒன்னு ேபாதும் நH சீக்கிரம் ெஜயித்துவிடுவாய்!) மனம் துள்ளாட்டம் ேபாட மைனவிைய பா"த்தான். கண்ணபிராேனா தன் ேகாபத்ைத மகைள ேநாக்கி திருப்பினா", "என்ன பாப்பா... என்ன பழக்கம் இது? அடுத்தவ" முன்னால் கட்டியவrடம் குரல் உய"த்தலாமா? இைதத் தான் உன் பள்ளிக்கூடத்தில் ெசால்லிக் ெகாடுத்தா"களா?" “குறுக்க ேபசுறதுக்கு மன்னிக்கணும் மாமா, கட்டியவேன தப்பு ெசய்தாலும் அைத தடுக்கும் ைதrயமும், சுதந்திரமும் மைனவிக்கு இருக்க ேவண்டும். என் மைனவியிடம் இைவ இருப்பதில் எனக்கு ெபருைம தான்!” என அழுத்தமாக தன் கருத்ைதப் பதிவு ெசய்தான் பாண்டியன். துண்ைட ேதாளில் ேபாட்டுக் ெகாண்டு அவ" நகர முற்பட, பரதன், "அப்பா என்ன இது? உட்காருங்க!" என அவைர அமர ைவக்க… முகுந்தேனா, "பாப்பா மதுைரயிேலேய படிக்கட்டும் மாப்பிள்ைள, உங்களுக்கு ெசன்ைனக்கு மாற்றல் கிைடக்கும் ேபாது அங்ேக படிக்கிறைத முடிவு ெசய்யுங்க!” என்றான் சமாதானமாய். அப்பத்தா பாரதிக்கு கண்ைண காட்ட, தந்ைதயின் முன் மண்டியிட்டு, "சாrப்பா!" என்றாள் கண்கலங்க. அவ" பதில் கூறாமல் இருக்க, சட்ெடன பாண்டியனிடம் வந்து, "சாr மாமா!" இனி இப்படி நடந்துக்க மாட்ேடன்!" என்றாள் ெகஞ்சுதலாய். "என்னிடம் நH இவ்வளவு உrைம எடுத்துகிறது எனக்கு சந்ேதாஷமான விஷயம் ேபபி, ேசா ஜஸ்ட் lவ் இட்!" என சிrத்தவைன முதன்முைறயாக ஆச்ச"யமாகப் பா"த்தாள் அவன் மைனவி. பவித்ரா அைனவருக்கும் காபி ெகாண்டு வந்து ெகாடுக்க, சூழ்நிைலயின் இறுக்கம் சற்று குைறந்தது. மீ ண்டும் சற்று ேநரத்திற்கு பின்,
"அப்பா! சாrப்பா…” என்றாள் பாரதி, அவ" பதில் கூறாமல் மகைளப் பா"க்க, "இப்ேபா நHங்க ேபசைல... நான் இங்ேகேய இருந்திடுேவன்!" என சிணுங்கினாள். (என்ைன விட்டு பிrஞ்சு இருக்க ஏதாவது ஒரு காரணம் ேவணும்...) என கண்களில் குறும்பு மின்ன மைனவிைய பா"த்தான். "என்ன ேபச்சு பாப்பா இது? ேபா! ேபாய் கிளம்பு!” கணவைனப் பா"த்து உதடு சுழித்தபடி ெசன்றாள் அந்த சின்னப் ெபண். சட்ெடன தன்ைன அழகுப்படுத்திக் ெகாண்டவள், மல்லிைக சரத்ைத தைலயில் சூட, அவள் கணவன் உள்ேள நுைழந்தான். அவள் முன் வந்தவன், "என்ன ேபபி, இப்படி அந்த" பல்டி அடிச்சுட்ட?" என்றான் ேகலியாய். "என்ைன நம்பி என்கூட வான்னு ெகஞ்சுன Hங்கேளன்னு தான்…, பாவம்! ேபான ேபாகுதுன்னு வேரன் மி... பாண்டியன்" என்றாள் துடுக்காய். "ஆஹா! இந்த சுயக் கட்டுப்பாடு பாடத்ைத, இன்னும் ஒரு முைற உன்ைன மிஸ்ட"ன்னு ெசால்ல வச்சிட்டு, அதன் பிறகு ெசால்லிக் ெகாடுத்திருக்கலாேமா?" என்றான் ேபாலியான வருத்தத்துடன். "அெதன்ன திடீ"னு மாமான்னு கூப்பிட்ட? நிஜமா என்ைன தான் கூப்பிட்ேடன்னு நHெயன் ைகப்பிடிக்கும் வைர ெதrயாது." "ஏன் எங்கப்பாகிட்ட நான் அடிவாங்குவைதப் பா"க்க உங்களுக்கு ெராம்ப ஆைசயாயிருக்கா?" "ேசச்ேச... உன் அப்பா உன்ைன அடிக்கும் வைர சும்மா இருப்ேபனா ேபபி?" பிடிக்காத புருஷனாக இருந்தாலும் அப்படி என்ன தான் ெசய்வான்? என ெதrந்து ெகாள்ளும் ஆ"வம் தைலதூக்க... "அப்ேபா என்ன ெசய்வங்க? H அவைர எதி"த்து சண்ைட ேபாடுவங்களா?" H "அவ" என் மாமனா" டீ! அவருக்கு தான் உன்னிடம் முதல் உrைம,அடிக்காதHங்கன்னு ெசால்ல முடியுமா? "
"அடப்பாவி! விட்டா நHங்கேள கம்ெபடுத்து குடுப்பீங்க ேபால!" "நிச்சயமா! மிஸ்ட" பாண்டியன்னு ெசான்ன அந்த வாயிேலேய ேபாட ெசால்லுேவன்" என்றவன், தன் கரங்கைள அவள் ேதாள் மீ து ேபாட்டு ெநருங்கி நின்று ெநற்றி முட்டி...
“அவ" அடிக்க வரும் ேபாது, ஹHேரா மாதிr பாஞ்சு வந்து உன்ைன தூக்கிட்டு ஓடிடுேவன்" என்றான் சிrக்காமல். விழி விrய பா"த்தவைள ேநாக்கி,
"அப்ேபா… நHங்க என்ைன ெதாடாதHங்க, விடுங்கன்னு அட்டகாசம் பண்ணா, உங்கப்பாகிட்ட ெரண்டு ேபரும் ேச"ந்து வாங்கிக்க ேவண்டியது தான்" என ேதாள்கைளக் குலுக்கினான். ெசல்லமாக முைறத்தவைளப் பா"த்து கண் சிமிட்டியவன்,
"ேபாகலாமா ேபபி!" என ேதாேளாடு அைணத்தான். முரண்டு பிடிக்காமல் அவனுடன் ெசன்றாள் அவன் மைனவி.
வட்டிற்கு H வந்தவ"கைள வரேவற்ற அத்ைதயிடம், அன்ைன ெகாடுத்துவிட்ட இனிப்ைப நHட்டினாள் பாரதி, காயம்பட்டிருந்த விரைலக் கண்ட சிவகாமி, "என்னடா பண்ணின புள்ைளைய? " என்றா" அதட்டலாய். (மகனின் குணமறிந்து அன்ைன). "உங்க மருமகள் என்ன தப்பு ெசஞ்சான்னு அவைளயும் ேகளுங்க, அது தான் நியாயம்!" என்றான் அந்த ேபாlஸ்காரன்.
"வட்டில் H எனக்கு மகனாவும், இவளுக்கு புருஷனாகவும் இரு ேபாதும். உன் ேபாlஸ் புத்திைய மூட்ைட கட்டி ைவ! ேநற்று தான் கல்யாணமான ெபாண்ணு, இன்று இப்படி பண்ணியிருக்கன்னு ெதrஞ்சா, அவங்க ெபற்ேறா"
மனசு என்ன பாடுபடும்? என்ன தம்பி இது?”
“அடடா! அவ"களால் இத்தைன வருஷத்தில் ெசய்ய முடியாதைத நான் ஒேர நாளில் ெசய்தைத நிைனத்து, ெராம்ப சந்ேதாஷப்படுவாங்க. கவைலைய விடுங்கம்மா!” என்றான் அன்ைனைய அைணத்து.
“யாருக்காவது அடங்குறான பாரு! இவ" ெபrய த"ம ேதவன். அப்படிேய தப்ைபக் கண்டால் ெபாறுக்க முடியாமா, தண்டைன ெகாடுத்துடுவா",உனக்கும் ஒரு சமயம் வரும் பாரதி, அப்ேபா இவைன ஸ்ெபஷலா கவனி!" என்றா" ேபாலி ேகாபத்துடன்.
"அம்மா! உங்க மருமகளுக்கு ஒன்றுேம ெதrயாது... இதுல நHங்க ேவற ெசால்லிக்ெகாடுங்க" என சிrத்தவன் அவள் படிப்ைபப் பற்றி அன்ைனயிடம் ேபசினான்.
"ரதிம்மாவுக்கு படிப்புன்னா அவ்வளவு பிடிக்குமா? இங்க வாங்க!" என தன்னருகில் அம"த்திக் ெகாண்டா" மனம் ெநகிழ,
"அம்மா இவைள ரதின்னு கூப்பிடாதHங்க! சண்ைடக்கு வருவா" என்றான் ேகலியாய். "அெதல்லாம் ஒண்ணுமில்ைல, நHங்க கூப்பிடலாம் அத்ைத!" என சிணுங்கினாள் பாரதி. "உனக்ேகன்டா ெபாறாைம?, என் மருமகள் ெபயrல் மட்டுமல்ல,நிஜத்திலும் ரதி தான்! ெசன்ைனயில் என்றால் நல்ல காேலஜ் எல்லாம் இருக்கும். நாம ெசலக்ட் பண்ணலாம். இங்கு இருப்பேத ஒன்னு தான். அதில் தான் படித்தாகனும், ேபசாம ெசன்ைனயில் படிேயன் பாரதி!"என்ற அன்ைனைய ேநாக்கி,
"சrயா ேபாச்சு! இைத நான் ெசான்னதுக்கு தான் என் ெபண்ைண ைவத்து குடும்பம் பண்ற எண்ணம் இருக்கா? இல்ைலயா? என என் மாமனா" சண்ைடக்கு வந்தா"!” என்றான் ேகலியாய்.
"அப்ேபா… இங்ேகேய ஏற்பாடு பண்ணிடு தம்பி!" "ம்... நாைள இல்ைல… நாைள மறு நாள் ெரடி பண்ணிட்டா, திங்கள்ல இருந்து காேலஜுக்கு ேபாக சrயாக இருக்கும். ஹாஸ்ெடல் கூட பா"க்கணும்.
"அம்மா அவகிட்ட ஒரு ெபயின் கில்ல" ெகாடுங்க". "எனக்கு வலி இல்ைல, ேவண்டாம் அத்ைத!" என்றாள் பrதாபமாக. "இனி தான் வலி அதிகமாகும் ேபாட்டுக்ேகா." என்றா" அவரும். "எனக்கு மாத்திைரன்னா பயம் அத்ைத! ப்ள Hஸ் எனக்கு ேவண்டாேம…”என்றாள் உதறலுடன்.
"அப்பாவுக்கு பயம், ேபாlஸ்னா பயம், மாத்திைரக்கு பயம். இன்னும் என்ெனன்ன பயெமல்லாம் உனக்கு இருக்கு?" என்றான் விைளயாட்டாக. அவனுக்கு மட்டும் ேகட்கும் குரலில்,
"புருஷன்னா கூட பயம் தான்!" என்றவளின் மருண்ட விழிகளில் அவளது பயம் உண்ைம தான் என்பைத கண்டவன் தவித்துப் ேபானான். இவைள எப்படி சrெசய்யப் ேபாகிேறாம்? என்னும் கவைல வந்து ஒட்டிக் ெகாண்டது அவனுக்கு.
மைனவி மாடிக்கு ெசன்றுவிட... அன்ைனயின் ேதாளில் சாய்ந்து ெகாண்டு
அவ" ைகைய எடுத்து தன் கன்னத்தில் ைவத்துக் ெகாண்டவன்,
"அம்மா உங்களுக்கு என் ேமல் ேகாபேமா, வருத்தேமா இல்ைல தாேன?"
"நH எது ெசய்தாலும் சrயாக தான் ெசய்வாய் கண்ணா, இதில் வருத்தப்பட ஏதும் இல்ைல. அவளும் சின்னப்ெபண் தாேன, முதல்ல நம்ம கூட ஒட்டுதலா பழகட்டும். அப்புறம் மற்றைதப் பற்றி ேயாசிக்கலாம். கல்யாணம், அடுத்த வருஷத்தில் குழந்ைத…இெதல்லாம் காதல் கல்யாணம் பண்றவங்களுக்கு சr தான். நHங்க முதலில் காதலிங்க, எல்லாம் தாேன கூடி வரும்!" என்றா" மகனின் மனமறிந்து.
"எப்படியும் இன்னும் 5 வருஷமாவது காத்திருக்கணும் அம்மா. 3வருஷம் படிப்பு இருக்கு. அப்புறம் அவள் ேபrல் ஒரு ெபாட்டீக் ைவக்கணுமாம். உங்க மருமகள் கனெவல்லாம் ெராம்ப ெபrசா தான் இருக்கு!" என ெபருைமயாக கூறிய ேபாதும், அவன் கண்களில் பட"ந்த ஏக்கத்ைத தாயால் உணர முடிந்தது. சட்ெடன தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டவன், முதலில் உங்க மருமகளுக்கு என்ைனப் பிடிக்கணும், லவ் பண்ணனும்...அப்புறம் தாேன மற்றெதல்லாம், எல்லாவற்றிற்கும், இந்த 5 வருஷம் சrயா வந்துடும்."என சிrத்தான். ெபற்றவள் ஆயிற்ேற,
"உன்ைன பிடிக்காமல் என்ன?" என்றா" முகம் சுருங்க, "என்ைன ேபாlஸ்காரன்கிற முகமூடிேயாட தான் பா"க்கிற, அவளுக்கு சின்ன வயதில் இருந்ேத ேபாlைச பிடிக்காதாம்!" என ஆழ்ந்த மூச்ைச ெவளியிட்டான் பாண்டியன்.
“அவளுக் ேகற்றது ேபால் நHயும் முரட்டுத்தனமாக நடந்துக்கிறிேய தம்பி. உன்
ேகாபத்ைத ெகாஞ்சம் குைறச்சுக்ேகா!"
"இது தான் என்ேனாட இயல்பு, இவளுக்கு பிடிக்கணும்ங்கிறதுக்காக என்னால் நடிக்க முடியாதும்மா" என்றவனது வாதம் சrெயனப்பட,அவைன வற்புறுத்தவில்ைல அவனது அன்ைன.
கல்லூr முதல்வருக்கு, பாண்டியன் மீ து மதிப்பும், மrயாைதயும் இருப்பைத அவளால் உணர முடிந்தது. ஏேனா அவள் மனம் அதற்கு ேபாlஸ் எனும் பயம்! எனச் சாயம் பூசியது.
‘இவங்க’, என முகம் பா"த்தவன் (என்ைன உன் மைனவிெயன்று அறிமுகப்படுத்தாேத) எனும் இைறஞ்சைல அவள் விழிகளில் கண்டான். "ெசால்லுங்க ச" ", "எனக்கு ெராம்ப ேவண்டியவங்க, குடும்ப சூழ்நிைலயால் கல்லூrயில் ேசர முடியைல," என ேபச்ைசத் துவங்கினான்.
“இது தனியா" கல்லூr, கட்டணம் அதிகம் தான். ெசன்ைன,ெபங்களூருக்கு இைணயான கல்வி தரத்ைதத் தான் நாங்களும் ெகாடுக்கிேறாம். அதனால் நHங்க ேயாசிக்க ேவண்டியதில்ைல." என்று விளக்கினா" முதல்வ".
ஹாஸ்டல் பற்றி விசாrத்தான், கல்லூr வளாகத்திேலேய இருப்பதாகக் கூறினா". அைனத்து பா"மாலிட்டீஸ் முடித்து அவைள கல்லூr மற்றும் ஹாஸ்டலில் ேச"த்தவன் திங்கள் முதல் வருவதாகக் கூறினான்.
"ஒன்றும் அவசரம் இல்ைல. நHங்கள் திங்கள் கிழைம ேச"ந்துடுங்க"என்று பாரதியிடம் அறிவுறுத்தினா".
அங்கிருந்து விைடெபற்ற இருவரும், நகrன் ெபrய துணிக்கைடயில் நுைழந்தன", சுடிதா" பிrவிற்கு அைழத்துச் ெசன்றவன், சில ஆைடகைள,
"இது உன் நிறத்திற்கு பாந்தமாக இருக்கும்" என்றபடி ேத"வு ெசய்தான். ஏேனா பாரதிக்கு சுள்ெளன்று ேகாபம் ஏrயது. அவளது முகத்ைதக் கண்டவன்,
"ஏன் இெதல்லாம் உனக்குப் பிடிக்கைலயா?”
"என்ைன ெபண் பா"க்க வந்தேபாது எனக்கு சிவப்பு ெபயிண்டா அடிச்சு வச்சிருந்தாங்க?” அவளது ேகாபத்தில் திைகத்தவன்,
“சாr. நான் அந்த அ"த்தத்தில் ெசால்லைல.. . உனக்கு ேவண்டியவற்ைற எடுத்துக்ேகா பத்துக்கு குைறய ேவண்டாம். அதிகமானால் ஒன்றும் பிரச்சைன இல்ைல." என்று விலகிச் ெசன்றான்.
அவனது இந்த ெசயலும் அவளிடம் ேகாபத்ைத குைறக்கவில்ைல. எதுவும் வாங்காமேலேய இருவரும் வடு H வந்து ேச"ந்தன".
கருப்புன்னு ெதrஞ்சு தாேன கட்டிக்கிட்ேட என்ற ேகாபம் அவளுக்கு,நான் தவறாக ெசால்லைல, ெதாட்டது அத்தைனக்கும் குற்றம் கண்டு பிடிச்சு என்ைன வைதக்கிறேத ேவைலயா ேபாச்சு! என்ற வருத்தம் அவனுக்கு. இது ெதrயாமல், கல்லூrயில் ேச"ந்தைத ெகாண்டாட இனிப்புடன் காத்திருந்தா" சிவகாமி.
தான் கல்லூrயில் ேச"ந்த சந்ேதாஷத்ைத, அத்ைதைய கட்டிக்ெகாண்டுபகி"ந்து ெகாண்ட மைனவிையக் கண்டவன்,
"இதிெலல்லாம் குைறச்சல் இல்ைல" என முணுமுணுத்தான்,
“என்னமா... காேலஜுக்கு ேபாட மாடன் ட்ெரஸ் வாங்கணும்னு தம்பி ெசான்னான். நHங்க கைடக்குப் ேபாகைலயா?"என விசாrத்தா", என்ன பதில் ெசால்வெதன்று திருதிருத்துக் ெகாண்டிருந்த மைனவிையக் கண்டவன், “நHங்களும், உங்க மருமகளும் ேபாய் என்ன ேவண்டுமானாலும் வாங்கிக் ெகாள்ளுங்க!” என தன் ேபங்க் கா"ைட அன்ைனயிடம்ெகாடுத்து ெசன்றான்.
மறு நாள் காைல ெமல்ல எழுந்து கீ ேழ வந்தவள், காபி தயாrத்துக் ெகாண்டிருந்தவrடம்,
"அத்ைத, அவங்க இன்னும் வரைலயா?" என்றாள் தயக்கத்துடன்.
"ராத்திr 2 மணிக்ேக வந்துட்டான். நH கதைவ தாழ் ேபாட்டிருந்ததால் ெதாந்தரவு பண்ண ேவண்டாம்னு கீ ேழேய படுத்தான். இந்தா காபி!" என அவள் ைகயில் திணித்தவ",
"பூr பண்ணிடலாமா? உனக்கு பிடிக்கும் தாேன?" என அவைள ஏறிட்டா".
"சாr அத்ைத…. உங்கைளத் ெதாந்தரவு ெசய்யக் கூடாதுனு தாேன ேமேல தனி ரூம். என்னால் உங்க தூக்கமும் ெகட்டுடுச்சு." என்றாள் உண்ைமயான வருத்தத்துடன்.
"அெதல்லாம் ஒன்றும் இல்ைல ரதிம்மா. வயசாயிடுச்சுல்ல,படுத்தவுடன் தூங்கிறது தான். பாதி ஜாமத்திற்குப் பிறகு தூக்கம் வருவதில்ைல."
"காைலயில் சாப்பிட்ட பின் கைடக்குப் ேபாகலாமா? மதியம் ெவளியில்
சாப்பிடலாம்னு தம்பி ெசான்னான்." சr என தைல அைசத்தவள்,
"ஏன் அத்ைத உங்க ைபயனுக்கு பாண்டியன்னு ேப" வச்சீங்க?”என்றாள் குைற ேபாலும்.
" அது என் மாமனா" ேப"! ஏன்டா உனக்கு பிடிக்கைலயா? அப்ேபா உனக்குப் பிடிச்ச மாதிr மாத்திக்ேகா.” என கண் சிமிட்டினா".
"ம்...!" என சிந்தித்தவள் "ேவண்டாம் நHங்க ஆைசப்பட்டு வச்ச ேப". அேதாட, பாவம் அந்த தாத்தா ேபரனுக்கு ெசாத்ெதல்லாம்ெகாடுத்துருக்கா". ெபrய மனது பண்ணி இருந்துட்டுப் ேபாகட்டும்!"என்றாள்.
"வாலு...வாலு!”என சிrத்தவrடம்,
"என் நண்ப"கள் என்ைன அறுந்த வாலுன்னு தான் கூப்பிடுவாங்க!"எனக் கண் சிமிட்டினாள். ேபப்பருடன் வராண்டா ேநாக்கி ெசல்லும் மகைனக் கண்டவ",
"இந்தாடா... தம்பிக்கு இந்த காபிைய ெகாடு" என பாரதிைய அனுப்பினா". (நாம் தான் ெகாஞ்சம் ஓவரா rயாக்ட் பண்ணிட்ேடாேமா!) என எண்ணமிட்டபடிேய கணவனிடம் ெசன்றவள்,ெதாண்ைடையச் ெசரும, ேபப்பைர மடித்து ைவத்துவிட்டு,
"நH என்ைன பாண்டியன்ேன கூப்பிடலாம். அம்மா எதுவும் ெசால்ல மாட்டாங்க" என காபி ேகாப்ைபைய வாங்கி ெகாண்டான். (சாr ெசால்லுேவாமா?) என தயங்கி நின்றவளிடம்,
“எதாவது ேவணுமா?” என்றான் அவள் கணவன். இல்ைலெயன மறுப்பாய் தைலயைசத்து நக"ந்துவிட்டாள் அவள். (நான் எப்ேபாதுேம கருப்புன்னு கவைலப்பட்டதில்ைல. ேநற்று, இவன் ெசான்னதும் ஏன் அவ்வளவு ேகாபம் வந்தது?) என சிந்தித்தபடி அைமதியாக உருைளக்கிழங்கின் ேதாைல உrத்துக் ெகாண்டிருந்தவளிடம்,
"என்னடா? ஏதும் ெபrய ேயாசைனயா?" என்றா" அத்ைத. "ச்ச...ச்ச, அெதல்லாம் இல்ைல. நHங்க மாமாைவ எப்படி கூப்பிடுவங்கன்னு H ேகட்கலாம்ன்னு தான் ேயாசித்ேதன்?"
"அத்தான்'ன்னு கூப்பிடுேவன், அப்ேபாெதல்லாம் அப்படி தான். இப்ேபா நHங்க 'மாமா'ன்னு கூப்பிடற மாதிr”
"ெதrயும்... பைழய படத்தில் பா"த்து இருக்கிேறன். மாமா உங்கைள எப்படி கூப்பிடுவாங்க?" என அடுத்த ேகள்விையத் ெதாடுத்தாள். "சிவான்னு தான்!" "ேவேறதும் ெசல்லப் ேப" இல்ைலயா? " "எப்படி... தம்பி உன்ைன 'ேபபி'ன்னு கூப்பிடற மாதிrயா?" "அத்ைத, எனக்கு அது பிடிக்காது!" என சிணுங்கினாள் சிறு ெபண்ணாய்.
"ஆமா, உங்க மருமகளுக்கு நான் எப்படி கூப்பிட்டாலும் பிடிக்காது." என்றான் உண"ச்சி துைடத்த குரலில். அவன் ெசான்னது உண்ைமேய ஆனாலும், அைத அன்ைனயிடம் கூறினான் என்பதில் முகம் வாடியபடி, "பாரதின்னு கூப்பிடறதில் எனக்கு அப்ஜக்ஷன் இல்ைல" என்றாள் சிறு குரலில்.
மாமியாரும், மருமகளும் ப"ேசஸ் முடிச்சுட்டு, மதிய உணைவயும் ேஹாட்டலில் உண்டு, வடு H திரும்பும் ேபாது ஜங்ஷனில் ெபrய கூட்டமாக இருந்ததால் ஆட்ேடாைவ ெமதுவாக ேபாகச் ெசால்லி ெவளிேய எட்டிப் பா"த்தன".
அங்ேக, இருவைர ஜட்டியுடன் நிற்க ைவத்து லாடம் கட்டிக் ெகாண்டிருந்தான் பாண்டியன். ெபருங்கூட்டம் கூடியிருந்தாலும் யாரும் இைத தடுக்கவில்ைல.
"என்ன காட்டுமிராண்டித் தனம் இது?" என பாரதி தான் ெகாதித்துப் ேபானாள்.
"இவ்வளவு ேபரும் சும்மா நிக்கிறாங்கன்னா, இவனுங்க ஏேதா ெபrய தப்பு பண்ணியிருக்கானுங்க!" என்றா" சிவகாமி.
"ேபாlஸ் கூட எதுக்கு வம்புன்னும் சும்மா நிக்கலாம் அத்ைத. அந்த கூட்டத்தில் சிறு பிள்ைளகள் கூட ேவடிக்ைக பா"க்குது, உங்க ைபயேன வன்முைறைய தூண்டி விடறாங்க. ஸ்ேடஷன்ல ெகாண்டு ேபாய் விசாrக்க ேவண்டியது தாேன? ேபாlசிங்கிற ெகத்ைத ெமயின்ெடயின் பண்ணதாேன இந்த அலட்டல்?" என ெபாrந்தாள். கணவனது காட்டுமிராண்டி தனத்ைத அவளால் ஏற்றுக் ெகாள்ள முடியாததால் அைமதியிழந்து குட்டி ேபாட்ட பூைன ேபால் ெமாட்ைட மாடியில் உலாவிக் ெகாண்டிருந்தாள். (அவேனாடு எனக்ெகன்ன ேபச்சு. இன்னும் ெரண்டு நாளில் ெபட்டிையக் கட்டி ேபாயிட்ேடயிருப்ேபன்) என ஆ"ப்பrத்த மனைத நிைலப்படுத்திக் ெகாள்ள எடுத்த முயற்சிகள் அத்தைனயும் ேதாற்க ெகாஞ்சமும் ேகாபம் குைறயாமல் காத்திருந்தாள்.
இரவு வட்டிற்கு H வந்தவன், "அம்மா சாப்பாட்ைட எடுத்துவச்சுட்டு படுங்க! நான் குளித்துவிட்டு வந்து சாப்பிட்டுக்கிேறன்! டிரஸ் எல்லாம் வாங்கியாச்சா அம்மா?" என விசாrத்தான்.
"ஜங்சனில் என்ன பிரச்சைன தம்பி?" "ஓ! பா"த்தHங்களா? ஈவ் டீசிங் ேகஸ்! ெராம்ப நாலா ஆட்டம் காட்டினானுங்க! இன்று தான் வசமா மாட்டினானுக..." இதற்காகேவ காத்திருந்தது ேபால், "ஸ்ேடஷன்ல ெகாண்டு ேபாய் விசாrக்காமல் ஏன் இப்படி நடு ேராட்டில்?" என ெபாங்கிக் ெகாண்டு வந்தவைள ேநாக்கியவன்,
"இவனுங்கைள எல்லாம் எந்த ேகஸில் உள்ள தூக்கி ேபாட்டாலும் ெவளிேய வந்துடுவானுக! அதான்… ஆன் தி ஸ்பாட் அட்டாக்!" என்றபடிேய குளிக்க ெசன்றுவிட்டான். அவன் பின்ேனாடு ெசன்றவள்,
"உங்க காட்டுமிராண்டி தனத்ைத ெகாஞ்சம் குைறச்சுக்ேகாங்க... ஏன் இவ்வளவு மிருகத்தனமா அடிக்கிறHங்க? ெசத்து ேபாய்விட்டால் என்ன ெசய்விங்க?" என படபடக்க, நிதானமாய் அவைள ஆழ்ந்து ேநாக்கி,
"யாரும் இல்லாத ேபாது உrைமயுள்ள உன் கணவன் ெதாட்டாேல எப்படி குதிக்கிற? பல ேப" மத்தியில் முன்ன பின்ன ெதrயாத ெபாறுக்கி, உன் தாவணிைய பிடித்து இழுத்து பின் புறம் தட்டினால் இப்படி தான் ேபசுவாயா?" வாயைடத்து ேபாய் நின்றாள் பாரதி.
ேபந்த விழிப்பவைள பா"த்தவன், "அப்படிெயல்லாம் ெசத்துட மாட்டானுங்க! இன்னும் பத்து நாைளக்கு உட்கார முடியாது. மல்லாக்க படுக்க முடியாது... 2 லத்தி உைடஞ்சிருச்சு! ெபாறுக்கி நாய்கள்! இவனுகைள பா"த்து இனி எவனுக்கும் ெபண்கைள ேகலி ெசய்யும் ைதrயம் வரக் கூடாது. நம்ேமாட ேகலி சம்பந்தப்பட்டவங்கைளயும் ரசிக்க ைவக்கணும் ேவதைன படுத்தக் கூடாது! முட்டாப்பசங்க..." திைகப்பிலிருந்து
மீ ளாத மைனவின் கன்னம் தட்டியவன், மீ ண்டும் காக்கி ேபண்ட்சும், ெவள்ைள சட்ைடயுமாய் வர,
"திரும்பி ேபாகணுமா?” "ம்…. நH ேவண்டுமானால் கீ ேழேய பேடன்... நான் வர ேலட்டாகும். சாப்பிட்டாயா?" மறுப்பாக தைலயைசத்தவளிடம்,
"லூசாடி நH? இவ்வளவு ேநரத்திற்கு ஏன் சாப்பிடாமல் இருக்கிறாய்?அம்மாேவாடு சாப்பிடுவதற்ெகன்ன?"
"அத்ைதயும் சாப்பிடவில்ைல!" "முடியல! மாமியாரும் மருமகளும் பண்ற அலும்பு!" என அலுத்துக் ெகாண்ட ேபாதும்,
"என் மகாராணிக்கு புருஷைன பிடிக்காது... ஆனால் அவனுக்காக சாப்பிடாமல் காத்திருப்பா? இது தான் ேவந்தன்குடி வழக்கமில்ல?" என அைணக்க மா"பில் குத்தியவள்,
"உங்களுக்காக ஒன்னும் காத்திருக்கல! பசியில்ைல அதான்..." என சினுங்க, "அைதச்ெசால்லு!" என அவள் கரம் பிடித்து இழுத்து ெசன்றான்.
"அம்மா எனக்காக ெவயிட் பண்ணாதHங்கன்னு எத்தைன தடைவ ெசால்வது? இேதா இவளும் ஆரம்பித்துவிட்டாள்! உங்களுக்காக என் ேவைலைய விட்டு வரமுடியாது. பாவம் எனக்காக சாப்பிடாமல் காத்திருக்கிங்கேளன்னு ெராம்ப கில்டியா இருக்கும்! ெரண்டு ேபரும் ேநரத்துக்கு சாப்பிடுங்க ப்ள Hஸ்..." என தாயின் ைகமணத்தில் தயாராகியிருந்த
ெவண்ெபாங்கைல சுைவக்கத் ெதாடங்கினான்.
"அத்ைத சூப்ப"! எவ்வளவு முந்திr! ஹாஸ்டலில் இைதெயல்லாம் பா"க்கேவ முடியாது." "இப்படி ெநய்யும், முந்திrயுமாய் ெசய்தால் அவன் ஹாஸ்டைல மூடிவிட்டு ேபாக ேவண்டியது தான் நல்லா சாப்பிட்டுக்கடி! திரும்பவும் அங்கு தான் ேபாகப் ேபாகிறாய்..." என்றவனிடம் இருந்தது கவைலயா?ஏக்கமா?
அவன் பின்ேனாடு வந்தவளிடம் வம்பு வள"க்க எண்ணி, "என்னடி ஷூ ேபாட்டுவிட வந்தாயா?" என்றான் சாக்ைஸ ேபாட்டபடி.
"ஆைச!" என பலிப்புக் காட்டியவள், "காைலயில் உங்களிடம் அடிவாங்கியவ"கள் இப்ேபாது ஏேதனும் பிரச்சைன ெசய்தால்?" என தயங்கிய படிேய ேகட்டவளின் மனம் புrந்தவனாய்,
"உன் புருஷைன அவ்வளவு சீக்கிரம் யாரும் ெநருங்க முடியாது! அேதாடு நான் ேபாlஸ்காரன்டீ!" என்றவனின் கண்களில் க"வம் மின்னியது. (என் கவைலேய அதுதாேன...)
"ேபா! ேபாய் பயப்படாமல் தூங்கு!" என கன்னம் தட்டிச் ெசன்றான்.
ேவந்தன்குடியில்.... பவித்திராவின் அன்ைன... மருமகனுக்கு அடிபட்டைத பா"க்க வந்தவ",
'பவி ஒருவாரம் எங்களுடன் வந்து இருக்கிறாயா? கட்டிக் ெகாடுத்த பிறகு விேசஷங்களில் பா"ப்பேதாடு சr. நH எங்களுக்கு ஒத்த புள்ளடி!வட்டிற்ேக H வரமாட்ேடன்கிறாய்?' என அழுத்துக் ெகாள்ள,
"இங்கிருந்து காரணமில்லாம வரமுடியாது புrஞ்சுக்ேகாம்மா..."
"ெபrய உலகத்தில் இல்லாத மாப்பிள்ைளன்னு உன் அப்பா தான் பிடிவாதமா இங்கு ெகாண்டுவந்து கட்டினா". சும்மா அப்பன் வட்டுக்கு H விடமாட்டாங்கன்னா எதாவது விேசசம் இருக்கனும்... அதுக்கும் தான் வழி இல்ைலேய..." என ெநாடிக்க குற்றஉண"வில் அைமதி காத்த மகளிடம்,
"உன் புருசனுக்கு டாக்ட" என்ன தாண்டி ெசால்றாங்க?' எனவும் ஒன்றும் புrயாமல், 'அவருக்ெகன்ன?' என்றாள் பதட்டத்துடன். "ஊருக்ேக ெசான்னவ" உனக்கு ெசால்லவில்ைலயா? இது தான் நHங்க குடும்பம் நடத்தும் அழகா? என்றா" ேகாபமாக.
"அம்மா ப்ள Hஸ்! நH என்ன ெசால்ேறன்னு எனக்கு சுத்தமா விளங்கைள... ெகாஞ்சம் ெதளிவா ெசால்றியா?" அவளிடமும் அேத ேகாபம்.
“உயிரணு குைறவா இருக்குன்னு உன் புருஷன் ட்rட்ெமண்ட் எடுக்கிறா". அதனால் தான் உங்களுக்கு இன்னும் குழந்ைத பிறக்கலன்னு ஊருக்ேக ெதrயுேம..."
"அம்மா என்ன வா"த்ைத ெசால்லிட்ட... அப்படிெயல்லாம் ஏதும் கிைடயாது!' என்றவள் உடல் நடுங்கியது.
"உன் புருஷன் வந்தவுடேன ேகள்! உங்களுக்கு கல்யாணமான 5-ம் மாதம் அவேர தான் நம் வட்டிற்கு H வந்து ெசான்னா"!" என்றா" ெதளிவாக.
அன்ைன ெமாழி ேகட்டு துடித்து ேபானாள் பவித்ரா. ெபாய் ெசால்லியிருக்கான்! ஆனால் எதற்காக இவ்வளவு ெபrய ெபாய்? என திைகத்து அம"ந்துவிட்டாள். இரவாகியும் அதி"ச்சி ெதளியாமல் அம"ந்திருந்த மைனவிைய கண்டவன்,
"என்னாச்சு? ஏன் ைலட் கூட ேபாடாமல் உட்கா"ந்திருக்கிறாய்?" அவனது ேகள்விகள் எதுவும் அவள் காதில் விழுந்ததற்கான அைடயாளேம இல்லாமல் அம"ந்திருந்தவளின் அருேக வந்து,
"பவித்ரா!' என்றான் ெமன்குரலில். எந்த அைசவும் இல்ைல அவளிடம். (என்னாச்சு இவளுக்கு?) என அவளருகில் மண்டியிட்டு, அவள் ேதாள் ெதாட்டு,
"பவித்ரா!" என அைசக்க திடுக்கிடலுடன் சுயம் திரும்பியவள் கணவைன கண்டதும், "ஏன் இப்படி ெசய்தH"கள் பரத்? ெசால்லுங்க..." என அவன் சட்ைடைய பிடித்து உலுக்க, ஒன்றும் புrயாமல் அவள் ைககைள விலக்கியபடி, "எைதப்பற்றி ேகட்கிறாய்? என்ன ெசய்ேதன்?" என்றான் அைமதியாக.
"அப்ேபா எனக்கு ெதrயாமல் இன்னும் என்னெவல்லாம் ெசய்திருக்கிறH"கள்?' என அவள் உைடந்து அழ, அவைள மா"பில் தாங்கிக் ெகாண்டவன் அழுது ஓயட்டும் என காத்திருந்தான். அவளது கதறல் விசும்பலாக மாற... முதுகு வருடி ஆசுவாசப்படுத்தியவன்,அவளாக
ெசால்லட்டும் என மீ ண்டும் காத்திருந்தான்.
"குழந்ைத பிறப்பதில் உங்களுக்கு தான் பிரச்சைனன்னு எல்ேலாrடமும் ஏன் ெசான்ன H"கள் பரத்?" என்றாள் ேகாபமும், விசும்பலுமாய்.
"அத்ைத ெசான்னா"களா?' என ஆழ்ந்த மூச்ைச ெவளியிட்டவன் எழுந்து ெசல்ல எத்தனிக்க, "பரத்!" "நமக்காக கீ ேழ அம்மா காத்திருப்பா"கள்! சாப்பிட்டு வந்த பிறகு ேபசலாம்!" "எனக்கு பசி இல்ைல!" "எனக்கும் தான் பசிக்கவில்ைல. ஆனால் நாம் கூட்டு குடும்பத்தில் இருக்கிேறாம். நம் கஷ்டம் அைனவைரயும் பாதிக்கும். சாப்பாடு ேவண்டாெமன்றால் காரணம் ேகட்பா"கள்... கணவன் மைனவி பிரச்சைன நாலு சுவைர தாண்டி ெவளிேய ேபாகக் கூடாதுன்னு நிைனக்கிறன்!' என்றான் அழுத்தமாக.
அதில் சாப்பிட வரத்தான் ேவண்டும் என்னும் கண்டிப்பு இருந்தது. முகத்ைத கழுவிக் ெகாண்டு, அவன் பின்ேனாடு ெசன்றவள் அைமதியாக அவனுக்கு பrமாறினாள்.
“நHயும் உட்கா"!” என்றவனுக்கு மறுப்ேப பதிலாக கிைடத்தது.
"எத்தைன வருஷமானாலும் நான் ெசால்வைத ேகட்கப் ேபாவதில்ைல அப்படித் தாேன?" என்றான் இயலாைமயுடன்.
இப்ெபாழுது அவளும் அவனுடன் அம"ந்து சாப்பிடத் ெதாடங்கிவிட்டாள். இைத கண்ட அருணாவிற்கு ேகாபம் ேகாபமாக வந்தது. ேநேர ஆதவனிடம் வந்து பரதைன வறுத்து எடுத்துவிட்டாள்.
'உங்க தம்பி ஏன் இப்படி இருக்கிறா"? அந்த புள்ள ஒருநாள் சிrத்தாள் ஒன்பது நாைளக்கு வாடிப் ேபாயிருக்கு... இெதல்லாம் உங்க கண்ணனுக்கு ெதrயுதா இல்ைலயா? இவ்வளவு வம்பு H ஆகாது உங்க தம்பிக்கு!"
"ஏய் வாத்து! ஆரம்பித்துவிட்டாயா? புருஷன் ெபாண்டாட்டி விவகாரம் நமக்ெகதுக்கு?" என மைனவிைய தன்னருேக இழுத்து அைனத்துக் ெகாண்டான். அவனிடமிருந்து விலகியவள்,
"இது என்ன ேபச்சு? ெபrயவ"கள் யாரும் தைலயிடைலன்னா அவ"கள் பிரச்சைன எப்படி சrயாகும்?"
"என் தங்கம்! புருஷன் ெபாண்டாட்டி சண்ைடயும் சின்ன புள்ைளக சண்ைடயும் ஒன்னுன்னு ெசால்வாங்க! இதில் அடுத்தவங்க தைலயிடக் கூடாது. அவ"களுக்குள் எேதா பிரச்சைனன்னு இந்த எலிக்குட்டிக்ேக ெதrயும் ேபாது வயதிலும், அனுபவத்திலும் ெபrயவ"களான என் அம்மா அப்பாவிற்கு ெதrயாதா? அவங்க ஏன் அைமதியா இருக்காங்க?ேயாசிடி ெசல்லம்!" என மைனவியின் முகம் தாங்க,
"உங்க தம்பி பவிைய ெகாஞ்சி நான் பா"த்தேத இல்ைல!' "நாமும் தான் ரூமிற்கு ெவளிேய ெகாஞ்சுவதில்ைல!" என வாைய ெகாடுத்தான்.
"அப்ேபா வாத்து… குள்ளச்சின்னு ெசான்னெதல்லாம் ெகாஞ்சுவதுன்னு அன்று
சும்மா அடித்துவிட்டீ"களா?' என காளி அவதாரம் எடுத்துவிட்டாள். (இது ஏதுடா வம்பா ேபாச்சு? அவ"கள் பிரச்சைனைய ேபசப்ேபாய் இங்கு நிலநடுக்கம் வந்துவிடும் ேபாலேவ?) என நடுங்கியவனாய்,
'மகமாயி மைலயிறங்கு! நாேன காைலயில் இருந்து ேவைலபா"த்து கைளச்சு ேபாயிருக்ேகன்... உன்ைன சமாதானம் ெசய்வெதல்லாம் சின்ன திட்டமில்ைல!' என சரணைடந்தான் ஆதவன். (அந்த பயம் இருக்கட்டும்!)
"என்னேவா ேபாங்க… இவ்வளவு வம்பும் H ைவராக்கியமும் நல்லதில்ைல!" "என் தம்பி நல்லவன்டி! அவைன ேபால் மைனவிைய ேநசிக்கவும் முடியாது! ெகாண்டாடவும் முடியாது!' என்றவனிடம் ெபருைம ெபாங்கியது.
'முடியல!" என திரும்பி படுத்துக் ெகாண்டாள் அருணா. நH ேகட்டாலும் ேகட்காவிட்டாலும் நான் ெசால்ேவன் என்பது ேபால் அவன் ேபச்ைச ெதாட"ந்தான்.
"ெபாண்டாட்டிைய எவ்வளவு மrயாைதயா வாங்க ேபாங்கன்னு கூப்பிடறான். நானும் முயற்சி பண்ணியிருக்ேகன் ஏேனா என்னால் முடியவில்ைல! எந்த சாமி எந்த பட்டினம் ேபானாலும் மதியம் 12மணிக்கு சாப்பிட வந்துவிடுவான். வரமுடியாத சூழ்நிைலெயன்றால் சாப்பிடாமேலேய சாப்பிட்டுவிட்ேடன் என ேபான் பண்ணிவிடுவான். அதன் பின் அவன் ேவைல முடித்து கைடயிேலேய சாப்பிட்டுவிடுவான்.
வட்டில் H விதவிதமாக சாப்பாடு இருக்கும் ேபாது ருசிக்காத கைட சாப்பாட்ைட அவளுக்காக தான் சாப்பிடுகிறான். எல்லாம் அந்த புள்ைள பசி தாங்காது என்பதற்காக தான்! சீக்கிரம் சrயாகிவிடும்!" என்ற கணவைன மா"ேபாடு அைனத்துக் ெகாண்டு அவன் தைல ேகாதினாள் அந்த ேபைத.
ெமாட்ைட மாடியின் கட்ைடச்சுவrல் சாய்ந்து அம"ந்தவளுக்கு கண்கைள கrத்துக் ெகாண்டு வந்தது. (திருமணமான புதிதில் எத்தைன இரவுகள் மடியில் தைலசாய்த்து கைத ேபசியிருப்பான்? இன்ேறா முதுகு காட்டி வானத்ைத ெவறித்துக் ெகாண்டிருக்கிறான்) என மருகியவள் அவனாகேவ வாய் திறக்கட்டும் என காத்திருந்தாள்.
ெமல்ல அவள் புறம் திரும்பியவன், "நான் ெபாய் ெசால்லவில்ைல பவித்ரா!" என்றான் நிதானமாக. பவித்ரா என்ற ஒற்ைற அைழப்பிேலேய பூrத்து ேபானவளாய் அவன் முகம் பா"க்க, எங்ேக அவளது பா"ைவயில் கட்டுண்டு விடுேவாேமா? என தன் பா"ைவைய தாழ்த்திக் ெகாண்டவன்,
"உன்ைன ெதாடமாட்ேடன்னு விலக்கி வச்சது நான் தாேன? அதனால் நமக்கு குழந்ைத பிறக்காததற்கு ெபாறுப்ேபற்க ேவண்டியதும் நான் தாேன?"
"சாr பரத்! தப்பு ெசய்தது நான் தான். தனிக்குடித்தனம் வந்தால் தான் குழந்ைத ெபத்துக்குேவன்னு ெசான்னதால் தாேன நHங்க அப்படி ெசய்தH"கள்..." என விசும்பியவைள அைணக்க எத்தனித்த கரத்ைத கட்டுக்குள் ெகாண்டுவந்தவன்,
"அழாத பவித்ரா! உன்ைன அழவிட்டு, ைகயாலாகாத்தனமாய் பா"த்துக் ெகாண்டிருப்பது கஷ்டமா இருக்கு! தயவு ெசய்து அழுது என்ைன கஷ்டப்படுத்தாேத! ப்ள Hஸ் பவித்ரா..." இைறஞ்சலாய் ஒலித்தது அவன் குரல்.
"என்ைன மன்னிக்கேவ மாட்டீ"களா பரத்?" "உன் மீ து எனக்கிருக்கும் காதைலயும், குழந்ைதயின் மீ து நான் ெகாண்ட ஆைசையயும் பணயம் ைவத்து விைளயாடியது நH! உன்ேனாடு வாழ
ேவண்டுெமன்றால் என் குடும்பத்ைத தூக்கி எறிந்துவிட்டு வரேவண்டும் என்றது கூட அதிகம் பாதிக்கவில்ைல... எப்ேபா குழந்ைத ேவணும்னா குடும்பத்ைத விட்டு வான்னு ெசான்னிேயா அந்த நிமிஷம்! எல்லாம் முடிவுக்கு வந்திடுச்சு!" ஆழ்ந்த மூச்சின் மூலம் தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டவன்,
"நH கூப்பிட்டவுடன் உன் பின்னால் வரும் நாய் குட்டின்னு நிைனத்து தாேன அப்படி ெசய்தாய்? என் காதைல ெகாச்ைச படுத்திவிட்டாேய?படித்த ெபண்! அழகானவள், புத்திசாலி... இப்படி எல்லா விஷயத்திலும் என்ைன விட ஒரு படி ேமல் தான் என்ற ேபாதும்... அைத ைவத்து நான் என்றுேம உனக்கு மட்டம் என்று நிைனத்ததில்ைல.
உன்ைன சந்ேதாஷமா வச்சுக்கிற அத்தைன தகுதியும் எனக்கு இருக்குன்னு நிைனத்ேதன். ஆனால்... அப்படியில்லடா ைபத்தியக்காரா! எப்ேபாதுேம எனக்கு கீ ழ் தான் நH! என்னும் நிைனப்பில் தாேன என்ைன கா"ன" பண்ணின? வலிக்குதுடி... என்னால மறக்கவும் முடியல... மன்னிக்கவும் முடியல..."
“ஐேயா அப்படியில்ல பரத்! ப்ள Hஸ்... நான் ெசால்வைத ெகாஞ்சம் ேகளுங்க! படித்த ஒேர காரணத்திற்காக நான் ஒதுக்கப்பட்டது தான் காரணம். என்ேனாடு யாரும் சrயாக ேபசுவது கூட கிைடயாது. இங்கிருப்பது மூச்சுமுட்டுவதாய் என் இயல்பிற்கு மாறாக இருந்தது.
அதனால் தான் தனிக்குடித்தனம் ேபாகணும்னு நிைனத்ேதன். ஆனால் நான் இப்ேபா அப்படி இல்ல பரத்! என்ைன நம்புங்கள் பரத்! ப்ள Hஸ்... இனி தனிேய ேபாகணும்னு ெசால்ல மாட்ேடன். என்ைன மன்னித்துவிடுங்கள் பரத்!" என கதறிய மைனவிைய பா"க்க பாவமாக இருந்த ேபாதும் அவேளாடு இைசந்து வாழ அப்ேபாைதக்கு அவன் மனம் இடம் ெகாடுக்கவில்ைல. ெமௗனமாக விலகி ெசன்றவைனேய ெவறித்துக் ெகாண்டிருந்தாள் அவன் மைனவி.
சிவகங்ைகயில்.... பாrல் கூட்டம் அைலேமாதியது. உள்ேள நுைழயும் ேபாேத அடாவடியாக வந்தன" நால்வ". "ேடய்! எந்திrங்கடா! என ேமைசயில் அம"ந்திருந்தவ"கைள கீ ேழ தள்ளிவிட்டு அந்த நால்வரும் அம"ந்தன". "ஏய்! உங்க எல்ேலாருக்கும் ெசால்லிக்கிேறன்... நாங்க யா" ெதrயுமா?கவுன்சிலேராட ஆளுங்க! இவ" கவுன்சிலேராட மச்சான்! மrயாைதயா இருந்துக்ேகாங்க! வாடா இங்க... நாங்க வந்ததும் சரக்கும், ைசடிஸ்சும் இருக்கனும்! எங்கைள காக்க ைவத்தால் காைலயில் கைட இருக்காது.”
அைனத்ைதயும் பா"ைவயிட்டபடி அம"ந்திருந்த பாண்டியன் கான்ஸ்டபிள்கைள ேராந்துக்கு ேபாகச் ெசால்லி குறுஞ்ெசய்தி அனுப்பிவிட்டு காத்திருந்தான்.
ைசடிஸ் சrயாக ேவகவில்ைல என ெகாண்டுவந்தவனின் முகத்தில் எறிந்தான் ஒருவன். அைத ேகட்க வந்தவைன சரமாrயாக தாக்கின" நால்வரும். கைட காலியாகிவிடுேமா என ெபாறுப்பாள" பதற,
"ேபாதும் நிறுத்திக்ேகாங்க, இன்ஸ்ெபக்ட" ேநற்று தான் ெரண்டு ேபருக்கு லாடம் கட்டினா"!" என்றான் ஒரு ஊழியன்.
"என்னடா மிரட்டrயா? இன்ஸ்னா பயந்திடுவேமா? ேபாடா... ேபாய் அவைன வரச் ெசால்! இன்ேனரம் புது ெபாண்டாட்டிைய ெகாஞ்சிகிட்டு இருப்பான்... இப்ேபா ேபாய் ெசால்லிப் பா" உன் மூஞ்சியிேலேய ஒன்னு ைவப்பான்..." என
முடிப்பதற்குள்ளாகேவ அவன் மூக்கில் இருந்து ரத்தம் வந்தது.
"ஏய் எவண்டா என்ைன அடித்தது? என பதறியபடி நிமிர... அங்ேக ைக முஷ்டி இறுக பாண்டியன் நின்று ெகாண்டிருந்தான். (இவன் எப்ேபா வந்தான்?)
"ேவண்டாம் ச"! நான் ெபrய இடத்து ெதாட"பில் இருப்பவன் வணா H பகச்சுக்காதHங்க...' என மிரள,
"நானும் தான்டா ெபrய இடத்து ெதாட"பில் இருப்பவன். கவ"ெமண்ைட விட நH ெபrய இடமா?" என அடுத்த குத்ைத வயிற்றில் இறக்க... சுருண்டு ேபானான். உடன்வந்தவ"கள்,
"ச"! விட்டுடுங்க... அண்ணனுக்கு ெதrந்தால் பிரச்சைனயாகிடும்!" எனவும் "யாருக்கு?" என ெசான்னவனின் சட்ைடைய ெகாத்தாக பிடித்து,
"வந்தமா சரக்கடித்ேதாமா... வட்டில் H ேபாய் குப்புற படுத்ேதாமான்னு இருக்கனும். அைதவிட்டு நானும் ரவுடி தான்னு எவனாவது இறங்கின Hங்க... உருப்படியா வடு H ேபாய் ேசரமாட்டீங்க! உன் அண்ணனிடம் ெசால்லி ைவ! கவுன்சில"ங்கிற ெகத்ேதாட இருக்கனும் இல்ல... மறுபடியும் மாமியா" வட்டுக்ேக H ேபாக ேவண்டியது தான்!" என்றான் அதட்டலாய். அவ"கள் கண்களில் பயத்ைத கண்டவன் திருப்தியுடன் வடு H திரும்பினான். தன்னிடம் இருந்த சாவிைய ெகாண்டு வட்டிற்குள் H வந்தவன் ெமல்லிய ஒளியில் ஓடிக்ெகாண்டிருக்கும் டீவிைய அைனத்து ேசாஃபாவிேலேய தூங்கும் மைனவிைய தூக்க,
"பாண்டியன்" என அவன் கழுத்ைத கட்டிக் ெகாண்டாள். சிறு சிrப்பு
எட்டிப்பா"க்க, "ம்... துங்கு! என அங்கிருந்த அைறயிேலேய படுக்க ைவத்து கன்னத்தில் முத்தமிட்டு ேமேல ெசன்றுவிட்டான். கணினிைய உயி"ப்பித்து கவுன்சில" பற்றிய அைணத்து விவரங்கைளயும் ஒரு ேகாப்பில் ஏற்றி ெதாழிலுக்கு புதுசு என்னும் ெபயrல் ேசவ் ெசய்துவிட்டு ேசாம்பல் முறித்து எழுந்தவன் மைனவியின் நிைனேவாடு படுத்துவிட்டான்.
"என்னடா இப்ேபாதான் கல்யாணமாச்சு, இன்னும் 10, 15 நாைளக்கு வரமாட்டான்... அதற்குள்ளாக நாம ஸ்ட்ராங்கா நின்னுரலாம்னு ெசான்னாய்... ஆனால் அவனிடேம அடிவாங்கிட்டு வந்திருக்கிறாய்..." என உருமினான் கவுன்சில" கணபதி.
சிrத்தபடிேய வந்து காபிைய ெகாடுத்த மைனவிைய பா"த்து மிரட்டும் ெதானியில், "என்னடி சிrப்பு?" எனவும்
"இதில் ஒன்னும் குைறச்சலில்ைல! நமக்கு தான் ரவுடியிஸம் ெசட்டாகைளேய... எதுக்கு இந்த ேவண்டாத ேவைல? நாலு நல்ல விஷயம் ெசய்ேதாமா மக்கள் மனதில் பதியுற மாதிr நடந்துக்கிட்ேடாமா அரசியல்ல கால்பதிச்ேசாமான்னு இல்லாம..." என நHட்டி முழக்கினாள் திருமதி கணபதி.
ஆமாண்ேண! எனக்குக்கூட அண்ணி ெசால்வதுதான் சrன்னுபடுது!" என்றான் மூக்கில் குத்து வாங்கியவன். "ஒரு அடிக்ேக ஒடுங்கிப் ேபாய் உட்காரும் உன்ைன ேபால் ஆட்கைள ைவத்துக் ெகாண்டு நான் என்னத்த ரவுடியாகுறது?"
"அண்ேண! அவன் அடிச்சான்னு சுதாrப்பதற்குள்ளாகேவ மூக்கில் ரத்தம் ெகாட்டிருச்சு ெதrயுமில்ல?" என்றான் இன்ெனாருவன். "ெராம்ப துடிப்பா இருக்காேன... ெகாஞ்ச நாைளக்கு அடக்கிேய வாசிங்க!" (நாம என்ைனக்கு ஆற்பாட்டமா வாசித்ேதாம்?) என தங்களுக்குள்ளாகேவ ேபசிக் ெகாண்டன" அவன் ைகக்கூலிகள்.
"ஒரு அடியிேலேய சாச்சுப்புட்டாேன..." என புலம்பியவன், "என்னடா பா"ைவ? ேபாங்கடா!" என கத்தி தன் ேகாபத்ைத குைறத்துக் ெகாண்டான். ேவந்தன்குடியில்.... மாமியாைரயும், மருமகைளயும் அவளது ெபற்ேறா" வட்டுக்கு H கல்லூrயில் ேச"ந்த விவரம் ெசால்ல அனுப்பி ைவத்திருந்தான். பவித்திராவுக்கு நாத்தனா" படிப்பதில் அளவில்லா சந்ேதாஷம்.
"பாண்டியன் ெஜம்!" என உளமார பாராட்ட, "என்ன ெஜம்? பவளமா? ேகாேமதகமா?" என கண் சிமிட்டி சிrக்கும் நாத்தனாrன் கன்னம் கிள்ளியவள், "ஏன் ைவரம்ன்னு ெசால்ல மாட்டாயா?" என்றாள். "ைவரமா? அப்ேபா ேசட்டு கைடயில் விற்றுவிடுேவாமா?" என்றதும் ேமனகா நச்ெசன தைலயில் ெகாட்ட, "ஆ! வலிக்குது அண்ணி!' என சிணுங்கியவள் அவைன பற்றி ேபசி அடிவாங்க தயாராக இல்லாததால் ேபச்ைச மாற்றினாள். "என்ன அண்ணி ஏதாவது விேசஷமா? முகத்தில் பல்பு எrயுது..." என
பவித்ராவிடம் ேகட்க, "நாங்களும் அைத தான் காைலயில் இருந்து ேகட்கிேறாம் வாைய திறக்க மாட்ேடங்கிறாேள..." என்றாள் அருணா.
"மைனவியின் மீ து தவெறன்றால் அதற்கு முழுப்ெபாறுப்பும் கணவன் தான்!" என பாண்டியன் ெசான்னதிலிருந்து பரதனிடம் ெதrந்த மாற்றங்கேள பவித்ராவின் மல"ச்சிக்குக் காரணம். அதுவும் அவ"களது ேபச்சில் அவள் பக்கத்து நியாயம் புrந்ததும் ெராம்பேவ மாறியிருந்தான்.
முன் ேபால் அவைள விலக்குவதில்ைல. நHங்க... வாங்க... ேபான்ற ங்ககளில் இருந்து பவித்ரா என அைழக்க துவங்கியிருக்கிறான். இன்று விடிகாைல அவன் மூச்சுக்காற்று முகத்தில் விரவும் ெநருக்கத்தில் படுத்தபடி ஆழ்ந்து உறங்குபவைனேய விழிதட்டாமல் பா"த்துக் ெகாண்டிருக்க, ஒற்ைற புருவம் உய"த்தி 'என்ன?' என்பது ேபால் கண்களால் ேபசிய கணவனின் கனிவு இப்ெபாழுதும் அவைள முகம் சிவக்க ைவக்க... இைதெயல்லாம் எப்படி அவ"களிடம் ெசால்வாள் பாவம்! சிவகங்ைகயில்.... திங்களன்று விடியலிேலேய உற்சாகமாக கிளம்பிய மைனவிைய பா"த்தவன், "ரதி கண்டிப்பா படிக்கணுமா?" என கிறக்கமாக வினவ, (லூசாப்பா நH?)என்பது ேபால் அவைன பா"த்தவள், "கண்டிப்பா படிக்கணும்!" என தன் ெபட்டிகைள தூக்க, "இருடி! நான் தூக்கிட்டு வேரன்!" என தன் இயல்புக்கு மாறியவனாய் அவைள பின்ெதாட"ந்தான். சிவகாமியும் அவ"களுடன் வந்திருந்தா". விடுதியின் வசதிகைள பா"ைவயிட்ட பின்ேப நிம்மதியுற்றா".
"தினமும் மறக்காமல் அத்ைதக்கு ேபான் பண்ணுடா! ஒழுங்கா சாப்பிடு... ெவள்ளிக்கிழைம வட்டிற்கு H வந்துவிடு! சாப்பிட பிடிக்காவிட்டால் நான் ெசய்து ெகாடுத்திருக்கும் பலகாரங்கைளயாவது சாப்பிடு சrயா?" என ெகாஞ்சினா".
"பாரதி இைத ைவத்துக் ெகாள்!" என ஒரு ைகேபசிையயும், சில ரூபாய் ேநாட்டுகைளயும் ெகாடுத்தவன்.
"இதில் உன் நம்பைர ஓன் என ேசவ் ெசய்திருக்கிேறன். உனக்கு என்ன ேதைவெயன்றாலும் தயங்காமல் அைழ! தினமும் கால் பண்ணமுடியைலன்னாகூட ெமேசஜாவது ேபாடு!" என்றவனின் ஏக்கம் புrந்தவராய், தான் கல்லூrயின் நHரூற்றருேக இருப்பதாக கூறி ெவளிேயறினா" சிவகாமி.
பாண்டியனின் பா"ைவ அந்த அைறைய சுற்றியது. இருவ" தங்கும் அைற அது. இரண்டு சிறிய மரக்கட்டில்கள், இரண்டு சுவற்றலமாrகள், சீ லிங் ஃேபன், குழல்விளக்கு, முகம் பா"க்கும் கண்ணாடி... அவ்வளவு தான் ஏேனா மனம் கனத்து ேபானது அவனுக்கு.
"கிளம்பட்டுமாடி?" என்றவனின் தவிப்பு அவைளயும் பாதிக்க, "ம்!" என்றேதாடு நிறுத்திக் ெகாண்டாள். "காேலஜ் முடிந்ததும் ேபான் பண்ணு!" "சr!" "சாப்பாெடல்லாம் எப்படி இருக்கும்னு ெதrயல?" என்றவைன கண்டவள் (இவனுக்கு என்னவாகிவிட்டது?) என்ற வியப்புடன்,
"ஹாஸ்டல் எனக்கு பழக்கம் தான் பாண்டியன்! அெதல்லாம் ஒரு பிரச்சைனேய இல்ல!" என்றைத ேகட்டவன் முற்றிலும் தன் இயல்புக்கு திரும்பியிருந்தான்.
'அைதச்ெசால்லு! ஆள் அண்டாமல் வாழ்வது உனக்கு சுலபம் தாேன? குடும்பமாக இருப்பது தான் பிரச்சைன! நான் ஒரு ைபத்தியக்காரன்!" என முணுமுணுக்க... சிறுகுழந்ைதயாய் முகம் தூக்கிய கணவைன பா"க்க ஆைசயாக இருந்தது பாரதிக்கு. சின்ன சிrப்புடன்,
"ேபாகலாமா பாண்டியன்?" என்றதும் அவள் முகத்ைத தன் கரங்களில் ஏந்தியவன்,
"ெவள்ளிக்கிழைம வந்திடுடி! என்றான் ஏக்கம் நிைறந்த குரலில். இனம் புrயாத தவிப்புவந்து இருவைரயும் ஆட்ெகாண்டது. ெசய்வதறியாது திைகத்து இருந்தவ"கைள கல்லூrயின் மணி ஓைசேய சுயம் திருப்பியது.
"ேபாகலாம்!" என நகர முற்பட்டவனின் கரம் பற்றி நிறுத்தியவள் உண்ைமயான நன்றி உண"வுடன், அவன் விழி பா"த்து,
'ேதங்க்ஸ் பாண்டியன்!" என் இதழ் விrக்க, சட்ெடன அவைள இழுத்து அைனத்துக் ெகாண்டான். இந்த முைற எந்த எதி"ப்பும் இன்றி அவன் கரங்களுக்குள் அடங்கி நின்றாள். ெநாடிப்ெபாழுேத என்றாலும் நிைறவுடன் விலகியவன்,
"ேதங்க்ஸ் ேபபி!" என்றான் மகிழ்ச்சி கூத்தாட...
"இந்த ேதங்க்ஸ் எதுக்கு பாண்டியன்?"
"எல்லாத்துக்கும் தான்! உன்ைன எனக்கு ெராம்ப பிடிக்கும் ேபபி! ஆைசப்பட்டு தான் கட்டிக்கிட்ேடன். உனக்கு இது நல்லாயிருக்கும்னு மட்டும் ெசால்லியிருக்கலாம்... நாக்கில் சனி உளறிட்ேடன். சாr ேபபி... உன்ைன கஷ்டப்படுத்தணும்னு நிைனத்து நான் எைதயும் ெசய்யவில்ைல.!"
"பரவாயில்ல பாண்டியன்! அம்மா என்ைன கருப்பின்னு திட்டும்ேபாது கூட இவ்வளவு ேகாபப்பட்டதில்ைல. பட் உங்களிடம் ஏன் அவ்வளவு ேகாபப்பட்ேடன்னு எனக்ேக புrயைல. நானும் ெகாஞ்சம் டூமச்சா தான் நடந்துக்கிட்ேடன்!" என்றாள் ெகாஞ்சும் குரலில். (டூமச்சும் இல்ல த்rமச்சுமில்ைல... யா" ேவண்டுமானாலும் ெசால்லலாம்... நH எப்படி ெசால்வாய்? என மச்சான் மீ து வரும் நியாயமான ேகாபம் தான்!) என ரசித்து சிrத்தான். ( இத வாைய திறந்து அவ கிட்ட ெசால்வாயா தம்பி?)
பாரதிக்கு அன்றயப் ெபாழுது அற்புதமாகேவ இருந்தது. அைத அத்ைதயிடம் பகி"ந்துெகாள்ள ஆைசப்பட்டு ெதாட"பு ெகாள்ள அதற்காகேவ காத்துக் ெகாண்டிருந்தவ" முதல் அைழப்பிேலேய எடுத்தா". ஹாஸ்டல் சாப்பாட்டில் ஆரம்பித்து கல்லூr கைத அத்தைனயும் ேபசி முடித்ததும்,
"தம்பிக்கு ேபான் பண்ணினாயா?" என ேகட்ட அத்ைதக்கு "எனக்கு தம்பி கிைடயாேத?" என்றாள் அப்பாவி ேபாலும் "அடி கழுைத! உன் புருஷேனாடு ேபசிவிட்டாயா?" என மாற்றிக் ேகட்க, "முதலில் அவங்களுக்கு தான் ட்ைர பண்ேணன் அத்ைத. ேபாைன எடுக்கேவயில்ைல. பாவம் இன்று எவன் மாட்டினாேனா?" என்றாள் கிண்டலாக.
"ஏய் வாலு! சும்மா இருப்பவ"கைளயா என் மகன் அடிக்கிறான்?" என
மகனுக்கு வக்காலத்து வாங்கினா" அன்ைன.
"ெமேசஜ் ேபாட்டிருக்ேகன் அத்ைத. ஒருமாத ேநாட்ஸ் எழுதணும் நாைளக்கு பண்ணட்டுமா?" என ைவத்துவிட்டாள்.
மைனவியின் குறுஞ்ெசய்திைய பா"த்த பாண்டியன் இந்த அளவிற்காவது தன்ைன மதிக்கிறாேள என நிைனத்து சிrத்துக் ெகாண்டான் விைளவுகள் அறியாமல். இரண்ேட நாட்களில் பாரதியின் அைறைய பங்குேபாட ஒருத்தி வந்தாள். (அைறைய மட்டும் தானா?)
"ஹாய்! என் ெபய" ெசௗமியா, உன் வகுப்பு தான். ஒருவருடம் இன்ஜினியrங் படித்துவிட்டு டிஸ்கன்டினியூ பண்ணிவிட்ேடன்.' என ேதாழைமயுடன் கைத ேபசியவளிடம்,
"இன்ஜினியrங்ைகயா டிஷ்கண்டின்யு பண்ணின ஏன்?' என்றாள் ஆச்சrயமாய். 'பிடிக்கவில்ைல!" என ேதாள்கைள குலுக்கியவள்,
"நமக்கு பிடிக்காத எைதயும் யாருக்காகவும் ெசய்யக் கூடாது!" என கலகலத்தாள். இருவருேம கிட்டத்தட்ட ஒேர இயல்புடன் இருந்ததால் ஒட்டுதல் அதிகrத்தது. அவேளாடு அடித்த ெகாட்டத்தில் மூன்று நாட்களாக கணவைன ெதாட"பு ெகாள்ளேவயில்ைல. ஆனால் அத்ைதயிடம் ெசௗமியா பற்றி தான் அதிகம் ேபசினாள்.
அன்ைனயின் மூலேம மைனவிைய பற்றி அறியேவண்டி இருந்ததால் சிறு ேகாபம் உண்டாக தாேன ெதாட"பு ெகாண்டான். பாரதி கட்டிலில் படுத்து கைத புத்தகம் படித்துக் ெகாண்டிருக்க, ெசௗமிேயா இருவரது துணிகைளயும்
மடித்துக் ெகாண்டிருந்தாள்.
"ஏய் பாரதி! யாேரா பாண்டியனிடம் இருந்து அைழப்பு!" என ேதாழியின் ைகயில் ேபாைன திணிக்க, துள்ளி எழுந்தவள், ஐேயா! என பதறியபடி ெவளிேய ெசன்றுவிட ேதாள்கைள குலுக்கிக் ெகாண்டாள் ெசௗமியா.
"எப்படி இருக்கீ ங்க பாண்டியன்?" என்ற மைனவியின் விசாrப்பிேலேய ேகாபம் ெகாஞ்சம் மட்டுப்பட்டது அவள் கணவனுக்கு.
"பரவாயில்ைலேய... என்ைன நியாபகம் ைவத்திருக்கிறாேய?" எள்ளல் வழிந்த அவன் குரைல ேகட்டவளுக்கு எrச்சலாக வந்தது. (இவைன யா" ேபான் ெசய்ய ெசான்னது?) என்ற ேகாபத்துடன்
"இப்ேபா எதற்கு கால் பண்ணங்க? H ெசால்லுங்க பாண்டியன்!" என்றாள் பிரயத்தனப்பட்டு வரவைழத்த ெபாறுைமயுடன்.
"நHதாண்டி ெசால்லணும்! உனக்கு புருஷன்னு ஒரு இளிச்சவாயன் இருப்பது நியாபகம் இருக்கா? நாைள ெவள்ளிக்கிழைம என்பது நியாபகம் இருக்கா? உன்ைன எதி"பா"த்து ெரண்டு ஜHவன் காத்துக்கிட்டு இருக்கும்கிற நிைனப்பு இருக்கா? ெசால்லுடி!" என்றான் குரல் உய"த்தா ேகாபத்துடன்.
"நாைளக்கு தாேன ெவள்ளிக்கிழைம? நான் வரமாட்ேடன்னு உங்களிடம் ெசான்ேனனா?" என்றாள் கடுப்புடன்.
"படிக்க வந்ததில் இருந்து ஒரு ேபானில்ல... கடைமக்காக ஒேரெயாரு ெமேஜஜ் ேபாட்டீங்க மகாராணி! அப்புறம் பாண்டியன்னு ஒருத்தன்
இருக்கானா ெசத்தானான்னு கூட ேயாசிக்கல..."
"நான் தினமும் அத்ைதயிடம் ேபசிக் ெகாண்டு தான் இருக்கிேறன்!" என்றாள் ெமன்குரலில். தான் அவேனாடு ேபசாதது தவறு தான் என புrய அைமதியாகிப் ேபானாள்.
'உனக்கு தாலி கட்டியவன் நான் தாேன?"
"சாr! உங்கேளாடு ேபசலன்னு தாேன இவ்வளவு ேகாபம்? இனி கால் பண்ேறன் ேபாதுமா?" (மகமாயி மனமிறங்கிட்டா!)
"நான் ெசால்லி நH ெசய்ய ேவண்டியதில்ைல. அெதல்லாம் தானா வரணும்!" (ஜான் ஏறினா முழம் சறுக்குேத...) அவனது விட்ேடற்றியான ேபச்சில் சினம் உண்டாக,
"ஒேர விஷயத்ைத ஏன் வட்டில் H இருக்கும் அைனவrடமும் ேபசி ைடம் ேவஸ்ட் பண்ணனும்? அத்ைதயிடம் ெசான்னைத தான் உங்களிடமும் ெசால்லப் ேபாகிேறன் இதில் யாrடம் ேபசினால் என்ன?"
அவ்வளவு தான்! (இவள் மனதில் என்ன தான் நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்கிறாள்? புருஷன் நிைனேவ இல்லாமல் இருந்துவிட்டு ேபச்ைசப் பா"!) என ெவகுண்டவன்,
"என்னிடம் தனியா ேபச உனக்கு ஒன்றுேம இல்ைல அப்படித் தாேன?"என்றவனின் குரல் கட்டுப்பாட்ைடயும் மீ றி உய"ந்தது. (இவ சும்மாேவ ஆடுவா இவன் சலங்ைகைய ேவறு கட்டிவிடுகிறாேன...)
"சும்மா கத்தாதHங்க பாண்டியன்! நான் கால் பண்ணும் ேபாது நHங்க எடுத்தHங்களா?" என அவள் கத்த,
'நான் ஒன்னும் ெவட்டித்தனமா விட்டத்ைத பா"த்துக்கிட்டு உட்கா"ந்திருக்கல! ஒருதரம் எடுக்கலன்னா ெராம்ப வசதின்னு திரும்ப பண்ணமாட்டல்ல?" "நானும் இங்கு ெவட்டியா இருக்கல! அவ்வளவு அக்கைற இருப்பவ" ேபச ேவண்டியது தாேன? ெபாண்டாட்டின்னா தைலயாட்டி ெபாம்ைமன்னு நிைனப்பு!" ெபாrந்து ெகாட்டினாள். (பாவி இப்ேபா நான் தாேனடி கால் பண்ேணன்!) என ஒரு ெநாடி திைகத்தவன்,
"சாr! எனக்கு அக்கைறயில்ல தான் இனி நாேன ேபசுேறன்!" என இைணப்ைப துண்டித்துவிட்டான். அவனது குரல் மாறுபாடு உறுத்தினாலும் அது ெசால்ல வந்த ெசய்தி தான் புrயவில்ைல பாரதிக்கு. பாரதியின் குழம்பிய முகத்ைத கண்ட ெசௗமி,
"ஏதாவது பிரச்சைனயா? பாண்டியன் யாரு உன் பாய் பிரண்டா?" "ேச...ேச! அவ" என் கா"டியன்! உனக்ெகப்படி பாண்டியைன ெதrயும்?' 'அதான் பாண்டியன் காலிங்ன்னு வந்தேத!"
கடவுேள என தைலயில் தட்டிக்ெகாண்டவள், (பாவி என்ைன லூசாக்கிட்டாேன... ேவண்டுெமன்ேற சாr ெசால்லியிருக்கிறான் அதுதான் குரலில் அப்படி ஒரு பவ்யம்!) என காைல தைரயில் உைதக்க,
'பாரதி! என்னாச்சு? ஒரு நிமிஷத்தில் உன் முகத்தில் இத்தைன rயாக்ஸன்? சிறுபிள்ைள ேபால் காைல உைதக்கிறாய்!" என சிrத்தெசௗமி,
'ஏன் பாரதி நH சின்ன தம்பி குஸ்புன்னு ெசான்னாய்... அப்புறம் எங்கிருந்து வந்தா" இந்த கா"டியன்?' என வினவ,
'அது நாேன எதி"பா"க்காத கைத! என் அப்பாவிற்கு என்ைன படிக்க ைவக்க இஷ்டமில்ைல." "ஏன்?' 'இந்த பக்கெமல்லாம் அப்படித்தான்! அதிகம் படித்த ெபண்ணிற்கு மாப்பிள்ைள கிைடப்பது கஷ்டம்!' "ஓ! உன் அப்பாைவ கன்வின்ஸ் பண்ணி உன்ைன படிக்க ைவப்பவ" தான் இந்த பாண்டியன் சrயா?" "சrதான்! நாைள மாைல நான் வட்டிற்கு H ேபாய்விட்டு திங்களன்று தான் வருேவன் ெசௗமி!' "என்னப்பா இப்படி ெசால்ற? அப்ேபா நான் தானிய தான் இருக்கணுமா?"என்றாள் வருத்தமாக. "ஒவ்ெவாரு வக் H எண்டும் நH தனியா தான் இருக்கனும் ெசௗமி! ஏன்னா ெவள்ளியன்று நான் வட்டில் H இருக்கணும்கிறது ரூல்!' 'உன் அப்பா ெராம்ப ஸ்ட்rக்ட்டா பாரதி?" "அப்பாவா?" என்றாள் புrயாமல். "ம்... இந்த ரூைல ேபாட்டது உன் அப்பா தாேன?" அடடா! இவ குழம்பிட்டா... இதுவும் நல்லதிற்கு தான்! என எண்ணியவள் ஆம்! என்பதுேபால் தைலைய ஆட்டிைவத்தாள்.
அதன்பின் ெசௗமியா அதிகம் ேபசவில்ைல. இரவு உணவு முடிந்த பின்
ேதாழிகள் இருவரும் ெகாஞ்ச ேநரம் நடப்பது வழக்கம். ஹாஸ்டலின் உள்ேளேய இருக்கும் ேதாட்டத்தில் தான் நடப்பா"கள் என்பதால் பாதுகாப்பும் கூட,
"என்ன ெசௗமி அைமதியாகிவிட்டாய்?" "இல்லப்பா... நாைள நானும் ஊருக்கு ேபாகலாமுன்னு நிைனக்கிறன்." "நல்லது தாேன? நH மட்டும் தனியாக இங்கிருப்பதற்கு வட்டில் H எல்ேலாருடனும் இருப்பது நன்றாக இருக்கும். "உனக்ெகன்ன பாரதி அம்மா, அப்பா, அப்பத்தா, அண்ணன்கள்,அண்ணிகள், வாண்டுகள் என கூட்டமாக வாழ்பவள்! அதனால் நன்றாக இருக்கும். ஆனால் நான் அப்படியா? அம்மா பிஸிேயாெதரபிஸ்ட், அப்பா சப்-கெலக்ட" எப்ேபாதும் ெரண்டு ேபரும் பிஸி. எனக்கு அங்கிருப்பதும் இங்கிருப்பதும் ஒன்னு தான்!" என்றாள் வருத்தமாக.
அவளது வருத்தம் புrந்தாலும் தன்னால் எதுவும் ெசய்துவிட முடியேத…இந்ேநரம் ேவந்தன்குடிக்கு ெசல்வதானால் இவைளயும் அைழத்துக் ெகாண்டு ேபாகலாம்... என எண்ணமிட்டபடிேய அைறக்குள் வர, அங்ேக குறுஞ்ெசய்தி வந்ததற்கு அைடயாளமாக ைகேபசி ஒளி"ந்து ெகாண்டிருந்தது. 4 மிஸ்ட்டு கால்கள் .அைனத்தும் பாண்டியனிடம் இருந்து வந்தைவ. அேதாடு,
"நாைள மாைல 5 மணிக்கு நம் ஊ" பஸ் நிற்கும் இடத்தில் உனக்காக காத்துக் ெகாண்டிருப்ேபன். வந்துவிடு. குட்ைநட்!" என்ற ெசய்திைய படித்ததும் இவன் இஷ்டப்படிெயல்லாம் ஆட முடியாது! என ேகாபம் வந்துவிட,
'நான் என்ன சின்ன குழந்ைதயா? எனக்ேக வரத்ெதrயும்! நHங்க
வரேவண்டியதில்ைல!' என பதில் அனுப்பினாள். 'வரவான்னு நான் உன்னிடம் அனுமதி ேகட்கவில்ைல!' பதில் காட்டமாக இருந்தது. "திமி"! உடம்ெபல்லாம் திமி"!" என தன் ைகயாளாக ேகாபத்ைத தைரயிடம் காட்டிக் ெகாண்டிருந்தாள். அவனும் அங்கு இைதத் தான் ெசால்லிக் ெகாண்டிருந்தான்.
பாரதிைய கண்ட ெசௗமி, "உன்ைன இப்படி ெடன்ஷன் பண்ணுவது யாருன்னு ெசால்லு தூக்கிவிடுேவாம்!' என அட்டகாச சிrப்புடன் ெசால்ல,
'தூக்குவதா? அவைனயா? நாம ெரண்டுேபரும் ேச"ந்து ட்ைர பண்ணாக்கூட முடியாது!" என மனம் தன்ேபாக்கில் பதில் ெசால்லிக் ெகாண்டிருந்தது. ( அவன் உன்ேனாட புருஷன் அவைள ஏன் கூட்டு ேச"க்கிறாய்?)
காைல எழும் ேபாேத பாரதிக்கு அந்த விடியைல பிடிக்கவில்ைல. இன்னும் மூன்று நாட்களும் இப்படித் தாேன இருக்கும் என நிைனக்கும் ேபாேத உள்ளூர பயமாக இருந்தது. எனக்கு சைமக்கேவ ெதrயாேத... அவன் ேவறு நான் தான் சைமக்கணும்னு படுத்துறான். ேவைல பா"ப்பெதல்லாம் கூட ஓேக தான்.
ெகாஞ்சனும்னு ேவறு ெசான்னாேன! அந்த கன்றாவிைய எப்படி ெசய்வது? (வாய் கிழிய ேபச ெதrயுது! இதுக்ெகல்லாம் நாங்களா கிளாஸ் எடுக்கமுடியும்?) என்னிடம் எல்லாேம எதி"பா"ப்பான் ேபாலேவ இதில் இருந்து எப்படி தப்புவது? என ேசா"ந்து அம"ந்திருந்தவைள பா"த்த ெசௗமி,
'என்ன பாரதி உடம்பு சrயில்ைலயா?" என ேகட்கவும் உபாயம் கிைடத்த
மகிழ்ைவ ெவளிேய காட்டாமல், "ம்! என்னன்னு ெதrயல காய்ச்சல் வரமாதிr இருக்கு. ெராம்ப டய"டா இருக்கு!" என ேதாழியிடம் இருந்து தன் நாடகத்ைத துவங்கினாள்.
"நH ெரஸ்ட் எடு! நான் lவ் ெசால்லிவிடுகிேறன்." "இல்ல ேவண்டாம் கிளாைச கட்பண்ணக் கூடாது! நான் வேரன்..." என ேவண்டுெமன்ேற நடக்கக்கூட முடியாதவள் ேபால் ெமல்ல ெமல்ல கிளம்பினாள். (உலக மகா நடிப்புடா சாமி!)
"இன்று நாம் இரண்டுேபரும் ேச"ந்ேத ஊருக்கு ேபாகலாம். பட் உன் ஊருக்கு முன்னேம நான் இறங்கிவிடுேவேன இந்த நிைலைமயில் உன்ைன தனியாக எப்படி அனுப்புவது?"
"அது ஒன்னும் பிரச்சைனயில்ல ெசௗமி, ஒேர பஸ் தாேன அண்ணைன பஸ் ஸ்டாப்பிற்கு வரச்ெசால்லி ேபாய்விடுேவன்!" என ெதளிவுபடுத்தினாள். மதியம் ேவண்டுெமன்ேற சrயாக சாப்பிடாமல் இருந்துவிட்டு சாப்பிட முடியவில்ைல என கைத ெசான்னாள்.
மாைல பஸ் ஸ்டாப் ேநாக்கி வரும் மைனவிைய கண்டுெகாண்டவன், (இங்கு ஒருத்தன் காத்துக்கிட்டு இருப்பாேனன்னு ெகாஞ்சமாவது நிைனப்பிருக்கா? அன்னநைட நடந்து வ"றா... இந்த அழகில் இன்ெனாருத்திேயாடு கூட்டு ேச"ந்துக்கிட்டு கைதயளப்பு ேவறு?) என புலம்பத்தான் முடிந்தது. மிகவும் ேசா"ந்து ெதrபவைள பா"த்து பதட்டத்துடன்,
'என்னாச்சு பாரதி?" என அருேக வர, ெசௗமி புதியவைன பா"த்து மிரண்டு ேபானாள். (உனக்காக தாேன இவ்வளவு டிராமாவும்!) என்பது ேபால்
பrதாபமாக முகத்ைத ைவத்துக் ெகாண்டு
“காய்ச்சல்ன்னு நிைனக்கிேறன் நடக்கேவ முடியல உடம்ெபல்லாம் வலிக்குது பாண்டியன்!" என்றாள் உண்ைமயான காய்ச்சல்காrையப் ேபால். “எதாவது கிள Hனிக் ேபாய்விட்டு ஊருக்கு ேபாகலாமா பாரதி? இன்னும் ஒருமணிேநரம் ட்ராவல் பண்ணணுேம?” என்றவனின் கனிவில், (அசத்துற பாரதி! நம்பிட்டான்…. கன்டினியூ பண்ணு... )என மனம் துள்ளாட்டம் ேபாட,
"ேவண்டாம் பாண்டியன்! ேபாய்டலாம்... இவ ெசௗமி! என் பிரண்ட் கம் ரூம்ேமட்! ெசௗமி இவ" பாண்டியன்!" என பரஸ்பரம் அறிமுகப்படுத்த(என் புருஷன்னு ெசால்றாளா பா"!) என ேகாபமும் ஏமாற்றமுமாய்,
"சr இங்ேகேய இருங்கள்… சாப்பிட ஏதாவது வாங்கி வருகிேறன்!' என விைரந்தான்.
ஏேனா ெசௗமிக்கு பாண்டியனின் மீ து சிறு மயக்கம் உண்டானது. "இவ" தான் உன் கா"டியனா? வயசானவரா இருப்பா"ன்னு நிைனத்ேதன். இவ்வளவு இளைமயா இருக்கா".."
'ஏன் இளைமயாக இருந்தால் படிக்க ைவக்க கூடாதா என்ன?" என படபடெவன இைம ெகாட்டி ேகட்க, "இவைர தான் உனக்கு பா"த்திருக்கிறா"களா?' ெபருத்த ஏமாற்றமும் ஏக்கமும் இைழேயாடியது ெசௗமியின் குரலில். "ெசௗமி! என்ன உளறல் இது? அப்படிெயல்லாம் எதுவுமில்ைல." என ேதாள்கைள குலுக்க, பிரகாசமானது ெசௗமியின் மதி முகம். அைதயும் பா"க்கப் பிடிக்காமல் ேவறுபுறம் திரும்பிக் ெகாண்டாள் பாரதி.
ெசௗமிக்கு டீயும் வைடயும் வாங்கி வந்தவன் பாரதிக்கு டீயும் பன்னும் வாங்கி வந்திருந்தான். (ஐேயா! காய்ச்சல்ன்னு கைத விட்டு பன் திங்கும்படி ஆகிவிட்டேத) என ெநாந்து ேபானவளாய் சாப்பிடத் ெதாடங்கினாள். (வைட ேபாச்ேச!) மதியம் சாப்பிடாதற்கு இதுேவ ேதவாமி"தமாகத் தான் இருந்தது.
அவ"கள் ஊருக்கு ேபாகும் தனியா" பஸ் ஒன்று வந்தது. ேதாழிகள் இருவரும் அமர, பாண்டியேனா டிைரவrடம் இவ"கள் இருவைரயும் காட்டி எேதா ேபசினான். பின் மைனவிைய பா"க்கும் தூரத்தில் நின்றுெகாண்டு ேதாழிேயாடு அவள் அளக்கும் கைதகள் ேகட்காவிட்டாலும் அந்த தைலயாட்டைலயும் ெசல்ல சண்ைடையயும் ரசித்துக் ெகாண்டு வந்தான்.
இப்படி ஒரு தருணம் தனக்கும் வருமா? என மனம் ஏங்க ெதாடங்கிவிட்டது. ெசௗமியின் ஊ" வந்ததும் ெமன்குரலில் பாண்டியனிடம் விைடெபற்று ெசல்லவும் மைனவியின் அருேக வந்து அம"ந்தவன்,
'இப்ேபா எப்படி இருக்கு பாரதி?" என ெநற்றியில் ைக ைவத்துப் பா"க்க,சட்ெடன தட்டிவிட்டவள் தனது நாடகத்ைத மறந்து, 'என்ன? எப்படியிருக்கு?" என்றாள் ெவடுக்ெகன. சுள்ெளன மூண்ட ேகாபத்ைத அடக்கி, "காய்ச்சல் இருக்கான்னு தாேன பா"ேதன். ெவளியிடத்தில் ஏன் இப்படி பிேஹவ் பண்ற?" என்றான் அைமதியாக. தனது தவறு புrந்தாலும் அைத சrெசய்ய முயற்சிக்காமல் ேவடிக்ைக பா"த்துக் ெகாண்டுவந்தவைள பா"த்தவன்,
"ஏய் அடங்காப்பிடாr! நான் உன்ைன எவ்வளவு மிஸ் பண்ேணன் ெதrயுமா?' என ேதாளில் ைக ேபாட, அவைன முைறத்தவள்,
'ைகைய எடுங்க பாண்டியன்! இெதல்லாம் எனக்கு பிடிக்காது! இைதவிட நாகrகமா எனக்கு ெசால்ல ெதrயாது!" என்றாள் இதமாக. ஒருெநாடி கூrய பா"ைவயால் அவைள அளந்தவன், அவளது ேதாைள அழுத்தி,
'ஏன் ேபபி?" என்றான் குைழவாக. "உங்க ெபாண்டாட்டி உங்கைள விட்டு எங்ேகயும் ஓடிவிடமாட்டாள்! அப்படி என்ன நம்பிக்ைக இல்லாமல் விட்டா எஸ்ஸாயிடுவாங்கிற மாதிr இப்படி பிடிச்சு வச்சுக்கிறது?" இைதக் ேகட்ட பாண்டியனுக்கு தைலயில் அடித்துக் ெகாள்ள ேவண்டும் ேபால் இருந்தது.
"நல்லதாகேவ ேயாசிக்கமாட்டாயா? நH என் மைனவின்னு ஊருக்கு ெசால்லாமல் ெசால்வது தான் இதற்கான அ"த்தம். இப்படி ஒரு ேதவைதயின் கணவன் நான் என்னும் ெபருைமயும், க"வமும் தான் இதில் இருக்குேம தவிர நH ெசால்வது ேபால் சந்ேதகெமல்லாம் கிைடயாது.
உன் புருஷன் நல்லவன்னு முதலில் நம்ப ஆரம்பி!" என படபடத்தபடி தன் ைககைள விலக்கிக் ெகாண்டான். அவன் ைக விலகிய ேபாதும் ஏேனா அவளுக்கு மகிழ்ச்சி கிட்டவில்ைல. அதன் பிறகு இருவரும் ேபசிக் ெகாள்ளேவயில்ைல.
பஸ் ஸ்டாப்பில் இருந்து அவேனாடு ைபக்கில் வந்து இறங்கியவள்,வாசலில் இவ"களுக்காக காத்திருந்த அவளது அத்ைதைய கட்டிக்ெகாண்டாள்.
“எப்படிடா இருக்க? " "நல்லா இருக்ேகன் அத்ைதநHங்க !?" எனக் ெகாஞ்சினாள் மருமகள்இைத பா"த்தவனின்கண்களில் ஏக்கமும், ெபாறாைமயும் இைழேயாடியது.
.
"உட்காருடா, காபிையக் குடிச்சுட்டு ேமல ேபா"! "அம்மா, நாங்க கிளினிக் ேபாய்ட்டுவேராம்"பாரதி கிளம்பு . "உடம்புக்கு என்னடா?" "ஒன்னும் இல்ைல அத்ைதகாய்ச்சல் வ"ற மாதிr
.உடம்பு வலி இருக்கு .
ெரஸ்ட் .கண்ெணல்லாம் எrயுதுஎடுத்தா சrயாகிடும்நான் டாக்ட"கிட்ட
.
.என்றாள் பாண்டியைனப் பா"த்து "வரைல
"இவள் சும்மா கைத விடறாேளா? " என்ற சந்ேதகம் ேதான்றியது அவள் கணவனுக்கு. "ஏன்? " என்றான் ஒற்ைற ெசால்லாய். "பாருங்க அத்ைத, நான் தான் ெசான்ேனன்ல, எனக்கு மாத்திைரன்னா பயம்னு . அப்ேபா ஊசிக்க◌ு எவ்வளவு பயப்படுேவன்இைதத் தவிர டாக்ட" ேவற
!
