သူ.ကိုေမးခြန္းတစ္ခုေမးဖူးပါတယ္။“သံေယာဇဥ္ဆိုတာနီးေနမွခိုင္ၿမဲတာလား။ ေတြ.ေနျမင္ေနမွ ျပလို. ရတာလား”။ အေမးက ေ၀၀ါးရင္ အေျဖကလည္း ေ၀၀ါးခြင့္ရိွပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာက မွဳန္၀ါးေ၀ရီမွဳ ကိုပဲ ဖမ္းဆုတ္ခ်င္သူ
ဆိုေတာ့
သာမန္လူနဲ.ေတာ့
ကြဲျပားေနပါလိမ့္ဦးမယ္။
ေကာင္းကင္ၾကယ္ေလးကို
သူ.နာမည္ေလးေပးၿပီး လူသူကင္းမဲ့တဲ့ ညေတြမွာ တိုးတိုးေလး ေခၚၾကည့္ဖူးပါသလား။ တကယ္ေတာ့ ယံုၾကည္မွဳကိုေတာင္ မေတာင္းဆိုရဲပါဘူး။ ေျပာျပမွသိမယ္ဆိုရင္ မေျပာခ်င္ဘူး။ တစ္ ေယာက္တည္