என்ன ெகாடுப்பா"? ஏன் காைச ேவஸ்ட் பண்ணனும்?”சிணுங்கினாள்.
“ ஒரு மாத பாடத்ைதயும் இந்த நாலு நாளில் எழுதிேனன் அத்ைதசrயாய் தூங்கேவ இல்ைல, நல்லா ெரஸ்ட் எடுத்தா சrயாயிடும்ேவற எதுவும்
.
.
ெசால்லுங்க அத்ைத .இல்ைல! காபி குடிச்சா தூங்க முடியாேத அத்ைத, நான் ேபாகட்டுமா? " எனக் ெகஞ்சினாள்.
"அப்ேபா சrடா! நH ேபாய் படு"ைநட் சாப்பிட எழுப்புேறன் . என்றா" இன்முகத்துடன்.
"அம்மா, எனக்கு காபி.என கீ ேழேய அம"ந்துவிட்டான் அவள் கணவன் "
ேசா"வாகேவ மாடி ஏறியவள், தன்னைறக்குள் வந்ததும் துப்பட்டாைவ எடுத்து இடுப்பில் கட்டிக் ெகாண்டு ேபாட்டாள் ஒரு குத்தாட்டம்அைதப் பா"த்து
!
திைகத்த ேபாதும், மீ ண்டும் சத்தமில்லாமல் கீ ேழ இறங்கிச் ெசன்றுவிட்டான் அவள் கணவன்ேபாlஸ்க்காரனிடேமவா) .?) (நான் நிைனச்சது சrதான்என சிrத்துக்
(!சrயான பிராடு !
ெகாண்டவன், ஆனால் ஏன் இந்த நாடகம்? எனக் குழம்பினான்.
"அம்மாஉங்க ஸ்ெபஷல்
.அவள் மருந்து எதுவும் எடுத்துக்கமாட்டாள் !
"கஷாயத்ைத ேபாட்டுக் ெகாடுங்க "கஷாயெமல்லாம் குடிப்பாளா?" "குடிக்க ைவப்ேபாம்ெபருசா எைதயாவது இழுத்துக்க ேபாறா !, ேவறு வழியில்ைல.என்றான் அக்கைறயாக " குத்தாட்டம் ேபாட்டவள், குளித்து முடித்து புத்துண"ச்சியாக ெமாட்ைட மாடியில் காற்று வாங்கிக் ெகாண்டிருக்க, மூச்சு வாங்க ேமேல ஏறி வந்து கஷாயத்ைத நHட்டினா" சிவகாமி.
"ஏன் அத்ைத இவ்வளவு கஷ்டப்பட்டு வ"றHங்க, கூப்பிட்டிருந்தா நாேன வந்துருப்ேபேன.என்றாள் பrேவாடு " "இைத குடிடா ெசல்லம்"! "நல்ல வாசைனயா இருக்ேகஇது என்ன அத்ைத !? " "உடம்பு வலிையப் ேபாக்குற கஷாயம்".
"ஐேயாபாருங்க !எனக்கு அெதல்லாம் ேவண்டாம் !, நான் நல்லா தான் இருக்ேகன்என்றாள் பயந்த " !எனக்கு சrயாய் ேபாயிடுச்சு அத்ைத .
.விழிகேளாடு
"சமத்து தாேன நH, ெவல்லம் தட்டி ேபாட்ருக்ேகன்குடிச்சுடுடா...,நல்லாயிருக்கும்." என்று ெகஞ்சிக் ெகாண்டிருந்தா". ஒன்றுேம ெதrயாதது ேபால் அங்கு வந்தான் அவள் கணவன்.
"ப்ள Hஸ் அத்ைதபாண்டியன் நHங்க
!எனக்கு ேவண்டாேம...
"...ெசால்லுங்கேளன் (அட லூேசசிக்க வச்சவனிடேமவா !?) என்று சிறு குழந்ைத ேபால் அவன் பின்ேன ேபாய் நின்று ெகாண்டாள்.
அவள் கரம் பிடித்து முன்ேன இழுத்தவன், "வாங்கிக்குடி! " என்றான் சிrப்ேபாடு. "ம்...ஹும்! எனக்கு ேவண்டாம்"! என குழந்ைதயாய் தைலயைசத்து மறுத்தாள். "அம்மாஎன்றான் ".நHங்க சங்ைக எடுத்துட்டு வாங்க .இவள் சrப்படமாட்டாள் ! புன்னைகமாறாமல். "கடவுேள காப்பாத்ேதன், இவன் ெசால்றைத ெசய்வாேன"! என பயந்தபடி அத்ைதயிடம் இருந்து வாங்கி ஒேர மடக்கில் குடித்து முடித்தாள்சுக்கின்
.
ருசி சற்று தூக்கலாக இருக்க,
"அத்ைத காந்துேத! " என திருத்திருத்தாள். "அப்ேபா உடம்பு சrயில்ைல என்று ெபாய் ெசான்னியா? " எனக் கண்களில் சிrப்ைபத் ேதக்கி வினவினான். (ஐேயா அதனால் தான் காந்துதா? ெபாய் ெசால்வியா? ெபாய் ெசால்வியா?) மானசீகமாக தைலயில் ெகாட்டிக் ெகாண்டிருந்தவைள அத்ைதயின் அன்பு ெமாழிேய உயி" ெபறச் ெசய்தது.
"சும்மா இரு தம்பி, அப்படி தாண்டா இருக்கும், இந்த ெவல்லத்ைத சாப்பிடு, சrயாப் ேபாயிடும்"! என சமாதானப்படுத்தினா" அத்ைத.
"சாப்பாடு ெரடி பண்ணுங்கம்மா, 8 மணிக்கு கிளம்பனும்!” என தாைய அனுப்பியவன், தன்ைன முைறத்துவிட்டு ெசல்லும் மைனவிைய பின்ேனாடு கட்டிக் ெகாண்டான்.
"விடுங்க பாண்டியன்"!, என அவன் கரங்கைள விலக்க முயற்சித்து ேதாற்றும் ேபானாள். "ேஹய் ஃபிராட்அவ்வளவு
.நாேன பாவம்னு உன்ைன விட்டால் தான் ஆச்சு !
சுலபமா என் ைகைய விளக்க முடியாது". வாைய ைவத்துக்ெகாண்டு சும்மா இருந்திருக்கலாம் ,
"பாருங்க மிஸ்ட" பாண்டியன்!, ஃபிராடுனு ெசால்ற ேவைலெயல்லாம் வச்சிக்காதHங்க"! என்றாள் ேகாபமாகெமதுவாகவ .ே◌ அவள் மூைளக்கு உைரத்தது. ('ஐேயா மிஸ்ட" ெசால்லிட்ேடேன') என அப்பாவியாய் பா"க்க, பாண்டியேனா ேகாபெமன்பேத இல்லாமல்,
"ஏமாத்துறவங்கைள ஃபிராடுன்னு தான் ெசால்வாங்க!” என அவைள தன்ைன ேநாக்கித் திருப்பினான்விபrதம் புrந்தவளாய் ., தன் இரு ைககைளயும் அவன் மா"பின் மீ து ைவத்து தள்ள முயற்சித்தாள், பாவம் ெவற்றி தான் கிைடக்கவில்ைல.
"விடுங்க பாண்டியன்"! என்றாள் கண்கைள உருட்டி. "இப்ேபா என்ன ெசான்ன ேபபி? " என்றான் அவள் கூறியது காதில் விழாதது ேபால்.
"விடைலன்னா கத்துவியா? ேபாlசுக்கு ேபான் பண்ணுவியா?"என்றான் ேகலியாகஇைடேயாடு இருந .◌்த ைகைய விலக்க முற்படமா"ேபாடு அைனத்துக் ெகாண்டான்.
"எனக்கு பிடிக்காத எைதயும் ெசய்யமாட்ேடன்னு ெசால்லியிருக்கீ ங்க பாண்டியன்! ைகைய எடுங்கஎன்றவளது ேகாபம் குைறேவனா என்று அடம்
"
.பிடித்தது
"எைதயும் ட்ைர பண்ணாமல் பிடிக்காதுன்னு ெசால்லக் கூடாதுன்னு ெசான்னது மறந்து ேபாச்சா ேபபி.என்றான் அறியாப் பிள்ைளயாய் " xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
"நாலு நாள் என்ைன விட்டு பிrந்ததில் என்னிடம் படித்த பாடம் மறந்து ேபாச்சு இல்ல? நியாபகப்படுத்திடலாமா? " என்றான் விழி பா"த்து.
(தண்டைன ெகாடுப்பதாய் நிைனத்து, ஏேதா தப்பு ெசய்யப் ேபாகிறான், ேயாசி என்ன ெசய்யலாம் ேயாசி...?) என அவள் மூைள பரபரத்ததுஅவேனா ., (எேதா பிளான் பண்! என்னன்னு பா" .) என எண்ணமிட்டபடிேய அவள் இதழ் ேநாக்கி குனிய, முந்திக் ெகாண்டாள் பாரதி.
சட்ெடன அவன் கீ ழ் உதட்ைட தன் பற்களால் கவ்வினாள்ைகத்த அவன் தி . ெநாடிையத் தனக்கு சாதகமாக்கி, அவன் முகத்ைத தன் இரு கரங்களால் அழுத்திப் பிடித்து, அழுந்தக் கடித்தாள்வலியில் ., Top of Form "விடு டீ!" என விலக எத்தனிக்க, ேவண்டுெமன்ேற இழுத்தாள் அவன் இதைழ. உதட்டில் ரத்தம் கசிய, கண்கள் கலங்க அைமதியாக நின்றான் அவள் கணவன்.
இது தான் சமயெமன்று அவன் ேமல் உதட்டிற்குத் தாவினாள். அவ்வளவு இலகுவாக அைத கடிக்க முடியாமல் அவன் மீ ைச ெதாந்தரவு ெசய்ய, ஒழிந்து ேபாகட்டும் என விட்டுவிட்டாள். ெமல்ல கணவனது முகத்திலிருந்து கரங்கைள விலக்கியவள், நH"திைரயிட்ட விழிகைள ேநாக்கி,
"என்னிடம் வம்பு பண்ணாதHங்க, ெகான்னுடுேவன்!" என விரல் நHட்டி எச்சrத்தாள். அவேனா,
"ரவுடி!" என விலக்கி, கண்ணாடியில் தன் அதரங்கைளப் பா"ைவயிட்டான். ஆங்காங்ேக ரத்தம் கசிய, "பிசாேச... பாருடீ, ரத்தம் வருது!" என்று அவள் புறம் திரும்ப…. "பாருங்க பாண்டியன், ெபண்களுக்கு பற்களும், நகங்களும் தான் சிறந்த ஆயுதம். அைத ஒரு ேபாlஸ்கிட்ேடேய பயன்படுத்திட்ேடன்!" என்றாள் துடுக்காக.
அடுத்த ெநாடி அவளது கரங்கள் இரண்ைடயும் பிடித்து வைளத்து, மறு ைகயால் தாைடைய அழுத்தி, “இப்படி உன்ைன மடக்குறது எனக்கு சுலபம். உன் புருஷனா இருந்ததால் தான் நH நிைனத்தைத ெசய்ய அனுமதித்து அைமதியாக இருந்ேதன்." என விலகிச் ெசன்றவன், குளித்து விட்டு வந்து,
"யூனிபா"ம் எடு" என்றான் உத்தரவாக. அைத அவனிடம் ெகாடுத்தவள், (இவனுக்கு பட்டன் ேவற ேபாட்டுவிடணுேம!) என்று பrதாபமாக நிற்க,
"ேபா...சாப்பாடு எடுத்து ைவ!" என்றான் உண"ச்சி துைடத்த குரலில்.(இவன் என்ன ெசால்ல வரான்? ஏன் இப்படி முன்னுக்கு பின் முரனாக
நடந்துக்கறான்?) என ேயாசித்தபடிேய அவனுக்கு உணவு பrமாறினாள். (ஏன் பக்கி... அவனுக்கு பட்டன் ேபாட்டுவிட உனக்கு ஆைசயா இருக்கா?)
"இன்னும் ெகாஞ்ச ேநரத்தில் வந்துடுேவன். ேமேலேய படு!" (ைரட்டு) என ெசால்லி கிளம்பிச் ெசன்றான். மாமியாரும், மருமகளும் கைதயளந்து ெகாண்டிருந்தா"கள்.
“அத்ைத நாைளக்கு நான் அம்மாைவப் பா"த்துட்டு வரட்டுமா?" "தம்பிக்கு ேதாது இருக்கான்னு ேகளுடா? இல்ைலன்னா நாம ேபாகலாம்" என்றா" அன்புடன். எல்லா கைதையயும் ேபசி முடித்ததும் தான் கணவனின் நியாபகம் வந்தது, "என்னத்ைத பாண்டியைன இன்னும் காேணாம்?" மருமகளின் கவைல மனைத நிைறக்க, "ெகாஞ்சம் முன்ன பின்ன தான்டா ஆகும் வந்துவிடுவான். நH ேபாய் தூங்கு!" "ெடய்லி ேலட்டாகேவ தூங்கி இப்ேபா தூக்கம் வரமாட்ேடங்குது அத்ைத!' என சிணுங்கிய மருமகளின் காைல பா"த்தவ", 'ெமட்டி ேபாடைலயா பாரதி?" எனவும் "சாr அத்ைத... எனக்கு கல்யாணமானது காேலஜில் யாருக்கும் ெதrயாது!" என்றாள் குற்ற உண"வுடன்.
"உண்ைமைய மைறப்பதும் தவறு தான்! தவறு ெசய்யும் ேபாது கூடுதல் கவனத்ேதாடு இருக்கனும் இல்லனா சுலபமா சிக்கிடுேவாம்!" என அக்கைறயாய் அறிவுறுத்தினா". அவனது வண்டிச் சத்தம் ேகட்டு கதைவ திறந்து ெகாண்டுவரும் மைனவிையயும், அன்ைனையயும் பா"த்தவன்,
'இன்னும் ெரண்டுேபரும் தூங்கைலயா? அம்மா! நHங்க டயமுக்கு படுக்கணும் இல்ல பிரஷ" ஏறிடும். உனக்கு தூக்கம் வரவில்ைல என்பதற்காக அம்மாைவ ெதாந்தரவு ெசய்யாேத பாரதி!' மாத்திைர ேபாட்டுவிட்டீ"களா?"
"ம்! ேபாட்டுட்ேடன் தம்பி! பாரதி ெதாந்தரவு பண்ணல… எனக்கும் தூக்கம் வரல அதான் ேபசிகிட்டு இருந்ேதாம்..." “ேபாதும்மா அவளுக்கு வக்காலத்து வாங்கியது... ேபாய் படுங்க!" என சிrத்தவன், 'பால் எடுத்துக்கிட்டு ேமல வா பாரதி!' என விைரந்துவிட்டான். பாைல சூடு ெசய்து ெகாண்டிருந்தவளின் மனம் ெபாங்கிக் ெகாண்டிருந்தது. (இப்ேபா எதற்கு ேமேல வர ெசால்கிறான்? இவைன எப்படி சமாளிப்ேபன்? கடித்ததில் பயந்திருப்பான்னு நிைனத்தா இவன் அசரமாட்ேடங்கிறாேன... அத்ைதேயாடு கைதயளந்த ேநரத்திற்கு ஒரு உருட்டு கட்ைடையயாவது எடுத்து ைவத்திருக்கலாம்... அத்துமீ றினால் என்ன ெசய்வது?') என மருகியபடி ெமல்ல நடந்துவர,
மாடியின் கட்ைடச் சுவrல் அம"ந்திருந்தவன் , 'எவ்வளவு ெமதுவாக நடந்தாலும் 15 படி தான் இருக்கும்!' என சிrக்க,படபடப்புடன் பாைல அவனிடம் ெகாடுத்தாள். அவளது திைகப்ைப அைடயாளம் கண்டுெகாண்டவன் சூழ்நிைலைய சற்று இலகுவாக்க,
'நH முதலில் குடி ேபபி! சுத்தக்காr எச்சில் பால் குடிக்க மாட்டாேய..." என அவளிடம் நHட்டினான். 'எனக்கு ேவண்டாம் பாண்டியன்!' திணறலாக தான் வந்தன வா"த்ைதகள். "ெரண்டு ேபரும் ேஷ" பண்ணிக்கலாம் ெபாண்டாட்டி! ெபாண்ணுங்க எச்சில் பட்ட பால் திதிக்குமாேம? எேதா படத்தில் பா"த்ேதன். இன்று நிஜமான்னு
பா"த்திடலாம்!" என கண் சிமிட்ட,
"இந்த ஆராய்ச்சி இப்ேபா ெராம்ப அவசியம்!" என கடுப்படித்தாள். "அப்பா! பால் குடிக்க இவ்வளவு அலுச்சாட்டியமா? முடியலடி!" என பா"ைவயால் வருட, (இவன் ஏன் இப்படி பா"த்து ெதாைலக்கிறான்?)என மிரண்டவள்,
"ச்! டீன்னு ெசால்லாதHங்க பாண்டியன்! எனக்கு பிடிக்கல! என் அண்ணன் அண்ணிைய எவ்வளவு மrயாைதயா கூப்பிடுவாங்க ெதrயுமா? அப்பாவும் மற்ற அண்ணன்களும் கூட ெபய" ெசால்லித் தான் கூப்பிடுவா"கள். நHங்க தான் இண்டீசண்டா டீ… டீன்னு இம்சிக்கிறHங்க! ேகட்கேவ சகிக்கைல."
"எனக்கும் தான் நH பாண்டியன்னு கூப்பிடுவது பிடிக்கல. சகிசுக்கைல? நான் என்ன சண்ைடக்கா வேரன்? ெபாண்டாட்டிைய டீன்னு கூப்பிடுவதில் தனி கிக்ேக இருக்கு. உன் அண்ணனுக்கும் அண்ணிக்கும் எேதா பிரச்சைன அதான் அப்படி கூப்பிடுகிறா". ேகட்டுப்பா" அப்ேபா தான் உண்ைம புrயும்.
"ேபாதும் பாண்டியன்! உங்க இன்ெவஸ்டிேகஷைன ஆரம்பிக்காதHங்க! எனக்கு எந்த கிக்கும் ேவண்டாம்!' என முகம் திருப்பிக்ெகாள்ள, அவைள இழுத்து தன்னருேக அம"த்திக் ெகாண்டவன்,
'உனக்கும் ேவண்டாம் எனக்கும் ேவண்டாம்… நH என்ைன மாமான்னு கூப்பிடு! நான் உன்ைன ரதின்னு கூப்பிடுேறன் சrயா?" என கிறக்கமாக ேகட்க, (இது எதுடா வம்பாேபாச்சு?) என பம்மியவள், பதில் ெசால்லாமல் பாைல ருசித்துக் ெகாண்டிருக்க,
'என்ைன பா"த்தா பாவமாயில்ைலயா ரதி?' என கிசுகிசுப்பாக காதின் அருேக
ேகட்ட குரலில் திைகக்க, 'பசிக்குதுடி சீக்கிரம் குடித்துவிட்டு ெகாடுக்கிறாயா?" என்றான் கண்களில் குறும்பு கூத்தாட, (ச்ச! இவ்வளவுதானா? பதறடிக்கிறான்...) என நிைலப்படுத்தி மீ தி பாைல அவனிடம் ெகாடுத்தவள் தயங்கி தயங்கி ஆரம்பித்தாள்...
"பாண்டியன்!" அவளது தயக்கம் எேதா முக்கிய விஷயம் ேபசப் ேபாகிறாள் என்பைத காட்டிக்ெகாடுக்க தன் குறும்பு தனத்ைத ஒதுக்கி, 'ெசால் ேபபி!' அவள் விழி பா"க்க... சட்ெடன அவன் கரம் பிடித்துக் ெகாண்டவள், "சாr பாண்டியன்! வந்து... நான் இந்த ெசயிைன மாத்திக்கட்டுமா?" தன் ைநட்டிக்குள் புரளும் தாலி ெசயிைன தான் ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்தாள். "ஏன்?" உள்ளடிக்கிய ேகாபத்தில் ஒற்ைறயாய் வந்து விழுந்தது வா"த்ைத. "தாலி ெசயின் மாதிr ஏன் இவ்வளவு கனமா ேபாட்டிருக்கன்னு ெசௗமி ேகட்டுட்டா பாண்டியன்!" "5 பவுன் தான்! இது உனக்கு கனமா இருக்கா?"
"எனக்கும் தூங்கும் ேபாது ெவளிேய வந்து விடுேமான்னு பயமாகேவ இருக்கிறது." ?" எங்ேக ேநா ெசால்லிவிடுவாேனா என்ற பயத்தில் உண்ைமைய ெசால்லிவிட்டாள்...
"ேசா? கல்யாணம் ஆனைத மைறச்சாச்சு... ெமட்டிைய கழட்டியாச்சு.... அடுத்து தாலிையயும் கழட்டி வச்சிடனும் அப்படித்தாேன? (ேகாபத்ைதயும் நிதானமாக ெவளிப்படுத்துவதில் பாண்டியைன அடிச்சுக்கேவ முடியாது!) பதில் ெசால்ல முடியாமல் தைலகுனிந்து ெகாண்டாள். அவள்
நிைனத்தது அது தான்! ஆனால் கணவன் ேகாபமாக இருக்கிறான் என ெதrந்ததும்...
"இல்ல பாண்டியன் சின்ன ெசயின்ல தாலிைய மாத்தி ேபாட்டுக்கிேறன்..." ஆனால் எப்ெபாழுது ேவண்டுமானாலும் மாட்டிக்ெகாள்ேவாம் என்னும் பயத்தில் அழுைக வந்தது. நH" திைரயிட்ட விழிகைள கண்டவன்,
"இது திருட்டு தனம் பாரதி! ஒரு விஷயத்ைத மைறக்க எத்தைன ெபாய் ெசால்வாய்? கல்யாணமாயிடுச்சுன்னு ெசால்வதில் உனக்ெகன்ன கஷ்டம்?" ெசால்ல மாட்ேடன் என்பது ேபால் மறுப்பாக தைலயைசத்தவள்,
'உங்களுக்கு புrயாது பாண்டியன்! கல்யாணமாகிவிட்டால் ெகாஞ்சம் ெபrய ெபாண்ணு மாதிr ட்rட் பண்ணுவாங்க! யாரும் ேச"த்துக்க மாட்டாங்க... சகஜமா ேபசமாட்டாங்க... அப்படிேய ேபசினாலும் அது ெசக்ஸ் பத்தி தான் இருக்கும். படிக்கிற ஆ"வேம ேபாயிடும். கல்யாணம் பண்ணி ெகாண்டவ"கெளல்லாம் படிக்க லாயக்கில்ைல என்பது ேபால் ஒரு நிைனப்பு எல்ேலாrடமும் இருக்கும்! இவ்வளவு கஷ்டமும் வணாகிவிடும் H பாண்டியன்!" என விசும்புபவைள இழுத்து மா"ேபாடு அைனத்துக் ெகாண்டவன்,
"மாத்திடலாம்! நாைளக்ேக! சrயா?" அழாத ேபபி!" ேமலும் இறுக்கி ெநற்றியில் முத்தமிட எவ்வளவு முயன்றும் மனதில் பரவும் இதத்ைத அவளால் ரசிக்காமல் இருக்க முடியவில்ைல. (எத்தைனேயா ேபைர கதற கதற அடித்திருக்கிேறன். அவனுகேளாட கதறெலல்லாம் என்ைன அைசத்ததில்ல இவேளாட ெரண்டு ெசாட்டு கண்ண"H என்ைன கலங்கடிக்குேத ஏன்? இது என்ன மாதிrயான பந்தம்? இவள் எனக்கானவள்… என்னில் பாதி! என்னவள்!)
ஒவ்ெவாரு ஆணுக்குள்ளும் ஓ" ெபண்ணுண்டு! என்பைத அந்த நிமிடம்
உண"ந்தவன் இைடைய கட்டிக் ெகாண்டு மா"பில் முகம் புைதத்து அைமதியில் ஆழ்ந்திருக்கும் மைனவிைய மகளாகக் கண்டான். அவனுள் இருந்த தாய்ைம உண"வு விழித்துக் ெகாண்டது. உனக்கு நான் இருக்ேகன்டா! அந்த அன்ைபயும் கனிைவயும் அைணப்பில் ெவளிப்படுத்த, அைத சrயாக புrந்து ெகாள்ளும் அளவிற்கு முதி"ச்சியைடயாத பாரதி, (இவன் சrயில்ல! ஒரு மா"க்கமாேவ இருக்கான். இவைன ைடவ"ட் பண்ணணுேம! என்ன ெசய்யலாம்? ேயாசி பாரதி!) சட்ெடன மனதில் உதித்த திட்டத்தில் கண்கள் பளபளக்க, அவைன ேநாக்கி அம"ந்தவள்,
'நHங்க ஏன் ேபாlசானிங்க பாண்டியன்?" எனவும், மைனவியின் துள்ளலில் கணவனாக சுயம் ெபற்றவன், 'நான் ேபாlசா இல்லன்னா அப்படிேய ெகாஞ்சி குழாவியிருப்பிேயா?" என சீண்ட, (நH அதிேலேய இரு!) என மனம் முரண்டினாலும், "ேயாசித்திருப்ேபன்!' என்றாள் அம"த்தலாய். அவள் விழிகைள ஊடுறுவி, "நிஜமாகவா?" என்றான் ஆைசயுடன். அவனது பா"ைவயும், குரலும் எேதா சங்கதி ெசால்ல தன் விழிகைள தாழ்த்திக் ெகாண்டாள். தன்ைன பற்றி ெதrந்து ெகாள்ளும் ஆவலில் மைனவி ேகட்பதாக நிைனத்து அவளருேக ெநருங்கி அம"ந்தவன் அந்த ெமன்கரத்ைத தன் விரல் ெகாண்டு நHவியபடி,
'ேபாlசாகணும்கிறது தான் என்ேனாட கனவு! ஒருேவைள அப்பா ேபாlஸ் என்பதால் இயற்ைகயாகேவ வந்திருக்கலாம். என் சின்னவயதில் நான் வாங்கும் ஒேர ெபாம்ைம துப்பாக்கி தான். உனக்ெகான்னு ெதrயுமா பாரதி? வித விதமா 85 துப்பாக்கி ைவத்திருந்ேதன்.
ேபாlசான பிறகு நிஜ துப்பாக்கி ைகயில் வந்ததும் தான் அைதெயல்லாம்
குட்டிப் பசங்களுக்கு விைளயாட ெகாடுத்ேதன். நல்லா நியாபகம் இருக்கு 7த் படிச்சுகிட்டு இருந்ேதன். அம்மா, அப்பாேவாட யூனிேபா"ைம அய"ன் பண்ணி ைவத்திருந்தா"கள். அப்பா குளித்துக் ெகாண்டிருந்தா". அம்மா சைமயல் ேவைளயில் இருந்தா"கள். அப்ேபாேத எனக்கு அந்த காக்கி ட்ேரஸ் ேமல் ஒரு மயக்கம்.
ைக பரபரக்க யாேரனும் வருகிறா"களா என பா"த்தபடி அப்பாேவாட சட்ைடைய எடுத்து ேபாட்டுகிட்ேடன் யாருக்கும் ெதrயாமல் கழட்டி ைவத்துவிட ேவண்டுெமன்று தான் நிைனத்ேதன்... ஆனால் என்ைன மறந்து ெராம்ப ேநரம் கண்ணாடியில் பா"த்துகிட்ேட இருந்துட்ேடன். இைத பா"த்த என் அப்பா ெமதுவா என் பக்கத்தில் வந்து, "தம்பி! அப்பாவுக்கு ேநரமாச்சு சட்ைடைய கழட்டி ெகாடுத்தாயானால் டூட்டிக்கு கிளம்புேவன்!" என்றதும் பயந்து ேபாேனன்.
அப்பா திட்டப் ேபாகிறா" என நிைனத்து நடுங்கிக் ெகாண்டிருக்க,அவேரா, 'ெசாந்த உடுப்ைப தான் எப்ேபாதும் ேபாட்டுக் ெகாள்ளலாம் இரவலுக்கு ஆயிசு குைறவுதான்!' என்றேதாடு நக"ந்துவிட்டா". அப்ேபா மனதில் ஒரு சின்ன ெபாறி! அதுேவ பின்ன" ேபாlசாகணும்னு ெவறியா மாறிடுச்சு." கண்கள் மின்ன ெசால்லிக் ெகாண்டிருந்தவைன பா"த்தவளுக்கு ஆச்சrயமாக இருந்தது.
"எந்த டிரஸ் ேபாட்டாலும் என் யூனிபா"மில் இருக்கும் ேபாது தான் அழகாக இருப்பதாக ேதான்றும்!" என்றவன் அவளது உள்ளங்ைகயில் முத்தமிட்டான். அளவான மீ ைசயும், அழுத்தமான உதடுகளும் நடத்திய நாடகத்தில் ெமல்ல தன் வசமிழக்க துவங்கியவள்,
"இல்ல பாண்டியன் காக்கி பாண்ட்ஸ் ைவட் ஷ"ட்ல கூட ெராம்ப அழகாயிருப்பீங்க!" என்றாள் தன்ைன மறந்து. (ேகடி! என்ைன ரசித்திருக்கிறாள்...) என சிrத்துக் ெகாண்டவன்,
'உனக்கு ஏன் ேபபி ேபாlைச பிடிக்காது?' என்றான் ெமன் குரலில். இப்ேபாது அவன் கரங்கள் இரண்டும் அந்த பட்டு கன்னத்ைத தாங்கிக் ெகாண்டிருந்தன. எந்த எதி"ப்பும் இன்றி கண்கைள மூடி,
"ேவண்டாம் பாண்டியன் நHங்க நல்ல மூடில் இருக்கீ ங்க... இன்ெனாரு நாள் ெசால்கிேறன்!" என்றாள் அேத ெமன்ைமேயாடு.
"நாைள எங்காவது ெவளியில் ேபாகலாமா ேபபி?" என்றவன் அவைள வாகாக தன் மா"பில் சாய்த்துக் ெகாண்டு இைடேயாடு ேச"த்து அைணத்து கழுத்து வைலவில் இதழ் ெகாண்டு ேகாலமிட, கண்கள் ெசாருகி ஒருவித இன்பமான அவஸ்ைத உடெலங்கும் பரவுவைத அனுபவித்தபடி,
'ம்... எங்க வட்டுக்கு H ேபாகலாமா?" என்றாள் கிறக்கத்தில் இருந்து மீ ளாதவளாய், சட்ெடன ேமாகம் கைலந்தவன்,
"எங்ேக ேபாகணும்?" என்றான் அழுத்தமாக. (இன்னும் என்ன என் வடு?முட்டாேள H இது தான்டி உன் வடு! H புருஷன் ேவண்டாம், அவன் கட்டின தாலி ேவண்டாம், இந்த கல்யாணம் ேவண்டாம் ஆனால் அவன் ெகாடுக்கும் படிப்பு மட்டும் ேவணும்.)
அவனது குரல் ேவறுபாடு உண"த்தாத ெசய்திைய அவனது விலகல் உண"த்த, அவனிடமிருந்து விலகாமல் மா"பில் சாய்ந்தபடிேய அண்ணாந்து அவன் முகம் பா"க்க அந்த இருட்டிலும் அவனது கண்களில் ெதrயும் ேகாபத்ைத கண்டுெகாண்டவளுக்கு ஒன்றும் புrயவில்ைல.
"என்னாச்சு பாண்டியன்?" என்றாள் பrதாபமாக,
"இது யா" வடு?" H "உங்க வடு!" H என அவன் கழுத்ைத கட்டிக் ெகாள்ள, அவளது கரத்ைத விலக்கி எழுந்தவன், "அப்ேபா நHங்க யா"?" என்றான் உருமலாய். முற்றிலும் மயக்கத்தில் இருந்து விடுபட்டவளாய், 'புrயல!" என்றாள் ஒற்ைறயாய். "புrயாதுடி! உனக்கு எதுவுேம புrயாது! நH ெசால்வதற்ெகல்லாம் உன் இஷ்டம் ேபால் ஆடுேறன்ல அந்த திமி"!" என ெவடிக்க அவேளா அசால்ட்டாக,
"இப்ேபாதான் அைமதியா ேபசுறிங்கேளன்னு நிைனத்ேதன்... ஆரம்பித்துவிட்டீ"களா?" என்றாள் அலுப்புடன்.
"நானும் தான் அக்கைறயா என்ைன பற்றி விசாrக்கறிேயன்னு சந்ேதாஷப்பட்ேடன். நH உன் திமிைர காண்பிச்சுட்ட!"
தன்ைன கணவனாக ஏற்க முடியாததால் இன்னும் ெபற்ேறா" வட்ைட H தன் வெடன்கிறாள் H என்னும் ேகாபம் அவனுக்கு. பாவம் இைதெயல்லாம் அவள் ேயாசிக்கேவயில்ல. மறுபடியும் ேகட்கும் ேபாதாவது சுதாrத்திருக்கணும்... பழக்கேதாஷத்தில் ெசால்லிவிட்டாள். ஒரு ேவைல கணவனிடம் காதல் ெபருகியிருந்தால் இயற்ைகயாகேவ வந்திருக்குேமா?
திருமணமான புதிதில் மனெமாத்து வாழ்பவ"களுக்ேக தடுமாற்றம் தான்! இதில் இவ"கள் இருவரும் டாம் அன்ட் ெஜr ஆயிற்ேற ேவறு எப்படி இருக்கும்? ஸ்டா"ட் த மியூசிக்...
"உங்க பிரச்ைன தான் என்ன?" என்றாள் அலுப்புடன். (நH எதுக்காக ேகாபப்படுறேன அவளுக்கு ெதrயல.... உனக்கு இந்த ேகாபம் ேதைவயா?)
"என்ேனாட ஒட்டாமல் இப்படி தனிச்சு நிக்கிறிேய அது தான் பிரச்சைன! கல்யாணமாகி பத்து நாள் கூட ஆகல... இங்கிருப்பேத ெரண்டு நாள் தான்! அதிலும் அம்மா வட்டுக்கு H ேபாேறன் ஆட்டுக்குட்டி வட்டுக்கு H ேபாேறன்னு எrச்சைல கிளப்புற... இதுக்கு ஏன் கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்ட?'
தனது தHண்டல்களில் மனம் கைரந்து தயாராகியிருந்தவைள அைனக்க முடியாத ஏமாற்றம் பாடாய்படுத்த… மனம் முழுக்க அவைள ெதாட்டு ஆண்டுவிடும் ஆைச இருந்தாலும்... முடியாத முரண்பாட்டில் ேகாபம் வந்தது. அது புrயாமல் அவேளா,
"நானா உங்கைள கட்டிக்கிேறன்னு ஒத்த கால்ல நின்ேனன்?" இனிய இைசயில் அபஸ்வரம் தட்டியது ேபால் கண் ெசாருகி அவன் கரங்களில் கட்டுண்டு இருந்தவைள பட்ெடன விலக்கிய வலியில் கத்திவிட்டாள்.
"ஆமாடி நான் தான் நின்ேனன்! அதான் அனுபவிக்கிேறன்!" முறுக்கிக் ெகாண்டு படுத்துவிட்டான். ேபச்ைச நிறுத்தி ெசயலில் ஈடுபட்டிருந்தால் அைனத்தும் சுமூகமாக முடிந்திருக்கும். (பாண்டியா உனக்கு ெகாடுத்து வச்சது அவ்வளவு தான்!)
காைலயில் கண்விழித்தவள் கணவன் இல்லாதைதக் கண்டு கீ ேழ இறங்கி வர,
"வாடாம்மா! தம்பி டூட்டிக்கு ேபாயாச்சு காபி குடிக்கிறியா?" என அன்ெபாழுக ேகட்ட அத்ைதயிடம்,
"சாr அத்ைத! ெராம்ப ேநரம் தூங்கிட்ேடன்" என வருந்த, "என்ைன உன் அம்மாவா நிைனச்சுக்ேகா! அம்மாவிடம் இப்படித்தான் சாr ெசால்வியா?" எனவும்
"சrயா ேபாச்சு! எங்கம்மா இவ்வளவு ேநரெமல்லாம் தூங்க விட மாட்டாங்க... நாலு சாத்து சாத்தி எழுப்பிவிட்டிருப்பாங்க!" என கன்னம் குழிய சிrத்தவள்,
"பாண்டியன் எப்ேபா வருவாங்க அத்ைத?" எனவும், "சாயங்காலம் வந்து உன்ைன அப்பா வட்டிற்கு H கூட்டி ேபாேறன்னு ெசால்ல ெசான்னான் டா!" (ராத்திr முறுக்கிக்கிட்டான்! இப்ேபா என்னவாம்? ஒன்னும் ேவண்டாம் நான் ேபாகப் ேபாறதில்ல.)
"மதியம் நான் சைமக்கிேறன் அத்ைத. என்ன சைமக்கணும் எப்படி சைமக்கனுன்னு மட்டும் ெசால்லுங்க ேபாதும்!" கலத்தில் குதித்துவிட்டாள்.
"எனக்கு புதுசாெவல்லாம் ஏதும் சைமக்க ெதrயாதுடா. அேத சாம்பா",ரசம், கூட்டு, ெபாrயல் தான். இப்ேபா எேதா புலவு சாதம் ெசய்றாங்கேள உனக்கு ெதrந்தால் ெசய்."
"ெசய்துட்டா ேபாச்சு! பத்து நிமிஷம் டயம் ெகாடுங்கள்… நான் ெரசிபி பா"த்துவிட்டு வருகிேறன்!' என மாடிக்கு ெசன்று கணினிைய உயி"ப்பிக்க அது பாஸ் ேவ"ட் ேகட்டது. கணவைன ெதாட"புெகாள்ள,அவேனா எதுேம நடவாதது ேபால்,
"ெசால்லு டீ! என்ன ேவணும்?" என்றான் குதூகலமாய். திருந்தேவ மாட்டான் என சிடுசிடுத்த ேபாதும்,
'பாஸ் ேவ"ட் ேவணும்!" என்றாள் எடுப்பாக. 'ெபாண்டாட்டி!" "ெசால்லுங்க பாண்டியன்" "என்னடி ெசால்லணும்?" குைலந்தது அவன் குரல். "பாஸ் ேவ"ட் ேகட்ேடேன?" (ெகாஞ்சல் என்ன ேவண்டிக்கிடக்கு)
"ஏய் லூசு! அதுதான் டீ “ெபாண்டாட்டி!" என வாய்விட்டு சிrத்தான்.
"என்ன சிrப்பு? நான் லூசா? பாஸ் ேவ"ட் வச்சிருக்க அழைக பா"!" என ேபாைன துண்டித்தாள். (ராத்திr இவனுக்கு இருந்த ேகாபத்திற்கு இனி என்ேனாடு ேபசேவமாட்டான்னு நிைனத்ேதன்... எல்லாத்ைதயும் மறந்துட்டாேனா...?)
ெவஜ் புலாவ், காலிபிளவ" மஞ்சூrயன், ஆனியன் ரய்தா என அைனத்ைதயும் சைமத்து முடித்தவள் பrட்ைச rசல்ட்டுக்கு காத்திருக்கும் மாணவி ேபால் சுைவ பா"க்கும் அத்ைதயின் முகம் பா"த்துக் ெகாண்டு நின்றாள்.
"ெராம்ப நல்லா இருக்குடா!' என மனமார பாராட்டினா" அத்ைத. தான் முதன் முதலில் சைமத்தைத கணவன் சாப்பிடவில்ைலேய என மனம் முரண்டியது.
"பாண்டியன் வரைலேய அத்ைத..." மருமகளின் மனம் புrந்தவராய்,ேபான் பண்ணி பா"க்க ெசான்னா". "சாப்பிட வrங்களா பாண்டியன்?" "ஏன்டி இன்று உன் சைமயலா?" சrயாக கணித்தான் அந்த காவல்காரன்.
"இல்ைலேய அத்ைதத் தான் சைமச்சாங்க!' என்றாள் மிடுக்கு குைறயாமல். 'அப்ேபா ைதrயமா சாப்பிடலாம்!" என்றான் சைளக்காமல். "பாண்டியன்!' என சிணுங்கிய மைனவிைய கட்டிக் ெகாள்ள ேவண்டும்ேபால் மனம் பரபரக்க… "சாப்பாட்ைட எடுத்துக்கிட்டு ஸ்ேடஷனுக்கு வா!" என்றான் . "ேபாlஸ் ஸ்ேடஷனுக்கா?" என்றவளது மிரட்சிைய ரசித்தபடி,
'உன் புருசன் ேபாலிஸ்க்காரன் தாேன? அப்ேபா நH ேபாlஸ் ஸ்ேடஷனுக்கு தான் வரணும்!' என்றான் குறும்பு கூத்தாட. (சrயான இம்ைச!) என அலுப்புற்ற ேபாதும் சாப்பாட்ைட கட்டிக் ெகாண்டு கிளம்பிவிட்டாள்.
"என்ன அருள் அந்த நாய் என்ன ெசால்லுது?" "வாைய திறக்க மாட்ேடங்கிறான் சா""
"உங்கைள மாதிr ெபாறுைமயா ேகட்கமாட்ேடன். அவைன பா"த்தாேல ெவறியாகுது. உங்ககிட்ட ெசால்லைலனா என்னிடம் ேபசக் கூட அவனுக்கு திராணி இருக்காதுன்னு ெசால்லுங்க. இன்னும் 10 நிமிஷம் ைடம்! அதுக்குள்ள வாய் திறக்கல ேதாைல உrத்துவிடுேவன்!' என க"ஜித்தான்.
'எல்லா பணத்ைதயும் எங்ேக வச்சிருக்க ெசால்லி ெதாைலேயண்டா... உன்ைன நம்பி ஒரு ெபண் பிள்ைள ேவறு பிறந்திருக்கு. இனியாவது அதுக்கு ஒரு நல்ல அப்பனா இருக்கப் பாரு!'
"இதுக்ெகல்லாம் பயந்தா ெதாழில் பண்ண முடியுமா சா"?"
"இன்ஸ்ெபக்ட" ெராம்ப ேகாபக்கார" டா! அடிச்சுட்டுதான் ேபசுவா". அதுவும் உன்ேமல் அவருக்கு இருக்கும் ெவறிக்கு ேபசேவமாட்டா"…வணாக H அடிவாங்கி சாகாேத!" என அறிவுறுத்தினா" வயது முதி"ந்த கான்ஸ்டபிள் அருள்ராஜ்.
"நHங்க என்ன ெசய்தாலும் என்னிடம் இருந்து பணம் வாங்க முடியாது நான் எல்லத்ைதயும் ெசலவு பண்ணிட்ேடன் சா"!" என்றான் எகத்தாளமாக. பாண்டியனால் அதற்குேமல் அைமதியாக இருக்க முடியவில்ைல. அவன் ெகாடுத்த 10 நிமிடம் முடிவதற்குள்ளாகேவ ெசல்லினுள் புகுந்தான்.
"யாேராட காைச யா"டா ெசலவு பண்றது?" என எட்டி உைதத்தான். கீ ேழ விழுந்தவைன எழவிடாமல் காலில் லத்தியால் அடித்தான். அவன் அடித்த அடியில் விழுந்தவனால் எழேவ முடியவில்ைல. அவைன தூக்குமாறு மதி என்ற கான்ஸ்டபிளுக்கு உத்தரவிட ,
"அவனால் நிற்கேவ முடியல சா"!"
"சாகட்டும்!" என்றவன் குரல் சாப்பாடு ெகாண்டு வந்தவளின் காதில் விழ ஸ்தம்பித்து ேபானாள். சரமாrயாக அவன் முகத்தில் அைறகள் விழ வலியால் அலறினான். ஆள்க்காட்டி விரைல மடக்க, "ெசால்லிடுேறன்… ெசால்லிடுேறன்!" என துடித்தான். "நH என்ன டா ெசால்றது? திருட்டு ராஸ்கல்! அவ்வளவு பணமும் உன் கிராமத்தில் வடும், H ேதாட்டமுமாக மாறியிருப்பது எங்களுக்கு ெதrயும் டா!" என அவன் முகத்தில் குத்த,
"ெசத்துட ேபாறான் சா" விடுங்க!" என ேகட்டுக் ெகாண்டா" அருள். வாசலில் நின்று ெகாண்டிருந்த ேபாlஸ்காரrடம்.
'என்ன ெகாடுைம இது? ெசால்ேறன்னு ெசான்ன பிறகும் ஏன் அடிக்கணும்? அவன் அலறுவைத ேகட்க உங்களுக்ெகல்லாம் பாவமாக இல்ைலயா?' என பதறினாள். அவேரா ச"வ சாதாரணமாக,
"இவனால பாதிக்கப் பட்டவங்கேளாட அழுகுரல் இைதவிட ெகாடுைமயா இருக்கும்! அைத ேகட்ட எங்களுக்கு இது பாவமா ெதrயல!" என்றா". (இப்படியா மிருகத் தனமா நடந்துக்குவான்? என்ன மனுஷன் இவன்?)என ேகாபம் தைலக்ேகற சாப்பாட்ைட அவrடேம ெகாடுத்துவிட்டு ெசன்றுவிட்டாள். வட்டிற்கு H வந்த மருமகளின் முகத்தில் எள்ளும் ெகாள்ளும் ெவடிப்பைதக் கண்டு,
"என்னடா தம்பி அங்கு இல்ைலயா?" என்றா" வாஞ்ைசயுடன், 'ம்..." என்றேதாடு நிறுத்திக் ெகாண்டாள். "அவன் ேவைல அப்படி! அது இன்னும் இவளுக்கு புrபடல! ேபாக ேபாக சrயாயிடும்!" என தனக்குள்ளாகேவ ெசால்லி ெகாண்டா" சிவகாமி.
தன் ேமைசயில் உணைவ கண்டவன் (இங்கு வந்துட்டு ேகாபமா ேபாயிருக்கா ஒன்னும் ெசய்ய முடியாது!) என புருவத்ைத ஏற்றி இறக்கினான். உண்டு முடித்தவன்,
'ஹாய் ேகடி! மாமாேனாட சூப்ப" ேஜாடி! சாப்பாடு பிரமாதம்! இங்கு ெகாண்டுவந்து ெகாடுத்ததற்கு ேதங்க்ஸ்! இத சைமத்த ைகக்கு உம்மா ம்மா ம்மா… என பல முத்தங்கைள குறுஞ்ெசய்தி வழி அனுப்பியவன்,
"எல்லாத்ைதயும் ஒன்னுவிடாமல் என் அம்மாவிடம் ெகாடுத்துவிடு. ஒரு காப்பியாவது ேபாட்டு ெகாடுத்து மாமாகிட்ட நச்சுனு நாலு இச் வாங்கும்
ஐடியாெவல்லாம் உனக்கு எப்ேபா தான் வரும்? " (கடி வாங்கினாலும் அடங்கமாட்ேடங்கிறிேய பாண்டியா...) அைத படித்தவள் ஆத்திரத்தில் ைக ேபசிைய ெமத்ைதயில் தூக்கி எறிந்தாள்.
மாைல வடு H வந்தவனிடம் ஒரு வா"த்ைத கூட ேபசவில்ைல. அவளாக ேபசட்டும் என அவனும் காத்திருந்தான். சண்ைட ேபாட்டா சமாதானம் பண்ணலாம். இல்ல சrக்கு சr மல்லுக்கு நிற்கலாம்! இவ ெமௗன யூத்தம்ல பண்றா ெபாறுைமயிழந்தவன்,
"என் ேமல் ேகாபமா ேபபி?" என அவள் ேதாள் ெதாட, ெவடுக்ெகன தட்டிவிட்டாள். (என்ன இம்ைசடா இது? இதற்கு முன்னும் தட்டிவிட்டுருக்கிறாள் தான்…ஆனால் இந்த ெவறுப்பு புதுசு. என் ேவைலையயும், குடும்பத்ைதயும் பிrத்து பா"க்க ேவண்டுெமன்பைத இவளுக்கு எப்படி புrய ைவப்ேபன்?இவளும் என்ைன ேபாlஸ்கரனாகேவ பா"க்கிறாேள? அதுவும் அடாவடி ேபாlஸாக நிைனத்துக் ெகாண்டு வைதக்கிறாேள... ெசான்னால் புrந்து ெகாள்வாளா?) ெபரும் ஆராய்ச்சிக்கு பிறகு,
"ேபபி! நான் ெசால்வைத ெகாஞ்சம் காது ெகாடுத்து ேகட்கிறாயா?"அைமதியாக தைர பா"த்துக் ெகாண்டிருந்தைதேய சம்மதமாக எடுத்துக் ெகாண்டவன்,
"சம்பளத்ேதாடு மல்லிைகயும் வாங்கி வருவ"ன்னு ைகயில் ேநாட்டும்,ேபனாவுமாக மாத பட்ஜட் ேபாட அம"ந்திருக்கும் மைனவி, இன்று அப்பாவுக்கு சம்பளம் ஸ்வட் H வாங்கி வருவ"ன்னு வாசைல பா"க்கும் குழந்ைதகள் இவ"களுக்ெகல்லாம் என்ன பதில் ெசால்ேவன்? இந்த மாசத்ைத எப்படி ஓட்டுேவன்? ைகயில் நயா ைபசா கூட இல்லன்னு கலங்கிய
மனிதைன பா"த்திருக்கியா?" என்றான் அைமதியாக, ெமல்ல அவன் முகம் பா"த்தாள் அவன் மைனயாள்.
"ெபாண்ணு கல்யாணத்துக்கு கடன் வாங்கி வந்த 3 லட்சத்ைத பறிெகாடுத்துட்டு, கல்யாணமும் நின்னுேபாய் கடைனயும் அைடக்க முடியாமல் தற்ெகாைல பண்ணிக்கிட்ட அப்பாைவ பா"த்திருக்கியா?அந்த ெபrயவேராட கதறல் இன்னும் என் காதில் ஒலிச்சுக்கிட்ேட இருக்குடி.
அவ" ெசத்த பிறகு, பணத்ைத கண்டுபிடித்து ெகாடுத்துவிடுவ"கள் H என் அப்பா உயிைரன்னு? அந்த ெபாண்ணு ேகட்ட ேபாது ேபாலிஸ்க்காரன்கிற திமி"! க"வம்… அத்தைனயும் ஒடுங்கிப் ேபாச்சுடி! இப்படி பல ேபேராட குடும்பத்தில் ேகடு ெசய்த அந்த திருட்டு நாைய என்ன ெசய்யலாம் ெசால்லு?" அேத அைமதி அவனிடம். அவன் புறம் இருந்த நியாயம் புrந்தாலும்,
"தண்டைன வாங்கிக் ெகாடுக்கலாம்... ஏன் இப்படி மிருகத்தனமா அடிக்கணும்?" என்றாள் ெமல்லிய குரலில்.
"மிஞ்சி மிஞ்சி ேபானால் 3 வருஷம்… திரும்பவும் ெவளிேய வந்து இேத தப்ைபத்தான் ெசய்வான். என்ேனாட ட்rட்ெமன்டில் அவன் எழுந்து நடக்கேவ 6 மாசம் ஆகும். அதன் பிறகு அவனால் ஆயிசுக்கும் ேவகமா ஓடேவ முடியாது. எனக்கு அது தான் ேவணும்!” என்றவனின் கண்கள் க"வத்தில் பூrத்தது.
அவன் ெசய்தது நியாயமாகேவ இருந்தாலும் அந்த முரடைன அவளது மனம் ஏற்கவில்ைல என்பைத அவள் முகம் பா"த்து அறிந்தவன் ஆழ்ந்த மூச்சின் மூலம் தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டு ெவளிேயறினான்.
ேவந்தன்குடியில்… பரதனுக்கும் பவித்ராவுக்கும் மீ ண்டும் அேத ெமௗன யுத்தம் சற்று தள"வாய் நடந்து ெகாண்டிருந்தது. ச"க்கைர ஆைலக்கு ெசல்ல தயாராகிக் ெகாண்டிருந்தவனின் அழகிய புஜங்கைள ெவறித்துக் ெகாண்டிருந்தாள் பவித்ரா. சட்ைடையப் ேபாட்டபடி,
"ஏதாவது ேவணுமா?" என்றவனுக்கு ' இல்ைல' என மறுப்பாய் தைலயாட்டியவள், அவன் விலகிச் ெசல்லவும்,
"ஒரு நிமிஷம் பரத்!" என பின்ேனாடு ஓடி வந்தாள். "என்ன ?" என்பதாய் ஏறிட்டவனிடம்,
"நHங்க எப்ேபா டவுனுக்குப் ேபாவங்க? H எனக்கு ெகாஞ்சம் ேவைலயிருக்கு. என்ைனயும் கூட்டிட்டு ேபாறHங்களா? "
"சாயங்காலம் ேபாேவன் ெரடியாக இரு!" "இல்ைல. எனக்கு பகல்ல ேபாகணும்..." "ெராம்ப அவசரமா?" "இந்த வாரத்தில் எப்ேபா ேவணும்னாலும் ேபாகலாம்" "சr நாைள காைல ேபாகலாம்!" என்றவன் என்ன ேவைல என்று ேகட்கவுமில்ைல, இவேளா இது தான் ேவைல! என்றுெசால்லவுமில்ைல. ெசான்னால் என்ன? ேகட்டால் என்ன? என இருவரும் மனதிற்குள் மறுகின".
கணவனுடன் இவ்வளவு ேபசியேத இவள் மகிழ காரணமாக…மாடிப்படியில் அவைன முந்திக்ெகாண்டு ஓடினாள்.
"ேஹய்! பா"த்து!" என்றவைனத் திரும்பிப் பா"த்து,
"நல்லாயிருக்கீ ங்க! பா"த்துட்ேடன்!" என கண்சிமிட்டிச் ெசன்றாள். இவளது குறும்பில் சின்ன சிrப்ைப உதி"த்தபடி ெசன்றவைன,
"என்ன ேபராண்டிக்கு வாெயல்லாம் பல்லாயிருக்கு?!" என இைடமறித்தா" அப்பத்தா." வாயில் தான் பல் இருக்கும்! பின்ன உன்ன மாதிr டப்பாவிலா இருக்கும்? என்று அந்த பல்ெசட் பாட்டிைய கிண்டல் ெசய்தபடி ெசன்றுவிட்டான் பரதன்.
"அக்கா!" என்று மூச்சு வாங்கியவளிடம் தண்ணைர H ெகாடுத்தாள் அருணா. "நாைளக்கு டவுனுக்குப் ேபாேறன். எல்லா புக்ஸும் வாங்கிட்டு வேரன். படிக்க ஆரம்பிச்சுடலாம்... சrயா? " என்ற பவித்ராைவ கலவரத்துடன் பா"த்த ேமனகா, " நான் படிப்ைப நிறுத்தி வருஷமாச்ேச! என்னால் படிக்க முடியுமா பவித்ரா?"
"இப்படி ேகட்காதHங்க அக்கா, முடியும்னு முதலில் நிைனங்க, நம்ம பாரதிையப் பாருங்க... படிப்ேபன்னு நிைனச்சதால் தான் அவளால் முடிந்தது." என உற்சாகமூட்டினாள்.
"அக்கா உங்க ேதாது ேபால படிக்கலாம். உங்களுக்ேக நம்பிக்ைக வந்த பிறகு பrட்ைசக்கு என்ேரால் பண்ணலாம். ெசால்லிக் ெகாடுக்க நான் இருக்ேகன். அப்புறம் என்ன கவைல? நHங்க ெரண்டு ேபரும் 12-வது படிச்சிருக்கீ ங்கன்னு ெசால்லும் ேபாது உங்க பசங்க எவ்வளவு ெபருைமப்படுவாங்க? மத்யான தூக்கத்ைத கட் பண்ணுங்க,சாயங்காலம் பசங்ககூட ேச"ந்து உட்கா"ந்து
படிங்க. ைநட் டிபைன இனி நான் பா"த்துக்கேறன்" என அருணாைவயும், ேமனகாைவயும் முைறேய பத்தாவது பாஸ் பண்ண ைவப்பதில் முழுமூச்சுடன் இறங்கிவிட்டாள்.
"என்னேவா பவித்ரா… உங்க மாமா உனக்கு எதுக்கு இந்த ேவண்டாத ேவைலங்கிறா"!" என்று அலுத்துக் ெகாண்டாள் அருணா. அந்தேநரம் அங்ேக வந்த ஆதவன்,
"அம்மா பவித்ரா! உன் ேவைல தானா இது? இந்த குட்டச்சி சும்மாேவ ஆடுவா, நH சலங்ைகைய ேவற கட்டிவிட்டுருக்ேக, இவ படிச்சு பாஸ் பண்ணிட்டா தைரயில் நிக்கமாட்டாேள!" என்றான் ேகலியாய்.
"அட பாவி மனுஷா! இப்ப தாேன உங்க உள்குத்து ெதrயுது. நான் படிச்சு 10வது பாஸ் பண்ணல, என் ேபைர மாத்தி வச்சுக்கிேறன்!" என்றாள் ேராஷத்ேதாடு.
"இனி என்னத்த மாத்துற... அதான் இப்பேவ ெகாழுந்தனா" மாத்திட்டாேர!" என சிrத்தாள் ேமனகா. "நH மட்டும் படிச்சு பாஸ் பண்ணுடீ ...உனக்கு பத்து பவுனில் நைக வாங்கித் தேரன்!" என உசுப்ேபத்தினான் ஆதவன்.
"நிஜமாவா ?" என அருணா வாய் பிளக்க, ஆதவனிடம் கண்களாேலேய தன் நன்றிைய ெதrவித்தாள் பவித்ரா.
"இந்த மனுஷன் என்ைன எவ்வளவு மட்டமா நிைனச்சு வச்சிருக்காரு?"என அவன் மனம் புrயாமல் அங்கலாய்த்தாள் அருணா.
"நாைள மறுநாள் வியாழக்கிழைம அன்ேற ஆரம்பிச்சுடலாம். ஆனால் அத்ைத மாமா கிட்ட எப்படி ெசால்றது ?" என தயங்கினாள் ேமனகா.
"அப்பத்தாைவ பிடிக்கலாம்" என்ற அருணாவின் குரல் ேகட்டு,
"என்னடி ேபரன் ெபாண்டாட்டிகளா... ஏன் என் தைலைய உருட்டுறHங்க?"என ஆஜரானா" அகிலாண்டம்,
"ஏண்டி சின்னவன் ெபாண்டாட்டி, நH தான் வாத்தியாரா? எனக்கு என் ேபைர எழுத கத்துக் ெகாடு, உன் மாமனா"கிட்ட நான் ேபசுேறன்!" என்றா". ெபண்கள் கூட்டணி பலமாக அைமந்தது.
"கண்டிப்பா கத்துத்தேரன். இன்ேற ேபசுறHங்களா? நான் உங்க ேபரேனாட புக்ெகல்லாம் வாங்கப் ேபாகலாம்னு இருக்ேகன்" என்றாள் பவித்ரா ஆ"வமாய்.
"முதல்ல உன் புருஷன்கிட்ட ெசான்னியா? அைத ெசய். மத்தைத நான் பா"த்துக்கிேறன்!" என்று ைதrயமூட்டினா". மதிய உணவிற்காக வந்தவனிடம், தயங்கியபடிேய,
"வந்து... பரத்! நான்... வந்து, நHங்க..." என எச்சில் விழுங்கியவளிடம்,
"நானும் வந்தாச்சு, நHயும் வந்தாச்சு. விஷயம் தான் வரைல. உன்ைனஅடிக்கேவா, திட்டேவா, மறுபடியும் ேபசாமல் இருக்கேவா மாட்ேடன். ெசால்லு!" என்றான் இளநைகயுடன்.
"அக்கா ெரண்டு ேபரும் கரஸ்பாண்டன்ஸ்ல படிக்கிறாங்களான்னு நHங்க
தாேன ேகட்டீங்க, அதான் அப்படி படிக்க வச்சா நல்லாயிருக்கும்னு ேதாணுச்சு. ெசய்யட்டுமா?" என்றாள் ஆவலுடன்.
"இதுக்கு பதில் ெசால்ல ேவண்டியது அண்ணிகளும், அண்ணாக்களும் தான்! நH என்னிடம் ேகட்கிறாய்?" என்றான் புருவம் உய"த்தி.
"படிக்க அவங்க ெரடி. ெசால்லிக் ெகாடுக்கத்தான் ..." என இழுத்தவைள கூ"ந்து ேநாக்கியவன்,
"வாழ்த்துக்கள் டீச்சரம்மா! இன்ெனாரு புது ஸ்டூடன்ட் கூட உங்களுக்கு இருக்காங்கன்னு ேகள்விப்பட்ேடன்" என்றான் குறும்பாக.
"அப்ேபா உங்களுக்குத் ெதrயுமா?" என்றாள் கண்களில் சந்ேதாசம் மின்ன. சிறு தைலயைசப்பில் ஆேமாதித்தவன்,
"நான் பள்ளிக்கூடம் ேபான காலத்தில் இருந்து ெசால்லிக்ெகாடுக்கிேறன். இன்னும் ைகெயழுத்து ேபாடத் ெதrயைல எங்க அப்பத்தாவுக்கு. அது தான் உனக்கு சrயான ஸ்டூடன்ட்!" என இதமாகச் சிrத்தான்.
உளமா"ந்த நன்றியுடன், "ேதங்க்ஸ் பரத்!" என அவன் கரம் பிடிக்க, ெவடுக்ெகன இழுத்துக் ெகாண்டான். முகம் வாடிய மைனவிையக் கண்டவன் அங்கிருந்து நகர,
(நான் ஒரு லூசு, இவ" இவ்வளவு தூரம் இறங்கி வந்தேத ெபருசு. இப்ப ேபாய் ைகையப் பிடிச்சு, ச்ேச! இது ேதைவயா உனக்கு? மக்கு...மக்கு)எனத் தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டாள். அருணாேவா,
"இருக்கும் ேபாேத சின்னவருக்கு கிறுக்கு வந்துடும் ேபால. நல்லா தாேன ேபசிகிட்டு இருந்தாரு. என்ன ெசான்னாேரா, இந்த புள்ள முகம் வாடிப்ேபாச்சு!" என பரதைன காய்ச்சிக் ெகாண்டிருந்தாள்,
"இவங்களுக்குள்ள ஊடலா, கூடலான்ேன புrய மாட்ேடங்குேத!" என்றாள் ேமனகா.
இரவு உணவு முடிந்தபின் ெமல்ல ேபச்ைச ஆரம்பித்தா" அப்பத்தா,
"என்ன சின்ன மருமகேள, இந்த மாமன் ேவைலக்கு அனுப்பமாட்டான்னுவட்டு H ேலேய உன் ேவைலைய ெதாடங்கிட்டியா? " கண்ணபிரானிடம்மகன்கேள ேபசத் தயங்கும் ேபாது மருமகள் எங்கிருந்து ேபசு வது?
பரதன்,பவியின் நிைல உண"ந்தவனாய் தயங்கியபடிேய, "இல்ைலப்பா... நான் தான் முதல்ல அண்ணிகைளப் படிக்க ைவக்கட்டும்.அப்புற ம் மத்தைத ேயாசிக்கலாம்னு ெசான்ேனன்". அைனவரும் ஆச்ச"யத்தில் வாய் பிளக்க, ஆதவேனா (இைதத் தான்எதி"பா"த் ேதன். எனக்குத் ெதrயாதா என் தம்பிையப் பற்றி?)சிrத்துக்ெகாண்ேட...
"ஆமாம்ப்பா , சும்மா சாப்பிட்டு... சாப்பிட்டு தூங்குறதுக்கு உருப்படியாபடிக்கவா ச்சும் ெசய்யட்டுேம!" என்றான் தன் மைனவிைய பா"த்தபடி...தம்பிக்கும் தன் ம ைனவிக்கும் ஒேர ேநரத்தில் வக்காலத்து வாங்கினான்.
இந்த ஒற்றுைம தான் தனிக்குடித்தன விஷயத்தில் பரதனின்பிடிவாதத்திற்கு கா ரணேமா... அண்ணனின் ஆதரைவ புrந்துெகாண்டவன் நன்றியுடன் ஆதவைன பா"க்க, அருணாேவா இதுபுrயாமல்...
(இவன் தூக்கி விடறானா இல்ைல காைல வாr விடறானா?ஒண்ணுேம ெதrய மாட்ேடங்குேத!) என சிந்தித்துக் ெகாண்டிருந்தாள்.
"நல்லது! நான் ெபத்தேத என் ேபச்சு ேகட்கைல, இதுல மருமகள்எல்லாம் ெசால் றைதக் ேகக்கணும்னு எதி"பா"க்கலாமா? உங்களுக்குசrன்னு பட்டா அப்பறம் நான் ெசால்ல என்ன இருக்கு? " என மகன்கைளஏறிட்டா" கண்ணபிரான்.
பதில் கூறமுடியாமல் திைகத்து நின்ற ேபரன்கைளப் பா"த்து,
"அதான் உங்கப்பன் சrன்னு ெசால்லிட்டான்ல, அப்பறம் ஏன்நிக்கிறHங்க... ேபாய் காலாகாலத்துல படுங்கல" என விரட்டினா".ம்ஹூம்... காப்பாற்றினா" அகிலா ண்டம்.
"ஆத்தா உன் ேபைர சrயாய் எழுதHரு, என் மருமக படிச்சவன்னுஒத்துக்கிேறன்!" என்றா" சவால் ேபாலும்.
"அது படிச்ச புள்ைளன்னு நH என்னல ஒத்துக்கிறது? அது தான் அவுகவாத்தியாெர ல்லாம் காகிதத்துல எழுதிக் ெகாடுத்துருக்காகல்ல, ேவறஏதாவது ெசால்லுல!"
"சr ஆத்தா, நH ெசால்றதுக்கு நான் ஒப்புக்கிேறன். முதல்ல சrயாய்ைகெயழுத் ைதப் ேபாடு!" எனத் துண்ைட ேதாளில் ேபாட்டுக் ெகாண்டுகிளம்பினா" கண்ணபி ரான்.
தனிைமயில் கணவனிடம், "எங்கிட்ட ஒரு வா"த்ைத கூட ெசால்லைல,ஆள் ஆளுக்கு முடிெவடுக்குறHங்க” என கண்ைண கசக்கினா" காேவr. "ஏட்டி! நHயும், நானும் ஒன்னுன்னு தான் ெரண்டு ேபரும் ேச"ந்துஇருக்ைகயிேல
விசயத்ைத ெசான்னாக" "ஆமா… உங்காத்தாவுக்கு மட்டும் எப்படி முன்னேம எல்லாம் ெதrயுது? " "அைதச் ெசால்லு! இந்த மாமியா" மருமக ேமாதல் காலம் ேபானகாலத்திலுமா ெதாடரும்?" என்றா" ேகள்வியாய்.
"புள்ைளக ேதாளுக்கு ேமேல வளந்தாச்சு, நாம விலகி இருந்து நம்மமrயாைத ைய காப்பாத்திக்கணும்னு மாப்பிள்ைள கிட்டேய பாடம்படிச்சுட்ேடண்டீ."
"அவுகவுக இஷ்டப்படி ெசய்யட்டும், குடும்பம் ெகட்டுப் ேபாகாம இருந்தாச்சr தா ன்" என்பேதாடு முடித்துக் ெகாண்டா".
மறு நாள் ேஜாடி ேபாட்டுக் ெகாண்டு டவுனுக்கு ெசல்வது சந்ேதாஷமாகத்தான் இருந்தது பவித்ராவிற்கு. ஒரு டுேடாrயல் ெசன்ட" முன் வண்டிைய நிறுத்தச் ெசால்லிஇறங்கியவள் கண வைனப் பா"க்க,
" நH ேபாயிட்டு வா. நான் இங்ேகேய இருக்ேகன்" என ெவளியிேலேயநின்றுவிட் டான். உள்ேள ெசன்றவள் அருணா, ேமனகாவின் ெபயைரப்பதிவு ெசய்து, பrட் ைச மட்டும் இங்கிருந்து எழுதுவா"கள், அதற்கானகமிஷைன ெகாடுத்துவிடுகி ேறாம். மற்றபடி வட்டிேலேய H படிப்பா"கள்என்று அதற்கான பாரங்கைள ( விண் ணப்பங்கைள) பூ"த்தி ெசய்துெகாடுத்து, சில மாதிr வினாத் தாள்கைளயும் வாங் கிச் ெசன்றாள்.
"அடுத்து எங்ேக ேபாகணும்? "என்றான் வண்டிையக் கிளப்பியபடி. "நல்ல புத்தகக் கைட". என்றவளுக்கு திருமணமான புதிதில் ஊ"சுற்றியது அநி யாயத்திற்கு நியாபகம் வந்து ெதாைலத்தது.
எப்ேபாதுேம பவித்ரா பகிரங்கமாய் காதைல ெவளிப்படுத்துவதில்ேயாசித்ததில் ைல. காதல் ெபருகிவிட்டால் அைத அவனிடம் ெகாட்டிேயஆகேவண்டும் இந்த ம்மாவிற்கு. பரத் அப்படியில்ைல. ேநரம் வரும் வைரகாத்திருந்து சூழல் சுமூக மாக அைமந்தால் தான் ெவளிப்படுத்துவான்.
பவித்ராவுக்கு பிடித்த விஷயமும் பயமான விஷயமும் என ஒன்றுஉண்ெடன்றா ல் அது கணவேனாடு ெசல்லும் இந்த ைபக் பயணம் தான்.'மின்னல் ேவக நாயக ன்!' என பட்டம் ெகாடுக்கும் அளவிற்குப் பறப்பான்.அதனால் அவன் இைட பற்றி க் ெகாள்வது அவளது வழக்கம்.
அதற்கும்,"பவி! ைகைய எேடன் யாராவது பா"க்கப் ேபாகிறா"கள்?"
"பா"க்கட்டுேம? ஏன் உங்கள் அப்பாவிடம் ேபாய் நHங்கள் ஒருெபண்ேணாடு ஊ" சு ற்றுகிறHகள் என ெசால்லி விடுவா"களா?" எனக் கண்சிமிட்ட,
"நம்மள பாத்து நாலு பசங்க ெகட்டுப் ேபாயிடக் கூடாது பவிக்குட்டி!சமத்தா ேதா ைள பிடிச்சுக்ேகா!" காதல் கனிய, ேகாபத்தில் உதடுசுளிப்பவைள கண்ணாடியில் பா"த்து சிrப்பான்.
"இெதல்லாம் டூ மச் பரத்! ஊருக்குள்ள என்னெனன்னேவா நடக்குது...புருஷைன ெபாண்டாட்டி பயந்து ேபாய் பிடித்துக் ெகாள்வைதப் பாத்துதான் இந்த ஊ" எல் லாத்ைதயும் கத்துக்குதாக்கும்?" ேகாபமாக முகம்திருப்பிக் ெகாண்டாள். அைதயு ம் தாங்கிக் ெகாள்ள முடியாது ேபாக,
'பவிம்மா ேகாபப்படாதடா... இெதல்லாம் எனக்கு புதுசு!' (திமி" தாேனஉனக்கு? அப்ேபா நாங்க மட்டும் நாலு ேபேராட சுத்திட்டா இருந் ேதாம்?)ஆங்காரமாய் முைறக்க, பாவம் அது புrயாமல்...
"நH ெதாடுவது எனக்கு கூச்சமா இருக்கு. வண்டிைய ெகாண்டு ேபாய்எங்ேகனும் ேமாதிடுேவேனான்னு பயமா இருக்கும்மா!'
ஒருவழியாய் உண்ைமைய ஒத்துக் ெகாண்டு வண்டியின் ேவகம்குைறத்தான். அவளும் மனம் புrந்தவளாய் ைகைய ேதாளுக்கு மாற்றிக்ெகாண்டாள்.
பாவம், இன்று என்ன ெசய்வெதன்று ெதrயாமல் கம்பிைய பிடித்தபடிமலங்க ம லங்க அம"ந்திருக்க, வாகனங்களும், ஜனங்களும் விைரந்தவண்ணம் இருக்க மி க குறுகிய வைளவில் கீ ேழ விழுந்து விடுேவாேமாஎனப் பயந்து, அவன் ேதாள்க ைளப் பற்றிக் ெகாண்டாள். ெமல்ல அவன்திரும்பிப் பா"க்க,
" ப்ள Hஸ், பரத்...ைகைய எடுத்து விட்றாதHங்க, நான் விழுந்திடுேவன்!"என்றாள் ப யமும் பதட்டமுமாய். அவன் ெமலிதாகச் சிrக்க, " ஹப்பா...தப்பிச்ேசன்!" எனப் ெபருமூச்சுவிட்டாள். ேவண்டுெமன்ேறஅவன் வ ண்டிைய ஆட்ட,
"பரத்!" எனக் கூவியபடிேய அவன் முதுேகாடு ஒட்டிக்ெகாண்டுஇைடையக் கட்டி க்ெகாண்டாள். (ஒவ்ெவாரு முைறயும் இதற்கு தாேனஆைசப்படுவாய்?) என்பது ேபால் தன் வ யிற்ேறாடு பதிந்திருந்த அவள்கரம் அழுத்தி,
"கருப்பட்டி உசுரு?” ேகள்வியாக வினவி வாய் விட்டுச் சிrத்தான் பலநாட்களுக் குப் பிறகு அவள் கணவன்…
இருவருக்கும் புத்தகம், ேநாட், ேபனா, மற்ற ஸ்ேடஷனr, அப்பத்தாவிற்குசிேல ட், பல்பம் அைனத்தும் வாங்கிக்ெகாண்டாள். "அவ்வளவு தான் பரத். வட்டுக்குப் H ேபாகலாம்!" என்றவள் முகம் பா"த்து,
"உனக்கு ஏதும் வாங்கைலேயா?" என்றான்.
"எனக்கு எதுவும் ேவண்டாம்!" என்று பளிச்ெசன சிrக்கும் மைனவியிடம்சில ெநாடி வசமிழந்தவன், தன் தைலைய சிலுப்பிக் ெகாண்டான்.
அைல பாயும் அவன் ேகசத்ைதவிட்டு கண்கைள விலக்க முடியாமல்தடுமாறி னாள் அவன் மைனவி. அவள் விரும்பிப் படிக்கும் ஆசிrயrன்நாவைல வாங்கிக் ெகாடுத்தான் பரதன். "ஞாபகம் வச்சுருக்கீ ங்களா பரத்?! கல்யாணமான புதுசுல வாங்கியது!"என்றாள் உண்ைமயான மகிழ்ச்சிேயாடு. என்ன பதில் ெசால்வெதன்று ெதrயாமல், "ேபாகலாமா?" என்றான்ஒற்ைறயில். (ஐேயா! எப்ேபாதும் ஜூஸ் வாங்கி ெகாடுப்பான் மறந்துேபாச்ேசா? தாகத்தில் ெதாண்ைட வரளூேத...) "இறங்கு பவித்ரா!" . சிந்தைனவயப்பட்டு வண்டிைய நிறுத்தி ெவகு ேநரமாகியும் இறங்காமல்அம"ந் திருப்பவைள பா"த்து தான் ெசான்னான். சட்ெடன இறங்கிக்ெகாண்டவளுக்கு, "ேசா ஸ்வட்! H " எனக் கணவைன ெகாஞ்சேவண்டும்ேபால் இருந்தது.
முன்ெனல்லாம் அப்படித் தான்... கைடயாவது? ேராடாவது? இவளதுேதைவயறி ந்து அவன் ஏதும் ெசய்துவிட்டால் ேபாதும் !அவன்கன்னங்கைளக் கிள்ளி, இப்படி தான் 'ேசா ஸ்வட்!' H என்று ெகாஞ்சுவாள்.அதற்கும், அவன் யாேரனும் பா"க்கிறா "களா? என சுற்றி சுற்றிபா"ப்பான்.
"பரத்! ெராம்ப பண்ணாதHங்க! நான் உங்க மைனவி! ஏேதா தள்ளிக்கிட்டுவந்த ஃபி க" மாதிr சீன் ேபாட்டீங்க , அப்புறம் கிள்ளுக்கு பதில் முத்தம்தான்!" கண்கள் சு ருக்கி ஒற்ைற விரல் நHட்டி அவைன மிரட்டுவாள்.அவனுக்கும் அேத நியாபகம்
தான் ேபாலும் ெமலிதாக சிrத்துக்ெகாண்டான்.
அவனுக்கு எந்த கலப்பும் இன்றி மாதுைள ஜூஸ் இவளுக்கு சாத்துக்குடி!ஆனா ல் இருவருேம பாதி தான் குடிப்பா"கள் மீ திைய மாற்றிக்ெகாள்ளேவண்டும்... எ ல்லாம் பவியின் வம்படியாக விைளயாட்டு தான். பாவம்பரதன்!
"உனக்கு ேவறு ேபாடச் ெசால்லவா?" என பrதாபமாக ேகட்டு அவள்முைறப்ைப வாங்கிக் ெகாள்வான்.(அவனவன் ெபாது இடம்னுநிைனக்காமல் ஊட்டிவிடறா ன் ஒேர கிளாஸ்ல ெரண்டு ஸ்ட்ரா ேபாட்டுமுட்டி ேமாதி குடிக்கிறான் இவனும் தான் இருக்காேன?) "பட்டிக்காட்டான்!" ெசால்லிேயவிடுவாள். "பரவாயில்ைல! நH ெபட் ரூம்ல ெசய்ய ேவண்டியெதல்லாம் ெபாதுஇடத்தில ெச ய்ய ெசால்கிறாய்... நான் பட்டிக்காட்டன் தான்! என்னால்முடியாது!" முகம் வா டி, ேவறுபுறம் ெவறிப்பான். அதற்ெகல்லாம் இளகமாட்டாள்...
"பரத் ஜூைஸ அப்படிேய கீ ேழ ைவயிங்க!" அவளது மிரட்டலுக்குகட்டுப்பட்டு, எ னக்கு ேவண்டாம் நHேய குடி என்பது ேபால்அம"ந்திருப்பவனிடம் வலுக்கட்டாய மாய் தனது ஜூைஸ திணிப்பாள்.அவன் ைவத்தைத ஒேர மடக்கில் குடித்துவிட் டு கண் சிமிட்டுவாள். (எப்படி தான் குடிக்கிறாேனா? பால் ஊற்றாமல் நல்லாேவயில்ைல...ெசான்னால் , அடுத்த முைற இது தான் சருக்ெகன்று ெகாடுக்க மாட்டான்.) அைமதியாக குடித்துக் ெகாண்டிருந்தவளிடம், 'பவித்ரா! சில்லைறயா வச்சிருக்கியா?" எனவும் தன் ப"ஸ் பிrத்துபணத்ைத அ வனிடம் எடுத்துக் ெகாடுத்தாள். அவனும் ெசன்றுவிட்டான்.
ஆச்சrயத்தில் வாய் பிளந்து, கண்கள் விrத்து கணவைனப் பா"க்கஅவன் பா"க்
காதது ேபால் திரும்பிக் ெகாண்டான். இவளது ஜூஸில் அதுஇருந்ததற்கு அைட யாளமாய் துளிேய துளிதான் இருந்தது. அவனதுஜூஸ் இவள் புறம் வந்திருந்த து. இவளுக்கு தான் ஒருெநாடி ேபாதுேமபடக்ெகன சrத்துக் ெகாண்டு வண்டிய ருேக காத்திருந்தவனிடம்விைரந்துவிட்டாள். "ேபாகலாமா?' சிறு முறுவலுடன் ேகட்டான். (நிக்காேத ேபாயிடு! எதாவது ெசய்துவிடப் ேபாகிேறன்) வாையத்திறந்தவள், இ ைதச் ெசால்லிவிடுேவாம் எனப் பயந்ேத தைலைய மட்டும்ஆட்டி ைவத்தாள்.
'கடவுேள! எனக்கு பிடித்தைதெயல்லாம் பா"த்துப் பா"த்துச் ெசய்கிறான்,சீக்கிர ேம என்ைன மன்னிச்சுடுவான்...மன்னிக்கணும்! " எனேவண்டிக்ெகாண்டாள். எல்லா நாளும் இது ேபால் இனிதாக இருக்குமா?எ ன்ற ஏக்கம் பரவியைதத் தடுக்க முடியாமல் தவித்தாள் அந்தப் ேபைத. ஆ"வத்துடேனேய படிக்கத் ெதாடங்கின" இரு ஓரகத்திகளும்.அப்பத்தாவிற்கு ' அ, ஆ ' விலிருந்து ஆரம்பித்தாள். பாரதியின் ஹாஸ்டல்...
பாண்டியைன பா"த்ததும் ேபாதும்... இந்த ெசௗமி இவைளப் பாடாய்படுத்துவது ம் ேபாதும். தினமும் ேபச்சினுேட அவளுக்கு பாண்டியைனபற்றி அங்ெகான்றும் இங்ெகான்றுமாக ேபசிேய ஆகேவண்டும். அன்றும்அப்படி தான் படித்துக் ெகாண் டிருந்தவைள இைடமறித்தவள்,
"பாரதி! பாண்டியன் உங்க ெசாந்தக்காரரா?" (ஆரம்பித்துவிட்டாேள) எனேதான்றிய ேபாதும் உற்சாகமாகேவ ேபசத் ெதாடங் கிவிட்டாள் பாரதி.
"ெசாந்தமா...? ச்சச்ச அப்படிெயல்லாம் ஒன்னும் இல்ல!"
(ெதாங்கெதாங்க தாலி வாங்கிக்கிட்டவ ேபசுற ேபச்சா இது?)
"அப்ேபா உன் அண்ணேனாட ஃபிரண்டா?" (என்ன கைதவிடலாம்?ஐடியா!) "ம்ஹூம்! என் அப்பாேவாட நண்பேராட ைபயன்!" "ஓ! அவ" ேபாlஸ்ன்னு தாேன ெசான்ேன? இந்ேநரம் என்னபண்ணிக்கிட்டிருப் பா"?' "ம்... எவனுக்காவது லாடம் கட்டிக்கிட்டு இருப்பா"!" ஏெனன்று ெதrயாதஎrச்ச ல் வந்தது. "பாரதி அவருக்கு கல்யாணமாயிடுச்சா?" "எவரு அந்த சுவரு?" சற்று காட்டமாகேவ ேகட்டாள். "பாண்டியன் தான் டீ!" (கைதவிடுவதுன்னு முடிவு பண்ணியாச்சு இனி ேயாசிக்கேவ கூடாது) "இன்னும் இல்ல..." "ஆள் சும்மா நச்சுன்னு இருக்கா"ல? ெபாண்ணு பாக்குறாங்கேளா?" (அடிப்பாவி! வைடயும், டீயும் ேபாதுமா உன்ைன கெரக்ட் பண்ண?)
"எனக்ெகான்னும் அப்படி ெதrயல. அந்த ேஹ" கட் ஒன்னு ேபாதும்எல்லாத்ைத யும் ெகடுக்க..." என மிடுக்காக ெசான்னாலும் (அவன் எப்படிஇருந்தா உனக்ெகன் ன? நாேன இன்னும் சrயா பா"க்கல... இவஅநியாயத்துக்கு ைசட் அடிக்கிறாேள. ..) இனம் புrயாத எேதா ஓ"உண"வு தன்ைன தவிக்க விடுவது புrந்து, சட்ெடன தன்ைன சமன்ெசய்து ெகாண்டவள், சற்று கலகலப்பாகேவ,
"அம்மா பரேதவைத!"
(பாண்டியன் காண்டாகும் ேநரங்களில்இப்படித்தான் அைழப்பான்.) அவருக்கு ெப ண் பா"க்க ஆரம்பிக்கும் ேபாதுநாேன உன்ைன பற்றி அவ"களிடம் ெசால்கிேறன் ேபாதுமா? என்ைனபடிக்க விடு!"
"சீ ேபாடி! நான் ஒன்னும் அதற்காக ேகட்கவில்ைல!" என்னும் ேபாேதமுகம் குங் குமமாக சிவந்துவிட்டது.
(இவளுக்கு மட்டும் எப்படி முகம் சிவக்குது? ஒருேவைள சிவப்பாகஇருந்தால் அ ப்படி தான் இருக்கும் ேபால... பாண்டியனுக்கும் ேகாபத்தில்சிவந்து தான் ேபாகு ம்... இெதன்ன? இவைளப் ேபால நானும் அவைனபற்றி ேயாசிக்க ஆரம்பித்துவி ட்ேடன்...) அதி"ந்தேபாதும் அைத காட்டிக்ெகாள்ளாமல்,
"நம்பிட்ேடன் நம்பிட்ேடன்!" (நH விடும் ெஜாள்ளில் ஹாஸ்டல்மூழ்கிவிடும் ேபாலேவ? இவைன யா" வரச் ெசான்னது?சின்னபுள்ைளங்க மனைச ெகடுப்பேத ேவைலயா ேபாச்சு! சும்மா சிr ச்சுசிrச்சு மயக்கிகிட்டு ஆைள பா"!) வாய் சிrத்தாலும் மனம் தன் ேபாக்கில்வ ைச பாடிக் ெகாண்டிருந்தது. (பா" டா! சின்னப்புள்ைளயா? நHயா?ெசௗமிைய ெசால்லு ஏற்றுக்ெகாள்ளலாம் நH ெபrய தில்லாங்கடி!)
பாரதியின் ைகப்ேபசி சிணுங்கி பாண்டியனிடம் இருந்து அைழப்பு எனகவனத்ைத கைலக்க, "ெசால்லுங்க பாண்டியன்." " புருஷன் கால் பண்றாேன.... எப்படி இருக்கான்? என்ன.. ஏதுன்னு அன்பாநாலு வா "த்ைத ெகாஞ்சிப் ேபசுறியாடி? என்னேவா ேவண்டாதவேனாடுேபசுவது ேபால் ேநரா விஷயத்துக்கு வ"ற?" 'இவேனாட இம்ைச!' என எrச்சல் மூண்டாலும், மனதில் இவனால்பரவியிருந்த
இதம் 'மாமா' என ெசால்ல ைவத்தது.
"பாண்டியன் மாமா... என்ன விஷயம்? ெசால்லுங்க மாமா .நல்லாயிருக்கீ ங்களா ?... ேயாவ் மாமா! எதுக்கு தான் கால் பண்ணின,ெசால்லிேடன் ... ப்ள Hஸ்!" எனக் ெகாஞ்சலில் ஆரம்பித்து ெகஞ்சலில்முடிக்க,
பாண்டியைன பா"க்கேவ ெசௗமியும் வால் பிடித்து வந்துவிட்டாள். ெபருத்த ஏமாற்றத்துடன், "என்ன பாரதி பாண்டியைன காணைல?" "ஏன்டி உனக்கு வைடயும் டீயும் ேவணுமா?" சிrத்துக் ெகாண்ேட கடுப்படித்தாள். "இல்ல ேபான வாரம் வந்தாேர?" "ேபான வாரமும் அவ" எனக்காக வரல... ேவைல விஷயமாக வந்தா"! நம்ைம பா"த்ததால் ேச"ந்து ேபாேனாம் அவ்வளவு தான்!” தாங்கள் ெசல்ல ேவண்டிய அந்த தனியா" ேபருந்தும் வந்தது. ஓட்டுனருக்கு அருகில் இருக்கும் இருக்ைக இவ"களுக்காக காத்திருந்தது. "ெரண்டுேபரும் இப்படி உட்காருங்கம்மா!" ெபரும் கூட்டமான ேபருந்தில் இந்த கவனிப்பு திைகப்ைப ெகாடுத்தது பாரதிக்கு. ெசௗமிேயா ேவறு ெசான்னாள்... "பாரதி! பாண்டியன் பயங்கர ேகrங்! ேபான வாரம் நம்ைம காட்டி இந்த டிைரவrடம் தான் எேதா ெசான்னா" அதனால் தான் இந்த கவனிப்பு!" என மந்தகாசமாக சிrத்து ேதாழியின் ேதாளில் சாய்ந்து ெகாண்டாள். பாண்டியனிடம் ெசௗமி தடுக்கிவிழ தயாராகிவிட்டாள் என்பது அப்பட்டமாய் ெதrந்தது பாரதிக்கு. (ஏன் இப்படி இருந்து ெதாைலக்கிறான்? இதற்காக தான் வந்தானா?) மனதில் எேதா பாரம் ஏறியது ேபால் ேதான்றிய உண"வில்
அைமதியாகி ேபானாள். ேபான வாரம் வாய் மூடாமல் கைதயளந்த அந்த ேதாழிகள் இருவரும் இன்று ஆளுக்கு ஓ" உலகத்தில் மகிழ்ச்சியும், துக்கமுமாய் சஞ்சrத்துக் ெகாண்டிருந்தன". ேபருந்தில் இருந்து இறங்கியவைள கண்டவன், "ஹாய் ேகடி! எப்படி இருக்க? இன்று என்ன தில்லாலங்கடி திட்டம் ைவத்திருக்கிறாய்? முகத்ைத தூக்கி ைவத்திருக்கிறாேய ஸ்டா"ட் பண்ணிட்டிேயா?" "என்ைன வம்பிழுக்காமல் உங்களால் இருக்கேவ முடியாதா பாண்டியன்? உங்கைள யா" ேவைலைய விட்டு வரச் ெசான்னது?ஆட்ேடா பிடித்து ேபாகமாட்ேடனா? இல்ல இப்படிேய எங்காவது ேபாய்விடுேவன்னு பயந்து தான் வந்து நிற்கின்றH"களா?" (திருந்தேவ மாட்டா!) சட்ெடன மூண்ட ேகாபத்ைத அடக்கினான். (இதுேவ அவேளாட திட்டமாக இருக்கலாம்... பதிலுக்கு நHயும் வலிக்க ெகாடுத்துவிடு! அப்ேபா தான் இனி இைத ேபால் உளறமாட்டாள்) "எங்காவது ேபாய் தான் பாேரன்... காைல ஒடித்து வட்டில் H ேபாட்டு விடுகிேறன்!" இயல்பாக ெசான்னாலும் அவனது ேகாபத்ைத கண்களில் கண்டவள் எதற்கு வம்ெபன வாைய இருக மூடிக் ெகாண்டாள். சிைலெயன அம"ந்திருந்த மைனவிைய கண்டவனுக்கு ஆயாசமாய் இருந்தது. ேவண்டுெமன்ேற ேவகெமடுக்க அவளது திைகப்ைப கண்ணாடியின் வழியாக கண்டாளும் ேகாபம் குைறயமாட்ேடன் என சதி ெசய்தது. (பயத்திலாவது என் ேதாள் ெதாடுறாளான்னு பாேரன்?)வண்டியின் ேவகம் குைறத்தான். வழக்கம் ேபால் அேத பஸ், அேத ைபக் பயணம், அேத புருஷன், அேதஅத்ைத... அேத வடு! H எதிலும் மாற்றமில்ைல... இவைளத் தவிர… மாமியாரும், மருமகளும் கட்டிக் ெகாண்டு ெகாஞ்சி முடித்து இயல்புக்கு வந்ததும்,
"அம்மா இந்த ேகடிக்கிட்ட காபிைய ெகாடுத்துவிடுங்க!' எனவும்.. "என்ன தம்பி பிள்ைளைய ேகடின்னு ெசால்ற?" என்றா" பrதாபமாக. "ேபாlஸ்காரனுக்கு சrயான ேஜாடி யாருன்னு நிைனக்கறHங்க ேகடிகள் தான்! உங்க மருமக எனக்கு ெபாருத்தமா இருக்கான்னு ெசால்வ"கள் H தாேன? அப்ேபா இவைள ேகடின்னு தான் கூப்பிடனும்." "ேபாடா அரட்ைட!" என் ேதாளில் ெசல்ல அடி ஒன்ைற ைவத்துவிட்டு சைமயலைற ேநாக்கி ெசன்றுவிட்டா" சிவகாமி. ஏய் ேகடி! இன்று என்ன திட்டம்? மாமாைவ மயக்குவதா? மிரட்டுவதா?அம்மாவிடம் காபி ைய வாங்கி ெகாண்டு ேமேல வா!" . அன்ைனஅடுக்கைளயில் புகுந்த இைடெவளிைய தனக்கு சாதகமாக்கிக் ெகாண் டு,பின்னிருந்து அைணத்து காது கடித்து ெசன்றான். (திருட"கைளப் பிடிப்பதுேபால் பதுங்கி பின்னிருந்து அைணப்பது தான் இவன் பா ணி ேபாலும்!வட்டிற்குள் H வந்தவுடன் என்ைன ேவைல வாங்குவேத இவன்ேவைலயாப் ேபாச்சு!) என முணுமுணுத்து ெசன்றாள். தன் யூனிபா"ம் தள"த்தி டீஷ"ட்டும் ேவஷ்டியுமாய் இருந்தவைனப்பா"த்து அதி "ந்தவள் காபிைய நHட்டியபடி, "திரும்ப ேபாக ேவண்டாமா?" என பrதாபமாக பா"க்க, "ேபாlஸ்க்காரன்னா ஸ்ேடஷனிேலேய குடியிருக்கணும்ங்கிறஅவசியெமல்லா ம் கிைடயாது. அப்பப்ேபா ெபாண்டாட்டிக்கு இப்படிகாட்சி ெகாடுக்கணும்டி! இல் ைல, இது தான் வசதின்னு புருஷைனேயமறந்திடுவ! சீக்கிரம் காபிையக்குடி …. ஸ்னாக்ஸ் சாப்பிடு! பிெரஷ் அப்ஆகிட்டு வா. மாமா உனக்காக ெவயிட்டிங். பா", ேபமிலி பிளானிங்ேமட்ட" கூட ெரடி!" என காண்டம் டப்பாைவ காண்பிக்க, உள் ளூரஉதறல் எடுக்க ஆரம்பித்தது பாரதிக்கு!
"விைளயாடாதHங்க பாண்டியன்! ேநரங்ெகட்ட ேநரத்திலா? இது விளக்குைவக்கு ம் ேநரம்!" "விளக்கு ைவக்கும் ேவைலைய அம்மா பா"த்துப்பாங்க... நH கவைலேயபடாேத, இன்னும் முப்பது நிமிஷம் தான் உனக்கான ைடம். இந்த சுடிதா",ைநட்டி எல்லா ம் ேவண்டாம்…. புடைவ கட்டு!" மிரட்டும் ெதானி. "ப்ள Hஸ் பாண்டியன்! இப்ேபா ேவண்டாேம, ெகாஞ்ச ேநரம் ேபசிட்டுஇருப்ேபாம். ைநட்டுக்கு வச்சுக்கலாம்! ( நான் பிளான் பண்ணெகாஞ்சமாவது ைடம் ேவண்டாமா? ) "இந்த விைளயாட்ெடல்லாம் ேவண்டாம். நாம ேபச ஆரம்பிச்சாசண்ைடயில் தா ன் முடியும்! ைநட்டுக்கும் நமக்கும் ராசி இல்லடிரதிக்குட்டி! ேசா… மாைல மங்கும் ேநரம்... ஒரு ேமாகம் கண்ணின் ஓரம்.... காைல வந்தால் என்ன... ெவயில் எட்டிப் பா"த்தால் என்ன... மாமா பா"முக்கு வந்துட்ேடன். ஓடு, ஓடு... சீக்கிரம் ெரடி ஆகு ேபபி!நாேன உன க்கு புடைவ ெசலக்ட் பண்ேறன்!" என அவன் ேவைலையெதாடங்கிவிட்டான்." குளித்துக் ெகாண்டிருந்தவளுக்கு ஏெனன்று ெதrயாமல் அழுைக வந்தது. (இன்று வசமா மாட்டிகிட்ேட பாரதி! இவெனல்லாம் ப"ஸ்ட் ைநட்ேலேயேமட்ட " பண்ணியிருப்பான்... எந்த சாமிேயாட கைடக்கண் பா"ைவேயா,உன்ைன இத்த ைன நாளா காப்பாற்றி இருக்கு! ெபாருக்கி... ேயாசிக்கேவ விடாம பக்காவா பிளான் பண்ணியிருக்கான்.சr விடு, என்ேறனும் ஒரு நாள் இது நிகழத் தான் ேபாகிறது. அதுஇன்றாகேவ இருக்கட்டு ம். முரண்டு பிடித்து அவனுக்கு ேகாபேமற்றாமல் நல்ல பிள்ைளயாகஇருந்ேதாமா னால் நாகrகமாகேவ நடந்து ெகாள்வான் என்று தான்நிைனக்கிேறன்!) அவளுக்
கு முன் அவள் மனம் தயாராகிவிட்டது.அவைனத் தான் காணவில்ைல. கமிஷ்னைரப் பா"க்கப் ேபாயிருப்பதாக அத்ைத ெசால்லவும், என்றுேமபிடிக்காத ேபாlஸ் ேவைலயின் மீ து இன்று ஆைச வந்தது பாரதிக்கு. பூைஜ முடிந்து அத்ைத மல்லிைக சரத்ைத தைலயில் ைவத்துவிட, "ஐேயா! சிவகாமி... (உன் மகன் சும்மாேவ பயங்கர மூடில் தான்இருக்கிறான். இதில் பூ ேவறயா? ) என ைமண்ட் வாய்ஸ் கலாய்த்தல்,அசட்டு சிrப்பு நம் பாரதியிடம். மாமியாரும்,மருமகளும் கைதயளந்தபடி இரவு உணைவ தயாrக்க,அடுத்த அ ைர மணி ேநரத்தில் அங்கு பூவுடன் ஆஜரானான் பாண்டியன்!அவன் இல்ைல எ ன்றதும் இயல்புக்கு திரும்பியிருந்தவைள மீ ண்டும்பயம் வந்து ஆட்ெகாண்டது. "நHங்க வாங்கிட்டிங்களா அம்மா? இந்தாடி, இைதயும் ேச"த்துவச்சுக்ேகா..." (இவன் கமிஷ்னைரப் பா"க்க ேபானானா? இல்ல பூவாங்கப் ேபானானா?) "என்ன ேபபி, வச்சு விடணுமா?" அவன் குறும்பில் இயல்புக்குத்திரும்பியவளுக் கு தான் ெவட்கமாகிப் ேபானது. (அம்மாைவ ைவத்துக்ெகாண்ேட இவன் இப்படி ஆடுகிறான்! பாரதி… நH பாவம் தா ன்!) என அவள்மனம் ேசாக ராகம் வாசிக்க ெதாடங்கிவிட்டது. எப்ெபாழுதும் ேபால் ேபச்சும், சிrப்புமாய் சாப்பாடு கைல கட்டியது.அவளுக்குத் தான் இயல்பாக இருக்க முடியவில்ைல. அவளது மனநிைலபுrந்த ேபாதும் தன்ேனாடான வாழ்வில் மைனவிக்கு ஒட்டுதல் வரேவண்டுெமன்றால் கூடல் அவசியம் என ேதான்றியதால், இன்றுஎதற்காகவும் தள"த்தப் ேபாவதில்ைல எ னும் முடிைவ திடமாகஎடுத்திருந்தான். அவனுக்கு முன்ேன உணைவ முடித்துக் ெகாண்டு எழுந்தவள் கிச்சனில்தட்ைட கழுவிக் ெகாண்டிருக்க, குறுக்ேக புகுந்து தன் ைகையக்கழுவியவன், அவள் இ ைடயில் ெசாருகியிருந்த முந்தாைனைய உருவிைக துைடத்துக் ெகாண்டு, அவ ளது ேதாளின் இருபுறமும் ைகேபாட்டு விழி பா"த்து,
"ஏன்டி இப்படி ஒன்னும் ெதrயாத பச்சப்புள்ள லுக் விடுற? நH நிைனக்கிற அளவுக்ெகல்லாம் நான் ெடரரான ஆள் இல்லடி. நல்லவன் தான்! அதிலும் உன் விஷயத்தில் ெராம்பவும் நல்லவன் தான் என்பது இன்னுமா உனக்கு புrயவில்ைல? பயந்து சாகாத... பால் எடுத்துட்டுசீக்கிரம் ேமேல வா!" என கன்னம் கிள்ளி ெசன்றான். (ஆமா! பால் இல்லாமல் ஆரம்பிக்க மாட்டாரு!) என கடுப்புடன்எண்ணியபடி பா ைல சூேடற்ற, அது ெபாங்கி வழிந்தது. அவசரமாகஇறக்குகிேறன் ேப"வழி என கீ ேழ ேபாட்டு உைடத்தேதாடு இல்லாமல்ைகயிலும் ஊற்றிக் ெகாண்டாள். "அம்மா!" அவளது அலறலில் பதறி அவன் ஓடி வர, அவள்ேபாட்டுைடத்த ேபா ேத அன்ைன அவைள ெநருங்கி பால் பட்ட இடத்ைததண்ணrல் H காட்டிக் ெகாண் டிருந்தா". ஒரு ெநாடி திைகத்து விழித்தவன், "ைகயில் மட்டும் தானா? இல்ல காலிலும் சிந்திடுச்சா?" "இல்ல, ைகயில் தான். காலில் ேலசாகத் ெதறித்தது தான்" "ேபா... பாத்ரூமில் ேபாய் காைலயும் தண்ணrல் H காட்டு. நHங்கநகருங்கம்மா... நான் இைதக் க்ள Hன் பண்ேறன்!" நல்ல பிள்ைளயாக கிச்சைன சுத்தம் ெசய்து அவன் வர, மாமியா"மருமகளுக்கு மருந்து தடவிக் ெகாண்டிருந்தா". "இப்ேபா பரவாயில்ைலயா? இல்ல, கிளினிக் ேபாயிடலாமா? "-பாண்டியன். "ேலசான எrச்சல் இருக்கு. மத்தபடி ஓேக தான்!" அவனிடம் ஏேதா ஒன்றுகுைற வது ேபால் ேதான்றினாலும் என்ன என்று தான் புrயவில்ைல.அவன் ேமேல ேபாய்விட்டான். "நHயும் ேபாய் படுடா! காைலயில் சrயாகிவிடும்! " என மருமகைளஅனுப்பி ைவத்தா". படுக்காமல் ெவண்ணிலைவ ெவறித்துக் ெகாண்டிருந்தான் அவள்கணவன்!
(இவன் ஏன் இங்கு நிற்கிறான்? இப்ேபா உள்ேள ேபாகணுமா?இல்ைல இவனிடம் ேபாகணுமா? ) சிறு குழப்பத்திற்குப் பின் (எதற்குவம்பு ?நல்ல பிள்ைளயாய் படுத்துவிடலாம் ) என உள்ேள ெசல்லஎத்தனிக்க, "பாரதி!" ஆைசேயா, ேகாபேமா இல்லாத ெவற்று அைழப்பு. ெசால்லப்ேபானால் , உண"ச்சி துைடத்த குரல். தயங்கித் தயங்கி அவனிடம்ெசல்ல, அவளது விழிக ைள ஊடுருவி , "பால் ெதrயாமல் தான் ெகாட்டுச்சா? " அைமதியாகக் ேகட்டாலும்… இல்ைல ேவண்டுெமன்று தான் ெசய்தாயா? எனும் உட்ேகள்வியும் அதில் அடங்கியிருந்தது. தன்ைன தவறாக புrந்து ெகாண்டிருக்கிறான் என்ற தவிப்புடன், "இல்ல பாண்டியன், ெதrயாமல் தான்!" என்றாள் தவிப்புடன். அவனால் நம்பமுடியவில்ைல. (ேபாlஸ் புத்தி) தன் இரு கரங்கைளயும் கூப்பி தைல குனிந்து நிமி"ந்தவன் ேகாபமாக, (உன் சங்காத்தேம ேவண்டாம்!) என்பது ேபால் ஒரு கும்பிடு ேபாட்டு ேபா! என்பது ேபால் அைறைய ேநாக்கி ைககாட்டினான். வாய் திறக்காத அவன் ெமௗனம் அவைள வைதக்கத் தான் ெசய்தது இருந்தும், (ேபா! எனக்ெகன்ன? ெராம்பத் தான் ஓவரா பண்ற!) என எண்ணியபடி விளக்ைக அைணத்துவிட்டு படுத்துவிட்டாள். அவேனா, புருஷேனாடு படுப்பைத தடுப்பதற்கு எந்த எல்ைலக்கு ேவண்டுமானாலும் ேபாவாளா? என்ன ஒரு வில்லத்தனம்? தன்ைனேய வைதத்துக் ெகாள்ளும் அளவிற்கு! அப்படி என்ன ெவறுப்பு? என் மீ து விருப்பம் இல்லாமல் இருப்பதுகூட தவறில்ைல ஆனால் ெவறுப்ேபாடு இருக்கக் கூடாது. இவைள மாற்றிேய ஆகேவண்டும். என்ன ெசய்யலாம்? ேயாசைனயாய் நின்று ெகாண்டிருந்தான். ெவகு ேநரமாகியும் தன்ைன நிைலப்படுத்திக் ெகாள்ள முடியாமல்
தவித்தவன், அைறக்குள் நுைழய, மல்லிைகயின் மணம் நாசி தாண்டி உள்ேள ெசன்று தவித்த மனைத அைமதியுறச் ெசய்தது. மைனவிைய ெநருங்கிப் படுத்து மல்லிைகயின் மணத்ைத ஆழ சுவாசித்து தன்னுள் நிரப்பிக்ெகாண்டான். வசதியாகப் படுத்தவன், பின்னங்கழுத்தில் வழியும் மல்லிைகச் சரத்தில் முகம் பதித்து தன முரட்டுக் கரத்ைத அவளது ெமன்ைமயான வயிற்ேறாடு ேச"த்து அைணத்துக் ெகாண்டான். "ப்ள Hஸ் பாண்டியன்..." அவள் முடிப்பதற்கு முன், "ஆஹா! என் மீ து எவ்வளவு உய"ந்த அபிப்பிராயம்? என்ைன புருஷனாக நிைனக்க முடியாவிட்டாலும் பரவாயில்ைல... மூன்றாம் தர ெபருக்கியாக நிைனக்காமல் இருக்க முயற்சி ெசய்! நH அடிக்கும் கூத்திற்கு உன் அருகில் கூட வரக் கூடாது... இருந்தும் உன்ைன உன் ேபாக்கில் விட நான் தயாராக இல்ைல! இதம் ேவண்டி தைலயைணைய கட்டிபிடித்துக் ெகாள்வதில்ைலயா? அது ேபால் தான் இதுவும்!" "நான் ஒன்றும் இதற்காக ப்ள Hஸ் ெசால்லவில்ைல!" அவன் புறம் திரும்பு ெவகு அருகில் அவன் விழி பா"த்து முைறத்துக் ெகாண்டிருந்தாள். "பாரதி! எனக்கு எrச்சைல கிளப்பாேத..." "நான் ேவண்டுெமன்ேற பண்ணல! என்ைன நம்புங்கன்னு தான் ெசால்ல வந்ேதன்..." "ேபாlஸ்காரன் ெபாண்டாட்டி ெபாய்ெசால்லி! நிைனக்கேவ ெகாடுைமயாக இருக்கு!" "பாண்டியன்! நான் ெபாய் ெசால்லவில்ைல. நHங்க தான் என்ைன ேயாசிக்கேவ விடவில்ைலேய? ேவறுவழியில்ைல என மாைலேய எல்லாவற்றிற்கும் தயாராகிவிட்ேடன் ெதrயுமா? இது நிஜமாகேவ கவனகுைறவால் நடந்தது தான்!" அவளது விழிகைள ஆழ்ந்து ேநாக்கியவனுக்கு அவள் ெபாய் ெசால்லவில்ைல என்பது ெதளிவாக ெதrந்தது. இருந்தும்...
"ேவண்டாம்மா பரேதவைத! நாைளேய ெபாட்டிையக் கட்டிட்டு உன் அம்மா வட்டிற்கு H கிளம்பு. திருவிழாைவ முடித்துக் ெகாண்டு எப்ேபா வரணும்னு ேதாணுேதா அப்ேபா வா. உன்ைன இங்க வச்சுக்கிட்டு எப்ேபா எைத ெகாட்டிக்கிவிேயான்னு பயந்துட்ேட இருக்க முடியாது! இன்று பாைல ெகாட்டிகிட்ட… நாைளேய ரசத்ைத ெகாட்டிக்குவ... எதுக்கு இெதல்லாம்? கிளம்பு, கிளம்பு... பயந்து பயந்ெதல்லாம் உன்ேனாடு குடும்பம் நடத்த முடியாது!" "பாண்டியன்! தவறுதலான நடந்தைத ேவணும்ேன பண்ணின மாதிr ெசால்லி ெசால்லி காண்பிக்காதHங்க! நிஜமாேவ நான் ேவணும்னு ெசய்யைல!" “ேவணும்னு ெசஞ்சிேயா... ேவண்டாம்னு ெசஞ்சிேயா... குைறயில்லாம வச்சு ெசஞ்சுட்ட! என்று உன் அலும்பு அதிகமாகி, என் ெபாறுைம காணாமல் ேபாய் உன்ைன பிராண்டி ைவக்கப் ேபாேறேனா ெதrயைல. இப்ேபா எப்படி இருக்கு?" அவள் ைகக்காயம் பா"ைவயிட… (ெராம்பத் தான் அக்கைற) மனம் சிணுங்கினாலும், வாய் என்னேவா பதில் ெசால்லியது. "சrயாகிடுச்சு! ெதாட்டா வலிக்குது!" "நான் அந்த மூடில் இல்ல! அதுக்காகெவல்லாம் பிட்ைட ேபாடாேத!" "பாண்டியன்! நHங்க ேகட்டதால் தாேன ெசான்ேனன். எல்லாத்ைதயும் குத"க்கமாகேவ எடுத்துக்காதHங்க!" ஆயாசமாக இருந்தேபாதும் அவன் ைகயைணப்பிலிருந்து விலகவில்ைல. காயம் பட்ட ைக மட்டுேம இருவருக்கும் குறுக்ேக இருந்தது. அவன் உஷ்னமூச்சு ெநற்றியில் விரவும் நிைலயில் தூங்கிப் ேபானாள். இேதா தான் விரும்பியபடி பாண்டியைனவிட்டு தனியாக ெபற்ேறா" வட்டிற்கு H வந்துவிட்டாள்.
கணவேனா, மாமியாேரா அருகில் இல்லாததால் தான் திருமணமான ெபண் என்பேத மறந்து தன் இயல்பான குறும்பும், ேசட்ைடயும் தைலதூக்க... அண்ணன் பிள்ைளகளுடன் ெகாட்டமடித்தும்,அண்ணிகளுடன் ேகலியும், கிண்டலுமாய் ெபாழுைத ேபாக்கிக் ெகாண்டிருந்தாள். காேவrக்கு தான் கவைலயாக இருந்தது. மாமியா" ெசான்னைத ேகட்காமல் சின்னப்பிள்ைளக்கு திருமணத்ைத ெசய்து ைவத்துவிட்ேடாேமா? இவள் கணவனிடம் எப்படி நடந்து ெகாள்கிறாேளா ெதrயவில்ைலேய... என வருந்தியவ", 'என்ன பாப்பா இது ேசைல கட்டாமல் இைத ேபாட்டுக் ெகாண்டிருக்கிறாய்?" என்றா" ேகாபமும் வருத்தமுமாய். "உன் மாப்பிைளக்கு சுடிதா" தான் பிடிக்கும்!" என மந்தகாசமாய் சிrக்க... காேவr வாைய இருக்க மூடிக் ெகாண்டா". மைனவி ேபாடுவதில் பாண்டியனுக்கு பிடிக்காத ஆைட ஒன்று உண்ெடன்றால் அது சுடிதா" தான்! எதற்கும் உபேயாகப்படாது என அவைள ெவறுப்ேபற்றுவான். "தாலி சரடு ேபாட்டிருக்கியா இல்ைலயா?" அடுத்த சந்ேதகம் அப்பத்தாவிற்கு வந்துவிட்டது. (அப்பா இவ"களுக்கு பதில் ெசால்லிேய ஓய்ந்துவிடுேவன் ேபாலேவ...) எrச்சல் ேமலிட்டாலும், ெமல்லிய நHண்ட ெசயினில் ேகா"த்திருந்த தாலிைய எடுத்து காண்பித்தாள். "இது என்ன இப்படி புல் ேபால இருக்கு? நHளத்ைத குைறத்து இன்னும் ெகாஞ்சம் கனமாக வாங்கியிருக்கலாம்!" தூங்கும் ேபாது ெவளியில் வந்துவிடுேம என்று பயந்ததற்காகேவ இைத வாங்கியேதாடல்லாமல் படுக்கும் முன் உள்ளாைடக்குள் விட்டு அப்படிேய கீ ேழ எடுத்துவிடு, ெவளிேய வராது என ஐடியாவும் ெகாடுத்திருக்க... இந்த கிழவி இப்படி ெசால்லுேத என்னும் ேகாபத்தில், 'பாண்டியனுக்கு கனமாகப் ேபாடுவெதல்லாம் பிடிக்காது அதான் இப்படி வாங்கிக் ெகாடுத்தாங்க அப்பத்தா!" என பாண்டியைனேய ஒவ்வருவrடமும்
பலி ெகாடுத்தாள் ெகாஞ்சமும் தயக்கமின்றி. மகள் பாண்டியன் என ெசான்னைத ேகட்ட காேவr ருத்ர தாண்டவம் ஆட ெதாடங்கிவிட்டா". "படிக்க ஆரம்பித்துவிட்டால் மrயாைத மறந்துவிடுமா? என்ன பழக்கம் இது? புருஷன் ெபயைர ெசால்லலாமா? மாப்பிள்ைள ேகட்டால் என்ன நிைனப்பா"? என்ன பிள்ைள வள"த்திருக்ேகாம்னு நிைனக்கமாட்டா"?" "அெதல்லாம் ஒன்னும் நிைனக்கமாட்டா". அவ" தான் அப்படி கூப்பிடச் ெசான்னா". பவித்ரா அண்ணி! பட்டணத்தில் எல்ேலாரும் அப்படித் தாேன கூப்பிடுவாங்க?" என கண் சிமிட்டி சிrக்க (இது ஏதுடா வம்பா ேபாச்சு இவ நம்ம ெகாஞ்சைல கூட்ஸ் வண்டியில் ஏற்றிவிடுவா ேபாலேவ) என பயந்து ேபானவளாய் ேபசாமல் இேரன் என்பது ேபால் நாத்தனாைர ெகஞ்சிக் ெகாண்டிருந்தாள் பவித்ரா. "அடக்கிரகேம! இந்த பய என்ன இப்படி இருக்கான்?" என அங்கலாய்த்தா" அப்பத்தா. இைத எல்லாம் ேகட்டுக் ெகாண்ேட வட்டிற்குள் H வந்த பரதன், "ெபாண்டாட்டி கூப்பிடலன்னா அப்புறம் அந்த ேபருக்கு என்ன மதிப்பு இருக்கு?" என புருவம் உய"த்த, 'சூப்ப" அண்ணா!" என ைககுலுக்கினாள் பாரதி. கனவுகள் ெதாடரும்..
"ஏல ேபராண்டி! அப்ேபா உன் ெபாண்டாட்டி உன்ைன ேப" ெசால்லி தான் கூப்பிடுவாேளா?" நல்லகாலம் காேவr சமயலைறக்குள் இருந்தா". மிரண்டு விழிக்கும் மைனவிைய கண்டவன்,
"அவ பரத்ன்னு கூப்பிட்டைத நH பா"த்தியா?' என்றான் மிரட்டல் ேபாலும் (ஐேயா! இவேன ெசால்லிவிடுவான் ேபாலேவ) “இல்ல…" "அது! பா"த்தால் ேகளு அப்புறம் ெசால்ேறன்." "என்னத்த ெசால்லுவ?" "ஆமா! அவ பரத்ன்னு கூப்பிடுவான்னு தான் ெசால்லணும். நH பா"த்த பிறகு மாத்தி ெசால்ல முடியுமா?" (அண்ணனும், தங்ைகயும் என்ைன இந்த வட்டில் H இருக்க விடமாட்டா"கள் ேபாலேவ) என பதறியவளாய் சைமயல் கட்ைட ேநாக்கி ஓடிேயவிட்டாள் பவித்ரா.
"இைத எல்லாம் ெவளிய ெசால்லாைதயா. அப்புறம், உன்ைன ெபாண்டாட்டிக்கு அடங்குனவன்னு ெசால்லிருவானுக. உன் அண்ணன்கைள பாரு, உண்ைமயாேவ அடங்கி இருந்தாலும் ெவளிய காட்டிக்காம திrயுறானுக நHயும் கத்துக்ைகயா…" (ஆத்தாடி! நான் ேப" ெசால்லி கூப்பிடுவைத இந்த கிழவி எப்ேபா பா"த்துச்சு?) ஆராய்ச்சயாய் நின்ற அருணாைவப் பா"த்து,
"ஏன்டி… நடுஉள்ளவன் ெபாண்டாட்டி! உன் ஆது மாமா இன்னும் வரைலயா?” எனவும், (அடக்கடவுேள! திண்ைணயில் இருந்தாலும் இந்த கிழவி எல்லாத்ைதயும் ெதrஞ்சுவச்சிருக்ேக…) என அவளும் பதில் ெசால்லாமல் மாயமாய் ேபானைத பா"த்து அண்ணனும், தங்ைகயும் தான் சிrத்துக் ெகாண்டிருந்தா"கள்.
கண்ணபிரான் மாப்பிள்ைளைய பற்றி ேகட்டால் தான் மாமா! மற்றவ"களிடெமல்லாம் பாண்டியன் தான்! அப்பாவிடம் இவள் ஜம்பம் சாயாேத அவ" பாண்டியைன ேநரடியாகேவ ஒரு பிடி பிடித்துவிடுவாேர
என்பதால் தான் அடக்கி வாசிக்கிறாள்.
அண்ணன் மகன் விக்கியுடன் ஒளிந்து விைளயாடிக் ெகாண்டிருக்க,புதன் காைல வருேவன் என்றவன், திங்கள் மாைலேய அன்ைனயுடன் வந்திறங்க... அத்ைத வட்டிற்குள் H ெசல்லும் வைர காத்திருந்தவள்,வண்டிைய நிறுத்திவிட்டு வரும் கணவன் முன் மாமரத்தில் இருந்து ெபாத்ெதன குதிக்க அவளது ேதாற்றத்ைதக் கண்டு மிரண்டு தான் ேபானான் பாண்டியன்.
ஆடுசைத தாண்டி ஏற்றிவிடப்பட்ட பாட்டம், இறுக்கி பிடிக்கும் சுடிதா" டாப், இைடயில் இறுக்கி கட்டிய ஷால்... அைலயைலயாய் விrயும் கூந்தைல அவசர ேகாலத்தில் அல்லி முடிந்த ெகாண்ைடெயன விய"த்து வழிய நின்றாள். தனக்கு பிடிக்காத ஆைடயில் இருந்த ேபாதும் இன்று கூடுதல் கவ"ச்சியுடன் இருப்பது ேபாலேவ ேதான்றியது அவள் கணவனுக்கு.
"என்னடி இது?" ஆச்சrயமும், சிrப்புமாய் வினவ.. "ஏ! அத்ைத இங்கிருக்கு! நH அவுட்! என கத்திய விக்கி, மாமா வந்திருப்பைதச் ெசால்ல உள்ேள ஓடிவிட்டான்.
“எல்லாம் உங்களால் தான்! நHங்க ஏன் இப்ேபா வந்திங்க? மறுபடி நான் தான் பிடிக்கணும்…." என சிணுங்கிக் ெகாண்டிருக்க, அவேனா உச்சி முதல் பாதம் வைர பா"ைவயால் வருடிக் ெகாண்டிருந்தான்.
"ெமட்டி தான் ேபாடமாட்டாய்? ெகாலுசு எங்க?" என அவன் அதட்ட, 'ஷ்! ெமதுவா... ெமட்டி, ெகாலுசு, கனமான ெசயின், புடைவ, ெநற்றி குங்குமம் இெதல்லாம் உங்களுக்கு பிடிக்காதுன்னு ெசால்லி வச்சிருக்ேகன். நிங்களும் அப்படிேய ெமயிண்ெடயின் பண்ணுங்க.புrயுதா?" அேத ஒன்னாம் கிளாஸ் டீச்ச" மிரட்டல்.
"அடிங்க! இப்படி தான் என் ெபயைர ெசால்லி எல்ேலாைரயும் ஏமாத்திக்கிட்டு இருக்கியா?" என காைத பிடித்து திருக,
"வலிக்குது பாண்டியன்… உங்க மாமனா" மட்டும் எக்ஸப்ஷனல் ேகஸ்!" என்றவள் சட்ெடன குனிந்து தன் ஆைடகைள சrெசய்து ெகாண்டு கணவனின் கரம் பற்றி விrந்த புன்னைகயுடன் 'மாமா…!’ என அைழக்கவும் அருகில் மாமனா" இருக்கிறா" என்பைத உண"ந்து ெகாண்டான் அந்த ேபாlஸ்க்காரன்.
அேத ேபால் மாப்பிள்ைளயின் அருேக வந்து வரேவற்று வட்டிற்குள் H அைழத்து ெசன்றா" கண்ணபிரான். அத்ைதைய பா"த்தவள், "எப்படி இருக்கீ ங்க அத்ைத?" எனக் ெகாஞ்சியபடி அவ" அருகில் அமர,தான் உண்டு ெகாண்டிருந்த இனிப்ைப பிய்த்து பாரதிக்கு ஊட்டினா" சிவகாமி. தன்னிடத்ைத மைனவி ஆக்கிரமித்துவிட்டாள் என்பதில் ெபருைமயும், ெகாஞ்சம் ெபாறாைமயும் வரத்தான் ெசய்தது பாண்டியனுக்கு.
எல்ேலாரும் இயல்புக்கு வந்ததும் மறுபடியும் விக்கி ஆரம்பித்துவிட்டான். "அத்ைத வா! ஆட்டம் பாதியில் இருக்கு… நH என்ைன பிடி!" "ேபாடா நான் வரல..." "அப்ேபா நH தான் ேதாத்துட்ட. சrயா?" "அெதல்லாம் ஒத்துக்க முடியாது! நாேன பிடிக்கிேறன்! ெவளியில் ேபாகக் கூடாது, மாடிக்கு ேபாகக்கூடாது, இங்கு தான் மைறயனும் ெசால்லிட்ேடன்!"
சிட்டாய் மைறந்துவிட்டான் விக்கி. எங்கிருக்கிறான் என இவள் ஒவ்ெவாரு இடமாய் ேதடிக் ெகாண்டிருக்க... முகுந்தன் தங்ைகயிடம் மகைன காட்டிக் ெகாடுத்தான்.
"பாப்பா! பாண்டியன் உடுப்பு மாற்ற ேபாயிருக்கா". அவ" பின்னாடி தான் உன் அைறக்குள் ேபானான்." "ேதங்க்ஸ் அண்ணா!" (நம்மகிட்ட வாேய திறக்கமாட்ேடன்கிறா" தங்ைகயிடம் மட்டும் வக்கைணயா என் மகைன ெசால்லி ெகாடுப்பைத பா"!) ெநாடித்துக் ெகாண்டு ேபாய்விட்டாள் ேமனகா.
"என்ன ேபபி? கட்டிலுக்குக் கீ ேழ குனிந்து பா"த்துக் ெகாண்டிருந்தவளிடம் தான் ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்தான். "விக்கி!" என அவள் முடிப்பதற்குள்ளாகேவ அவள் முதுகில் அடித்து‘ஐஸ் பாய்!’ என கத்தியது அந்த வாண்டு.
"அெதப்படிடீ, மைறவெதன்றாலும்… பிடிப்பதாக இருந்தாலும் நH தான் ேதாத்துேபாற? என்றான் கிண்டலும் ேகலியுமாய். மறுக்க முடியாத உண்ைம தாேன முகம் தூக்கி உதடு சுழிக்க, தன் ஒற்ைற விரல் ெகாண்டு அவள் முகம் நிமி"த்தியவன்,
"ஏய் ேகடி! உன்ைன ெஜயிக்க ைவத்தால் எனக்கு என்ன தருவாய்?"என புருவம் உய"த்தி வினவ.. "எங்ேகயானாலும் இந்த பக்கி கண்டுபிடித்துவிடும் பாண்டியன்!" முகம் ெதளியாமல் ெசால்ல... "நHயாக வரும் வைர அவனால் கண்டு பிடிக்க முடியாது டீலா?"
"டீல்!" என கட்ைட விரல் உய"த்த... "எனக்கு என்ன தருவாய்? முதலில் அைதச் ெசால்லு ரதிக்குட்டி!" "ெராம்ப ெகாஞ்சாதிங்க! விக்கிக்கு இந்த வடு H தண்ணி பட்டபாடு! ஒருேவைள நான் ெஜயித்தால், நHங்க ெசால்றெதல்லாம் ெசய்ேறன்.ேபாதுமா?"
"நல்லா ேயாசித்து ெசால் ேபபி… ேபச்சு மாறக் கூடாது!" குறும்பு மின்னும் கண்கைள பா"த்த பின்பும் வசமாக சிக்கப் ேபாகிேறாம் என்பது புrயேவயில்ைல இந்த மங்குனி அைமச்சருக்கு.
"ம்...ம்..." என அவள் முடிப்பதற்குள்ளாகேவ அவைளத் தூக்கி மச்சில் ஏற்றியிருந்தான். (மச்சு- பரண். கிராமத்து ஓட்டு வடுகளில் H ெவயில் அதிகம் தாக்காமல் இருப்பதற்காக ஓட்டிற்கு சற்று தாழ்வாக மரப்பலைககள் ெகாண்டு நிரவியிருப்பா"கள் கிட்டத்தட்ட தற்ேபாைதய லாஃப்ட் ேபாலும் அைற முழுவதுேமா அல்லது படுக்கும் இடத்திற்கு ேமலாகேவா இருக்கும்.)
ேமனகா ெசால்லிக் ெகாடுத்தும் விக்கியால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்ைல. பாரதியின் அைறக்குள் வந்து வந்து பா"த்தாலும் அவள் இருக்கும் இடம் தான் ெதrயவில்ைல. மாப்பிள்ைள இருக்கும் ேபாது அதிக ேநரம் விைளயாட ேவண்டாம் என நிைனத்த முகுந்தன் ெவற்றி வாைக தங்ைகக்ேக சூடினான். ‘ேபாங்காட்டம்!’ என முைறத்தாள் ேமனகா. அவள் புறம் திரும்பேவ இல்ைல முகுந்தன். "பாண்டியன்… இறக்கி விடுங்க!” தான் ெஜயித்துவிட்ட மகிழ்வில் கத்த... வரேவற்பைறயில் இருந்த அைனவருக்கும் ேகட்டது. சிrத்துக் ெகாண்ேட பாண்டியன் உள்ேள ெசல்ல, அப்படி எங்கு ஒளிந்திருக்கிறாள்? என ெதrந்து ெகாண்டு விடும் ஆ"வம் அருணாைவ பாடாய்படுத்த, சற்று தயங்கியபடிேய
ேமனகாைவப் பா"த்தாள். "மச்சில் இருக்கா!' என கிசுகிசுத்தாள் ேமனகா. "அங்கு எப்படி ேபானா?" தைலயில் அடித்துக் ெகாண்ட ேமனகா, "ெகாழுந்தன் ெசால்வதில் தப்ேபயில்ைல அருணா! நH வளரேவயில்ைல. இப்ப எப்படி இறங்கப் ேபாறாேளா அப்படி தான் ஏறியிருப்பா!" "பாண்டியனா தூக்கிவிட்டாரு?" ஆச்சrயமாய் ேகட்க "இைத அவ வந்ததும் ேகள்!" என சிrத்தாள் ேமனகா. "இறக்கிவிடுங்க பாண்டியன்!" "ஷ், ெமதுவா ேபசுடி! குதி, பிடிச்சுக்கிேறன்." "ேவண்டாம். விழுந்துவிடுேவன். நHங்க தூக்குங்க!" கணவனிடம் இருந்து ரகசியம் ேபச கற்றுக் ெகாண்டாள். பாவம், அவளுக்கு இதுவைர இப்படிெயல்லாம் ரகசியம் ேபசும் சூழல் உருவானேதயில்ைல. அேதாடு அவள் இங்கு அதிகம் இருந்ததும் இல்ைல என்பதால் அடுத்தவ"கைளயும் கவனித்ததில்ைல.
"காைல கீ ேழ ெதாங்கவிட்டு உட்காரு ேபபி!' அவன் ெசான்னைதச் ெசய்ததும், தன் கரங்கைள நHட்டி இைடபற்ற, சிறுகுழந்ைதெயன அவனிடம் தாவியவைள பத்திரமாக கீ ேழ இறக்கிவிட்டான். அதிகம் புழங்கப்படாத மச்சின் தூசி தும்ெபல்லாம் இவள் ேமல் தான் இருந்தது. தைலயில் இருந்த தூசிைய தட்டியவன், "முதலில் குளித்துவிட்டு வா!' மறுக்காமல் நகர முற்பட, "நான் இன்னும் ெசால்லி முடிக்கலடி, நான் ெசால்றைதெயல்லாம்
ேகட்ேபன்னு ெசால்லியிருக்க. என்ன ேவண்டுமானாலும் ெசால்ேவன்,எத்தைன ேவண்டுமானாலும் ெசால்ேவன்." என்றவனிடம் குறும்பு கூத்தாடியது. "ஐேயா! தைலயில் ைகைவத்து நின்றவளின் கன்னம் தட்டியவன், "குளித்ததும் பாவாைட சட்ைட ேபாட்டுக்ேகா!" என சிrக்க (ெசால்ல ெதrயாமல் ெசால்றாேனா?) இந்த சந்ேதகெமல்லாம் நம் பாரதிைய தவிர யாருக்கும் வரேவ வராது. "பாவாைட தாவணியா பாண்டியன்?" "இல்ல ேபபி பாவாைடயும் சட்ைடயும் தான்!" என்றான் அழுத்தமாக. "என்னிடம் சட்ைடெயல்லாம் கிைடயாது பாண்டியன்!" "நான் தேரன் ேபபி!" "அப்ேபா ஓேக!" என்றவள் தன் அலமாrைய திறக்க அங்ேக திருமணத்திற்கு முன் இவள் ேபாட்ட ஒரு பாவாைட தாவணிைய கூட காணவில்ைல. 'அம்மா! என் பைழய ட்ெரஸ் எல்லாம் எங்க?" "இனி ேசைல தாேன கட்டுவாய்... அதான் நம்ம முத்தம்மா மக கிட்ட ெகாடுத்துட்ேடன்." 'இப்ேபா என்ன ெசய்வது?" பrதாபமாக கணவன் முகம் பா"க்க, "எனக்கு ெதrயாது ேபபி, நாைள காைல வைர நH பாவாைட சட்ைடயில் தான் இருக்கனும்!' என்றான் சற்றும் இலக்கமில்லாமல். "என்ன பாண்டியன் புதுசு புதுசா ெசால்றHங்க?" "நான் ேபாlஸ்காரன்டி! நH தான் ெசால்வதற்கு முன் கவனமாக
இருந்திருக்கணும்!" என ேதாள்கைள குலுக்கினான். நிஜமாேவ இல்ல பாண்டியன் என பீேராைவ திறந்து காட்ட, அவனும் பா"ைவயிட்டான்.
இவள் ெகாண்டுவந்த சுடிதா"கள், ைநட்டிகள், அது ேபாக சில புடைவகள், மற்ற இத்யாதிகள் தான் இருந்தன. அதில் கல" கலராக அடுக்கி இருந்தவற்ைறக் காண்பிக்க, "அெதல்லாம் இன்ஸ்க"ட்ஸ் பாண்டியன்!" என்னேவா அவனுக்கு ெதrயாதது ேபால் விளக்கம் ேவறு... (ஐேயா… ஐேயா!) "ெதrயும்! இதில் ஒன்ைற சூஸ் பண்ணு!" "விைளயாடறிங்களா? அெதல்லாம் முடியாது!" "அப்புறம் உன் இஷ்டம்!" எதி"க்கேவா, வாதிடேவா இல்ைல. அவன் ெவளிேயறிவிட்டான். "யாrடம்?" என புருவம் உய"த்தியபடி குளிக்க ெசன்றுவிட்டாள். மாப்பிள்ைளயின் வசதிக்காக இப்ேபாது தான் இவ"கள் அைறயில் இருந்தபடிேய குளியலைறக்கு ெசல்வது ேபால் புதிய ஏற்பாடு ஒன்ைற ெசய்திருந்தா" கண்ணபிரான்.
பூந்துவாைலைய ஆைடயாய் ஏற்று ெவளிேய வர, அைறக் கதவு சாத்தியிருந்தது. அைதத் தாழிட்டவள், பீேராைவ பா"க்க சாவிைய காணவில்ைல! சாவி ைவக்கும் இடெமல்லாம் ேதடி ஓய்ந்தவள், (இந்த விக்கி பிசாசு தான் சாவி ைவத்து விைளயாடும்! வரட்டும் ைகைய ஒடிக்கிேறன்! பூட்டி ேவறு ெதாைலச்சிருக்கு! குரங்கு... குரங்கு! இப்ேபா என்ன பண்றது?)
அய"ந்து ேபாய் கட்டிலில் அமர, அங்ேக அட" நHலநிற இன்ஸ்க"ட், இன்ன" மற்றும் அவன் வரும் ேபாது
அணிந்திருந்த டீஷ"ட்டும் இருந்தது. (அடப்பாவி! இெதல்லாம் உன் ேவைல தாேன?) ெவகுண்டவள், ைகப்ேபசியில் அவைன ெதாட"புெகாள்ள,
"இன்னும் எத்தைன மணிேநரம் இப்படிேய அம"ந்திருந்தாலும், இன்று உனக்கு இந்த ட்ெரஸ் தான். ேபாட்டுக்க ேபபி!" அதிரடி சிrப்புடன் ெசான்னான் அவள் கணவன். "பாண்டியன்… மrயாைதயா சாவிையக் ெகாடுத்துடுங்க! இல்ல..."
"என்னடி பண்ணுவ? உன் அப்பாவிடம் ெசால்வியா? அதற்கும் டிரஸ் மாற்றனும் இப்படி துண்ேடாடு வர முடியாது! நH கட்டியிருக்கும் பிங்க் துண்ைடவிட இது டீெசண்டாக தான் இருக்கும். (இங்கு தான் இருக்காேனா?) பதறியவளாய், அைறைய அங்குலம் அங்குலமாக அலசிக் ெகாண்டிருக்க,
'என் அதிபுத்திசாலி ெபாண்டாட்டிேய... நான் உன் அண்ணேனாடு ேதாட்டத்தில் இருக்கிேறன். என்ைனத் ேதடுவைத நிறுத்திட்டு ஈரத்துண்ேடாடு இருக்காமல் உைடைய மாற்று! எப்படியும் ெவளியில் வரமாட்டாய்... ேசா இந்த புதுவிதமான ஆைடயில் மாமா தான் உன்ைன முதலில் பா"க்கப் ேபாகிேறன். ெரடியாக இரு!" ைவத்துவிட்டான். "ேபாடா லூசு!" (அவனா லூசு சrதான்…) ேவறு வழியின்றி அைதத் தான் ேபாட ேவண்டியிருந்தது. (நாட் ேபட்!என்ன பாவாைட தான்... அச்ேசா! ெவளியில் தைல காட்ட முடியாது! மானம் ேபாய்விடும்! ெசாந்த வட்டிேலேய H சிைற ைவக்கிறான்,ெகாடுைமடா சாமி!)
அவனது கழுத்தகன்ற டீஷ"ட் ேதாளில் இருந்து வழுக்கி ைகயில் வந்து நின்றது. வளவளப்பான ேதாள் ஒருபக்கம் கண் சிமிட்டி சிrத்தது.
ேலசாக கதைவ திறந்து ெகாண்டு எட்டிப் பா"க்க, ெவளிேய ஒருவைரயும் காணவில்ைல. யாேரனும் இருந்தாலும் இவளுக்கு எந்த விதத்திலும் உதவமுடியாது. ஏெனனில் ஆேணா, ெபண்ேணா ஒருவருைடய ஆைடைய மற்றவ" உடுத்தக் கூடாது என்பது காேவrயின் எழுதப்படாத சட்டம்!
(இன்று தானா அதிசயமாய் ேபாட்டிருந்த சுடிதாைரயும் அலசிப் ேபாடுேவன்?’ எல்லாம் என் ேநரம்!) ெநாந்துேபாய் அம"ந்துவிட்டாள். ேதாட்டத்தில் இருந்து வந்தவன்,
"ேபபி… கதைவத்திற!" கூடத்தில் மாமனா", ைமத்துன"கள் எல்ேலாரும் இருந்ததால் அைமதியாகேவ அைழத்தான். (ேபா! நH வர ேவண்டாம்! ெவளியிேலேய இரு! திறக்க முடியாது!) கதவு திறக்கப்படாமல் இருக்க,அப்பா வந்துவிட்டா".
"பாப்பா… கதைவத் திற! மாப்பிள்ைள ெவளிேய நிற்கிறா" பா"!" அவள் மூச்சுக்கூட விடவில்ைல. (ஊைமக் ேகாட்டான்! உள்ள வந்து வச்சுக்கேறன் இரு!) என காண்டானாலும் மாமனாrடம் விட்டுக் ெகாடுக்க முடியாமல்,
"குளிக்கிறா ேபால மாமா!" என சிறு சமாளிப்புடன் கூடத்தில் ேபாய் அம"ந்துவிட்டான். ேமலும் பத்து நிமிடங்கள் கழித்து மீ ண்டும் கதைவ தட்ட... (பாரதி! இப்படிேய எவ்வளவு ேநரம் இருப்பாய்? உன்னாலும் ெவளிேய ேபாக முடியாது! ெராம்ப பண்ணாமல் அவைன உள்ேளவிட்டால் தாஜா ெசய்தாவது சாவிைய வாங்கலாம்) புத்தி விழித்துக் ெகாள்ள,திறந்துவிடலாம் என்ற முடிவுக்கு வந்திருந்தாள். அதற்குள்,
"ேபபி... ேபபி! கதைவத் திற..' என பாண்டியன் சற்று கடுைமயாகச் ெசால்ல, முகுந்தன் வந்துவிட்டான்.
"பாப்பா!" (இவனுக்கு வrந்து கட்டிக்கிட்டு எத்தைன ேப" வராங்க...) கடுப்புடன் ேலசாக கதைவ திறந்து தைலைய மட்டும் ெவளிேய நHட்டி, "குளிச்சிட்டு இருந்ேதன்!" என அசடு வழிய... "மாப்பிள்ைள ெராம்ப ேநரமா காத்திருக்கிறா"! இனி அவ" இருக்கும் ேபாது கதைவ இப்படி தாழ் ேபாடாேத!" என இலவச அறிவுைர ேவறு ெகாடுத்துச் ெசன்றான். அவைள தள்ளிக்ெகாண்டு உள்ேள வந்தவன்,
"எவ்வளவு திமி" இருந்தால் என்ைன ெவளியில் நிற்க ைவப்பாய்?” என உறுமியபடி மைனயாைளத் தூக்கி கட்டிலில் ேபாட்டு அவள் மீ து பட"ந்து கன்னம், கழுத்து, காது என கடித்து ைவத்தான். வலியும்,கூச்சமும் ஒன்றாய்த் ேதான்ற, வசமாக சிக்கிக் ெகாண்டதால் எதி"ப்பதற்குக் கூட வழியில்லாமல்,
"சாr பாண்டியன்! ப்ள Hஸ்.. ப்ள Hஸ்...” எனக் ெகஞ்சியபடி ேபாராடிக் ெகாண்டிருக்க, அவனது ெபாருந்தாத டீஷ"ட் வடக்ேகயும், ெதற்ேகயும் அைலபாய்ந்து அவளது இளைமயின் வனப்புகைள எழிலுறக் காட்டி தன் பணிைய சிறப்பாகச் ெசய்தது.
கதவு தட்டப்பட, அவளிடமிருந்து விலகியவனின் பா"ைவ அவள் எழில் ேமனிைய விட்டு விலகவில்ைல. கணவனது ேமானநிைல உறுத்த ேவகமாக ஆைடைய சrெசய்து ெகாண்டு எழுந்தவளின் கரம் பிடித்து நிறுத்த, அருணாேவா,
"பாரதி! மாப்பிள்ைள ேதாட்டத்திலிருந்து வந்தாச்சாம். எங்க இருக்காருன்னு பா"த்து கவனிப்பாயாம், அத்ைத ெசால்ல ெசான்னாங்க...”
“ேகட்டுக்கடி! சrயா கவனிக்கலன்னா அத்ைதயிடம் ெசால்லிவிடுேவன்!" என
மூக்ேகாடு மூக்ைக உரசிச் சிrக்க, நறுக்ெகன அவைன கிள்ளினாள். "ஷ்!" என சத்தம் வராமல் கத்த,
"பாரதி! உள்ள என்ன தான் பண்ற...? எந்ேநரமும் கைத புத்தகத்ைதேய படிச்சுக்கிட்டிருக்காத... சீக்கிரம் அைத மூடி வச்சிட்டு வா! பாண்டியன் இருக்கும் வைர இைதெயல்லாம் ெகாஞ்சம் மூட்ைட கட்டி ைவ!"
“வேரன் அண்ணி… விடுங்க பாண்டியன்!" அவனிடம் இருந்து ெபரும் பாடுபட்டு விலகி... ஒன்றுேம நடவாத ேபாதும், எல்லாம் முடிந்தது ேபால் ஒரு எழில் ேகாலத்தில் இருக்கிேறாம் என்பது ெதrயாமல் ேவகமாகக் கதைவ திறக்க, அருணா அதி"ந்துவிட்டாள்.
"அடிப்பாவி! பாண்டியைன பிடிக்கேவ பிடிக்காதுன்னு ெசான்ன... இது தான் உன் பிடித்தமின்ைமயா? நல்லா இருக்குடி! ெரண்டு நாள் பிrவிற்ேக இப்படி ேநரம் காலம் இல்லாமலா? ஒருேவைள வாரம் முழுைமையயும் இந்த இரண்டு நாளில் ஈடுகட்டிவிடுவது தான் உங்கள் வழக்கேமா?" கண் சிமிட்டி சிrக்க..
"ஐேயா! அண்ணி அப்படிெயல்லாம் ஒன்னும் இல்ல.." என்றவளுக்கு ெவட்கமும், தவிப்பும் கூடிக்ெகாண்டு ேபாக, நாத்தனாைர ேகலி ெசய்ய வாய்ப்பு கிைடத்தால் சும்மா இருக்க முடியுமா? எனக் கங்கணம் கட்டிக் ெகாண்டவள் ேபால்,
"சும்மா ெசால்லாத பாரதி! சrயான ேகடி நH... ெகாஞ்சம் இைடெவளி கிைடத்தால் ேபாதுேம? படிச்ச புள்ைளகிட்ட இருந்து நிைறய கத்துக்கணும் ேபாலேவ..."
"ப்ள Hஸ் அண்ணி… என் மானத்ைத வாங்காதHங்க..." அழுைகேய வந்துவிடும் ேபால் இருந்தது பாரதிக்கு. இதுவைர இவள் தான் அைனவைரயும் ேகலி ெசய்து கதறடித்திருக்கிறாள், இன்று தான் வசமாக மாட்டியிருக்கிறாள் பாவம். மைனவி படும்பாட்ைட சுவற்றில் சாய்ந்து நின்று ரசித்துக் ெகாண்டிருந்தான் அவள் கணவன்.
'மூணு வயசு புள்ைளக்கு அம்மா நான்! நH கத்துக்குட்டி... அவசர ேகாலமா வந்து காட்சி ெகாடுத்துவிட்டு ஒண்ணுேம நடக்கைலங்கிற... ஃபிராடு! முதல்ல இத பவித்ராவிடம் ெசால்லணும்! அப்புறம் ேமனகா அக்கா! அவங்க தான் உன்ைன நிைனத்து ெராம்பவும் பயந்து ேபாய் இருந்தா"கள். பரணில் இருந்து நH இறக்கிவிட கூப்பிடும் ேபாேத நான் ேயாசித்திருக்கணும்..."
"நாசமாப்ேபாச்சு! என்ைன நம்புங்கண்ணி!” ெபrய நH" மணிகள் கன்னம் ெதாட்டுவிட்டது. "பாரதி, இது ஒன்னும் தப்பில்ைலஏன் இப்படி விளக்கம் ைவக்கிறாய் !?நH இப்படி சந்ேதாஷமா பாண்டியேனாடு ஒன்னு மண்ணா இருக்கணும்னு தான் நாங்களும் விரும்புகிேறாம்"!
(நH எப்படி ெசான்னாலும் நான் நம்பமாட்ேடன் சr விடுஇது எங்கும் நடப்பது தான்!) என்பது ேபால தான் ெசான்னாேள ஒழிய நாத்தனாைர நம்பவில்ைல என்பைத பகிரங்கமாகேவ பதிவு ெசய்தாள் அருணா. "பாரதி, அவ" சட்ைடயில் பயங்கர கவ"ச்சியா இருக்க, சாப்பிடவரும் ேபாது மாத்திக்கிட்டு வா. இப்படிேய வந்துடாேத!
"கவ"ச்சியா இருக்ேகனா? என்ன சில்க் ஸ்மிதா ேரஞ்சுக்கு ெசால்லிட்டுப் ேபாறாங்கஎன "..., தன் பிம்பத்ைத கண்ணாடியில் பா"த்தவளுக்கு புrந்தது அண்ணி ஏன்
!
தன்ைன நம்பவில்ைல என்பதுேதாளில் வழிந்த சட்ைடைய சr ெசய்தவள் தன் ேவைலைய காட்டும் என்பைத ேயாசிக்காமல்
.
அது முன்ேன இறங்கி
.தான் இவ்வளவு ேநரமும் நின்றிருக்கிறாள்
"ஐேயாஎல் !மானம்ேபாச்ேச !லாம் உன்னால் தான்!' கணவனின்சட்ைடையப் பிடித்து உலுக்கஅவேனா .., "எனக்கும், உன் அண்ணி ெசான்னதுக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்ல.நான் உன்ைன எதுவுேம பண்ணலடி!” என சிrக்க,
"ேபசாத. ெகான்றுவிடுேவன்நான் எப்படி எல்ேலாைரயும் பா"ப்ேபன் !?'என தளி" கரம் ெகாண்டு அவன் மா"பில் குத்திக்ெகாண்ேட அழுைகயும் கண்ணருமாய் H பிதற்ற...
"ஷ்ெமதுவாடி !. ெவளிேய ேகட்கப் ேபாகுதுஎன்றவனால் சிrக்காமல் இருக்க .முடியவில்ைல "எல்லாம் உன்னால் தான்சிrப்ெபன்னடா ேவண்டிக்கிடக்கு !?" அந்த ேபாlஸ்காரைனேய அடி விளாசிக் ெகாண்டிருந்தாள். “பாரதி, ெமதுவாேபச ..◌ு...உன் அப்பா காதில் விழப்ேபாகுது !” "விழட்டும் உன்ைனப்பற்றி ெசால்ேறன்"! "இருக்கும் ெகாஞ்ச நஞ்ச மானத்ைதயும் நHேய கப்பல்ல ஏத்திடு” "ேடய்உன்ைன !…' "ஷ்"...! "என்ைன ெகாைலகாr ஆக்காேத"...
"!
அவள் கத்திக் ெகாண்ேட இருக்கஇவன் பாரதி ...… பாரதி… என ஏலம் ேபாட்டுக்ெகாண்ேட இருக்கஅப்பத்தாவும் அருணாவும் இந்த சட்ெடன நின்று ேபானது
...
...கூத்ைதெயல்லாம் கூடத்தில் இருந்து ேகட்க
.சத்தம் "என்ன உங்க ேபத்தி சத்தத்ைதேய காணும்?ைககலப்பாகியிருக்குேமா?" "அடிப்ேபாடிகூறுெகட்டவேள !, என் ேபரன் அவள் வாைய மூடிட்டான்". (அட ெவட்கம் ெகட்ட கிழவிேயஎன ெவட்கம் விரட்ட ஓடிவிட்டாள்
(!
.அருணா அப்பத்தா ெசான்னது ேபால், ெசால்லிச் ெசால்லி பா"த்தவன் இவள் நிறுத்தப் ேபாவதில்ைல எனத் ெதrந்ததும், தன் அழுத்தமான அதரங்கள் ெகாண்டு அந்த ெசப்பு இதழ்கைள சிைற பிடித்திருந்தான். ெவற்று இைடைய வசதியாகப் பற்ற, வாகாக வழிவிட்டது அவன் ெவள்ைள நிற டீ ஷ"ட். அதி"ந்து விழித்த ேபாதும், விலக்கேவாவிலகேவா
...
ேதான்றாமல் நின்றாள்.
அவைள விட்டு ெமல்ல விலகியவன், பீேரா சாவிைய அவளிடம்ெகாடுத்து, "ட்ெரஸ்ைஸ மாத்திக்ேகா ேபபி!" என சின்ன சிrப்புடன்ெவளிேயறிவிட்டான். ஏேனா ெவகு ேநரத்திற்கு ஏதும் ேதான்றாமல் சிைலெயனஅம"ந்திருந்தவள், ெம ல்ல தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டுகண்ணாடியில் தன் அதரங்கைள பா"ைவயி ட அந்த சிவந்த இதழ்கள்நடந்தது நிஜம் தான் எனக் கட்டியம் கூறின.
அவ்வளவு தான், அடங்காபிடாr பாரதி விழித்துக் ெகாண்டாள். (ெபாறுக்கி! ெபாறுக்கி... சான்ஸ் கிைடத்தால் ேபாதும்! வரட்டும் இன்றுஒரு வ லி ெசய்கிேறன்!) என சினந்து ெகாண்டிருக்க, அவள் மனேமாகிழித்தாய் என ைக ெகாட்டி சிrத்தது.
(நாேன அருணா அண்ணியால அரண்டு ேபாயிருந்ேதன் அந்த ேகப்லஇவன் ேவ ைலைய காட்டிட்டான். இவனிடம் ெகாஞ்சம்ஜாக்கிரைதயாகேவ இருக்கனும்! இ ல்ல, சந்தில் சிந்து பாடிவிடுவான்அடாவடி ஆட்டக்காரன்!) முகம் திருப்பிக் ெகா ண்டவள் ெவகு சீக்கிரேமஇயல்புக்கு திரும்பிய ேபாதும் அைறைய விட்டு ெவளி ேயெசல்லவில்ைல.
தனியாக மாட்டினால் மூன்று அண்ணிகளும் இவைள ேகலி ெசய்ேதேதாரணம் கட்டிவிடுவா"கள் எனும் பயம் தான். எதற்கு வம்ெபன்று பாரதிகதைவ தாழ் ேபா டவில்ைல.
அைறக்குள் நுைழந்த பாண்டியன் அவைளத் ேதட, ெமத்ைதயில் குப்புறபடுத்து காலாட்டியபடி கைத படித்துக் ெகாண்டிருந்ததிேலேயஇயல்பாகிவிட்டாள் எனத் ேதான்றவும்.
"பாரதி! இங்கு வா!" எனும் அைழப்புடன் அவளுக்கு எதிேர இருக்கும்சிறிய ேமா டாவில் அம"ந்து ெகாண்டான். (வில்லங்கம் பிடித்தவன்வந்துட்டானா? அலுப்பு ேதான்றினாலும் அப்படிெயல் லாம் இவன்கூப்பிட்டதும் ேபாக முடியாது அவ்வளவு அவசரெமன்றால் அவேன வரட்டும்!)
"ஒரு நிமிஷம் பாண்டியன்!" என மீ ண்டும் புத்தகத்திற்குள் புகுந்துெகாண்டாள். இ வைன ெவறுப்ேபற்ற ெசய்தது தான் என்றாலும் தன்ைனமறந்து அந்த கைதேயா டு ஒன்றிவிட்டாள்.
தாலி ெசயிைன எடுத்து கடித்துக் ெகாண்ேட படிக்க, (நகம் கடிப்பைதநிறுத்தியவள் புதிதாக இைத ஆரம்பித்திருக்கிறாளா?) குைறந ைகயுடன்அவன்அவைளப் பா"க்க ெதாடங்கிவிட்டான்( அவள் என்ன கண்காட்சி
யா? வச்ச கண் வாங்காம பா"க்கிற! உனக்கு ேவணும்னா அவள்கண் ெகாள்ள காட்சியா இருக்கலாம், எங்க ளுக்கு கண்றாவியாஆகிறதுக்குள்ள அவைள எழுப்பிடு... ெசால்லிட்ேடன்! )
சட்ெடன எழுந்து அம"ந்தவள் மீ ண்டும் ெசயிைன முறுக்கி இதழில் சிறுமுறுவ ல் ேதான்ற தன் படிப்ைப ெதாடர... அவேனா அவளது முகமாறுதல்கைளயும், அ ங்க அைசவுகைளயும் விழி தட்டாமல் பா"த்துக்ெகாண்டிருந்தான். (ஏதாவது திrலிங் சீனா இருக்குேமா? இப்படி லுக்விடுறா!)
மீ ண்டும் ெமன் முறுவல் படர பைழய நிைலக்ேக திரும்பி வசதியாககுப்புற படுத் துக் ெகாண்டு தாைடயில் ைகைவத்து ஒரு தாள லயத்துடன்தன் வாைழத்தண்டு கால்கைள ஒன்ேறாெடான்று தட்டியபடிேய படிக்க,எதிேர அம"ந்திருந்தவனுக்கு ம் வசதியாகத் தான் இருந்தது. ைநட்டியின் முன்புற ெநகிழ்வும், நHண்ட வளவளப்பான கால்களும்ேபாைத ஏற்ற தான் ெசய்தன. (மறுபடியும் முதல்ல இருந்தா... கண்ைணசிமிட்டுடா பக்கி! படிக் கிறவங்க எங்கைள தப்பா நிைனச்சுடுவாங்க!! ...எங்களுக்கு இப்பேவ கண்ைண கட்டுேத!)
ஒருவழியாக 30 நிமிடங்களுக்கு பிறகு புத்தகத்ைத மூடி ைவத்துவிட்டுஎழுந்தா ள். ஏேனா அவைள பா"த்துக் ெகாண்டிருந்ததில் அவனுக்கும்ேநரம் ேபானேத ெத rயவில்ைல (விளங்கிடும் ...)
"இப்ேபா வrங்களா ேமடம்!" எந்த ேகாபமும் இன்றி புன்னைக தவழேகட்க,
"சாr... பாண்டியன்! ெசம ஸ்ேடாr! முடிக்காமல் ைவக்கமுடியவில்ைல... இவ் வளவு ேநரமும் இங்ேகயா இருந்தHங்க, வசதியாகெமத்ைதயில் இருந்திருக்கலா ேம?" உண்ைமயான அக்கைறயுடன் தான்ெசான்னாள். (ஆமா! பக்கத்தில் வசதியாக இருந்தாலும் ெதாடவிட்டுட்டுதான் மறுேவைல பா
"ப்பாய்! ேபச்சில் ஒன்னும் குைறச்சலில்ைல)
"இதுேவ வசதியாக தான் இருந்தது ேபபி!" அவன் உள்குத்துபுrந்திருந்தால் அடு த்த சண்ைடக்கு தயாராகியிருப்பாள். நல்லகாலம்அவ்வளவுக்கு சூட்சம புத்தி இ ல்லாததால் இவள் அடிகளில் இருந்துபாண்டியன் தப்பித்தான்.
"காைல தூக்கி இங்கு ைவ ேபபி!" எனத் தன் ெதாைட தட்ட... "எதுக்கு பாண்டியன்?" "ெசால்வைத ெசய்டி! ஒரு நிமிஷம்னு 30 நிமிசத்ைத ஓட்டிட்டு ேகள்விேவறு?" சிறு சீற்றம் அவனிடம். மறுப்பின்றி அவன் ெதாைடயில் பாதம்அழுத்தி நிற்க, ெமல்லிய, அேதசமயம் கற்களும் ஆங்காங்ேகமணிகளும் ைவத்து அழகுற வடி வைமக்கப்பட்ட ெகாலுைசேபாட்டுவிட்டான். "வாவ்! அழகா இருக்கு பாண்டியன்! எங்கு வாங்கின H"கள்?" அப்பட்டமாகஆச்சr யத்ைத ெகாட்டியது அவள் விழிகள். "ம்... உங்க ஊ" சந்ைதயில்!" என்றபடி அடுத்தைதயும் மாட்டியவன்,
"ஏய் ேகடி! உனக்காகத் தான் பா"த்துப் பா"த்து வாங்கியிருக்ேகன். இைதகழட்டி ைவக்கும் நிைனப்ைப எல்லாம் மூட்ைட கட்டி ைவத்துவிடு.எப்ேபாதும் கழட்டக் கூடாது ேபபி! ெகாலுசு இல்லாமல் நன்றாகேவஇல்லடி! நH நடக்கும் ேபாது அந்த ெசல்லச் சிணுங்கல் ேகட்க இதமாகஇருக்கும்." என மணிகைள சுண்டிச் சிrத்தா ன்.
'ேதங்க்ஸ் பாண்டியன்!' என தன் மூக்ைகயும் கண்கைளயும் சுருக்கி,அவனின் க ன்னம் கிள்ளி ெசான்ன ேதங்க்ஸ் மனைத மயக்கத்தான்ெசய்தது.
"ஏன் ேபபி அவ்வளவு சுவாரஸ்யமா வித விதமான ேபாஸில் இருந்துபடித்தாேய
,அது ெராமான்டிக் ஸ்ேடாr தாேன?' கள்ள சிrப்பு அவனிடம்.
"இல்ைலேய! அது லவ் ஸ்ேடாr தான்! அங்கங்கு ெதளித்துவிட்டா"ேபால் ெகா ஞ்சம் ெராமான்ஸ் இருக்கும் அவ்வளவு தான்." என்றாலும்கண்கள் அவைன சந் திக்க மறுத்தன.
"ெராமான்ஸ்னா எப்படி? சிறு தHண்டல், முத்தம் இப்படியா? இல்லஆங்கில நாவ ல் ேபால் அப்படி அப்படிேயவா?" என புருவம் உய"த்த,அவனது ேகள்வியில் தி ைகத்தாலும், சட்ெடன சமன் ெசய்துெகாண்டவள்,
"நHங்க இங்கிlஷ் புக்ெகல்லாம் படிப்பீ"களா பாண்டியன்?"
"என்னடி இதுக்ேக இப்படி மிரண்டு விழிக்கிற? ேபாlஸ்காரன்இங்கிலிஷ் புக் படி க்க கூடாதா?" என கூ"ந்து ேநாக்கி,
"உனக்கு எல்லாம் ெதrயும் தாேன? ேகடி! இருந்தும் என்ைன தவிக்கவிடுகிறாய் ...? எவ்வளவு தூரத்திற்கு தான் ேபாறன்னு பா"க்கிேறன்?" ேகாபேமா? என அவைன ஆராயும் முன்னேம அவன் இதழ்கைடயில்சன்ன சிrப்பு வந்திருந்தது.
"இல்ல பாண்டியன்! நான் ெராமான்டிக் சீெனல்லாம் கட்பண்ணிட்டு தான்படிப்ேப ன் ெதrயுமா?' அப்பாவி ேபால் முகத்ைத ைவத்துக் ெகாள்ளேகாபம் முற்றிலுமா க வடிந்திருந்தது அவனிடம்.
"நம்பிட்ேடன்... நம்பிட்ேடன்! படிக்கும் ேபாது நH ெகாடுக்கும் rயாக்சைனைவத் ேத என்ன சீன்னு ெசால்லிடுேவன் என்னிடேமவா? இந்த கைதயில்ஒரு ேமட்ட" சீன் இருந்துச்சு தாேன?' என கண் சிமிட்ட,
"ச்சீ... அெதல்லாம் இல்ல!" என வாய் ெசான்னாலும்கண்டுபிடித்துவிட்டாேன எ ன்னும் பிடிபட்ட உண"ைவ காட்டின கண்கள்.அவன் கண்டு ெகாண்டான்!
"ெபாய் ெசால்லாதடி! நH உதைட அழுத்தி, ஒரு விரலில் ெசயிைனமுறுக்கி பிடித் து. அைசயாமல் இருந்து படித்தாேய... அப்ேபாது தான் அந்தசீன்!"
"பாண்டியன்! ெட"டி ஃெபல்ேலா!' என தைலயைணைய தூக்கி அவன்மீ து எறிய,
"கத்தாதடி. உன் வட்டில் H சும்மாேவ எல்ேலாருக்கும் கற்பைன வளம்ெகாஞ்சம் அ திகம் தான். யா" காதிலாவது விழுந்தால் உனக்குத் தான்கஷ்டம்! எத்தைன ரவு ண்டுன்னு ேகட்கப் ேபாறாங்க..." அட்டகாசமாய்சிrத்து ைவக்க,
"குரங்ேக! ெகாஞ்ச ேநரம் வாைய மூேடண்டா!" என அவைன அடித்துக்ெகாண்டி ருந்தவளுக்கு ெதrயவில்ைல தான் அவன் மடியில்இருக்கிேறாம் என்பது. "ஒய்! ேகாபம் வந்துவிட்டால் மrயாைத ெதrயாது... சூழல் மனதில்பதியாது... எதிராளி என்ன நிைலயில் இருக்கிறான்?... அவனிடம் நாம்எப்படி சிக்கியிருக்கி ேறாம்... என்பெதல்லாம் ெதrயாது... இல்லரதிக்குட்டி?" அவனது ரதிக்குட்டியி ல் விழித்துக் ெகாண்டவள்அவனிடமிருந்து விடுபட முயற்சிக்க.
"ேபசாமல் உட்கா"! உன்ைன கடித்து சாப்பிட்டு விடமாட்ேடன்!" அடங்கியகுரலி ேலேய ெசான்னவன்,
"ரதி! நம் வட்ைட H விட இங்கு ெகாஞ்சம் தள"வா... சந்ேதாசமா தாேனஇருக்க?" என விழி பா"க்க,
"ம்! இது என் ரூமில்ைலயா அதான்!" என கன்னம் குழிய சிrத்தவளின்முகத்ைத
தாங்கியவன்,
"இங்கு அப்ேராச் பண்ணினா அலுச்சாட்டியம் பண்ணாமல் அடங்கிஇருப்பியா ரதி ?" ஏக்கமாய் ேகட்க... முகம் சுருங்கி அவள் ெவளிேயெசல்ல எத்தனிக்க, ஆழ்ந்த மூச்சின் மூலம் தன்ைன சமன் ெசய்துெகாண்டவன் மீ ண்டும் துள்ளலுடன்,
"கண்ணாடியில் சrபா"த்துவிட்டு ேபா! ஒன்றுக்கு ஆறு கண்கள் உன்ைனஆராயு ம்! என் மானத்ைதயும் ேச"த்து வாங்கிவிடாேத! பாவம்டீ நான்!ஒன்னும் ெசய்யா மேலேய உன்னிடம் தண்டைன அனுபவிக்கிேறன்..."என பrதாபமாய் முகத்ைத ைவத்துக் ெகாண்டவனுக்கு உதடு சுழித்துெசன்றாள்.
சாப்பாட்டு ேநரம் கைலகட்டியது. "இப்படி பந்தியில் இருந்து சாப்பிடுவது தனி சுகம் தான்!' அனுபவித்துெசான்ன பாண்டியனிடம்,
"இன்று நம் திருவிழாவில் கச்ேசr இருக்கு! பா"க்க ேபாகலாமாமாப்பிள்ைள!" ேகட்டது முகுந்தன் தான்!
ேமனகா மட்டுமல்ல பரதனும், ஆதவனும் கூட அதிசயமாகத் தான்பா"த்தன". (யாrடமும் அதிகம் ேபசாதவன், புதிதாக திருமணமாகிவட்டிற்கு H வந்திருக்கும் மாப்பிள்ைளயிடம் இப்படிக்ேகட்டது அதிசயமாகதான் இருந்தது. முகுந்தைனப் ப ற்றி ஒருவருக்கும் ெதrயவில்ைல,பாரதிையத் தவிர... அவள் மீ து அதிகப்படி பாசம் ெகாண்டவன் என்பைதபாரதி மட்டுேம கண்டு ெகாண்டிருந்தாள்.
"ேபாகலாம் மச்சான்!' ஒப்புதலாய் தைலயாட்டினான் பாண்டியன். தங்கள் அைறக்குள் வந்ததும்,
"உன் அண்ணனுக்கு அறிேவ இல்லடி! கல்யாணமாகி முழுசா ஒரு மாசம்கூட முடியல, வட்டில் H கச்ேசr பண்றைத விட்டு அதற்குள் எவனாவதுெவளிேய கச் ேசr பா"க்கப் ேபாவானா?" என கடுப்படிக்க...
"என் அண்ணனுக்கு அறிவு மட்டுமில்ல... என் மீ து அன்பு, பாசம்,அக்கைற எல் லாேம கூடுதல் தான்! அதனால் தான் உங்கைளக்கடத்திகிட்டுப் ேபாகுது! வந்ததி ல் இருந்து நHங்கள் அைறக்குேளேயஇருந்தால் என்ன நிைனப்பா"களாம்?" கண் சி மிட்டி சிrப்பது அவள்முைறயாற்று.
"ஏய்! இெதல்லாம் அநியாயம். குடும்பேம இப்படி வில்லங்கமாஇருக்கீ ங்கேள? நான் ஒண்ணுேம பண்ணலடி!"
"நHங்க சத்தியம் ெசய்தால் கூட யாரும் நம்பமாட்டாங்க பாண்டியன்!அண்ணன் வ ந்து கூப்பிடுவதற்குள் ெவளிேய ேபாயிடுங்க!" எனகலகலத்தாள்.
அவனும் "புக்ைகேய படித்துக் ெகாண்டிருக்காமல் தூங்கு ேபபி!" எனக்கன்னம் கி ள்ளி ெசன்றுவிட்டான்.
பரதேனா பகல் முழுவதும் ஓடி ஓடி ேவைல பா"த்து அசந்து தூங்கும்மைனவி ைய பா"த்து ரசித்துக் ெகாண்டிருந்தான்.
முதல் வருட திருவிழாவின் ேபாது அதிகப்படியான ேவைலப் பளுைவதாங்க மு டியாமல் அவள் அழுதது நியாபகம் வர, (எல்லாவற்றிற்கும் பழகிவிட்டாய் இல்ைலயா பவி!) ெமன் முறுவலுடன்தைலய ைணயின் மீ து இருந்த காைல ,இதமாக பிடித்து விடத்ெதாடங்கினான். ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்தவளுக்கு ெதrயவில்ைல. ெமல்ல தன்ைனஅறியாம ல் அழுத்தத்ைத கூட்டிவிட்டான் ேபாலும், தூக்கம் கைலந்துஎழுந்து ேபந்த விழி
த்தவள், காலருகில் இருக்கும் கணவைனப்பா"த்ததும், ஒன்றும் புrயாமல், "என்ன பரத்?" எனப் பதற, "தைலயைண!" அவனது தைலயைணயில் தான் கால் ைவத்துக்ெகாண்டிருந்த தால் ேவகமாக கால்கைள எடுத்துக் ெகாண்டாள். அவனும்அைத எடுத்துக் ெகா ண்டு ஒன்றுேம நடவாதது ேபால் நல்ல பிள்ைளயாய்படுத்துவிட்டான்.
மாமியா" வட்டில் H கவனிப்பு தடபுடலாக இருந்தாலும் மாமியா"எைதேயா ெசால் ல முடியாமல் தவிக்கிறா" என்பைத கண்டு ெகாண்டதுஅந்தக் காவலனின் கண் கள். உற்று கவனிக்க, பிரச்சைன பாரதி தான்என்பதும் ெதளிவாக புrய அனுவிற் கு சாப்பாடு ஊட்டிக்குெகாண்டிருந்தவளிடம் வந்தவன்,
"பாரதி! எனக்காக ஒன்னு ெசய்வாயா?" "அது நHங்க ேகட்கும் விஷயத்ைத ெபாறுத்தது பாண்டியன்!" (அடங்காப்பிடாr!) "ஏன்டீ இப்படி திமிராேவ நடந்துக்கற? முடியல... இேதா பா"! என்மைனவி எப்ப டிெயல்லாம் இருக்கணும்னு முன்ன" ெசான்ேனேனா அதில்பாதிையயாவது இந் த ெரண்டு நாட்களுக்கு ெசய்!
ெசாந்த பந்தெமல்லாம் வருவாங்க அழகா புடைவ கட்டிக்ேகா... நல்லாஅலங்கா ரம் பண்ணிக்ேகா... புதுப் ெபாண்ணா லட்சணமா இரு! முதலில்இந்த ெமட்டிைய ேபாடு! அங்கு ேபாய் கழட்டிக்கலாம்." ேகாபத்ைதஅடக்கி அைமதியாகேவ ெசா ன்னான்.
பாண்டியனின் ேபச்ைச ேகட்டால் அவள் பாரதி இல்ைலேய! அவள் சுயம்காணா மல் ேபாய் விடாதா?
"அெதல்லாம் முடியாது! வட்டில் H எல்ேலாைரயும் கன்வின்ஸ் பண்ணிவச்சிருக்
ேகன் நHங்க புதுசா ஆரம்பிக்காதHங்க பாண்டியன்!"
"கிழித்தாய்! எல்லாம் எனக்கு பிடிக்காதுன்னு ெசால்லிவச்சிருக்க...அவங்க என் னிடம் ெசால்லவும் முடியாமல் ெமல்லவும் முடியாமல்முகத்ைத முகத்ைதப் பா"க்கிறாங்க!" ேகாபமாகேவ கத்திவிட்டான்.
"ப்ள Hஸ் பாரதி உன் சந்ேதாஷத்துக்காக அடுத்தவ"கைள கஷ்டப்படுத்தாத.ெரண் டு நாள் தாேன?" ெகஞ்சுதலாய் முகம் பா"க்க, (இவனுக்காகன்னுெசான்னான்... கைடசியில் அம்மாவுக்காகவா?) மறுக்க முடி யாமல்தைலைய ஆட்டி ைவத்தாள்.
அவன் ெசான்னைதெயல்லாம் ெசய்து ேதவைதயாய் நின்றவைள பா"த்தேபாது தான், இது தனக்கு தாேன ைவத்துக் ெகாண்ட ஆப்பு என்பதுபுrந்தது பாண்டியனு க்கு. பாவம் தான்! மைனவிைய விட்டு கண்கைளஎடுக்க முடியாமல் மருகினான் .
ேபாதாக்குைறக்கு கணவைன கவனிக்கிேறன் ேப"வழி என ஊ"ெமச்சுதலுக்காக உரசி உரசி அவைன கதறடித்தாள்.
"ஏய்! திமிரா? சும்மா ெவறுப்ேபத்திகிட்டு இருக்க? நH என்ைனகவனிக்கேவ ேவண் டாம். விலகிேய இரு!" சிrத்த முகமும் ேகாபக்குரலும். இவனுக்குத் தான் இெத ல்லாம் வசப்படும்!
"என்ன மாமா...? நHங்க தாேன புதுப் ெபாண்ணா லட்சணமாநடந்துக்கணும்னு ெசான்னிங்க?" கண் சிமிட்ட,
"நல்லா தான் நடிக்கிற! ஆனால் நான் இைத நடிப்பாக ஏற்கமாட்ேடன்!"உட்ெபா ருள் ைவத்து ேபச...
"அப்படியா?" (உன்னால் முடிந்தைத பா"த்துக் ெகாள்!) என்னும் எள்ளல்தான் அது.
ேகாவிலுக்கு ெசல்வது... விருந்து உபச்சாரம் என அடுத்தடுத்து ெபாழுதுேவகமா க ஓடினாலும், வடு H முழுவதும் ஆட்கள் நிைறந்திருந்ததால்மைனவியின் கூந்த ைலக் கூட ெதாட முடியாமல் தடுமாறினான்.
ேமாகம் தைலக்ேகற இேதா அேதா என ெபாழுைத ெநட்டி தள்ள, ஒருவழியாய் இரவு சாப்பாடு முடிந்து பாதி கூட்டம் ேகாயிலுக்கும் மீ திப்ேப"ஆடல் பாடல் நிக ழ்ச்சிக்கும் ெசன்றுவிட, அவன் ேவண்டிய தனிைமகிைடத்தது. ஆனாலும் அவள் வரவிற்காக காத்திருக்க ேவண்டியிருந்தது. (இந்ேநரம் என் வெடன்றால் H இவைள எப்ேபாேதா தூக்கி வந்திருப்ேபன்சாகடிக்கி றா...)
அவளது வரவிற்காகேவ காத்திருந்தவன் அைறயினுள் நுைழந்தவைளஇழுத்து அைணத்துக் ெகாள்ள... எப்ேபாதும் ெசால்லும் ஒேரடயலாகான' விடுங்கள் பா ண்டியைன' இன்று காேனாம்... (அதிசயம்தான்!)
"அழகா இருக்க ரதிக்குட்டி!" மூக்ேகாடு மூக்ைக உரசிக் ெகாஞ்ச... "ேதங்க்ஸ் பாண்டியன்! இப்ேபாதாவது ெசால்லணும்னு ேதாணுச்ேச..."அவன் ேதாள் பற்றி சிrத்தாள். (பாண்டியா இன்று உன் காட்டில் மைழ வர அதிக வாய்ப்பு இருக்கும்ேபாலேவ... இவ ேகடி, ெகாஞ்சம் ஜாக்கிரைதயாேவ இரு. ேவறு ஏதாவதுதிட்டம் ைவத்திருக் கப் ேபாகிறாள்...) மனேம ெரண்டு பக்கமும் நின்றுவாதிட்டது.
"என்னடி ெசய்ய? வடு H முழுவதும் ஆட்கள்... பா"ைவயால் கூட உன்ைனவிழுங் க முடியல... கூட்டுக் குடும்பம் ெராமான்ஸ்க்கு கஷ்டம் தான்ேபபி! பாவம் உன் அண்ணன்கள்..." ேபாலியாக வருந்த...
"ேபாதுேம... உங்களுக்கு பண்ண ெதrயலன்னு ஒத்துக்ேகாங்கபாண்டியன்! நHங்க அடிதடி ஆஃபீஸ", தனியாக இருந்தாலும் சண்ைடதான் ேபாடுவங்க!" H என அவ ன் கரம் விலக்க...
"பாரதி?! உனக்கு ஒண்ணுமில்ைலேய, நH நல்லாத் தாேன இருக்க? இல்லஎதாவ து காத்து கருப்பு அடிச்சிருச்சா?" மைனவியின் ேபச்சில் மிரண்டுதான் ேபானான். அவேளா,
"ெசான்ேனனா... நHங்க பச்சப்புள்ள பாண்டியன்! சமத்தா படுத்துத்தூங்குங்க..." எ ன அவன் ேதாள் தட்ட... (ஓ! என்ன தூங்க ைவப்பது தான்இன்றய திட்டமா? வாடி... வாடி நHயா நானான் னு பா"த்துவிடலாம்) "நான் ெரடி! வா ேபபி தூங்கலாம்!" "தூங்குவதற்ெகல்லாம் கூட்டு ேச"க்க கூடாது பாண்டியன்! அேதாடுஎனக்கு ஒரு முக்கியமான ேவைல இருக்கிறது... நான் படுக்கேலட்டாகும்!" என்றவள் மீ ண் டும் ஒரு புத்தகத்ைத தூக்கிவிட்டாள்.அவள் கரம்பிடித்தவன்,
"நிஜத்தில் மாமாேவாடு ெராமான்ஸ் பண்றைத விட்டு எதுக்கு இப்படிபுத்தகத்தில் இருப்பைத படிக்கப் பறக்கிற? வாடி ெசல்லம்! ஒரு முைறஎன்ேனாட ெப"ஃபாம ன்ைஸ பா"த்தால் ேபாதும் இந்த கைதெயல்லாம்ெதாட்டுக் கூட பா"க்கமாட்டா ய்." அவேளா எேதா அதிரடி நைகச்சுைவேகட்டது ேபால் விழுந்து விழுந்து சிrத் தாள்.
"ஏய்! இப்ேபா எதுக்கு இப்படி சிrக்கிற?" காண்டானான் பாண்டியன். "இந்த ஸ்ட்rக்ட் ஆபிஸ" லுக்கு தான் சூப்ப" பாண்டியன். ப்ள Hஸ்...ெராமான்ஸ் உங்களுக்கு ெசட்டாகைல விட்டுடுங்க! ேராட்டில் ேலகியம்விற்பவைன பா"த்த து ேபால் இருந்துச்சு..." என மீ ண்டும் சிrக்க...
"திமி" தாேன? ேபா! புத்தகத்ைதேய கட்டிக்கிட்டு அழு!" படுத்துவிட்டான். (அவ ெசால்வதில் தப்ேப இல்ல நH சுத்த ேவஸ்ட்!) (ேகாபம் வந்துடுச்சா?நல்லது!) என நிம்மதியாய் படிக்க உட்கா"ந்தாள். 10 நிமிடம் கூடமுடிந்திருக்காது,
"ஏய் ேகடி! இந்த கைத ெமாக்ைக தாேன? உன் முகத்தில் ஒருஎக்ஸ்பிரஷைனயு ம் காணும்?" (இவன் இன்னும் தூங்கைலயா?) "படிப்பெதல்லாம் ெராமான்டிக் ஸ்ேடாr... அடிக்கிறதுக்கு தான் புருஷன்,இல்ல டி?" நக்கலாய் ேகட்டவைன முைறக்க, "என்னடி முைறப்பு? இதுவைர ஒரு முத்தம் ெகாடுத்திருப்பாயா? அடியும்,குத்து ம் ஆயிரக்கணக்கில் வஞ்சகம் இல்லாமல் ெகாடுக்கிற..."
"இப்படி ெதாணெதாணத்தா நான் எப்படி படிப்பது?" "அப்ேபா படிக்காத!" "நான் படிப்பதில் உங்களுக்கு என்ன கஷ்டம் பாண்டியன்?" "நH இஷ்டமில்லாமல் இருப்பது தான் என் கஷ்டம் ேபபி!' (வம்பிழுக்கிறான் வாைய ெகாடுக்காேத...) "ரதிக்குட்டி! இப்படி விடிய விடிய ைலட் எrவைத உன் அருணா அண்ணிபா"த் தா எப்படி கற்பைன பண்ணுவாங்க ெசால்லு பா"க்கலாம்?" குறும்புகூத்தாடியது
அவனிடம். (ஐேயா! கிறுக்குத் தனமா ஏதாவது ேயாசித்துமானத்ைத வாங்குவாங்கேள...) மி ரண்டவைள ரசித்துச் சிrத்தவன்,
"நான் ெசால்லட்டுமா? இரைவயும் பகலாக்குவதால் தான், பகலிலும்..."அவைன ப் ேபசவிடாமல் தன் ெமன்கரம் ெகாண்டு வாய் மூடியிருந்தாள். "சr, நான் ேபசல! நH படி ேபபி!" என சிrத்தவைனப் பா"த்து முைறத்தவள்,வி
ைனேய ேவண்டாம் என விளக்ைக அைணத்துவிட்டாள்.அட்டகாசமாக சிrத்தவ ன்,
"ஏய் ேகடி! முதலிரவில் அழுகாச்சி ட்ராமா ேபாட்டாய், அப்படிேயகாய்ச்சல்காr யாய் கலக்கின... அப்புறம் ெகாதிக்கிற பாைல ெகாட்டிபதறடிச்ச, இப்ேபா படிப்பா ளி ேவஷம்... என் ேதைவ ெதrந்தும்ேவண்டுெமன்ேற கூத்தடிக்கிற.... இெதல் லாம் உன்ேனாட ெசாந்த ஐடியாதானா? இல்ல, புருஷைன எப்படி காண்டாக்குவ துன்னு கூகுளில் ேதடிகண்டுபிடிக்கிறியா?
இப்படி புதுசு புதுசா கைத பண்ற ேநரத்துக்கு மாமா நல்லவரு...வல்லவரு... காத ல் மன்னன்... ஸ்வட்... H ஸ்மா"ட்ன்னு ெகாஞ்சம்பாசிட்டிவா ேயாசிக்கலாம் தா ேன...?"
"என்ன ேதைவக்கு? நாம ேச"ந்து இருக்கப் ேபாறது ஒரு வருஷம் தான்!அதுவ ைர நல்ல நண்ப"களாக இருக்க முடியைலனாலும் எதிrகளாகஇல்லாமலிருந் தால் ேபாதும் பாண்டியன்!"
(என்ைன உன் கணவனா மட்டும் பா" ேபாதும். அப்ேபா தான் ெகாஞ்சமாவது ஒட்டுதல் வரும். இந்த நண்பன் எதிr ேவசெமல்லாம் ேவண்டாம். சுலபமா என்ைன கழட்டி விட்டு ேபாகலாம் என்னும் நிைனப்பா? அதுக்கு வாய்ப்ேபயில்ைல!)
"உனக்கு யாருடி பாரதின்னு ேப" வச்சது? இப்படி மடச்சாம்பிரானியாஇருக்க? எ ன்ேனாடு வாழ்ந்து பா". பிடிக்கைலன்னா பிrந்துவிடலாம்னுதான் ெசான்ேனன்! என்பைத நிைனவு படுத்திக்ெகாள். எத்தைனவருஷமானாலும் என்ேனாடு குடும் பம் நடத்தாமல் பிrைவ பற்றிேயாசிக்கேவ கூடாது ேபபி!
பாண்டியனுக்கும் ெபாறுைமக்கும் ெராம்ப தூரம்! ஆனால் உன்விஷயத்தில் என க்கு ெபாருந்தாத ெபாறுைமைய இழுத்து பிடித்துக்ெகாண்டிருக்கிேறன். ஏேனா உ ன்னிடம் அடாவடியா நடந்துக்க மனசுவரமாட்ேடங்குது." என மைனவியின் த ைல ேகாதி காதலுடன் விழிபா"க்க அைரயிருட்டிலும் அவன் கண்களில் ெதrந்த அன்ைபயும்,காதைலயும் அவளால் காண முடிந்தது.
(இவைன யா" லவ் பண்ண ெசால்றது? ஏன் இப்படி இம்சிக்கிறான்? நாம் ஏன் இவனுக்காக வருந்துகிேறாம்?) என தன் மீ ேத உண்டான ேகாபத்ைதயும் அவனிடேம காட்டினாள்.
"என் கனைவ காலி பண்றதுக்கு தாேன இப்படி சீன் கிrேயட் பண்றHங்க பாண்டியன்?" எrச்சலும் ேகாபமுமாய் ேகட்க, "புrயல!" "என்ன புrயல? என் அப்பாவாவது என்ைன படிக்க ைவக்க முடியாதுன்னு ேநரடியாகேவ ெசால்லிட்டா". நHங்க ஏமாத்தறHங்க பாண்டியன்! இப்ேபா ஏன் இப்படி சுத்தி சுத்தி வrங்க? என்ைன குடும்ப வாழ்க்ைகயில் கமீ ட் பண்ண ைவப்பதற்காகத் தாேன? எனக்கு ெதrயும்... நHங்க என்ைன படிக்க விட மாட்டீங்க."
லூசு மாதிr ஏதாவது உளராத பாரதி! நH படிக்கிறதுக்கும் இதுக்கும் என்ன சம்பந்தம்? வாரத்தில் ெரண்டு நாள் வரப்ேபாற, அப்ப... என்ேனாடு இருப்பதில்
என்ன பிரச்சைன? திருமணத்துக்கு பின் ெசக்ஸ் என்பது நா"மலான விஷயம் தாேன? இதில் என்ன தப்பு இருக்கு?"
"ம்... உங்களுக்கு எல்லாேம நா"மல் தான்! இப்ேபா வாரத்தில் ெரண்டு நாள்னு ெசால்வங்க, H இன்னும் ஆறு மாசம் கழிச்சு, ெராம்ப ேதடுது... இங்கிருந்ேத படின்னு ெசால்வங்க. H ஒரு வருசத்துக்குப் பிறகு, நH படித்தது ேபாதும். ஏன் இப்படி கஷ்டப்படுற? குடும்பத்ைதப் பா" ேபாதும்னு ெசால்வங்க H அப்படித் தாேன?"
"அப்படிெயல்லாம் எதுவும் ஆகாது பாரதி! என்ைன நம்பு!"
"நம்பமாட்ேடன் பாண்டியன். முதல் நாள் காேலஜுக்கு ேபாகும் ேபாேத, ேபாகணுமான்னு ேகட்டவ" தாேன நHங்க? உங்கைள பா"க்கும் ேபாது எனக்கு எந்த லவ் ஃபீலும் வரல... எப்ேபா படிப்ைப நிறுத்துவங்கேளான்னு H பயம் தான் வருது."
அவள் உண"வுகள் அவனுக்கு புrந்தது. அவளது பயமும் நியாயம் தான் என ேதான்றிவிட்டது. (படிக்க அனுப்பியதிேலேய என்ைன பற்றி புrந்து ெகாண்டிருப்பாள் என தவறாக எண்ணிவிட்ேடேனா? அவளுக்கு நம்பிக்ைக தரும் விதமாக நான் நடந்து ெகாள்வில்ைலேயா? ெராம்பேவ பயந்து ேபாயிருக்கா. முதல்ல இந்த பயத்ைத ேபாக்கணும், நம்பிக்ைகைய வரைவக்கனும் இப்ேபா அது தான் முக்கியம்!) ெதளிவாக முடிெவடுத்தவன்,
"பாரதி, நான் கிளம்பேறன். நH பயமில்லாமல் தூங்கு. திருவிழா முடிந்ததும் ேநர கல்லூrக்ேக ேபாயிடு. வட்டிற்கு H வரணும்கிறதில்ல... உனக்கு எப்ேபா வரணும்னு ேதாணுேதா அப்ேபா வந்தா ேபாதும். அம்மாகிட்ட நான் ெசால்லிக்கிேறன்.
பாரதி என்னால் நH உய"ந்தன்னு தான் இருக்கும் விழ்ந்தாய் என ஒரு நிைலவராது நH நம்பலாம். எல்ேலாரும் தூங்கிட்டு இருக்காங்கன்னு நிைனக்கிேறன், அவசரமா ேபாய்ட்ேடன்னு ெசால்லிடு! வா, வந்து கதைவ தாழ் ேபாட்டுக்ேகா!" அவன் இவ்வளவு ெசான்னதும் தவறாக எண்ணிவிட்ேடாேமா என கஷ்டமாகிவிட,
"இல்ல பாண்டியன்... காைலயிேலேய ேபாங்க. நான் எப்ேபாதும் ேபால் வட்டுக்கு H வேரன். உங்ககைள நம்ப முயற்சி பண்ேறன். தப்பா எடுத்துக்காதHங்க பாண்டியன் ."
"ேபபி... ேபபி! எனக்கு எந்த வருத்தமும் இல்லடா. உன் மனம் திறந்து ேபசினதில் சந்ேதாசம் தான்! இப்ேபா தாேன நமக்குள்ள அறிமுகேம நடந்திருக்கு... ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமா புrஞ்சுக்கலாம். கிளம்பட்டுமா?"
"ப்ள Hஸ்... காைலயில் ேபாங்கேளன்... என்னால் தான்னு கஷ்டமா இருக்கும்!" மறுப்பு ெசால்லாமல் அவள் அருகிேலேய படுத்துவிட்டான்.
(ரதிக்குட்டி என்ைன பா"த்தா பயமாயிருக்குன்னு ெசான்னிேய அந்த பயத்துக்குக் காரணம் நானா? இல்ல நHயா? ெதளிவுபடுத்திக்கலாமா?)ெமல்ல அவள் புறம் திரும்ப, அவ்வளவு ேநரமும் அவைனேய பா"த்துக் ெகாண்டிருந்தவள் கண்கைள இருக மூடிக் ெகாண்டாள்.
(ேகடி! பயம் உன் ேமல் தான். உன் மனக்கதவு, தாழ் ேபாட்டும்... ேபாடாமலும் இருக்கு முதலில் அைத விஸ்தாரமா திறக்கணும். அப்ேபா தான் மாமா உள்ேள வர முடியும்.) காவலேன அவள் மனச் சிைறயில் ைகதியாக வாழ ஏங்கினான்.
"பாரதி" ெகாஞ்சும் குரல் அவைள குைலயடித்தது. (ேடய்... இப்படிெயல்லாம்
கூப்பிடாத.) "வா... வந்து என் மா"பில் தைலைவத்துப் பேடன். மாமா... உன்ைன எதுவும் ெசய்ய மாட்ேடன்." அேத ெகாஞ்சல். "ேவண்டாம் பாண்டியன் எனக்கு கம்ஃேப"ட்டா இருக்காது." "படுத்துப் பா"த்தால் தாேன ெதrயும்? மாமாவிடம் சரணைடந்து விடுேவாெமன பயமா இருக்கா?" "ஆஹா! ஓவ" கான்ஃபிடன்ஸ் உடம்புக்கு ஆகாது மாமா." "எங்ேக? இன்ெனாரு முைற ெசால்ேலன்..." "இன்னும் ஒரு முைற என்ன? ஓராயிரம் முைற ெசால்ேவன். ஓவ" கான்ஃபிடன்ஸ் உடம்புக்கு ஆகாது மாமா... ஓவ" கான்ஃபிடன்ஸ் உடம்புக்கு ஆகாது மாமா... ஓவ" கான்ஃபிடன்ஸ் உடம்புக்கு ஆகாது மாமா..." "ேபாதும் ேபாதும்... மனசு ெநைறஞ்சிடுச்சுடி. எத்தைன மாமா...?" கள்ளச் சிrப்பு அவனிடம். "பாண்டியன்!" என அலறியவள் அவன் மா"பில் குத்த, இழுத்து அைனத்துக் ெகாண்டவன், "அடங்கிப் படுடி. அப்ேபா தான், இந்த இதம் புrயும்." என இறுக்கிக் ெகாள்ள... முதல் முைறயாக, இந்த அைணப்பில் மட்டுமல்ல இவேனாடான வாழ்க்ைகயில் இருந்தும் சுலபமாக விலக முடியாேதா?பாரதிைய பயம் வந்து ஆட்க்ெகாண்டது.
திருவிழா முடிந்து பாரதி ஹாஸ்டல் திரும்பிவிட்டாள். அதற்காகேவகாத்திருந் தது ேபால் ெசௗமி ஆரம்பித்துவிட்டாள். "பாரதி, திருவிழாெவல்லாம் முடிஞ்சுருச்சா?" "நல்லபடியா முடிஞ்சுடுச்சு ெசௗமி. இங்கு, பாடம் எவ்வளவுக்குேபாயிருக்கு?" எ ன ெபாறுப்பான படிப்பாளியாய் ேகள்வி ேகட்க,ேதாழிேயா, (இப்ேபா இதுவா முக்கியம்?) என்பது ேபால் பா"த்துைவத்தேதாடல்லாது, "பாண்டியைனப் பா"த்தாயா?" எனக் கண் சிமிட்டிச் சிrக்க, (இவ எதுக்குஓவரா ெபாங்குறா?) சிறு ேகாபமும், சந்ேதகமுமாய், "நான் என்ன அவ" வட்டுக்கா H ேபாயிருந்ேதன்" கடுப்படிக்க, "என்னடி, உங்களுக்கு ெதrந்தவ", திருவிழாவிற்கு வந்திருப்பா"தாேன?" (இெதல்லாம் நல்லா ேகளு!) "வரல! அவருக்கு ேவைல இருந்திருக்கும்!" ேதாள்கைளக் குலுக்க, "ஆமா, ேபாlஸ்ன்னா சும்மாவா? பாவம்! ேநரம் காலேம இல்லாமல்ேசைவ ெச ய்யணும்." என ெசௗமி உருக, "ேபாதும் ெசௗமி! எப்ப பா" பாண்டியைனப் பற்றிேய ேபசாமல் படிக்கும்வழிைய ப் பா"!" ேகாபமாகேவ கத்த, "உனக்ேகன் டி காண்டாகுது? நHயும் அவருக்கு ரூட் ேபாடுறியா?" "ஏய்! அடிவாங்கப் ேபாற ெசௗமி! எனக்கு ேபாலிைஸப் பிடிக்காது!"சற்றும் மிடுக் கு குைறயாமல் கூற, நிம்மதி ெபருமூச்சு விட்ட ெசௗமி, “எனக்கு ெராம்பப் பிடிக்கும் !" என மனம் திறக்க... “ேபாlைஸயா? இல்ைல பாண்டியைனயா?"
"ம்... ேபாlஸ்காரப் பாண்டியைன!" (உன் லிமிட்ைட தாண்டி ேபாற,ெகான்னுடுேவன், இரு உன் வாைய அைடக்கி ேறன்) "ேவண்டாம் ெசௗமி! உன் கனைவ எல்லாம் நிறுத்திக்க, அவருக்குஏற்கனேவ ஆ ள் இருக்கு!" நிஜமாகேவ மிரண்டு ேபானாள் ெசௗமி. "என்னடி ெசால்ற? கல்யாணம் ஆகைலன்னு ெசான்னிேய?" "கல்யாணம் ஆகைலன்னு தாேன ெசான்ேனன். அவ" லவ்பண்ணைலன்னு ெசா ன்ேனனா?" "பாண்டியன் லவ் பண்றா"னா ெசால்ற?" (ஆமாடி மரமண்ைட!) "அப்ேபா ஏன் இன்னும் கல்யாணம் பண்ணாம இருக்கா"? நH சும்மாஎனக்காக அடி ச்சு விடற..." "இவ" மட்டும் லவ் பண்ணா ேபாதுமா? அந்தப் ெபாண்ணு லவ் பண்ணேவண்டா மா?" "யாருடி அந்த லூசு? பாண்டியன் ேபால் ஒரு ஹாண்ட்ஸம் ஆளுகிைடச்சா அள் ளிக்கிட்டு ேபாகாம... அறிவுெகட்டவள்!" "அறிவுெகட்டவளா? " பாரதி விளக்ெகண்ெணய் குடித்தவளாய் விழிக்க, "இல்ைலயா பின்ன? நான் மட்டும் அந்த ெபாண்ணா இருந்திருந்ேதன்னா,இந்ேநர ம் படிப்பாவது, பாடமாவதுன்னு எல்லாத்ைதயும் தூக்கிப்ேபாட்டுட்டு மாமா பின் னாடிேய ேபாயிருப்ேபன்!"
"மாமாவா? அப்படிெயல்லாம் ெசால்லாத ெசௗமி. என்ன இருந்தாலும்அவ" இன் ெனாருத்திேயாட லவ்வ"!" (இது ஏதுடா வம்பு!)
"அந்த இன்ெனாருத்தி தான் லவ் பண்ணைலேய. அப்புறெமன்ன?" (அதுக்காக நH கெரக்ட் பண்ண பா"ப்பிேயா?) "பாண்டியன் லவ் பண்ண ேவண்டாமா?" "அது என் பிரச்ைன. நH ஏன் கவைலப்படுற பக்கி?" "ம்... நH ஏமாந்து ேபாயிடக்கூடாேதன்னு தான் கவைலப்படேறன்! அவ"ெராம்ப ஸ்ட்ராங் ."
"ஆனானப்பட்ட விசுவாமித்திரைரேய கைரக்க, ஒரு ஆள் இருந்த ேபாது,பாண்டி யைன கெரக்ட் பண்றது முடியாத காrயெமல்லாம் இல்ைல.ெகாஞ்சம் கஷ்டம் னு ேவணா ெசால்லு, ஒத்துகிேறன். முயற்சிபண்ணினா முடியாததுன்னு எதுவு ேம இல்ல... சிவகங்ைகயில் தாேனஇன்ஸ்ெபக்டரா இருக்கிறா"?" என்னேவா அ வள் இப்ெபாழுேத ேபாய்அவைனத் தூக்கிக்ெகாண்டு ஓடிவிடப் ேபாவது ேபால்,
"இல்ல, ேவறு எங்ேகேயா மாத்திட்டாங்களாம்... அது தான்திருவிழாவுக்கு வரைல! " ேவகமாக ெசால்லி முடித்தாள். "ஓ! அதனாெலன்ன , சீக்கிரம் விசாrத்து ெசால், உன் ேபாைனக் ெகாடு.அவ" ேபான் நம்ப" ேவணும்." "உனக்ெகதுக்கு அவ" நம்ப"?" ைகப்ெபாருள் களவு ேபாகப் ேபாவதுேபால், பதற் றம் வந்து ஒட்டிக் ெகாண்டது பாரதிக்கு. "ேபச தான்!" எனக் கண் சிமிட்டினாள் ெசௗமியா. "ேபான் ெடட். சா"ஜ் ேபாட்டு ெசால்ேறன்." தற்காலிக சமாளிப்பு தான்.மனம் மு ழுவதும் பாரமாய், ஒரு ........ (எனக்கு என்னவாகிவிட்டது? ஏன்இப்படி நடந்து ெகாள்கிேறன்? எனக்கு பாண்டி யன் ேவண்டாம் தான்
அதற்காக இவளுக்ெகல்லாம் ெகாடுக்க முடியாது, ேபாடி! உனக்குபாண்டியனும் கிைடயாது. அவ" நம்பரும் கிைடயாது.) ேவகேவகமாக பாண்டியனின் நம்பைர 'மாமா' என மாற்றி ேசவ்பண்ணியவள், ந ல்ல பிள்ைளயாக, “பாண்டியன் நம்ப" இல்ைல ெசௗமி. ஒரு முைற தாேன ேபசினா".ெடlட் ஆகி டுச்சு ேபால..." "இல்ைல... பாண்டியன்னு ேசவ் ஆகி இருந்துச்சு. ெகாடு நான் பா"க்கிேறன்! ( பக்கி, அடுத்தவ புருஷனுக்கு ஏன்டி இப்படி ஆளாய் பறக்கிற? ) தன் என்ன ஓட்டத்ைத நிைனத்து திைகத்துப் ேபானாள் பாரதி. அவளிடமிருந்து ேபாைன வாங்கித் ேதடிய ெசௗமியா, "ஆமாடி. காேணாம்…. உன் அப்பாவிடம், இல்ல… அடுத்த முைற பாண்டியைனப் பா"க்கும் ேபாது வாங்கி ெகாடு!" என மீ ண்டும் ேபாைன ைகயில் திணித்த ேபாது தான் மீ ண்டாள். (சrயான ஆள்மயக்கி! ெரண்டு நாள் தான் கூட இருந்தான். அதுக்குள்ள என்ைன குழப்பிட்டான்! அவைன யா" கெரக்ட் பண்ணா உனக்ெகன்ன? ெசௗமிக்கு நம்ப" ெகாடுப்ேபாமா? ஆைச... அெதல்லாம் ெகாடுக்க முடியாது. லவ் பண்ண ஆைசப்படுறவ கஷ்டப்பட்டு அைலஞ்சு வாங்கிக்கட்டும்...) திருப்தியுடன் இயல்புக்கு திரும்பிவிட்டாள். நாட்கள் ெமல்ல நக"ந்தன. பாரதி எப்ேபாதும் ேபால் வந்து ேபானாலும் பாண்டியன் முன்ைனப் ேபால் அவைள அதிகம் சீண்டுவதில்ைல. அதற்காக விலகி இருந்தான் என்றும் ெசால்வதற்கில்ைல. வழக்கமான அவனது அைணப்புகள், முத்தங்கள், வம்புகள் எல்லாம் ெகாஞ்சம் குைறந்திருந்தன அவ்வளவு தான்! ெசௗமி பாண்டியைன பற்றி அதிகம் ேபசத் ெதாடங்கியிருந்தாள். எங்கு சுற்றியும் அவளது ேபச்சு பாண்டியனில் வந்து தான் முடிந்தது. அவைனப் பற்றி ேபசும் ேபாெதல்லாம் அவள் முகம் ஒளி"வைத பாரதி
கண்டுெகாண்டாள்.
இப்ெபாழுெதல்லாம் தினமும் பாண்டியைன ெதாட"பு ெகாள்ள மறப்பதில்ைல. ேபச முடியாவிட்டாலும் குறுஞ்ெசய்தியாவது அனுப்பிவிடுகிறாள். அவனது சிறு சிறு குறும்புகள் தவிர அவேனாடான வாழ்ைக அவளுக்கு சுகமானதாகேவ இருந்தது. ஆயினும் அவள் மனதில் ஒரு சிறு ெநருடல், தன் மைனவி எப்படிெயல்லாம் இருக்க ேவண்டுெமன ெசான்னாேனா அது ேபான்ற எந்த எதி"பா"ப்பும் இல்லாமல் இருந்தான். இவற்றுக்ெகல்லாம் தான் சந்ேதாசப்பட ேவண்டுமா? என ேகள்விேகட்ட மனைத தான் அவளால் ஏற்க முடியவில்ைல. அந்த வார இறுதி பாரதிக்கு சிறப்பாகேவ அைமந்தது. பாடம் சம்பந்தமாக பல ெபாருட்கள் வாங்க ேவண்டியிருந்ததில், மாமியாரும் மருமகளும் கைட கைடயாய் ஏறி இறங்கின". ெவகு தாமதமாக வட்டிற்கு H வர, அவ"களுக்கு முன்னதாகேவ பாண்டியன் வந்திருந்தான். தான் வாங்கிய அைனத்ைதயும் கணவனிடம் கைட பரப்பியவள், இளம் பச்ைச வண்ண சுடிதாரும் அதற்கு ெபாருத்தமான அணிமணிகளும் அத்ைத வாங்கிக் ெகாடுத்ததாக கூறவும், 'உனக்கும் அம்மாவுக்கும் நல்லா ெசட்டாகுது ேபபி!" என சிrக்க 'உங்களுக்கு ெபாருத்தம் பா"க்கும் முன்னேம எனக்கும் பாரதிக்கும் ெபாருந்துமான்னு தான் பா"த்ேதன் அப்புறம் எப்படி ெசட்டாகாமல் ேபாகும்?" என்றா" ெபருைமயுடன். 'அம்மா... முடியலம்மா!" என வாய்விட்டு சிrத்தவைன புதிதாக பா"ப்பதுேபால் பா"க்கவும் ‘என்ன?’ என்பதாய் புருவம் உய"த்தினான் அந்த ேபாlஸ்க்காரன். (கடவுேள நான் பா"த்தைத கண்டுெகாண்டான்... இவன் கண்ணில் இருந்து எதுவும் தப்பமுடியாது. அடாவடி ேபாlஸ்க்காரன்.) என வைசபாடத்தான் முடிந்தது.
அவேனா, (பாருடி... இனியாவது என்ைன உன் கணவனா பா"க்க ஆரம்பி! உன்ைன உன் ேபாக்கிேலேய ேபாய் வைளக்க தாேன இந்த கண்ணாம்பூச்சி ஆட்டம். பா"... கூடிய சீக்கிரேம என்னிடம் மயங்கியது ெதrயாமல் மயங்கி நிற்கப் ேபாகிறாய்... அடங்காப்பிடாr!) இதேழாரச் சிrப்புடன், "ேபபி, நாைள உன் அப்பா வட்டுக்கு H ேபாகலாமா? ெரண்டு மூணு மாசமாச்ேச ேபாய்ட்டு வரலாம்." என சமயலைறயில் தண்ண"H குடித்துக் ெகாண்டிருந்தவள் இைடயில் கிள்ள தைலக்ேகறியது அவளுக்கு. "பா"த்துடா!" சிவகாமி யாைர நிைனத்து ெசான்னாேரா, "நான் எதுவும் பண்ணலம்மா... அவ அண்ணிகைள நிைனத்ததும் தைலக்ேகறுது ேபால..." கண் சிமிட்டி நல்ல பிள்ைளயாய் அன்ைனயிடம் ேபாய் அம"ந்துவிட்டான். அடுக்கைளயில் இருந்ேத (உள்ளவா ெகான்னுடேறன்) என ைசைகயால் மிரட்டிக் ெகாண்டிருந்தாள். ேவந்தன்குடியில்…. அன்று அைனவரும் மாடியில் இருந்து படித்துக் ெகாண்டிருந்தன". அகிலாண்டம் திண்ைணயில் சிேலட்டும் ைகயுமாக "அ" ைவ விளம்பிக் ெகாண்டிருந்தா". காேவr சைமயலைறயிலும், பரதன் கூடத்திலும் இருந்தன". மற்றவ"கள் ெவளியில் ெசன்றிருக்க, பாரதியும் பாண்டியனும் அங்கு வரேவ இன்முகத்துடன் வரேவற்று அமரச் ெசய்தான். "அண்ணிகள் எல்லாம் எங்ேக?" என்றபடி அடுக்கைளயில் புகுந்தாள் பாரதி. அைனவைரயும் வரச் ெசால்ல எண்ணி தன் மைனவிைய சற்று சத்தமாக குரல் உய"த்தி அைழத்தான். ஒன்றைர வருடத்திற்கு முந்ைதய அைழப்பு. "பவி... பவி! எல்லாைரயும் கூட்டிகிட்டு கீ ேழ வா!" என்றான் மாடிப்படியின் அருகில் நின்று. கணவனின் அைழப்பில் ஒரு ெநாடி திைகத்து விழித்தவள், சிட்டாகப் பறந்து வர, கால் இடறி படிக்கட்டில் உருளத்
ெதாடங்கினாள். "பவி!" என்ற கணவனது கூவல் காதில் விழுந்தும் ஏதும் ெசய்ய முடியாமல், அவனருகில் வந்து விழுந்தாள். அதி"ச்சியில் அைசவற்று நின்றுவிட்டான் அவள் கணவன். இந்த நிைலயில் கூட தன்ைன தூக்க விரும்பவில்ைலேய இவன்… எனத் தவறாக எண்ணியது ெபண் மனது. பின்ேனாடு ஓடிவந்த அருணாவும், ேமனகாவும் அவைளத் தூக்கி நிறுத்தின". பாரதியும், பாண்டியனும் பதறியபடி வந்து, "அடிபட்டுருக்காமா? ைக காைல உதறு அப்ேபா தான் ெதrயும்" என்ற பாண்டியனின் அறிவுறுத்தலில் தான் தன்னிைலக்கு மீ ண்ட பரதன்,ஏதும் காயம் இருக்கிறதாெவன தைல முதல் பாதம் வைர பா"ைவயால் தன் ேதடைலத் ெதாட"ந்தான். "கால் வலிக்குது. நிக்க முடியைல!" என துடித்துப் ேபானாள். சட்ெடன அவைளத் தூக்கிய பரதன், காைர ேநாக்கி நடக்க, "பாரதி கா" சாவிைய எடுத்துக் ெகாடு!" என்ற பாண்டியனின் ஆைணைய திறம்பட நிைறேவற்றினாள் அவள். “ஒண்ணுமில்ைலமா... சீக்கிரம் ஹாஸ்பிடல் ேபாயிடலாம். அழாத!" என்று ஆதரவாகப் ேபசியபடி காைரக் கிளப்பினான். பின்ேனாடு ெசன்ற பாரதியின் கரம் பிடித்து பாண்டியன் நிறுத்த, தானாகேவ மற்றவ"களும் நின்றன". “என்ைறக்கும் இல்லாத திருநாளாய் இன்ைனக்கு ெகாழுந்தனா" கூப்பிட்டா", அந்த புள்ள விழுந்துடுச்சு!" என்று ெநாடித்தாள் அருணா. மகைன கூறியதும் சீறியது தாயுள்ளம். "எதுலயும் நிதானம் ேவணும். எடுத்ேதன், கவிழ்த்ேதன்னு இப்படி பரபரன்னு திrயக் கூடாது!" என இடித்துைரத்தா" காேவr. சூடான சூழைல இதமாக்க எண்ணி,
"அத்ைத ெராம்ப பசிக்குது... காபி, பலகாரம் ெகாடுத்தHங்கன்னா உங்களுக்குப் புண்ணியமா ேபாகும்!" என்ற பாண்டியைன முைறத்தாள் பாரதி. "ஐேயா! இேதா வேரன் மாப்பிள்ைள, நHங்க ஏன்டி நிக்கிறHக, காபிையக் கலக்குங்க!" என்று ஆைணயிட்டதில் சூழல் சுமூகமானது. இைத உணராத பாரதி, "சrயான சாப்பாட்டு ராமன்!" என கணவனிடம் சிடுசிடுக்க, அவேனா கூலாக, "இல்லடீ... சாப்பாட்டு பாண்டியன்" என அவைளத் திருத்தினான். "மண்ணாங்கட்டி!" என்றபடி எழுந்து ெசன்றுவிட்டாள். காrல் இருந்து இறங்கி மைனவிைய ைககளில் ஏந்தியபடிேய டாக்டைர அணுகினான். "கால் வங்கியிருக்கு" H என்றான் பதட்டமாய். "எலும்பில் ஏதாவது பிரச்சைனயா இருக்கலாம், ஒரு எக்ஸ்-ேர எடுத்துடுங்க, அப்பறம் ட்rட்ெமண்ட் ஆரம்பிக்கலாம்" என்றா" மருத்துவ". அங்ேகயும் அவைளத் தூக்கிேய ெசன்றான். சுற்றி இருப்பவ"கள் பா"க்க, கூசிப் ேபானவள், அவனது பதட்டத்ைதக் கவனிக்க தவறினாள். "எதுக்கு இந்த ேஷா, பா"ப்பவங்க எல்லாம் ெபாண்டாட்டிைய எப்படி தாங்குறான்னு உங்கைள புகழணும்னு தாேன? " என்றாள் சுள்ெளன. அவேனா, "ம்ஹூம்... ெபாண்டாட்டிைய எப்படி தூக்குறான்னு புகழணும்னு தான்!" என்றான் அசால்டாக. "வட்டில் H கிடந்தப்ப தூக்க முடியல, இப்ேபா என்ன ேதைவக்கு? " என ெபாங்கிய ேகாபத்ைத, "வல் H ேசrேலேய ேபாகலாம். தூக்க ேவண்டியதில்ைல!" என அவனிடம் ெகாட்டினாள்.
"என் ெபாண்டாட்டிைய நான் ெதாடக்கூடாதா? " என்ற உண"வு ேதான்ற, "வட்டில் H வல்ேச" H கிைடயாது, மாடிக்கு நான் தான் தூக்கி ேபாகணும்!" என்றான் அைமதியாக. பதில் கூற முடியாமல் முகம் திருப்பிக் ெகாண்டாள் பவித்ரா. "சின்ன ேஹ"ைலன் பிராக்ச்ச" தான், பத்து நாள் ெபட் ெரஸ்ட் எடுத்தா சrயாயிடும்." எனக் கூறியபடிேய கட்டுக்கட்ட, இறுக மூடிய கண்களிலும் பற்களால் உதட்ைட அழுந்த அழுத்தியத்திலும் இருந்து அவள் வலிைய உண"ந்தவன், 'ெமதுவா டாக்ட"... ப்ள Hஸ் ெகாஞ்சம் ெமதுவா அவளுக்கு வலிக்காமல்..." என மன்றாட அங்கிருந்து ெவளிேயற்றப்பட்டான். பதட்டத்ேதாடு காத்திருந்தவன் முன் வல் H ேசrல் வந்தவள் அவன் மனம் புrயாமல், 'ஓவரா சீன் ேபாட்டா இப்படித் தான் அசிங்கப்படணும்!" என்றாள் நக்கலாக. இவளது ேபச்சு புrயாமல் திைகத்தவன் சட்ெடன தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டு, அவைள ெமல்ல தூக்கிக் ெகாண்டு கா" ேநாக்கி நடக்க, கண்கைள மூடி ேவக மூச்சுகளின் மூலம் சமன் ெசய்துெகாள்ள பாடுபடும் மைனவிைய சிறு சிrப்ேபாடு ரசித்தான் அந்த கணவன். வட்டிற்கு H வந்தவ"கைள எல்ேலாரும் சூழ்ந்துெகாண்டு நலம் விசாrக்க... பாரதி தான் அவளுக்கு உணவு மருந்ெதல்லாம் ெகாடுத்தாள். பாண்டியன் பாரதிைய கிளம்ப ெசால்ல, அவேளா ெரண்டுநாள் இருந்து அண்ணிைய கவனிச்சுக்கிேறன் என்றாள் பிடிெகாடுக்காமல். 'ெரண்டுநாள் நH கவனித்து ெகாள்வாய் அதன் பின்? உன் அண்ணன் தாேன கவனிக்க ேவண்டும்? அைத இப்ேபாதிருந்ேத ெசய்யட்டும். கணவைன தவிர மைனவிைய யாராலும் சிறப்பாக பா"த்துக்ெகாள்ள முடியாது... நH கிளம்பு!" எேதா புrபட அவேனாடு வாதம் ெசய்யாமல் கிளம்பிவிட்டாள். "ஆத்தாடி! புருஷன் ெசான்னதும் ெபாட்டி பாம்பா அடங்கிட்டாேல என
ேபத்தி..." "ஆமா உன் ேபத்தி அப்படிேய உன்ைன மாதிr! அய்யா உன்னிடம் மாட்டிகிட்டு முழித்த மாதிr மச்சான் இவகிட்ட மாட்டிகிட்டு முழிக்கிறா"!' ஆ"ப்பாட்டமாக சிrத்தான் ஆதவன். முகத்ைத தூக்கி ைவத்துக் ெகாண்டு வரும் மைனவிைய வம்பிழுக்க எண்ணியவன், "ஏய் ேகடி! உன் சின்ன அண்ணனும் அண்ணியும் ெசம லவ்ஸ்! ஆனால் ெவளிய காட்டிக்க மாட்ேடங்கிறாங்க நம்ைம ேபால..." "வாட்?" "அம்மா பரேதவைத! உன் முட்ைட கண்ைண விrக்காேத... நம்ைம ேபால் கீ rயும், பாம்புமாய் இல்லன்னு ெசால்ல வந்ேதன்." (எனக்கு ெதrயும்டி உன் மனசில் நான் புகுந்து ெராம்ப நாளாச்சுன்னு பா"க்கிேறன் எப்ேபா தான் ெசால்கிறாெயன?) உல்லாசமாக இருந்தவன், ெபாறிைவத்து ைகது ெசய்யும் ெபண்ணின் கண்ணிேல புrயாமல் மாட்டிக் ெகாண்ேடேன... இடுப்புக்கு கீ ேழ சுடும் இரக்கம் கூட இல்ைல இதயத்தில் காயம் கண்ேடேன... மிடுக்காக திrகின்ற என் திமிைர தின்றாேல துடுக்காக உயி"ேமேல துப்பாக்கி ைவத்தாேல... சீருைட ேபாட்டு நடந்தவைன சிறகுகள் பூட்டி பறக்க ைவத்தாள்! ெகாடிமரம் ேபால நின்றவைன ெகாடிெயன சுருட்டி சுறுக்கிவிட்டாள்! இடிவிழுந்தாலும் சிrத்தவைன இளக... ைவத்தாள்... இவன் பாட்ெடல்லாம் பாடுவானா...? ஆச்சrயத்தில் விழி விrக்க,
"ேபாதும் டீ! சும்மா கண்ைண கண்ைண விrக்காத எங்ேக உள்ேள விழுந்துடுேவேனான்னு பயமாயிருக்கு." "பயப்படும் ஆைள பா"!" உதடு சுழிக்க சட்ெடன அவள் முகம் இழுத்து,நச்ெசன… சுழிந்த உதட்டில் ஒரு மின்னல் முத்தம் ைவத்தான். அதி"ந்து விழிக்க அட்டகாசமாய் சிrத்தான் அந்த அடாவடிக் கணவன். ேவந்தன்குடியில்… மைனவிைய மாடிக்கு தூக்கிவந்து கட்டிலில் கிடத்தியபடிேய, "ேவறு எங்கும் அடிபட்டிருக்கா?" அவள் இருந்த எrச்சலில் அவன் இதத்ைத ரசிக்க முடியாமல் பதிேல ெசால்லாமல் மருந்ைத எடுத்து முக சுழிப்புடன் ேபாட எத்தனிக்க, ேவதைனைய கூட என்னிடம் பகி"ந்து ெகாள்ள முடியாத அளவிற்கா இவைள நான் ைவத்திருக்கிேறன் என ெநாந்து ேபானவன், அவளருேக அம"ந்து அவளிடமிருந்து மருந்ைத வாங்கினான்... இல்ைல பிடுங்கினான். 'விடுங்க... எனக்ேக ேபாட ெதrயும்!" "நான் ேபாட்டு விடுவதில் என்ன பிரச்சைன?" "ஒருவருக்ெகாருவ" உதவி ெசய்யும் அளவிற்கு நமக்குள்ள தான் எந்த உறவும் இல்ைலேய?" குற்றஉண"ச்சியில் தவித்தவன் வலிேயாடு அவைள பா"க்க, ைகயில் இருந்த சிராய்ப்புக்கு மருந்து தடவியவள் இடுப்பின் காயத்திற்கு மருந்து ேபாட முடியாமல் தவிக்க, ெவடுக்ெகன மருந்ைத பrத்தவன் ெமதுவாக தடவி விட்டான். 'உங்களுக்கு சம்பளம் ெகாடுக்க என்னிடம் காசில்ைல!" மீ ண்டும் அேத குத்தல். ஆழ்ந்த மூச்சின் மூலம் தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டவன், "என் சம்பளத்ைத பணமாக தான் ெகாடுக்க ேவண்டுெமன்பதில்ைல
ேவறு மாதிrயும் ெகாடுக்கலாம்!" "ேவறு மாதிrன்னா?" ேகாபம் இருந்தது அவளிடம். "அது உனக்கு தான் ெதrயணும்! ேயாசி!" என நகர முற்பட, "ஒரு நிமிஷம்! நான் அம்மா வட்டிற்கு H ேபாகிேறன்!" ஆைசயாக அவள் அைழக்கும் பரத் காணாமல் ேபாய் ெமாட்ைடயாக வந்து விழுந்தன வா"த்ைதகள். "ேவண்டாம்! நH இங்ேகேய இரு! நாேன உன்ைன பா"த்துகிேறன் பவித்ரா!" என்றான் பrதவிப்ேபாடு. "எல்லாத்துக்கும் உங்கைள எதி"பா"த்துக்கிட்டு இருக்க முடியாது. அக்காகளுக்கும் குழந்ைதகள், வட்டு H ேவைலகள், படிப்புன்னு நிைறய விஷயம் இருக்கும் என்னால் யாருக்கும் கஷ்டம் ேவண்டாம். நான் எங்கம்மாகிட்டேய ேபாேறன்!" “உனக்கு சrயாகும் வைர உன்னுடேனேய இருந்து பா"த்துக் ெகாள்கிேறன் பவித்ரா. சுக" பாக்டrக்கு இரவில் ேபாகிேறன்... எனக்கு எந்த சிரமமும் இல்ைல!" ேபாகாேத என்னும் மன்றாடல் இருந்தது அவனது ேபச்சில். அவேளா அவைன ஏெறடுத்தும் பா"க்காமல் இனி ேபசுவதற்கு ஒன்றும் இல்ைல என்பது ேபால் கண்கைள மூடிக் ெகாண்டாள். எவ்வளவு பிரச்சைனயிலும் அம்மா வட்டிற்கு H ேபாகாதவள் இன்று இவ்வளவு தHவிரமாக இருக்கிறாெளன்றால் அதற்கு நான் தான் காரணம். அவ்வளவு ெவறுத்து விட்டதா என்ேனாடான வாழ்க்ைக? என ெநாந்ேத ேபானான் பரதன். மாமியாரும் ஓரகத்திகளும் எவ்வளவு ெசால்லியும் உங்களுக்ெகல்லாம் ஏன் கஷ்டம் என மறுத்து வம்பாக H கிளம்பி வந்து விட்டாள். .
நல்ல நாளிேலேய மருமகன் மீ து ெபrய மதிப்பில்லாத மாமியா" மகைள இந்த நிைலயில் பா"த்ததும் ெகாதித்துப் ேபானா".
"எப்ேபா கட்டிக் ெகாடுத்ேதாேமா அப்ேபாேவ என் மகள் வாழ்க்ைக வணா H ேபாச்சு! நல்லா இருந்த புள்ைளக்கு காைலயும் ஒடிச்சாச்சு... சும்மா நாளில் இவுக குடும்பத்துக்கு உைழத்து ெகாட்டணும் முடியாத நாளில் இங்கு ெகாண்டுவந்து விட்டுடனும்! நல்ல புருஷன்... நல்ல குடும்பம்!" ஹாலில் உட்கா"ந்திருக்கும் மருமகனுக்கு ேகட்க ேவண்டுெமன்ேற இைரந்தா". ஜன்னலின் வழியாக, "நானா உன்ைன இங்கு வர ெசான்ேனன்?" கண்களில் வலியுடன் மைனவிைய ஏறிட்டான் பரதன். "நH ெகாஞ்சேநரம் ேபசாமல் இருக்கமாட்டாயா?" என தாைய அதட்டிய மைனவியின் பrைவ ேகட்க அவன் அங்கு இல்ைல. "என்னடி உன் புருஷைன காணும்? இந்த ேராஷத்தில் ஒன்னும் குைறயில்ல!" "அம்மா! அவங்க பாத்துக்கிேறன்னு தான் ெசான்னாங்க நான் தான் கிளம்பி வந்துட்ேடன்..." (ெசால்லாமல் ேபாய்விட்டானா? ேபாகட்டும் இந்த ெவட்டி ேராசம் தான் இந்த நிைலக்கு ெகாண்டு வந்து விட்டிருக்கு!) அவளுக்கும் கடுப்பாக தான் வந்தது. மைனவி இல்லாத ெவறுைமயின் ெகாடுைமைய பூரணமாக அனுபவித்தான் பரதன். உணவு பrமாற அவள் இருக்க மாட்டாேள என வட்டில் H உண்பைதேய தவி"த்தான். படுக்ைக அைற அலங்ேகாலமாய் அவைன பா"த்து பல்ைலக் காட்டியது. இருவருக்கும் சுமூகமான உறவில்ைல என்னும் ேபாதும் அவனுக்காக பா"த்து பா"த்து ெசய்யும் மைனவியின் நிைனவில் கண்கள் கலங்கியது. பரத்! என்ற அவளது உற்சாக அைழப்பிற்கும் மருண்டு விழிக்கும் பா"ைவக்கும்
ஏங்கிப்ேபானான். 2 நாட்களுக்கு ேமல் அவைள பா"க்காமல் அவனால் இருக்க முடியவில்ைல. தன்ைன பா"ப்பது மாமியாருக்கு பிடிக்காது என ெதrந்தும் மைனவிைய பா"ப்பதற்காகேவ ெசன்றான். கணவனது வண்டிச்சத்தம் அவன் வரைவ உண"த்திய ேபாதும் ஹாலில் அம"ந்து புத்தகம் படித்துக் ெகாண்டிருந்தவள் அவைன நிமி"ந்து கூட பா"க்கவில்ைல. ேவண்டுெமன்ேற புத்தகத்தில் தைலைய நுைழத்துக் ெகாண்டாள். "எப்படி இருக்க பவித்ரா?" வாஞ்ைசயுடன் வினவியபடி அவளருேக வந்து அம"ந்தான். "பா"த்தா ெதrயல நல்லா தான் இருக்ேகன்!" ெவடுக்ெகன வந்தது பதில். கண்கைள இறுக மூடி தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டவன், "ெராம்ப வலிக்குதா கண்ணம்மா?" "அம்மா! கண்ணம்மான்னு ேவைலக்காr யாைரயாவது புதுசா ேச"த்திருக்கியா?" மைனவியின் கிண்டலில் சுள்ெளன ஏrய ேகாபத்ைத ெவகு சிரமப்பட்டு கட்டுக்குள் ெகாண்டுவந்தவன், "நH நல்லா இருக்க... உனக்கு வலி இல்ைல... ேவதைன இல்ைல... ெசால்ல ேபானால் எந்த பிரச்ைனயும் இல்ைல அப்படி தாேன?"என்றவனின் அைமதியான குரல் எேதா ெசால்ல வந்தேபாதும் அது புrயாமல் உளறினாள். "ஆமாம்! நான் நன்றாக தான் இருக்கிேறன் ேபாதுமா?" "எனக்கு இது தான் ேவணும்! அப்ேபா நம் வட்டிற்கு H கிளம்பு!" அவன் பா"க்க ஏங்கிய அேத மருண்ட விழிகள் ஆைச தHர பா"ைவயால் அவைள விழுங்கியவன்,
'ேபாகலாமா?" என ஒற்ைற புருவத்ைத ஏற்றி இறக்கினான். அவனிடம் ேதாற்றுப் ேபான உண"வில், "என்ைன ெகாஞ்ச நாள் நிம்மதியா இருக்க விடுங்க!" என சீறினாள். "முடியல பவித்ரா! நH இல்லாமல் அந்த வட்டில் H இருப்பது நரகம் ேபால் இருக்கு! ப்ள Hஸ் என்ேனாடு வந்துவிேடன்... நான் நன்றாக பா"த்துக் ெகாள்கிேறன்." 'உங்களுக்கு ஊழியம் பா"க்க தாேன நான் இப்ேபாது ேவண்டும்?" (ேபாடி முட்டாள்! எல்லாத்துக்கும் தான் ேவணும்!) ஊைமயாய் அரற்றியது அவன் உள்ளம். "புrஞ்சுக்ேகா பவிம்மா! நH இல்லாத ஒவ்ெவாரு நிமிஷமும் ெசத்துக்கிட்டிருக்ேகன்!" என்றான் கண்களில் நH" திைரயிட... ஒரு ெநாடி திைகத்த ேபாதும் தன் முகத்ைத ஏந்தியிருந்த அவன் கரங்கைள தட்டிவிட்டவள், 'ெதாடாதHங்க! உங்கைள பா"க்க பா"க்க எனக்கு எrச்சலாக இருக்கு! என் முகத்திேலேய முழிக்காதHங்க! காலம் கடந்த பின்னால் கிைடக்கும் எதற்கும் மதிப்பு கிைடயாது! கீ ேழ விழுந்து கிடந்த ேபாது தூக்க நிைனக்காத நHங்க இப்ேபா ஏன் ெதாடrங்க? எனக்கு அருெவறுப்பா இருக்கு!" ேகாபத்தில் மூச்சு வாங்கியது. (இது தான் இவள் ேகாபத்துக்கு காரணமா?) "நH தப்பா புrஞ்சுக்கிட்டிருக்க பவித்ரா! உன்ைன தூக்க நான் ேயாசிக்கல... அதி"ச்சியில் என்ன ெசய்யணும்னு ெதrயல்ங்கறது தான் உண்ைம! நம்பு கண்... பவி!" அவன் கண்ணம்மாைவ முழுங்கிய விதத்தில், "என்ன ெகாஞ்சல் ேவண்டிக்கிடக்கு?" என சிடுசிடுத்தாள். அவள் மனம் புrந்தவனாய் இன்னும் ெகாஞ்ச ேநரம் அவேளாடு இருக்க எண்ணி, 'காபி குடிக்கிறியான்னு ேகட்கமாட்டாயா பவித்ரா?" என்றான் அப்பாவியாக.
"அம்மா! காபி ெகாண்டுவாங்க!" என உள்ேநாக்கி குரல் ெகாடுக்க,அப்ெபாழுது தான் மருமகைன அைழக்க வந்தா" அவளது அன்ைன. "வாங்க! இவுக பவிசுக்கு நம்ம வட்டிெலல்லாம் H காபி குடிப்பா"களா?"நHட்டி முழக்க, 'நH ேவற படுத்ததம்மா! அெதல்லாம் குடிப்பாக ெகாண்டு வா!' என்றாள் ஆைணயாக கணவனின் முக வாட்டம் ெபாறுக்காமல். அவன் காபிைய ெமல்ல அருந்த ெதாடங்கினான். ேகாபம் குைறந்தவளாய் தான் இன்னும் ெகாஞ்ச நாள் இங்கிருந்துவிட்டு வருவதாக கூறினாள்.
'சீக்கிரம் கால் பண்ணு பவி நான் வந்து கூட்டி ேபாகிேறன்!" "நானாக அைழக்கும் வைர இங்கு வராதH"கள் ப்ள Hஸ்..." ேகாபத்தில் தன்னிடம் வராேத என அன்ைன தன் குழந்ைதைய தள்ளி நிறுத்திய ேசயாய் அவள் முகம் பா"த்தான். எங்ேக இவன் முகம் பா"த்தால் இலகிவிடுேவாேமா என பயந்ேத அவைன பா"ப்பைத தவி"த்தாள். மைனவிைய ெவறித்துவிட்டு ெசன்றவனின் தள"ந்த நைட கண்டு பrதவித்தது அவள் மனம். "அம்மா!" என்ற அவளது அதட்டலில் அடுத்த நிமிடம் அங்ேக வந்து நின்றா" அவளது அன்ைன. "ஏண்டி இப்படி கத்துற? எங்க அந்த மனுஷன் ேபாய்ட்டாரா?ேபாய்ட்டுவாேரன்னு ெசால்ல கூட இல்ல.." "ஆமா! நH கூப்பிட்ட ெலட்சணத்துக்கு ெசால்லிட்டு ேபாக ேவண்டியது தான்... அெதன்ன வட்டுக்கு H வந்தவைர வாங்கன்னு கூப்பிட அவ்வளவு ேநரம்? காபி கூட ெகாடுக்க மாட்டாயா? வட்டு H மாப்பிள்ைளைய மதிக்கப் பழகு!" 'இவ்வளவு ேநரம் நH மதிச்ச அழைக தான் பா"த்ேதேன?" என்றா" இடக்காக.
"என் புருஷன்! நான் என்னேவன ெசால்லுேவன்! நH அவrடம் மrயாைதயாகத் தான் நடந்துக்கணும்!" 'ெபrய உலகத்தில் இல்லாத புருஷன்? இந்த லட்சணத்தில் ைவத்திருக்கும் ேபாேத அவருக்கு வrஞ்சு கட்டிக்கிட்டு வ"ற... உன்ைன நல்லா வச்சிருந்தா"... பிடிக்க முடியாது ேபால?"
“அவ" என்ைன நல்லா தான் வச்சிருக்கா"!" (நான் தான் அவைர வைதக்கிேறன்) அவ" பவுசுக்கு இங்கு காபி குடிக்கமாட்டா"ன்னா உன் ெபண்ைண எப்படி கட்டினாராம்? முதல்ல அவைர கrத்து ெகாட்டுவைத நிறுத்து! நான் உன்ேனாடு இருக்கணும்னு நH ஆைசப்பட்டதால் தான் இங்கிருக்ேகன் இல்ல இப்பேவ எங்க வட்டுக்கு H கிளம்பிடுேவன்!" என்றவள் முன் புன்னைகயுடன் வந்து நின்றான் அவள் கணவன்.
"என்ன?" தான் பிடிபட்ட எrச்சைலயும் அவனிடேம காட்டினாள். 'ேபான் மறந்துவிட்ேடன்!" என அைத எடுத்துக் ெகாண்டவன், "வேரன்!" என விைடெபற்றான். (இவன் சிrப்ேப சrயில்ைலேய எல்லாத்ைதயும் ேகட்டிருப்பாேனா?)
(நல்ல காலம் இவ என்ைன முழுவதுமாக ெவறுத்துவிடவில்ைல! விழுந்த ேபாது தூக்கவில்ைல என்பது தான் ேகாபம்! அதுவும் நியாயம் தாேன? அவளிடத்தில் இருந்து பா"க்கத்தான் ேவண்டும்!) என மனைத ேதற்றிக் ெகாண்டான். சிவகங்ைகயில்… கல்லூrயில் பிராக்டிகல்ஸ் ஆரம்பித்துவிட்டது. திங்களன்று ஒரு மாடல் ெசய்து காட்ட ேவண்டியிருந்ததால் கல்லூrயிேலேய ெசய்து முடித்துவிட்டு ேபாகலாம் என திட்டமிட்டு ேதாழிகள் இருவரும் ஹாஸ்டலில் இருந்து
கிளம்பி கல்லூrக்கு வந்துவிட்டன".
இது ெதrயாமல் 6 மணிக்ேக வட்டிற்கு H வந்துவிடும் மருமகள் ஏழாகியும் வரவில்ைல என மகைன ெதாட"பு ெகாண்டா" அன்ைன. பஸ் பிரச்சைனயாகியிருந்தால் கூட இந்ேநரம் வந்திருக்கணுேம இவ்வளவு ேநரம் என்ன ெசய்கிறாள்? உள்ேள சிறு பதட்டம் ஓடியேபாதும்,
'ேபான் பண்ணி பாருங்கம்மா!" என்றான். 'பண்ணிட்ேடன் ஸ்விச் ஆப்ன்னு வருது!" என்றா" பதட்டத்துடன். "நHங்க பதட்டப் படாதHங்கம்மா. பிரஷ" அதிகமாயிடும். நான் பஸ் டிைரவைர விசாrக்கிேறன். ெபாறுைமயா இருங்க நாேன உங்களுக்கு கால் பண்ேறன்!" அவள் எப்ேபாதும் வரும் அந்த தனியா" பஸ் டிைரவைர ெதாட"புெகாள்ள இன்று அந்த ெரண்டு ெபாண்ணுங்களும் நம்ம பஸ்ல வரல சா" என்றான் அவன். ஒருேவைள ஹாஸ்டலில் இருப்பாேளா?அங்கும் அவனுக்கு சாதகமான பதில் கிைடக்கவில்ைல. ெரண்டுேபரும் வட்டிற்கு H ேபாவதாக ைகெயழுத்து ேபாட்டிருக்காங்க! என்றா" வா"டன். கண்ைண கட்டி காட்டில் விட்டது ேபால் இருந்தது அவனுக்கு. (யாராவது கடத்திவிட்டா"கேளா? அவ்வளவு ெபrய எதிrெயல்லாம் நமக்கு இல்லேய? மிரட்டல் ேபான் எதுவும் வரைலேய... நான் எங்கு ேபாய் ேதடுேவன்?) தன் இயல்புக்கு மாறாக ேயாசித்துக் ெகாண்டிருந்தான். அந்த காவல்காரைனேய கலங்கடித்தாள் அவன் ேதவைத.(ெசௗமிேயாட டிைடல்ஸாவது வாங்கி வச்சிருக்கணும்! எங்கு ேபபி இருக்க?) ஊைமயாய் அரற்றியது உள்ளம். (இப்ேபா முன்ன மாதிr இல்ைலேய என்ேனாடு இணக்கமாக தாேன இருக்கா? ேகாவிச்சுக்கிட்டு ேபாய்ட்டானும் நிைனக்க முடியைலேய...)குழம்பி
தவித்தான். எத்தைன முைற முயன்றாலும் சுவிட்ச் ஆப் என்னும் பதிேல வந்தது. பதறியவைன ஆசுவாசப்படுத்துவது ேபால் அன்ைனயிடம் இருந்து அவள் வந்துவிட்டதாக அைழப்பு வரவும் ேபாைன மைனவியிடம் ெகாடுக்க ெசான்னவன், 'ஏண்டி ேலட்?" தன் தவிப்ைப மைறத்துக் ேகட்டான். 'பிராக்டிகல்சுக்கு ஒரு ஸ்டிச்சிங் பண்ணேவண்டியது இருந்துச்சு பாண்டியன்! அைத மண்ேட ெகாடுக்கணும். நம் வட்டில் H தான் ெமஷின் இல்லேய அதான் காேலஜில் ேபாய் ெசய்துட்டு வேராம்!" "உன் ேபான் என்னாச்சு?" "சா"ஜ் இல்ல பாண்டியன்! சா"ஜில் ேபாட்டு உங்களுக்கு கால் பண்ண ேலட்டாகுேமன்னு தான் கிளம்பிவிட்ேடன்." "ஏன் ேவறு யாrடமும் ேபாேன கிைடயாதா?" ேகாபம் ெதrந்தது அவனிடம். எவ்வளவு ேகாபத்திலும் நிதானமாக விசாrப்பேத இந்த ேபாlஸ்காரேனாட சிறப்பு! கணவைன நிைனத்து மனம் ெநகிழ்ந்தாலும் அவனிடமிருந்து தப்பிக்கும் உபாயமாய், 'எனக்கு பசி காதைடக்குது பாண்டியன்… உங்க விசாரைணைய வட்டிற்கு H வந்து வச்சுக்ேகாங்க!' என்றதும் துண்டித்துவிட்டான். மருமகள் பசி என்றதும் உருகிவிட்டது மாமியாருக்கு. டிபைன தட்டில் ைவத்து அவளிடம் ெகாடுத்தவ" சாப்பிட ெசால்லி வற்புறுத்த,பாரதிேயா, 'கடவுேள ஏன் இப்படி நல்ல மனித"கைள என்னிடம் ெகாடுத்தாய்?இவ"கைள விட்டு எப்படி விலகிப் ேபாேவன்? என் பிrைவ இவ"கள் இருவரும் எப்படி ஏற்றுக்ெகாள்வா"கள்? என தவித்து ேபானாள்.
சற்று ேநரத்தில் புயெலன புகுந்தவன் மைனவிைய வாr அைனத்துக் ெகாண்டான். முகெமங்கும் முத்தமிட்டான். "பிசாேச! பயந்துட்ேடன்டி... ெகாஞ்ச ேநரத்தில் பதறடுச்சுட்டிேய!" அன்ைன இருப்பைதயும் மறந்து ேமலும் இறுக்கிக் ெகாண்டான். மருமகள் மகேனாடு இைசந்து நிற்பைதைவத்து அவ"களுக்குள் அைணத்தும் சrயாகிவிட்டது என தப்பு கணக்கு ேபாட்டது தாயுள்ளம். "ஹாஸ்டலில் இருந்து கிளம்பி காேலஜில் வந்து ெசய்துவிட்டு வேராம் பாண்டியன். ெசௗமி ேபான் ெரண்டு நாைளக்கு முன்னேம தண்ணrல் H விழுந்து ெகட்டுப்ேபாச்சு. அதான் ேபான் பண்ண முடியல..." "ேபாடி லூசு! நான் பஸ் டிைரவ", வா"டன் எல்ேலாருக்கும் ேபான் பண்ணி விசாrத்து பயந்துட்ேடன். எவனாவது உன்ைன கடத்திட்டாேனான்னு தான் ேயாசைனயா இருந்தது." "என்ைன யா" கடத்துவா? நான் ேபாlஸ்காரன் ெபாண்டாட்டியாக்கும்!" என்றவளது கண்களில் க"வத்ைத கண்டவன் ஆச்சrயமாக பா"த்தான். மறுநாேள அவைள கைடக்கு அைழத்து ெசன்று அவள் விரும்பிய மாடலில் ெமசின் ஒன்ைற வாங்கிக் ெகாடுத்தான். அக்கைடயின் உrைமயாள" ஒரு திருநங்ைக! இவனிடம் மிகவும் மrயாைதயாக ேபசியவ", "சா" மனசுக்கு ஏத்தமாதிr தான் இருக்கீ ங்க... வட்டில் H ேபாய் சுத்தி ேபாட்டுக்ேகாங்க!" என சிrத்தபடி வழியனுப்பி ைவத்தா". "பாண்டியன்! ஊrல் அத்தைன கைட இருக்கும் ேபாது ஏன் இங்கு வந்து வாங்கிேனாம்?" "புrயல!" என்றான் ஒற்ைறயாய். "இல்ல... அது வந்து இவங்க திருநங்ைக தாேன?" "ேசா வாட்?" அவனது க"ஜைனயில் பயந்து ேபானாள் பாரதி.
'சாr பாண்டியன்! நான் ஏதும் தப்பா ெசால்ல வரைல.... வந்து உங்களுக்கு ேவண்டியவ"களான்னு தான் ேகட்க வந்ேதன்!" என தந்தியடித்தபடி கூறி முடித்தாள். தன்ைன சமண படுத்திக்ெகாள்ள சற்று ேநரம் பிடித்தது அவனுக்கு. இருந்தும் ஒருவா"த்ைத கூட ேபசாமல் வாசலிேலேய மைனவிைய இறக்கிவிட்டு ெசன்றுவிட்டான். முகம் வாடிய மைனவிைய பா"த்தேபாதும் இழகவில்ைல அவன் மனது. "அத்ைத இது ேலட்டஸ்ட் மாடல், ேபா"ட்டபிள்... எம்பிராய்டr கூட ேபாடலாம்!" என கண்கள் மலர கூறிக் ெகாண்டிருந்தவளிடம், 'நல்லாயிருக்கடா! எங்கு வாங்கின H"கள்? வரா H ஸ்ேடா"ல தாேன?" "சாr அத்ைத நான் கைட ெபய" பா"கைலேய... அங்கு ஒரு திருநங்ைக இருந்தாங்க!" "அப்ேபா அது வரா H ஸ்டா" தான். அவன் தம்பிேயாட பள்ளிக்கூடத்தில் ஒண்ணா படித்தவன். இவேனாட மாறுதலால் வட்டில் H இருந்து அனுப்பிட்டாங்க. தம்பி ேபான வருஷம் ஒரு விபச்சார ேகஸில் அெரஸ்ட் பண்ணுச்சு. அதன் பிறகு தான் இந்த கைடைய வச்சு ெகாடுத்துச்சு. பாவம் ெராம்ப நல்ல ைபயன் இப்ேபா ரூபிணங்கிற H ேப"ல தன்ைன ேபால உள்ளவங்களுக்கு தம்பிேயாட ேச"ந்து உதவிகிட்டு வரான். "எங்க கல்யாணத்தில் அவ"கைள பா"கைலேய அத்ைத?" "அவ எங்ேகயும் வரமாட்டா. அவளால் பாண்டியனுக்கு ெகட்ட ேப"ன்னு ெராம்ப கூட ேபசமாட்டாள். நம்ம ஜனங்க அப்படி தான்! தம்பி நல்ல மனேசாட ெசய்யப் ேபாக இவங்க ெரண்டு ேபருக்கும் எேதா ெதாட"புன்னு ெசய்தி பரப்பிட்டாங்க!" என்றா" சாதாரணமாக.
அவனது ேகாபத்தின் காரணம் புrந்து விக்கித்து ேபானாள் பாரதி. அவன் வருவதற்குள் அவள் உறங்கிப் ேபானாள். காைலயில் கண்விழிக்க அவன் கணினியின் முன் அம"ந்திருந்தான், 'குட் மா"னிங் பாண்டியன்!" "ம்.." "எப்ேபா வந்திங்க பாண்டியன்? காபி ெகாண்டு வரவா?" "மிட் ைநட் ஆயிடுச்சு! காபி சாப்பிட்ேடன்!" பா"ைவைய அவள் புறம் திருப்பேவயில்ைல. அவனது புறக்கணிப்பு மனைத பிசய, 'என்ைன எழுப்பியிருக்கலாேம நான்..." முடிக்க முடியாமல் தடுமாற,அவைள ஆழ்ந்து ேநாக்கி, "எழுப்பியிருந்தால் என்ன ெசய்திருப்பாய்?" அவன் ஒற்ைற ேகள்வியில் உயி" உைறய நின்று ேபானாள். (எதுவும் ெசய்திருக்க மாட்ேடன் தான்) 'இப்ேபா அது முக்கியமில்ைல! சீக்கிரமா கிழம்பு நாம் கிராமத்துக்குப் ேபாகணும்!" "கிராமத்தில் என்ன பாண்டியன்?" "அங்கு ேபானதும் ெதrந்துவிடும்!" "ஐய! ெராம்ப தான்... முகம் ெகாடுத்துக் கூட ேபசமாட்ேடன்கிறான்!" என எண்ணமிட்டவளுக்கு தான் அவனிடம் என்ன எதி"பா"க்கிேறாம்?அவனது விலகல் தன்ைன ஏன் பாதிக்கிறது? என ேயாசிக்க ேதான்றவில்ைல. கிராமத்திற்கு ெசல்லும் ேபாதும் இேத கைத ெதாடர, கடுப்பாகிய பாரதி, "இப்ேபா எதுக்கு பாண்டியன் முகத்ைத தூக்கி வச்சிருக்கீ ங்க? நான் ஒன்னும் உங்கைள சந்ேதகப் பட்ெடல்லாம் ேகட்கைல... நHங்க ெசய்ற எல்லா
விஷயத்துக்கும் எதாவது காரணம் இருக்கும் அது என்னன்னு ெதrஞ்சுக்கலாம்னு தான் ேகட்ேடன்!" அவளது பா"ைவயில் அது உண்ைம தான் என்பைத ெதrந்து ெகாண்டவன் மீ ண்டும் அைமதி காக்க,
'மக்கள் ெசால்வதில் ஒன்னும் தப்பில்ைல பாண்டியன்! ஊrல் எவ்வளவேளா பிரச்சைன இருக்கும் ேபாது ெரய்டு ெரய்டுன்னு அைலய ேவண்டியது... அெரஸ்ட் பண்ணினதும் ஜம்பமா அந்த ெபண்கைள இன்னும் பப்ளிசிட்டி பண்ணிவிட ேவண்டியது... வயிற்று பிைழப்புக்காக உடம்ைப விக்கிறவங்ககிட்ட காைச அடிச்சு பறிச்சுக்க ேவண்டியது,இல்ல சும்மா அனுபவிக்க ேவண்டியது... ஜனங்க ஒன்னும் இல்லாதைத ெசால்லைல பாண்டியன்! இதுக்ெகல்லாம் உங்களுக்குக் ேகாபம் வரக் கூடாது!" அவன் இவள் புறம் திரும்பேவயில்ைல.
'உங்கைள ேபால நல்ல பதவியில் இருப்பவ"கள் அவ"களுக்கு எதாவது சிறு ெதாழில் ைவத்து ெகாடுக்கலாம் தாேன? அவ"களுக்கு மட்டும் என்ன ஆைசயா? இந்த ேவைல ெசய்யணும்னு?" இப்ேபாது அவனது ஆழ்ந்த பா"ைவ எைதேயா உண"த்த,
'ஒரு ரூபிணிக்கு உதவி பண்ணின Hங்க சr! உங்கைள பற்றி தப்பா ெசான்னதும் நிறுத்தியாச்சா?" அவேனா அலட்டிக் ெகாள்ளாமல் தண்ணைர H எடுத்து அவளுக்கு குடிக்க ெகாடுத்தான். "எல்லாத்துக்கும் சrக்கு சr சண்ைடக்கு வருவங்க H இப்ேபா எடுத்து விடறது உங்க ஜகதலபிரதாபத்ைத!" எள்ளல் வழிந்தது அவளிடம். 'உனக்கு வாய் வலிக்கேவ வலிக்காதாடி? ெகாஞ்ச ேநரம் ேபசாமல் வாேயன்!" கண்ேணார சிrப்ைப கவனிக்காமல் அவேனாடு மீ ண்டும் சண்ைடக்கு தயாரானாள். 'நான் ஏன் ேபசாமல் வரணும்? என்ேனாட ெபாட்டிக்ள இவ"கைள ேபால
சமுதாயத்தில் பாதிக்கப் பட்டவ"களுக்கு தான் முன்னுrைம ெகாடுப்ேபன் ெதrயுமா? நHங்க ெசால்லுங்க... இவ"களுக்காக என்ன ெசய்திருக்கீ ங்க? இல்ல ெசய்ய ேபாறHங்க இன்ஸ்ெபக்ட" ச"?"
"அது தான் எனக்கும் ேச"த்து என் ெபாண்டாட்டிேய ெசய்றாேள அப்புறம் நான் ேவறு தனியா ெசய்யணுமா?" என்றான் கண் சிமிட்டலுடன். "சrயான டம்மி பீசு!" என உதடு சுளித்தாள். கிராமத்தில் ஒரு ெபrய வட்டின் H முன் காைர நிறுத்தியவன், வா என்பதாய் தைலயைசத்துவிட்டு உள்ேள ெசன்றான். பைழய காலத்து அரண்மைன ேபால் அப்படி ஒரு பிரம்மாண்டம். அதன் ஒரு பகுதியில் நிைறய ெபண்கள் ைவரம் பட்ைட தHட்டிக் ெகாண்டிருந்தன". 'என்ன பாண்டியன் இது?" "ைவரப்பட்டைற! இது ஒரு சிறு ெதாழில். இவ"கெளல்லாம் சில வருஷங்களுக்கு முன் வயிற்று பாட்டிற்காக தன்ைனேய விற்றவ"கள். இங்ேகேய தங்கியிருக்கிறா"கள். இதில் சிலேராட பசங்கைள ஹாஸ்டலில் தங்கைவத்து நம்ம ட்ெரஸ்ட் படிக்க ைவக்குது. ரூபன் (ரூபிணி) மூலமா நிைறய திருநங்ைககளுக்கு உதவி ெசய்கிேறாம். அதில் ஒரு ெபண் இப்ேபா டாக்டராயிட்டாங்க! இவ"களில் பாதிேப" நான் அெரஸ்ட் பண்ணவங்க தான்!
வாழணும்னு நிைனக்கிறவங்களுக்கு உதவ தான் இந்த அைமப்பு. உன் காேலஜில் கூட 5 ெபண்கள் படிக்கிறாங்க. விபச்சாரத்ைத விட்டு கிைடக்கும் வாய்ப்ைப பயன்படுத்தி வாழ்வில் ெஜயிக்கணும்னு நிைறய ேப" ேபாராடுறாங்க... அவங்க முன்ேனற்றத்திற்கு எேதா நம்மால் முடிந்தது!' என்றான் அைமதியாய். கணவனின் புதிய பrணாமம் அவைள திைகக்க ைவத்தது.
"சா" என்ன திடீ"னு வந்திருக்கீ ங்க?" மந்தகாச புன்னைகயுடன் வந்தாள் ஒரு ெபண். 'இவங்க ெஜயந்தி! ட்ெரஸ்ட்ேடாட கணக்கு வழக்கு பா"க்கிறாங்க!" "வணக்கம் ேமடம்!" டீ சாப்பிடுவங்க H தாேன?" என வினவியபடிேய அங்கிருந்து நக"ந்துவிட்டாள். 'திருட்டால் ஒரு ெபண்ேணாட கல்யாணம் நின்னு அப்பாவும் தற்ெகாைல பண்ணிகிட்டாருன்னு ெசான்ேனல்ல அது இவங்க தான்! தாத்தாேவாட ெசாத்ைத அடிப்பைடயா வச்சு தான் ட்ெரஸ்ட் ஆரம்பித்ேதன்!" ேவந்தன்குடியில்... பரதனும் பவித்ரா இப்ேபாது அைழப்பாள்... அப்ேபாது அைழப்பாள் என ஏங்கி காத்திருக்க, 10 நாட்களுக்கு பிறகு அவளது தந்ைதயிடம் இருந்து அவனுக்கு அைழப்பு வந்தது. "பவி நல்லாயிருக்கா தாேன மாமா?" அைழயாதவ" அைழத்தால் அவனும் தான் என்னெவன்று நிைனப்பான். "மாப்பிள்ைள நHங்க ெகாஞ்சம் ஹாஸ்ப்பிட்டல் வைர வர முடியுமா?பவித்ராவுக்கு தான் உடம்புக்கு முடியல... டாக்ட" உங்கைள பா"க்கணும்னு ெசால்லறாங்க...' ெபற்றவராயிற்ேற கலக்கத்ேதாடு ேபசினா". அவரது தயக்கமும் கலக்கமும் அவைன பாதிக்க பதறியவனாய், 'பவிக்கு என்னாச்சு மாமா? பயப்படும் படி ஒண்ணுமில்லேய?" பதட்டம் வந்து ஒட்டிக் ெகாண்டது. அடுத்த அைரமணி ேநரத்தில் டாக்டrன் முன் அம"ந்திருந்தான். 'உங்க மைனவி பற்றி உங்களிடம் ெகாஞ்சம் ேபசணும் பரதன்!" "ெசால்லுங்க!" "பவித்ரா ஒவ்ெவாரு மாதவிலக்கின் ேபாதும் இப்படித்தான் வலியால்
சிரமப்படுவா"களா?" "வலியா? ெதrயைலேய டாக்ட"! அவ என்னிடம் ெசான்னதில்ைல!" சுருட்டிக் ெகாண்டு படுத்திருக்கும் மைனவின் நிைனவில்... தன் மீ ேத ேகாபம் வந்தது. 'உங்கேளாடு உடலுறவு ெகாள்ளும் ேபாது அவ"களுக்கு ஏதும் பிரச்சைன இருந்திருக்கா? தாங்க முடியாத வலி, ரத்த ேபாக்கு இப்படி?" "முதல் 5 மாதத்தில் அவளுக்கு எந்த பிரச்சைனயும் இல்ல...' அதன் பிறகு என திணறினான் அவன். "எதுவாக இருந்தாலும் மைறக்காமல் ெசால்லுங்க பரதன்! உங்க மைனவி வாைய திறக்கமாட்ேடங்கிறா... அதனால் தான் உங்களிடம் ேகட்கிேறன். ேமற்ெகாண்டு ைவத்தியம் பா"க்கணும்னா யாராவது ஒருத்த" ெசால்லி தான் ஆகணும்." "வந்து... அதன் பிறகு எங்களுக்குள் எதுவும் நடக்கவில்ைல!" "வாட்? உங்களுக்கு திருமணமாகி 2 வருடமாகப் ேபாகுதுன்னு உங்க மைனவி ெசான்னாங்க?" ெபரும் அதி"வு அவrடம். "ஆமாம்!' என்றவன் தைலகுனிந்து ெகாண்டான். 'உங்கள் இருவருக்கும் எேதா பிரச்சைன அதனால் சrயாக கவனிக்காமல் இந்த நிைலக்கு ெகாண்டுவந்துட்டீங்க சrதாேன?'அவrடம் என்ன மனிதன் இவன் என்னும் எrச்சல் இருந்தது. "அவளுக்கு என்ன டாக்ட"? உயிருக்கு ஒன்னும் ஆபத்தில்ைலேய?"என்றான் பதட்டத்துடன். அவனது பதட்டத்ைத விழிவிrய பா"த்தவ", "ஒரு விதத்தில் உங்க மைனவிேயாட இந்த நிைலக்கு நHங்களும் தான் காரணம். ஒருேவைள உங்களுக்குள் எல்லாம் சrயாக இருந்திருந்தால் இைத கூட தவி"த்திருக்கலாம்..." என அவனது தவிப்ைப அதிகப்படுத்தியபடிேய
விசயத்திற்கு வந்தா". "பாருங்க பரதன்! உங்க மைனவி வயிற்றில் சிஸ்ட் இருக்கலாம். அதாவது கட்டி... முதல்ல அைத ஸ்ேகன் பண்ணி பா"க்கணும். அது க"ப்பப்ைபயில் இருக்கா, இல்ல சிைன ைபயில் இருக்கா? எந்த மாதிr கட்டி? எவ்வளவு தூரம் பரவிருக்கு? என எல்லாம் பா"க்கணும். அதிக அளவில் இருந்தா அந்த பாகத்ைதேய நHக்க ேவண்டியது வரலாம். சிைனப்ைபயில் பிரச்சைனனா ஒன்ைற எடுத்தாலும் மற்றது மூலமா குழந்ைதக்கு முயற்சி பண்ணலாம். ஒருேவைள கருப்ைபயில் பிரச்சைனனா கஷ்டம் தான்!" என்றதும் கண்களில் கண்ண"H ெபறுக தன்ைன ஏறிட்ட மைனவிைய ேதாேளாடு அைனத்துக் ெகாண்டவன், "அப்படிெயல்லாம் எதுவும் இருக்காது பவிம்மா! பயப்படாத!" என்றான் தன் பயத்ைத மைறத்துக் ெகாண்டு. இவ"கள் உறவில் மருத்துவ" சற்று குழம்பித்தான் ேபானா". மருத்துவமைனயில் பல ேசாதைனகள் ெசய்யப்பட்டன. இருவரும் வாய் திறந்து ேபசிக் ெகாள்ளாத ேபாதும் மைனவிைய தன் ைகயைணப்பிேலேய ைவத்திருந்தான். நம்மிடம் அவளது கஷ்டத்ைத பகி"ந்து ெகாள்ள முடியாத அளவிற்கா அந்நியப்பட்டுப் ேபாேனாம் என ெநாந்து ேபானான். "நாைள வாருங்கள் மாத்திரத்திேலேய சrெசய்ய முடியுமா? இல்ல அறுைவ சிகிச்ைச ேதைவப்படுமான்னு rசல்ட்ைட பா"த்துவிட்டு ெசால்கிேறன்!" என அனுப்பி ைவத்தா". தன்னைறயில் நுைழந்து தாழ் ேபாட்டவள், 'இப்ேபா உனக்கு சந்ேதாஷமா? நH நிைனத்தது நடக்கப் ேபாகுது... இப்படி என்ைன மலடியாக்கணும்னு தாேன இவ்வளவு ேபாராட்டம்?" என ெமன்குரலில் சீறினாள். "பவித்ரா! என்ன ேபசுேறாம்னு புrந்து தான் ேபசுறியா? ேகாபத்தில்
வா"த்ைதைய ெகாட்டாத!" வருத்தமும், ேகாபமும் ேபாட்டி ேபாட்டது அவனிடம். "நல்லா புrந்து தான் ேபசுகிேறன்! இப்படி ஒரு வாழ்க்ைக எனக்கு ேதைவயில்ைல! உன்ைன ேபால் ஒரு வம்புக்காரேனாடு H குடும்பம் நடத்த என்னாள் முடியாது! ேவறு எவைளயாவது கல்யாணம் பண்ணிக்ேகா. ேபா! என் முன்னாள் நிற்காேத. என்ைன பா"த்துக்க எனக்கு ெதrயும். ெவளிேய ேபா!" என வாசைல ேநாக்கி ைக காட்ட,அவேனா ெவளிேய ெசல்லாமல் அவைள ேநாக்கி வந்தான். "என்ன?" என்றவள் முகம் தாங்கி இதேழாடு இதழ் பதித்தான். அதி"ச்சியில் ெசய்வதறியாது சற்று ேநரம் திைகத்து விழித்தவள்,சுயநிைனவு வர அவனிடம் இருந்து விடுபட ேபாராடினாள். மறந்துேபாயிருந்த கணவனின் ஸ்பrசத்தில் அவளது ேபாராட்டம் பலவனமாகேவ H இருந்தது. ெமல்ல அவைள விலக்கியவன், 'எனக்கு குழந்ைத ேவண்டாம்! நH மட்டும் ேபாதும்!" என்றான் அவள் விழி பா"த்து. "அப்படி என்ேனாடு வாழனும்னு என்ன தைலெயழுத்து?" "நான் உயிேராடு இருக்க ேவண்டாமா?" திைகத்து விழித்தவளின் முகத்ைத தன் கரங்களில் ஏந்தி, "உன்ைன பிrந்தால் நான் ெவறும் நைட பிணம்!" புrந்துெகாள் பவிம்மா!" ேவகமாக விலகி ெசன்றுவிட்டான். அவள் தன்ைன சுதாrத்துக் ெகாள்ள ெவகு ேநரம் பிடித்தது. அவளது அன்ைனேயா இவைன அ"ச்சித்துக் ெகாண்டிருந்தா". 'பாவி! இவனுக்கு கட்டிக் ெகாடுத்து என் மகள் வாழ்க்ைகேய வணாப்ேபாச்சு! H முதல்ல இவைன ெவட்டிவிடுங்க... நம்ம புள்ைளக்கு ேவற ஜாதியில் மாப்பிள்ைள பா"த்து கட்டிைவக்கலாம்!" என இைறந்து ெகாண்டிருக்க, பவித்ராேவா ெசருப்ைப மாட்டிக் ெகாண்டிருந்தாள்.
'எங்கடி ேபாற?" "என் வட்டுக்கு!" H பதிலுக்கு கூட காத்திராமல் விைரந்துவிட்டாள். "இவ என்னங்க இப்படி இருக்கா?" 'புருஷன் அருைம ெதrந்த ெபாண்ணு. முதலில் மாப்பிள்ைளைய பா"க்கும் உன் கண்ேணாட்டத்ைத மாத்து. உன்ைன தவிர ஊ" உலகத்தில் அவைர எல்ேலாரும் நல்ல விதமாகத்தான் ெசால்லறாங்க." கணவrன் ேகாபம் கண்டு வாயைடத்துப் ேபானா". பட்டணத்திற்கு உரம் வாங்க வந்த முகுந்தன் பஸ் ஸ்டாண்ட் ேநாக்கி ெசல்லும் தம்பியின் மைனவிைய கண்டு அவளருேக வந்தான். 'பவித்ரா! எங்கம்மா ேபாற? உடம்புக்கு பரவாயில்ைலயா?" புகுந்த வட்டு H ெசாந்தத்ைத பா"த்த மகிழ்வில், “மாமா நHங்க?" எனவும் 'வயலுக்கு உரம் வாங்க வந்ேதன்!" "வட்டுக்கு H தான் மாமா ேபாேறன்!" "அப்ேபா வாம்மா நம்ம காrேலேய ேபாய்டலாம்!" மறுப்பின்றி ஏறி அம"ந்தாள். திண்ைணயில் அம"ந்திருந்த அப்பத்தா, “வா ஆத்தா… சும்மா இருக்கியா?" என வாஞ்ைசயுடன் வரேவற்றா". ேமனகாேவா, "என்ன பவித்ரா ெசால்லாமல் ெகாள்ளாமல் வந்து நிற்கிறாய்?" என ஆச்சrயப்பட,
அருணாேவா, "என்ன பவித்ரா ஒேரயடியா இருந்துவிட்டாேய உன்ைன நம்பி படிக்க ஆரம்பித்தது தப்ேபான்னு நிைனத்துவிட்ேடாம்!" என்றாள் ெவளிப்பைடயாக. "உங்க நியாபகம் வந்ததால் தான் திடி"னு கிளம்பி வந்துட்ேடன்!" என கண் சிமிட்டி சிrத்த மருமகைள அளவிட்டவ", "நH இங்கு வந்தது உன் ஆத்தா அப்பனுக்கு ெதrயுமா? ெசால்லிட்டு தாேன வந்தாய்?" சrயாக நாடி பிடித்தா" காேவr. "ெசால்லிட்டுதான் வந்ேதன்..." அவள் தயங்கி தயங்கி ெசால்ல, "ேகாவிச்சுக்கிட்டு வந்துட்ட... நல்ல ெபாண்ணு! புருஷன் வட்டில் H ேகாவிச்சுக்கிட்டு ெபாறந்த வட்டுக்கு H ேபாவாங்க. நH அங்கிருந்து ேகாபமா வந்திருக்க... முதலில் உன் அம்மாவுக்கு ஒரு ேபாைன ேபாட்டு பத்திரமா வந்து ேச"ந்துட்டன்னு ெசால்லு!" என்றா" தாயுள்ளம் அறிந்தவராய். "அம்மா!" "ெசால்லுடி! பத்திரமா உன் வட்டுக்கு H ேபாய்டியா? உன் ெபrய ெகாழுந்தேனாடு காrல் ேபானியாேம அப்பா ெசான்னாங்க?" "அப்பாக்கு எப்படி?" "ஆமாடி நH ேகாபத்தில் ெவடு ெவடுன்னு ேபானா ெபத்தவுகளும் அப்படிேய இருக்க முடியுமா? அதான் உன் பின்னாடிேய வந்தாக!" "சாrமா! நH பரத்ைத பற்றி தப்பா ேபசினதும் ேகாபம் வந்துடுச்சு! அதான் வந்துவிட்ேடன்! அவைர பற்றி உனக்ெகன்ன ெதrயும் இனி அப்படி ேபசாேத!" "ேகாபம் வ"றதுக்கு முன்னாடிேய புருஷன் வட்டுக்கு H ேபாகணும்னு ஆைச வந்துடுச்சு! நான் திட்டினது உனக்கு ஒரு சறுக்கு! எங்ேகேயா நல்லா இருந்தா சrதான்!" என ேபாைன துண்டித்துவிட்டா".
ெடஸ்ட் rசல்ட் என்னவாக இருக்குேமா? என்ற கவைலயில் உழன்றவன் ெவகு தாமதமாகேவ வட்டிற்கு H வந்தான். "ஏல ேபராண்டி! இம்புட்டு நாளா உன் ெபாண்டாட்டி இல்லன்னு தான் ராத்தூக்கத்துக்கு மட்டும் வட்டுக்கு H வந்த… இப்ப என்னல? அதான் அவ வந்துட்டாேள சீக்கிரம் வாரதுக்கு என்ன?" "பவி வந்துட்டாளா அப்பத்தா?" என்றான் மல"ச்சியுடன். "இப்படி சிrச்சாப்புலேய இரு! வாடிப்ேபான கத்திrக்கா மாதிr மூஞ்சிைய வச்சுக்காம... அவ வந்து ெவகு ேநரமாச்சு!" மாடிப்படிகளில் தாவி ஏறியவன், தன்னைறயில் திைரச்சீைலைய சrெசய்து ெகாண்டிருக்கும் மைனவிைய கண்டான். "பவிக்குட்டி" என்ற துள்ளலான அைழப்புடன் அவைள ெநருங்கி கட்டி ெகாள்வதற்கு கரங்கைள விrக்க... அவேளா இவைன காணாதது ேபால் அடுத்த ேவைளக்கு தாவினாள். அங்கும் அவள் முன்ேன வந்து நின்றான். அவைன சட்ைட ெசய்யாமல் ெமத்ைத விrப்ைப சrெசய்ய,சட்ெடன அவைள தன்புறம் திருப்பியவன், "எதுக்கு இந்த கண்ணாம்பூச்சியாட்டம்? ெசய்த ேவைலையேய எத்தைன முைற திரும்ப திரும்ப ெசய்வாய்?" "ைக வலிக்கும் வைர!" இதயம் துைளத்தது அவள் பதில். "ஏன் பவி? இன்னும் என்ைன மன்னிக்கைலயா? நH இங்கு வந்ததும் என்ைன புrஞ்சுகிட்டிேயான்னு நிைனத்ேதன்..." என்றான் ஏக்கமாக. "அடடா! நHங்க மன்னிப்பு ேகட்டீங்களா? சாr நான் கவனிக்கல!" அவ்வளவு ைநயாண்டி அவளிடம். "தப்பு தான்! நான் இவ்வளவு இறங்கி ேபசியைதேய மன்னிப்பாய் நிைனச்சுக்கிட்ேடன்... சாrங்கிற வா"த்ைத தான் ேவணுமா பவிம்மா?"அவள்
மறுப்பாக தைலயைசக்க, 'உனக்கு என்ன ேவணுன்னு எனக்கு ெதrயும்! நாைளக்கு டாக்டைர பா"க்கும் வைர ைடம் ெகாடு அதன் பிறகு முடிவு பண்ணலாம்!" என அவள் தைல வருடி ெநற்றியில் முத்தமிட்டான். "சிrேயன் கண்ணம்மா!" என அவள் அதரம் ேநாக்கி குனிய, 'பரத்!" என அவன் மா"பில் ைக ைவத்து தள்ளினாள். "இந்த அைழப்பிற்கு எவ்வளவு ஏங்கிேனன் ெதrயுமா? கண்ணம்மா யாருன்னு ேகட்கமாட்டாயா?" குத"க்கமாக ஏேதா ெசால்லப் ேபாகிறான் என புருவத்ைத சுருக்கி பா"க்க அவள் புருவம் நHவியவன், "அவ என் ெப"சனல் ேவைலக்காr!" என்றான் இதழ் கைடயில் சிறு சிrப்புடன். "எவ அவ?" ெசல்ல ேகாபத்துடன் ேகட்டவைள கண்ணாடியின் முன் திருப்பி, "இவள் தான்!" என கழுத்து வைளவில் முத்தமிட்டான். அவனது மீ ைசயின் குறுகுறுப்பில் தன் வசமிழந்தவள் கிறக்கமாக பா"க்க, "உனக்கு எல்லாம் சrயான பிறகு எவ்வளவு சீக்கிரம் முடியுேமா அவ்வளவு சீக்கிரம் ஒரு குட்டி பாப்பாைவ ெகாடுத்து சாr ெசால்லிடேறன்!" என்றான் ெகாஞ்சும் குரலில். நல்ல நாளிேலேய கணவனின் கைட கண் பா"ைவக்காக ஏங்கி நிற்பவள் ெமாத்தமாக அவனிடம் சரணாகதி அைடந்துவிட்டாள். பவித்ராவிற்கு ெபrதாக ஏதும் பிரச்சைன இல்லாததால் மாத்திைரகளின் மூலேம சrெசய்துவிடலாம் என்றும் அதுவைர நடந்து ெகாள்ளும் விதம் பற்றியும் அறிவுறுத்தி அனுப்பி ைவத்தா" மருத்துவ". இப்ெபாழுெதல்லாம் அவளுக்கு ேவைலகள் அதிகம் இருந்தன.
அருணாவும், ேமனகாவும் மாைல ேநரங்களில் படிக்க ேபாய்விடுவதால் இரவு உணவு தயாrப்பு இவள் ெபாறுப்பாகியது. அவ"களுக்கும் பாடம் ெசால்லிக் ெகாடுக்கவும் ேவண்டியிருந்தது. அண்ணிகள் இருவரும் பிள்ைளகளுடன் படித்துக் ெகாண்டிருக்க,பவித்ராவும், அ ம்மாவும் இரவு உணைவத் தயா" ெசய்துெகாண்டிருந்தன". "அம்மா! அப்பா ெபட்டகத்து சாவிைய எடுத்து வரச் ெசால்றாங்க! உள்அைறயில் இருக்காங்க!" "இேதா ேபாேறன்!" காேவr நக"ந்த மறுகணம் பவித்ரா பரதனின்அைணப்பிலிரு ந்தாள். "என்ன பரத் இது ? அத்ைத வரப் ேபாறாங்க!" படபடப்பும் ெகஞ்சலுமாய்,பின்னின் று அைணத்து, கழுத்து வைளவில் அரும்பியிருந்த விய"ைவதுளிகைள முத்தத் தால் துைடத்துக் ெகாண்டிருந்தவைன விலக்கமுயற்சிக்க, பிடி இறுகியது. "பரத்! ப்ள Hஸ்..." "அம்மா இப்ேபா வரமாட்டாங்க பவி! வட்டில் H இல்லாத அப்பாைவஒவ்ெவாரு இ டமாகத் ேதடி வர அதிக ேநரமாகும்." "ேவறு யாராவது வரலாம்... ப்ள Hஸ்... விடுங்க பரத்!" "வரட்டும் ... ஆைசயா இருந்தா ேஷா பா"க்கட்டும், ெவட்கமா இருந்தாகண்ைண மூடிட்டு கிளம்பட்டும், நH என் மைனவி... தள்ளிக்கிட்டு வந்தபிக" இல்ல... எனக் கு எந்த பயமுமில்ைல." (கடவுேள, இவனுக்கு என்னாச்சு? ெரண்டு வருஷத்தில் அநியாயத்துக்குமாறிவி ட்டாேன, சும்மா ெதாட்டாேல யாேரனும் பா"த்துவிடுவா"கள் என பதறுபவன், இன்று என்னெவல்லாம் ேபசுகிறான்?) ெவகு சிரமப்பட்டுஅவைன பி rத்து நிறுத்தியவள் ,
"நHங்க என் பரத்ேத இல்ல! இெதல்லாம் என்ன அடம்? " எனகைலந்திருந்த ேகசத்ைத சrெசய்ய, “நH தாேன ெசான்ன, காதல் வந்துட்டா ேநரம் காலெமல்லாம் பா"த்துகாத்திருக்க க் கூடாது, பட்டுன்னு ேமட்டைர முடிக்கணும்னு!" எனக் கண்சிமிட்ட, "நான் எப்ேபா அப்படி ெசான்ேனன்? இது காதல் இல்ல... ேமட்ட" பண்றஇடமா இ து? கிளம்புங்க பரத்!" தன் பலம் ெகாண்ட மட்டும் தள்ளித் தான்பா"த்தாள். அவ ேனா, சிைலெயன அைசயாமல் நின்றான். "என்ன பரத்? அத்ைத வந்திடுவாங்க..."
"இைதேய எத்தைன தரம் ெசால்வாய். ஒரு மின்னல் முத்தம் ெகாடுேபாயிடுேற ன்!" "மின்னல் முத்தமா? இெதல்லாம் எங்கிருந்து கத்துக்குறHங்க?" எம்பிஅவன் கன்ன த்தில் முத்தமிட, “இதுக்குத் தான் ஊேர பாத்திரும்னு இவ்வளவு பில்டப்பா? இெதல்லாம்ெசல்லா து!" பிடிவாதக்காரக் குழந்ைதயாய் உதடு வருடி நிற்க, "ஏன் பரத் இப்படி படுத்தறHங்க? எனக்கு அவசரமாெவல்லாம் ெகாடுக்கவராது" "உன்ைன யா" அவசரப்பட ெசால்றது? நிதானமாேவ ெகாடு!" "ைநட் தேரன்! சமத்து தாேன... இப்ேபா அத்ைத வந்துடுவாங்க!" "இதுவும் ைநட் தான்... இந்ேநரம் ெகாடுத்ேத முடித்திருக்கலாம் . நHெகாடுக்காமல் ேபாக மாட்ேடன், என் அம்மா வந்தாலும் இங்ேகேய தான்நிற்ேபன்! என்ன ெபாண்ணு பா"த்து கட்டி வச்சிருக்க? நான் ேகட் டைதெகாடுக்காமல் அலுச்சாட்டியம் பண்றான்னு ெசால்ேவன்!" (வம்புக்காரன்) H ெசல்லக் ேகாபம் ேமாகமாகிப் ேபாக, அவன் இதழ்சுைவக்க, அது
மின்னல் முத்தமாக இல்ைல... "காேவr, இங்கிட்டு வா!" எனும் அப்பத்தாவின் ஓங்கிய குரலில் தான்இருவரும் விலகின" . "ெசான்ேனன்ல..." என முகம் தூக்கியவைள இழுத்து, மீ ண்டும்ெதாட"ந்தான். அ வள் விலக ேபாராடிக் ெகாண்டிருந்தாள். தன் தாகம்தH"த்துக் ெகாண்ட பிறேக வி டுவித்தான். "நHங்க ேமாசம் பரத்!" இதழ்கைளத் துைடத்துக் ெகாள்ள, "பவிக்குட்டி நான் ெவளிேய ேபாகும் வைர அம்மா வரமாட்டாங்க.சும்மா பயப்படாத!" எனக் ெகாஞ்சிக் ெகாண்டிருந் தான். அகிலாண்டேமா, "என்ன அயித்ைத ?" என வந்த மருமகைளத் தன்னருேக அமரச் ெசால்ல, "அடுப்படியில் ேவைலயிருக்கு. பவித்ரா ஒருத்தியா பா"க்கிறா,முக்கியமா ஒன்னும் இல்ைலன்னா நான் ேபாேறன், அயித்ைத!" "அடுப்படியில் உன் மகனும் இருக்கான்." "அவன் எதுக்கு அங்க ேபானான்?" ஆராய்ச்சியாய் ேகட்க, "அடி கூறுெகட்டவேள, நH என்னன்னு நாலு புள்ைள ெபத்த? என்மகன்னாக் ெகா ண்டு உன்ைன வச்சு வடிக்கிறான்." என நHட்டி முழக்க, (எவ்வளவு வயசானாலும் மாமியா" மருமகைள குைற ெசால்வதுநிக்காது ேபால) பrதாபமாய் மாமியா" முகம் பா"க்க, "சத்த , இப்படிேய இரு. உன் மகன் ெவளிேய வந்ததும் ேபாகலாம்.சின்னஞ் சிறு சுக ஒண்ணு மண்ணா இருக்க ேநரத்தில ேபாய் நிக்காத!"அதட்டல் ேபாலும் ெசால்லி அமர ைவத்தா".
"ேபாங்க, விட்டா இங்ேகேய எல்லாத்ைதயும் முடிச்சுடுவங்க!" H எனக்கணவைன பிடித்து ெவளிேய தள்ளினாள் பவித்ரா. "வாடி! என்ேனாடு தான் தூங்க வரணும்!" "ேபாங்க சாமி... யா" காதிலாவது விழப் ேபாகுது, மானத்ைதவாங்காதHங்க!" மைனவியின் ெகஞ்சலினால் அவ்விடம் விட்டுநக"ந்தான் அவள் ஆைசக்கணவன்.
காைலயில் இருந்ேத ஏெனன்று ெதrயாமல் மனம் துள்ளாட்டம் ேபாட்டது பாரதிக்கு. இப்ெபாழுெதல்லாம் இப்படி தான் ெவள்ளிக்கிழைம வந்தால் ேபாதும் குதூகலம் வந்து ஒட்டிக் ெகாள்கிறது. ேதாழி அளக்கும் கைதகள் எதுவும் காதில் விழவில்ைல.
மனம் முழுவதும் குறு குறு பா"ைவயுடன் காத்திருக்கும் கணவனின் நிைனவுதான் ைகைய கட்டி வண்டியின் மீ து சாய்ந்து நிற்கும் அழேக தனி தான். காக்கிச்சட்ைடயிலும் அம்சமா தான் இருக்கான். அவேனாடு வண்டியில் ேபாகும் ேபாது நிைறய கண்கள் ெபாறாைமேயாடு தான் பா"க்குது.
ேபாlஸ்காரன் ெபாண்டாட்டின்னா ஒரு ெகத்து தான்! மந்தகாச புன்னைக நிரந்தரமாக ஒட்டிக் ெகாண்டது. அவைன நிைனத்தாேல வயிற்றுக்குள் கல" கலரா பட்டாம்பூச்சி பறப்பது ேபால் இருக்கு. (அட்rனல் சுரக்குது பக்கி அதிகமா கைத படிக்காதன்னா ேகக்குறியா?)
‘ேபபி!’ எனும் ெகாஞ்சலுடன் பின்னிருந்து அவன் அைனத்ததும் எல்லாம் காணாமல் ேபாயிடும். தன் வயிற்றில் ைகைவத்தபடி ஆனந்த நிைனவில் அமிழ்ந்திருந்தவைள,
"என்னாச்சு பாரதி வயிறு வலிக்குதா?" என்னும் ெசௗமியின் குரேல சுயம் திருப்பியது. அவன் அைணக்கும் நியாபகத்தில் அனிச்ைச ெசயலாய் தன் கரம் அவன் ைக பற்றும் நிைனவில் அங்ேகேய இருந்திருக்கிறது என்பது புrய ஒரு ெநாடி ெவட்கம் வந்து ேபானது.
(நான் ஏன் இப்படிெயல்லாம் ேயாசிக்கிேறன்? இது தான் காதேலா?இல்ல... இல்ல... இது ெவறும் க்ரஷ் தான்! எனக்கு காதெலல்லாம் ேவண்டாம். அவைன காதலிக்க முடியாது. அடாவடி ேபாlஸ்க்காரன்! என்ைன குழப்பிவிடறேத இவன் ேவைல) கணவன் மீ து ெசல்ல ேகாபம் வந்தது.
"ெசௗமி! இந்த கிரைஷ பத்தி நH என்ன நிைனக்கிற?" "ஏய்! உனக்காடி? யா" ேமல? அந்த டிைரவ" தாேன? ெராம்ப ேநரமா நHஅந்தப் பக்கேம பா"த்துகிட்டு வரும் ேபாேத நிைனச்ேசண்டி!"
"சனியேன! ெகான்றுேவன். ேகள்வி ேகட்டா பதில் ெசால்லு. என் படிப்ைபயும், ெபாட்டீக்ைகயும் தவிர எதுேமலயும் எனக்கு கிரஷும் வராது… காதலும் வராது. உனக்கு மட்டும் பாண்டியன். எனக்கு இந்த கருவாயனா?" ெசௗமினின் ைகயில் நறுக்ெகன கிள்ளினாள்.
"குரங்ேக! கிள்ளி கிள்ளிேய கால் கிேலா சைதைய எடுத்துட்ட.,பாண்டியனும் கல", நானும் கல". ேஜாடி ெபாருத்தம் பிரமாதமா இருக்கும். இந்த கருவாயன் பக்கத்தில் நான் நின்னா கருப்பு ெவள்ைள படம் ேபால இருக்கும். (பாண்டியேனாடு பா"க்கும் ேபாது நானும் அப்படி தான் இருப்ேபேனா?) மனம் சுருண்டது.
"இவன் எனக்கு ேவண்டாம் பாண்டியண்ணா டபுள் ஓேக!" கண் சிமிட்டி
சிrத்தாள் ெசௗமியா. (இதுக்கு தான் இந்த குரங்குகிட்ட எதுவுேம ேகட்கக் கூடாது நான் என்ன ேபசினாலும் பாண்டியன்ல தான் வந்து நிக்கும்.) ேதாழியின் மீ து ேகாபம் வந்தது.
முகத்ைத திருப்பிக் ெகாண்டிருந்தவளால் அதிக ேநரம் அப்படிேய இருக்க முடியவில்ைல. அவளிடம் ேகட்டு ெதrந்து ெகாள்ள ேவண்டிய விஷயம் ஒன்று இருந்தது. தன் கரத்ைத ேதாழியின் கரத்ேதாடு ைவத்துப் பா"த்தாள்.
ெகாஞ்சம் இல்ல... நல்ல கறுப்பாகேவ ெதrந்தது. (என்ைனயும் பாண்டியைனயும் பா"ப்பவ"கள் இப்படி தாேன நிைனப்பா"கள்?அவனுக்கு மட்டும் எப்படி என்ைன பிடிக்குது?) ேயாசைனயாக இருந்த ேதாழிைய கண்டவள்,
"என்ன பாரதி நH கருப்புன்னு ஃபீல் பண்றியா?" என அவள் முகம் நிமி"த்த, "இல்ைலேய!" என வாய் தான் ெசான்னது. அவள் கண்ணில் இருக்கும் தன்னம்பிைக காணாமல் ேபாயிருந்தது. 133
"லூசு பக்கி! நH கறுப்பில்லடி, சாக்ெலட் ப்ரவுன்! உன் முகம் மாசுமரு இல்லாமல் வழுவழுன்னு இருக்கு. உன் கண்ணும், கன்னமும் ேபாதும்டி ஆைள அடித்து சாய்க்க, குழந்ைதயின் பால் கன்னம் ேபால ெகாலு ெகாலு... வழுவழு சூப்ப" ெதrயுமா? சில ேநரம் அப்படிேய கடிச்சு வச்சிரணும்னு எனக்ேக ஆைச வரும். (அதான் அவன் எப்ேபா பா"த்தாலும் கன்னத்ைத கடிச்சு ைவக்கிறானா?) முகம் சற்று ெதளிந்தது.
"பாரதி இன்ெனாரு விஷயம் ெசால்லட்டுமா... கருப்பா இருக்கும் பசங்களுக்கு கலரா இருக்கும் ெபாண்ணுங்கைள பிடிக்கும். கலரா இருக்க பசங்களுக்கு கருப்பா இருக்கும் ெபாண்ணுங்கைள தான் பிடிக்கும். இந்த கருவாயைன பாேரன், என்ைனேய ைசட் அடிச்சிக்கிட்டு வரான்."
கல்லூr மாணவிகளிடம்... இது ஒரு விைளயாட்டு ேபச்சு... நடக்குேமா நடக்குேதா ேபச்சு தாேன அது ஒரு சுகம். (அதான் என்ைனேய சுத்தி சுத்தி வராேனா?) மீ ண்டும் மந்தகாசப் புன்ைனைக வந்து ஒட்டிக் ெகாண்டது. (ேவண்டாம் விலகி நில் நH அவைன விட்டு பிrய ேவண்டும்!) மனதின் கூச்சைலெயல்லாம் சட்ைட ெசய்யாமல் அவன் நிைனவுகளில் லயித்திருந்தவள் தன் ஊ" வந்ததும் இறங்க,
கண்களுக்குள் சிைறபிடிக்க காத்திருந்தான் அவள் கணவன். (வா வா அப்படிேய கண்ணுக்குள்ள விழுந்துடு. மனசுக்குள்ள பூட்டி வச்சுக்கேறன்!) என ஒய்யாரமாய் வண்டியில் சாய்ந்து நின்று ெகாண்டிருந்தான். (ஆள் மயக்கி! ஆள் மயக்கி! நிக்கிறைதப் பா"!) முயன்றும் உதடு காதுவைர நHண்டு விட்டது.
"ேகடி! மாமாைவ ைசட் அடிக்கிறியா?" குறும்பு ெகாப்பளிக்க ேகட்டவைன பா"த்து முைறத்தவள், "பாண்டியன்!" என இல்லாத ேகாபத்ைத இழுத்துப் பிடிக்க, "நடிக்காதடி! மாமாைவ பா"த்ததும் இந்த குட்டி உதட்டில் சின்ன சிrப்பு வந்துச்ேச..." "ஹேலா! ெதrந்தவ"கைள பா"த்தா சிrக்க மாட்டாங்களா? சும்மா இப்படி எதாவது உளறினா இனி நான் ஆட்ேடாவிேலேய ேபாயிடுேவன்." மிரட்டல் ேவறு.
"எங்ேக என்ைன மீ றி எந்த ஆட்ேடாக்காரன் உன்ைன கூட்டி ேபாறான்னு பா"க்கிேறன்." ைகைய கட்டிக் ெகாண்டு நின்றவன், கூப்பிடு பா"க்கலாம் என்பது ேபால் புருவம் உய"த்த, முைறத்துக் ெகாண்டு நிற்கும் ேபாlஸ்காரனுக்கு அருகில் எந்த ஆட்ேடாக்காரனாவது வழிய வந்து வைலயில் விழுவானா?)
"ேபாகலாம் பாண்டியன்!" "அது!" வண்டிைய கிளப்பிவிட்டான். பிடிபட்ட உண"வில் முகத்ைத தூக்கி ைவத்துக் ெகாண்டு வருபவைள பா"த்தவனுக்கு மனதில் சுகமான இதம் பரவியது.
"எது ெதrயுேதா இல்ைலையேயா நல்லா சமாளிக்க கத்து வச்சிருக்க ேபபி. இப்படி ேபசி ேபசி தான் மாமாைவ உன் ைகக்குள் வச்சிருக்க..." (இவைன எப்படி ைகக்குள் ைவப்பது? அவன் ைகேய என் ைகக்குள் அடங்காேத) ெபrய ஆராய்ச்சி தான்.
"என்னடி சத்தத்ைதேய காணும்? மாமா என்ன ெசால்ேறன்னு இந்த மங்குனி அைமச்சருக்கு புrயைலயா? நH ெசால்றைதெயல்லாம் ேகட்கிேறேன அைத தான் ெசான்ேனன் ேகடி!" (ஆமா அப்படிேய ேகட்டுட்டாலும்...) முகத்ைத திருப்பிக்ெகாள்ள,
"ஓய்! நH ெசால்றைதெயல்லாம் ஏன் ேகட்டிேறன் ெதrயுமா? நH என்ேனாடு இருக்கனும் என்பதற்காக தான். அதற்ேக பங்கம் வருவது ேபால் எைதயாவது ெசான்னாயானால் அைதெயல்லாம் இந்த பாண்டியன் ேகட்கமாட்டான்." "நான் எதாவது ெசான்ேனனா? சும்மா என்ேனாடு வம்பிழுத்துகிட்ேட இருக்கணுமா?" (உன்ைன ேநrல் பா"த்தா பட்டாம் பூச்சியும் பறக்கல ஒரு மண்ணும் பறக்கல. ேபா! உன் ேமல கிrஷ் கூட கிைடயாது. இரு உன்ைன கதறடிக்கிேறன். நான் பிrவது பிடிக்காதா... வா இன்று மாட்டினாய்.) அவள் முகத்ைத ைவத்ேத (இன்று எேதா ெபrதாக திட்டம் ேபாடுறா பா"க்கலாம்...) என குதூகலமைடந்தான் அந்த ேகடியின் ேஜாடி.
வட்டிற்கு H வந்ததும், அத்ைதயுடன் ெகாஞ்செலல்லாம் முடிந்து ேமேல ெசன்று சிறுகுளியல் ேபாட்டு இழந்த புத்துண"ைவ மீ ட்டு கீ ேழ வர அப்ெபாழுதும் அவள் கணவன் அங்ேகேய தான் இருந்தான். (இன்னும் ேபாகைலயா? அப்ேபா ேமேல வருவதற்ெகன்ன? ரதிக்குட்டி மண்ணாங்கட்டின்னு வந்து கட்டி பிடிக்கட்டும் அப்புறம் வச்சுகிேறன்...)
ேகாபமாக உதடு சுளித்து மாமியாrன் முந்தாைனைய பிடித்துக் ெகாண்டு சைமயல் கட்ைட சுற்றிவர ெதாடங்கிவிட்டாள். (பா" டா! இந்த தில்லாலங்கடிக்கு என்ைன பிடிக்காதாம் நான் மட்டும் எல்லாத்ைதயும் ஒழுங்கா ெசய்யணுமாம் ஆைச!) இரவு உணவுக்கு பின் அவைன கதறடிக்கும் திட்டத்துடன், "பாண்டியன் வாக்கிங் ேபாகலாமா?" என குதூகலமாக வினவ மறுப்பு ெசால்லாமல் கிளம்பிவிட்டான். இருவரும் ேச"ந்து நடக்க (இவ எப்ேபா தான் என் ைகைய பற்றி நடப்பாள்?)
"காேலஜ் எப்படி இருக்கு பாரதி? “காேலஜ் ைலஃவ் ெசம ஜாலி தான்! இதில் ஹய் ைலட்ேட நHங்க தான் பாண்டியன்!" என கண் சிமிட்டினாள். "புrயைலேய ேபபி!" என்றான் அப்பாவியாய்.
"ெசௗமிேயாட சூப்ப" ஹHேராேவ நHங்க தான்! உங்கைள பற்றி ேபசைலன்னா அவளுக்கு தூக்கேம வராது. 10 நிமிடம் உங்கைளப் பற்றி ேபசினால் 100 பாண்டியனாவது ெசால்லிடுவா? உங்கைள அவளுக்கு ெராம்ப பிடிக்கும் பாண்டியன்!"
"என் ெபயைர ெசால்வைத ைவத்ெதல்லாம் பிடிக்கும்னு முடிவு பண்ைணக் கூடாது ேபபி! நH கூட தான் மூச்சுக்கு முன்னூறு பாண்டியன் ெசால்ற...
உனக்கும் என்ைன பிடிக்கும்னு ெசால்லிட முடியுமா?"என்றான் விழி பா"த்து.
அவன் விழிகைள சந்திக்க முடியாமல் எேதா ஒன்று தடுக்க (இவன் ெசால்வது உண்ைமயாக இருக்குேமா?) என அதி"ந்து நின்றவள் கரம் பற்றி ேலசாக அழுத்தி இயல்புக்கு ெகாண்டுவந்தான். சட்ெடன தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டவள்,
"அது மட்டுமில்ல பாண்டியன் உங்கைள பற்றி ேபசும் ேபாது அவள் கண்களில் ஏக்கம் படரும் முகத்தில் ஒரு பிரகாசம் வந்துேபாகும்.
“மாமாைவ பா"த்ததும் உன்ைனச்சுற்றி ஒரு ஒளிவட்டேம ெதrயுது. அப்படிேய வந்து கட்டிக்கிட்டு ரதிக்குட்டின்னு ெகாஞ்சணும்னு ஏக்கம் படருது. ெசய்ய தவறினால் முகம் வாடிப்ேபாய்டுது!” கண் சிமிட்டி சிrக்க, (அடகடன்காரா... இைதெயல்லாம் கவனிச்சிருக்காேன. மானம் ேபாச்ேச...) பிடிபட்ட உண"வில்,
"ஓவரா எதாவது கற்பைன பண்ணிக்காதிங்க எனக்கு ேபாlைச பிடிக்காதுன்னு ெசான்னது மறந்துேபாச்சா? எல்லா விஷயத்திலும் எங்களுக்கு ஒேர மாதிr ேடஸ்ட்! பட் உங்கள் விஷயத்தில் தான் முட்டிக்கும்! அவளுக்கு ேபாlஸ்னா ெராம்ப இஷ்டமாம்… நமக்கு ைடவ"ஸ் ஆனதும் அடுத்த கல்யாணத்துக்கு உங்களுக்கு ெபாண்ணு ெரடியா இருக்கு பாண்டியன்!" என கண் சிமிட்டி சிrத்தாள் அவன் மைனவி.
" அடடா... முதல் கல்யாணத்தில் வாழ்ந்து கிழிச்சாச்சு... இன்ெனாருகல்யாணம் ேவறயா? இருந்தாலும் நH ெசால்றதுக்காக ட்ைர பண்ணலாம்.ெசௗமி நல்ல கல ரா, உன்ைன விட அழகா, சூப்பரா இருப்பாள்ள, அேதாடஎனக்காக உருகுறவ. .. இைதவிட என்ன ேவணும்?
உன்ைன ைடவ"ஸ் பண்ணணும்ங்கிற முடிைவ எடுக்கும் ேபாதுெசால்ேறன். நH ேய எங்க கல்யாணத்ைதயும் முடிச்சு வச்சிடு! " அரண்டுேபானாள் பாரதி. சண்ைட ேபாடுவான் என நிைனத்தால், ேவகமாகத ைலயாட்டுகிறான். அவளுக்கு ேபச்ேச வரவில்ைல. கண்கைள இருட்டிக் ெகாண்டு வருவது ேபால் ேதான்றவும், அவன் கரம்பிடித்த வளின் அழுத்தம் அதிகமாக இருப்பைத உண"ந்தவன்,
(பிடிச்சுக்ேகா... இறுக்கமா பிடிச்சுக்ேகா, ெசௗமிகிட்ட ேபாயிடுேவன்னுபயம் வந் துருச்சுல்ல ேகடி! என் ேமல் காதல் இருப்பது புrயுதா, இல்லெதrயாமேலேய தான் உளறிக்கிட்டுருக்கியா? லூசு...லூசு! மனசுமுழுக்க என்ைன சுமந்துக்கிட்டு ேபச்ைசப் பா"! நHயாடி என்ைன தாைரவா"த்துக் ெகாடுக்கப் ேபாகிறாய்? ) குறும்பு கூத்தாட, "ேபபி, ெசௗமிேயாட நம்ப" தrயா?"
"முடியாது" ேகாபமாக மறுத்தாள். "சr விடு. நாேன வாங்கிக்கிேறன். ேபாlஸ்காரனுக்கு அெதல்லாம்சுலபம்." ேகாபமாக படுத்தவளுக்கு தூக்கம் தான் வரவில்ைல. ஆழ்ந்தஉறக்கத்தில் இருந் தவனிடம்,
"நான் ெசான்ன உடேன சrன்னு ெசால்வாயா? இழுத்து ஒரு அைரவிடாமல்... நH யும் தான் அைலயுற... ஹாஸ்டல் பக்கம் வா, உன்ைனெகான்னுடுேறன்! ெபாறு க்கி.. .ெபாறுக்கி! அழகா... கலரா ேவணுமா,மூஞ்சிையப் பாரு குரங்கு... உன்ைன... ந றுக்ெகன ெவற்று முதுகில்கிள்ளி ைவத்தாள். ேதால் வலண்டு விட்டது.
"ஆ!" என்ற அலறேலாடு எழுந்தவனுக்கு நடந்தது புrந்துவிட்டது. இவள்தான் உ "ெரன்று இஞ்சி தின்ற குரங்கு ேபால் உட்கா"ந்திருக்கிறாேள!
"என்னடி?" மிரட்டலாய் அவன் ேகட்க, "நான் ஒன்னும் பண்ணைல. ெகாசு கடிச்சிருக்கும்!" என்றாள் மிடுக்காக. "மாமாைவ கடிச்ச ெகாசுைவ சும்மா விடலாமா?" எனக் கண்சிமிட்டியவன், அவ ைள இழுத்து தன் மா"பின் மீ து பூமாைலயாய்ேபாட்டுக் ெகாண்டான்.
"தூங்குடி, குட்டிப் பிசாேச! இந்த ெஜன்மத்தில் உன்ைனத் தவிரயாருக்கும் இங்கு இடமில்ைல... அடுத்த ெஜன்மத்தில் பா"க்கலாம், ஒருேவைள…. நH சrன்னு ெசா ன்னால், ெரண்டாந்தாரமா அவைளயும்கட்டிக்கிேறன்" எனச் சிrக்க,
( அடுத்த ெஜன்மத்திலும் நான் ேவணுமா? ஏன்டா என் மீ து இவ்வளவுகாதைலக் ெகாட்டுற? ) என மறுகியவைள அவனது அைணப்பின் இதம்அைமதியுறச் ெசய்தது. வாகாக அவேனாடு ஒன்றியவளின் தைல ேகாதி, பாயும் ஒளி நH எனக்கு பா"க்கும் விழி நான் உனக்கு ேதாயும் மது நH எனக்கு தும்பியடி நான் உனக்கு வைணயடி H நH எனக்கு ேமவும் விரல் நான் உனக்கு பூணும் வடம் நH எனக்கு புது ைவரம் நான் உனக்கு காதலடி நH எனக்கு காந்தமடி நான் உனக்கு... சட்ெடன அவன் வாய் மூடியவள் விழிகளில் நH" திரள, "ேவண்டாம் பாண்டியன் எனக்கு கஷ்டமாயிருக்கு."
எழுந்து ெசல்ல எத்தனிக்க, (ேகடி! உனக்கு ஏன் கஷ்டமாயிருக்குன்னு ேயாசிக்கேவ மாட்டாயா? மாமா உன் மனசில் வந்தாச்சுன்னு உனக்கு ெதrய ஆரம்பிச்சிருச்சு ஆனாலும் ஏத்துக்க முடியல இெதல்லாம் ெகாடுமடி…)
"சr நான் பாடல! இப்படிேய படுத்துக்ேகா!" மீ ண்டும் தன் மா"பில் அவைள அழுத்திக் ெகாள்ள மா"பு சூட்டிலும், ெமல்லிய ேராமங்களின் குறுகுறுப்பிலும் மனதில் மீ ளும் அைமதிைய ரசித்தபடி, (இவன் என்ன மாதிr மனிதன்? ஆங்கில நாவல் படிக்கிறான், பாரதியின் கவிைதையயும் பாட்டாக்குகிறான்…) ேயாசித்தபடிேய தூக்கிப் ேபானாள்.
கல்லூr ஹாஸ்டல்... பாரதிக்கு பrட்ைச வரப்ேபாகிறது என்பதால் இரண்டு வாரங்களாக வட்டிற்கு H ேபாகவில்ைல. இப்ெபாழுது முன்ைன ேபால் இல்ைல என்பதால் தவி"க்க முடியாத சூழ்நிைல தவிர ேவண்டுெமன்ேற வட்டிற்கு H ேபாவைத தவி"ப்பதில்ைல. இந்நிைலயில் அன்று கணவனிடம் இருந்து வந்த அைழப்ைப ஆ"வமாகேவ எடுத்தாள் பாரதி.
'ேபபி! நாைளக்கு lவ் ேபாடறியா?" "சாr பாண்டியன்! மாடல் எக்ஸாம் நடக்குது. lவ் ேபாட முடியாது. ஏதாவது முக்கியமான விஷயமா?" இதுவைர தன்னிடம் இப்படி ஒரு ேகாrக்ைகைய அவன் ைவத்தேதயில்ைல என்பது புrய மறுக்கிேறாம் என்பது ேவறு வருத்தமாக இருக்க தான் ெசய்தது.
"அப்படி ஒன்னும் முக்கியமில்ைல. நாைள மறுநாளும் பrட்ைச இருக்ேகா?" "இல்ல பாண்டியன் நாைள தான் கைடசி. அப்புறம் ெசமஸ்ட" தான்!" "நாைள காேலஜ் எப்ேபா முடியும் ரதி?" (இெதன்ன இவனுக்கு ெபாருந்தாத
ெமன்ைம? இல்ல ரதி என்னும் அைழப்பில் குழம்பிவிட்ேடனா?) 'எக்ஸாம் என்பதால் மதியத்ேதாடு முடிந்துவிடும் பாண்டியன்!" "அப்ேபா 3 மணிக்கு ெரடியாக இரு! நான் வேறன்! நாம் ெவளியில் ேபாகலாம்! ப்ள Hஸ்... ேநா ெசால்லிடாத ேபபி!" என்றவனின் பrதவிப்பு அவைள ஏற்கச் ெசய்தது. அவளுக்கு பிடித்த காக்கி பாண்ட்ஸ் ெவள்ைள சட்ைடயில் வந்திருந்தான். அவைளயும் மீ றி அந்த ஆைடயில் அவன் கம்பீரத்ைத ைசட் அடிக்க தான் ெசய்தாள்.
"அஃபிஷியல் விசிட்டா பாண்டியன்?" (நான் இப்படி இவைன பா"த்து ெஜால்லணும்ேன இந்த ட்ெரஸ்ல வந்திருக்கான் ெசல்ல ேகாபம் ேவறு...)
'ெப"சனல் தான்!" என கண் சிமிட்டியவன் அன்ைன ெகாடுத்துவிட்டதாக ஒரு டப்பாவில் இருந்து இனிப்ைப எடுத்து அவளுக்கு ஊட்டி விட்டு மீ திைய தன் வாயிலும் ேபாட்டுக் ெகாண்டான்.
"ெசம! அத்ைத சைமயைல நிஜமாேவ மிஸ் பண்ேறன் பாண்டியன்!”ஆ"வமாகேவ மீ ண்டும் எடுத்து ேபாட்டுக் ெகாள்ள... (ஊட்டி விடுறாளா பா"!) என அவன் ஒரு மா"க்கமாக பா"க்க,
"சாr பாண்டியன் உங்கைள பா"க்க வச்சுக்கிட்டு சாப்பிடேறன்ல?நHங்களும் எடுத்துக்ேகாங்க..." அவன் மறுப்பாக தைலயைசக்க. (பின்ன ஏன் குறு குறுன்னு பா"க்கிறான்? ஒருேவைள ேபாlஸ்காரன் பா"ைவேய அப்படித் தாேனா?)
'ெசௗமிக்கு பிடிக்கும் நான் ெகாடுத்துட்டு வேரன்.' என விைறந்தவள் சற்று ேநரத்தில்,
"நாம் ேபாகலாம் பாண்டியன்!" என காrல் ஏறிக் ெகாண்டாள். "என்ன பாண்டியன் எதாவது விேசஷமா? இல்ல அன்று ேபால் ஏதாவது ச"பிைரஸ் வச்சிருக்கீ ங்களா?" "ெகாஞ்சம் ெவயிட் பண்ணு ேபபி ெசால்ேறன்!" என்றவனது கண்கள் இயல்புக்கு மாறாக மின்னின.
"ஓேக! ஓேக! நான் எதாவது உளறி நHங்க என்ைன காெமடி பீசாக்குவதற்கு ேபசாமேலேய இருக்ேகன்!" என்றாள் அவளும் குறும்பாக. ெபrய நட்சத்திர ேஹாட்டலின் முன் வண்டிைய நிறுத்தினான். அைமதியாகேவ அவைன பின் ெதாட"ந்தாள்.
ஹனிமூன் சூட்ைட பா"த்ததும் கண்கள் விrய, "இப்ேபா எதுக்கு பாண்டியன் இது?" சிறு தயக்கத்துடேனேய ேகட்டாள். ெமதுவாக அவளருேக வந்தவன் அவள் முகத்ைத தன் ைககளில் ஏந்தி,
'இன்று உன் புருஷேனாட பிறந்த நாள்!' என்றான் விழி பா"த்து. துள்ளலுடன் வாழ்த்துக் கூறியவள், முன்னேம ெசால்லியிருந்தால் ஏதாவது பrசு வங்கியிருப்ேபேன… என சிணுங்கவும் ைககைள விrத்து வா என்பது ேபால் பா"க்க மறுக்க மனமின்றி விrந்த கரங்களுக்குள் புகுந்து ெகாண்டவைள இறுக அைணத்து,
"உன்ைனவிட உய"ந்த பrசு ஏேதனும் இருக்க முடியுமா ரதி? இன்று நான் ேகட்பைதெயல்லாம் மறுக்காமல் ெகாடு அது தான் உன் பrசு!" என ெநற்றியில் முத்தமிட அவளது உள்ளுண"வு அப்பட்டமாக (நH தான் அவன் பrசு இன்று நிச்சயம் உன்ைன எடுத்துக் ெகாள்வான்!) என கட்டியம் கூறியது.
"இைத மாத்திக்ேகா ேபபி!" அழகான டிைசன" புடைவயும் அதற்கு ேதைவயான அைணத்து இத்தியாதிகைளயும் அவளிடம் ெகாடுத்தவன்,
'சீக்கிரம் ெரடியாய்டு ேகாவில், ெரஸ்டாெரண்ட், ஷாபிங்ன்னு நிைறய பிளான் வச்சிருக்ேகன்." என விலகி ெசன்றான். அவனது ேத"வில் தான் ஒரு படி கூடுதல் அழேகாடு இருப்பது ேபால் தான் ேதான்றியது பாரதிக்கு. அவனும் ேவஷ்டி சட்ைடக்கு மாறியிருந்தான். திருமணத்தின் ேபாது பா"த்தது. அன்று சrயாக கவனிக்காததால் இன்று விழுங்கிக் ெகாண்டிருந்த்தாள்.
"ஒய் ெபாண்டாட்டி! இது தான் கண்ணாேலேய.... கபள Hகரம் பண்றதா?ேவண்டாம்... மாமா உன் விஷயத்தில் பயங்கர வக். H இப்படிெயல்லாம் ெடஸ்ட் ைவக்காத!" குறும்பு கூத்தாடியது அவனிடம். பிடிபட்ட உண"வில்,
“ஆஹா! ெராம்ப தான்! மனதில் மன்மதன்னு நிைனப்பு! இந்த ேஹ" கட்டுக்கு இவ்வளவு அலும்பு ஆகாது!" என்றாள் ெவடுக்ெகன.
'என்னேவா ெபாண்டாட்டி ெசான்னா சrதான்!" சட்ெடன சரண்டரானான்.(நH எத்தைன ெபாண்டாட்டி ெசான்னாலும் என் முடிவு மாறாது. சும்மா என்ைன மயக்கும் ேவைலைய விடு!)
ேகாவிலில் சாமி தrசனம் முடிந்து பிரகாரம் சுற்றியதும்,குளக்கைரயில் அம"ந்து அவள் கரம் பிடித்து, ைவர ேமாதிரம் ஒன்றைர அணிவித்தான். அைதப் ேபாலேவ ஒன்ைறக் ெகாடுத்து தனக்கும் ேபாட்டு விடச் ெசான்னான். "எனக்கும் ேச"த்து நHங்கேள வாங்கிட்டீங்களா பாண்டியன்?" வருத்தம் ேமலிட ேகட்க, "ெபாண்டாட்டிக்காக புருஷன் வாங்காமல் ேவறு யா"
வாங்குவா"களாம்? மண்டு!" என தைலயில் முட்டியவன், 'பிடிச்சிருக்கா ேபபி?" என ஆ"வமாக ேகட்கவும், "நல்லா இருக்கு பாண்டியன்! ஏன் ெரண்டும் ஒேரமாதிr?"
"நாம ெரண்டுேபரும் ஒன்னு தாேன?" அவன் காதல் மூச்சு திணற ைவத்தது. (எனக்கு உன் மீ து இப்படிெயல்லாம் எதுவும் ேதான்றவில்ைலேய...) என்ற குற்றஉண"ச்சியும் ேச"ந்து ெகாள்ள ேசா"ந்து ேபானாள்.
"ேபாகலாம் பாண்டியன்!' சட்ெடன எழுந்து ெகாண்டாள். அவள் கரம் பிடித்து நிறுத்தியவன்,
"பாரதி! உனக்கு எப்படிேயா? எனக்கு இது ஆத்மா"த்தமான பந்தம்! இன்னும் ெசால்லப் ேபானால் ஒருவழிப் பாைத! உன் படிப்புக்ேகா,கனவுக்ேகா எந்த பாதகமும் வருவது ேபால் இந்த பாண்டியன் எப்ேபாதுேம நடந்துெகாள்ள மாட்டான். உன் ெநருடல்கைள எல்லாம் தூக்கிப் ேபாடு! என்ைன நம்பு ரதிம்மா!" புrந்துெகாள்ள ேவண்டுேம என்ற ஏக்கம் விரவியிருந்தது அவனிடம்.
அவளுக்கு பிடித்தது ேகட்டு ஆ"ட" ெசய்தான். ேகலியும் கிண்டலுமாய் அவ"களது உணவு ேவைல முடிவுக்குவந்தது. கணவனுக்காக தாேன ஓ" சட்ைடைய ேத"வு ெசய்தாள்.
"உங்க காசிேலேய உங்களுக்கு கிப்ட்!' என கண் சிமிட்ட,
'எதாவது உளறாேத பாரதி! அெதன்ன என் காசு எல்லாம் உன்ேனாடது தான்!' இேதாடு விடு! என் மூைட ெகடுக்காேத!' சற்று காட்டமாகேவ ெசால்லி விட்டான். (இவ எப்ேபா தான் என்ைன தன்னில் பாதியா
நிைனப்பா?) ஆயாசமாக இருந்தது அவனுக்கு.
என்றும் இல்லா திருநாளாய் அவனது ேகாப முகம் பா"க்க அவளுக்கு பிடிக்கவில்ைல. பிறந்த நாளும் அதுவுமா ேகாபப்பட ைவத்துவிட்ேடாேம? என மனம் அைலப்புற,
'சாr பாண்டியன்!" அவன் கரம் பற்றிக் ெகாண்டாள்.
"ேபாடி லூசு! உனக்கு ெதrயாமேலேய என்ைன வருந்த ெசய்கிறாயா?இல்ல நான் தான் உன் விஷயத்தில் அதிகம் பாதிக்கப் படுகிேறனான்னு ெதrயல இந்த ேபாlஸ்காரனுக்ேக சவாலான விஷயம்னா உன் மனம் அறிவது தான்! ெராம்பேவ கஷ்டமா இருக்குடி!" "நம்பும்படி இல்ைலேய!" வாய்விட்டு சிrத்தாள். அவனும் இயல்புக்கு திரும்பியிருந்தான்.
தங்கள் அைறக்கு வந்ததும் அவைள கட்டிலில் அம"த்தியவன், அவள் முன் மண்டியிட்டு, ெகாலு ெகாலு கன்னங்கைள தன் ைககளில் தாங்கி,
“என் பிறந்த நாள் பrசா உன்ைன ேகட்டா ெகாடுப்பாயா ரதி? என் குட்டி ேதவைத இன்றாவது மாமாக்கு வரம் ெகாடுக்குமா?" ஏக்கமும்,ஆைசயுமாய் ேகட்க….
எதி"பா"த்தது தான் என்பதால் ெபrதாக எந்த அதி"வும் இல்ைல அவளிடம். உண்ைமைய ெசால்லப் ேபானால் அவளுக்குேம இது ேதைவயாக தான் ேதான்றியது.
இன்னும் ஓrரு மாதங்களில் இவைன விட்டு பிrயப் ேபாகிேறாம் கைடசிவைர இவனிடம் பட்ட கடைன அைடக்க முடியாமேலேய ேபாய்விடுேமா? என்ற கவைல இருக்க தான் ெசய்தது. இப்ேபாது அது ெகாஞ்சம் குைறயும்.
ெபாட்டீக் ைவத்து சம்பாதிக்க ஆரம்பித்ததும் பணத்ைத திருப்பிக் ெகாடுத்துவிடலாம்… ஆனால் இவனது அன்பு, அக்கைற, காதல்,கண்ணியம் இதற்ெகல்லாம் பதில் ெசால்லிேய ஆகேவண்டும் இது அதற்கான வாய்ப்பு! என அைனத்திற்கும் தயாராகியவள்,
"ேசா... எல்லாத்ைதயும் பிளான் பண்ணிட்டிங்க?" என தைல சாய்த்து வினவ,
'உன் விருப்பம் எனக்கு முக்கியம் ேபபி! இப்ேபாதும் உனக்கு ேவண்டான்னா எனக்கும் ேவண்டாம்!" ஒரு ெநாடி அவனது திடம் அவைள அதிர ைவத்தது தான்.
"நிஜமா?" என உதடு சுழித்து ேகட்பவைள வாr அைனத்துக் ெகாள்ள பரபரத்த ைககைள கட்டுக்குள் ெகாண்டுவந்தவன்,
“ேகட்பது வைரக்கும் தான் எனது உrைம! ெகாடுக்கணுமா ேவண்டாமான்னு முடிவு பண்ண ேவண்டியது நH தான்!" ெகாஞ்சமும் மிடுக்கு குைறயாத ேபச்சு. (இது தான் இவனிடம் மறுக்க முடியாமல் ேபாக முக்கிய காரணம்)
“ஏய் ேகடி! இன்று ேகட்டால் என்னால் தட்ட முடியாதுன்னு தாேன பிளான் பண்ணி ேகட்கறHங்க?"
"ேபாடி... நH தான் ேகடி! நான் எப்ெபாழுது ேகட்டிருந்தாலும் உன்னால் தட்ட முடியாது என்பது தான் உண்ைம! அந்த ஸ்ேடஜுக்கு நH வந்து ெராம்ப
நாளாச்சு!" (உண்ைமேயா?)
"ம்ஹூம்! இவ்வளவு திமி" ஆகாேத அதுவும் பாரதியிடேம..." (ஆம் திமிைர ஒட்டுெமாத்த குத்தைகக்கு அவள் மட்டும் தான் எடுத்திருக்கா) தன் கரங்கைள கட்டிக் ெகாண்டு அவன் விழி பா"த்து,
"ேநா ெசான்னால் என்ன ெசய்வ"கள் H பாண்டியன்?" (அன்று ேபாலேவ அேத திமி"! இம்மியும் குைறயாமல்…) அப்படித் தான் ேதான்றியது அவனுக்கு.
"ெசால்லிப் பா" ெதrயும்!” (இது ேகாபமா? அலட்சியமா? எதுவானாலும் தவறுதான்!)
"ேநா!" தயவு தாட்சணியமின்றி ெசால்லிவிட்டாள். (நன்றிக்கடனாவது மண்ணாங்கட்டியாவது இவன் திமிருக்கு எதுவும் திருப்பி ெசலுத்த ேவண்டியதில்ைல.)
ஆழ்ந்து பா"ைவேயாடு, “குட் ைநட்!" படுத்துவிட்டான். (அவ்வளவு தான் rயாக்சனா?) குழம்பி ேபானாள். ேவெறதுவும் ெசய்துவிடமாட்டான் என்ற ேபாதும் சண்ைடைய எதி"பா"த்தவளுக்கு இது ெபருத்த ஏமாற்றமாகேவ இருந்தது.
தூங்கா நகரத்ைத தூங்காமல் ஜன்னல் வழியாக ேவடிக்ைக பா"த்துக் ெகாண்டிருந்தவளுக்கு மனம் விழித்துக் ெகாண்டது. அவன் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருந்தான். (இவனால் மட்டும் எப்படி தூங்க முடிகிறது?)
"பாண்டியன்!” அவைள அதிகம் ேசாதிக்காமல் சட்ெடன விழித்துக் ெகாண்டான். (இவன் தூங்கேவயில்ைலேயா? இல்ல எப்ேபாதுேம விழிப்ேபாடு தான் இருப்பாேனா?)
"என்னாச்சு பாரதி? தூங்கல?" ஏதும் நடவாதது ேபால் இயல்பான ேபச்சு... அவளது குற்ற உண"ச்சிைய தூண்டியது. "சாr பாண்டியன்! விைளயாட்டுக்கு ஆரம்பித்து... நHங்க என்ன என்ைன கணிப்பதுன்னு சின்ன ேகாபம்... சண்ைட ேபாடுவங்கன்னு H நிைனத்ேதன்!”
"ேபாதும் பாரதி படு! இது எனக்கு பழக்கம் தான். நH ெசான்னது ேபால் இதுவும் என் பிளானில் இருந்தது தான். எப்படியும் நH என்ைன ஏற்றுக் ெகாள்ளப் ேபாவதில்ைல என்பது ெதrந்த விஷயம் தாேன. ஒவ்ெவாரு முைறயும் இது மாதிr சமயங்கள் சண்ைடயில் தான் முடியும்.
இன்று நH எவ்வளவு ேமாசமாக நடந்து ெகாண்டாலும் ேகாபப்படக் கூடாதுன்னு முன்னேம முடிவு ெசய்திருந்ேதன். இருந்தும் கைடயில் ேகாபப்பட ைவத்து விட்டாய் அதுேவ ேபாதும்னு தான் ேபசாமல் படுத்துவிட்ேடன்." மைனவிைய பற்றிய தனது கணிப்பு சrதான் என்பது புrந்ததால் ேகாபம் முற்றிலுமாக வடிந்திருந்தது அவனிடம்.
(ேபாதும் ேபாதும் உன் சுைம அதிகமாகிக் ெகாண்ேட ேபாகிறது அவன் அைனத்திற்கும் தயாராக தான் இருக்கிறான். உன்ைன எவ்வளவு சrயாக கணித்திருக்கிறான் இருந்தும், உனக்காக எவ்வளவு ெசய்கிறான் ெகாடுத்துவிடு அவன் உன்னிடம் எதி"பா"ப்பது இது மட்டும் தான் ெகாடுத்துவிடு பாரதி!)
“ஒய்! தூங்கியவைன எழுப்பி உட்காரவச்சுக்கிட்டு இது என்ன விைளயாட்டு? அதுவும் உனக்கு பிடிக்காத முகமும், ேஹ" கட்டும் அைதேய எவ்வளவு ேநரம் தான் கண் ெகாட்டாமல் பா"ப்பாய்?” ேகலி சிrப்பு அவனிடம். பதிேல ெசால்லாமல் அவன் மா"பில் முகம் புைதத்துக் ெகாள்ள அைத சற்றும் எதி"பாராதவன்,
'பாரதி!' என அவள் முகம் நிமி"த்த முற்பட,
"ரதி!" என இன்னும் இன்னும் தன்ைன அவனுள் புைதத்துக் ெகாண்டவள், அவைன தழுவிக் ெகாண்டாள்.
"ேவண்டாம்மா பரேதவைத! என் ஆைசைய தூண்டிவிட்டு விலகிப் ேபாறேத உனக்கு ேவைல! இந்த விைளயாட்டிற்கு நான் வரல!" விலகிப் படுத்தான். கணவனின் சிறுபிள்ைள தனமான மறுப்ைப கண்டவளுக்கு சிrப்பு தான் வந்தது.
"ேவணும் ஆனா ேவணாம்! ேகடி!" அவன் ேகசம் கைளத்து சிrத்தவள்,
"இனி ேபாக மாட்ேடன் பாண்டியன்! நHங்க எனக்காக எவ்வளேவா ெசய்திருக்கிங்க. நான் உங்களுக்காக எதுவுேம ெசய்ததில்ைலன்னு நிைனக்கும் ேபாது கில்டியா இருக்கு. இனி நாம் ேச"ந்திருக்கும் ஒவ்ெவாரு நாளும் உங்க மைனவியா உங்க மனதிற்கு பிடித்த மாதிr நடந்துெகாள்ேவன்!" என்றாள் அவன் கண்கள் பா"த்து.
அதில் ெபாய் இல்ைல. இன்று முழுவதும் அவேளாடான ெநருக்கம்,தற்ேபாைதய இணக்கம் எல்லாவற்றாலும் பாதிக்கப்பட்ட அவன் மூைள ேவைல நிறுத்தம் ெசய்தது. ேபாlஸ்காரனாக ேயாசித்திருந்தால் அவள் என்ன நிைனத்து ெசால்கிறாள் என்பைத சட்ெடன கணித்திருப்பான்.
பாவம் அந்த ேநரம் அவளது கணவனாக மட்டுேம இருந்தான் அது தான் அவனது துரதிஷ்டம்! அவளது வா"த்ைதகளின் ெபாருள் முழுவதுமாக அவனுக்கு விளங்கவில்ைல.
"ரதி”! என கிறக்கமாக அைழத்தவன் அவைள மா"ேபாடு இறுக அைனத்துக்
ெகாண்டான். சிறு ெதாடுைகக்கும் ெபrதாக ஆ"ப்பாட்டம் ெசய்பவள் இன்று தானாகேவ வந்தது அவைன ேமலும் சூேடற்ற, கரங்கள் அவள் ேமனியில் எல்ைலமீ றிக் ெகாண்டிருக்க, ேமாகத்துடன் அவள் இதழ்கைள பற்றிக் ெகாண்டான், மூச்சு திணற முத்தமிட்டான். ஆரம்பத்தில் திைகத்த ேபாதும் அவன் ஆண்ைமயில் ெமல்ல தன் வசமிழக்கத் ெதாடங்கினாள்.
ஆைட ெநகிழ அவன் கரங்களில் துவண்டவளின் கன்னம் வருடி, "பிடிச்சிருக்கா ரதி!" குரல் குைழய ேகட்டவனுக்கு பதில் ெசால்ல மறுத்தவளாய், வழக்கம் ேபால் அவைன எதி"க்கும் குணம் தைல தூக்க, (பிடிக்கலன்னு ெசான்னா என்ன ெசய்வான்?) மனம் தன் ேபாக்கில் சிந்தித்துக் ெகாண்டிருக்க,
அவளது அைமதி அவைன அச்சுறுத்தியது. (பிடிக்கவில்ைலேயா? ேவறு வழியின்றி தான் ஏற்கிறாேளா?) பதட்டத்துடன் விடிவிளக்ைகப் ேபாட, "என்னாச்சு பாண்டியன்?" மயக்கம் ெதளியாமல் ேகட்டவளிடம், "பா" ேபபி! காத்திருப்பது கஷ்டம் தான். அைதவிட கஷ்டம் விருப்பமில்லாமல் இணங்குவது! எனக்கு உன் சந்ேதாசம் முக்கியம் ரதி. நH விரும்பினால் மட்டுேம ெதாடருேவன்... இல்ைலேயல் இேதாடு ேபாதும். இத்தைன மாதங்களாக காத்திருந்தது உன் இணக்கத்திற்காக தான். அைத அ"த்தமற்றதாக்கிவிடாேத. எனக்காக பா"க்க ேவண்டியதில்ைல. உனக்கு கஷ்டமாக இருந்தாேலா, இல்ைல பிடிக்கவில்ைல என்றாேலா ெசால்லிவிடு ேபபி. உண்ைமைய ெசால்லிவிடு. உனக்கு பிடித்திருக்கிறது தாேன?"
(இந்த ேநரத்தில் கூட எனக்காக பா"ப்பாயா? பிடிச்சிருக்குடா மாமா. ஐ லவ் யூ) தவிப்ேபாடு பா"த்துக் ெகாண்டிருப்பவைன தன்ைன ேநாக்கி இழுத்தவள்
அவனது அழுத்தமான அதரங்கைள தன் குட்டி இதழ்கள் ெகாண்டு மூட முயற்சிக்க,
வாய் திறந்து ெசால்லாத ேபாதும் அந்த ஒற்ைற பா"ைவயிலும், முதல் முத்தத்திலும் அவள் மனம் புrய, கல்குடித்த சிங்கமாய் களம் புகுந்தவனின் ேவகத்தில் புயலில் சிக்கிய பூங்ெகாடியாய் துவண்டு ேபானாள்.
ஆஹா! ஆஹா! ஆதாம் ஏவாள் வித்ைத இது தான்.... பாலும் ேதனும் ஆறாய் ஓடும் சுவ"க்கம் இது தான்... மூழ்கி மூழ்கி ேமாகம் ேபாடும் முத்தம் இது தான்... யாெரன்றாலும் ேதாற்றுப் ேபாகும் யுத்தம் இது தான்... முடியும் அழகு… அடியும் அழகு… பாவம் தாேன ஆண்வழி...? சுகெமதுெவன ெதrயாமல்… சுைவ எதிெலன புrயாமல்... ஆைச தHர காதலி... எைத எடுப்பது அறியாமல்… எைதக் ெகாடுப்பது விளங்காமல்....
இம்மியும் முகம் சுழிக்காமல் வா வா என அவள் வாr வழங்க, இன்று தான் கைடசி என்பது ேபால் மீ ண்டும் மீ ண்டும் நாடினான். பல நாள் பட்டினி கிடந்தவன் விருந்துண்டு நிைறவில்,
"என் குட்டி ேதவைதேய… ேதங்க்ஸ் டீ... இப்ேபா தான் மாமா ேமல நம்பிக்ைக வந்திருக்கு இல்ல... ெபrய மனசு பண்ணி மாமாேவாட வாழலாம்னு முடிவு பண்ணிட்ட, சந்ேதாஷமா இருக்குடி!" அன்ைன மடி ேதடும் சிறுகுழந்ைதயாய் அவைள கட்டிக் ெகாண்டு தூங்கிப் ேபானான்.
ெமல்ல அவன் முகம் பா"த்தவள் அதில் ெதrந்த அைமதியில் நிைலகுைலந்து ேபானாள். (ஏன்டா என்ைன இப்படி ெகாண்டாடுற?ேவண்டாம். என்ைன விட்டுவிடு. எங்கு தவறு நடந்தது? எப்படி உன்னிடம்
இழகிேனன்? உள்ளூர உன் மீ து மயக்கம் தாேனா? அடாவடி ேபாlஸ்க்காரைன எதி"ெகாள்வது சுலபம். நH ஏன் இப்படி உருகி ெதாைலக்கிறாய்?
முதல் முதலில் இைதப்ேபாலேவ நH திட்டமிட்ட ேபாது உண்டான பயம்,பதட்டம், ேகாபம், ஏமாற்றம் எதுவுேம இப்ேபாது இல்ைலேய ஏன்?ஐேயா! நானும் இைத எதி"பா"த்ேதனா? இப்ெபாழுேத முக்கால் வாசி ேநரம் என் மனம் முழுவதும்… நல்லேதா, ெகட்டேதா உன்ைனப் பற்றி தான் நிைனக்கிறது. இப்படிேய ேபானால் நாேன என் கனைவ மறந்துவிடுேவன்.
உன்ைன தவிர ேவெறான்றும் நிைனவில் இருக்காது. உன்ைன ஏற்கவும் முடியாமல் விலக்கவும் முடியாமல் தடுமாறுகிேறன். முன்னிருந்த திடம் என்னிடம் இல்ைலேய ஏன்? உன் அன்பும், காதலும் என்ைன உன்னிடம் அடிைம சாசனம் எழுதி ெகாடுக்க ைவத்துவிடும் ேபாலேவ?
நHயும் ேவண்டாம் உன் காதலும் ேவண்டாம். ேபா... விலகிப் ேபா! உன் ெநருக்கம் என்ைன வளரவிடாது. குட்டி ேபாட்ட பூைனயாய் மனம் உன்ைனேய சுற்ற ஆரம்பித்துவிட்டது. இனி நான் எப்படி படிப்ேபன்?உன்னுள் கைரந்து காணாமல் ேபாய்விடுேவன். என் சுயம் ெதாைலத்து உன் பின்ேனாடு வால் பிடித்து திrயப் ேபாகிேறன். உன் காதல் என் கனைவ அழித்துவிடும்.
என்ைன விட்டு விடு! நான் படிக்கணும், ெபாடீக் ைவக்கணும். நH ேவண்டாம்! என்று உன் மீ து நம்பிக்ைக வந்தேதா, அன்ேற என் மீ தான நம்பிக்ைக ஆட்டம் கண்டுவிட்டது. நH என்ைன அைலப்புற ெசய்கிறாய்.ேவண்டாம்... நாம் பிrந்துவிடலாம்.” தன் தூக்கம் ெதாைலத்து தன் மனம் பற்றி எப்படி அவனிடம் கூறுவது?அவன் இைத எவ்வாறு எதி"ெகாள்வான்? என விசனப்பட்டாலும் இனி ெசால்லாமலிருப்பது அைத விடவும் ேமாசம் என ேதான்றிவிட...
தூக்கத்ேதாடு ேச"ந்து நிம்மதியும் பறிேபாக,
முழங்காலில் முகம் புைதத்து அம"ந்திருப்பவைளக் கண்டவன் பதறி எழுந்தான். "என்னடா? ஏன் இப்படி இருக்க? தூங்கைலயா?” என்றான் அவள் கைலந்திருந்த ேகசம் ஒதுக்கி. "ஐ ஆம் சாr பாண்டியன்! எனக்கு ெராம்ப கஷ்டமாயிருக்கு!" உைடந்து அழுதாள். "ேபபி! ப்ள Hஸ் அழாத ேபபி! சாrடா! சாrடா… ெசல்லம்! ெராம்பவும் ேமாசமா நடந்துக்கிட்ேடனா? உனக்கும் பிடிச்சிருக்குன்னு நிைனத்து தான்... ச்ச!" என ெநற்றியில் அடித்துக் ெகாண்டவன்.
"கூல் ேபபி! பயப்படாத… நான் டாக்டைர வரச்ெசால்ேறன்! அழாத ரதிம்மா!" எனவும் தான் அவன் எைத பற்றிப் ேபசுகிறான் என்பேத அவளுக்கு விளங்கியது. மறுப்பாய் தைலயைசக்க. 'ேவெறன்னம்மா?' இவள் மனம் புrயா பதட்டம் அவனிடம். 'நமக்குள் ெசட்டாகாது பாண்டியன்! ெபrதாக ஏதும் கற்பைன பண்ணிக்காதிங்க பாண்டியன்!' "சட்அப்! ராத்திr முழுக்க என்ேனாடு ெகாஞ்சி குழாவியவள் ேபசுற ேபச்சா இது? முட்டாள் இன்ேற எதுவும் மாறிவிடாது! கண்டதும் ேபாட்டு குழப்பாமல் எப்ேபாதும் ேபால் இரு! ேபாதும்!”
"உங்க அன்பும், காதலும் புrந்ததால் தான் ெசால்ேறன்... புrஞ்சுக்ேகாங்க பாண்டியன்! நாம் ேச"ந்திருக்கப் ேபாவது இன்னும் சில மாதங்கள் தான். அதில் எந்த மாற்றமும் இல்ைல. நிச்சயமா இந்த நிகழ்வு என்னிடம் எந்த
மாற்றத்ைதயும் ேதாற்றுவிக்காது!" மீ ண்டும் இறுக்கம் அவளிடம்.
"இப்படி ேபசும் வாயில் ஒரு குத்துவிட்ேடன்னா ரத்தத்ேதாடு ேச"ந்து பல்ெலல்லாம் ெகாட்டிடும். ஆனால் மனசு தான் வரமாட்ேடங்குது. அந்த ைதrயத்தில் தாேன சட்டமா உட்கா"ந்து ேபசிகிட்டு இருக்க?"என்றவனின் ேகாபத்தில் நிைல தடுமாறினாலும் சட்ெடன தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டவள்,
"நHங்க என்ன ேவணா ெசஞ்சுக்ேகாங்க... என் முடிவில் மாற்றம் இல்ைல! உங்கேளாடு என்னால் வாழ முடியாது!"
"ஏய்! ெகான்னுடுேவண்டி உன்ைன! நான் தான் படிக்க ைவக்கிேறன் ெபாட்டிக் ைவத்து தேரன்னு ெசால்ேறன்ல அப்புறமும் என்ன பிரச்சைன? திரும்ப திரும்ப அைதேய ெசால்லிக்கிட்டிருக்க... என்ேனாடு வாழ்வது அவ்வளவு கஷ்டமா உனக்கு?' ெபாறுைம பறந்து ெகாண்டிருந்தது... சூழல் சூடாகிக் ெகாண்டிருந்தது.
"என்ேனாட கrய" தான் என் புருஷன், குழந்ைத எல்லாம்! அைதவிட்டு உங்களுக்கு ஒரு ெப"ஃெபட் ெபாண்டாடியேவா, உங்கள் குழந்ைதக்கு ெபஸ்ட் அம்மாவாகேவா என்னால் இருக்க முடியாது. இதற்காக தான் திருமணத்தன்ேற ெசான்ேனன்... நHங்கள் தான் ஒருவருடத்தில் எல்லாம் தைலகீ ழாக மாறிடும்னு கனவுக் ேகாட்ைட கட்டின H"கள். இன்னும் அைதேய நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்க ேவண்டாம் என்பதால் தான் ெசால்ேறன்."
ெபாறுைமைய இழுத்து பிடித்தபடி, "பாரதி! ெகாஞ்சம் அைமதியா நான் ெசால்வைதக் ேகள்! ேநற்ைறய நிகழ்வில் நH மிகவும் குழம்பி இருக்கிறாய். நாம் இப்ெபாழுது குழந்ைத ெபற்றுக் ெகாள்ள ேவண்டியதில்ைல. எப்ேபா உன்ைன படிக்க ைவக்கணும்னு முடிவு
பண்ணிேனேனா, அப்ேபாேத அம்மாவிடம் 5 வருடத்திற்குப் பிறகு தான் எல்லாம் என ெசால்லிட்ேடன்.
நH ேதைவயில்லாமல் கண்டதும் ேயாசிக்காேத. உன் ஆ"வத்ைத ைவத்து படித்து முடித்த இரண்டு வருடத்தில் உன் ெபாட்டிக்கிள் காலூன்றிவிடுவாய் என நிைனத்ேதன்... இல்ல, இன்னும் அதிக அவகாசம் ேவண்டுெமன்றாலும் ஒன்னும் பிரச்சைன இல்ல... அைத அப்ெபாழுது பா"த்துக் ெகாள்ளலாம். இந்த சின்ன பிரச்சைனக்ெகல்லாம் சும்மா ேபாேறன் ேபாேறன்னு என்ைன படுத்தாத!" ஆழ்ந்த மூச்சின் மூலம் தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டான்.
"இல்ல உங்களுக்கு..." என ெதாடங்கியவைள ைகஉய"த்தி அடக்கியவன், "நH எப்ேபாது தான் எனக்கு ெப"ஃெபக்ட் ெபாண்டாட்டியா இருந்தாய்?இந்த நிைலேய ேபாதும்!" என்றான் விட்ேடற்றியாய். (எனக்கு ேபாதாேத மாமா... நH வருந்துவாய் என ெதrந்ேத, வருந்தி… என் கழுத்ைத பிடித்து ெவளிேய தள்ள ேவண்டும் என்பதற்காகேவ உன்ைன காயப்படுத்தப் ேபாகிேறன் மன்னித்துவிடு.)
“அப்படியும் என்ேனாடு வாழ்ந்தாகணும்னு என்ன கட்டாயம் பாண்டியன்?"
"திமி"! உன் உடம்ெபல்லாம் திமி"! நH அடங்காப்பிடாrன்னு என் புத்திக்கு ெதrயுது. ஆனால் மனசு? அது நH தான் ேவணும்னு ஒத்தக்கால்ல நிக்குதுடி!” என்றவனின் கண்களில் ேகாபம் ெகாப்பளித்தது.... குரலிேலா ஆற்றாைம விரவியது. அவைன பா"த்து ஏளனமாக சிrத்தவள்,
"நான் ஒரு உண்ைமைய ெசான்னால் உங்க மனசு பின்னங்கால் பிடrயில் பட என்ைன விட்டு ஓடிவிடும்!" என்றாள் நக்கலாக.
"ஓ! அப்படி என்ன ரகசியத்ைத மைறத்தாய்? ெசால்ேலன் அப்ேபாதாவது என் மானங்ெகட்ட மனசு இந்த ராட்ஷசி ேவண்டாம்னு ெசால்லுதான்னு பா"க்கிேறன்!" அைமதியாக ேபசினாலும், அவன் ேகாபம் எல்ைல தாண்ட தருணம் பா"த்துக் ெகாண்டிருந்தது. அது ெதrயாமல் அவள் உளறிக் ெகாட்டினாள்.
"ேநற்று ராத்திr ெராம்ப சந்ேதாசமா இருந்திங்கள்ல பாண்டியன்?' "நHயும் தான் இருந்தாய்!' "ஆம்! என் நன்றிக் கடைன அைடக்க எனக்கு கிைடத்த வாய்ப்பல்லவா அந்த சந்ேதாசம் தான்!" "நன்றிக் கடனா?" குழப்பத்தில் சுழிந்த அவன் புருவங்கைள நHவியவள், "பாருங்க பாண்டியன்! என்ைன கட்டிக்கிட்டதில் இருந்து நHங்க எனக்கு நிைறயேவ ெசய்திருக்கீ ங்க! பணத்ைத வட்டிேயாடு திருப்பிக் ெகாடுத்துவிடுேவன். பட் என் மீ து நHங்க காட்டிய அன்பு, பாசம், காதல்,ேமாகம் இதற்ெகல்லாம் சrயான பதில் ெசால்லாமல் உங்கைள விட்டு ெசன்றால் என் மனசாட்சி என்ைன ேகள்வி ேகட்குேம...
அந்த குற்றஉண"ச்சில் இருந்து விடுபடும் உபாயம் தான் இந்த... கூடல்.அதுக்கு இது சrயாய் ேபாச்சு. இனியும் நான் எைதயும் மறுக்கப் ேபாவதில்ைல. நாம் பிrவதற்குள் எத்தைன முைற ேவண்டுமானாலும் உங்கள் விருப்பப்படி நடந்து ெகாள்ள நான் தயா"!" என்றவளின் க"வத்தில்,
தன் சுய கட்டுப்பாடு காற்றில் பறக்க, அவன் ைக இடியாய் இறங்கியது அவள் கன்னத்தில். இைத சற்றும் எதி"பாராதவள் தHயாய் எrயும் கன்னத்ைத பற்றியபடி விழிகளில் நH" ெபறுக மருண்டு விழிக்க,
"ச்சீ! என்ன ெபாண்ணுடி நH? உனக்கும் உடம்ைப விற்பவ"களுக்கும் என்ன
வித்தியாசம்? அவ"களாவது வயிற்றுப் பாட்டிற்கு தான் அந்த ெதாழில் ெசய்கிறா"கள். நH எதற்கு எைத ஈடாக்குகிறாய்? அசிங்கமாக இல்ைலயா?"
"இதில் அசிங்கப்பட என்ன இருக்கிறது? எனக்கு இந்த கல்யாணம் கண்றாவியிெலல்லாம் எந்த உடன்பாடும் இல்ல! இது ெவறும் கிவ் அண்ட் ேடக் பாலிசி தான். அைத தான் பாேலா பண்ணிேனன்."
“கிவ் அண்ட் ேடக் பாலிசியா? அவ்வளவு திமிரா? முட்டாேள! நான் அப்படி நிைனத்திருந்தால் உன் நிைல என்னவாகியிருக்கும்? இது ஆத்ம"த்தமான பந்தம். திரும்பி வரமுடியாத ஒருவழிப் பாைத. எனக்கு வரும் ேகாபத்திற்கு, அடித்தால் ெசத்து ெதாைலத்துவிடுவாேய என்று தான் பா"க்கிேறன். திருமண பந்தம் இல்லாமல் எவேனா ஒருவன் நH ெசான்ன அன்பு,பாசம், காதல், படிப்பு எல்லாம் ெகாடுத்திருந்தால் நன்றிக்கடன் ெசலுத்துகிேறன் என அவேனாடு படுத்திருப்பாய் அப்படித்தாேன?”
"பாண்டியன்!" "கத்தாேத டீ! முடியாது தாேன? புருஷன்கிறதால தாேன வந்தாய்?முட்டாேள! உன்ைன நHேய ஏமாத்திக்காேத!" என்றவன் சட்ெடன ெவளிேயறிவிட்டான். (இவன் ெசால்வெதல்லாம் உண்ைம தாேன?இப்ேபாது என்ன ெசய்ய ேவண்டும்? இவேனாடு வாழ்ந்தால் நான் என் தனித்தன்ைமைய இழந்துவிடுேவன்.)
இன்னும் தன் பதின்ம வயதின் கைடசியில் இருந்ததால் அவளால் ெதளிவாக முடிெவடுக்க முடியவில்ைல. எங்ேக குடும்ப சூழலில் சிக்கிக் ெகாண்டால் தனது கனவு தக"க்கப்படுேமா என்ற பயம் அவைள ஆட்க்ெகாண்டது.
அதுவும் ேநற்ைறய இரவு, அவேனாடான ெநருக்கத்ைத அதிகப்படுத்தியிருந்தது. அவனுக்கு அடிைம சாசனம் எழுதி ெகாடுத்துவிடுேவாம் என்பது ெதள்ள ெதளிவாக புrந்து ேபானது. அதனாேலேய அவைன விட்டு பிrந்து விடேவண்டும் என்பதில் முைனப்பாக இருந்தாள்.
நிைனப்பெதல்லாம் நடந்துவிடுவதில்ைலேய! மீ ண்டும் அவன் வந்து அைழக்கும் வைர அவள் திைகப்பில் இருந்து மீ ளேவ இல்ைல.
'பாரதி! இந்த காபிைய குடி!" மறுப்பின்றி வாங்கிக் ெகாண்டாள். தன் விரல்களின் தடத்ைத அவள் கன்னத்தில் கண்டவன், (ைபத்தியக்காr வழிய வந்து வாங்கிக் கட்டிக்கிறாேள!) வருந்தியபடிேய அவளருேக அம"ந்து,
"சீக்கிரம் கிளம்பு! உன்ைன காேலஜில் விட்டு நான் கிளம்ப ேவண்டும்!" என்றான் அைமதியாய். காபி குடித்த ெதம்பு ேபாலும் அடுத்த ரவுண்டிற்கு தயாராகிவிட்டாள்.
'நHங்க இன்னும் எனக்கு பதில் ெசால்லவில்ைல பாண்டியன்!" "என்ன ெசால்லணும்?" "நம் பிrைவ பற்றி?"
"இன்னும் ஒரு அைறைய நH தாங்க மாட்டாய் என பா"க்கிேறன்... வணாக H என்னிடம் அடிவாங்கி சாகாேத! எrச்சைல கிளப்பாமல் கிளம்பும் வழிையப் பா"!" "ஃபிராடு! ஒருவருடம் மட்டும் என்ேனாடு வாழ்ந்து பா",பிடிக்கைலன்னா பிrந்துவிடலாம்னு ெசான்னி"கள் தாேன?" அவளிடம் ஏக்கத்ைதயும், வருத்தத்ைதயும் கண்டவனுக்கு ேகாபம் காணாமல்
ேபாய்விட்டது.
"ஆமா ெசான்ேனன்! அதற்கு இப்ேபா என்ன? உன் விஷயத்தில் நான் ெபாய்யனாகேவ இருந்துட்டு ேபாேறன். அதனால் ஒன்றும் குைறந்துவிடாது! இந்த ெஜன்மத்தில் நH தான் என் மைனவி! நான் ைடவ"ஸ் ேபப்பrல் ைசயின் பண்ண மாட்ேடன்! உன்னால் முடிந்தைத பா"த்துக் ெகாள்!” என்றான் அழுத்தத்துடன்.
"இது நம்பிக்ைக துேராகம் பாண்டியன்! நHங்கள் துேராகி!” ெவடித்து அழுதவைள ெவறித்து பா"த்தவன்,
"ேநற்ெறல்லாம் என்ேனாடு சந்ேதாஷமாக இருப்பது ேபால் நடித்தாேய அதற்கு என்ன ெபய"? அப்படி பா"த்தால் புருஷேனாடு விபச்சாrயா படுத்த நHயும் துேராகி தான்!" வலிக்க ெசய்யும் என ெதrந்தும் தயக்கமின்றி காயப்படுத்தினான். அவனது நிதானமான ஆனால் கனமான வா"த்ைதகளால் ேசா"ந்து ேபானாள்.
"ெசௗமியாவுக்கு கால் பண்ணி lவ் ெசால்லிடு! இந்த லட்சணத்தில் காேலஜ் ேபானா விளங்கிடும்!" “ஏன் உங்கள் வண்டவாளம் தண்டவாளம் ஏறிடும் என்ற பயமா?" "உனக்கு தான் இன்னும் கல்யாணேம ஆகவில்ைலேய? பின் எங்கிருந்து என்ைனப் பற்றி ெதrவது? திமிரு தனமாக ேபசினால் இப்படி வாங்கிக்க ேவண்டியது தான்!" என அவள் கன்னம் வருட, அவன் கரம் தட்டிவிட்டாள்.
“இவ தான் என் ெபாண்டாட்டி! எப்ேபாதும் நH இப்படிேய இரு ேபாதும்! உன்ேனாட ெகாஞ்சல் நாடகெமல்லாம் ேவண்டாம்! சும்மா ெசால்லக் கூடாதுடி ைநட் ெப"பாெமன்ஸ் பிச்சுட்ட! என்ேனாட ஒவ்ெவாரு
தHண்டலுக்கும் ெரஸ்பான்ஸ் அப்படி தான் இருந்தது!” அருெவருப்பில் காைத ெபாத்திக் ெகாள்ள,
“வலிக்குதுல்ல? எனக்கும் அப்படி தான் இருக்கு! அவள் மனைத கணித்தவனாய்,
“நHங்க தான் அதிேமதாவியாச்ேச… இங்கிருந்து குதித்து என்ைன மாட்டிவிடலாம்னு கிறுக்கு தனமா திட்டம் ேபாடமாட்டீங்கன்னு நிைனக்கிறன். சுலபமா ெவளியில் வர எனக்கு ெதrயும்! உங்களுக்கு தான் படிப்பு, கனவு, லட்சியம், வாழ்க்ைக எல்லாம் முடிந்துவிடும்!" என்றபடிேய மீ ண்டும் ெவளிேய ெசன்றுவிட்டான். அவளும் லூசுத்தனமாக தற்ெகாைல பண்ணிக் ெகாள்ளும் ேயாசைனயில் தான் இருந்தாள்.
(அவ ெலவலுக்கு நHயும் இறங்கிவிட்டாேய பாண்டியா?) என ெநாந்தபடிேய சாப்பாடு வாங்கிவந்தான். ரூமில் அவள் இல்லாதைதக் கண்டதும் உள்ளம் பதற, ஜன்னல் அருேக ெசன்று பா"க்க, ெரஸ்ட் ரூமின் அருேக நின்று ைக ெகாட்டி சிrத்தாள் அவன் மைனவி. ேபான உயி" மீ ண்டது அவனுக்கு.
“ேபாlஸ்க்கார" ெகாைல ேகஸில் இருந்து சுலபமா தப்பிவிடுேவன்னு ெசான்னிங்க… இப்ேபா ஏன் பதறுது?" அவ்வளவு எள்ளல் அவளிடம்.
“இத்தைன நாள் உன்ேனாடு உண்ைமயா குடும்பம் நடத்திேனன்ல அதனால் தான்!” என்றான் அவனும் சுருக்ெகன.
"சாப்பிடு!" என அவளிடம் உணைவ சற்று அதட்டலாகேவ ெகாடுக்க (ைகதி மாதிr ட்rட் பண்றான்!) மனதில் குைமந்து ெகாண்டிருந்தவளிடம்,
“இப்ேபாேத ஹாஸ்டலுக்கு ேபாகிறாயா? இல்ல ஈவினிங் வைர இங்ேகேய
ெரஸ்ட் எடுத்துவிட்டு ெமதுவாக ேபாகலாமா? சீக்கிரம் ெசான்னாயானால் ஸ்ேடஷனுக்கு இன்ேபா"ம் பண்ண வசதியாக இருக்கும். இனி நH வக்ெகண்டிற்கு H வட்டிற்கு H வர ேவண்டியதில்ைல. தினமும் ேபான், ெமேஜஜ் இெதல்லாம் பண்ண ேவண்டியதில்ைல.
அம்மா உன்ைன மகள் ேபால தான் நிைனக்கிறா"கள். அவ"களிடம் முகத்ைத திருப்பிக் ெகால்லாேத. இது நமக்குள்ளாகேவ இருக்கட்டும். உன்ேனாடான வாழ்வு முட்டாளின் ெசா"க்கம்! இனி எனக்கு அது ேதைவயில்ைல. அதற்காக அைதேய பிடித்துக் ெகாண்டு ைடவ"ஸ் ெகாடுன்னு ெதாங்காேத! உன்னிடம் எனக்கு எந்த எதி"பா"ப்பும் இல்ைல என்பைத தான் அப்படி ெசான்ேனன். ஆனால் ஒரு கணவனா என் கடைமைய சிறப்பா ெசய்ேவன்! நH எைத பற்றியும் கவைல படேவண்டாம்!"
அவள் ஆைசப்படி தான் அைனத்தும் நடந்தது... இருந்தும் மகிழ்ச்சிக்கு பதில் வருத்தம் வாட்டியது தான் ெகாடுைம. தன்னருேக ஓய்ந்த ேதாற்றத்துடன் கண்கைள இறுக மூடி அம"ந்திருக்கும் மைனவிைய கண்டவனுக்கும் ேவதைன தான் நிைறந்திருந்தது.
(இவைள ேநாக்கி ஒரு அடி முன்ேன எடுத்துைவத்தால் இவ பத்தடி பின்னாடி ேபாறாேள... என்ேனாட எந்த திட்டமும் இவளிடம் மட்டும் ெசல்லுபடியாகேவயில்ைல என்பைத ஏற்றுக்ெகாள்ள தான் ேவண்டும். புது ஆபேரஷன் தான் ெதாடங்கணும் ேபால... அடிேயாடு அவாய்டு பண்ணு ஆப்ேரசன் தான் சrயாக வரும். இவளுக்கு என்ைன பிடிச்சிருக்கு எங்ேக ெநருங்கி விடுேவாேமா என பயந்ேத விலகிப் ேபாகிறாள். இதில் இனி நான் ெசய்ய ஒன்றுேம இல்ைல அவளாகேவ தான் உணரணும். ஏன் டீ நHயும் வருந்தி என்ைனயும் வைதக்கிறாய்?)என ஏக்கமாக பா"த்தான்.
சட்ெடன அலட்சிய பாவத்ைத முகத்தில் ெகாண்டுவந்தவன், அவைள ெமல்ல எழுப்பினான்.
'பாரதி! காேலஜ் வந்துவிட்டது!' என்றவனது குரல் ெவகு அருகில் ேகட்க திடுக்கிட்டு விழித்தவைள உள்ேள அைழத்து ெசன்று உடம்பு சrயில்ல ெரண்டு நாட்களுக்கு சrயாய் சாப்பிடுறாளான்னு கவனித்துக் ெகாள்ளுங்கள் என்ற ேவண்டுதேலாேடேய ெவளிேயறினான்.
(எவ்வளவு ேமாசமாக நடந்துக்கிட்டாலும் அக்கைற ெகாள்வைத விடமாட்ேடன்கிறாேன?) ஆயாசமாக இருந்தது அவளுக்கு. மனதின் ேசா"வு உடைலயும் வாட்ட ஏதும் ெசய்யத் ேதான்றாமல் படுத்துவிட்டாள்.
மனதின் ேசா"வு உடைலயும் வாட்ட ஏதும் ெசய்யத் ேதான்றாமல் படுத்துவிட்டாள். மதியம் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருந்தவைள ேபானின் சிணுங்கேள விழிக்கச் ெசய்தது. அவன் தான் என்னும் முணுமுணுப்புடன் உயி"பித்தவள்,
"ேபான், ெமேசஜ் எல்லாம் ேவண்டான்னு ெசான்னிங்க அதற்குள்ளாகேவ மறந்து ேபாச்சா?"
"நH பண்ண ேவண்டாம்னு தான் ெசான்ேனன்! சாப்பிட்டாயா? பிrவு துயrல் என்ைன நிைனச்சு ஏங்கி பட்டினியா கிடக்கப் ேபாறிேயன்னு தான் கால் பண்ேணன்!"
"ஆஹா ெராம்பத்தான் ஆைச! உங்கைள நிைனத்து நான் ஏன் சாப்பிடாமல் இருக்கனும்? ஓவரா கனவு காணாதHங்க MR. பாண்டியன்! உங்களுக்காக யாரும் இங்கு உருகல!"
"நான் எதிrல் இல்லனதும் உன் திமி" ேபச்ைச ஆரம்பித்துவிட்டாயா? நH ேவணா ஏங்கைலன்னு ெசால்லு! ெசௗமிையப் பற்றி உனக்ெகன்ன நிச்சயம்?" ேகலி கூத்தாடியது அவனிடம். அைதெயல்லாம் எங்ேக கவனித்தாள்?
“அவள் வந்ததும் உங்களுக்கு கல்யாணம் ஆயிடுச்சுன்னு ெசால்ேறன்! அப்புறம் எப்படி உருகுறான்னு பா"க்கிேறன்?"
"ஆனாலும் இவ்வளவு வஞ்சம் ஆகாதுடி உனக்கு? நHயும் வாழமாட்டாய்... என்ைனயும் வாழ விடமாட்டாய்! நH தாேன அவ எனக்கு ெசட்டாவான்னு ெசான்னாய் இப்ேபா என்ன ெபாறாைம? ேநற்றுதான் என்ைன முழுவதுமாக புருஷனாய் ஏத்துக்கிட்டிேயா?"
"ேபாதும் பாண்டியன்! ஓவ" காண்பிடண்ஸ் உடம்புக்கு ஆகாது! வணா H ேபான கற்பைனைய நிறுத்திட்டு நிஜத்தில் வாழப் பழகுங்க!"
"ஆகட்டும்! ெசௗமியிடம் என் மைனவி யாெரன்பைதயும் ெசால்லத் தயராக இரு! அைதயும் தாேன ேகட்பா? உன்ேனாடு மல்லுக்கு நிற்க என்னால் ஆகாது! பசி கண்ைணக்கட்டுது. இங்கு மட்டன் உப்புக்கறி வாசம் தூக்குது. சாப்பிட விடு. நH நல்லா தூங்கு! ேபாைன ைவ!'
"நல்லா ெகாட்டிக்கங்க! நானும் தான் சாப்பிடணும்!" என இைணப்ைப துண்டித்தவள் சாப்பிட ெசன்றேதாடல்லாமல் இவன் மீ துள்ள காண்டில் கூடுதலாகேவ சாப்பிட்டாள்.
"இந்த ேகடிைய கட்டிக்கிட்டு நான் படும்பாடு... முடியலடா சாமி! சாப்பிட ைவக்க என்ெனன்ன கைதெயல்லாம் ெசால்ல ேவண்டியது இருக்கு!" என
நிைனத்துக் ெகாண்டான் ெசல்ல ேகாபத்ேதாடு.
கல்லூrயில் இருந்து வந்த ெசௗமிேய அவைள எழுப்பினாள். “என்னடி நான் வந்தது கூட ெதrயாமல் அடித்துப் ேபாட்டது மாதிr தூங்குற? உடம்புக்கு ஒன்னும் இல்ல தாேன? ேநற்று ஏன் வரவில்ைல?ஏதும் பிரச்சைனயில்ைலேய?”
"கூல் ெசௗமி! ெபrய அண்ணன் ைபயனுக்கு பிறந்தநாள்! வட்டில் H ஒேர கசகசன்னு கூட்டம் சrயாக தூங்க முடியல. காைலயில் ேலட்டா தான் வந்ேதன் அதனால் தான் காேலஜுக்கு வரல... ேபாதுமா?" (அவைன ேபாலேவ இன்ெவஸ்டிேகஷன்ல புலியா இருக்காேள? ெசான்னைத நம்பிட்டா தாேன?)
எங்ேக மறுபடியும் ஏேதனும் ஆரம்பித்து விடுவாேளா என்று மீ ண்டும் கண்கைள மூடிக் ெகாண்டவளுக்கு கணவனின் நிைனவு வந்தது. ேநற்று ஒரு சிங்கம் தான் அடிச்சிருச்சு... என எண்ணியவளுக்கு தன் உடலின் ஒவ்ெவாரு அணுவும் ஓய்வுக்காக ஏங்குவது புrய அவனின் lைலகள் தூங்கவிடாமல் ேசாதித்தன.
"ேநா! இது சrயில்ைல. இதுக்ேக இவ்வளவு தடுமாறினாள் நH என்னத்த படித்து… ெபாட்டிக் ைவத்து… ேபஷன் டிைசனராகி, புகழ் சம்பாதிப்பது?இன்னும் ஒருமுைற அவன் உன்ைன ெநருங்கினாள் நHயாகேவ எல்லாத்ைதயும் மூட்ைட கட்டி ைவத்துவிட்டு அவன் பின்னாடிேய ஓடிவிடுவாய் ேபாலேவ? மக்கு... மக்கு அவன் ெசான்னது ேபாலேவ அவைன மட்டும் தான் நிைனச்சுகிட்டு இருக்க!
எல்லாத்ைதயும் தூக்கிப் ேபாடு! அவன் உனக்கு ேவண்டாம்!" தH"க்கமான முடிவுடன் அன்றய பாடங்கைள பற்றி ேதாழியிடம் விசாரைண ேபாட ெதாடங்கிவிட்டாள்.
தன் இயல்புக்கு மாறிவிட்டதால் ேதாழியுடன் இரவு உணவு அதன் பின் நைடப்பயிற்சி எல்லாம் முடிந்து அைறக்குள் வரும் ேபாது குறுஞ்ெசய்தி வந்ததற்கு அைடயாளமாக கண் சிமிட்டிக் ெகாண்டிருந்தது அவளது ைகேபசி,
"குட் ைநட் ேபபி! ஸ்வட் H டிrம்ஸ் தாேன ரதி? இல்ல ஸ்ெவட் ட்rம்ஸா?" நான் என்ன ெசால்லணும்?" அவேன தான்! அறியா பிள்ைள ேபால் ேகள்விேவறு...
(நான் தான் இவைன ேவண்டாம்னு ெசால்லணும் இவன் எப்படி ெசான்னான்? என்ேனாடான வாழ்வு முட்டாளின் சுவ"கம் என்றுவிட்டாேன?) ேகாபத்தில் சூேடறிய கன்னங்கைள குளி"விக்க எண்ணி முகம் கழுவ குளியலைற ேநாக்கிச் ெசல்ல, "ைப பாண்டியன்!" ெசௗமிதான் ெகாஞ்சிக் ெகாண்டிருந்தாள்.(அடப்பாவி! இவளுக்கு பிராெகட் ேபாட ஆரம்பித்துவிட்டானா?)திைகத்துப் ேபானவள்,
"யாேராடு ேபசினாய் ெசௗமி?" விசாரைன தான் ேவெறன்ன? "என் அண்ணன்!" "நH ஒற்ைற ெபண் என்றாேய?" "அப்படியா ெசான்ேனன்?" (பாவம் அவேள கன்பியூஸாயிட்டா) "ேபாதும் ெசௗமி! என்னிடம் மைறக்காேத பாண்டியனிடம் தாேன ேபசினாய்? நான் ேகட்டுவிட்ேடன்! உண்ைமைய ெசால்!" (அப்பா! மிரட்டெளல்லாம் பலமாய் தான் இருக்கு)
"ஆமா! பாண்டியனிடம் தான் ேபசிேனன்! அதுக்ெகன்ன?" "அவருக்கு கல்யாணம் ஆயிடுச்சு! நH கண்டதும் நிைனத்து ஆைசைய வள"த்துக்காத!" என்றாள் படபடப்புடன். ேதாழிைய ஆழ்ந்து ேநாக்கியவள்,
'ெதrயும்! அவ" மைனவி நH தான்கிறதும் ெதrயும் பாரதி!” என்றாள் மிடுக்காக. அதி"ந்து விழித்துக் ெகாண்டிருக்கும் ேதாழியின் ேதாள் ெதாட்டு,
"பாண்டியன் நல்லவ" பாரதி! உன் ேமல் உயிைரேய வச்சிருக்கா". நH என்ைன பற்றி அவrடம் உளறிய மறுநாேள என்ைன பா"த்து எல்லாவற்ைறயும் ெசால்லிவிட்டா". இப்ேபாது கூட நH எப்படி இருக்கன்னு ேகட்கத்தான் கால் பண்ணினா". நH அவrடம் ெபாய் ெசால்கிறாயாம் அதனால் தான் என்னிடம் விசாrக்கிறா"." என உண்ைமைய ேபாட்டு உைடத்தாள் ெசௗமி.
நள்ளிரவிலும் தூங்காமல் ேநற்ைறய நிைனவிலும் இன்று ெசௗமினின் ேபச்சிலுமாக குழம்பிக் ெகாண்டிருந்தவள் ைக ேபசியின் அைழப்ைப சட்ெடன எடுத்துவிட்டாள்.
"ஹாய்ேகடி! இன்னும் தூங்கைலயா?" "ஹேலா தூங்கிக் ெகாண்டிருந்தவைள எழுப்பி என்ன ேகள்வி இது?" "கைத விடாதடி! நH தூங்கல அதனால் தான் ேபானின் முதல் rங்கிேலேய எடுத்தாய்!" (ஸப்பா! முடியல டா)
“ெசௗமிக்கு ெதாந்தரவா இருக்குேமன்னு தான் எடுத்ேதன். இப்ேபா அதுவா முக்கியம்? நHங்க ஏன் கால் பண்ணங்க?" H மாட்டிக் ெகாண்ட எrச்சல் அவளிடம்.
"இப்ேபாதான் ரவுண்ட்ஸ் முடிந்து படுக்கப் ேபாேறன். டிரான்ஸ்வருக்கு அப்பைள பண்ணியிருக்ேகண்டி! தூக்கம் கண்ைண கட்டுது. நான் தூங்க ேபாேறன். அதான் நHயும் தூங்கறியா… இல்ல ேநற்ைறய நிகழ்ைவ அப்படிேய... ஓட்டிப் பா"க்கறியான்னு ேகட்கலாம்னு பண்ேணன்டி என் ெசல்ல சரக்ேக!"
"ஆமா இவறு ெபrய மன்மதன்! சரக்கு அது இதுன்னிங்க ெகான்றுவிடுேவன்! "பா" டா! நH எனக்கு ெபாண்டாடி இல்ல... இது ெவறும் ெகாடுக்கல் வாங்கல் தான்னா உன் ெபய" சரக்கு தான்! ெராம்ப காஸ்ட்l சரக்குடி நH!" அவ்வளவு ஏளனம் அவன் குரலில்.
"மண்ணாங்கட்டி!" இைணப்ைப துண்டித்துவிட்டாள். (ேவண்டுெமன்ேற ெவறுப்ேபற்றுகிறான் உனக்கும் வாய் அதிகம் தான்) தன்ைனேய ெநாந்தபடி, சின்னப்புள்ள மனைச ெகடுத்தும் இல்லாம ேபச்ைச பா"! தூக்கம் வந்தால் தூங்க ேவண்டியது தாேன?தூண்டிவிடுகிறான் ெபாறுக்கி… ெபாறுக்கி!) என கணவைன காய்ச்சிக் ெகாண்டிருந்தாள். (இன்றய தூக்கமும் ேபாச்சா?) ேவந்தன் குடியில்... கணவன் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருக்க. பவித்ரா ஆங்கிலப் பாடத்தில் திணறும் அக்காக்களுக்கு உதவுவதற்காக விைடகைள இன்னும் சுருக்கிக் ெகாண்டிருந்தாள். தூக்கத்தில் விழிப்பு தட்ட அருகில் மைனவிைய அனிச்ைச ெசயலாய் ெதாட்டுப் பா"க்க அவ்விடம் காலியாக இருந்தது. ெமல்ல கண்கைள விrத்து பா"க்க விடிவிளக்கின் ெவளிச்சத்தில் புத்தகங்கைள பரப்பி ைவத்துக் ெகாண்டு எழுதிக் ெகாண்டிருந்தாள்.
"பவிம்மா! வா... வந்து படு!"
"நHங்க தூங்குங்க பரத்! இன்னும் ெகாஞ்சம் தான் வந்துவிடுேவன்!" அவள் ேபாக்கில் ெசால்லிவிட்டு மீ ண்டும் தன் ேவைளயில் மூழ்கிவிட.... தூங்கிப் ேபானான். மீ ண்டும் விழித்துப் பா"க்க அேத நிைலயில் அவள்.
சட்ெடன எழுந்து வந்தவன், புத்தகங்கைள மூடிைவக்க என்ன என்பது ேபால் அவன் முகம் பா"க்க, அவள் ைகயில் இருந்த ேபனாைவயும் வாங்கி மூடிைவத்தான். "பரத் நான் இன்னும் முடிக்கல!" "ேபாதும் வா!" அவள் கரம் பற்றி எழுப்ப... மறுப்பின்றி அவேனாடு ெசன்றுவிட்டாள். (என்னவாகிவிட்டது இவனுக்கு?) விைடைய அவன் ெசான்னான்.
"பவி! பrட்ைச எழுதப் ேபாவது நHயா? இல்ல அண்ணிகளா? நான் கண்விழிக்கும் ேபாெதல்லாம் நH பக்கத்தில் இல்லன்னா ஒருமாதிr... ெசால்ல ெதrயலடி விலகி ேபாற மாதிr இருக்கு!"
"இது தான் உங்க பிரச்சைனயா? அப்ேபா உங்கள் பக்கத்தில் இருந்து எழுதட்டுமா?" "ேபாடி லூசு! நான் என்ன ெசால்ேறன் நH என்ன ேபசுற? மக்கு! மக்கு... நH ெசால்லிக் ெகாடுத்து என் அண்ணிகெளல்லாம் படித்த மாதிr தான்! சrயான மங்குனி டீச்ச"! விளக்ெகண்ெணய்! திட்டி தH"த்தான்!"
(நிஜமாகேவ அவன் ஏன் இவ்வளவு ேகாபப்படுகிறான் என்று அவளுக்கு புrயேவயில்ல என்பது தான் ெகாடுைம!) பrதாபமாக அவன் முகம் பா"க்க,
“ உன்ைன என் ைக அைணப்பிேலேய வச்சிருக்கணும்னு ேதாணுது
கண்ணம்மா! கண் விழிக்கும் ேபாெதல்லாம் என் பவிக்குட்டிைய இறுக்கமா கட்டிக்கணும்... இப்ேபா தான்னு இல்ல எப்ேபாதுேம இப்படித்தான். முன்ெனல்லாம் சும்மா ெதாட்டு ெதாட்டு பா"த்துக்குேவன். நான் உன்ைன ெராம்பேவ மிஸ் பண்ேறன்!
உனக்கு இப்ேபா அதிக ேவைல தான் ெகாஞ்சம் அட்ெஜஸ்ட் பண்ணி இைதயும் பகலிேலேய பா"க்க கூடாதா? நானும் உன்ைன கஷ்டப்படுத்துேறனடா? பரவாயில்ைல, உன் பரத்துக்காக ெசய்ேயன்! ப்ள Hஸ்… டீச்சரம்மா ெகாஞ்சம் கருைண காட்டுங்க. ைநட்டுக்கு மட்டும் என் ெபாண்டாட்டிைய என்னிடேம விட்டுடுங்க!" என குழந்ைதயாய் ெகஞ்ச... கணவைன இழுத்து ெநஞ்ேசாடு இறுக்கிக் ெகாண்டவள்,
"இனி உங்க கூடேவ இருக்ேகன். மதிய தூக்கத்ைத கட்பண்ணிட்டு அந்த ேநரத்தில் பா"த்துக்கேறன்!" என அவன் ேகசம் கைலக்க.
"கஷ்டம் தான் இல்ல பவிம்மா? சாrடா! நH என் பக்கத்தில் இல்லன்னா என்னால் தூங்க முடியல..." இன்னும் இன்னும் அவளுள் புைதந்தான். கல்லூr ஹாஸ்டல்… மைனவி முற்றிலுமாக இயல்புக்கு திரும்பியைத உறுதி ெசய்து ெகாண்டவன் அதன் பின் அவைள ெதாந்தரவு ெசய்யவில்ைல. அடுத்து வந்த நாட்கள் படிப்பு, பrட்ைச என ேவகமாக ஓடின.
இேதா இன்ேறாடு ெசமஸ்ட" முடிந்துவிட்டது. அத்ைத வட்டிற்கு H ேபாவதா? இல்ல அம்மா வட்டிற்கு H ேபாவதா? இவன் இருப்பாேன... ஆனால் ேவறு வழியில்ைல அத்ைதைய பா"த்து ஒருமாதமாச்சு... பத்து நாள் இங்கிருந்துவிட்டு அப்புறம் அம்மா வட்டிற்குப் H ேபாகலாம்! என திட்டெமல்லாம் பலமாக தான் ேபாட்டாள். அைத ெசயல்படுத்துவதில் உள்ள
பிரச்சைன தான் ெதrயவில்ைல.
அத்ைதேயாடு இருந்த 2 நாட்களும் அவைன பா"க்கேவயில்ைல. அவன் இல்லாத ேபாதும் அைற முழுவதும் நிைறந்திருந்த அவனது பிரத்திேயக மணம் நிைலதடுமாறச் ெசய்தது. (எங்கு ேபாய் ெதாைலத்தான்?) கணவைன பற்றி அத்ைதயிடம் ேகட்டு ெதrந்து ெகாள்ள தன்மானம் இடம் ெகாடுக்கவில்ைல.
அவளுக்கு பிடித்த ெவள்ைள சட்ைட ஹாங்கrல் ெதாங்கியபடி இவைள பா"த்து கண் சிமிட்டியது. மனம் முழுவதும் ெவறுைம பட"வைத உண"ந்தவளின் கரம் தன்ைனயறியாமல் அந்த சட்ைடைய வருடிக் ெகாண்டிருக்க சுகமான நிைனைவ ேநாக்கி ெசன்றது மனம். பாண்டியனின் தூரத்து ெசாந்தத்தில் நடக்க இருக்கும் திருமணத்திற்கு கிளம்பிக் ெகாண்டிருந்தாள் பாரதி. தான் வரமுடியாெதன்று அன்ைனையயும் மைனவிையயும் ேபாகச் ெசால்லிருந்தான்.
சிவகாமி தயாராகி, ேவைளக்கு கிளம்பும் மகனுக்கு காைல உணைவயும் தயாrத்துக் ெகாடுக்க… அைத உண்டு முடித்தவன் ேமேல வந்து,
"என்னடி இன்னும் கிளம்பவில்ைலயா? நHங்க ேபாறதுக்குள்ள கல்யாணேம முடிந்துவிடும்!" தயாராகியிருந்தவள் கீ ேழ வராமல் கண்ணாடியிேலேய திரும்பி திரும்பி பா"த்துக் ெகாண்டிருக்க...
"ஒய்! அழகா தான் இருக்க கிளம்பு! இன்னும் எவ்வளவு ேநரத்திற்கு தான் பா"த்துகிட்ேட இருப்ப?"
"ம்... இல்ல பாண்டியன் எேதா தப்பு! என்னன்னு ெதrயல... இந்த புடைவ எனக்கு எடுக்கைலேயா?" அவள் பா"ைவ கண்ணாடியில் தான்
நிைலத்திருந்தது. உச்சி முதல் பாதம் வைர தன் பா"ைவைய ஓடவிட்டவன் தவைற சட்ெடன கண்டுபிடித்துவிட்டான்.
“ரதி! என்ன தப்புன்னு நான் ெசால்லட்டுமா?" அவனது கிறக்கமாக குரைல கவனிக்காதவள்,
"கண்டுபிடித்துவிட்டீ"களா? ெசால்லுங்க சீக்கிரம் கெரக்ட் பண்ணனும்!" ஆ"வமாய் அவன் கண் பா"க்க அவைள ெநருங்கியவன்,
"அைத உன்னால் சrெசய்ய முடியாது. நான் ெஹல்ப் பண்ேறன்... பட் எனக்கு rவாடு தரணும் சம்மதமா? கண்டுபிடித்ததுக்கு ஒன்னு! சr பண்றதுக்கு ஒன்னு ஓேகவா?"
"நHங்க என்னனு மட்டும் ெசால்லுங்க நாேன சr பண்ணிப்ேபன்!" என உதடு சுழிக்க, அந்த உதடுகளில் இருந்து பா"ைவைய எடுக்க முடியாமல் தவித்தவன்,
'உன்ேனாட பிள Hட்ஸ் முன்ன பின்ன இருக்கு... அேதாடு கீ ேழ எடுத்துவிடனும்!" என கண் சிமிட்ட,
"கெரக்ட் பாண்டியன்! ேதங்க்ஸ்!" என சிrத்தவள் சீக்கிரம் ேபாக ேவண்டும் என்ற அவசரத்தில் அவன் இருப்பைத கருத்தில் ெகாள்ளாமல், சட்ெடன ப்ள Hட்ைஸ எடுத்து சrெசய்ய ஆலிைல ேபான்று ஒட்டிய வயிற்ைறயும் அழகிய வைளவுடன் இருந்த இைடையயும் விட்டு பா"ைவைய அகற்ற முடியாமல் நின்று ெகாண்டிருந்தான் அவள் கணவன். அவள் எங்ேக அைதெயல்லாம் கவனித்தாள்... சிரத்ைதயுடன் எடுத்து ெசாருகியவள்,
"இப்ேபா ஓேகவா?" என அவன் முகம் பா"க்க மறுப்பாக தைலயைசத்தவன்
கீ ேழ மண்டியிட்டு அம"ந்து அைணத்து பிlட்ைஸயும் அழகாக நHவி சr ெசய்தான். பட்டுபுடைவ என்பதால் அதன் பிறேக அம்சமாக இருந்தது.
"ேதங்க்ஸ் பாண்டியன்! இப்ேபா தான் ெப"ப்ஃெபக்டா இருக்கு!" என விலகிச் ெசல்ல அவள் கரம் பிடித்து நிறுத்தியவன்,
"எனக்கான பrசு?" என புருவம் உய"த்த, அவன் குரல் ேவறுபாடு எேதா சங்கதி ெசால்ல , "அத்ைத ெவயிட் பண்ணுவாங்க பாண்டியன்... டயமாச்சு!" என எச்சில் விழுங்க...
"இவ்வளவு ேநரம் ெவயிட் பண்ணவங்க இன்னும் 5 நிமிஷம் ெவயிட் பண்ணமாட்டாங்களா?" தன்னருேக இழுத்து பின்னிருந்து இைடபற்றி அைணத்தவன்,
"ேகாவில் சிைல மாதிr அம்சமா இருக்க ரதி! ேமடு பள்ளெமல்லாம் ெசதுக்கி வச்சது ேபால்..." அவன் விரல்கள் ெவண்ைணெயன குைலந்த வயிற்றில் ஊ"வலம் நடத்திக் ெகாண்டிருக்க, உதடுகேளா அதற்கு ேந"மாறாக ரத்தம் குடிக்கும் டிராகுலாவாக கழுத்து வைளைவ உருஞ்சிக் ெகாண்டிருந்தன.
ேமனி நடுங்கும் சுகம் உடல் முழுவதும் பரவ அைத தாங்க முடியாது துவண்டவள் சட்ெடன அவன் புறம் திரும்பி,
"பாண்டியன்!" முனகேளாடு மா"பில் முகம் புைதக்க... “ரதி!' என்னும் கிசுகிசுப்புடன் அவள் முகம் நிமி"த்தி, அன்று தன்னிடம் இருந்து அடாவடியாய் தப்பித்த அதரங்கைள நாவல் வருட, கண் ெசாருகி நின்றவள், தன் கரங்கள் ெகாண்டு மா"ேபாடு காக்கி சட்ைடைய
இறுக பற்ற... ேமாகத்தின் உச்சம் ெசன்றவன் அந்த ெசப்பு இதழ்கைள சுைவக்க ெதாடங்கினான்.
5 நிமிடம் என ஆரம்பித்தது அைதயும் தாண்டி நHண்டு ெகாண்டிருக்க அந்த ஒற்ைற முத்தத்திலும், சிறு தHண்டலிலும் ேமாகம் தH"த்துக் ெகாண்டவன் ெமல்ல விடுவிக்க... இறுக பற்றியிருந்த சட்ைடையயும் விடுவித்தாள்.
சுருக்கம் அப்பட்டமாய் அைணத்து நிகழ்வுகைளயும் ஊருக்ேக பைறசாற்றும் என ெதrந்ததும், அவன் ைகபிடித்தவள் முகம் பா"க்க முடியாமல்,
“சட்ைடைய மாத்திக்ேகாங்க பாண்டியன்!” என இேத ெவள்ைள சட்ைடைய தான் எடுத்துக் ெகாடுத்தாள். அேத சுகத்ைத இன்றும் உண"ந்தவளாய் சிைலெயன நின்றுெகாண்டிருக்க...
பாரதி என்னும் அத்ைதயின் அைழப்பிேலேய சுயம் ெபற்றவள் சட்ெடன தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டாள். "பத்து நாட்களுக்கு ேதைவயான துணிகைள எடுத்து ைவத்துக் ெகாள்ளம்மா, சாயங்காலம் தம்பி வண்டி அனுப்புதாம் நாம் இருவரும் உன் அம்மா வட்டிற்கு H ேபாகலாம்.
பவித்ரா க"பமா இருக்காம்... பா"த்துவிட்டு நான் திரும்பி விடுகிேறன்.நH இருந்துவிட்டு ெமதுவாக வா! உன் ேபான் என்னாச்சுன்னு பா"... தம்பி ேபான் பண்ணுச்சாம் கிைடக்கைலயாம்..." அவன் எங்ேக என ேநரடியாக ேகட்கமுடியாமல்,
"சாயங்கலாம் அவங்க வரைலயா அத்ைத?" எவ்வளேவா முயன்றும் குரலில் பகிரங்கமாய் ெதrந்தது அவளது ஏக்கம்.
"டிரான்ஸவ" விஷயமா ெசன்ைனக்கு ேபாச்சு இல்ல? யா" யாைரேயா பா"க்கணுமாம் நாைள தான் வரமுடியுமாம். ேபாைன பா"த்துவிட்டு உன்ைன கூப்பிட ெசான்னுச்சு சா"ஜ் இல்ைலேயா என்னேவா முதலில் அைதப் பா"!"
(என்னிடம் எதுவுேம ெசால்லைல... ேபான் பண்ேணன்னு ேவறு ெபாய் ெசால்லியிருக்கான்... என்ன ஒரு நடிப்பு? நான் பண்ணினாலும் எடுக்க மாட்ேடங்கிறான்... ) ஏக்கமும் ேகாபமும் பாடாய்படுத்த இைதெயல்லாம் நாம் ஏன் எதி"பா"க்கிேறாம்? என்றும் தவித்துப் ேபானாள்.
அண்ணியும் தான் கருவுற்றிருப்பைத தன்னிடம் ேநராக ெசால்லேவயில்ைல என்பது ேவறு மனைத குைடந்தது. முதல் மூன்று நாட்கள் அைனவரும் பாரதிைய தாங்கத் தான் ெசய்தா"கள். ெபாழுது இன்பமாகேவ கழிந்தது.
கணவன் வந்திருப்பான் என்னும் நிைனைவ தவிர ெபrய பாதிப்பு இல்ைல. அண்ணிகள் படிப்பது ஒருபுறம் மகிழ்ச்சி என்றாலும் முன்ேபால் தன்னிடம் யாரும் ேபசுவதில்ைல என்னும் வருத்தம் இருந்தது. அப்பத்தா கூட தன் ெபயைர எழுதி பா"க்கும் ஆ"வத்ைத ேபத்தியிடம் ேபசுவதில் காட்டவில்ைல.
பவித்ராவிற்ேகா மசக்ைக பாடாய் படுத்தியது. அவைள கண்ணுக்குள் ைவத்து பா"த்துக் ெகாள்ளும் அண்ணைன பா"க்கும் ேபாது ெபருைமயாக இருந்தாலும் ெகாஞ்சம் ெபாறாைமயும் இருக்கத்தான் ெசய்தது.
"அண்ணி நHங்க முன்னமாதிr இல்ல... இந்த குட் நியூைஸ ஏன் என்னிடம் ெசால்லவில்ைல?" என குைறப்பட்டாள்.
"அண்ணனிடம் ெசால்வேத உனக்கு ெதrயணும் என்பதற்காக தாேன?" (அவன் ெசால்லிட்டு தான் மறு ேவைல பா"ப்பான்?)
"கல்யாணத்திற்கு பின் எல்லாம் அப்படித்தான் எந்த விஷயமாக இருந்தாலும் கணவ"கள் மூலமாக தான் நமக்கு வரும்!" என அருணா கண் சிமிட்ட,
'எனக்கு இதில் உடன்பாடில்ல! நHங்க என்னிடம் ெசால்லாதது வருத்தம் தான். எேதா நான் முக்கியமில்ைல என்பது ேபால் ேதாணுது!'சிறுபிள்ைளயாய் முகம் தூக்கினாள்.
"நH தப்பா புrஞ்சுக்கிட்டிருக்க பாரதி! இது வட்டு H மாப்பிள்ைளக்கு ெகாடுக்கும் மrயாைத! இதில் எங்கு உன் முக்கியத்துவம் பாதிக்கப்பபடுது? அசடு!" என கன்னம் கிள்ளினாள் ேமனகா. "அண்ணன் இப்ேபா உங்ககிட்ட நல்லா நடந்துக்கிறாங்கல்ல அண்ணி?"பவித்ரா ெவட்கத்தில் முகம் சிவக்க,
"எல்லாத்ைதயும் ேச"த்துவச்சு ெகாழுந்தனா" இப்ேபா தான் தாங்குறா"! நH தான் படிக்கணும்னு தள்ளி ேபாட்டிருக்கிேய?"
"இப்பேவ பாண்டியன் இவைள நல்லா தான் பாத்துக்கறா"!" ஆஹா! அப்படிேய உருகிடப் ேபாறா" உங்க பாண்டியன்!" ெவடுக்ெகன ெசால்லிவிட்டாள்.
"என்ன பாரதி இப்படி ெசால்ற? இன்னும் அப்படிேய தான் முறச்சுக்கிட்டு இருக்கியா?"
"என்னக்கா நHங்க? கல்யாணம் ஆகி ஒரு வருடமாகப் ேபாகுது இந்ேநரத்திற்கு இவ பாண்டியனிடம் சரண்டராகியிருப்பாள் இல்ல பாரதி?" அவ"கள் ேகலியில் இருந்து தப்பிக்க நிைனத்து அன்ைன மடி சாய, அவரும் அைதேய தான் ேபசினா".
'பாரதி உன் மாமியா" மாப்பிள்ைள எல்ேலாரும் நல்ல மாதிr தான் இல்ல? மாப்பிள்ைள ெபrய காrயம் பண்றா"! உன் அப்பாவிடேம ேபசி உன்ைன படிக்க ைவக்கிறா". கல்யாணம் பண்ேணாம், குழந்ைத ெபத்ேதாம்னு இல்லாமல் உன் மனசறிஞ்சு நடந்துக்கறா". நHயும் அவrடம் அனுசரைணயாக தாேன நடத்துகிற?" வாணலிக்கு பயந்து அடுப்பில் விழுந்த கைதயாய் தைலைய மட்டும் ஆட்டிவிட்டு அங்கிருந்து நழுவினாள்.
எல்ேலாரும் பாண்டியைன பற்றிேய ேபசினா"கள்… இல்ல ேபசாமல் ெகான்றா"கள். மாதக்கணக்கில் இருக்கேவண்டும் என வந்தவளுக்கு ஒரு வாரேம மூச்சு முட்டியது. சில ேநரங்களில் கணவைன பா"க்க ேவண்டும் என்ற மனதின் ேதடுதைலயும் அவனது அருகாைமக்காக ஏங்கும் உடைலயும் வசப்படுத்த முடியாமல் தவித்தாள்.
பத்து நாட்கைள ெநட்டி தள்ளுவேத ெபரும் பாடாகிப்ேபாக அங்கு ெசன்றால் கணவைன பா"க்கலாம் என எண்ணி அன்ேற அண்ணனுடன் கிளம்பிவிட்டாள். அைனவருக்கும் ஆச்சrயமாக இருந்தாலும் ெபருைமயாகவும் இருந்தது.
இவள் ெதருவில் நுைழவதற்கும் அவனது கா" கடப்பதற்கும் சrயாக இருந்தது. (ேபாய்விட்டானா? ச்ச இன்னும் ெகாஞ்சம் முன்னாடி வந்திருக்கலாம்... எல்லாம் இந்த அண்ணனால் தான் சீக்கிரம் கிளம்பாமல் படுத்தியது.) ேகாபம் அண்ணண் மீ து திரும்பியது.
சr எப்படியும் இரவு வந்துவிடுவான் தாேன? என தன்ைனேய ேதற்றிக் ெகாண்டவளுக்கு ெதrயவில்ைல அவன் வரப்ேபாவதில்ைல என்று. குட்டி ேபாட்ட பூைனயாய் அத்ைதயின் பின்ேனேய சுத்தும் தங்ைகைய
பா"த்தவனுக்கு அவளது மனைத எைட ேபாடுவது சுலபமாக இருந்தது.
"மாப்பிள்ைள எங்ேக அத்ைத? ேபான் எடுக்கல அதான் ேகட்ேடன். (அண்ணா நH நல்லவன்டா நான் ேகட்க நிைனத்தைத ேகட்டுவிட்டாேய?)பாசம் ெபாங்கியது!
"தம்பிக்கு ட்ரான்ஸ்ெவ" ஆகிடுச்சு ேகரளா பா"ட"ல ேபாட்டு இருக்காங்க. ெகாஞ்சம் முன்னாடி வந்திருந்தால் பா"த்திருக்கலாம் இப்ேபா தான் ேபாகுது!"
(இது என்ன? அப்ேபா இவைன பா"க்க முடியாதா? ேவண்டுெமன்ேற ெசய்கிறாேனா? இவனுக்காக ஏங்குேவன்னு கணக்கு ேபாட்டிருக்கான் எவ்வளவு திமி"? என்னிடம் ேபசுவதுமில்ைல... இவைன என்ன ெசய்தால் தகும்? இதில் ெபாண்டாட்டிைய தாங்குகிறான்னு ஊெரல்லாம் ெபrய ேப"!) எrச்சலும், ேகாபமுமாய் நாட்கைள ெநட்டி தள்ளியவள், மாமியாrடம் சிடுசிடுத்தாள்.
"உங்க ைபயன் எப்ேபா தான் வருவாங்க? ேபாைனயும் எடுக்க மாட்ேடங்கிறாங்க... ஒழுங்கா பதில் ெசால்லவும் மாட்ேடங்கிறாங்க! என்ன தான் நினச்சுக்கிட்டு இருக்காங்க? இவங்க வருவதற்குள் எனக்கு lவ் முடிந்துவிடும். ேபாlஸ்கார"னா ெபrய ெகாம்பண்ணு நிைனப்ேபா? இவ" தrசனத்திற்காக இங்கு எல்ேலாரும் ஏங்கி நிற்கணுமா? ெராம்ப தான் ஓவரா பண்றா"... ெசால்லி ைவங்க!" என்றவளுக்கு ேகாபத்தில் ேவக மூச்சுகள் ெவளிப்பட்டன.
"வந்துடுவாண்டா! நாைள இல்ல நாைள மறுநாள் கண்டிப்பா வந்துவிடுவான்!" சிறு முறுவல் ேதான்ற கூறினா" சிவகாமி.
"சும்மா உங்க ைபயனுக்கு சப்ேபா"ட் பண்றைத நிறுத்துங்க! நHங்க ெசான்ன
மாதிr அவ" வரல...அடுத்த நாள் நாம அவைர பா"க்க கிளம்புேறாம்!" என படபடத்தவள் அைமதி ேவண்டி ெமாட்ைட மாடியில் உலாவ...
ெமாட்ைட மாடியில் அவேனாடு வம்பளந்த தருணங்கள் அநியாயத்திற்கு நியாபகம் வந்து ேமலும் அவனுக்காக ஏங்க ெசய்தன. மருமகளின் ேபச்ைசயும் அவள் இவனுக்காக ஏங்குவைதயும் மைறக்காமல் கூறி மகைன வரச் ெசான்னா" அந்த தாய்!
வாழ்ந்து பா"த்தவராயிற்ேற மருமகைள எளிதில் கணிக்க முடிந்தது. அவேனா பா"க்கலாம்! என்னும் ஒற்ைற பதிலுடன் ேபாைன துண்டித்தான்.
ேமலும் ஒரு நாள் அவைள தவிக்கவிட்டு அன்றய விடிகாைலயில் ஒருவழியாக வந்து ேச"ந்தான். கீ ேழ இருக்கும் அைறைய காட்டி இங்கு தாேன தூங்குகிறாள்? என ேகட்க அன்ைனேயா,
"அதுசr! அவ எங்கு இங்கு படுத்தா? ேமல தான் படுக்ைக! ேபாlஸ்காரன் ெபாண்டாட்டியாம்! அவளுக்கு எந்த பயமும் இல்ைலயாம்! அவ்வளவு சீக்கிரம் யாரும் எதுவும் ெசய்துவிட முடியாதாம்!' என்றா" சிrப்புடன்.
"இது எப்ேபாதிருந்து?" என கண்கள் மின்ன புன்னைகயுடன் வினவியவன், "பசிக்குதும்மா! காபி ப்ள Hஸ்...!" என அன்ைனைய கட்டிக் ெகாண்டு ெகாஞ்சினான். "பாரதி ெராம்ப மாறிட்டா தம்பி! உன்ைன அதிகமா ேதட ஆரம்பிச்சுட்டா! நHயும் தான் ஏன் அவேளாடு ேபசக் கூட மாட்ேடன்கிறாய்? பாவம்டா அந்த
ெபாண்ணு!"
"ஆமாம்! அப்படிேய எனக்காக உருகிடப் ேபாறா உங்க மருமக! இெதல்லாம் ஆரம்பம் தான். வட்டிேலேய H இருப்பதால் என் நிைனப்பு வந்திருக்கும். படிக்கப் ேபானதும் எல்லாம் மறந்து ேபாயிடும்!
உண்ைமயாேவ எனக்காக ஏங்கினா கூட அவளால் அைத ஒத்துக்க முடியாது! அதுக்கும் நான் தான் காரணம்னு என்ேனாடு சண்ைட ேபாடுவா! பா"க்கலாம்..." ஏக்கம் இைழேயாடியது அவனிடம்.
தங்களது திருமண ஆல்பம் ெபட்டில் விrந்து கிடக்க, ஒருபக்கம் இவனது ெவள்ைள சட்ைட பrதாபமாய் கசங்கி அவளிடம் சிக்கியிருக்க தைலயைணைய கட்டிக் ெகாண்டு தூங்கும் மைனவிைய கண்டு,
'பக்கத்தில் இருந்தால் திட்டித் தH"க்க ேவண்டியது... விலகிப் ேபானால் ஏங்கி சாக ேவண்டியது! சrயான இம்ைசடி நH!" என முணுமுணுத்தவன் ெமல்ல அவளிடம் இருந்து தைலயைணைய உருவி தைலக்கு ைவத்துக் ெகாண்டு படுத்துவிட்டான்.
இதம் பறிேபானதில் கண் விழித்தவள், தன்னருேக படுத்திருப்பது யா" என பதறி எழுந்து கண்கைள ேதய்த்துக் ெகாண்டு பா"க்க, கணவைன கண்டுெகாண்டாள்.
நிஜமா? கனவா? ெபரும் சந்ேதகம் ேவறு சட்ெடன அவன் ேதாள் ெதாட நிஜம் தான் உறுதியாயிற்று. (எத்தைன நாளாச்சு ேபாடா குரங்ேக!) மனம் வைச பாட... விடிவிளக்ைக தட்டி, சிறுகுழந்ைத தனக்கு பிடித்த இனிப்ைப ஆவலாக பா"ப்பது ேபால் MR. பாண்டியைன பா"த்து ெஜாள்ளிக் ெகாண்டிருந்தாள் MRS. பாண்டியன்.
"ஹாய் ெபாண்டாட்டி! பா"த்தாச்சா? அழகா நச்சுன்னு இருக்ேகன்ல?டயட்டில் இருக்கியா? இல்ல என் பிrவால் சrயாக சாப்பிடைலயா?ெராம்பவும் இைளத்து ெதrகிறாய்."
"ெநனப்புத் தான் ெபாழப்ைப ெகடுக்குது!" "என் நிைனப்பா?" 'பாண்டியன்! உங்கைள ரசிக்கிறதும் உங்களுக்காக ஏங்குறதும் தான் என் ேவைல பாருங்க?"
"தப்பு தான் ெதrயாமல் ெசால்லிட்ேடன்... நHங்க எவ்வளவு பிஸி?ஆல்பத்ைத புரட்டி பா"த்து நிைனவுகளில் மிதக்கவும், சட்ைடைய கட்டிபிடிச்சுக்கிட்டு படுக்கவுேம உங்களுக்கு ேநரம் பத்தாது. இதில் எங்கிருந்து என்ைன நிைனப்பது?" கண்ேணார சிrப்புடன் பகிரங்கமாய் ேகலி ெசய்ய, அப்ேபாதும் தன் மிடுக்கு குைறயாமல்,
"ஓவரா கற்பைன பண்ணாதHங்க! இந்த ஆல்பத்தில் நHங்க மட்டும் தான் இருக்கீ ங்களா? என் வட்டு H ெசாந்தங்களும் தான் இருக்காங்க! இந்த சட்ைட… மடித்து ைவப்பதற்காக எடுத்துவந்ேதன் மறந்துவிட்ேடன் ேபால..."
"எப்படி டீ கீ ேழ விழுந்தாழும் மீ ைசயில் மண் ஒட்டலங்கற மாதிrேய ேபசுற?" துrத சமாளிப்பில் அசந்து தான் ேபானான் அவள் கணவன். சட்ெடன அவைள தன்ேனாடு இறுக்கிக் ெகாள்ள அவளது தகிப்பு அடங்கிய திைகப்பில் இருந்து ெமல்ல விடுபட்டவள்,
"பாண்டியன்! இது முட்டாளின் ெசா"கம்!" என அவன் முகம் பா"க்க,
'பரவாயில்ைல ெகாஞ்ச ேநரத்திற்கு முட்டாளாகேவ இருந்துட்டு ேபாேறன்!" என தன் மா"பில் அவள் முகம் அழுத்திக் ெகாண்டான் அேத தவிப்புடன்.
அவன் அருகாைம ேதைவப்பட்டதால் விலகத் ேதான்றாமல் அவேனாடு ஒன்றியபடி தூங்கிப் ேபானாள். (அடிேயாடு அவாய்ட் பண்ணு ஆபேரஷன் நல்லா தான் ேவைல ெசய்யுது!) சிrப்ேபாடு இன்னும் தன்ேனாடு இறுக்கிக் ெகாண்டான். அவள் கண் விழிக்கும் ேபாது அவன் அங்கு இல்ைல! (ஐேயா! எல்லாம் கனவா?) என பதறி எழுந்து அவைன காணவில்ைலேய என்னும் பதட்டத்தில்,
"பாண்டியன்!" எந்த பதிலும் இல்ைல. "எல்லாம் கனவா? ேடய் பாண்டியா!" அன்றய தினசrைய எடுக்க கீ ேழ ெசன்றிருந்தவன், அவளது அதட்டலில் அப்படிேய நின்றுவிட்டான்.
"ஏன்டா இப்படி இம்ைஸ பண்ற? எப்ேபா தான் வருவாய்? ேபாடா பிசாேச! இப்படி என்ைன ஏங்க விடுவேத உனக்கு ேவைலயா ேபாச்சு! ெராம்ப தான் பண்ற... கனவில் வந்து தூக்கத்ைதயும் ெகடுக்கிறாய்...
நH முட்டாளா இருக்ேகன்னு ெசான்னப்பேவ ேயாசித்திருக்கணும்! கனவு இவ்வளவு தத்ரூபமா வருமா?" (சந்ேதகம் ேவறு ேதான்றிவிட்டது)
திருமணக் ேகாலத்தில் எடுத்த புைகப்படத்தில் இவள் தான் முகத்ைத தூக்கி ைவத்துக் ெகாண்டிருப்பாள் அவன் அழகாக சிrத்துக் ெகாண்டு தான் இருந்தான். அைத கண்டவள்,
"என்ன சிrப்பு ேவண்டிக்கிடக்கு?" என்றதும் நிஜமாகேவ சத்தமின்றி சிrத்துக் ெகாண்டிருந்தவன் வாய் மூடிக் ெகாண்டான்.
"இேதா பா" பாண்டி பக்கி! எல்லாத்துக்கும் ஒரு அளவு இருக்கு! உனக்கு முன்னேம ெசால்லியிருக்ேகன் நான் ெராம்ப ேமாசமானவ! சும்மா என்ைன சீண்டிப் பாக்காத! ஒழுங்கா மrயாைதயா வந்துட்டா உனக்கு நல்லது. இல்ல என்றாவது நH தூங்கும் ேபாது... (ஐேயா! தைலயில் கல்ைல தூக்கி ேபாட்டுடுவாேளா?) நறுக்கு நறுக்குன்னு கிள்ளி வச்சுருேவன்."
"சின்னப்புள்ள மனசக்ெகடுத்துட்டு ஓடி ஓடி ஒளிஞ்சுக்கிற! அம்மா… என சிணுங்கியவள் மீ ண்டும்,
"ஏன்டா இப்படி பண்ணி ெதாைலக்கிற? வாய்விட்டு புலம்பியவளுக்கு அழுைக வந்தது. எனக்கு பாண்டி மாமா ேவணும்! சிவாம்மா உன் ைபயைன வரச் ெசால்ேலன் ப்ள Hஸ்... எனக்கு அவைன பா"க்கணும் முழுசா ெரண்டு மாசம் ஆச்சு ெதrயுமா? புள்ைளயா வள"த்து வச்சிருக்க? ெபாண்டாட்டிகூட ேபசேவ மாட்ேடங்கிறான்.
இன்று மட்டும் உன் மகன் வராமல் இருக்கட்டும்... என்னடா ெநாண்ணடான்னு எதாவது ேகளு... ேகாபமாய் கத்தியவள்,
"அழுதுடுேவன்..." என விசும்ப, சிறுபிள்ைள ேபால் அழுபவளிடம் பrதாபம் ேதான்றினாலும் சrயான காெமடி பீசு! என சிrப்பும் வந்தது அவனுக்கு.
ஏய் காேவr! உன் மகன்களுக்கு மட்டும் அருைமயான ெபாண்ணுகைள பா"த்து கட்டிவச்சிருக்க, அவனுக லவ் பண்றது ஊருக்ேக ெதrயுது! எனக்கும் தான் உன் புருஷன் ஒரு மாப்பிள்ைள பா"த்து கட்டிவச்சிருக்காேர அவன் லவ் பண்றது எனக்ேக ெதrயமாட்ேடங்குது!
லவ் பண்ணவும் ெதrயல... ெராமான்ஸ் பண்ணவும் ெதrயல... அடிதடில
மட்டும் முதல் ஆளா நிப்பாரு உன் மாப்பிள்ைள. எங்கிருந்து பிடிச்சீங்க இந்த ஆைள? சrயான ெரௗடி! வரட்டும் கவனிச்சுக்கிேறன்! (அடிப்பாவி! எனக்கா ஒன்னும் ெதrயல எல்லாம் என் ேநரம்!)
ஐேயா! லூசு மாதிr புலம்ப வச்சுட்டாேன! இந்த நிைலயில் என்ைன யாராவது பா"த்தா சிrக்கமாட்டாங்க? (அடுத்த சந்ேதகம்) எங்க என் ேபான்? இப்ேபா மட்டும் ேபாைன எடுக்காமல் இருக்கட்டும் மண்ைடைய பிளந்துடேறன்!"
ேகாபம் ேகாபமாக எண்கைள அழுத்த வந்த சுவேட ெதrயாமல் கீ ேழ ெசன்றுவிட்டான் பாண்டியன். அந்த அைறக்குள்ேளேய rங் சத்தம் ேகட்க,
"என்ன இங்ேகேய ேகட்பது ேபால் இருக்கு? இவன் நிைனப்பில் நான் தான் லூசாயிட்ேடனா? இல்ல இல்ல... ஐேயா! இங்கு தான் இருக்கு... கடவுேள! ெவளியில் இருப்பாேனா? புலம்பியைதெயல்லாம் ேகட்டிருப்பாேனா?"
ஓடிச் ெசன்று பா"க்க அங்கு யாரும் இல்ைல. அப்படிேய மாடிப்படி வைர ெசன்று பா"த்து உறுதி படுத்திக் ெகாண்ட பிறேக இயல்பாக மூச்சு விட முடிந்தது. ேவகமாக தயாராகி புதுப்பூவாய் கீ ேழ ெசன்றவைள கண்டதும், (இவ்வளவு ேநரம் அழுகாச்சி பிட்ைட ேபாட்டவளா இவள்?) என அசந்து ேபானவனுக்கு நிைனக்க நிைனக்க சிrப்பு சிrப்பாக வந்தது.
"ஹாய் ெபாண்டாட்டி! எப்படி இருக்க?" ( இவன் ஏன் இப்படி சிrக்கிறான்? ேகட்டிருப்பாேனா?) அவள் பா"க்க ஏங்கிய முகம்... பா"க்க முடியாமல் விழி தாழ்த்திக் ெகாண்டவள்,
"எப்ேபா வந்திங்க பாண்டியன்!" என எச்சில் விழுங்க,
"விடிகாைலயில்! நல்லா தூங்கினாயா அதான் ெதாந்தரவு பண்ணேவண்டான்னு கீ ேழ வந்துவிட்ேடன்." "கீ ேழ எப்ேபா வந்திங்க?" "ஒய்! என்னடி ேபாlஸ்காரைனேய வளச்சு வளச்சு ேகள்வி ேகட்கிறாய்?" புருவம் உய"த்தியவன் அவள் கரம் பிடித்து இழுத்து தன்னருேக அம"த்திக் ெகாண்டு, "இப்ேபா என்ன ேவணும்?" என கன்னம் தாங்க,
"ெசால்லுங்க பாண்டியன்! நHங்க கீ ேழ வந்து ெராம்ப ேநரமாச்சு தாேன?" (நH என்ைன விரும்புவது எனக்கு ெதrந்துவிடக் கூடாதுன்னு ஏண்டி இப்படி தவிக்கிற? நHயா வாய் திறந்து ெசால்லும் வைர நான் காட்டிக் ெகாள்ளமாட்ேடன் கவைலேய படாத!)
"ம்… ெமாதல்ல இருந்து ஆரம்பிக்கட்டுமா ெபாண்டாட்டி?" அவள் மடியில் படுத்தவன், அவளது தளி"விரல் பிடித்து நHவியபடி,
"விடிகாலம்பற வந்ேதனா... என் ெபாண்டாட்டி மாமான்னு நிைனச்சு தைலயைணைய கட்டி பிடிச்சுக்கிட்டு ெசம தூக்கத்தில் இருந்தா?ெமதுவா அவகிட்ட இருந்து தைலயைணைய உருவி தைலக்கு வச்சுக்கிட்டு படுத்துட்ேடன் அப்படிேய நல்லா தூங்கிட்ேடன்...
"ெபாய்! ஃபிராடு... நHங்க என்ைன கட்டிகிட்டீங்க... முட்டாளா இருக்ேகன்னு ெசான்னிங்க தாேன?"
"அப்படியா ெசான்ேனன்? வாய்ப்பிருக்குடி! என்று உன்ைன முதன் முதலில் பா"த்ேதேனா அப்ேபாேத இந்த கண் என்ைன ஏமாத்திடுச்சு.உன் விஷயத்தில்
நான் அடி முட்டாள் தான்!" என எழுந்து அம"ந்தவன்,
"புருசைன முட்டாளாக்கி பா"ப்பதில் இந்த ெபாண்ணுங்களுக்கு எவ்வளவு சந்ேதாஷம் இல்ல ெபாண்டாட்டி?" என கன்னம் கிள்ள,
"விடுங்க பாண்டியன்… அத்ைத!" "ஒய்! யாருகிட்ட கைதவிடற? மருமக மகேனாடு ெகாஞ்சி குலவாப் ேபாவதாக நிைனத்து என்ைன ேபாகேவண்டாம்னு ெசால்லிட்டு என் அம்மா இப்ேபா தான் மா"க்ெகட் ேபாயிருக்காங்க... மrயாைதயா மாமா மடியில் உட்கா" இல்ல கிள்ளி வச்சுடுேவன்!"
(இவன் ேகட்டுட்டான்! மானம் ேபாச்ேச? நான் பாரதி! நH என்ன பண்ணாலும் என்ைன மாத்த முடியாதுன்னு ெசான்ேனேன... 2 மாசத்தில் தைலகுப்புற விழுந்துட்டிேயன்னு சிrக்கப் ேபாறாேன...)
"ஏய் ெபாண்டாட்டி! என்னடி இன்னும் ட்rம்லேய இருக்க? அதான் மாமா வந்துட்ேடன்ல இனி எல்லாம் ைலவ் தான்!" காதுமடல் கவ்விக்ெகாள்ள, அப்ெபாழுது தான் அவன் மடியில் அம"ந்திருப்பைதேய கவனித்தாள் நம் மங்குனி ேமடம்!
"விடுங்க பாண்டியன்!" அவனிடமிருந்து விலகியவள், "இெதன்ன புதுசா ெபாண்டாட்டி... ெபாண்டாட்டின்னு இம்சைய கூட்டறிங்க?"
"ஏதுடி உன்ேனாட வம்பா இருக்கு? ரதின்னு கூப்பிட்டாலும் சண்ைடக்கு வ"ற, ேபபின்னு ெசான்னாலும் ேகாபப்படுற, ேகடின்னு ெசான்னா அடாவடி ேபாலிஸ்காரன்கிற, சரக்குன்னு ெசான்னா ெகான்னுடுேவன்கிற... அதான் ெபாண்டாட்டி! எப்படி இருக்கு?" என்றான் புருவம் உய"த்த.
“சகிக்கைல!" "அப்ேபா ரதின்னு கூப்பிடவா?" அவன் ரதிெயன அைழத்த தருணங்கைள நிைனத்தவள் ேவண்டாெமன ேவகமாக தைலயாட்டினாள். வாய்விட்டு சிrத்தவன்,
"ெபாண்டாட்டிேய ஓேகவா?" எனவும், (சrயான வில்லங்கம் பிடித்தவன்) மீ ண்டும் உதடு சுழிக்க,
"பா"த்துடி! வலிக்கப் ேபாகுது!" என்றான் அக்கைறயும், ேகலியுமாய். அவைள சீண்டி, சீண்டி தூண்டிவிட்டு ேவடிக்ைக பா"த்தாேன ஒழிய கூடலுக்கு அைழக்கேவ இல்ைல.
அவள் ெகாட்டிய வா"த்ைதகளின் வrயம் H இன்னும் மனதில் ரணமாய் சிறு ேகாபத்துடன் கனன்று ெகாண்ேட இருந்தது. இந்த இரண்டு மாதப் பிrவில் ேகாபம் மட்டுப்பட்டிருந்தேத ஒழிய முற்றிலுமாக நHங்கவில்ைல. இது நல்லதிற்கு இல்ைலேய .... ஒருவழியாக விடுமுைறயும் முடிந்து ஹாஸ்டல் வந்து ேச"ந்தாள். முதல் வாரம் அற்புதமாகேவ ேபானது. அவன் ெசான்னது ேபால்,ேமலும் இரண்டு ெபண்கள் இவ"கள் டிரஸ்ட் மூலம் இவளது பிrவிேலேய ேச"ந்திருந்தன". அத்ைதயும் மகேனாடு ெசன்றுவிட்டா".
"திடீெரன ஆபிஸில் இருந்து அைழத்து இவளுக்கு பணம் கட்டப்படவில்ைல என ெசால்லவும் மிரண்டு ேபானாள். ெசௗமியாேவா,
"பாண்டியன் கட்டியிருப்பா" எதாவது தவறு நடந்திருக்கும். நாம் மீ ண்டும் ேபாய் ேகட்கலாம்!" எனவும்
"இல்ல ெசௗமி நாேன பா"த்துவிட்ேடன் இன்னும் கட்டப்படவில்ைல. இப்ேபா என்ன ெசய்வது? நைகைய ைவத்து கட்டிவிடலாம் என்றாலும் அத்ைத ேவறு இங்கு இல்லேய?"
"முதலில் பாண்டியனுக்கு ேபான் பண்ணி ேகள் பாரதி!"
"இல்லப்பா அவேர நான் ேவண்டான்னு முடிவு பண்ணியதால் தாேன பணம் கட்டவில்ைல. திரும்பவும் அவrடேம அசிங்கமாய் எப்படி?" ேபசமுடியாமல் அழுைக தைட ெசய்தது.
"ஏன் இந்த அழுைக பாரதி? பாண்டியன் பணம் கட்டவில்ைல என்பதாலா? இல்ல உன்ைன ேவண்டாெமன நிைனத்துவிட்டா" என்பதாலா?" ேதாழியின் ேகள்விக்கு பதில் ெசால்ல முடியாமல் அவைன ெதாட"பு ெகாள்ள,
“ெசால் என்ன ேவணும்?" என்றவனது அதிகாரத்தில் (அவனிடம் யாசிக்கிேறாேமா? நாம் அைழத்தாேல எேதா ேதைவ என்று சrயாக கணித்து அசிங்கப்படுத்துகிறான்) இைணப்ைப துண்டித்துவிட்டாள். யாசிக்கிேறாம் என ேதான்றியதால் அவன் குரல் அதிகாரமாக ெதrந்தேதா...?
“என்னாச்சு பாரதி எடுக்கைலயா?"
"என்னால் முடியல பிச்ைச எடுப்பது ேபால் இருக்கு!" உைடந்து அழ மீ ண்டும் அவேன அைழத்தான்.
“ேபாைன எடு பாரதி! அவ" தான்! எடுத்துப் ேபசு! அவrடம் ேகட்கும் எல்லா உrைமயும் உனக்கு இருக்கு! நH ேவணும்கிறதால தான் மறுபடியும் பண்றா".
எடுத்து ேபசி ெதாைலேயன்..." ெசௗமியின் மன்றாடலுக்கு பதில் இல்லாமல் ேபாக தாேன எடுத்து அவன் ேபச்சுவதற்குள்ளாகேவ ெசௗமிெயன அறிமுகப்படுத்திக் ெகாண்டாள்.
"பாரதிக்கு ஏதும் பிரச்சைனயா?" "அது பாரதிக்கு இன்னும் ஃபீஸ் ேப பண்ணலன்னு ஸ்லிப் ெகாடுத்துருக்காங்க!" "இதுக்கு முன்ன கால் பண்ணது அவ தாேன?" "ஆமா!" "ேபாைன அந்த அதிேமதாவிகிட்ட ெகாடு!" "பாரதி ேபசு! ேபேசண்டி பிசாேச..." என ைகயில் தினிக்க வாங்க மறுத்தாள். இவளது திமி" அவன் அறிந்தது தாேன... “ஸ்பீக்க" ஆன் பண்ணும்மா!" "உனக்கு ஃபீஸ் ேப பண்ணியாச்சு! உன்ேனாடு ேச"த்து நம் ட்ரஸ்ட்ல படிக்கும் மற்ற ெபண்களுக்கும் கட்டியாச்சு. இன்னும் 10 நிமிசத்தில் அந்த பில்ைலெயல்லாம் வாட்ஸப் பண்ண ெசால்ேறன் ெகாண்டு ேபாய் காட்டு! பில்லிங்கில் ஏதாவது பிரச்சைனயாக இருக்கலாம்!
ேபாைன எடுத்து ஸ்பீக்க" ஆஃப் பண்ணு!" எந்த அைசவும் இல்ைல அவளிடம், இவன் ேபச ஆரம்பித்ததுேம ெசௗமி ெவளிேய ெசன்றுவிட்டாள் என்பது ேவறு விஷயம். "பாரதி! எrச்சைல கிளப்பாேத மrயாைதயா ஸ்பீக்க" ஆஃப் பண்ணு!" "ம்..."
"என்னடி 'ம்'? புருஷனா நிைனக்கத்தான் முடியாது... சக மனுஷனாக கூட மதிக்க முடியாதா? எப்ேபாதும் கூப்பிடும் பாண்டியன் கூட மறந்து ேபாச்சா? என்ைன பற்றி எவ்வளவு உய"ந்த அபிப்பிராயம்?
ைடவ"ஸ் ேவணும்னு ஆடியது நH தான் நான் இல்ல! நான் சாகும் வைர நH என் ெபாறுப்பு அதில் எந்த மாற்றமும் இல்ைல என்பைத உனக்கு மூைளன்னு ஒன்னு இருந்தால் அதில் பதிவு ெசய்!" (இவனுக்கு என்ைன முட்டாளாக்குவேத ேவைலயாப் ேபாச்சு) ெவகுண்டவள்,
"டிெரஸ்ட் தாேன என்ைனயும் படிக்க ைவக்குது?" எள்ளல் வழிந்தது அவளிடம்.
"பாரதி!" அதட்டலில் ைகேபசி ைகநழுவியது. "நH திருந்தேவ மாட்டாயா? என் ெபாண்டாட்டிைய டிரஸ்ட் மூலமா படிக்க ைவக்கும் அளவுக்கு என் நிைல இன்னும் தாழ்ந்து ேபாகைல. என்ைன ேகவலப்படுத்த நH ஒரு ஆள் ேபாதும்டி!" ைவத்துவிட்டான். ஏேனா ேகாபம் வருவதற்கு பதில் இனம் புrயாத சுகம் மனதில் பரவியைத ரசித்தபடி அம"ந்துவிட்டாள்.
பாண்டியன் சாதாரண ட்ரான்ஸ்வrல் ேபாகவில்ைல கஞ்சா ேகஸ் ஒன்றிற்காக ஸ்ெபஷல் ேபா"ஸ் ஆஃபீஸராக ேபாயிருக்கிறான். ேகரள தமிழ்நாட்டு எல்ைலயில் உள்ள வனப்பகுதியில் கஞ்சா பயிrடப்படுகிறது. அவ்விடத்தின் சீேதாஷ்ணமும், காட்டில் மற்ற ெசடிகேளாடு எளிதில் இைத கண்டுபிடிக்க முடியாது என்பதாேலயும் தான் ஆதிேசஷன்... தி கிேரட் கிங் ேமக்க"! இைதேய தனது முக்கிய வியாபாரமாக ெசய்து ெகாண்டிருக்கிறா".
அரசியல்வாதிகள், பாெரஸ்ட் ேரஞ்ச", ேபாlஸ் அைனவரும் இவ" ைகயில்… ெவளிேய ெதrயாமல் ெசய்வது தான் இவருைடய சிறப்பு. ஆதிேயாடு அந்தமாய் ஆதாரங்கள் திரட்டி அவைர தூக்கி உள்ேள ைவக்கேவ ெசன்றிருக்கிறான்.
ேபான சில தினங்களிேலேய இது சின்ன காrயம் இல்ைல என்பது புrந்துவிட்டது. மைனவியும் சிறுபிரச்சைன என்றாலும் அருகில் யாரும் இல்லாததால் அதிகம் துவண்டு விடுகிறாள் என்பது ேவறு மனைத சலனப்படுத்த அன்ைனைய மீ ண்டும் ஊருக்ேக அனுப்பி ைவத்துவிட்டான்.
கணவனிடம் இருந்து எந்த ேபானும் இல்ைல என்றாலும் அத்ைத வந்தது ெபரும் ஆறுதல் தான் பாரதிக்கு. வராமல் வந்த அைழப்பு 20நாட்களுக்கு பிறகு அவனிடமிருந்து தான்....
"பாண்டியன்!" எவ்வளேவா தடுத்தும் குரலில் அப்பட்டமாய் ெதrந்தது குதூகலம். சிறு சிrப்ேபாடு அைத ரசித்தவன்,
"நாைள மாைல வட்டிற்கு H வந்துவிடு! அடுத்த இரண்டு நாட்களுக்கும் lவ் ெசால்லிவிடு!" உண"ச்சி துைடத்த குரல்.
"ஏன் பாண்டியன்?" அவ்வளவு தான் ெபாங்கிக் ெகாண்டு வந்துவிட்டது ேகாபம்!
"ஏன்னு உனக்கு ெதrயாது இல்ல? பாண்டியன் பாண்டியன்னு ஒரு இளிச்சவாயன் ஒரு வருசத்துக்கு முன்ன உன் கழுத்தில் தாலி கட்டிய நாள்!" (ஐேயா எப்படி மறந்ேதன்? இவன் சும்மாேவ ஆடுவாேன?)
"இேதா பா" உன்ேனாடு ெகாஞ்சுவதற்ேகா, குடும்பம் நடத்துவதற்ேகா இங்கு யாரும் உன்ைன அைழக்கவில்ைல! அம்மா உன் குடும்பத்தாருக்கு விருந்து ெகாடுக்க ேவண்டுெமன்றா"கள். அதற்காக தான் வரச் ெசால்கிேறன் வந்தால் வா வராவிட்டால் அங்ேகேய இரு உன் இஷ்டம்!
மகள் குடும்பம் நடத்தும் அழகிற்கு எல்ேலாருக்கும் விருந்து ெகாடுக்க ேவண்டியது தான்! ெசான்னால் எங்கு ேகட்கிறா"கள்?"ைவத்துவிட்டான். (இப்படி அழுத்துக் ெகாண்டு இவைன யா" ெசய்ய ெசால்கிறா"கள்? எேதா என் வட்டில் H இவன் விருந்து சாப்பாட்டிற்காக ஏங்கிக் ெகாண்டிருப்பது ேபால்!)
சுள்ெளன ேகாபம் மூண்டாலும் திருமண நாேள ெதrயவில்ைல என்றால் அவனும் தான் எப்படி அைமதியாக இருப்பான்? என அவள் மனேம வக்காலத்து வாங்க திைகத்துப் ேபானாள்.
"இவ ஆயிசுக்கும் என்ேனாடு ஒட்டேவ மாட்டாளா? எப்படி மறக்கும்?அந்த லட்சணத்தில் இருக்கிறது என்ேனாடான உறவு!" (நH ேதாற்றுவிட்டயா பாண்டியா? உன்னால் அவள் மனம் கவர முடியவில்ைல அப்படித்தாேன?)
"இல்ல அவ மனசில் நான் இருக்ேகன்! தூங்குபவ"கைள எழுப்பலாம் தூங்குவது ேபால் நடிப்பவ"கைள எழுப்ப முடியாது! இவள் அந்த ரகம் அவளாக தான் இனி என்னிடம் வரேவண்டும்!
புருசனிடம் இவ்வளவு தன்மானம் பா"க்கும் ேபாது நான் மட்டும் அைமதியாக வழியப் ேபாய் எல்லாம் ெசய்து ஏன் அவள் திமிைர ஊட்டி வள"க்க ேவண்டும்? அப்படி ஒன்னும் அவசியமில்ைல. இனி என்னவானாலும் அவளாக தான் வரேவண்டும்!" இத்தைன நாளும் தள்ளிப் ேபாட்ட முடிைவ இன்று எடுத்துவிட்டான்.
முதல்நாேள அவன் ெசான்னபடி அவள் ெசன்றுவிட்டாள். அவன் தான் வரவில்ைல. திருமண நாள் அன்று காைலயில் தான் வந்தான். வந்ததும், அவளுக்காக வாங்கியிருந்த பட்டு புடைவைய அன்ைனயிடம் ெகாடுத்து அவளிடம் ெகாடுக்கச் ெசான்னான்.
( ஏன் இவன் ெகாடுக்கமாட்டாேனா?) மனம் முரண்டிய ேபாதும் அைதேய உடுத்திக் ெகாண்டாள். இருவரும் ேகாவிலுக்கு கிளம்பின" அன்ைனயின் ெசால்படி!
"அம்மா நாங்கள் வர முன்ன பின்ன ஆகும் நHங்கள் எங்களுக்காக காத்திருக்காமல் சாப்பிட்டுவிடுங்கள்!" அன்ைனயிடம் காட்டிய அக்கைறயில் மனம் கனிந்தது பாரதிக்கு. வந்ததில் இருந்து இருவருேம ேபசிக் ெகாள்ளவில்ைல.
(திருமண நாள் ெதrயலன்னு ேகாபம் மட்டும் வருது. விஷ் பண்ணனும்னு ெதrயாேதா? இவனுக்கு தான் ஆத்மா"த பந்தமாச்ேச... சிrச்சா என்னவாம்? இஞ்சி தின்ன எதுேவா மாதிr முகத்ைத தூக்கி வச்சிருக்கான். ஓவராத்தான் ேபாறான்.) அவைன வைசபாடிக் ெகாண்டிருந்தவளுக்கு தன் தவறு புrந்தாலும் மன்னிப்பு ேகட்க ேவண்டுெமன்று ேதான்றேவயில்ைல.
(அன்று ேபால் இன்றும் அேத திமி"! இம்மியும் குைறயவில்ைல. வலியின்றி பாடம் கற்கமாட்டாய்! வா... இந்த பாண்டியன் யாெரன காட்டுகிேறன்.) வண்டி ேவறுபுறம் ெசல்ல,
“எங்கு ேபாகிேறாம் பாண்டியன்?"
"நH ஆைசப்பட்ட இடத்துக்கு தான்!" இறுகியவனின் ேகாபம் வண்டியிடம்
திரும்ப, ேவகமாகியது. கீ ேழ விழுந்துவிடுேவாேமா என மிரண்டவள் அவன் ேதாைள இருக பற்றிக் ெகாள்ள, ேகாபமும், ேவகமும் மட்டுப்பட்டது. பிரபல வழக்கறிஞ" ெசாரூபாவின் அலுவலகம் முன் வண்டிைய நிறுத்தியவன்,
'இறங்கு!' என்றான் கடினக் குரலில். கீ ேழ வடு, H ேமேல அலுவலகம். திட்டமிட்டு அைமத்திருந்தா" ெசாரூபா! அைமதியாக அவைன பின்ெதாடர,
'வாங்க பாண்டியன் ெப"ஃெபக்ட் டயமிங்! பாண்டியண்னா பங்க்சுவல்ன்னு சும்மாவா ெசால்லறாங்க! உட்காருங்க!' என இருக்ைகைய காண்பித்தவ" தனது 3 வயது மகளுக்கு உணவு ஊட்டிக் ெகாண்டிருந்தா".
'என்ன உதவி ேவணும்? ெசால்லுங்க பாண்டியன்!" "நHங்க பாப்பாைவ கவனிச்சுட்டு வாங்க! காத்திருக்ேகாம்!" "எவ்வளவு ேவைல என்றாலும் மூணு ேநரமும் இவளுக்கு நான் தான் சாப்பாடு ஊட்டணும்! எங்களுக்கு இது பழக்கம் தான்! அவளுக்கு ெதrயும் அம்மா இப்படி தான் என்று... நHங்க ெசால்லுங்க!"
ெசாரூபாைவ பா"த்து பாரதி அசந்து ேபானாள். இவரால் எப்படி குடும்பத்ைதயும், ேவைலையயும் ஒன்றாக பா"க்க முடிகிறது? ெபரும் ஆச்சrயம் அவளிடம். (வட்டு H ேவைலைய பா"த்துவச்சிட்டு படிக்கப் ேபான்னு அம்மாேவா, மாமியாேரா ெசால்லிருந்தால் உனக்கும் ெதrந்திருக்கும்.)
"இவங்க எனக்கு ெராம்ப ேவண்டியவங்க. கணவrடம் இருந்து விவாகரத்து ேவணும்கிறாங்க..." (நான் எப்ேபா ேகட்ேடன்?) என்பது ேபால் அவன் முகம் பா"க்க, அவேனா எந்த உண"ச்சியுமின்றி இறுகிய பாைறயாய் அம"ந்திருந்தான்.
"எப்ேபா கல்யாணமாச்சு?" "இன்ேறாடு ஒரு வருஷமாச்சு!" ஆழ்ந்த மூச்சின் மூலம் தன்ைன நிைலப்படுத்திக் ெகாண்டான். கணவனின் அதிரடி ெசயலில் அவள் தான் ஆடிப் ேபாயிருந்தாள்.
'உன் கணவன் குடிகாரனா?" மறுப்பாக தைலயைசத்தவள் பrதாபமாக கணவைனப் பா"க்க அவேனா தாட்சணியமின்றி,
"நான் கீ ேழ ெவயிட் பண்ேறன். ெவளிேய வந்ததும் கால் பண்ணு!" ேபாய்விட்டான். "உன்ைன அடிப்பது, வா"த்ைதகளால் காயப்படுத்துவது இப்படி எதாவது ெசய்வானா?" "இல்ைல!" குனிந்த தைல நிமிரேவ இல்ைல. (ஐேயா பாவம்!) "உன் ெபற்ேறாrடம் இருந்து வரதட்சைண வாங்கியவரச் ெசால்லி உன்ைன மனதளவில் காயப்படுத்துறானா?" மறுப்பாய் தைலயைசக்க, "அப்ேபா ஆண்ைம இல்லாதவனா?" "ஐேயா அப்படிெயல்லாம் இல்ைல." என மிரண்டு ேபானவளாய் வாசைல வாசைல பா"க்க,
"உன்ைன ெசக்சுவல் அப்யூஸ் பண்ணுவானா?" அவரது ேகள்வியில் திைகத்தவளுக்கு அருகில் இல்லா கணவன் மீ து ஆத்திரமாக வந்தது. (இப்படி என்ைன தனியா விட்டு ேபாய்விட்டாேய பாவி!) என வைச பாடிக் ெகாண்டிருக்க,
"தயங்காமல் ெசால்! விவாகரத்ெதன்ன? தண்டைனயும் ேச"த்ேத வாங்கிக் ெகாடுக்கலாம்!" (இந்தம்மா ேவற ெபrய இம்ைசயா இருக்ேக...) ேவகமாக,
"இல்ல அவ" டீெசண்டா தான் நடந்துக்கிட்டா"!"
"பின்ன என்ன தான் பிரச்சைன? நH ெசால்வைத பா"த்தால் அவன் நல்லவனாக தான் ெதrகிறான்... உனக்கு ஏன் அவைன பிடிக்கல?"ஆயாசமாக வந்தது அவருக்கு.
"நான் எப்ேபா அவைர பிடிக்காதுன்னு ெசான்ேனன்?" "அப்ேபா அவருக்கு தான் உன்ைன பிடிக்கைலயா? அதனால் தான் பிrந்துவிடலாம்ன்னு முடிவு பண்ணியா?" "அவருக்கும் என்ைன பிடிக்கும்!" இதழ் கைடயில் சிறு சிrப்பு. "அப்புறம் எதுக்கு விவாகரத்து?" ெசாரூபாேவ குழம்பி ேபானா". "நான் என் லட்சியத்தில் ெஜயிக்கணும்னா அவைர பிrயனும்." அைத ெசால்வதற்குள்ளாகேவ தடுமாறிப் ேபானாள். "இலட்சியத்ைத அைடவதற்கும் கணவைனப் பிrவதற்கும் என்ன சம்பந்தம்?" "கனவா… கணவனான்னு ேகட்டா கனவுன்னு தான் ெசால்ேவன்." “அவைன வரச் ெசால் இல்ல, அவேனாட ேபான் நம்ப" ெகாடு மியூச்சுவல் கன்சன்ல பிrவது பற்றி ேபசுகிேறன்.” “நாேன ேபசிட்ேடன். அவ" ெகாடுக்கமாட்டாராம் இப்படிேய இருக்கலாம்னு ெசால்றா".” “நH எைதெயல்லாம் அவன் ெசய்யலன்னு ெசான்னிேயா அைதெயல்லாம்
ெசய்தான்னு ெசால்லி ேகஸ் ஃைபல் பண்ணுேவாம்! ெரண்டு மூணு சாட்சி ெரடி பண்ணிட்டா சுலபமா வாங்கிக் ெகாடுத்துவிடுேவன்! என்ன ெசால்ற?"
"ேவண்டாம்! ெபாய் ெசால்லாமல் ேவறு வழியில் வாங்க முடியாதா?" "உனக்கு விவகாரத்தில் விருப்பமில்ைல." "இல்ல... அவைரவிட்டு பிrயனும் தான்..." "ெபாய்! உனக்கு கனைவ விட கணவைன தான் அதிகம் பிடிக்கும். அதில் பயந்து தான் இந்த முடிவுக்கு வந்திருக்க. ஆனால் அவைன பிrந்து உன்னால் இருக்க முடியாது. அதனால் தான் விவகாரத்திற்கு நான் ெசான்ன எந்த காரணத்ைதயும் நH ஏற்கவில்ைல.
என்ைன அவேனாடு ேபசுவத"க்கும் அனுமதிக்கவில்ைல. அவேனாடு ைகேகா"த்து ெசன்றால் வாழ்ைக, கனவு இரண்டிலுேம ெவற்றி ெபறலாம். இல்ைலேயல் இரண்டிலும் ேதால்வி தான் என்பேதாடு அவைன பிrந்தால் நH ைபத்தியமாகிவிடுவாய். உன்ைன நHேய ஏமாற்றிக் ெகாண்டு எைத சாதிக்கப் ேபாகிறாய்?
அவேனாடு ேபசாமல், அவைன பா"க்காமல் இருந்து பா" நான் ெசால்வது எவ்வளவு உண்ைம என்பது புrயும். கடவுள் எல்ேலாருக்கும் நல்ல கணவைன ெகாடுப்பதில்ைல. உனக்கு ெகாடுத்திருக்கா". நழுவ விட்டுடாத!" என அறிவுறுத்தினா".
அவரது வா"த்ைதகள் ஒவ்ெவான்றும் சம்மட்டியாய் மனம் தாக்க, (இவ" ெசால்வது உண்ைம தாேன அவைன பா"க்காமல் ேபசாமல் இரண்டு மாதங்கள் எவ்வளவு கஷ்டப்பட்ேடன்...? என்னால் இவைன பிrய முடியாது. ைபத்தியம் பிடித்தாலும் ஆச்சrயப்படுவதற்கில்ைல தான். ஆனால் இப்ெபாழுது இவன் ேவண்டாெமன நிைனக்கிறன் நான் என்ன
ெசய்ேவன்? என்னெவன்று ெசால்ேவன்? எனக்கு ஒன்றும் புrயவில்ைலேய?)
கணவைன அைழக்க ேவண்டுெமன்பைதேய மறந்து நடக்கத் ெதாடங்கிவிட்டாள். ெவகு ேநரமாகியும் அவைள காணைலேய என மீ ண்டும் ெசாரூபாவிடம் வர,
“அந்தப் ெபாண்ணு அப்ேபாேத ேபாயிடுச்சு பாண்டியன்! அது மனசில் தான் பிரச்சைன. கவுன்சிலிங் கூட்டி ேபாங்க! அவளுக்கு புருஷைன பிடிச்சிருக்கு. அவனுக்கு தன்னால் சிறு அவமானம் கூட வந்துவிடக் கூடாதுன்னு தவிக்குது.
எனக்ெகன்னேவா ைடவ"ஸ் வாங்கிக் ெகாடுத்தாலும் இந்த ெபாண்ணு சந்ேதாசமா இருக்கும்னு ேதாணல... அவளுக்கு விவகாரத்தில் விருப்பமில்ைல. அப்ேபாதும் புருஷைன நிைனத்து தான் ஏங்கிகிட்டு இருக்கும்." (இவளுக்கு கவுன்சிலிங்கா? இவ ஊருக்ேக ெகாடுப்பாேள...)
"எனக்கு ெதrயும் ேமம்! அவளுக்கு புrயனுேம?" வருத்தம் இைழேயாடியது அவனிடம்.
"புrந்திருக்கும்னு தான் நிைனக்கிேறன்! சீக்கிரம் சrயாயிடும்! பாண்டியனால் முடியாததுன்னு ஒன்னு இருக்கா என்ன? ெநவ" கிவ் அப்!" ேதாள் தட்டி விைட ெகாடுத்தா".
அடுத்து என்ன ெசய்வது? எப்படி ெசய்வது? என எல்லாவற்ைறயும் திட்டமிட்டவன் முதலில் அன்ைனக்கு அைழத்து மைனவி வந்ததும் கண் பா"ைவயிேலேய ைவத்துக் ெகாள்ளும் படியும், ேவறு எதுவும் ேகட்க ேவண்டாெமன்றும் கூறினான். ெவகு தூரம் நடந்து வந்ததால் ேசா"ந்து ேபாய் கீ ேழேய படுத்துவிட்டாள் பாரதி!
"கல்யாண நாள் அதுவுமா இப்படி வாடிப் ேபாயிருக்ேக இந்த பிள்ைள.அவங்க வட்டாளுக H பா"த்தா என்ன நிைனப்பாங்க?" என்றா" மகனிடம்.
"எல்லாம் அவளா இழுத்துக் ெகாண்டது அதற்கு நாம் ஒன்னும் பண்ண முடியாது!' என ேமேல ெசல்ல, ேகாபம் வந்துவிட்டது பாரதிக்கு.
ேமேல அைறயின் வாசலுக்கு குறுக்காக இடுப்பில் ைகைவத்தபடி நின்று ெகாண்டு, “நானா என்ன இழுத்துக் ெகாண்ேடன்? இன்று ைடவ"ஸ் பத்தி ேபசணும்னு நான் ெசான்ேனனா?" ேகாபம் மின்னும் கண்கைள கண்டவன், அைமதியாக தன் சட்ைடைய கலட்டிக் ெகாண்டிருக்க,
"ஏன் டிரான்ஸ்ெவ" பத்தி என்னிடம் ெசால்லைல?" மீ ண்டும் அேத அலட்சியம் அவனிடம்.
“பாண்டியன்! என்ைன பா"த்தால் ைபத்தியக்காr மாதிrயிருக்கா? உங்க கிட்ட தான் ேபசிகிட்டு இருக்ேகன். பதில் ெசால்லுங்க!" அடங்கா ேகாபம் அவளிடம். "அப்ைள பண்ணிய அன்ேற உன்னிடம் ெசான்ேனன்! நH புருஷனா மதித்து அைத பற்றி என்று என்னிடம் ேகட்டாய்? நான் மட்டும் எல்லாத்ைதயும் ெசால்லணும்னு எப்படி எதி"பா"க்கிற? ஐேயா! டிரான்ஸவ" ேவண்டாம்.
என்ேனாடு இருங்கன்ேனா… இல்ல, நானும் உங்கேளாடு வேறன்ேனா ெசால்ற ெபாண்டாட்டிய நH? நான் உன்ைன விட்டு விலகி ெசன்றால் தான் உனக்கு பரம சந்ேதாசேம? ஒருேவைள உன்ைன சந்ேதாசப்படவிடாம ெசய்துவிட்ேடன் என்ற ேகாபேமா?" எள்ளல் வழிந்தது அவனிடம்.
பதில் ெசால்ல முடியாமல் அைமதியாக நின்றவைள கண்டவன், "ஸ்ெபஷல் ேபா"ஸ் ஆபிஸராதான் ேபாயிருக்ேகன். ேகஸ் முடிந்ததும் பிரேமாஷேனாடு இங்கு வந்துவிடுேவன்! இனி அம்மா இங்கு தான் இருப்பாங்க. முன்ன மாதிr வக்ெகண்டுக்கு H வரலாம். நான் இருக்கேமட்ேடன்… என் ெதால்ைல இருக்காது. நH நிம்மதியா இருக்கலாம்."
"அத்ைதைய கூட்டி ேபாங்க நான் இருந்துவிடுேவன்!" "அைதச்ெசால்லு! ஆள்அண்டாமல் வாழ்வது தான் உனக்கு சுலபமாச்ேச!" "பாவம் சாப்பாட்டுக்கு கஷ்டப்படுவங்கேளன்னு H தான் ெசான்ேனன்! எனக்ெகன்ன எக்ேகேடா ெகடுங்க!” என சிலுப்பிக் ெகாண்டாள். “இந்த ேகாபத்தில் ஒன்னும் குைறச்சல் இல்ல?" "ேவெறதில் குைறயாம்?” "எதிலும் குைறயில்ைல! எல்லாம் அதிகம் தான்... திமி", ஆணவம்,அலட்சியம் எதிலும் குைறயில்ைல!” என கதவருகில் நின்றவளின் ேதாள் பற்றி நக"த்தி ெவளிேய ெசன்றுவிட்டான். எதி"பாராத அவனது தHண்டலில் சுயம் மறந்து நின்றுவிட்டாள்.
மாைல பிறந்தவட்டு H ெசாந்தங்கெளல்லாம் வந்துவிட, ேகலியும் கிண்டலுமாக ெபாழுது கழிந்தது. ெபாறுப்பாக அைனவருக்கும் காபி ெகாடுக்கும் மகைள பா"த்து அகம் மகிழ்ந்தா" கண்ணபிரான். (இதுக்ேகவா?)
"இந்த கல" புடைவ உனக்கு நல்லா இருக்கு பாரதி!" ெவள்ளந்தியாக புகழ்ந்தாள் அருணா, “அவங்க வாங்கிக் ெகாடுத்தாங்க!" இதமான முறுவலுடன் ெசால்ல,
“எவங்க அந்த அவங்க?" என கிண்டல் ெசய்தாள் பவித்ரா! "இன்னும் பாண்டியன்னு ெசான்னா, அண்ணிகெளல்லாம் மிரண்டுடிவிங்கேளன்னு பா"த்ேதன் ேவெறாண்ணுமில்ைல!" என் ேதாள்கைள குலுக்கினாள்.
"பாண்டியன் என்ன பrசு ெகாடுத்தா"? இதுவா?" என அவளது ைவர ேமாதிரத்ைதப் பா"த்து ேகட்க, “இன்னும் ஏதும் தரல அண்ணி. இது அவங்க பிறந்தநாளுக்கு ெகாடுத்தது!" என்றவளுக்கு ெபருைம பிடிபடவில்ைல. “அவ" பிறந்த நாளுக்ேக இவ்வளவு உய"ந்த பrசா? அப்ேபா நிச்சயம் ெபrசா ெசய்வா"!" (அதான் காலங்காைலயிேலேய வக்கீ லிடம் கூட்டி ேபாய் ெசஞ்சுட்டாேர... இன்னும் ேவறு ெசய்யணுமா?) அைமதியாகிப் ேபானாள் பாரதி.
அவனது விருந்து ஏற்பாட்டில் அைனவரும் அசந்து தான் ேபாயின". ெபrய ெரஸ்டாரன்டின் சிறிய ஹாைல புக் பண்ணியிருந்தான். அங்கு அைனவருக்கும் ேகண்டில் ைலட் டின்ன"! இது ேபான்ற விருந்தில் கலந்து ெகாண்டிறாத அந்த கிராமத்து ஜனங்கள் ெவட்கமும்,மகிழ்ச்சியுமாய் ரசித்து உண்டன".
"பாரதிக்கு என்ன கிப்ட் ெகாடுக்கப் ேபாறHங்க அண்ணா?" என்ற பவித்ராவிடம், "அவளுக்கு பிடித்த... அதிகம் எதி"பா"க்கிற… கிஃப்ட் வாங்கத் தான் காைலயில் கூட்டி ேபாேனன்... அவ தான் வாங்கைல. இன்னும் ேவணுமா ேவண்டாமான்னு கூட ெசால்லைல!" அவள் நிைனத்தைத தான் அவனும் பrெசன்று ெசான்னான் என்றதும் முகம் வாடிவிட்டது பாரதிக்கு.
"ெசால்லு பாரதி என்ன கிஃப்ட்?" என அண்ணிகள் அவைள இம்சிக்க,ஆபத்பாந்தவனாய் முகுந்தேன அவைள காப்பாற்றினான். “எல்லா பrைசயும் எல்ேலாrடமும் ெசால்ல முடியாது! முதலில் நம் பrைச ெகாடுங்கள்!" மகளுக்கும் மாப்பிள்ைளக்கும் பிேரஸ்ெலட் வாங்கியிருந்தா" கண்ணபிரான். "தங்ைகக்கு ேபாட்டுவிடுங்க மச்சான்!" என்றைத தவி"த்து, "அவரவருைடயைத அவரவேர ேபாடலாம். யா" முதலில் ேபாடுகிேறாம் என பா"க்கலாம்!" என்றுவிட்டான். இனம் புrயாத வருத்தம் ேமலிட்டாலும், ேவகமாக முயன்றாள். ெவற்றி தான் கிட்டவில்ைல! அவன் தான் முதலில் ேபாட்டான். "பாரதி அண்ணன் தான் ெஜயித்தா"கள். இப்ேபா நH என்ன பrசு ெகாடுக்கப் ேபாகிறாய்?" "அவேள எனக்கு ெபrய பrசு தான்!" என அவள் முகம் பா"க்காமல் ெசான்னவைனேய பா"த்துக் ெகாண்டிருந்தவளுக்கு உள்ேள ெநருடலாக இருந்தது.
(ஏேதா தப்பு இவனிடம்... என்ைன பா"த்து கண் சிமிட்டி சிrத்திருப்பான்... ஏன் முகம் ெகாடுத்து ேபசமாட்ேடன்கிறான்? நிச்சயம் எனக்கு கிஃப்ட் வாங்கியிருப்பான்! ஆனால் ஏன் ெகாடுக்கைல?) குழப்பத்துடேனேய வடு H வந்து ேச"ந்தால் அைனவரும் விைடெபற்று ெசல்ல, முருங்ைக மரம் ஏறிவிட்டாள்.
"ஏன் எனக்கு கிஃப்ட் வாங்கல? அண்ணிெயல்லாம் ேகட்டாங்க?" "நான் ஏன் வாங்கணும்? (லூசாப்பா நH? நH வாங்காமல் ேவறு யா" வாங்கு வாங்கலாம்?)
"நான் ெகாடுக்கும் பrைசேயா, என்ைனேயா தான் உனக்கு பிடிக்காேத! என்ேனாடு வாழ விரும்பாத நH இைதெயல்லாம் ஏன் எதி"பா"கிறாய்?"ெகாஞ்சமும் இளக்கமில்ைல அவனிடம்.
"உங்க கிப்ட்டிற்காக இங்கு யாரும் ஏங்கல! அண்ணிகள் ேகட்ட ேபாது ெபருைமயாக ெசால்லியிருக்கலாம் என்பதால் தான் ேகட்ேடன்..." கண்களில் அைண உைடபட்டது. (நம்பிட்ேடன்!) அவள் முகம் தாங்கி,
"ேபான வருஷம் இந்ேநரம் ஹாய் பாண்டியன்னு! துள்ளேலாட என்ைன அதிரவச்ச ெபாண்ணு இப்ேபா ஒேர அழுகாச்சியா இருக்ேக..." என அவள் கன்னத்தில் வழிந்த கண்ணைர H துைடத்தவன்,
"யா" ெசான்னா வாங்கலன்னு? வாங்கியிருக்ேகன்! எப்படியும் உனக்கு பிடிக்காது என்பதால் தான் ெகாடுக்கல... எனிேவ நH ேகட்டதால் ெகாடுக்கிேறன். உனக்கு எப்படிேயா? எனக்கு உன்ைன கட்டிக்கிட்டதில் சந்ேதாஷம் தான்! ஹாப்பி அனிவ"சr!"
அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு தன் பrைச ெகாடுக்க, தன்ைன மறந்து அவைன கட்டிக் ெகாண்டு, அவன் மா"பில் முகம் புைதத்தாள். சிறிது ேநரம் அவனும் தழுவிக்ெகாண்டு தான் இருந்தான்...
ெமல்ல, பிrத்துப் பா"க்கச் ெசால்ல, தங்கத்தாலான ெமட்டிகள் இவைள பா"த்து கண் சிமிட்டின... அவள் புrயாமல் பா"க்க, (அதச்ெசால்லு இெதல்லாம் ெதrந்தால் தான் அதிசயம்!)
"ெமட்டி! பிடித்திருந்தால் ேபஷன்னு ெசால்லிக் கூட ேபாட்டுக்கலாம்!" மல"ந்த புன்னைக அவனிடம்.
"நல்லா இருக்கு! ஆனா எனக்கு ேவணாம்!"
"ெசான்ேனன்ல நH ேபாடமாட்ேடன்னு! எனக்கு ெதrயும்டி அடங்காப்பிடாr!" அவளுக்கு முதுகு காட்டி படுத்துவிட்டான். கனவுகள் ெதாடரும்....
(அவன் ெசான்னெதல்லாம் சrதாேன நாம் தான் முறுகிக்கிேறாம்! இங்கிருக்கும் வைர ேபாடலாேம? அவனும் சந்ேதாஷப்படுவான்!)
ெபrய மனசு பண்ணி ேபாட்டுக் ெகாண்டாள்... அழகாக தான் இருந்தது. கச்சிதமாகவும் இருந்தது தான் அவளுக்கு ஆச்சrயம் ஒருமுைற தான் எவ்வளவு சrயாய் அளவிட்டிருக்கான்? ெவட்கம் வந்து ஒட்டிக் ெகாள்ள, ெமல்ல...
"பாண்டியன்!" ேதாள் ெதாட... அவன் தட்டிவிட்டான். தன்மான சிங்கம் விழித்துக் ெகாண்டது.
"பாருங்க பாண்டியன்! பாவம் எனக்காக ஆைசயா வாங்கி வந்திருக்கீ ங்கேளன்னு தான் ேபாட்டிருக்ேகன்! ெராம்ப பண்ணாதHங்க... இங்கிருக்கும் வைர ேபாட்டுக்கலாேமன்னு நிைனத்ேதன்…எல்லாத்ைதயும் நHங்கேள ெகடுத்துவிடாதH"கள்!"
(இந்த திமி" ேபச்சு தான் என்ைன ெவறிேயற்றுது!) அவள் புறம் திரும்பியவன், எங்ேக ெமட்டிைய பா"த்தான்?
"ேசா… நான் ெகாடுத்த கிஃப்ட்ைட ேபாட்டாச்சு?" என ஒரு மா"க்கமாகக் ேகட்க, அைத கவனிக்காத அந்த லூசு.
"ம்! நல்லா இருக்கா?" என்றது குதூகலமாய். "இன்று நம் அனிவ"சr ேபபி! உன் கிஃப்ட்ைட எப்ேபா தரப்ேபாற?வாங்கிக்க ஆைசப்படும் நH ெகாடுக்க நிைனக்கேவ மாட்ேடன்கிற பாரதி!" குற்றம் சாட்டும் பாவைன அவனிடம்.
"சாr பாண்டியன்! நான் எதுவும் வாங்கைலேய!" அவமானமாகிப் ேபானது அவளுக்கு.
“எப்ேபாதுேம எனக்கான ஒேர கிஃப்ட் நH தான்! வா.." அவைள இழுத்து அைனத்துக் ெகாள்ள, திைகப்பிலிருந்து மீ ளாமேலேய,
“பாண்டியன் என்ன பண்றிங்க?" முழுவதுமாக ேகட்க கூட முடியாதா ெநகிழ்வு அவளிடம்.
"படித்த பாடம் தாேன மறந்துவிட்டதா?" குரலில் அவ்வளவு கடுைம அவனிடம். (திருமணம் என்பது ெகாடுக்கல் வாங்கல் என்றால் எப்படி இருக்கும் என இன்று காட்டுகிேறன்) உள்ேள கனன்ற ேகாபம் ெகாழுந்துவிட்டு எrந்தது.
"பாண்டியன்! இது முட்டாளின் ெசா"க்கம்!" "ஷ்!" அதற்குேமல் எங்கு ேபசவிட்டான். அன்றிருந்த அன்பும், காதலும் இன்று காணாமல் ேபாயிருந்ததால் தான் அவனது ேவகமும், ேமாகமும் தாங்க முடியாததாய் இருந்தது ேபாலும்.
ெவறிெகாண்ட அவனது அத்துமீ றல்கைள கட்டுக்குள் ெகாண்டுவர முடியாமல் தவித்துப் ேபானாள். (தப்பு பண்றHங்க பாண்டியன். உங்க குட்டி ேதவைதக்கு இது பிடிக்கல... ெராம்ப கஷ்டமா இருக்கு... ேவண்டாேம பாண்டியன். என்னால் முடியவில்ைலேய ஊைமயாய் அரற்றியது உள்ளம்.)
முடிந்தவைர ெபாறுைம காத்தவள் தயங்கி தயங்கி ெசால்லிவிட்டாள், "ெமதுவா பாண்டியன் ப்ள Hஸ்!" "ஆடிக்ெகான்னு, அமாவாைசக்கு ஒன்னுன்னா இப்படி தான் இருக்கும்! வா"த்ைதகளாளும் வைதத்துவிட்ேட ேவகம் குைறத்தான். விழிகளில் நH" திரண்டுவிட்டது. (அன்பும், அனுசரைணயுமாக இருந்தவைன இறுக ைவத்தது நH தான்!) உண்ைம புrய துவண்டு ேபானாள்.
ேதைவ நிைறவுற்ற திருப்தியில் தூங்கிப் ேபானான். இன்றய கூடல் ெவறும் ேதைவக்காக மட்டுேம என்பது அவளுக்கு ெதள்ள ெதளிவாகப் புrந்தது. இேத நிைல ெதாடருேமா என பயந்து ேபானவளாய் உறங்கிப் ேபானாள்.
ெவளிச்சம் கண்கைள கூசச் ெசய்ய, ெவகு சிரமப்பட்டு கண் விழித்தவள் கிளம்பிக் ெகாண்டிருப்பவைன பா"த்து திைகத்துப் ேபானாள். (ஊருக்கு கிளம்புகிறான்? என்ைன மட்டும் ஏன் lவ் ேபாடச் ெசான்னான்?)ஏமாற்றம் ேகாபமாய் மாற, "பாண்டியன்! ஊருக்கு கிளம்பறHங்களா?" "ம்!" ஒற்ைறயாய் வந்தது பதில். "பின்ன, என்ைன மட்டும் ஏன் 2 நாள் lவ் ேபாட ெசான்னிங்க?" அவள் ேகாபம் குழப்ப... புருவம் சுருங்க,
"நாைள சனிக்கிழைம இன்று ஒரு நாளிற்காக ேபாய் வருவாய? lவ் ேபாட்டா ேச"ந்தா" ேபால் இருக்கலாேமன்னு தான் ெசான்ேனன்!"என்றவன் அவளுக்கு பாடம் புகட்ட விரும்பினான்.
ஏெனனில் ேநற்ைறய நிகழ்வு அவனுக்கும் உவப்பாக இல்ைல. ஆனால் அவள் உணராமல் அவேளாடு முன் ேபால் கூடவும் முடியாது என்பைத உண"ந்திருந்தான். "என்னால் lவ் ேபாட முடியாது. அைலச்சல் தான்! எல்லாம் ேநற்ைறய கூத்திற்கு தான் பட் ஒ"த்!' என கண் சிமிட்ட... அவன் எைத ெசால்கிறான் என்பது புrய தன் பா"ைவைய தாழ்த்திக் ெகாண்டாள்.
"ேதங்க்ஸ்டி என் ெசல்ல சரக்ேக! ஒேர கல்லில் ெரண்டு மாங்காய்! உன் நன்றி கடனும் குைறந்தது... என் ேதைவயும் நிைறேவறியது இல்ல?"நக்கலும் ஏளனமும் நிைறந்த அவனது பா"ைவ சீண்ட,
"பாண்டியன்! என்ைன சரக்குன்னு ெசால்லாதHங்க!' ஆங்காறமாய் கத்தினாள். "ேவறு எப்படி ெசால்லணும்? இது ெவறும் ெகாடுக்கல் வாங்கல் தாேன?தங்க ெமட்டிக்கு தங்க சிைல? சrயில்ைலயா இன்னும் கூடுதலா ெகாடுக்கணுேமா?"
"பாண்டியன்!" என அலறியவள் ேகாபமாய் தைலயைணைய தூக்கி அவன் மீ து எறிந்தேதாடல்லாமல் ேவகமாக ெமட்டிைய கலட்ட துவங்கினாள். அவேனா வா வா என அைழக்கும் அவளது ெவற்று ேதாள்களில் இருந்து கண்கைள எடுக்க முடியாமல் நின்றான்.
ெமட்டிைய தூக்கி அவன் மீ து எறிந்தவள் கால்கைள கட்டிக் ெகாண்டு விசும்ப,
"தங்கம்டி! அவசரத்திற்கு அடமானம் ைவக்கலாம் பத்திரமா வச்சுேகா!" என அவளருேக ைவத்தவன், "பா" டா! rயாக்ஸெனல்லாம் பயங்கரமா தான் இருக்கு! சும்மா சீன் கிrேயட் பண்ணாதடி! அன்று எவ்வளவு திமிேராடும், க"வத்ேதாடும் ெசான்னாய்! ஒேர இரவில் உன் காலடியில் விழுந்துவிடுேவன் என்ற எண்ணமா? (நான் தான் விழுந்துவிட்ேடன் ேபாடா!) நH ெசான்னது தான்! ெசால்லும் ேபாது சந்ேதாசமா இருந்துச்சு ேகட்கும் ேபாது வலிக்குேதா?எனக்கு தான் வாய் இருக்குன்னு ேபசினால் வாங்கிக்க ேவண்டியது தான்! ேநற்று ெசான்னிேய முட்டாளின் ெசா"க்கம் என,ெபாண்டாட்டியாய் நிைனத்தா தான் அந்த ேவதைன எல்லாம் உன்ைன எப்படி பா"க்கணும்ன்னு தான் ெசால்லி ெகாடுத்திருக்கிேய...
அதனால் ெசா"க்கம் மட்டும் தான்! ேநற்று எப்படி இருந்துச்சு?" உன்ைன மைனவியாக பா"க்கவுமில்ைல, நடத்தவுமில்ைல என்பைத தான் ெசான்னான். அவளுக்கும் புrந்ததால் மீ ண்டும் ேகாபம் ெகாண்டாள். "அன்று என்னேவா நHங்க சும்மா இருந்த மாதிr ேபசாதHங்க பாண்டியன்! பதிலுக்கு பதில் என்பது ேபால் அன்ேற அடித்துவிட்டீ"கள்!" அவைள ஆழ்ந்து ேநாக்கியவன்,
"நH இன்னும் உண"ந்த பாடாய் இல்ைலேய?" புருவம் ஏற்றி வினவ,தான் கூறிய வா"த்ைதகளின் வrயம் H புrய அவனது வலிையயும்,ேவதைனையயும் ெதள்ள ெதளிவாக உணரமுடிந்தது. தன் தவறு மனைத வருத்த, அவன் விழிகைள சந்திக்க முடியாமல் தவித்தவள்,கண்ணேராடு... H
"சாr பாண்டியன்! இனி ேபசும்முன் ேயாசித்து ேபசுகிறான்... உங்கைள காயப்படுத்துவது ேபால் நடந்துெகாள்ள மாட்ேடன்.… நHங்க அப்படி கூப்பிடாதHங்க கஷ்டமாயிருக்கு!" கட்டுப்படுத்த முடியாமல் ெபருகும் விழி நH" உண"த்தியது அவள் உண்ைமயாகேவ வருந்துகிறாள் என்பைத.
ஆழ்ந்த மூச்சின் மூலம் தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டவன், "இந்த மன்னிப்பு மட்டும் ேபாதாது! ெசான்னதற்கு ஏற்ப நடக்கப் பழகவும் ேவண்டும்! இனி அப்படி கூப்பிடேவா, நடந்துக்கேவா மாட்ேடன்!
முதன்முதலில் எந்த ெபண்ைண பா"க்கிேறேனா அவைள தான் கட்டுேவன். அவள் எப்படியிருந்தாலும் பா"த்த பிறகு ேயாசிக்க மாட்ேடன். கல்யாணம் என்னும் ெபயrல் ெபண்கைள காட்சிப் ெபாருளாக்குவது எனக்குப் பிடிக்காதுன்னு ெசான்னவனிடம் திருமணம் ெகாடுக்கல் வாங்கல் என்கிறாய்...
அந்த வருத்தமும், ேகாபமும் தான்... எவ்வளவு ெபாறுைமயாக இருந்தாலும் ஒருமுைறக்கு இருமுைற என்ைன தரம் தாழ்ந்து நடக்க ெசய்துவிட்டாய். இனியாவது கவனமாக இரு! உனக்கு எந்த ேநரத்தில் எந்த உதவி ேவண்டுமானாலும் அைழக்கத் தயங்காேத! உனக்காகேவ நான் என்பைத மனதில் பதிய ைவ! கிளம்பட்டுமா?" விழி நH" ெபருகி எதிேர நிற்பவனின் பிம்பம் மைறக்க பதில் கூறாமல் அம"ந்திருப்பவைள பா"த்தவனுக்கு அவைளவிட்டு ஒரு அடி கூட எடுத்துைவக்க முடியவில்ைல. அவளருேக அம"ந்து மா"ேபாடு அைணத்துக் ெகாண்டவன்,
"அழாதடி! lவ் ேபாடவா? நHயும் என்ேனாடு வrயா? என்ன ேவணும்?மாமாைவ பா"த்தா பாவமா இல்ைலயா? நH இப்படி அழுதா நான் எப்படி ேபாவது?" அவள் தைலயில் கன்னம் ைவத்து அழுத்திக் ெகாண்டான்,
"திருமணத்திற்கு முன் நாம் ேபசியிருந்தால் இந்த கல்யாணத்ைத நிறுத்தியிருப்ேபன். இனி உன்ைன விட முடியாது ேபபி... புrஞ்சுக்ேகாடா. நH என் உயி" ேபபி. ப்ள Hஸ் என்ேனாடு ேச"ந்து வாழ முயற்சி பண்ேணன்.
ேநற்ைறய நிகழ்விற்கு நான் உன்னிடம் மன்னிப்பு ேகட்கப் ேபாவதில்ைல. ேவண்டுெமன்ேற தான் ெசய்ேதன். மனம் ஒப்பாமல் வாய் வா"த்ைதயால் மன்னிப்பு ேகட்க முடியாது.
உன்ைன தண்டிக்க ேவண்டும் என்று நான் எைதயும் ெசய்யவில்ைல. என் இயல்ைப ெகாஞ்சமும் குைறக்காமல் நH தாங்கமாட்டாய் என ெதrந்தும் அப்படிேய ெவளிப்படுத்திேனன். ஆரம்பித்த ெகாஞ்ச ேநரத்திேலேய உன் கஷ்டம் புrந்தது.
ஒவ்ெவாரு முைறயும் உனக்காக தாேன என் உண"வுகைள அடக்கிேனன். என்ன பிரேயாஜனம்? இந்த நிமிடம் வைர உனக்கு பிடிக்காதவனாக தாேன இருக்கிேறன் என ேதாணிடுச்சு... அதனால் தான் கண்ட்ேரால் பண்ண நிைனக்கல. இருந்தும் நH வாய் விட்டு ெசான்னதும் என்னால் ெதாடர முடியல.
எல்லாம் சrயாக நடந்திருந்தால் இந்ேநரம் நH இதற்கு பழகியிருப்பாய். உன் விருப்பத்ைத காது ெகாடுத்துக் கூட ேகளாமல் முதலிரவிேலேய என் உrைமைய எடுத்துக் ெகாள்ள எவ்வளவு ேநரமாகியிருக்கும்?பிறகும் எத்தைன முைற....? எல்லாம் எதற்காக? உனக்காக தாேன? நH அருகில் இருக்கும் ேபாது ைகைய கட்டிக்கிட்டு அைமதியாக இருப்பது எவ்வளவு கஷ்டம் ெதrயுமா?
உன் மீ து நான் ெகாண்ட அன்பு, காதல் எல்லாத்ைதயும் ஒரு நிமிசத்தில் ேகவலப்படுத்திட்டிேய... நான் கண்ணியம் காத்தும் நH என்ைன மதிக்கவில்ைல. சட்ெடன ெகாடுக்கல் வாங்கல் என ெசால்லிட்டிேய?என் காத்திருப்ைப அ"த்தமற்றதாக்கிட்டிேய...
ஓ" இரவு உனக்காக நான் அனுசrக்காதது உன்ைன எவ்வளவு ேவதைன படுத்தியிருக்குன்னு புrயுதா? கிவ் அண்ட் ேடக் பாலிசி இப்படி தான் இருக்கும். யா" உண"ைவயும் யாரும் மதிக்க ேவண்டியதில்ைலன்னா இது என்ன வாழ்ைக? ேவஸ்ட் உனக்காக காத்திருந்த 8 மாசமும் சுத்த ேவஸ்ட் அப்படித்தாேன?
அவன் உண"வுகள் புrந்ததும் பதில் ெசால்ல முடியாமல் விசும்ப ெமல்ல முதுகு வருடி ஆசுவாசப்படுத்தியவன்,
"ெபாண்டாட்டிய பூ மாதிr வச்சுக்கணும்னு நிைனச்ேசன். அடிக்கிறெதன்ன அதட்டிக் கூட ேபசக் கூடாதுன்னு ஆைசப்பட்ேடன். அதனால் தான் நH எவ்வளவு அட்டகாசம் பண்ணாலும் எல்லாத்ைதயும் விைளயாட்டாேவ ஃேபஸ் பண்ேணன்.
இருந்தும் ஆரம்பத்தில் இருந்ேத ெசாதப்பல் தான் உன் ைகைய காயப்படுத்தி, அடிச்சு... ேநற்று உன் உண"வுகைள ெகான்னு... அப்ேபா சrன்னு ேதான்னது எல்லாம் இப்ேபா அசிங்கமான விஷயமா ேதாணுது.
உன்ைன சr பண்றதாவும், உணர ைவக்கிறதாவும் நிைனச்சு என் தரத்ைத தாழ்த்திகிட்டிருக்ேகன்னு நிைனக்கும் ேபாது வருத்தமா இருக்கு. உன் வா"த்ைத என்ைன ெராம்பேவ காயப்படுத்திடுச்சு.
குற்றவாளிைய டிrட் பண்றது ேபால எதாவது ெசய்திருந்தால் ேகாபம் மட்டுப்பட்டிருக்கும். ஒரு அைறக்ேக உன் கண்ணில் ெதrந்த வலியில் உயி" உைறஞ்சு ேபாச்சு. அதனால் தான் ேகாபம் குைறயும் வைர உன்ைன பா"ப்பைத தள்ளி ேபாட்ேடன்.
இருந்தும் சிறு ெபாறியாக கனன்று ெகாண்ேட இருந்தது உனக்கு திருமண
நாேள ெதrயவில்ைல என்றதும் விஸ்வரூபம் எடுத்துவிட்டது. உன் மனதில் எனக்கான இடம் என்ன? உன்னால் எப்படி அலட்சியப்படுத்த முடிகிறது? என்ற ேகாபம் தான்.
இனி இந்த தவறு நடக்காது. நான் உயிேராடு இருக்கும் வைர எதற்காகவும் உன்ைன தவிக்கவிடேவா, கலங்கி நிற்கேவா விடமாட்ேடன். ெசால் இப்ேபா என்ன ெசய்யட்டும்? கிளம்பவா?”இறுக்கம் தள"ந்திருந்தது அவனிடம்.
"சாr பாண்டியன்! நிைறய தப்பு பண்ணிருக்ேகன்னு புrயுது. சாr ெசால்ற தகுதி இருக்கான்னு ெதrயல. நிச்சயமா என்ைன மாத்திக்கிேறன்.” சில ேநரங்களில் நாம் ஒன்று நிைனக்க ேவெறான்று நிகழ்ந்துவிடும். பாரதி கைதயும் அப்படி தான் ஆகிப் ேபானது. தன் தவறுகள் ெதள்ளத்ெதளிவாய் புrந்தேதாடல்லாமல் அவன் இன்றி வாழ்வதும் சாத்தியப்படாது என்பைதயும் உண"ந்து ெகாண்டதால் தன் க"வம் விட்டு மன்னிப்பு ேவண்டினாள். அதற்கு ேமல் அவைள தண்டிக்க அவனுக்கும் மனமில்லாததால்,குருஞ்சிrப்ேபாடு, "ைப ெபாண்டாட்டி!" அவள் ெநற்றியில் முத்தமிட்டுச் ெசன்றுவிட்டான். ேவந்தன் குடியில்... "ஏய் குட்டச்சி! நH படிக்க ஆரம்பித்தும் ேபாதும் என்ைன படுத்துறதும் ேபாதும்! எனக்கிருப்பேத ஒேர ஒரு ெபாண்டாட்டி! பகலிலும் பாதி ேநரம் படிக்கிேறன்னு கைதவிட்ேட… அந்த பவித்திரா புள்ைளைய பாடாய் படுத்துறது பத்தாதுன்னு என்ைனயும் இம்சிக்கிேறேய இெதல்லாம் ெகாஞ்சமும் நியாயேம இல்ைலடி."
"ஆது மாமா… ெபாண்டாட்டி படிச்சவன்னு ெசான்னா உங்களுக்கு ெபருைம தாேன?" குைலந்தது அவள் குரல்.
"எனக்கு ெபருைமயும் ேவணாம்... எருைமயும் ேவணாம்! பாப்பா தூங்கி ெராம்ப ேநரமாச்சு... வாடி தங்கம்! காைலயில் சீக்கிரம் வயலுக்கு ேபாகணும்."
"விைளயாடாதHங்க மாமா! நான் இன்ைனக்கு பrட்ைசயில் இருவத்தஞ்சு மா"க் தான் வாங்கியிருக்ேகன். ேமனகா அக்கா முப்பது மா"க் வாங்கிட்டாங்க... ேபசாமல் படுங்க!"
"அஞ்சு மா"க் தாேன அடுத்த பrட்ைசயில் வாங்கிடலாம்! பrட்ைச ஐம்பது மா"க்குக்கா?" "இல்ல 100க்கு!" அவளுக்கு குரல் எழும்பேவ இல்ைல. அவேனா அட்டகாசமாக சிrத்தான். "ஆதவா நH ேயாகக்காரன் டா பத்துப்பவுன் காசு மிச்சம்!" "மாமா! அப்படிெயல்லாம் ெசால்லாதHங்க! நான் பாஸ் பண்ணனும் அப்ேபா தான் உங்களுக்கு இன்ெனாரு பாப்பா!" "இெதல்லாம் அநியாயம்டி!" கன்னம் தாங்கியிருந்தவனின் ைககளில் ஈரம் பட, 'ஏய்! படிக்கணும்னா படி! ேபா! இதுக்ெகல்லாம் சின்ன புள்ள மாதிr அழாத அருணா! நH அழுதா தாங்கமாட்ேடங்குதுடி! ேபா... ேபாய் படி! என விலகிக் ெகாள்ள. அழுைகயும் கண்ணருமாய், H
"சாr மாமா! மனசு முழுக்க படிக்கணும்கிற எண்ணத்தில் தான் இருக்கு! ஏேதா மிஷின் மாதிr... முழுமனேசாட ஒன்றமுடியல... நான் உங்கைள படுத்துேறன்ல...? படித்து ெராம்ப வருசமாச்சா அrச்சுவடிேய புதுசா இருக்கு! முன்ன மாதிr அடிக்கடி முடியாது! ப்ள Hஸ் புrஞ்சுக்ேகாங்க மாமா!" அவளது ெகஞ்சலில் அரண்டு ேபானவனுக்கு அவள் நிைல புrந்தது.
அவைள இதமாக அைனத்து ெநற்றியில் இதழ் ஒற்றியவன், "புrயுதுடி! ஆதவன் ெபாண்டாட்டி இப்படித்தான் இருக்கனும் எடுத்த காrயத்தில் ெவற்றி தான்! எனக்கு ஒரு பrசு தான்! உனக்கு மட்டும் ெரண்டு 10 பவுனுக்கு நைக.... பாப்பா... கலக்குங்க துைரயம்மா!"
விழிநH" துைடத்து சிrத்தவள், "துைரயம்மாவா?" என பா"க்க, "துைரயம்மா இங்கிlெஸல்லாம் ேபசுேத அதான்!" என சிrத்தான்.
ேமனகாவுக்கும் முகுந்தனுக்கும் நடுவில் படுத்திருந்த விக்கி, "அப்பா! பவிம்மா வச்ச ெடஸ்ட்ல அம்மா 30 மா"க்ஸ் தான் வாங்கினாங்க!" "ஓ!" (பிள்ைளக்கிட்ட கூட இப்படி தான் அளந்து ேபசணுமா?) எrச்சலாக வந்தது ேமனகாவுக்கு. "அப்பா! அம்மா ஃெபயில்!" "நம்ம பவி தாேன திருத்துச்சு நாைளக்கு பாஸ் ேபாட்டுவிட ெசால்லுேறன் விடு!" "என்ைன மட்டும் திட்டுவங்க! H நல்லா படிக்கணும்னு ெசால்வங்க... H அம்மாைவயும் திட்டுங்க!" (இந்த மனுஷன் வாேய திறக்க மாட்டாரு... இதுல உனக்ெகதுக்குடா இவ்வளவு காண்டு?)
"ஒருத்த" பrச்ைசயில் வாங்கும் மா"க்ைக ைவத்து அவ"கள் திறைமைய எைட ேபாடக் கூடாது விக்கி! பாடத்தில் எப்படிேயா குடும்பத்தில் உன் அம்மாவுக்கு 100 மா"க் தான்! ெபாறுப்பான மூத்த மருமகளா எல்லாத்ைதயும் எடுத்துக் கூட்டி ெசய்வதில்... எல்ேலாைரயும் அனுசrத்து ேபாவதில் அவ அதிபுத்திசாலி! உன்ைனயும் அவைளயும் இைண கூட்டாத!"
கணவனின் வா"த்ைதகள் ஒவ்ெவான்றும் மைலச்சாரலாய் மனம் நைனக்க, (நH ேபசேவ ேவண்டாம் என் ராசா!) கணவைன ஆைசயாக விழுங்கியவள், "நிஜமாவா அத்தான்?" என அவன் கரம் பற்ற. "உனக்கு சந்ேதகெமல்லாம் வரேவ கூடாது ேமனகா! நூறு சதமானம் நH என்ைன நம்பலாம்!" என ைகைய இருக பற்றிக் ெகாண்டான். பாரதியின் ஹாஸ்டல்... பகலில் கல்லூr, அதன் பின் ெசௗமியின் ேதாழைம என இருந்ததால் ெபrதாக பாதிப்பு ஒன்றும் இல்ைல. வாராவாரம் வட்டிற்கு H ெசன்றுவிடுகிறாள். கணவன் இல்லா தனிைம வருத்தினாலும், அங்கு இருக்கேவ விரும்பினாள்.
அவேனாடானா ேகலி, கிண்டல், அவனது மிரட்டல், அடாவடித்தனம்,அrதான ெகாஞ்சல், கூடல் எல்லாம் நிைனக்க நிைனக்க ேவதைன தான் மிஞ்சியது. இருந்தும் அந்த சுகமான வலிைய விரும்பிேய ஏற்றுக் ெகாண்டாள்.
பாண்டியனிடம் இருந்து அைழப்ேபா, குறுஞ்ெசய்திேயா வருவதில்ைல. அைத பற்றி ேயாசித்தால் மனம் கனத்துப் ேபாவதால் ேவறு விஷயங்களில் தன்ைன ஈடுபடுத்திக் ெகாண்டாள். பாதி தூக்கத்தில் என்ேறனும் விழிக்கும் ேபாது மட்டும் கணவனின் அருகாைம ேவண்டி கண்கள் கசிந்துவிடும். அன்றய தூக்கம் அேதாடு நின்று ேபாகும்.
நாட்கள் ேவகமாக நகரத்தான் ெசய்தன, பவித்ராவுக்கு வைளகாப்பு என்பதால் ேபாக ேவண்டுெமன அத்ைதயிடமிருந்து அைழப்பு வந்தது. ெசௗமிையயும் அைழத்துக் ெகாண்டு ெசன்றுவிட்டாள். முதல் நாள் மாைல வந்திறங்கியவ"களுக்கு காபி பலகாரம் ெகாடுத்து,
"சீக்கிரம் கிளம்புங்கள் கைடக்கு ெசன்று நிைறய ெபாருட்கள் வாங்கேவண்டும் பவித்ராவிற்கு நாேம அண்ணன் முைற ெசய்துவிடலாெமன தம்பி ெசான்னான்!" என துrதப்படுத்தினா".
ெபண்கள் மூவரும் ேவைலைய ெதாடங்கின", ஐந்து வைகயான பழங்கள், 11 ேதங்காய்கள், பட்டுப்புடைவ, பூப்பந்து, இரண்டு தங்க வைளயல்கள், பிஸ்ெகட், சாக்ெலட், மஞ்சள், குங்குமம், ஒன்று ேபால் 11 தட்டுகள் அைத அலங்கrப்பதற்கு ேதைவயான rப்பன் மற்ற காகிதங்கள் அைனத்தும் வாங்கிக் ெகாண்டு ெவளியிேலேய உணைவயும் முடித்துக் ெகாண்டு வந்துவிட்டன".
அைனத்து தட்டுகைளயும் பாரதியும், ெசௗமியுேம அழகுற அலங்கrத்தன". காைலயில் கணவன் வந்துவிடுவான் அவைன பா"க்கலாம் என்னும் நிைனேவ ெபரும் மகிழ்ைவ ஏற்படுத்தியது. எத்தைன மாதங்களாச்சு? என்னும் ஏக்கமும் ேச"ந்து ெகாள்ள பாவம் அவளால் தூங்கத்தான் முடியவில்ைல.
காைலயில் அைனவரும் தயாராகிக் கிளம்பும் ேநரம் வைர அவைனக் காணாததால், ஒரு ேவைள வரமாட்டாேனா எனத் தயங்கியபடி அத்ைதயிடம், "அவங்க இன்னும் வரைலேய அத்ைத!" "நாம முன்னாடி ேபாேவாம். தட்ைடெயல்லாம் வண்டியில் எடுத்து ைவங்க. தம்பி ேநர அங்ேக வந்திடும். அதுக்ெகாரு ேவஷ்டி, சட்ைட எடுத்து வச்சிருக்ேகன். அங்ேக மாத்திக்கட்டும்" என்று முடித்து விட்டா". பாரதியின் வட்டில் H அைனவருக்கும் ெசௗமியாைவ அறிமுகப்படுத்தியவள், ெபாறுப்பான நாத்தனாராக, ேதாழியுடன் ேச"ந்து பவித்ராைவ அலங்கrத்தாள். சற்று பூசினா" ேபால் ேமடிட்ட வயிறும், சிவப்ேபறிய கன்னங்களுமாய் இருந்தவளிடம்,
"அண்ணி! நHங்க ெராம்ப அழகா இருக்கீ ங்க!" என திருஷ்டி கழித்தாள்.
"உனக்கான தருணம் வரும் ேபாது நHயும் அழகாயிடுவ!" ெமல்ல அங்கிருந்து நழுவி ெவளிேய ெசன்றவள், ேவஷ்டி சட்ைடயில் இன்னும் புது மாப்பிள்ைள ேபால் கம்பீரமாக, அண்ணன்களுடன் கைதயளந்த கணவைன கண்களால் விழுங்கிக் ெகாண்டிருந்தாள்.
"ேஹய்! உன் கணவைரேய திருட்டுத் தனமா ைசட் அடிக்கிறியா?" என கிசுகிசுத்தபடி வந்தாள் ெசௗமியா. "ஷ்! ேபசாமல் இருடி!" என அவள் ைகைய கிள்ளினாள். "ஆளு சும்மா அம்சமா இருக்கா"ல!" இந்த ஆறு மாசத்தில் இன்னும் அவன் உடல் முறுக்ேகறியிருந்தது. ஆைளத் துைளக்கும் கூrய பா"ைவ, எடுப்பான மீ ைச, அழுத்தமான உதடுகளில் தவழும் குறுஞ்சிrப்பு. இப்படி எதுவுேம மாறவில்ைல. அம்சமாகத்தான் இருக்கிறான் என நிைனத்துக் ெகாண்டாள்.
தூரத்து ெசாந்தக்காரப் பாட்டி, பாரதியின் ைகப்பிடித்து நிறுத்தி, "ஏன் ஆத்தா, நHயும் காலாகாலத்துல புள்ைளைய ெபத்துக்காம, படிக்கிேறன்னு தள்ளி ேபாட்டிருக்கியாேம? அந்த காலத்துல நாங்ெகல்லாம் உன் வயசுல மூணு புள்ைள ெபத்துட்ேடாம். இப்ேபா தான் இப்படி இருக்கீ ங்க! எல்லாம் படிப்பால வந்த விைன தான்!" எனவும்,
என்ன ெசால்வெதன்று ெதrயாமல் திருத்திருத்த மைனவிைய பா"த்தவன், ஏேதா பிரச்ைன என்பைத அவள் முகத்ைத ைவத்ேத அறிந்து, “பாரதி... இங்ேக வா!" என சத்தமாக அைழத்தான்….
"பாட்டி, அவங்க கூப்பிடுறாங்க!" என நழுவினாள். "என்னிடம் தான் வாெயல்லாம்! உன்னால் ஒரு பாட்டிைய சமாளிக்க முடியைல. என்ன பிரச்சைன?" "நான் இன்னும் குழந்ைத வந்து, அவங்க எல்லாம் என் வயசில் மூணு..." என தடுமாறிக் ெகாண்டிருந்தாள். "நான் தான் இப்ேபா குழந்ைத ேவண்டாம்னு ெசான்ேனன்னு ெசால்றதுக்ெகன்ன?" என்றவன், அவள் கரம் பிடித்து அந்த பாட்டியிடம் அைழத்துச் ெசன்றான்.
"யாருல நH? உன் புருஷனா?" என பா"ைவைய பாரதியின் புறம் திரும்பினா". "ஆமா பாட்டி, இவ படிச்சு முடிக்கும் வைர குழந்ைத பற்றி ேபசேவ கூடாதுன்னு நான் தான் ெசால்லியிருக்ேகன். பதிைனந்து வயசில் ெபத்துக்கும் ேபாது, நான் இருந்திருந்தா உங்க புருஷைன தூக்கி உள்ள வச்சிருப்ேபன். தப்பிச்சுட்டா"!" என்றான் ேபாlஸ்காரனாய்.
"அடி ஆத்தி! நH ேபாlஸ்காரன் ெபாண்டாட்டிங்கிறைத மறந்துட்டு ேகட்டுட்ேடன். நல்ல காலம், அந்த மனுஷன் ேபாய் ேச"ந்துட்டா". இல்ல... உனக்கு பrஞ்சுக்கிட்டு, இப்ேபா கூட அவைர உள்ள வச்சிருப்பான் உன் புருஷன்!" என தாைடயில் ைக ைவத்து அதிசயித்தா".
சிறு சிrப்புடன்... “அது!" என விலகிச் ெசன்றவனின் பின்ேனாடு ெசன்று, "ேதங்க்ஸ் பாண்டியன்!" என இதழ் விrக்க, அைத கண்டு ெகாள்ளாமல் ெசன்றுவிட்டான்.
"என்னடி, உனக்ெகாண்ணுன்னா பாஞ்சுகிட்டு வரா" பாண்டியன். பாவம் அந்த பாட்டி ெராம்ப பயந்துட்டாங்க!" என வாய் விட்டு சிrத்தாள்.
"ஆமா, நH தான் ெமச்சுக்கணும்! என்னிடம் முகம் ெகாடுத்ேத ேபசமாட்ேடங்கிறா"." என நHட்டி முழக்கினாள் பாரதி. முைற ெசய்ய அண்ணன் மைனவியாய் இவைள அைழக்க, அவனுடன் இைளந்து ெகாண்டு, எல்லா சடங்குகைளயும் ெசய்தவள், இரு வைளயல்கைளயும் அணிவித்தாள்.
“ஆண்பிள்ைள இல்ைலேயன்னு ெராம்ப கவைலப்பட்ேடாம். இனி எங்களுக்கு எந்த கவைலயும் இல்ைல.” என பவியின் தந்ைத பாண்டியைன தழுவிக் ெகாண்டா". பவித்ராேவா அவன் ேதாளில் சாய்ந்து அழுேதவிட்டாள்.
அண்ணன் மைனவியாக அவேனாடு இைளந்து ெகாண்டு முைறகள் ெசய்வது இனம் புrயா மகிழ்ைவ ேதாற்றுவித்தது ேபாலேவ, சிறு சிறு ேதக உரசல்களும் அவைள கிளறத்தான் ெசய்தன. மைனவியின் தவிப்பும், ஏக்கமும் புrய பாவமாகிப் ேபானது அவள் கணவனுக்கு. மதிய விருந்துக்குப் பின் பவித்ராைவ அவளது ெபற்ேறா" வட்டில் H விடுவதற்காக கிளம்பிக் ெகாண்டிருக்க, மைனவியின் அருேக வந்தவன்,
"பாரதி! உன் ரூம் திறந்து தாேன இருக்கு?" என்றான் கன அக்கைறயாக. ஆம்! என்பது ேபால் தைலைய ஆட்டிைவத்தவள், "ஏன் பாண்டியன்?" என ஒன்றும் புrயாமல் வினவினாள்.
"எத்தைன வருசத்துக்கு தான் என்ைனேய ேகள்வி ேகட்பாய்? நHயும் ெகாஞ்சமாவது ேயாசிக்கத் ெதாடங்கு. ரூமுக்கு வா!" அவள் பதிலுக்காக கூட
காத்திராமல் விைரந்துவிட்டான். அவைன பின்ெதாடர எத்தனித்தவைள காேவr பிடித்துக் ெகாண்டா".
"அங்கு எங்கடி ேபாற? சீக்கிரம் கிளம்பு. அண்ணிைய விடப் ேபாகணும்." "ம்.. புடைவைய மாத்திக்கிட்டு வேரம்மா." "அெதல்லாம் ேவண்டாம். அதுக்கு இன்னும் அைரமணி ேநரம் ஆக்குவ, இதில் தான் ெலட்சணமாய் இருக்க..." "முகமாவது கழுவிட்டு வேரன். நH ேபா!" "அந்த ரூமுக்குள்ள என்ன தான் புைதயல் இருக்ேகா ெதrயல... எல்ேலாரும் வாசலுக்கு ேபாயிட்டாங்க. நH தான் இங்கனேய மருகி திrயிற..."
(என் புருஷன்கிற புைதயில் தான் இருக்கு) நான் வரல நHங்க ேபாங்க..." எrச்சலாய் வந்தது பாரதிக்கு. (மாமாேவ மனமிறங்கி கூப்பிடுறான் இந்தம்மா ேவற இம்ைசைய கூட்டுேத...)
"ெநைனச்ேசண்டி அந்த சிேநகித குட்டிேயாட ேச"ந்துக்கிட்டு ஊ" சுத்த ேபாகணும் அதாேன?" 'ஆமா! இது ெபrய லண்டன் மாநகரம் அப்படிேய சுத்தி காட்டப் ேபாேறாம் சும்மா படுத்ததம்மா. எனக்கு தைலவலிக்குது." "நாத்தனாரா லட்சணமா நடந்துக்க பாப்பா. கண்டிப்பா ேபாகணும்! என்ேனாடு வா... ெகாஞ்ச ேநரத்தில் அண்ணைன கூட்டியாந்து விடச் ெசால்ேறன் அப்புறம் படுக்கலாம்." விடாப்பிடியாக நின்றா" அன்ைன. (முதல்ல ெபாண்டாட்டியா லட்சணமா நடந்துக்க விடு. இது என்ன லட்சணேமா? உன்னிடம் இருந்து எனக்கும் ஒட்டிக்கிச்சு) ைகப்பிடியாக இழுத்துக் ெகாண்டு ெசல்ல ெதாடங்கிவிட்டா" காேவr. அவள்
அைறையேய திரும்பி திரும்பி பா"த்தபடி,
“விடும்மா வேரன்!" என மன்றாடிக் ெகாண்டிருக்க பாண்டியன் ெவளிேய வந்துவிட்டான். அந்ேநரம் அங்குவந்த முகுந்தன் அவைன பா"த்தும்விட்டான்.
"பாப்பா மாப்பிள்ைள எங்கடா? உன்ைன வண்டியில் கூட்டிவரணும்னு சாவி ேகட்டா". இந்தா அவrடம் ெகாடு. நாங்க முன்னாடி ேபாேறாம் நHங்க ெரண்டுேபரும் ெமதுவா வாங்க ஒன்னும் அவசரமில்ைல."
நன்றியாய் பா"த்த தங்ைகயின் தைலவருடி சின்ன சிrப்ேபாடு ஸ்ேநகிதக் குட்டிைய ேதடிய அன்ைனையயும், அவள் முதல் ஆளாக வண்டியில் ஏறிவிட்டதாக ெசால்லி அைழத்துக் ெகாண்டு ேபாய்விட்டான் முகுந்தன்.
அைனதும் ேகட்டபடி அன்று ேபால் இன்றும் குறுநைகயுடன் நின்றவனிடம், "ஸ்ஸப்பா! நHங்க ெசான்னது சrதான் பாண்டியன்! ெராமான்ஸ் என்ன ெகாஞ்ச ேநரம் தனியா கூட ேபச முடியாது. இங்கு... எல்லாத்துக்கும் ெதால்ைல தான்!" என கதைவ சாத்தி தாழ் ேபாட்டவைள பின்னிருந்து அைணத்து,
"எப்படி இருக்க ேபபி?" கன்னத்ேதாடு கன்னம் உரசிக் ெகாஞ்சினான். என்னதான் தினமும் ேஷவ் ெசய்பவெனன்றாலும் அந்த முரட்டு தாடி குத்த தான் ெசய்தது. அந்த குறுகுறுப்ைப ரசித்தவளுக்கு, பதில் ெசால்லத்தான் முடியவில்ைல.
( மாமா... நHயில்லாம கஷ்டமாயிருக்குடா. நான் உன்ைன ெராம்பேவ மிஸ் பண்ேறன் ஆனால் நH இைதெயல்லாம் நம்பமாட்டாேய...) விழிகளில் திரண்ட நHைர இைம தட்டி உள்ளிழுத்தவள், அவன் புறம் திரும்பி, தன் கரங்கைள மாைலயாக்கி கணவனின் கழுத்தில் ேபாட்ட படி,
"நHங்க எப்படி இருக்கீ ங்க பாண்டியன்? ஒழுங்கா சாப்பிட்டீங்களா? இன்ேற ேபாகணுமா? அடுத்து எப்ேபா வருவங்க?" H என ேகள்விகைள அடுக்கிக் ெகாண்ேட ேபாக, அவளது அதரத்தில் தன் ஒற்ைற விரல் ைவத்து அழுத்தியவன்,
"ேகள்விேகட்டா பதில் ெசால்லணும் ேகடி. இப்படி மூச்சு விடாமல் மறுபடியும் ேகள்வியா ேகட்டுகிட்டு இருக்கக் கூடாது." என கன்னம் கிள்ளி,
"வந்ததில் இருந்து பருகு பருகுன்னு பா"த்துகிட்ேட இருந்திேய... ெசால் எப்படி இருக்ேகன்?" இைட வருடியபடி ேகட்க,
"உங்களுக்ெகன்ன பாண்டியன் அழகா அம்சமா இருக்கீ ங்க..." அவளது விரல் ஆைசயாய் அவன் மீ ைச வருடியது. "ம்ஹும்! மாமா சந்ேதாஷமாயில்லடி. ெகாஞ்சுவதற்கும், சீண்டுவதற்கும் பக்கத்தில் ெபாண்டாட்டி இல்லாமல் ெராம்ப கஷ்டமாயிருக்கு." இருக அைனத்தவன், அவள் தைலயில் கன்னம் ைவத்து அழுத்தி ேவதைனைய குைறக்க பிரயத்தனப் பட்டுக் ெகாண்டிருந்தான்.
(எப்படி உன்னால் மட்டும் ஏக்கத்ைதயும், தவிப்ைபயும் ெவளிப்பைடயா ெசால்ல முடியுது?) அவன் இதய துடிப்ைப உண"ந்தபடி நிற்க... விைரவில் தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டவன் அவளிடமிருந்து விலகி, "ேபாகலாமா ேபபி?" என நகர, "ேவண்டாம்! இங்ேகேய இருக்கலாம். இப்படிேய..." என மீ ண்டும் அவைன கட்டிக் ெகாண்டாள். தன்னவளின் மனம் புrந்ததும் மறுக்க முடியாமல் அவைள ைககளில் ஏந்தியவன் கட்டிலில் அம"ந்து மடியில் அம"த்தி,
"சrயாய் சாப்பிடுறாயா இல்ைலயா? ெராம்பவும் இளச்சு ெதrயுற... ேபபின்னு கூப்பிட காரணமா இருந்த அந்த குண்டு கன்னம் காணாமல் ேபாய்டுச்சு.
"வக் H என்ெடல்லாம் வட்டிற்கு H வந்துடேறன் பாண்டியன். அத்ைத விதம் விதமா தான் சைமத்து ெகாடுக்கறாங்க. நானும் நல்லா தான் சாப்பிடேறன். ெவயிட் தான் ேபாட மாட்ேடங்குது.” (ஏங்கி சாகறிேய டீ... ைபத்தியக்காr!),
"ெவயிட் ேபாடலனாக் கூட பரவாயில்ல... ெராம்பேவ குைறஞ்சுட்ட… தூக்கும் ேபாது ெதrயுதுடி. காத்துப் ேபால இருக்க..." ( ெசால்ேலண்டி எல்லாம் உன்னால் தான். ஏன்டா என்ைனவிட்டு ேபாேனன்னு ேகேளன்? அப்படி என்ன தன்மானம் குறுக்க விழுந்து தடுக்குது) ஆயாசமாக இருந்தது அவனுக்கு.
அவன் ஆழ்ந்த பா"ைவைய சந்திக்க முடியாமல் விழி தாழ்த்திக் ெகாண்டாள். (இந்த ஈேகா தான் உன்ைன ெகடுக்குது) எல்லாம் ெதrந்தும் ஒன்றும் ெசய்யத் ேதான்றாமல் விrந்த இைமகளில் முத்தமிட்டான். நிமி"ந்து பா"த்தவள்,
"பாண்டியன்! நான் மறுபடியும் எதாவது தப்பு ெசஞ்சுட்ேடனா? ஏன் என்ைன விட்டு விலகி விலகிப் ேபாறHங்க?" சிறுகுழந்ைதயாய் மலங்க விழிக்க,
"ேகடி! நல்லாப்பா"... விலகிப் ேபாறவனா மடியில் தூக்கிவச்சு ெகாஞ்சிகிட்டு இருப்பான்?" என ெநற்றி முட்டி சிrக்க,
"பின்ன ஏன் என்ேனாடு ேபானில் கூட ேபசமாட்ேடங்கிறHங்க? வட்டுக்கு H வரமாட்ேடங்கறHங்க..." முயன்றும் ஏக்கம் அழுைகயாய் மாறுவைத தடுக்க முடியவில்ைல அவளால். விழி நH" துைடத்து கன்னத்தில் முத்தமிட்டவன்,
"உன் பயம் ேபாகட்டும் ேபபி. நH தான் என் அன்ைபயும், காதைலயும் பா"த்து பயப்படுறிேய... அன்பு நம்ைம உய"த்துவதாக தான் இருக்கனும்,காதல் இதம் தருவதாக தான் இருக்கனும்! யாேரனும் காதைலக் கண்டு பயப்படுவா"களா? நH நடுங்குகிறாேய? நான் என்ன ெசய்யட்டும்? என் ேநசம் உன் கனைவ அழித்துவிடும்கிற பயம் விலகட்டும் பா"க்கலாம்..."
(இவன் ெசால்வது சrதாேன... எனக்கு இன்னமும் அந்த பயம் இருக்க தாேன ெசய்யுது.) மறுக்கவும் முடியாமல் ஏற்கவும் முடியாமல் அவள் தடுமாற, கைலந்திருந்த கூந்தைல ஒதுக்கியவன்,
"முகம் கழுவிக்ேகா, ைமெயல்லம் கைரஞ்சிடுச்சு. புடைவைய மாத்திட்டு சுடிதா" ேபாட்டுக்க... நான் திண்ைணயில் இருக்ேகன் சீக்கிரம் வா!" மறுப்பாக தைலயைசத்தவள் அவன் கரம் பிடித்து தடுக்க,
"என்னடா... கிளம்ப ேவண்டாமா? இந்ேநரத்திற்கு உன் அருணா அண்ணி நாம் வரேவ மாட்ேடாம்னு முடிவு பண்ணிருப்பாங்க. ஒருவார பிrைவேய இரண்டுநாளில் ஈடுகட்டுறவங்க ஆறு மாச பிrைவ அதற்குள்..." அவைன ெசால்ல விடாமல் வாய் மூடியவள்,
"பாண்டியன்!" என மிரட்டிய படி அவன் முதுகில் ஒரு ெசல்ல அடிையப் ேபாட்டாள்.
"என் அம்மா கூட என்ைன அடித்ததில்ைல. யா" ெகாடுத்த சாபேமா ெபாண்டாட்டி கிட்ட அடிவாங்குறான் இந்தப் ேபாlஸ்காரன்." "நHங்க எத்தைன ேபருக்கு லாடம் கட்டியிருப்பீங்க? அவங்க சாபமாக தான் இருக்கும்." கண் சிமிட்டி சிrத்தவைள விழி எடுக்க முடியாமல் பா"க்க, அவ்வளவு தான் மீ ண்டும் ஏக்கமும்… கிரக்கமுமாய்,
"பாண்டியன்...." ெகாஞ்சலுடன் அவன் முகம் பா"க்க, (ெகால்றாேள) தவி"க்க முடியாமல் இழுத்து அைணத்து இருக தழுவி, தன் கரம் ெகாண்டு ேமனிெயங்கும் வருடினான். அழுந்த பற்றினான், இதழ் சுைவத்தான், காது மடல் கடித்தான். துடித்து அடங்கியவள் அவன் மா"பில் முகம் புைதத்துக் ெகாண்டாள்.
முதுகு வருடி ஆசுவாசப்படுத்தினான். அவள் ேதைவயறிந்து காதல் ெசய்தான் அந்த காவல்காரன். "புடைவைய மாத்திட்டு கிளம்பு" "இப்படிேய வேரன்." கணவனின் ஸ்பிrசம் புடைவேயாடு ஒட்டிக் ெகாண்டிருப்பது ேபால் ஒரு பிேரைம.
"உன் வட்டாளுக H முன்னாடி என் மானத்ைத வாக்குறதுன்னு கங்கணம் கட்டிக்கிட்டு இருக்கியாடி? ஒண்ணுமில்லாத ேபாேத ஒவ்ெவாரு சீைனயும் அழகா ேயாசிக்கிறவங்க முன்னாடி இப்படி ேபாய் நின்னா என் மானம் ஏேராபிேளன் ஏறிடும் மாத்திக்கடி ெசல்லம்."
"மாத்தினால் தான் ெராம்ப சந்ேதகப்படுவாங்க!" சிணுங்க "சும்மாவும் இருக்க விடாமல் படுத்தி எடுத்துவிட்டு இப்ேபா ேபச்ைசப் பா". படுத்தாதடி ெசால்றைத ேகள்! 10 நிமிஷம் தான் உனக்கு ைடம் சீக்கிரம் கிளம்பு.” அவன் ெவளிேயறிவிட்டான்.
கண்ணாடியில் தன் ேதாற்றம் கண்டவள் அதற்கும் ேமல் அங்கு நிற்கவில்ைல. கணவனுடன் வந்திறங்கும் ேதாழிைய காண்ட ெசௗமி,
"ஏய் பக்கி! உன் புருஷைன கண்டதும் என்ைன கழட்டிவிட்டுட்ட
பாத்தியா? என்னடி ஒேர ெகாஞ்சல்சா?" என ஒரு மா"கமாகப் பா"க்க,
"ச்சீ! ேபா... ேபட் ேக"ள்!" என அவள் ைகயில் கிள்ளி ைவத்தாள். "குரங்ேக கிள்ளாதடி! உன் அருணா அண்ணி தான் ெசான்னாங்க..." "ஐேயா! என்ன ெசான்னாங்க? அவங்க ெசால்றைதெயல்லாம் நம்பாத..."
"வட்டில் H விளக்ெகrயும் ேபாது எல்ேலாரும் வர முடியாது அதான் பாரதி அைத நல்லா வச்சுட்டு ெகாஞ்ச ேநரம் கழிச்சு வரும்னு ெசான்னாங்க... அது ெபாய்யா? ெட"ட்டி ேக"ள் என்ைன ெதாடாத. என்ன பண்ணங்க H நHயும் பாண்டியனும்?" ேகலி கூத்தாடியது அவளிடம். "பிசாேச! வாைய மூடுடி! அண்ணி அப்படியா ெசான்னாங்க? நான் ேவெறேதா ெசால்லியிருப்பாங்கன்னு உளறிட்ேடன்..." அசடு வழிய, "அப்ேபா நHங்க ஒன்னும் பண்ணல...?" "சத்தியமா ஒன்னும் பண்ணலடி!" (ஒவ்ெவாரு தடைவயுமா நான் இப்படி வைகயா மாட்டனும்...) ெநாந்து ேபானாள் பாரதி. அருணா அண்ணிக்கு அடுத்த ஆளாக இப்ெபாழுது ெசௗமி பாரதிைய ேகலி ெசய்து ேதாரணம் கட்டி ெதாங்கவிட்டாள். ஏேனா அது மனசுக்கு மிகவும் உவப்பாக இருந்தது.
அவளது பிறந்த நாைள ெசௗமியாவின் உதவியுடன் ஹாஸ்டலிேலேய சிறப்பாக ெகாண்டாட ைவத்தான். இவன் ஒரு வாழ்த்து ெசால்லவில்ைல என்பேத ெநருடலாய் இருந்தது. அவைளக் காண வந்த அத்ைத, புத்தம்புதிய ஐ-பாட் ெகாண்டு வந்து ெகாடுத்தா". இது கணவனின் பrசு என்பது புrய, மனம் துள்ளாட்டம் ேபாட்டது.
இப்ெபாழுெதல்லாம் தூக்கத்திலிருந்து அடிக்கடி விழித்துக் ெகாள்கிறாள். அந்ேநரம் அனிச்ைச ெசயலாய் மனம் அவைன நாடுவைத தடுக்க முடியாமல் தவிக்கிறாள்.
பவித்ராேவா, தன்ைன காண வரும் கணவனிடம் முன் ேபாலில்லாமல் நல்லதனமாக நடந்து ெகாள்ளும் தாையப் பா"த்து ஆச்சrயப்பட்டாள்.
"இதுல ஆச்சrயப்பட என்ன கண்ணம்மா இருக்கு? குழந்ைத பிறக்கலன்னா எல்லா மாமியாரும் மருமகைளத் திட்டுவது வழக்கம் தாேன? இங்கு காரணம் நான் எனும் ேபாது உன் அம்மா திட்டுவதில் தவெறன்ன இருக்கு? இெதல்லாம் எதி"பா"த்து தான் ெசான்ேனன்.அதனால் எனக்கு எந்த வருத்தமும் இல்ைல.
உன் அம்மாைவ தவிர என்னிடம் யாரும் இப்படி நடந்துெகாள்ளவில்ைல. ஒரு ேவைள நான் குைற என்னிடம் தான்னுெசால்லாம இருந்திருந்தால், எல்ேலாரு ம் உன்ைன திட்டியிருப்பா"கள்.உன்னால் அைத தாங்க முடியாதுன்னுதான் அப் படி ெசான்ேனன்." எனமடியில் படுத்திருக்கும் மைனவியின் தைலேகாதியவைன, தன் முகம்ேநாக்கி இழுத்து க ன்னத்தில் முத்தமிட்டவள்,
"நல்லவன் டா நH!" என ேதாள் தட்டினாள். பாரதியின் ஹாஸ்டல்… கணவனின் முந்தய ஆண்டு பிறந்தநாள் நிைனவு ஏங்க ெசய்ய அவனுக்கு ெதாட"பு ெகாண்டாள். அைழப்பு எடுக்கப் படேவயில்ைல. பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்கைள குறுஞ்ெசய்தியாக அனுப்பினாள். பாவம் அவன் ஆதிேசஷனின் ஆட்களால் குண்டடிபட்டு மருத்துவமைனயில் இருந்தான்.
இரவு ேநரத்தில் நாைலந்து ேப" வடு H புகுந்து தாக்க இவனும் இருவைர ேபாட்டுவிட்டான். இருந்தும் ைகயில் குண்டடிபட்டது. மருத்துவமைனயில் அைர மயக்கத்தில் இருந்ததால் தான் அவளது அைழப்ைப எடுக்க முடியவில்ைல... பதிலும் ேபாட முடியவில்ைல. இது ெதrயாமல் தன்ைன விட்டு ெவகு தூரம் ெசன்றுவிட்டதாக மிரண்டு ேபானாள். உடல் ேதறிய பின் குறுஞ்ெசய்திைய கண்டவன் சின்ன சிrப்ேபாடு நிறுத்திக் ெகாண்டான்.
இரண்டாவது திருமண நாள் வருவதற்கு ஒரு வாரத்திற்கு முன்ேபகணவைன ெதாட"பு ெகாண்டாள். மூன்று அடுத்தடுத்த அைழப்புகள்எடுக்கப்படாமல் ேபாக ேகாபம் குடிெகாண்டது. இரவு சாப்பாட்டிற்குஅைழத்த ேதாழியிடம் தைலவலி ெயன கைதவிட்டவள், தானாகேவதைலவலிைய வருவிக்கும் முயற்சியில் தா ன் ஈடுபட்டிருந்தாள்.
(அவனா தான் ேபான் பண்ணமாட்ேடன்னு ெசான்னான். நான் கூப்பிடும்ேபாது எ டுப்பதற்கு என்ன? ச்ேச!... இதுக்குத் தான் இந்தேபாlஸ்காரைனக் கட்டக் கூடா துன்னு ெசால்றது. ெபாண்டாட்டிையத்தவிர உலகத்தில் இருக்கும் அத்தைன வி ஷயமும் முக்கியமாகிப்ேபாகும்) என அவன் ேவைலையப் பற்றி ெதrந்தும் ேகா பம் குைறேவனாஎன அலுச்சாட்டியம் ெசய்தது.
இரவு பதிேனாரு மணிக்கு, "சாr ேபபி" எனும் குறுஞ்ெசய்தி வர, அதற்காகேவ காத்திருந்தா" ேபாலபிடித்து க் ெகாண்டாள். ைகேபசிைய எடுத்துக் ெகாண்டு ேதாட்டத்திற்குவர, ஆங்காங்ேக சி ல மாணவிகள் படித்துக் ெகாண்டிருந்தன". (ேச...தனியா ேபச முடியுதா?) அந்த ேகாபம் ேவறு ேச"ந்து ெகாண்டது.ெசய்வத றியாது தடுமாறியவளின் ேதாள் ெதாட்டு திருப்பினாள் ெசௗமி.
"ேபாடி, ரூமில் ேபாய் ேபசு! எப்படியும் இன்று கச்ேசr ைவக்காமல்தூங்கமாட்டா
ய். பாவம் பாண்டியன்!" எனக் கண் சிமிட்ட,
"என்ன பாவம்? முதல்ல அவருக்கு வக்காலத்து வாங்குவைத நிறுத்து!இவைர ெயல்லாம் யா" கல்யாணம் பண்ணிக்க ெசான்னது?ெபாண்டாட்டின்னு ஒருத்தி இருக்கா என்கிற நிைனப்ேப கிைடயாது!"என்று குதித்தவளின் வாைய கரம் ெகா ண்டு மூடிய ெசௗமி,
" நHேய எல்லாத்ைதயும் அம்பலப்படுத்தப் ேபாற... ேபா! நHயாச்சு, உன்புருஷனாச் சு. ெகஞ்சுவிேயா, மிஞ்சுவிேயா எதுவானாலும் ெகாஞ்சம்சீக்கிரம் முடிச்சுக்கடி. காைலயில் ெரண்டு ேபருேம காேலஜ் ேபாகணும்.மகமாயி ேபசி முடிச்சுட்டு என் ைன கூப்பிட மறந்துடாத" என ெகஞ்சியபடிஅனுப்பி ைவத்தாள்.
மைனவியின் அைழப்ைபக் கண்டவன், (ஆஹா! இன்னும் தூங்கைலயா?அப்ேபா ெசம ேகாபத்துல இருப்பாேள!) எல்லா த்துக்கும் தயாரானவன்,
"ஹாய் ேபபி! இன்னும் தூங்கைலயாடா? சாr ெபாண்டாட்டி, இங்க ஒருசின்ன பிரச்சைன . அதாண்டா உன் கால் அட்ெடன்ட் பண்ண முடியைல!"
அவனது ‘ெபாண்டாட்டி’ என்னும் ஐஸ் குளி"விக்கத் தான் ெசய்தது. ஒருகாலத்தி ல் சகிக்க முடியாததாய் இருந்த அைழப்பு என்று ெசான்னால்பாரதி நம்பமாட்டாள்.
"என்னடி தூங்கிட்டியா?" "இல்ல, கைதைய முழுசா ெசால்லி முடிங்க!" ( ெகாஞ்சமாவது அசருறாளா ...ேகடி! ) என சிrத்துக்ெகாண்டவன்,
"ஆக்சிெடன்ட் ேகஸ் " என ெசால்லி முடிப்பதற்குள்ளாகேவ, "என்னாச்சு பாண்டியன்? உங்களுக்கு ஒன்றுமில்ைலேய? " எனப்பதறியதில் ேகாபம் இருந்த இடம் ெதrயாமல் ஓடிவிட்டது. "ரதி! rலாக்ஸ்... rலாஸ்... எனக்ெகதுவும் இல்ைல. ேகஸ் டா ...பயப்படாேத, அவங்களுக்கும் உயிருக்கு ஆபத்தில்ைல, கா"ஆக்சிெடன்ட். எல்லாைரயும் ஹா ஸ்ப்பிட்டல்ல ேச"த்து, ேகஸ் ைபல்பண்ணி அப்படி, இப்படின்னு ேநரம் ஓடிருச்சு !"
"நHங்க ஸ்ெபஷல் ஃேபா"ஸ்ன்னு ெசான்ன Hங்க?" "டிபா"ட்ெமன்டுக்கு மட்டும் தான் அப்படி. ெபாதுவா நான் அந்த ஊ"இன்ஸ்ெபக்ட "!” "ஓ! அப்ேபா இந்த ேகஸ் ரகசியமா பாக்க ேவண்டியதா?" தன் ேகைஸப்பற்றி ம ைனவி இவ்வளவு ஆ"வமாக ேகட்டதில் மகிழ்ந்து ேபானவன்,
"சமத்து ெபாண்டாட்டி! கற்பூரம் மாதிr கப்புன்னு பிடிச்சுக்கிட்டிேய!கஞ்சா கடத்த ல் ேகஸ், ஒரு ெபரும்புள்ளி பசுந்ேதால் ேபா"த்திய புலியாஎல்லாத்ைதயும் ெசய் யறா". ஆனால் எந்த ஆதாரமும் அவருக்கு எதிராகஇல்ைல.
நாைலந்து ேப" எடுத்து ைகவிட்ட ேகஸ். நானாகேவ ேவண்டுெமன்றுஎடுத்துக் ெகாண்ேடன். அவருக்கு எதிராக ஒரு துரும்ைபக் கூட அைசக்கமுடியாது. ஊேர புண்ணியவானாய் பா"க்கிறது. இருந்தும் அவ" ெசய்வதுசட்டவிேராதமான ெசய ல். அைத அனுமதிக்க முடியாேத...
பா"க்கலாம், உனக்கும், அவருக்கும் ஒரு ஒற்றுைம ேபபி! நHங்களாகேவவாய் தி றக்காத வைர நியாயப்படி என்னால் எதுவும் ெசய்ய முடியாது.இருவைரப் பற்றி ெதrந்தும் ைகையக் கட்டிக்ெகாண்டு நிற்க ேவண்டியதுதான்.
சில ேநரம், அந்த ஆைள ேபாட்டுத் தள்ளிடலாமான்னு ேதாணும்..." "ஐேயா! என்கவுண்டரா?" மைனவியின் பதட்டம் கண்டு சிrத்தவன், "அெதல்லாம் மூன்றாந்தர ெரௗடிகளுக்குத் தான். இந்த மாதிr ெபrயமனுஷனு க்கு ெகாடுக்க மாட்டாங்க... ேராட்டில் நின்று ேபசிட்டுஇருக்கும்ேபாது அடிச்சு தூ க்கிடலாமான்னு நிைனச்சிருக்ேகன்.
அம்மா சமாளிச்சுடுவாங்க. உனக்காகத் தான் பா"க்க ேவண்டியிருக்கு.உன்ைன மட்டும் கட்டைலன்னா, அந்த ஆள் கைதைய என்ேறா முடிச்சிருப்ேபன்!" அவனது ேகாபத்ைதயும், ஏமாற்றத்ைதயும் அவளால் உணர முடிந்தது. "பாண்டியன், பாண்டியன்..." இவள் படபடக்க, "ஒன்னும் இல்லடி. ெசால், நH ஏன் கால் பண்ணின?" முற்றிலும் இயல்புக்குத் திரும்பியிருந்தான். "சாr, பாண்டியன். எல்லாம் என்னால தாேன?" "ஏய் லூசு! மாமா சீக்கிரம் ஏசி ஆகணும்ங்கிற ஆைசெயல்லாம் இல்ைலயா உனக்கு? ச"வஸுக்காக H ெவயிட் பண்றைத விட இப்படி ேகஸ் முடிச்சா, இம்மீ டியட்டா ப்ரேமாஷன் கிைடக்கும் ேபபி! அதுக்காகத் தான்"
"கஞ்சா ெராம்ப தப்பான விஷயமா பாண்டியன்? அந்த காலத்தில் சித்த"கள் எல்லாம் இைத எடுத்துக்கிட்டு இருந்தாங்கன்னு படிச்சிருக்ேகன். மனைச ஒருநிைலப்படுத்த உதவுமாம். சரக்கு மாதிr இல்ைலயாம்..." "எந்த சரக்கு?" ேகலியாய் வினவ, "பாண்டியன்! ெகான்னுடுேவன்!" என மிரட்ட, அட்டகாசமாகச் சிrத்தவன், "ஆமாடி. தண்ணியடிச்சா கண்டைதயும் உளறுவாங்க. இதில் எைதப் பற்றி
ேயாசிக்கிேறாேமா அதில் இருந்து மீ ளமாட்ேடாம். அதனால தான் சாமியாெரல்லாம் யூஸ் பண்றங்க. பட், சட்டப்படி இது தைட ெசய்யப்பட்ட ேபாைத வஸ்து"
"நHங்க எடுத்துருக்கீ ங்களா பாண்டியன்?" "எனக்கு எதுக்குடி அது? அதான், நH இருக்கிேய! ெபாண்டாட்டிைய நிைனச்சாேல ேபாதும், ேபாைத உச்சந்தைலக்கு ஏறும். உன்ைன நிைனச்சு உனக்குள்ள மூழ்கி... மூழ்கி... முடியலடி! அநியாயத்திற்குப் படுத்துற!" அவன் காதல் புrய, மனம் துள்ளாட்டம் ேபாட,
"நான் வரட்டுமா பாண்டியன், அனிவ"சrைய அங்கு ெகாண்டாடலாமா?" ஒரு ெநாடி தன் காதுகைள நம்ப முடியாமல் திைகத்தான்.
"ேவண்டாம் ேபபி! இப்ேபா இங்கு சூழ்நிைல ெகாஞ்சம் சூட இருக்கு! நாேன வேரன். அதுவும் நிச்சயமா ெசால்ல முடியாது. வாய்ப்பு கிைடச்சா வேரன், உனக்கு என்ன கிப்ட் ேவணும், ெசால்லு?" எனப் ேபச்ைச மாற்ற, (நH தான் ேவண்டும் ... ேபாடா!) என வாய் வைர வந்த வா"த்ைதைய ெநஞ்சுக்குழிக்குள் புைதத்தவள்,
"நHங்க வர ட்ைர பண்ணுங்க பாண்டியன். ப்ள Hஸ்... அதுேவ ேபாதும்!" "நிச்சயமா முயற்சி பண்ேறன். எல்லாம் ெசட்டில் ஆனதும் நH வரலாம். சrயா? தூங்கு ேபா. டயமாச்சு. குட்ைநட்!" என முத்தம் ஒன்ைறயும் அனுப்பி ைவத்தவன், (எனக்கு விrச்ச வைலயில் இருந்து இப்ேபா தாேன மீ ண்டு வேரன். இந்த ேநரத்தில் நான் அங்கு வருவேதா, நH இங்கு வருவேதா பாதுகாப்பில்ைல ேபபி... சாrடா!) எனத் தனக்குள்ளாகேவ மறுகியவன், அன்ைறய தூக்கத்ைத மறந்தான்.
திருமண நாளும் வந்தது கணவன் தான் வரவில்ைல. வாழ்த்தும் குறுஞ்ெசய்தியாக வரேவ ஏெனன்று ெதrயாமல் அழுைக வந்துவிட்டது.
ஒவ்ெவாரு திருமணனாளும் இப்படி அழுது வடிவேத ேவைலயாகிப் ேபாகுேமா? என தவித்தவள் தானாகேவ தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டு நH வராவிட்டால் என்ன? ேபசாவிட்டால் என்ன? நான் ேபசுகிேறன் விடு... என முடிெவடுத்து கணவனுக்கு அைழக்க அதற்காகேவ காத்திருந்தவன் ேபால்,
"ஹாப்பி அனிவ"சr ரதிக்குட்டி!" என ெகாஞ்ச துன்பெமல்லாம் பறந்து ேபாக, "ஹாப்பி அனிவ"சr மாமா!" அழுைகயும், சிrப்புமாய் ெசால்லி முடித்தாள்.
அவேனாடு ேபசி முடித்த ெகாஞ்ச ேநரத்திேலேய கூrயrல் அழகிய டிைசன" புடைவயும், விைலயுய"ந்த ைகக்கடிகாரமும் கணவனின் பrசாய் வந்து ேச"ந்தது. மீ ண்டும் அவனுக்கு அைழக்க,
'பிடிச்சிருக்கா ேபபி? உனக்கு கிப்ட் வாங்கும் ேபாது ெராம்பேவ ேயாசிக்க ேவண்டியதா இருக்கு." என சிrத்தான். "சாr பாண்டியன்! நான் எதுவுேம பிளான் பண்ணைலேய...?"
"எனக்கு முன்னாடி கிப்ட் ெகாடுத்து மாமாைவ திணறடித்தது நH தான்டி. மாமான்னு ெசான்னிேய அைதவிட ெபrய கிப்ட் இருக்க முடியுமா ரதி?எனக்கு ெதrஞ்சு உன் அப்பா திட்டுவா"ன்னு பயந்து என்ைன ஒன்னுெரண்டு தடைவ அப்படி கூப்பிட்டுருக்க. இன்று இயல்பாேவ நH எந்த பிளானும் பண்ணாமேலேய ெசால்லிட்ட சந்ேதாசமா இருக்குடி என் ெசல்ல ெபாண்டாட்டி.” அருகில் இல்லாத ேபாதும் இருவ" மனமும் நிைறந்திருந்தது. ஓ" இளமாைல ேவைளயில் பவித்ராவுக்கு பிள்ைளப்ேபறு வலி வந்துவிட்டது
என அவள் தந்ைத அைழக்க, பரதன் வட்டில் H இருந்து அைனவரும் ேபாவதற்குள்ளாகேவ மகள் பிறந்துவிட்டாள் பரதனுக்கு. அன்பும் காதலும் ெபறுக மைனவியின் தைலவருடி முத்தமிட்டு,
"ெராம்ப கஷ்டமா இருந்துச்சாடா?" என தவிப்ேபாடு ேகட்க, "ெகாஞ்சம் தான்! அம்மா கஷ்டப்பட்டா அப்பாக்கு தாங்காதுன்னு உங்க ெபண்ணுக்ேக ெதrஞ்சிருக்கு அதான் சட்டுன்னு பிறந்துட்டா..." என கணவனின் ேகசம் கைலத்து சிrத்தாள்.
குழந்ைத பவிையப் ேபால் நிறமாக இருந்தாலும் பாரதியின் வா"ப்பாக இருந்தது. அய்யாவுக்கும், அப்பத்தாவுக்கும் சந்ேதாசம் பிடிபடவில்ைல தங்கள் மகளின் நிைனவில். அகிலாண்டமும், முகுந்தனும் கூட பாப்பா பாரதிைய ேபால் இருப்பதாகத் தான் ெசான்னா"கள்.
பாரதி தன் மாமியாருடன் வந்து குழந்ைதைய பா"த்துவிட்டு இரண்டு நாட்கள் தங்கிவிட்டு ெசன்றாள். இப்ெபாழுெதல்லாம் பாரதிக்கு பாண்டியனிடம் ேபச நிைறய விஷயங்கள் இருந்தன. அண்ணன் மகள் தன்ைனப் ேபால் இருப்பதில் ெபருைம ேவறு.
பூப்பந்து ேபால் சுருண்டு தூக்கும் குழந்ைதயின் நிைனவில் சில ேநரம் ஏெனன்று ெதrயாமல் மனம் சுணங்கும். பாவம் தனக்கும் குழந்ைத பற்றிய கனவு வந்துவிட்டது என்பது தான் புrயவில்ைல. பாண்டியனும் ஒரு நாள் வந்து குழந்ைதைய மட்டும் பா"த்துவிட்டு ெசன்றான்.
தன்ைன பா"க்க வரவில்ைல என ஏங்கிப் ேபானவள் அவேனாடு சண்ைடக்கு கிளம்பிவிட்டாள். சீக்கிரேம தான் இருக்கும் இடத்திற்கு அைழத்து ேபாவதாக கணவன் உத்தரவாதம் ெகாடுத்த பிறேக அழுைக ெகாஞ்சம் ஓய்ந்தது.
பவித்ராவுக்கு கணவைன பிrந்து இருப்பது ெபரும் கஷ்டமாகிப் ேபானது. இத்தைனக்கும் பரதன் இரண்டு நாட்களுக்கு ஒருமுைற வந்துவிடுகிறான். இரண்டு மாதங்களுக்குள்ளாகேவ குழந்ைதயிடம் ேபசுவது ேபால் ஜாைட மாைடயாக ஆரம்பித்துவிட்டாள்.
"ெசல்லக்குட்டி! நம் வட்டுக்கு H ேபாகலாமா? அங்கு உனக்கு அண்ணன்,அக்கா, ேமனகாம்மா, அருணாம்மா, ெபrயப்பாக்கள், அப்பா, அய்யா, அப்பத்தா அப்புறம் பாட்டி எல்ேலாரும் இருப்பாங்க..." வாய் குழந்ைதயிடம் தான் ேபசியது கண்ேணா தன் அன்ைனயிடம் தான் இருந்தது.
"உன் ஆத்தாவுக்கு என்ன கிறுக்கு பிடிச்சு ஆட்டுதுன்னு ெதrயல... இெதல்லாம் நின்னது நிக்கப் பண்ற காrயமில்ைல. அதான் ெரண்டு நாைளக்கு ஒருதரம் உன் அப்பா வாராருள்ள பிறகு என்னவாம்? இப்படி ஓயாம வரும் ேபாேத நிைனச்ேசன். மனுஷன் என்ன தூபம் ேபாட்டாேரா உன் ஆத்தா இந்த ஆட்டம் ஆடுறா..."
அவ்வளவு தான் கணவைன ெசான்னதும் ெபாங்கிக் ெகாண்டு வந்துவிட்டது பவித்ராவுக்கு.
"அம்மா நான் தாேன ெசான்ேனன்? இப்ேபா எதுக்கு பரத்ைத இழுக்குற...? எவ்வளவு நாள் தான் இங்ேகேய இருப்பது?" " மூணு மாசத்துக்கு அப்புறம் தான் அனுப்பனும்!" "அெதல்லாம் பா"த்துக்க ஆள் இல்லாதவங்க வட்டுக்கு H தான் ெபாருந்தும். எங்க வட்டில் H எல்ேலாரும் பா"த்துப்பாங்க." "புருஷன் வட்டு H ெபருைம பிடிபடாத மிதப்பில் ேபசிக்கிட்டு இருக்க,இெதல்லாம் சின்ன காrயமில்ைல. ெசாந்தபந்தத்துக்கு ெசால்லணும்,சீ"ெசனத்தி ெசய்யணும், நல்லநாள் பா"க்கணும் உன்
வட்டாளுக H விருந்து ைவக்கணும் அதுக்கு அவ"கேளாட கலந்து ேபசணும் இப்படி எவ்வளேவா இருக்கு."
உன் இஷ்டம் ேபாெலல்லாம் ஆடமுடியாது! என்பைத தான் சுற்றி வைளத்தா" பவித்ராவின் அன்ைன. மகள் இப்படி ேபசுவதற்கு மருமகன் தான் காரணம் என எல்லாக் ேகாபமும் அவன் புறேம திரும்ப, மீ ண்டும் முகத்ைதத் தூக்கி ைவத்துக் ெகாண்டா".
"என்னாச்சு பவிம்மா?" "சின்ன சண்ைட பரத்!" "அம்மாகூட சண்ைட ேபாடுவாங்களா? நH என்ன சின்ன புள்ைளயா?அதுசr நான் என்ன பண்ேணன்னு அத்ைத என்ேனாடு சrயா ேபசமாட்ேடங்குறாங்க?"
"நHங்க தாேன, பலிஆடு நான் தான்னு வழியப் ேபாய் தைலைய ெகாடுத்தHங்க? என சிrத்தவள் சுருக்கமாக ெசால்லி முடிக்க,
"பவி இெதல்லாம் தப்பும்மா. எப்ேபா உன்ைன நம்ம வட்டுக்கு H அனுப்பணும்னு அவங்க தான் முடிவு பண்ணனும். நாம கட்டாயப்படுத்தக் கூடாது. வர வர உன் அலும்பு அதிகமாயிடுச்சு. இப்படி பண்ணின ஆறு மாசத்துக்கு பிறேக கூட்டிவிடுங்கன்னு ெசால்லிடுேவன் பவி" என்றான் மிரட்டலாய்.
"நான் முகுந்தன் மாமாைவ காெரடுத்துட்டு வரச்ெசால்லி ேபாயிடுேவன்!" அவள் அவனுக்கு ேமல் மிரட்டினாள்.
"அைதச்ெசால்லு! உன் அண்ணன் பத்தாதுன்னு என் அண்ணனும் உனக்காக பrஞ்சுகிட்டு வரத்தான் ெசய்வா". நH ேகாவிச்சுக்கிட்டு வந்ததும் ேகட்டாேர ஒரு ேகள்வி... ெபாண்டாட்டி ெசால் ெபாறுக்காதவன் எதுக்கு கல்யாணம்
பண்ணிக்கிறன்னு? ெராம்பேவ ேகவலமா ேபாச்சு பவிம்மா..." அவமானத்தில் இன்றும் கன்றி சிவந்தது அவன் முகம்.
"நிஜமாவா?" ஆச்சrயமாய் அவள் விழிவிrக்க,
"ம்... அண்ணன் சட்டுன்னு எதுவும் ெசால்லமாட்டா". ெசான்னாேரா ஒரு வா"த்ைத என்றாலும் திரு வா"த்ைத தான்! அப்ேபா தான் புrஞ்சுது மாப்பிள்ைளயும் என் அண்ணனும் ெராம்ப ெபrயவ"கள் என்பது.
பட்டுக்குட்டி! இன்னும் ெகாஞ்ச நாள் ெபாறுத்துக்கங்க நம்ம வட்டுக்கு H வந்துடலாம். அதுவைர ெரண்டு ேபரும் ஆயா மனைச கஷ்டப்படுத்தாமல் சமத்தா இருக்கனும் சrயா?" என கண்கைள உருட்ட,
அப்பாவிற்கு பயந்தது ேபால் அந்த வாண்டும் அழேவ பவித்ராவுக்கு சிrப்ைப அடக்கேவ முடியவில்ைல. பரதேனா மகளின் அழுைகையக் கண்டு மிரண்ேட ேபானான்.
மருமகனின் ேபச்சு காதில் விழுந்ததில் மாமியாருக்கு நிைறந்துவிட்டது. இவதான் ஆடுறா. பாவம் அந்த மனுஷன் நல்ல தனமாத் தான் நிைனக்கிறா"! என எண்ணியவ" பரதனுக்காகேவ மகைளயும்,ேபத்திையயும் விைரவில் அனுப்பி ைவக்க முடிவு ெசய்தா". பவித்ராைவயும், குழந்ைதையயும் புகுந்த வட்டிற்கு H அனுப்பும் ைவபவம் சிறப்பாக நடந்தது. பாண்டியன் வரவில்ைல என்பது தான் பாரதிக்கு மட்டுமல்ல, குடும்பத்தின" அைனவருக்குேம ெபரும் குைறயாகவும்,வருத்தமாகவும் இருந்தது.
அன்ைனயிடம் மாமன் சீராக ெசயினும், ேமாதிரமும் வாங்கச் ெசான்னவன் பாரதிைய ேபாடச் ெசய்தான் என்ற ேபாதும் வைளகாப்பில் அவேனாடான
தனிைமயின் நிைனவில் கண்கைள கrத்துக் ெகாண்டுவந்தது பாரதிக்கு.
கண்கைள உருட்டி தன்ைனப் பா"த்து சிrக்கும் மழைலயிடம் மனம்மயங்கியவ ள், முதல் முைறயாக தன் கணவனின் சாயலில் தன் மடியில்ஒரு குழந்ைத தவ ழ்வதாய் நிைனத்துச் சிrக்க, விதி"விதி"த்துப்ேபானாள்.
"நான் எப்படி இது ேபால் ேயாசித்ேதன்? ஏன் ெபrய லாய" ெசாரூபா,குழந்ைத வ ள"க்கைலைய? " என அவள் மனம் அவளுக்கு எதிராகெகாடி பிடித்தது. உன்ேனாட ெசாந்த ெபாட் டிக், நH மட்டுமா ேவைலெசய்யப் ேபாற . உனக்கு உதவி ெசய்ய, உன் ஆைணக ைள நிைறேவற்றஎத்தைன ேப" இருப்பாங்க. பகெலல்லாம் குழந்ைதைய உன் னுடேனா,இல்ைல அத்ைதயிடேமா இருக்கச் ெசய்யலாம்!"
(ெசாரூபாைவ ேபால் உன்னால் இரண்ைடயும் பா"க்க முடியாவிட்டால் நH சுத்த ேவஸ்ட் பாரதி!) நல்ல காலம் வயதிற்ேகற்றது ேபால் அறிவும் வள"ந்துவிட்டது. கணவனிடம் தன் மனம் முழுவதுமாக சரணைடந்து விட்டது என்பது புrய ஸ்தம்பித்து ேபானாள்.
மறந்தும் அவள் கணவன் அவைள தானாக ெதாட"பு ெகாள்வேத இல்ைல. மருமகளின் மனம் புrய மகைன காய்ச்சி எடுத்துவிட்டா" சிவகாமி. தHபாவளிக்கு நிச்சயம் வருவதாக கூறி அன்ைனயிடம் இருந்து ஒருவழியாக தப்பித்தவனுக்கு அன்ைன திட்டியதால் ெகாஞ்சமும் வருத்தேம இல்ைல.
மாறாக மைனவியின் நிைனவில் மனம் துள்ளாட்டம் ேபாட்டது. சிவகாமி நH என்ேனாட அம்மா... பாரதி உனக்கு மருமக நியாபகம் வச்சுக்க தாேய... என அன்ைனக்கு ேகட்காது என்னும் துணிவில் வாய்விட்ேட ெசால்லி சிrத்தான். கஞ்சா அட"ந்த காட்டிற்குள் சிறு சிறு பகுதிகளில் ெபருமளவில் பயிrடப்பட்டது. ஆதிேசஷனின் ெகாத்தடிைம விவசாயிகேள இைத
ெசய்தன". தரம் பிrப்பது, புழக்கத்திற்கு அனுப்புவது அைனத்தும் அருகில் இருக்கும் நகரத்தில் தான் நடக்கிறது.
அைனத்ைதயும் பினாமியின் ெபயrல் ெசய்வதால் அவைர சிக்க ைவக்கேவ முடியவில்ைல என்பது தான் உண்ைம. அேதாடு காட்டிலாக்கா அதிகாrகளும் அவரது ைகக் கூலிகளாக இருந்தன". இவனது துrத ேவைல ஆதிேசஷனுக்கு உடேன தகவல் ஒளிபரப்பப்படும். அவ" எதற்குேம அசருபவராக இல்ைல.
"பத்தில் நாைல கணக்கில் காட்டி அழித்துவிடு! மற்றைத விட்டுவிடு!" என காட்டிலாக்கா அதிகாrக்கு ேயாசைன ெசான்னா".
எவ்வளவு முயன்றும் சட்டப்படி ஆதிேசஷைன ஒன்றுேம ெசய்ய முடியாமல் தவித்தான். கண் துைடப்புக்காக சில விைளநிலங்கள் அழிக்கப்பட்டன. எவ்வளேவா மிரட்டியும், ஆைசகாட்டியும் அவருக்கு எதிராக சாட்சி ெசால்ல யாரும் வரவில்ைல. அவைர ஒடுக்கும் வைக ெதrயாமல் திணறினான்.
அந்த வருட தHபாவளியும் வந்தது. இதுவைர அவன் ெபாங்கல்,தHபாவளிக்ெகல்லாம் வட்டில் H இருந்ததில்ைல. ேபாlஸ்காரனுக்கு அதுக்ெகல்லாம் lவ் இல்ைல! இந்த சமயத்தில் தான் அதிக விழிப்ேபாடு இருக்கணும்னு ெசால்லிவிடுவான். இந்த வருடம் வருவதாக ெசால்லிருந்தான்.
முதல்நாளில் இருந்து எதி"பா"த்து கண்கள் பூத்து தHபாவளியன்று அவனுக்கு பிடித்தெதல்லாம் அத்ைதேயாடு ேச"ந்து சைமத்து... குளித்து,புத்தாைட உடுத்தி, சாப்பிட்டு, இேதா டிவியில் பட்டிமன்றம் பா"க்க ஆரம்பித்துவிட்டாள். இன்னும் அவன் வந்த பாடாய் இல்ைல.
முன்பு ேபால் புலம்பவில்ைலேய தவிர மனதிற்குள் மருகிக் ெகாண்டு தான் இருந்தாள். ெகாஞ்சம் வள"ந்துவிட்டாள் இல்ைலயா? அதான் இந்த மாற்றம்! மதியம் 12 மணிக்கு வந்து ேச"ந்தான். (ேபாடா நH வருவதற்குள் தHபாவளிேய முடிஞ்சுேபாச்சு!) முகம் திருப்பிக் ெகாண்டாள். "குளிச்சுட்டு வந்துடேறன்மா!" (ேமல வா!) ரகசிய குரலில் மைனவிக்கு கட்டைள இட்டவன் மாடிேயறிவிட்டான்.
"தம்பி குளித்துவிடாேத பாரதிகிட்ட எண்ெணய் ெகாடுத்துவிடேறன் ேதச்சுக்ேகா! வருசத்துக்கு ஒருதரம் தான் எண்ெணய் ேதய்த்து குளிக்கிற அைதயாவது உருப்படியா ெசய்!" அன்ைனயின் குரல் காற்றில் வந்து காதில் ேமாதியது.
"அனுப்புங்க அனுப்புங்க... அவளுக்காக தான் காத்துக்கிட்டிருக்ேகன்!) முணுமுணுப்ேபாடு ஆைடகைள கைளந்து துண்ேடா காத்திருக்க இைத சற்றும் எதி"பா"க்காதவள் திைகத்து, எண்ெணய் கிண்ணத்ைத அவனிடம் நHட்டியபடி ேவறு புறம் திரும்பிக் ெகாள்ள... மந்தகாச முறுவலுடன் அைத வாங்கி ைவத்தவன்,
"ஒய்! என்னடி? புதுப்ெபாண்டாட்டி மாதிr திரும்பிக்கிற? எத்தைன தடைவ பா"த்திருப்பாய்? இன்னும் என்ன ெவட்கம்?" ெசால்லி முடிப்பதற்குள்ளாகேவ அவைள தன் ைகயைணப்பில் ெகாண்டு வந்திருந்தான்.
மனம் இவனிடம் முழுவதுமாக மண்டியிட்டது ெதrந்த பின் நிகழும் முதல் ெதாடுைக... ேபச்ேச வரவில்ைல அவளுக்கு. அவைன பா"க்க முடியாமல் ெவட்கம் வந்து ஒட்டிக் ெகாண்டது உண்ைம தான்! இெதல்லாம் திருமணமான புதிதில் நடந்திருக்க ேவண்டியது இவள் இப்ேபாது நாணி ேகாணினால் அவன் கலாய்க்காமல் என்ன ெசய்வான்?
"ரதி! இந்த எண்ெணய் குளியல், நான் ெவஜ் சாப்பாடு இெதல்லாம் எதுக்குன்னு நிைனக்கிறாய்?" குைலந்தது குரல். அந்த ெகாலு ெகாலு கன்னத்தில் அவன் உதடுகள் எல்ைல மீ றி ேமய்ந்து ெகாண்டிருந்தன...
(இவனால் மட்டும் எப்படி ெரண்டு ேவைளையயும் ஒன்றாகச் ெசய்ய முடிகிறது?) பாவம் இந்த பாரதி ேபபிக்கு தான் ெபருத்த சந்ேதகம் ேதான்றிவிட்டது.
கன்னம் சுைவத்து, மூக்கு நுனிைய நாவால் வருடி, இதழ் கடித்து,முகெமங்கும் எச்சில் ேகாலம் ேபாட்டவன் இப்ேபாைதக்கு இது ேபாதும் என ெபrய மனது பண்ணி நிறுத்திக் ெகாண்டு அவள் கரம் எடுத்து தன் தைலயில் ைவக்க, ேதய்த்துவிடு என்னும் ெசய்தி இருந்தது அதில்.
"நல்லா இருக்குடி! ெசம மசாஜ்!" அவள் விலக முற்பட, "எங்கு ேபாகிறாய்? உடம்புக்கு ேதய்க்க நான் இன்ெனாருத்திையயா கட்ட முடியும்?" என கண் சிமிட்ட (அடங்கமாட்டியா டா?) மறுேபச்சின்றி பின்னங்கழுத்து, ேதாள்கள், முதுகு என ேதய்க்க, "எல்லாேம தைலகீ ழ் பாடம் தானாடி? முன்னால் இருந்து ஆரம்பிக்கணும்டி என் புத்திசாலி ெபாண்டாட்டிேய!" (நH பண்றெதல்லாம் பா"த்தால் தHபாவளி ெகாண்டாட வந்தவன் ேபால் ெதrயைலேய?)அவன் புஜம் ெதாட்டவள்,
"இது என்ன பாண்டியன்?" பதட்டத்துடன் வினவ, அவேனா.. "ஒருவழியா உன் ெமௗன விரதத்ைத முடித்துக் ெகாண்டாயா?" என குறும்பு மின்ன சிrத்தான்.
"ெசால்லுங்க பாண்டியன்! இது என்ன காயம்? இப்ேபா தான்... புதுசா இருக்கு!
என்ன நடந்தது? எப்படி வந்துச்சு?" அன்று பவித்ராவிடம் கண்ட பதட்டத்ைத இவளிடமும் கண்டான் பாண்டியன். அவன் மனம் இவளது அன்ைப ஐயம் திrபுர உண"ந்து ெகாண்டது.
"ரதி! rலாக்ஸ்... ஆறிடிச்சு! பைழய காயம் தான்! பிறந்தநாளின் ேபாது ஏற்பட்டது. இப்ேபா எடுத்திருக்கும் ேகஸ் ெகாஞ்சம் ெபrசு! ராத்திrேயாட ராத்திrயா ேபாட்டு தள்ளிடலாம்னு வந்தானுங்க உன் புருஷன் யா"? ேபாlசுக்காரனாச்ேச ேபாட்டுட்ேடன்! அப்ேபா ஒருத்தன் சுட்டுட்டான்! சாrடி! நHயா எனக்கு விஷ் பண்ணியிருந்த ேதங்க்ஸ் கூட ெசால்லமுடியல."
"ஏன் பாண்டியன் என்னிடம் ெசால்லைல?" ஏக்கமும், பrதவிப்புமாக ேகட்க. "பயந்துடுவங்கன்னு H தான்! அம்மாகிட்டயும் ெசால்லைல! உளறிடாத!" குளிக்க ெசன்றவனின் பின்ேனாடு ெசல்ல... "என்ன? கீ ேழ ேபா! நான் குளிச்சுட்டு வேரன்!" "இல்ல நான் இங்ேகேய இருக்ேகன்!" அவைன பாதுகாக்கும் உண"வு ேதான்றிவிட குளியலைற கதவருகிேலேய நின்றாள். "ஏய் லூசு! இங்க எவனும் வந்து என்ைன சுடமாட்டான் கிளம்பு!" என்றவனுக்கு சிrப்பு தான் வந்தது. "நான் நிற்பதில் உங்களுக்கு என்ன பிரச்சைன ேபசாமல் ேபாய் குளிங்க பாண்டியன்!" கடுப்படிக்க (இவ ஒழுங்கா ெசான்னா ேகட்கமாட்டா)
"இங்கு எதுக்கு ெதண்டமாய் நிக்கிற உள்ள வந்து மாமாைவ குளிப்பாட்டிவிடு!" என கரம் பிடித்து இழுக்க, ஒேர ஓட்டம் தான். கீ ேழ ேபாய் தான் திரும்பி பா"த்தாள்.
"நல்லேவைள பின்னாடிேய வரல..." (இது ேவைறயா?) அருைமயான எண்ெணய் குளியல்... அமி"தம் ேபாலும் அன்ைனயின் ைகமணத்தில் தயாரான உணவு தூக்கம் கண்கைள கட்ட, ஆழ்ந்து உறங்கிக் ெகாண்டிருந்தான் பாண்டியன்.
சத்தமின்றி ெமல்ல அவனருேக அம"ந்தவள், அவன் ேகசம் வருடி,
"பாண்டியன்!"
எப்ெபாழுதும் ேபால் விழித்துக் ெகாண்டவன் இன்று அவேளாடு விைளயாட விரும்பினான். அவள் கரம் தன் ேகசம் வருடுவதில் காதல் புrய (அப்படிேய ெமயின்ெடய்ன் பண்ணு அன்று பிதற்றியது ேபால் எேதா காமடி பண்ணப் ேபாறா சிrச்சு ெதாலச்சுறாத மாட்டிக்குவ... சிrப்பு வரும் ேபால் இருந்தால் ைசடில் திரும்பி படுத்துவிடு!) தன்ைன தயா"படுத்திக் ெகாண்டவன் உறங்குவது ேபால் பாசாங்கு ெசய்ய,
"பாவம் பயண கைளப்பில் நல்லா தூங்கறான்!" வாய் விட்டு ெசான்னவள், காதல் ெபறுக தன் ெகாஞ்சைல ஆரம்பித்துவிட்டாள்.
"ேடய் பாண்டியா! உனக்கு ஒன்னு ெதrயுமா?" (ெசால்லு ெசால்லு ெதrஞ்சிக்கேறன்) "நான் உன்ைன லவ் பண்ேறன் டா!" (இது ஓல்டு ேமட்ட"! புதுசா எதாவது ெசால்லுடி... அன்று ேபால் ெகாஞ்சம் சுவாரஸ்யமா...) "இப்ேபாெதல்லாம் நH என்ைன அநியாயத்துக்கு டிஸ்ட"ப் பண்ற! ேகடி..." (ைரட்டு)
''இந்த பாரதி திருமதி பாண்டியனா உனக்குள்ள கைரஞ்சு காணாமல்
ேபாயிட்டா! என் சுயம் நH தான்னு புrயுது. பட் உன்னிடம் எப்படி ெசால்றதுன்னு தான் ெதrயல... முன்ெனல்லாம் உன்ைன பிடிக்காதுன்னு ெராம்ப முறுக்கிக்கிட்ேடனா அதான்…
நH சிrப்பிேயா? இல்ல... சுருக்குன்னு ஏதாவது ெசால்லிடுவிேயான்னு பயமாயிருக்கு! உன்னிடம் ெசால்லைலனா என்ன? பரவாயில்ல ேபா! இதுேவ நல்லா தான் இருக்கு!" அவைன ெநருங்கி படுத்துக் ெகாண்டவள்...
"ைகயில் பட்ட குண்டு ெநஞ்சில் பட்டிருந்தால் என்ன ெசய்திருப்ேபன்?நல்ல ேபாlைச உயிேராடு விடமாட்டானுங்கன்னு தான் விலகி விலகி ேபாேனன். இதனால் தான் ேபாlைஸ பிடிக்காதுன்னு ெசான்ேனன். அெதல்லாம் முன்ன!
இப்ேபா தான் என்ன லூஸாக்கி வச்சிருக்கிேய... உன் ரதிக்கு ேபஷன் டிைஸனிங் ைபத்தியம் ேபாய் பாண்டியன் கிறுக்கு பிடிக்கப் ேபாகுது! நான் பயந்துடுேவன்னு தான் ெசால்லைலயா? ேபாடா லூசு! பகெலல்லாம் ெதrயாது... தூங்கப் ேபாகும் ேபாது உன் நியாபகம் பாடாய் படுத்தும்.
உனக்கு ஏதும் ஆகிடக் கூடாதுன்னு ஒவ்ெவாரு நாளும் ெசத்து ெசத்து தான் பிைழக்கிேறன் ெதrயுமா?" காயத்தில் முத்தமிட்டு மா"பில் தைல சாய்த்துக் ெகாண்டவளின் கண்ண"H மா"ைபச் சுட…
அதற்கு ேமல் முடியாது என ேதான்றிவிட அவைள இறுக தழுவிக் ெகாண்டான். (இவன் தூங்கைலயா?) ேபந்த விழிக்க அவனிடம் எந்த அைசவும் இல்ல... (நல்ல ேவைல ேமேல படுத்ததும் அனிச்ைச ெசயலா கட்டி பிடிச்சுகிட்டான் ேபால) அப்படிேய தூங்கிப்ேபானாள்.
(இன்னும் என்ேமல் நம்பிக்ைக வரமாட்ேடங்குது? உன் காதைல எப்ேபாது
ஏத்துக்குேவன்னு ேதாணுேதா அப்ேபாேத ெசால்லு!) ெநற்றியில் முத்தமிட்டு இன்னும் இறுகிக் ெகாண்டான்.
பவித்ராவினால் அப்பத்தா, அகிலாண்டம் என அழகாக ைகெயழுத்துப்ேபாட கற்றுக்ெகாண்டது மட்டுமல்லாமல் LKG படிக் கும் அனுக்குட்டியின் புத்தகத்ைத படிக்கும் அளவிற்கு ேதறிவிட்டா". ெபரும்பாடுபட்டுஅருணாவும், ேமனகாவும் பrட்ைசயில் ேதறின".
இதற்ெகல்லாம் பrசாய் அப்பத்தா கணக்கு வழக்ைக ேமற்பா"ைவயிடும்ேவைல ைய பவித்ராவிடம் ெகாடுக்க ேவண்டுெமன்று மகனிடம் ேகட்க,கண்ணபிரானும் மறுக்காமல் ெபாறுப்ைப ஒப்பைடத்தா".
கனவுகள் ெதாடரும்....
"ஹாய் ெபாண்டாட்டி! இந்த வக் H எண்டிற்கு மாமாைவப் பா"க்க வrயா?" "நிஜமாவா?" என குதூகலித்தவள், "அப்ேபா அத்ைதைய பா"க்க முடியாேத! " என்றாள் இறங்கிய குரலில், "திமி" தாேன? மாசக் கணக்கில் பா"க்காமல் இருக்கும் புருஷைனப் பற்றிஅக்க ைற இல்ைல. ஒரு வாரம் பா"க்கைலன்னா உன் அத்ைத ஒன்னும்ஏங்கிட மாட் டாங்க… மாமா தான் ஏங்கி ேபாயிருக்ேகன் கிளம்பி வா!" "ேகாபப்படாதHங்க பாண்டியன்! வேரன்... வேரன்" "ஆமாடி அப்படிேய எனக்கு பயப்படற மாதிr பில்ட் அப் பண்ணு.ெவள்ளியும், தி ங்களும் lவ் ேபாடு. ெவள்ளியன்று காைல பத்து மணிக்குபஸ்ல ஏறு. சாயங்கா லம் இங்கு ெகாண்டு வந்து விட்டுடுவாங்க.அப்பறம் நான் பிக் அப் பண்ணிக்கிேற
ன்.
திங்கள் காைல இங்கிருந்து கிளம்பினா, மறுநாள் காேலஜுக்குேபாயிடலாம். சr யா? பழங்கள், பிஸ்ேகட் மட்டும் வாங்கிக்ேகா!சாப்பாட்டிற்காக நிறுத்துவான். அ ங்ெகல்லாம் சாப்பிடாேத, சின்னபிள்ைள மாதிr பஸ்ல விற்பெதல்லாம் வாங்கி சாப்பிடாத. பாைலத்தவிர ேவெறதுவும் குடிக்காத. அதுேவ ேவண்டாம். காைல யில் நல்லாசாப்பிட்டு கிளம்பு. பழங்கள் மட்டும் எடுத்துக்க . இங்கு வந்துசாப்பிட லாம். பத்திரமா வந்துடுவ தாேன? இல்ல, நான் வந்து கூட்டிட்டுவரவா?"
“பாண்டியன்! எனக்கு இெதல்லாம் பழக்கம் தான். ஸ்கூல் ேடஸ்லேயநாெனல்லாம் தனியா ேபாயிருக்ேகன்." "யா"கிட்ட கைத விடறடி.? உன் ஆதி அண்ணன் தான் கூட்டிேபாவா"ன்னு எனக் கு ெதrயும்!" "இெதல்லாம் ஏன் உங்ககிட்ட ெசால்லிச்சு? சrயான லூசு!"
"தங்கச்சி ெபrய தில்லாலங்கடி, மாப்பிள்ைளகிட்ட கல" கலரா rல்விடுவான்னு ெதrஞ்ச மனுஷன்! அவைர ஏன்டி திட்டுற? இது மதுைரயில்இருந்து நம்ம வட் H டுக்கு வ"ற மாதிr இல்ல ேபபி, எட்டு மணி ேநரபிரயாணம், அதான் ேயாசிக்கி ேறன். பஸ்ல ஏறியதும் கால் பண்ணு,வந்துடுவ தாேன?"
"பயப்படாதHங்க பாண்டியன். நHங்க ெசான்னெதல்லாம் கெரக்ட்டா பாேலாபண்ணி சமத்தா வந்துடேறன். ஓேகவா ."
கணவன் தன்ைன அைழத்தேத ெபரும் ெகாண்டாட்டமாகிப் ேபாக,கூடுதலாக த னது பிறந்தநாள் ெகாண்டாட்டத்திற்காகவும் தான் என்பைதகணித்தவளுக்கு இ ருப்புக் ெகாள்ளவில்ைல. துள்ளலும், மகிழ்வுமாய்வண்டி ஏறினாள்.
எவ்வளவு ேநரம் ஒேர இடத்திேலேய அம"ந்திருப்பது, ேவடிக்ைகபா"ப்பது. ஒரு மணி ேநரம் தாண்டியதும் அலுப்பு தட்டிவிட்டது.ைகேயாடு ெகாண்டு வந்திருந்த கைத புத்தகத்தில் நாலு பக்கம் கூடபடித்திருக்க மாட்டாள். அைழத்துவிட்டான்.
"என்னடி பண்ற? ெசட்டில் ஆகிட்டியா?" "ேபாரடிக்குது பாண்டியன்!" "அைதச் ெசால்லு! கைதப் புத்தகத்ைத ைகயில் எடுத்திருப்பிேய?" "எப்படி பாண்டியன்?" ஆச்சrயமாய் வினவ, "முதல்ல அைத மூடி ைவ ேபபி! கண்ணுக்கு ெகடுதல், சுத்திஇருக்கவங்கள ேவடிக்ைக பா". அவ"கைள படிக்கப் பழகு. நல்லது,ெகட்டது கற்றுக் ெகாள்ளலாம்."
"படுத்தாதHங்க பாண்டியன், இன்னும் ஏழு மணி ேநரம் இருக்கு ெதrயுமா,சுத்த ேபா"..." என அலுத்துக்ெகாள்ள,
"பத்து நிமிஷத்தில் ஒரு ஸ்டாப்பிங் வரும், அதில் இறங்கி அப்படிேயதிரும்பி ேபாயிடு. உன் அத்ைத முந்தாைனைய பிடிச்சுக்கிட்டு சுத்த தான்நH லாயக்கு!" ேபாைனத் துண்டித்துவிட்டான்.
"இப்ேபா என்ன ெசால்லிட்ேடன்? இவனுக்காகத் தாேன வேரன்!", மனம்சுணங்கி யது. இன்னும் தனக்காகவும் தான் என நிைனக்கத்ேதான்றாததால் தான் இந்த அ லுப்பு என அவனுக்குப் புrந்ததால் தான்ேகாபேம.
இத்தைன மாதப் பிrவுக்குப் பிறகு கணவைனப் பா"க்க ேபாகிேறாம்என்ற ஆைச
இருக்க ேவண்டாமா? சினம் உண்டாக அவைளத் ெதாட"புெகாள்வைதேய நிறுத் திவிட்டான். ஏேனா அவளுக்கும் அதன் பிறகு கைத படிப்பதில் நாட்டம்ஏற்படவில்ைல. இன் னும் அைரமணி ேநரம் தான் இருக்கிறது எனும்ேபாது அவன் வந்திருப்பாேனா, இல்ைல நான் திரும்பி ேபாய்விட்ேடன்என நிைனத்து, வராமேலேய இருந்து வி டுவாேனா? என கலங்கத் ெதாடங்கிவிட்டாள்.
அவள் அவனுக்கு அைழக்க, வழக்கம் ேபால் அவன் எடுக்கவில்ைல.இப்ேபா மட் டும் வராமல் இருக்கட்டும். இனி இவேனாடு ேபசேவ கூடாது.ேகாபமும்… பயமு மாய் அம"ந்திருக்க, பஸ்சும் நின்றது. அைனவரும்இறங்க, எப்ெபாழுதுேம அவ ைள அைழக்க வரும்ேபாது காக்கிசட்ைடயில் இருப்பான் என்பதால் அவள் கண் கள் அைதத் தான் ேதடின.
அவேனா குளிருக்கு இதமாக கருப்பு நிற ஜாக்ெகட் அணிந்து ெகாண்டுநின்றான். சிறு ேதடலுக்குப் பின் தன்னவைனக் கண்டு ெகாண்டாள். பஸ்சிலிருந்தபடிேய " பாண்டியன்!" எனக் கூக்குரலிட, விrந்தமுறுவலுடன் ைக யாட்டினான். கீ ேழ குதித்து இறங்கியவைள வாகாகபிடித்தவன், ேதாேளாடு அ ைணத்து,
“எப்படி இருக்க ேபபி? " "ம்... குளிருது பாண்டியன்!" என ெவடெவடத்தாள். ெமல்லிய சாரல்மைழெபய் து ெகாண்டிருந்தது. தனது ஜாக்ெகட்ைட கழட்டி அவள் ேதாள்ேபா"த்தியவன், த ன் இரு ைககைளயும் சூடு பறக்க ேதய்த்து, அவள்கன்னத்தில் ைவத்தான்.
"இங்கு சீேதாஷ்ணம் இப்படித் தான். காட்ேடாட எல்ைலயில் இருப்பதால்குளிரு ம், சாரல் மைழயும் இருந்துக்கிட்ேட இருக்கும். உள்ேள ேபாய்உட்காரு ேபபி! டீ வாங்கிட்டு வேரன்."
"பசிக்குது பாண்டியன்." "சூடா ேநந்திரம் சிப்ஸ் இருக்கும். வாங்கவா?" "ம்!" ேவகமாக தைலயாட்டியவள், காrல் ஏறி அம"ந்திருந்தாள்.குளிருக்கு இத மாகத் தான் இருந்தது அந்த ஏலக்காய் டீ. குடித்துமுடித்ததும்,
"இப்ேபா எப்படி இருக்கு ேபபி?" "ேதவலாம் பாண்டியன்!" என்றவள் சிப்ைஸ ெகாrக்கத்ெதாடங்கிவிட்டாள். "நமக்கு கல்யாணமாகி எத்தைன வருஷமாச்சு? இன்னும் புருஷனுக்குேஷ" பண் ணணும்ங்கிற பழக்கம் வரமாட்ேடங்குேத !" "சாr பாண்டியன் எடுத்துக்ேகாங்க!" அவனிடம் நHட்ட, "இப்படி எடுப்பதற்கு உன் ப"மிஷன் ேவணுமா? மக்கு... ஒரு சிப்ைஸவாயில் ைவ!" "ம்" "எங்க... அப்படிேய மாமாக்கு ெகாடு!" "ஐேயா! சாப்பிட்ேடேன..." "சமத்து! எல்லாத்ைதயும் இப்படிேய சாப்பிடு!" வண்டிையஎடுத்துவிட்டான். "இன்னும் எவ்வளவு ேநரம் ஆகும் பாண்டியன்?" "நாற்பது நிமிஷம் ஆகும் ேபபி! ெரண்டு பஸ் மாறனும். நம்ம ஊைரப்ேபால் அடி க்கடி பஸ் வராது. டயமிங் இருக்கு." அவேனாடுகைதயளந்தபடி வடு H வந்து ேசர,
"வண்டிைய விட்டு இறங்காத ேபபி! நான் வரும் வைர இப்படிேயஇருக்கணும்!"
வண்டிைய அைணத்துவிட்டு இறங்கியவன்,துப்பாக்கிையக் ைகயில் பிடித்து சுற் றி ேநாட்டம்விட்டபடி கதைவத்திறந்து விளக்குகைள ஒளிரவிட்டு மீ ண்டும் ஒரு ேதடைல முடித்த பிறேகஅவளருேக வந்து இறங்கச் ெசான்னான். அவன் ெசயல் களில் மிரண்டுேபானவளாய்,
"பாண்டியன், உயிருக்கு ஆபத்து உள்ள இடத்திலா இருக்கிறH"கள்,ேவண்டாேம... நம்ம ஊருக்ேக ேபாயிடலாேம..." பதட்டமாய்கூறியவளின் கரம் பற்றி வட்டிற் H குள் அைழத்துச் ெசன்றவன், தாழிட்டதுதான் ெதrயும்... மறுகணம் அவைன இ றுகத் தழுவியிருந்தாள். அவளதுபயம் புrய,
"ேபபி! அப்படிெயல்லாம் ஒன்னும் பயமில்ைல. குண்டடி பட்ட பின்ெகாஞ்சம் கூ டுதல் கவனத்ேதாடு இருக்ேகன்! அவ்வளவு தான்." எனத்தன்னிடமிருந்து விலக் கி நிறுத்தி,
"ெராம்ப டய"டா இருக்க ேபபி, முதல்ல குளி. அப்புறம் சாப்பிடலாம்."என்றான் வாஞ்ைசயுடன். ேதாைசயும், சிக்கன் குழம்பும் ஓேகயா ேபபி?"
"சாப்பாடு வாங்கப் ேபாகணுமா பாண்டியன்?" "மாமா சூப்பரா சைமப்ேபன்டி என் ெசல்ல ெபாண்டாட்டி . ைதrயமாசாப்பிடலா ம். ேபாடா, ேபாய் குளிச்சுட்டு வா, ஹHட்ட" ேபாட்டுக்ேகாேபபி!" அவைள குளிய லைறயில் தள்ளிய பிறேக தன்னைறக்கு ெசன்றுஉைடமாற்றி வந்தான்.
குளித்ததும் இயல்பாக ேதான்றும் உற்சாகமும் , கணவன் அருகில்இருப்பதால் கூடுதல் பூrப்புடனும் வந்தவைள, சைமயல் ேமைடயில்அம"த்தி, சுடச்சுட முட் ைட ேதாைச ஊற்றிக் ெகாடுத்தான். இல்ைலஊட்டி விட்டான். வக்கைணயாய் சாப்பிட்டவள்,
"சூப்ப" பாண்டியன்! சிக்கன் குழம்பு ெசம!" எனக் கன்னம் கிள்ள,
"ஏண்டி கிள்ளி ைவக்கிறது தான் உங்கள் ஊ" பாராட்டா? ெசல்லாது...ெசல்லாது! " "இவ" ெபrய நாட்டாைம..?" ெசல்லமாக முைறத்தவள், அவன்எதி"பாராத சம யத்தில் கன்னத்தில் முத்தம் ைவத்தாள். "ெபாண்டாட்டி... ேதறிட்டடி!" என பாராட்டுதலாய் புருவம் உய"த்தினான்.காலா ட்டியபடி அம"ந்திருந்தவளின் விரைலக் கண்டவன், "ேகடி! என்னது இது?" என ஆச்ச"யமாய் விழி விrக்க,
"நல்லாயிருக்கா? ேபஷன்னு ெரண்ைடயும் ேபாட முடியாது. அதான்ஒன்னு மட் டும் ேபாட்டுக்கிட்ேடன். இன்ெனான்னு எங்கன்னு ெசால்லுங்கபாப்ேபாம்?" எனக் கண்சிமிட்ட,
"நH ேகட்கிறைதப் பா"த்தால் வட்டிேலா, H ஹாஸ்டலிேலா இருக்கவாய்ப்பில்ைல. அடமானம் வச்சுட்டியாடி?" "பாண்டியன்...!" என முகம் தூக்கியவள், ேவகமாக திண்டில் இருந்துகுதித்து ெவ ளிேய ெசல்ல எத்தனிக்க,
"எங்க ேபாற? மாமாக்கு ேதாைச சுட்டுக் ெகாடுப் ேபாம்ங்கிற நிைனப்ேபகிைடயாது... ேபாடி! இப்ேபா உன் ட"ன் . ஊட்டிவிடனும் ஞாபகம்வச்சுக்ேகா"
"ேதாைச ேவணா ஊற்றித் தேரன், ஊட்டெவல்லாம் முடியாது.அடமானம் வச்சி ருப்ேபன்னு ெசான்னிங்கள , உங்களுக்கு எதுவும்கிைடயாது."
"அடடா! பாண்டியன் இன்று உனக்கான ஆப்ைப நHேய அழகாவச்சுக்கிட்டிேய!
" என அவன் விழிக்க, அம"த்தலான சிrப்புடன், "அது!" என மிரட்ட, "ெசால்லுடி, இன்ெனான்னு எங்ேக?" என கன்னம் தாங்கினான்.
"ெடாட்டடாயின்..." எனும் இைசேயாடு தாலி ெசயிைன ெவளியில்எடுத்துக்காட் ட, தாலிேயாடு ேச"ந்து ஒற்ைற ெமட்டியும் ெதாங்கிெகாண்டிருந்தது. சட்ெடன இழுத்து அைனத்தவன், ெநற்றியில் முத்தமிட,
"இதுக்குத் தான், ெசௗமி என்ைன லூசுன்னு கிண்டல் பண்றாபாண்டியன்!" சிறுபி ள்ைளயாய் குைறபட, "அவ ேபாறா லூசு! என் ெபாண்டாட்டி ேதவைத!" என கன்னம் கடித்தவன்மனம் குளி"ந்திருந்தது. "அவள் லூசுன்னு தான் எனக்குத் ெதrயுேம!" "எப்படி? உனக்கு பிெரன்ட் ஆகா இருப்பதாலா?" "ம்ஹூம்... உங்கைளப் பா"த்து ெஜாள்ளுவிட்டாேள, அதனால் தான்!" "அடிங்க...!" என அவன் விரட்ட, இவள் ஓட... ெகாஞ்ச ேநரம் ஓடவிட்டுேவடிக் ைக பா"த்தவன், இரண்ேட எட்டுகளில் அவைள வைளத்து பிடித்து,
"திமி" தாேன? எனக்ெகன்னடி குைறச்சல்?" ெசல்லக் ேகாபத்துடன்முைறத்தவ னிடம் இருந்து தப்பிக்கும் உபாயமாய்,
"நான் குைறன்னு ெசால்லைல பாண்டியன்! ஸ்ட்rக்ட் ஆபிசைரப்பா"த்தா யாரு க்காவது ெஜாள்ளுவிடத் ேதாணுமா? அைதத் தான்ெசான்ேனன்!" அப்பாவியாய் விழிக்க,
"நல்லா சமாளி! ேகடி!" எனத் தன் பிடிையத் தள"த்தியவன், அவள் உதடுசுளித்து அழகு காட்ட, விட்ட பிடிைய இறுக்கி, தன் பாணியில் மின்னல்முத்தம் ஒன்ைற ைவத்தான்.
கூத்தும், கும்மாளமுமாய் உணவு ேவைல முடிவுக்கு வந்தது.ெதாைலக்காட்சி ைய உயி"ப்பித்து அம"ந்திருந்தவனின் அருகில் வந்துஉரசியபடி அமர, ஆதூரத் துடன் அவைளப் பா"த்தான்.
முன்ெனல்லாம் அருேக இழுத்து அமர ைவக்க ேவண்டும்.பரவாயில்ைல, நல்ல முன்ேனற்றம் தான். இதழ்கைடயில் சி று சிrப்புேதான்றத் தான் ெசய்தது அவள் கணவனுக்கு. "பாண்டியன், பரத் அண்ணா ெபாண்ணு அழகா இருக்கு. அண்ணிையப்ேபால நல் ல கல", ஆனா அம்மா ெசான்னாங்க... என்ைனப் ேபாலேவஇருக்காம். எங்க வட் H டில் எல்லாருேம கருப்பு தான். அதனால்வித்தியாசமாய் ேதான்றியதில்ைல.
உங்க கூடப் பா"க்கும்ேபாது ெகாஞ்சம் கலரா இருந்திருக்கலாேமான்னுேதாணு து பாண்டியன்! உங்களுக்கு ஞாபகம் இருக்கா? முதல்ராத்திrயில் உங்க ைகைய ப் பிடிச்சு குலுக்கிேனன்ல, அப்ேபா இவன் ஏன்இவ்வளவு கலரா இருக்கான்னு ெகாஞ்சம் ேகாபம் கூட வந்தது. "
தன் ேதாளில் சலுைகயாய் சாய்ந்து ெகாண்டு ேபசுபவைளப் பா"க்கும்ேபாது, தய க்கமற்ற அவளது காதலும், ேநசமும் ெதrய,
"இப்படி படுத்துக்ேகா ேபபி! எனக்கு தைடயில்லாமல் உன் கண்ைணப்பா"க்கணு ம்." என மடியில் படுக்க ைவத்துக் ெகாண்டு தைல வருட,
"உங்க கூட ைபக்கில் ேபாகும் ேபாது பா" டா! இந்த கருவாச்சிக்குஇப்படிெயாரு அழகனான்னு எல்லாரும் பா"ப் பது ேபாலத் ேதான்றும்.அப்ேபா ெகாஞ்சம் கஷ்டமாத்தான் இருக்கும்!"
"அட மக்கு! இப்படி ஒரு அடாவடி ேபாlஸ்க்காரனுக்கு ேகாவில் சிைலமாதிr அம்சமான ெபாண்ணான்னு கூட பா"க்கலாம், எனக்கு அப்படித்தான் ேதான்றும். கருவைறயில் இருக்கும் சாமி மாதிr என் ேதவைத!"
காதல் ெபறுக இதேழாடு இதழ் ெபாருத்தி உயி" உறிய, (என்ைனஅவ்வளவு பிடிக்குமா உனக்கு?) எனக் காதலும், காமமுமாய் கணவனு க்குஇைசந்து ெகாடுத்தாள்.
அந்த ஒற்ைற முத்தத்தில் பல நாள் ஆண்டு அனுபவித்த சுகம் மனம்முழுவதும் விரவுவைத ரசித்தபடி, ேமான நிைலயில் லயித்திருந்தவைன,
"பாண்டியன்.." என்ற ெகாஞ்சல் ெமாழியும், இதமான இைட தழுவலும்தான் சுய ம் ெபறச் ெசய்தன. "ெசால்லு ேபபி!" குரல் குைலந்தது. "லாய" ெசாரூபா, பவித்ரா அண்ணி மாதிr என்னாளும் குடும்பத்ைதயும்,ெபாட்டிக்ைகயும் திறம்பட பா"க்க முடியும்ங்கிற நம்பிக்ைக வந் திருச்சுெதrயுமா? முன்ன மாதிr எந்த பயமும் இல்ைல, உங்க ேபபிவள"ந்திடுச் சு!"
"பயமா? உனக்கா ? ைதrயம் உன் கூட பிறந்த பிறப்பாச்ேச..." (ேவண்டுெமன்ேற ேபச்ைச மாற்றுகிறாேனா?) சந்ேதகம் ேதான்றத் தான் ெசய்தது பாரதிக்கு.
"அதில்ல பாண்டியன்! உங்க அன்ைப பா"த்து பயப்படுேறன்னு
ெசான்னிங்கேள இப்ேபா அப்படிெயல்லாம் இல்ல. உங்க இயல்ைப கூட பயேமா, தயக்கேமா இன்றி ஏற்க முடியும்..." என தயங்கி தயங்கி ஒருவாறு ெசால்லி முடித்தவள் அவன் முகம் பா"க்க,
அவேனா ெதாைலக்காட்சியில் தன்ைன ெதாைலத்துக் ெகாண்டிருந்தான். (இவன் நான் ெசான்னைதெயல்லாம் ேகட்கேவயில்ைலயா? இல்ல நடிக்கிறானா? ஏன்?) புrயாமல்,
"பாண்டியன்..." என அைழக்க, "ஷ்! ெகாஞ்ச ேநரம் ேபசாமல் இரு ேபபி! முக்கியமான நியூஸ் ேபாயிட்ருக்கு!" அவள் முகம் பா"க்காமேலேய ெசான்னான். (இதுக்கு ேமல் எப்படி ெசால்வது? ேவணுன்ேன அவாய்ட் பண்றாேனா?)ஏமாற்றமும், ேகாபமுமாய்...
"நான் தூங்கப் ேபாேறன்!" அவன் பதிலுக்கு கூட காத்திராமல் ெசன்றுவிட்டாள். அடுத்த இருபது நிமிடங்களில் அவனும் வந்துவிட்டான். (நிஜமாகேவ நியூஸ் தான் பா"த்திருப்பாேனா? நான் தான் தப்பா நிைனஞ்சுட்ேடேனா?) அருகில் படுத்தவனின் மா"பில் தைல சாய்க்க,
"இன்னும் தூங்கைலயா ேபபி?" "தூக்கம் வரல பாண்டியன்!" "பாட்டு ேகட்ேபாமா? மாமா பாடுேவன்... நH அந்த ெகாடுைமைய தாங்க முடியாமல் எந்திrச்சு ஓடிடுவிேயன்னு பா"க்கிேறன்."
"நHங்க நல்லா தான் பாடுவிங்க பாண்டியன். ஃபீல் பண்ணி பாடுவங்களா... H அதான் கஷ்டமாயிருக்கும் மத்தபடி ஓேக தான்."
"அப்ேபா பாடவா ேபபி?"
"எனக்கு இப்ேபா பாட்ெடல்லாம் ேவண்டாம்..." ெசல்ல சிணுங்களுடன் தன் விரல் ெகாண்டு அவன் மா"பில் ேகாலமிட, அைத இருக பற்றியவன்,
"தூங்கு ேபபி!" என்றான் சற்று கடுைமயாக. (இவன் ேவணுேன தான் பண்றான். என்ைன பழிவாங்க பிளான் பண்ணி தான் வரச் ெசால்லிருக்கான்.) விழிகளில் நH" திரண்டுவிட்டது. அவள் புறக்கணித்த ேபாெதல்லாம் அவனும் இப்படி தான் ேவதைன பட்டிருப்பான் என்ற நிைனப்பு இன்னும் கலங்கடித்தது.
"பாண்டியன் நHங்க என்ைன அவாய்ட் பண்றHங்க!" குரல் கறகறக்க,விழிகளில் அைண உைடபட அவன் முகம் பா"க்க, "அச்சச்ேசா! என்னடா இது ஆ... ஊன்னா உன் டாைம திறந்துவிட்டுடுற?தப்பு ெசய்தால் கூட ஆமா தப்பு தான் அதுக்ெகன்னன்னு? நிமி"ந்து நிற்கும் பாரதிைய பா"க்கேவ முடியல... ஒேர அழுகாச்சி காவியமால்ல இருக்கு. உன் ைதrயம் தான் ெகத்து!" "ேபச்ைச மாத்தாதிங்க பாண்டியன்!" "அட மக்கு! அவாய்ட் பண்றவன் எதுக்கு உன்ைன இவ்வளவு தூரம் வரச் ெசால்லணும்?" "பழிவாங்கத் தான்!" "வாட்?" "உங்க பிறந்தநாளின் ேபாது நான் உங்களுக்கு ெகாடுத்த வலிைய திருப்பிக் ெகாடுக்க தான்!"
"முட்டாள்ன்னு ெசான்னா மூக்குக்கு ேமல ேகாபம் வந்துடுது.
முன்ைனயாவது ஒன்னாங்கிளாஸ் டீச்சரா இருந்த இப்ேபா ஸ்டுெடன்ட்டாயிட்ட. புக் படிப்பைத விட்டு சீrயல் பா"க்க ஆரம்பிச்சுட்டியா? காைலயில் இருந்து ட்ராவல் பண்ணது கைளப்பா இருக்கும். உடம்ெபல்லாம் வலிக்கும்.
பா" கால் கூட ெகாஞ்சம் வங்கியது H ேபால் இருக்கு. ேபசாமல் படு. நான் கால் பிடிச்சு விடேறன். கண்டைதயும் ேயாசிச்சு உன்ைன நHேய வருத்திக்காத." (லூசு லூசு... பாவம் உனக்காக தான் பா"க்கிறான் அவைன ேபாய் சந்ேதகப்படுறிேய?) தன்ைனேய ெநாந்தளாய் கணவைனப் பா"க்க அவன், தன் கரங்களுக்குள் அடங்கியிருந்த அந்த குட்டி பாதங்கைள அழுத்தி விட்டுக் ெகாண்டிருந்தான்.
"பாண்டியன்! இெதல்லாம் ேவண்டாம்… வாங்க கட்டிக்கிட்டு தூங்கலாம்.." ைகவிrத்து அைழக்க (அலும்பு ...) மறுக்க முடியாமல் கட்டிக் ெகாண்டு ெநற்றிவருட, அடுத்த ஐந்தாவது நிமிடம் தூங்கிப் ேபானாள். ெமல்ல ெநற்றியில் இதழ் ஒற்றியவன்,
'சாr ேபபி! நH எனக்கு முழுசா ேவணும்னு தான் அவாய்ட் பண்ேறன். காரணத்ைத ேயாசி ேபபி! எல்லாத்ைதயும் நாேன ெசால்லணும்னு எதி"பா"க்காத. இந்த விஷயத்தில் என்னால் உனக்கு உதவ முடியாது. உதவவும் கூடாது. உன் மனசு எனக்கு புrயாதாடி என அறிவு களஞ்சியேம? தைலைய சுத்தி மூக்ைக ெதாடுறதுக்கு ேநரா ெசால்றது தாேன? ெசால்லணும் ெபாண்டாட்டி!
நH என்ன விரும்புறன்னு நHேய தான் ெசால்லணும்! ஐ லவ் யூ என்பது ெவறும் வா"த்ைதயில்ைல. அைத நாம் எல்ேலாrடமும் ெசால்லிவிட முடியாது. யாைர நம்ேமாட எதி"காலமா... வாழ்க்ைகயா... எல்லாமுமா நிைனக்கிேறாேமா அவ"களிடம் தான் ெசால்ல முடியும்! அப்படி ெசால்ல அவ"கள் மீ து நமக்கு நம்பிக்ைக வரணும். நம்ைம நமக்காக மட்டுேம
ஏத்துக்குவாங்கன்னு நம்பனும்! உனக்கு அந்த நம்பிக்ைக இன்னும் வரைலேய ேபபி.
நH காதல் ெசால்லும் ேபாது நான் எப்படி நடந்துக்குேவன்னு ெசால்ல ெதrயல ஆனால் நிச்சயமா... ேகலி பண்ணேவா ேநாகடிக்கேவா மாட்ேடன். உன் ெகௗரவம், வம்பு, H பிடிவாதம், தயக்கம் அத்தைனையயும் தூக்கிப் ேபாடு! என்னிடம் காதல் ெசால்! அதுவைர காத்திருப்ேபன்.
ஒரு முைற உன்னிடம் வலிக்க வலிக்க சூடு வாங்கிட்ேடன். இனி நHயா வாய் திறந்து ெசால்லாமல் ஏற்க முடியாது. என்ேறா ஒருநாள் உன் அட்டகாசம் எல்ைல மீ றும் ேபாது பிrந்து ேபாக வழியில்லாததால் கிைடத்தைத ைவத்து வாழலாம்னு முடிவு பண்ணிடன்னு எனக்கு ேதானக் கூடாது. அது நம் இருவருக்குேம அவமானம். அதற்காகேவ நH காதல் ெசால்வது அவசியம்.
மாமா ஐ லவ் யூன்னு நH ெசால்லணும். அதுவைர தாயாய், தந்ைதயாய்,ேதாழனாய், காதலனாய் உன்ைன சீராட்டுேவனேன தவிர கணவனாக நடந்துெகாள்ள மாட்ேடன். இைத பழிவாங்குவதாக நிைனத்தாலும் நான் ஒன்றும் ெசய்வதற்கில்ைல." தூங்கும் மைனவியிடம் மனம் திறந்த நிம்மதியில் உறங்கிப் ேபானான்.
கண்விழிக்கும் ேபாது மைனவி தன் ைகயைணப்பில் இருந்தால் அது ஒருசந்ேதா சம் தான். அைத முழுவதுமாக அனுபவித்தவன் அன்ைறயவிடியைல அழகாக மாற்ற விரும்பி,
"ப"த்ேட ேபபி! எழுந்துக்ேகாங்க... குட் மா"னிங்!" என தன் ைககளுக்குள்இருக்கு ம் மைனவியின் காதுமடல் வருட,
"குட் மா"னிங் பாண்டியன்!" ெகாஞ்சலுடன் அவன் மா"பில் முகம்புைதத்தாள். "பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்கள் ெபாண்டாட்டி! எழுந்து சீக்கிரம் கிளம்புங்க...இன் ைனக்கு முழுக்க என் ெசல்ல ெபாண்டாட்டி கூட ஊ" சுத்துறது தான்ேவைல."
"ஸ்ேடஷனுக்கு ேபாக ேவண்டாமா? அங்கு ேபால இங்கு ைநட்ெடல்லாம்ேபாக ேவண்டியதில்ைலயா பாண்டியன்?"
"இல்ல ேபபி! ேபாlஸ்காரன் உதவி ேவணுமா ேவண்டாமான்னு கூடஆதிேசஷ ன் தான் முடிவு பண்ணுவா"! சும்மா ெவட்டி தனமா ெபாழுதுேபாகுது..." வருத்த ம் இைழேயாடெசான்னவன், மைனவியின்அைணப்பிேலேய இயல்புக்குத் திரும் பினான்.
(கடவுேள சீக்கிரம் இந்த ேகைஸ முடிச்சு என் புருஷைன பத்திரமாஎன்கிட்ட ெகாடுத்துடு!) தவிப்ேபாடு ேவண்டிக் ெகாண்டவள் அவைனஅதிகம் ேசாதிக்காம ல் ேவகமாக கிளம்பிவிட்டாள்.
"ெசம ெசலக்ஷன் பாண்டியன்!" அவன் வாங்கி இருந்த சுடிதாைர தான்ெசான்னா ள். "பாண்டியா, சூப்ப" டா! ேபஷன் டிைசனேர ெசால்லிட்டாங்கேள..." எனசட்ைட காலைரத் தூக்கி விட, "உங்க ேத"வில் எப்ேபாதுேம ஒரு படி கூடுதல் அழகா இருப்பது ேபால்தான் ேதா ன்றும் பாண்டியன்." என தைல சாய்த்து சிrத்தவளிடம்கழுத்ைத ஒட்டி ேபாடுவ து ேபால் சிறிய ெசயினும் அதற்கு ெபாருத்தமாககாதணிகளும் அடங்கிய நைகப் ெபட்டிைய ெகாடுத்தான்.
"அழகா இருக்கு! ேபாட்டுவிடுங்க!" என கண் சிமிட்டினாள்.
(என்ைனயும்என் ெசயல்கைளயும் எவ்வளவு ரசிக்கிற ஆனாலும் காதல் ெசால்ல முடியல...?) இதமான முறுவலுடன் நின்றவனின் கரம் பிடித்து தன்இைடயில் ைவத்தவள் எம்பி அவன் தருவது ேபால் மின்னல் முத்தம்ைவத்து,
"ேதங்க்ஸ் பாண்டியன்." ெசால்லி முடிப்பதற்குள்ளாகேவ அந்த ெசப்புஇதழ்கைள கவ்விக் ெகாண்டான். அவனது முரட்டு முத்தத்தில் மூச்சுதிணறிப்ேபானது அவ ளுக்கு.
கைதயளந்த படி வந்த மைனவியுடன் வம்பளந்து ெகாண்டு வந்தவன்ேகாவில் வாசலில் நிற்கும் ெவள்ைளநிற ஆடிைய பா"த்து இறுகினான்.
அவனது விைரப்ைபக் கண்டவள் (இப்ேபா ஏன் இவன் ேபாlஸானான்?)என சுற் றிலும் தன் பா"ைவைய ஓட்ட அவளுக்கு ஒன்றும் வித்தியாசாகெதrயவில்ைல .
முற்றிலும் இயல்புக்கு திரும்பாவிட்டாலும் மைனவியின் மனம் ேநாகக்கூடாது என எண்ணியவன் அவள் கரம் பற்றி அைழத்து ெசல்ல அங்ேகஒரு ெபrய மனி த" தன் மைனவியுடன் நின்றுெகாண்டிருக்க, அருேகசிறுமி ஒருத்தி வருேவாருக் ெகல்லாம் புடைவ ேவஷ்டியும், இனிப்புெபட்டிையயும் ெகாடுத்துக் ெகாண்டிருந் தாள். இருவரது கண்களும் ஒருெநாடி ேமாதிக் ெகாண்டன.
"வாங்க இன்ஸ்ெபக்ட" தம்பி! இன்று ேபத்திக்கு பிறந்தநாள் அதான்இெதல்லாம் … அன்னதானம் இருக்கு சாப்பிட்டு ேபாங்க. பாப்பா யாரு?"
கூ"ைமயாக அளவிட்ட ேபாதும் மைனவிக்கு உrய எந்த அைடயாளமும்அவளி டம் இல்லாததால் என்ன உறெவன்று கணிக்க முடியாமல் தான்ேகட்டா". அவ ன் அைமதியாக நிற்க முந்திrக் ெகாட்ைட,
"பாண்டியேனாட மைனவி!" பளிச்ெசனும் புன்னைகயுடன் ெபருைமபிடிபடாமல் ெசால்ல, "தம்பி சீ"திருத்த வாதிேயா?' மங்குனி அைமச்சருக்கு புrயவில்ைல. "ேபாகலாம்" என அவள் கரம் அழுத்த, "ஒரு நிமிஷம் தம்பி! பாப்பா... இந்த அக்காவுக்கும், மாமாவுக்கும் இனிப்புெகாடு ங்க..." "என்ைன ேபாலேவ உங்களுக்கும் இன்று பிறந்த நாளா? பிறந்த நாள்வாழ்த்துக்க ள் குட்டி!" அந்த வாண்டின் கரம் பிடித்து குலுக்க, "தாத்தா! இந்த அக்காவுக்கும் இன்று ப"த்ேடயாம்..." கன்னம் குழியசிrத்து இனி ப்ைபக் ெகாடுக்க, கணவனின் பா"ைவயில், "இெதல்லாம் ேவண்டாேம... ெபrயவங்க ஆசீ"வாதம் பண்ணுங்கேபாதும்!" என பணிந்து எழ, "நல்லா இரும்மா!" என அந்த ெபண்மணியும், "தH"க்க சுமங்கலியா... தH"க்க ஆயுேளாட இரும்மா!" என அந்தெபrயவரும் வாழ் த்த, பாண்டியன், இந்த மைறமுக மிரட்டலுக்ெகல்லாம் அஞ்சமாட்டான்...என்பது ேபால் முறுக்கிக் ெகாண்டிருக்க, பா"க்கலாம்! என்பது ேபால் அந்த மனித" புன்னைகத்தா". சாமி தrசனம் முடித்து, பிரசாதம் ெபற்றுக் ெகாண்டு பிரகாரத்தில் அமர, "என்னாச்சு பாண்டியன்? ஏன் என்னேவா ேபால் இருக்கீ ங்க? அவ" யா"?"என த ன் பாணியில் வrைசயாக ேகள்விகைள அடுக்க, "ஆதிேசஷன்!" என்ற ஒற்ைற பதிலில் ச"வமும் விளங்கியது அவளுக்கு.
"நம்பேவ முடியல பாண்டியன்! நல்லவ" மாதிr ேபசுறா"...?" "எல்லாம் ேவஷம்!" மீ ண்டும் இறுகினான். அவைன இயல்புக்கு ெகாண்டுவர நிைனத்தவள், "ேவெறங்காவது ேபாகலாமா பாண்டியன்?" என குழந்ைதயாய் முகம்பா"க்க, அ ருவிகைரக்கு கூட்டிவந்தான். ேபrைரச்சல் இல்லாத ேபாதும்நH"வரத்து நன்றாக ேவ இருந்தது அந்த சிற்றருவியில். சிறுவ"கள் தான்குளித்துக் ெகாண்டிருந்தன" .
அருவி நHrன் ஓைசயும், சிறுவ"களின் ேசட்ைடயும், மைனவியின்மகிழ்வும் அ வனது இறுக்கத்ைத தள"த்தின என்று தான் ெசால்லேவண்டும். மரக்கிைளயில் சாய்ந்து நின்று ெகாண்டிருந்தவளின் திடீ"அலறலில் ஒன்றும் புrயாமல் விைரந் து அவளருேகெசல்வதற்குள்ளாகேவ,
ெநற்றி ெபாட்டின் (ெநற்றியின் ஓரத்தில்) அருகில் இருந்து ரத்தம் வழிந்துஇடது பக்கத்து முகம் முழுவதும் மைறக்க, அருவி நHrேலேய அைதகழுவி காயம் பா" க்க, ரத்தம் நிற்காமல் வந்து ெகாண்ேட இருந்தது.காயத்ைத அழுத்தி பிடித்தபடி தன் பதட்டத்ைத மைறத்து,
"ஒன்னும் இல்லடா பயப்படாத!" என ேவகமாக தான் மருத்துவமைனக்குஅைழ த்து வந்தான். அதற்குள்ளாகேவ அவள் மயங்கிப் ேபாயிருந்தாள்.இவனது க"ச்சீ ப் ெமாத்தமும் ரத்தத்தில் நைனத்திருந்தது. பதட்டமும்தவிப்புமாய் ைககளில் ஏ ந்தி வந்தவைன கண்ட மருத்துவ" தன்சிகிச்ைசைய ஆரம்பித்துவிட்டா".
"காயம் ஆழமாக இருந்ததால் ைதயல் ேபாடேவண்டிருந்தது. வக்காஇருக்காங்க H அதனால் தான் மயக்கம். ெரண்டு மூணு நாைளக்கு வலிஇருக்கும் மத்தபடி பயப் பட ேவண்டியதில்ைல. இந்த ைதயைல பிrக்கேவண்டியதில்ைல. அதுேவ ெசட்
டாயிடும். நல்லேவைள இன்ஸ்ெபக்ட"!ெபாட்டில் படவில்ைல. நூலிைழ அளவி ல் மரணத்தில் இருந்துதப்பியிருக்காங்க. டிrப்ஸ் ேபாட்டுருக்ேகாம் முடிந்ததும் ெதளிந்துடுவாங்க. அப்புறம் வட்டுக்கு H கூட்டி ேபாங்க." எனவிைடெபற்றா" மருத் துவ".
அைமதியாக ெவளிேய அம"ந்திருந்தவன் நடந்தவற்ைற ஓட்டிப்பா"க்க,இவள் அ லறல் ேகட்டதும் பதின்ம வயது ைபயன் உண்டிக்ேகாளுடன்ேவகமாக ஓடியைத ைவத்து விைளயாட்டு விபத்தாகிவிட்டது எனகணித்தான். ஓய்ந்த ேதாற்றத்தில் இருந்த மைனவிைய கண்டவன்,
"வலிக்குதாடா? சீக்கிரம் சrயாயிடும்" என ஆறுதலாக அைணத்துக்ெகாண்டாலு ம், ெநற்றியில் ேபாட்டிருந்த கட்டு அவைனக் கலங்கத் தான்ைவத்தது. வலியும், ேவதைனயும் தானாகேவ அவைள கணவனுடன்ஒண்டிக் ெகாள்ள ெசய்தன.
அவளது நிைலக்கு தான் தாேன காரணம் என மனதிற்குள் மறுகினாலும்அைத ெவளிப்படுத்தாமல் ஆதரவாக ேதாேளாடு அைணத்தபடி நடக்க,அந்ேநரம் ஆதி ேசஷனிடம் இருந்து அைழப்பு. "என்ன இன்ஸ்ெபக்ட" தம்பி... பாப்பா எப்படி இருக்கு? டாக்ட" நம்மைபயன் தா ன். நல்லா பாத்திருப்பாேன! பாப்பா மயங்கிடுச்சாேம... சின்னபுள்ள தாேன, அதா ன் பயந்துடுச்சு... தம்பிக்கு ெபாண்டாட்டின்னாஉசுேரா? துடிச்சு ேபாயிட்டீகளாேம ! பயலுக ெசான்னானுக.
சின்ன பயல நம்பி ேவைல ெகாடுக்கிேறாம... உயிருக்கு ஆபத்தில்லாமெசய்துடு வானான்னு சந்ேதகமா தான் இருந்துச்சு... பய கச்சிதமாெசஞ்சுட்டான். ெகாஞ்ச ம் குறி தவறியிருந்தாலும் பிறந்த நாள் இறந்தநாளாயிருக்கும் இல்ல தம்பி?
மைனவியின் ேதாளில் இருந்து ைக விலக்கி, முஷ்டி இருக, கண்களும்,முகமு ம் சிவக்க... ஒரு வா"த்ைத கூட ேபசாமல் தன் உக்கிரம்ெமாத்தமும் அடக்கி நிற்
க,
"இளம் ேஜாடி... வாழ ேவண்டிய வயசு... ஆளுக்ெகாரு இடத்தில இருந்துஏன் சிர மப்படணும்? AC பிரேமாஷன் தாேன? உங்க ஊrேலேய வாங்கிதேரன்... சீக்கிரம் கிளம்புங்க... கிளம்பனும்! பாப்பா பத்திரமாேவணுமில்ல? விக்கிரமாதித்தன் உசுரு கிளிக்கிட் ட இருந்த மாதிrபாண்டியன் உசுரு ெபாண்டாட்டிகிட்ட… என்ன? நான் ெசால்றது சrதாேன? ேயாசிங்க ." இைணப்பு துண்டிக்கப் பட்டது.
ேகாபத்தின் உச்சத்தில் இரும்பாய் இறுகி நிற்கும் கணவைன கண்டவள்மிரண்டு தான் ேபானாள். "பாண்டியன்!" ெமல்லிய அைழப்புடன் தன் கரம் பற்றிய மைனவியின்மருண்ட விழிகைள கண்டவன், "ேபாகலாம் ேபபி!" என முயன்று வரவைழத்த சிறு சிrப்புடன் வட்டிற்குஅைழத் H துவந்தான். அப்ெபாழுதும் அவன் இயல்புக்கு வராதது மனைதெநருட,
"ஏேதனும் பிரச்சைனயா பாண்டியன்?" ேகட்டவைள இறுக அைணத்துக்ெகாண் டான். தன்னுள் மைறத்து ைவத்துக் ெகாள்ளும் ேவகம் இருந்ததுஅதில்.
(உன்ைன ரத்தம் வழிய பா"த்த ெநாடி... என் உயி" என்னிடம் இல்ைல.விபத்து ன்னு தான் நிைனேசேன ஒழிய சதின்னுேயாசிக்கேவயில்ைலேய! நH என்ைன நி ைனத்து பயந்தாேய... இங்கு குறிைவக்கப்பட்டது உனக்கு தான்! என் ேபபி... இந் த ேகாணத்தில் எப்படிேயாசிக்க தவறிேனன்? கவன பிசகு...
உன்ைன வரச்ெசால்லி இருக்கக் கூடாது. அந்த நாய் புத்திையகாட்டிடுச்சு... தவ றான இடத்தில் பட்டிருந்தால் இந்ேநரம் உன்ைனஇழந்திருப்ேபேன... இத்தைன நாளும் உனக்காக... நான் உன்ேனாடுவாழேவண்டும் என்பதற்காக தான் விட்டு
ைவத்ேதன் உனக்ேக கண்ணிைவத்த பிறகு இனி தள்ளிப் ேபாடப் ேபாவதில்ைல. இந்த ேபாlஸ்காரன்யாெரன காட்டுகிேறன்.)
அைணப்பு ேமலும் இறுக, எலும்புகள் ெநாறுங்கிவிடுேமா என பயந்துேபானவள், 'பாண்டியன்!" என திணறலுடன் அைழக்க சுயம் ெபற்றவன். "ெரஸ்ட் எடுத்துக்க ேபபி காைலயில் ஊருக்கு கிளம்பலாம்..." எனகாற்றில் பறக் கும் கூந்தைல ஒதுக்கி தைலயில் முத்தமிட... அவனதுசீரற்ற இதய துடிப்பின் மூலம் அவன் தவிப்ைப உண"ந்தவள்,
"சின்ன காயம் தான் பாண்டியன். ப்ள Hஸ் நான் இங்ேகேய இருக்ேகேன...எனக்கு உங்க கூட இருக்கனும் பாண்டியன்!' என பrதாபமாக முகம்பா"க்க,
"நம் வட்டில் H உன்ேனாடு ெரண்டு நாள் இருக்ேகன் ேபபி. இங்கிருந்துகிளம்பலாம் ." ெசான்னது ேபாலேவ வட்டில் H ெகாண்டுவந்து விட்டுதானும் இரண்டு நாள் இரு ந்துவிட்டு கிளம்ப,
"கண்டிப்பா ேபாகணுமா பாண்டியன்? இங்கேய என்ேனாடேவஇருந்துடுங்கேளன் ... உங்கைள பிrஞ்சு இருக்க முடியல பாண்டியன்!"அவன் எதி"பா"த்ததற்கு ேவ று வடிவம் ெகாடுத்து ெசால்லிேய விட்டாள்.
"சீக்கிரம் வந்துடுேவன் ேபபி!" (இனி இந்த ேகஸ் ெராம்ப நாள் ஓடாது.ெகாஞ்சம் ஆறப்ேபாடுட்டு எதி"பாராத ேநரத்தில் ேபாட்டுட ேவண்டியதுதான். பயந்தது ேபால் பம்மி தான் பிடிக்கணும். இந்த புலி பதுங்கேபாகுது... நிச்சயம் ேவட்ைடயாடிரும்) முகெமங்கும் முத்தமி ட்டுமீ ண்டும் ஓ" இறுகிய அைணப்புடன் விலகிச் ெசன்றான். "ஐயா! இன்ஸ்ெபக்ட" பயந்துட்டாருங்க... ேநற்ேற ெபாண்டாட்டிையகூட்டிகிட்டு வண்டி ஏறிட்டாரு இன்னும் வரல..."
"அப்படிெயல்லாம் சட்டுனு அவைன எைட ேபாடக் கூடாது. நாம இப்படிேயாசிக் கனும்ேன ெசய்திருப்பான். ெரண்டு மூணு மாசம் பா"க்கலாம்..." அைமதியான ஐந்து மாதங்களுக்கு பிறகு... அன்று ஸ்ேடஷனுக்குள் நுைழயும் ேபாேத என்ைன ேகட்காமல்எவைனயும் உள் ேள விடாதH"கள்!" என்னும் கட்டைளயுடேனேய வந்தான்.சற்று ேநரத்திற்ெகல் லாம் ஆதிேசஷனின் ைகக்கூலிகள் இவைன பா"க்கேவண்டுெமன்று வந்துவிட் டன".
"ெவற்றி! என்ன சத்தம்?" "இருங்க... சா" கிட்ட ேகட்டுட்டு வேரன்!" கான்ஸ்டபிள் இவன்அைறக்குள் நு ைழந்து விவரம் ெசால்ல, "எதாவது ெரண்டு நாைய மட்டும் உள்ள அனுப்புங்க..." "ஐயாைவ காணும்? ேதடுங்க ச"?" "எந்த ஐயாைவ காணும்!" "ச"! ஆதிேசஷன் ஐயாைவ தான். கம்பிைளன்ட் ெகாடுக்கணும்..." "கம்பிைளன்ட் வாங்கணுமான்னு உன் ஐயா கிட்ட இருந்து எனக்கு ேபான்வர ைலேய! ேபா ேபா.. ேபான் பண்ணச் ெசால்லு உங்க.... ஐயாைவ!"
"விைளயாடாதHங்க இன்ஸ் அவைர தான் காணுேம?" இருந்த ெவறிஅத்தைனயு ம் ஒேர குத்தில் காட்டி,
"நH என்ன என் மாமனா, மச்சானா விைளயாடுறதுக்கு? எலும்பு ெபாறுக்கிநாேய... என்னடா இன்ஸ்? அடுத்த குத்ைதயும் முகத்திேலேய இறக்க,மூக்கு உைடந்து
விட்டது. உடன்வந்தவன் அரண்டு ேபாய் நிற்க...
"எக்கச்சக்கமா ஏேதா திருட்டுத் தனம் பண்ணிட்டு உன் ஐயாதைலமைறவாய்ட் டாரா? நHங்கேள ஒளிஞ்சுக்குவங்க... H காணும்னுநHங்கேள கம்பிைளன்ட் ெகாடுப்பி ங்க, நாங்க கண்டுபிடிக்கணுமா?ேபாlஸ்ன்னா ேவைல ெவட்டி இல்லாதவன்னு நிைனச்சியா? முதல்லஉன் ஐயாேவாட சின்ன வட்டில் H எல்லாம் ேபாய் ேதடுங்க டா. ேபாைதயில்எங்கயாவது மயங்கி கிடக்கப் ேபாறாரு..."
"எல்லா இடத்திலும் பா"த்துட்ேடாம் சா"... எங்ேகயும் இல்ல..." "அதுசr கூலிக்கு மாரடிக்கிற நாய்கெளல்லாம் இல்லாம உங்க ஐயாஉலா ேபாக மாட்டாேர! அப்ேபா நHங்கேள தான் கடத்திட்டீங்களாடா?"
"சின்ன மக வட்டுக்கு H ேபானா" சா"... காைர நிறுத்தி யாேராவழிேகட்டானாம், அ வனுக்கு பதில் ெசால்லும் ேபாேத முகத்தில் ஏேதாஸ்ப்ேர அடிச்சானாம், அப்படி ேய ட்ைரவ" மயங்கிட்டானாம்.ஐயாைவயும் அப்படிதான் கடத்தியிருக்கணும்..."
"ட்ைரவ" வந்திருக்கானா?" அருகில் நின்றவன், "நான் தான் சா"" என மீ ண்டும் ெசய்தவனிடேம ெசய்தவற்ைற விளக்கம்ைவக்க. .. "ஆள் பா"க்க எப்படி இருந்தான்?" "காேலஜில் படிக்கிற ைபயன் மாதிr இருந்தான் சா"!" "ஒருத்தன் தானா? இல்ல ெரண்டு மூணு ேபரா?" "ஒருத்தன் தான் சா"."
"கண்டவனுக்ெகல்லாம் வண்டிைய நிறுத்தினால் உன் ஐயா ஒன்னும்ெசால்லமா ட்டாரா?" "ஐயாவுக்கு இரக்க குணமும், உதவுற மனசும் இருப்பதால நிக்காமல்ேபானதான் திட்டுவா" சா"." "எங்கு நடந்துச்சு? எப்ேபா நடந்துச்சு? அவேனாட அைடயாளம்எல்லாத்ைதயும் க ம்பைளண்ட்டில் எழுதி ெகாடுத்துட்டு ேபாங்கபா"க்கலாம்..."
"சா" சீக்கிரம் கண்டுபிடிச்சுருவங்க H தாேன? வட்டில் H அம்மா, அக்காக்கள்எல்ேலா ரும் அழுதுகிட்ேட இருகாங்க."
(உங்களுக்குன்னா வலிக்குதுல்ல என் ெபாண்டாட்டியும் தான்டாஅழுதா? சின்ன ெபாண்ண சம்பந்தேம இல்லாம காயப்படுத்தின Hங்கள்ல...நானும் தான் ஊைமயா ய் அழுேதன்)
"ேடய்! உன் ஐயாைவ என்ன பாக்ெகட்டிலா வச்சுருக்ேகன்? எழுதிக்ெகாடுத்துட்டு ப் ேபாடா..." ேபாlஸ்க்காரனுக்ேக உள்ள திமிரும்,மிடுக்கும் அவனிடம்.
ைகக்கூலிகள் வட்டிற்கு H ெசன்று விபரம் ெசால்லிக் ெகாண்டிருக்கும்ேபாேத காக் கி சட்ைடயில் கம்பீரமாக உள்ேள நுைழந்தான்இன்ஸ்ெபக்ட" பாண்டியன். குத்து வாங்கியவன் அருகில் இருந்தவனிடம்,
"இப்ேபா எதுக்குடா இவன் இங்கு வந்திருக்கான்?" அம"ந்தபா"ைவயுடன், "வணக்கம் அம்மா! வருத்தப்படாதHங்க... ஐயாைவ சீக்கிரம்கண்டுபிடிச்சுடலாம்." அவனது நம்பிக்ைக நிைறந்த வா"த்ைதகள் தான்ஆதிேசஷனின் மைனவிையயு ம், மகள்கைளயும் இயல்புக்குெகாண்டுவந்தது.
ஆண் வாrசு இல்லாத ஆதிேசஷனுக்கு இரண்டு மாப்பிள்ைளகளும் தான்ஆண் வாrசாய் இருந்து அடுத்து ெசய்ய ேவண்டியது பற்றிஇன்ஸ்ெபக்டrடம் ேபசத் ெதாடங்கின". "விஷயம் ெதrஞ்சு நாங்க இங்கு வருவதற்குள்ளாகேவ பசங்க வந்துகம்பிைளன் ட் பண்ணிட்டானுக... மாமாக்கு எதிrகள்ன்னு யாரும்கிைடயாது. யா" கடத்தியி ருப்பாங்கன்னு புலப்படேவ மாட்ேடங்குது."
"கவைலய விடுங்க! ஐயாைவ கண்டுபிடிக்க ேவண்டியது என்ேனாடெபாறுப்பு. அ ந்த தைலவலி உங்களுக்ெகதுக்கு? எனக்கு உண்ைமயானவிவரங்கள் ேவணும் உங்களுக்கு உதவத்தான் ேகட்கிேறங்கிறத மனசுலவச்சுக்கிட்டு ெசால்லுங்க.
கடத்துறவன் எல்ேலாரும் பணத்துக்காக கடத்தணும்கிறதில்ல...ெதாழில் முைற ேபாட்டியில் கூட இருக்கலாம்... நாம ெகாஞ்சம் தனியாேபசலாமா?" மாப்பிள் ைளகள் இருவரும் பாண்டியைனபின்ெதாட"ந்தன".
"ஊ" உலகத்ைத ெபாறுத்தவைர ஐயா ெராம்பேவ நல்லவ"! இருந்தாலும்சட்டத் துக்கு புறம்பான ெதாழில் ெசய்வதாக ேகள்வி..." ேபச்ைசநிறுத்தியவன் அவ"கள் இருவைரயும் ஆழ்ந்து ேநாக்க,
ஒருவைர ஒருவ" பா"த்துக் ெகாண்டா"கேள ஒழிய இருவரும் வாையதிறக்கவி ல்ைல.
"மருமகன்கள் என்னும் முைறயில் உங்களுக்கும், ேபாlஸ்காரன்என்னும் மு ைறயில் எனக்கும் ெதrந்த விஷயம் தான். நான் இங்கு வந்துஇரண்டு வருடங்க ள் ஆகப் ேபாகிறது. ேநற்று காைலயில் வரவில்ைல,ெதrயாமல் ேபாவதற்கு..." எவ்வளவு முயன்றும் கட்டுப்படுத்த முடியாதகடுைம எட்டிப் பா"த்தது அவன் ேப ச்சில்.
"சிறு நூல் கிைடத்தால் கூட ேபாதும், அைத ைவத்துக் ெகாண்டுஅைனத்ைதயும் முடித்துவிடலாம். ெசால்லுங்கள் கஞ்சா வியாபாரத்தில்நிச்சயம் எதிrகள் இருப் பா"கள். எப்ேபாதுேம சட்டத்துக்கு புறம்பானகாrயங்களில் நண்பேன எதிrயாக மாற ெவகு ேநரம் பிடிக்காது. அப்படியாராவது இருக்கிறா"களா?"
"இதில் ஆபத்து அதிகம் என்பதால் மாமா எங்கைள எப்ேபாதுேம தள்ளிதான் நிறு த்தியிருந்தா". அதனால் எங்களுக்கு அைதப் பற்றி ஒன்றும்ெதrயாது."
"நல்லது. அப்ேபா கடத்திகிட்டு ேபானவன் தானாேவ உங்கைள ெதாட"பு ெகாள்ளுவான் அதுவைர காத்திருங்கள்..."
"என்ன சா" இப்படி ெசால்றிங்க?" "ேவறு என்ன பண்ண ெசால்றிங்க? எைத ேகட்டாலும் ெதrயாதுன்னு ெசான்னா நானும் தான் என்ன பண்றது? அவரது நண்ப"கள்யாருன்னாவது ெதr யுமா? அந்த விவரமாவது ெகாடுங்க. விசாரைணையஅங்கிருந்து ஆரம்பிக்கிேற ன்."
"அவ"கெளல்லாம் நல்லவ"கள் தான் அவ"கைள சந்ேதகப்பட முடியல.." "உங்களால் சந்ேதகப்பட முடியாது. ேபாlஸ்காரனுக்கு ேவைலேயசந்ேதகப்படு வது தான். ஆட்கைள மட்டும் ெசால்லுங்க, மத்தெதல்லாம்நான் பா"த்துக்கேறன் . நHங்கேள கூட ெசாத்துக்கு ஆைசப்பட்டுதூக்கிட்டீங்கேளான்னு ஒரு சந்ேதகம் கி ளம்பத்தான் ெசய்யுது!" ஏளனசிrப்புடன் புருவம் ஏற்றி ெசால்ல ெவட ெவடத்து ேபானவ"கள்,
"அப்படிெயல்லாம் ெசால்லாதHங்க சா". அவருக்கு பிறகு எல்லாெசாத்தும் அவ" மகள்களுக்கு தான் எனும் ேபாது நாங்க ஏன் கடத்தப்ேபாேறாம்?" மாமனாrன் நி ழலில் கஷ்டம் ெதrயாமல் இருந்தவ"கள்அரண்டு ேபாயின".
"சாகுறவைர காத்துக்கிட்டு இருக்க முடியுமான்னு நிைனச்சிருந்தால்...?"கூ"ைம யான அவனது விழிகைள சந்திக்க முடியாமல், பயத்தில்நடுங்கியவ"கள், தங்க ளுக்குத் ெதrந்த அத்தைன விஷயங்கைளயும்ெசால்லி, பாண்டியனுக்கு எல்லா விதத்திலும் ஒத்துைழப்பதாக உறுதிெகாடுத்தன".
மீ ண்டும் ெபண்கள் இருக்கும் இடத்திற்கு வந்தவன், "பாருங்கம்மா! ஐயாேவாட நல்ல மனசுக்கு அவருக்கு எதுவும் ஆகாது.கண்டிப்பா திரும்ப வந்துடுவாரு. என்னாலான எல்லா முயற்சியும் ெசய்துசீக்கிரம் கண்டுபி டிச்சுடுேவன். எந்தவிதமான மிரட்டல் வந்தாலும்எனக்கு ெசால்லுங்க. வரட்டுமா ?" கிளம்பிவிட்டான். "அண்ேண! இந்த இன்ஸ்ெபக்ட" சrயில்ல... நாங்க ஸ்ேடஷனுக்குேபானப்ப கம் பிைளண்ட் எடுத்துக்க முடியாதுன்னு ெசான்னவன் இப்பஎதுக்கு வடு H ேதடி வரா ன்? என்னேமா இருக்குண்ேண..."
"நாங்க வ"றதுக்குள்ள என்னடா அவசரம்? அல்லக்ைககள் ேபானாஅவ்வளவுதா ன் மrயாைத. எங்கைள ேகக்காமல் யா" உங்கைள ேபாகச்ெசான்னது? யா" என் ன ேவைல ெசய்யணும்னு ஒரு கணக்கு இருக்கு.மாமா இல்லன்னு ஆளாளுக்கு தலப்பா கட்டிக்கிட்டு திrயாதHங்க!"
"இல்லண்ேண... இவனுக்கு முதல்ல இருந்ேத ஐயாைவ கண்டா ஆகாது!ெரண்டு முைற நம்ம காட்ைட அழிக்க வச்சுட்டான்."
"அதான் பதிலுக்கு நHங்களும் அவனுக்கு மரண பயம் காட்டின H"கேளஅேதாடு அட ங்கிட்டான் தாேன?"
"இல்லண்ேண... ஐஞ்சு மாசத்துக்கு முன்னாடி அவன் ெபாண்டாட்டிக்குகண்ணி
வச்சு மிரட்டிேனாம்."
"மாமா ெசான்னாங்களா, நHங்கேள ெசஞ்சுட்டிங்களா?" "ஐயா தான் ெசான்னாங்க! அைமதியா இருப்பவைன நம்பக் கூடாது,பதுங்கி இரு க்கலாம்... அதனால் அவைன முதல்ல இங்கிருந்துஅனுப்பணும்னு ெசய்யச் ெசா ன்னாங்க."
"அடங்கமாட்டீங்களாடா? சும்மா இருந்தவைன தூண்டிவிட்டுருக்கீ ங்க..."
"இவன் தான் எதாவது ெசய்திருப்பாேனா?" "அப்படிெயல்லாம் ேபாlஸ்காரன் ேமல ெபாசுக்குன்னு சந்ேதகப்படக்கூடாது. அ வன் நமக்ேக திருப்பி விட்டுருவான். பா"க்கலாம்..."
ஆதிேசஷனுக்கு ெநருக்கமானவ"கள், ெபரும் புள்ளிகள்,அரசியல்வாதிகள் அ ைனவரும் ஒப்பைனக்கு அைழத்துப் ேபசின".ஆறுதல் ெசால்லின".
பாண்டியனுக்கு கூட ெபrய இடத்தில் இருந்து சிறப்பு அைழப்பு வந்ததுவிைரவி ல் கண்டுபிடிப்பதற்கு ேவைலைய துrதப்படுத்தும் படி... வட்டுஆட்கேள H அதிக அக்கைற காட்டாததால் ெகடுபிடி இல்லாமல்ேவைலைய ெசய்தான் பாண்டியன்.
இேதா ஒரு வாரமாகிவிட்டது... பாண்டியன் ேதடினான்... ேதடுகிறான்... ேதடுவான்... அவராகத் திரும்பிவரும் வ ைர..... "இங்க பாருங்க! இனி இந்த இன்ஸ்ெபக்டைர நம்பி எந்த பிரேயாஜனமும்இல் ைல. ேமலிடத்தில் அப்பாக்கு ெசல்வாக்கு அதிகம் சிபிஐ-
ைய வரச்ெசால்லுேவாம்." என ஆதிேசஷனின் மூத்த மகள் எகிற...
"சிபிஐ என்ன உங்கப்பாேவாட கூலிப்பைடயா? கூறுெகட்டவேள!அப்படிெயல்லா ம் விசாரைண ைவத்தால் முதல்ல நாம எல்ேலாரும்தான் மாட்டுேவாம். உன் அ ப்பா பண்ணிவச்சிருக்க சட்ட விேராதெசயலுக்கு குடும்பத்ேதாட கலி திங்க ேவ ண்டியது தான்.
சும்மாேவ எங்க ேமல சந்ேதகப்படுறான் அந்த இன்ஸ்ெபக்ட".எனக்ெகன்னேவா உன் அப்பா ேமல தான் சந்ேதகம். அவேர தான் எேதாதிட்டத்ைத மனசில் வச்சுகி ட்டு எங்ேகேயா ஒளிஞ்சிருக்கா"னுநிைனக்கிேறன்."
"சும்மா ஏதாவது உளறாதிங்க! அவ" ஏன் ஒளியனும்?"
"என்ைனய ேகட்டா? உன் அப்பா என்ைனக்கு எங்கைள நம்பிஎல்லாத்ைதயும் ெசால்லி இருக்கா"? கடத்தினவன் எந்த ேகாrக்ைகயும்இல்லாம எதுக்கு இவருக் கு இத்தைன நாைளக்கு ேசாறு ேபாட்டுகிட்டுஇருக்கனும்? என்னேவா தில்லால ங்கடி ேவைல நடக்குது." என்றான்அவளது கணவன். அப்படியும் இருக்குேமா?
என்ேறனும் தனக்கு பிரச்சைன வரும் ேபாது ஊ" மக்கள் தனக்குஆதரவாக நிற் பா"கள் என்னும் சுயநலத்துடன் ஆதிேசஷன் கட்டியமருத்துவமைன, பள்ளிக்கூ டம், நHேரற்று நிைலயம், பஸ் ஸ்டாண்ட்,எல்லாம் அவைர நியாபகப்படுத்தியபடி அவ" புகைழப் பாட ைவத்தன.
வருத்தத்துடேனேய மக்களும் அவைர அவ்வப்ேபாது நிைனவு கூ"ந்தன".அவர து ஊைரத் தவிர ெவளி உலகம் ஆதிேசஷைன முற்றிலுமாக மறந்துேபானது. நH ண்ட ெநடிய இரண்டு மாதங்களுக்குப் பிறகு யாரும்எதி"பா"க்காத ேநரத்தில் எங் கு கடத்தப்பட்டாேரா அேத ேராட்டின்ஓரத்தில் சுயநிைனவின்றி கிடந்தா" ஆதிேச ஷன்.
அவரது புலிநக ெசயினும், தடிமனான பிேரஸ்லட்டும், நவரத்தினேமாதிரமும் தான் அவைர அைடயாளம் காட்டின. ஏெனனில் தாடியும்,மீ ைசயுமாக இைளத்து , கருத்து உருத் ெதrயாமல் ேபாயிருந்தா" 'திகிேரட் கிங் ேமக்க"' ஆதிேசஷன்!
மகள்களும், மைனவியும் அவைர வட்டிற்கு H அைழத்து ெசல்ல முயல,பாவம்… அவருக்கு தான் அவ"கள் யாைரயும் ெதrயவில்ைல. பயந்துஓடத் ெதாடங்கிய வரால் பத்தடி தூரம் கூட ேபாக முடியவில்ைல. ைக,கால்கள் ெவடெவடக்க ேரா ட்டில் விழுந்தா". அருேகவருபவ"களிடெமல்லாம்,
"என் வட்ைட H எழுதித்தேறன்... ஊசி தrயா? உன் காலில் விழுகிேறன்...ஊசி ேபா டுறியா?" என ஒவ்ெவாருவrடமும் ெகஞ்சிக் கதறெதாடங்கிவிட்டா".
ஊேர கண்ண"விட, H புத்தி சுவாதHனம் இல்ைலெயன மருத்துவமைனக்குஅைழத் துச் ெசல்ல, அவ" ேபாைதக்கு அடிைமயாகி இருப்பதுெதrயவந்தது. ேபாைத ெத ளியவிடாமல் ெதாட"ந்து எடுத்துக்ெகாண்டிருக்கிறா" என்பதும் கண்டுபிடிக்கப் ப ட்டது.
மறுவாழ்வு ைமயத்திற்கு சிகிச்ைசக்கு ெசன்றவ" அதற்குஒத்துைழக்காமல் தற் ெகாைல ெசய்து ெகாண்டா" என்ற ெசய்தி ஊ"முழுவைதயும் கண்ணrல் H ஆழ்த் தியது. இறுதி ஊ"வலம் பிரமாதமாகநடந்ேதற... ஊ"மக்களிடம் தன் வருத்தத் ைத பகி"ந்து ெகாண்டான்பாண்டியன்.
"நல்ல மனுஷன், ெபrய மனித" இவைரேய ேபாைத ெபாருள் இந்தநிைலக்கு ெகாண்டு வந்துடுச்ேச... இேத ேபால் எத்தைன ேப" வட்டில்எவ்வளேவா H ேப"... சின்ன பசங்கெளல்லாம் கூட வாழ ேவண்டியவயசில் இதுக்கு அடிைமயாகி அழி ஞ்சு ேபாறாங்கேள...
எவேனா ஒருத்தன் காட்டில் கஞ்சா பயிrட்டு இன்ைனக்கு உங்க ஊ"ெபrய மனு ஷன் சாவுக்கு காரணமாயிட்டான். அவைனயும் கண்டுபிடிக்கமுடியல, அந்த க ஞ்சா காட்ைடயும் ஒன்னும் பண்ண முடியல...உங்களிடம் எவ்வளவு மன்றாடி ேனன்? ஒருத்த" கூட வாய்திறக்கைலேய? இேதா இன்று உய"ந்த மனிதைர இழ ந்துவிட்ேடாேம.
உலகெமல்லாம் நடக்கும் இதுேபான்ற ெசயல்கைள கட்டுப்படுத்தமுடியாவிட்ட லும் உங்க ஊருக்கு அருகில் நடக்கும் சட்ட விேராதமானெசயல்கைளயாவது த டுத்து நிறுத்துங்க. இல்ல தடுக்க எனக்கு உதவிெசய்யுங்க..."
"இன்ஸ்ெபக்ட" சா"! அந்த ேவைலைய ெசய்றது ஐயாேவாட ெநருங்கியஉறவுக் கார" தில்ைலநாயகம் தான். ஐயாவுக்காக தான் இத்தைன நாளும்ெசால்லாமல் இருந்ேதாம் இன்று அவருக்ேக இந்த நிைல வந்த பிறகுெசால்லாம இருக்க முடி யல."
கண்ணருடன் H ெசான்னவ"கள் அதற்கு ேமல் அங்கு நிற்கவில்ைல.ஆதிேசஷனுக் கு ெகால்லி ைவக்கும் ேநரம் கஞ்ஜா காட்டிற்கும் ெகால்லிைவத்துவிட்டன". உ ள்ளூ"க்கார"கள் என்பதால் அைனத்துவிைளநிலங்கைலயும் மிச்சமில்லாமல் அழித்துவிட்டன". இனி இந்தஊrனுள் இது ேபான்ற ெசயல் ந ைடெபறாது என்ற நம்பிக்ைகயுடன்ஆதிேசஷனின் பினாமி தில்ைலநாயகத்ைத தூக்கி உள்ேள ைவத்தான்பாண்டியன்.
"சா" எனக்கு எதுவும் ெதrயாது எல்லாம் ஐயா தான் ெசய்வா"!" "ெதrயும்! பினாமியா அவ" ெசாத்ைத அனுபவிக்கும் ேபாது இனிக்குது,அவருக் காக தண்டைன அனுபவிப்பது கசக்குதா தில்ைலநாயகம்? ேசராதஇடம் ேச"ந்தா ல் இப்படித்தான்!" ேகஸ் குேளாஸ்ட்டு...
(ஏன்டா! ேபாlஸ்காரன்னா... கட்டைளயிடுங்க காத்திருக்ேகன்னு…ெசால்ற எச்ச
ப்ெபாறுக்கின்னு நிைனச்சீங்களா? தூக்கிேனனா?ெரண்டுமாசம்! ஒரு ேநர சாப்பா டு. உயிேராட இருக்கிறதுக்கு தான்அதுவும்! ெதளியவிடாம திரும்பத் திரும்ப ேபாைத ஏத்தி கிறுக்கு பிடிக்கவச்சனா? யா"கிட்ட? கத்தி எடுத்தவனுக்கு கத்தியி ல தான் சாவு! ேபாைதெபாருள் விநிேயாகம் பண்ணுறவனுக்ெகல்லாம் அந்த ேபாைதயால் தான்சாவு!) அடக்கமாட்டாத அட்டகாசமான சிrப்பு பாண்டியனிட ம்.
கல்லூrயின் பட்டமளிப்பு விழாவிற்கு தன் குடும்பத்தா" அைனவைரயும்அைழத் தவள், கணவைனயும் ெதாட"பு ெகாண்டாள். படபடப்புடன் அவன் எடுப்பதற்காக காத்திருந்தாள். ேகைஸ முடித்த மகிழ்ச்சியில் இருந்ததால்,
"ஹாய் ெபாண்டாட்டி! எப்படி இருக்க?" "ம்...”அந்த ஒற்ைற வா"த்ைத ேபாதும் அவள் நன்றாகேவ இல்ைல என்பைத ெசால்ல... “பாண்டியன்! அதுவந்து... இன்னும் பத்து நாளில் பட்டமளிப்பு விழா இருக்கு! நHங்க வrங்களா?" என ெமல்லிய குரலில் ேகட்க, "பா"க்கிேறன் ேபபி... ேநற்று தான் கல்லுrயில் ேச"த்துவிட்டது ேபால் இருக்கு, அதுக்குள்ள படிப்பு முடிஞ்சுருச்சு... சந்ேதாஷமாடி?" "மூணு வருஷமாச்சு பாண்டியன்! ஆைசப்பட்டது ேபால படிச்சு முடிச்சுட்ேடங்கிறதுல சந்ேதாசம் தான் பாண்டியன்." அழுைகயும்,சிrப்புமாக ெசால்ல.. "ேபபி... ேபபி... அழாதடா! நH சந்ேதாஷத்தில் அழுதால் கூட தாங்க முடியல... இந்ேநரம் மாமா பக்கத்திலிருந்தா என் ெபாண்டாட்டிைய கட்டிப்பிடிச்சு நிைறய முத்தம் ெகாடுத்திருப்ேபன்..." ஏக்கமாக ெசால்ல, "இல்ல... கட்டிக்கிட்டு முதுகு வருடியிருப்பிங்க..." என விசும்பியவள்,
"பாரதியா ெஜயிச்சுட்ேடன். திருமதி பாண்டியனா ேதாத்துட்ேடன்... உங்கள ெராம்பேவ கஷ்டப்படுத்திட்ேடன்... சாr பாண்டியன்.... எனக்காக எவ்வளேவா ெசஞ்சிருக்கீ ங்க... எவ்வளேவா விட்டுக்ெகாடுத்திருக்கிங்க... இந்த சந்ேதாஷம், படிப்பு, ெவற்றி எல்லாம் உங்களால் தான்! ேதங்க்ஸ் பாண்டியன்.
வந்துடுங்க பாண்டியன் ப்ள Hஸ்... ப்ள Hஸ்... உங்க ேபபிக்காக... நான் உங்கள எதி"பா"த்துக்கிட்ேட இருப்ேபன் பாண்டியன்." மைனவியின் ேபச்சில் மனம் நிைறந்து ேபானவனுக்கு ேபசேவ ேதான்றவில்ைல.
"பாண்டியன்! பாண்டியன்?" ைலயன்ேல இருக்கீ ங்க தாேன? ேகக்குதா பாண்டியன்?" ெமல்லத் தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டவன், "ெசால்லு ேபபி..." "எல்லாேம ெசால்லிட்ேடன் பாண்டியன். எதுவுேம ேகக்கைலயா?"அழுைக வந்துவிடும் ேபால் இருந்தது பாரதிக்கு. "ஏன் மாமாவுக்காக இன்ெனாரு தரம் ெசால்ல மாட்டியா? ேகட்டுச்சுடி ேகடி! முயற்சி பண்ேறன்... உறுதியா ெசான்னா கண்டிப்பா வரணும். இல்லன்னா என் ெபாண்டாட்டி ஏங்கி ேபாய்டுவாேள அதான்ேயாசிக்கிேறன்... முடிஞ்ச வைர முயற்சி பண்ேறன்." இைணப்ைப துண்டித்துவிட்டான்.
வருவானா? வரேவண்டுேம... தவிப்புடேனேய நாட்கைள கடத்தினாள். அந்த நாளும் வந்தது. அவன் வரேவயில்ைல. ேநராக அங்ேகேய வந்துவிடுவானாக இருக்கும் எனத் ேதற்றிக் ெகாண்டவள் முன்னதாகேவ கல்லூrக்கு ெசன்றுவிட்டாள்.
அம்மா, அப்பா, அண்ணன்கள்,அண்ணிகள், அத்ைத, அப்பத்தா அைனவரும்
வந்துவிட்டா"கள். அைனவைரயும் உள்ேளவிட இவள் கணவன் தான் ஸ்ெபஷல் ப"மிஷன் வாங்கியிருக்கிறான் என்பது அவளுக்கு ெதrயவில்ைல பாவம். வாசைலப் பா"த்து பா"த்து கண்கள் வலித்தது தான் மிச்சம். யா" இருந்தாலும் மனம் அவைன ேதடிேய அைலந்தது. ைகேபசிைய எடுக்க மறுத்தான். இனி வரமாட்டான் என முடிவுக்கு வந்தவள் தன்ைன அைழத்ததும் தள"நைடயுடன் ேமைடக்கு ெசல்ல, தூரத்தில் நிற்கும் கணவைன கண்டுெகாண்டாள்.
ெவள்ைளச்சட்ைடயில் பளிச் புன்னைகயும், குறுகுறு பா"ைவயுமாய் ைகதட்டிக் ெகாண்டிருந்தான். பட்டத்ைத வாங்கியவள் அந்த ஆண்டின் சிறந்த வடிவைமப்பாளருக்கான சிறப்பு பrசும் இவளுக்ேக என்ற அறிவிப்ைப கூட கவனிக்காமல் புயலாய் ெசன்று,
"பாண்டியன்!" என கணவைன கட்டிக் ெகாண்டாள். அரங்கேம நிசப்தமாய் இவைள ேவடிக்ைக பா"க்க,
"ஐ லவ் யூ மாமா!" முகெமங்கும் முத்தமிட்டவள், மீ ண்டும் தழுவிக்ெகாள்ள... அதி"ச்சியும், ஆச்சrயமுமாய், அவைள அைணத்தவன்,
"நான் பாரதியின் கணவன்!" என ேவடிக்ைக பா"ப்பவ"களுக்குத் தன்ைன அறிமுகப்படுத்திக் ெகாண்டான். அவன் கரம் பிடித்து ேமைடக்கு அைழத்து ெசன்றவள், "என்ைனப்பற்றி சில விஷயங்கள் உங்கேளாடு பகி"ந்துக்க ஆைசப்படேறன். நான் பிறந்தது ெபண்களுக்கு எழுதப் படிக்கத் ெதrந்தால் ேபாதும்னு நிைனக்கிற ஒரு சாதாரண கிராமம்.
எங்கள் ஊrல் பத்தாவது படித்த ெபண்ேண அதிசயம். நான் தான் முதல் பட்டதாr. என்ேனாட ஆைசக்காக 12த் வைரதான் என் அப்பாவால் படிக்க ைவக்க முடிந்தது. காசு பணத்திற்கு குைறயில்ல. படித்த ெபண்களுக்கு மாப்பிள்ைள கிைடக்காது என்பது தான் பிரச்சைன.
எவ்வளவு ேபாராடியும் என் தந்ைதயிடம் சாதிக்க முடியாதைத என் கணவ" தானாகேவ எனக்கு வழங்கினா". இவ" பாண்டியன்! ேபாlஸ் இன்ஸ்ெபக்ட"! என் கணவ"! என்ேனாட உந்து சக்தி! படித்த ெபண்கள் கணவைன மதிக்க மாட்டாங்கன்னு ெசால்ற சமூகத்தில் மைனவிைய படிக்க ைவத்த முதல் மனிதன்.
"ேதங்க்ஸ் மாமா!" என்றாள் புன்னைகயுடன். மாணவ"களின் ைக தட்டலில் அரங்கேம அதி"ந்தது.
"ச" நHங்க ஸ்ட்rக்ட் ஆபீச"ன்னு ேகள்விப்பட்டிருக்ேகாம் உங்களுக்குள் இப்படி ஒரு மனசா? நHங்க ெபrய மனித" ச"! மாணவ"கள் கூக்குரலிட,
"நHங்க நிைனக்கும் அளவுக்ெகல்லாம் நான் ெபrய மனிதனில்ைல."
"ச" எப்ேபாதுேம புகழ்ச்சிைய விரும்ப மாட்டாங்க. எங்கைள ேபால் வாழ்வில் பாதிக்கப்பட்டவ"களுக்கு ட்ெரஸ்ட் ைவத்து நடத்தறாங்க எங்கைளயும் படிக்க ைவக்கிறாங்க..." என சில மாணவிகள் எழுந்து நிற்க மீ ண்டும் ைகதட்டல் வாைனப் பிளந்தது.
கல்லூr முதல்வ", "நHங்கள் ெசால்ல விரும்புவைத எங்கேளாடு பகி"ந்து ெகாள்ளுங்கள்!" எனவும் ைமக்ைக அவனிடம் ெகாடுத்துவிட்டு நகர முற்பட்டவைள அருகில் நிறுத்திக் ெகாண்டான்.
"இங்கு யாராவது திருமணமாகி படிக்கிறவங்க இருக்கீ ங்களா?" 'இல்ைல' என்பேத பதிலாக இருந்தது. "உங்களிடம் ஒரு ேவண்டுேகாள்... ஆணாக இருந்தாலும் ெபண்ணாக இருந்தாலும் திருமணமான பின் படிப்பெதன்பேத ெபrய சாதைன தான்! அதிலும் ெபண்கள் சந்திக்கும் கஷ்டங்கள் அதிகம்!
படிக்கேவண்டும் என்னும் ஆ"வம் மட்டுேம அவ"கைள கல்லூr வைர ெகாண்டு ெசல்லும். சிலருக்கு படிக்க விருப்பமிருந்தாலும் சக மாணவ"கள் ஏற்றுக்ெகாள்ள மாட்டா"கேளா? ேகலி ெசய்வ"கேளா? என பயந்ேத வருவதில்ைல.
சில", என் மைனவி ேபால திருமணமாகவில்ைல என்னும் ேபா"ைவயில் படிப்பா"கள். அது இன்னும் ெகாடுைம ஒவ்ெவாரு நிமிடமும் எங்ேக நம்ைம பற்றி ெதrந்துவிடுேமா, நண்ப"கள் அந்நியப்படுத்தி விடுவா"கேளா எனப் பயந்து பயந்ேத வாழ ேவண்டும்.
கல்லூr வாழ்ைக என்பது எந்த கவைலயும் இல்லாமல் சந்ேதாஷமாக அனுபவிக்க ேவண்டிய ஒன்று. திருமணம் வாழ்வின் ஒரு அங்கம்! அதற்கும் படிப்பிற்கும் யாெதாரு சம்பந்தமும் இல்ைல.
அைத ைவத்து ஒருவைர எைடேபாடுவது மிகவும் தவறான ெசயல்! அதுவும் உங்கைள ேபால் படித்த மக்கள் நிச்சயம் அைத ெசய்யக் கூடாது. இன்னும் நம் நாட்டில் சிறுவயது திருமணங்கள் நடந்து ெகாண்டுதானிருக்கின்றன.
பதின்மவயதும் (டீேனஜ்) பால்யம் தான் என்பது ேபால் நிைனக்க ேவண்டும். அப்படிப்பட்டவ"களுக்கு நாம் தான் உதவ ேவண்டும் ெபrதாக ஏதும் ெசய்ய
முடியாவிட்டாலும் அவ"கைள படிக்க ஊக்கப்படுத்த ேவண்டும். ஒதுக்கி ைவக்காமல் ஆதrக்க ேவண்டும்!" என ேகட்டுக் ெகாண்டான். "உங்கள் முற்ேபாக்கு சிந்தைன தான் உங்கள் மைனவியின் கல்விக்கு காரணமா?' யாேரா ஒரு மாணவன் எழுந்து ேகட்க,
"இல்ைல! இவ"கள் விஷயத்தில் முழுக்க முழுக்க சுயநலம் தான்! நமக்கு பிடித்தவ"களுக்காக நாம என்னேவனாலும் ெசய்ேவாமில்ைலயா? அப்படித்தான்!
இவங்கள எனக்கு ெராம்ப பிடிக்கும்! அேதாட இவ"களுக்கும் என்ைனப் பிடிக்கணும்னு நிைனத்ேதன். இப்ேபா ெசான்னாங்கேள 'ஐ லவ் யூ'அதற்காக தான் இந்த 3 வருசமா காத்திருந்ேதன்!!" என அவள் முகம் பா"க்க, கன்னங்களில் கண்ண"H வழிய அவைனேய பா"த்துக் ெகாண்டிருந்தவைள ேதாேளாடு அைனத்து,
"ெபண்கள் ஆண்கைள மதிக்கணும் என்பேத ெபண்ணடிைம தனம்! அவ"கைள சுதந்திரமாக சுவாசிக்க விடுங்கள்... தானாகேவ உங்கள் வா"த்ைதக்கு மதிப்புக் ெகாடுப்பா"கள்!" என்றதும் மீ ண்டும் கரேகாஷம் காைதப் பிளந்தது.
"நிைனத்தைத சாதிச்சுட்ட... நல்லா இரு!" என தந்ைத தைலயில் ைகைவத்து ஆசீ"வதிக்க, தாேயா கண்ண"H மல்க மகைள கட்டிக் ெகாண்டா". ஓடிச் ெசன்று மாமியாைர கட்டிக் ெகாள்ளும் மகைளயும்,தன் மாமியாைரயும் மாறி மாறி பா"த்துக் ெகாண்டிருந்தா" காேவr.
"அவ என் ேபத்திடி! சீக்கிரேம ெபாட்டி கைட வச்சிருவா பாரு!" என அகிலாண்டம் ெபருைமயாக அள்ளிவிட, வாய் விட்டு சிrத்தன" அைனவரும்.
"கவைலேய படாதHங்க சீக்கிரேம உங்க ேபத்திக்கு ெபாட்டிக்கைட வச்சு
ெகாடுத்துடேறன்!" என்றான் பாண்டியன் சிrக்காமல். (மைனவியிடம் கிள்ளும் வாங்கிக் ெகாண்டான்)
"அெதன்ன பாரதி அவ்வளவு கூட்டத்தில் ஓடிப்ேபாய் பாண்டியைன கட்டிப்பிடிச்சுகிட்ட?" என்றாள் அருணா.
"அவ புருஷைன அவ கட்டிக்கிறா! நHயும் ேவனா உன் புருஷைன கட்டிக்க யாரு ேவண்டான்னது?" என வாrனா" அப்பத்தா. ஆதவன் மைனவிைய ஒரு மா"க்கமாக பா"க்க, (இவன் சும்மாேவ அைதத் தான் ெசய்வான். இந்த கிழவி ேவற தூபம் ேபாட்டுவிடுேத) என ேபந்த விழிக்க,
"அவளுக்கு அவ்வளவு ைதrயெமல்லாம் கிைடயாது அப்பத்தா! சrயான டம்மி பீசு!" என தூண்டினான். (அருணா அவசரப்படாேத இவன் உனக்கு வைல விrக்கிறான்) சுதாrத்துக் ெகாண்டவள்.
"ஆமா சாமி! நான் டம்மி பீசு தான்! நHங்க ேவனா உங்க தங்கச்சி மாதிr ைதrயசாலியா இருந்துட்டுப் ேபாங்க!" என அவனுக்ேக திருப்பினாள்.
"நHங்க ைதrயசாலின்னு காட்டுங்க மச்சான்!" பாண்டியன் ஊக்க,அண்ணியும், பவித்ராவும் ைக ெகாட்டி சிrக்க,
"நானும் பயந்த புள்ள தான்!" என சரணைடந்தான் ஆதவன். "சின்னவன் தான் அவன் தாத்தைன ேபாலன்னு நிைனத்ேதன். என் ேபத்தியும் அப்படிேய தான் இருக்கா! இவனுக எல்லாம் சும்மா… ெவத்து ேவட்டுக!" என்ற அப்பத்தாைவ பிடித்துக் ெகாண்டன" ேபரன் ெபாண்டாட்டிகள்.
"மண்ணுக்குள்ள ேபான மனுஷைன பத்தி ேபசக் கூடாது இருந்தாலும் நHங்க
ேகக்குறதுக்காக ெசால்ேறன். உன் புருஷன் எப்படி உன்னிடம் ேபசுவாேனா அது ேபால தான் அளந்தளந்து ேபசுவா".
வயக்காட்டுல ேபாய் பா"... வாெயல்லாம் பல்லா நிப்பா"! கூச்சேம இல்லாம ேவைளக்கு வாரவுகைளெயல்லாம் ெபாண்டாட்டியா நினச்சு பல்ைல காட்டி மாத்து வாங்குவா"!"
"ஐேயா! நான் வயலுக்கு ேபானேத இல்ைலேய!" என ேமனகா பதற,
"அப்பத்தா... உன் வாைய வச்சுக்கிட்டு இருக்க மாட்டியா? என் குடிைய ெகடுத்துவிடுவாய் ேபாலேவ!" என்றான் பதட்டத்துடன் முகுந்தன்.
"நHேயண்டி ெவசனப்படுற? அந்த மனுஷன் பல்ைல தான் காட்டுவா"! அவருக்ேக அதுக்கு ேமல் ைதrயம் கிைடயாது. என் ேபராண்டிகெளல்லாம் ெபாண்டாட்டிக்கு பயந்த புள்ைளகடி!" எனவும் மீ ண்டும் சிrப்பைல உண்டானது. இரவின் தனிைமயில் ெமாட்ைட மாடியின் கட்ைட சுவrல் மைனவிைய அருகம"த்தி,
"ஏய் ெபாண்டாட்டி! ஆடிட்ேடாrயம்ல அப்படி பண்ணுேவன்னு நான் எதி"பா"க்கேவயில்ல ெகாஞ்சல்... மிஞ்சல்... எதுவானாலும் ஓவ" தான்! இல்ல?" என மைனவியின் கன்னம் கிள்ள,
"எைத எதி"பா"க்கைல பாண்டியன்? உங்கைள ெபருைம படுத்துேவன்கிறைதயா?" அவைன ெநருங்கி அம"ந்தவள் கழுத்தடியில் முத்தமிட்டு வினவ,
"ம்ஹூம்! லவ் ெசான்னைதத் தான்!" இைடேயாடு அைணத்து காதுமடல் வருட,
"நHங்க தான் காரணம் பாண்டியன்! எல்ேலாைரயும் ேபால் வந்திருந்தால் நானும் நல்ல பிள்ைளயா பட்டத்ைத வாங்கிகிட்டு வந்திருப்ேபன்... வருவாேரா மாட்டாேரான்னு... தவிக்க வச்சு, வரேவ மாட்டா"ன்னு முடிவு பண்ண பிறகு வந்து நின்னா? என்ன ெசய்றதுன்னு ெதrயல... ஓடிவரும் ேபாது கால் ஸ்லிப்பாகுற மாதிr இருந்துச்சா, அதான் கட்டிக்கிட்ேடன்..."
"ஓ! அப்ேபா முத்தம் ெகாடுத்தது எதுக்காம்?" "அது ஃபிr பாண்டியன்!" "இந்த டீல் நல்லா இருக்ேக! கட்டிக்கிட்டா முத்தம் ஃபிr! ஆனால் பாண்டியனிடம் அது ெசல்லாது! எத்தைன நாள் தவிக்கவிட்டிருக்க? ேசா இங்கு கட்டிக்கிட்டா கடி தான் ஃபிr!" என அவள் கழுத்து வைளவில் தன் பல் தடம் பதிக்க,
"வலிக்குது பாண்டியன்!" ெசல்ல சிணுங்கல் அவளிடம். "இன்னும் பாண்டியனா? முதல்ல அைத மாத்து! ேமலதிகாr கூப்பிடுவது ேபால் ஃபீல் ஆகுது." ேமலதிகாr என்றதும் அவன் ேவைல நியாபகம் வந்துவிட்டது அவளுக்கு. "திரும்ப எப்ேபா ேபாகணும் பாண்டியன்?" குரேல எழவில்ைல. "இப்ேபா தான் உன் படிப்பு முடிஞ்சிருச்ேச நHயும் என்ேனாடு வந்துவிேடன் ேபபி!" "கூட்டி ேபாவங்களா H பாண்டியன்?" ேபான முைற அவசர அவசரமா
ெகாண்டுவந்து விட்டுட்டீங்களா அதான் கூட்டி ேபாக மாட்டிங்கேளான்னு நிைனச்ேசன்."
"அதுசr என்ேனாடு வந்துவிட்டால் ெபாடீக் எப்படி ைவப்பாயாம்?"
"ெபாட்டிக்ெகல்லாம் உடேன ைவக்க முடியாது பாண்டியன். அதுக்கு ெநறய ேவைல பா"க்கணும். முதல்ல டிைசன்ஸ் தயாrக்கனும்,அப்புறம் ெமட்டீrயல் வாங்கணும், அப்புறம் ைதக்கணும், அதுக்கப்புறம் தான் ெபாட்டிக் திறக்கனும். இைதெயல்லாம் ெசய்யேவ குைறந்தது ஒருவருஷமாவது ஆகும். அதனால் பிரச்சைனயில்ைல."
"ஓ! அப்ேபா ஒருவருசத்துக்கு என்ேனாட இருப்பன்னு ெசால்லு..." காண்டாகிப் ேபானவள்,
"ப்ள Hஸ் பாண்டியன் என் மூைட ெகடுக்காதHங்க. சும்மா சும்மா என்ைன வம்பிழுப்பைத நிறுத்துங்க. இப்ேபா என்ன ெதrயணும் உங்களுக்கு எனக்கு நHங்க முக்கியமா இல்ல ெபாட்டிக் முக்கியமான்னு தாேன?நHங்க தான் முக்கியம்! உங்கைள விட்டு என்னால் இருக்க முடியாது ேபாதுமா?
உங்க ேபாlஸ் புத்திைய தூக்கி குப்ைபயில் ேபாடுங்க. உங்கள நம்ப ைவக்க இன்னும் நான் என்னதான் பண்ணனும்?" ேகாபம் வந்துவிட்டது பாரதிக்கு.
விrந்த புன்னைகயுடன் அவள் கன்னங்கைள தாங்கியவன், "இந்த ேகாபத்ைத பா"த்து எவ்வளவு நாளச்சு? இல்ல... வருஷமாச்சுன்னு கூட ெசால்லலாம். கல்யாணமான புதிதில் இப்படி தான் நமக்கு அடிக்கடி முட்டிக்கும் இல்ல ரதி?
இெதல்லாம் நH ெசால்லக் கூடாது என் ெசல்ல ெபாண்டாட்டிேய... உன்ைன
வம்பிழுக்கமால் ெதருவில் ேபாறவைளயா வம்பிழுக்க முடியும்? அப்படி தான் வம்பு பண்ணுேவன். பதிலுக்கு நHயும் என்ைன வம்புக்கு இழு! நான் ேவண்டான்னு ெசால்லைலேய... அவள் கன்னத்ைத விழுங்க, அவைன தள்ளிவிட்டவள்,
"சும்மா எச்ச பண்ணிக்கிட்ேட இருக்காதிங்க பாண்டியன்!" ேகாபம் குைறயாமல் ெசால்ல,
"ஊேர பாக்க என்ைன எச்சபண்ணவ ேபசுற ேபச்சா இது?" கண் சிமிட்டி வினவ... ேகாபம் காணாமல் ேபாய் ெவட்கம் வந்துவிட்டது பாரதிக்கு,அவன் முகம் பா"க்க முடியாமல்,
"பாண்டியன்!" ெசல்ல சிணுங்கலுடன் அவன் ேதாள் வைளவில் முகம் புைதத்துக் ெகாள்ள, இதமாக தைல வருடி,
"நH எதுவும் ெசய்ய ேவண்டாம். மாமாேவ எல்லாம் ெசஞ்சுட்ேடன். ேகைஸ முடிச்சாச்சு... என் ெபாண்டாட்டி கூடேவ இருக்கணும்னு இங்கேய ட்ரான்ஸ்ெவ" வாங்கியாச்சு... கூடுதலா ACP ேபாஸ்டிங்கும் கிைடச்சாச்சு."
"பாண்டியன் நிஜமாவா? வாழ்த்துக்கள் ACP ச"!" அவன் கரம் பிடித்து குலுக்க. "ேதங்க்ஸ் ெபாண்டாட்டி. இன்னும் என்ன குறுகுறுன்னு பா"த்துகிட்ேட இருக்க?"
"இல்ல... எனக்கு ஒரு விஷயம் ேகட்கணும்... ஆனா டிபாட்ெமன்ட் ரகசியம்னு ெசால்லமாட்டீங்கன்னு ெதrயும், இருந்தாலும் அைத ெதrஞ்சுக்காம இருப்பது மூைளைய குைடயுது." ெசால்லிவிடமாட்டானா என
ஆவமாக பாக்க. "ேகடி! மாமாைவ பத்தி நல்லா ெதrஞ்சுவச்சிருக்கிேய சமத்து. ேகைஸ முடிச்சு... மாமா வந்தாச்சு அந்தளவுக்கு ெதrஞ்சா ேபாதும் என் ேபபிக்கு... ேபாதும் ரதி உனக்காக மாமா ெராம்பேவ ஏங்கி ேபாயிருக்ேகன்..." அதற்கு ேமல் ேபசக்கூடாது என்பது ேபால் அவளது அதரங்கள் அவனிடம் சிைறபட்டன. "பாண்டியன்! ந= ங்க ெராம்ப ேமாசம்!" (கைடசி வைர ெசால்லேவயில்ைலேய) ேகாபித்துக் ெகாண்டு ேபானவைள ைககளில் ஏந்திக் ெகாண்டவன், "இன்னும் 3 முைற தான் உனக்கான வாய்ப்பு! அதற்குள் பாண்டியன்னு கூப்பிடுவைத நிறுத்திடு! இல்ல தண்டைன தான்!" என்றான் ேகாபம் ேபாலும். "டிைர பண்ேறன் பாண்டியன்! 3 வருசமா அப்படித்தாேன கூப்பிடுேறன் திடீனு மாத்தச் ெசான்னா எப்படி?" ெசல்ல ேகாபம் அவளிடம். "திடீனாடி ெசால்ேறன்? ந= கூப்பிட ஆரம்பித்ததில் இருந்து தான் ெசால்ேறன்! ஒன்னு! இன்னும் இரண்டு தான் பாக்கி" என அவள் ெநற்றியில் முட்டியவன் கட்டிலில் கிடத்தி அவள் மீ து படந்தான். "ஏய் ேகடி! இந்த ேபாlஸ்காரைன பிடிச்சிருக்கா?" கண்களில்
காதல் மின்ன ேகட்க, அவேளா சிrப்பின்றி மறுப்பாக தைலயைசக்க, "ஏன்?" என்றவனிடம் சிறு பதட்டம். "ந= ங்க அத்துமீ றும் ேபாது கண்ட்ேரால் பண்ண உபேயாகப்படாத ேஹ கட்! பாக்க ஓேக! பட் யூஸ்ெலஸ்!" என உதடு சுழிக்க, "அடிங்க!!" என அடாவடியாக அத்துமீ றியவைன கட்டுக்குள் ெகாண்டுவர நிைனயாமல் மனம் கவந்தவனுக்கு இைசந்து ெகாடுத்தள், "சrயான டம்மி பீசு!" கணவனின் ேகசம் கைளத்து சிrக்க... "என்னடி திமிரா?" "ெபாண்டாட்டிேயாட காதைல கண்டுபிடிக்க முடியல ந= என்னடா ேபாlஸ்?" ேகலி கூத்தாடியது. “ேபாடி லூசு! உனக்கு முன்னேம உன் காதைல கண்டு ெகாண்டவன் நான்! உன் அப்பா வட்டில் = மாமான்னு ஓடிவந்தாேய அப்ேபாேத ெதrயும்... தானாக வந்த வாய்ப்ைப தாைர வாத்தாேய ஏன்? இந்த பாண்டியைன பிடித்ததால் தாேன? பிடிக்காத புருஷன் தாேன உன்ைன த=ண்டும் ேபாது ெரண்டு அைறவிடுவதற்கு பதில் உருகி நின்றாேய அதில் ெதrந்தது உன் காதல். ெரௗடிகளால் எனக்கு ஏேதனும் ேநந்துவிடுேமா என பயந்து சாவாேய... அது தான் காதல்!
நம் முதல் கூடலின் ேபாது இம்மியும் முகம் சுளிக்காமல் மீ ண்டும் மீ ண்டும் என்ைன ஏற்றுக் ெகாண்டாேய அங்கு ெதrந்தது உன் காதல்! காைலயில் அளந்துவிட்டெதல்லாம் எங்ேக இந்த பாண்டியனிடம் சரணைடந்து விடுேவாேமா என பயத்தில் உளறியது. உன்னால் ஏற்க முடியாத முரட்டு தனத்ைதயும் நான் வருந்த கூடாெதன தயங்கி தயங்கி ெசான்னாேய... அது தான்டி காதல். பாண்டி மாமா ந= எனக்கு ேவணும்னு சிறுபிள்ைளயாய் ஊைர கூட்டியதிலும், உன்னுள் கைரந்து காணாமல் ேபாய்விட்ேடன்! ந= தான் என் சுயெமன கதறியதிலும் உன் காதைல கண்டு ெகாண்டவன் நான். எனக்கா உன் காதல் ெதrயாது? "பாவி! எல்லாத்ைதயும் ேகட்டுட்டீங்களா? முகம் திருப்பிக் ெகாண்டவைள தன்ேனாடு அைனத்துக் ெகாண்டவன், “ேகடி! உன் அண்ணன்கள் காதல் மட்டுமில்ல இப்ேபா உன் காதலும் இந்த ஊருக்ேக ெதrந்துவிட்டது! நானாடி டம்மி பீசு?" அட்டகாச சிrப்பு அவனிடம். தன்ைன பற்றி அத்தைனயும் ெதrந்து ைவத்திருக்கிறான் என்னும் காண்டில், "ேபாதும் பாண்டியன்!" என சிடுசிடுக்க "எனக்காடி ெராமான்ஸ் பண்ண ெதrயாது?" "பாண்டியன் ஸ்டாப் இட்!" அவள் கரம் ெகாண்டு அவன் வாய் மூட... அவேனா தன் இதழ் ெகாண்டு அவள் இதழ் மூடினான். அன்றய கணக்ைக இன்று சrெசய்துவிட்டான்.
"வலிக்குது மாமா!" "காதல் ெபாங்கும் ேபாது தான் மாமான்னு ெசால்றது... இனி மறக்கக்கூடாது! எப்ேபாதுேம மாமா தான்! எத்தைன பாண்டியன் ெசால்லுவ? ெபய ைவத்த என் அம்மா கூட அப்படி கூப்பிடுவதில்ைல. இனி ஒரு தரம் ெசால்லி பா! ெமாத்தமா கடிச்சு சாப்பிட்டுேறன்!" "ேடய்! உன்ைன... ெவறிேயாடு அவன் மீ து பாய... வா... வா... என் இளம் கன்ேற... இந்த கட்டிளம் காைளயுடன், மல்லுக்கு நில்... மல்யுத்தம் ெசய்... முட்டிப் பா... ேமாதித் தள்ளு... முத்த யுத்தம் ெசய்... ேமாக தாகம் த=... இன்றய ேவட்ைடக்கு தைலைமேயற்று ேகாேலாச்சு... துவளாேத... ெவட்கம் விடு.... ேவகம் கூட்டு... ெவற்றி ெகாடி நாட்டு! உன்னிடம் ேதாற்கத்தான் இத்தைண ஆண்டுகளாய் காத்திருக்கிேறன்... ேமாகம் த=த்துவிடு... எைன முழுதாய் தின்றுவிடு! உன்னிடம் ேதாற்கும் அந்த கணம்... இந்த உலகின் மிக சிறந்த ெவற்றியாளன் நான்! என் ெசல்ல கன்றுக்குட்டிேய வா... வா... மந்தகாச புன்னைகயுடன் அவைள ஏற்றுக் ெகாண்டான் அவள் ஆைசக் கணவன்.
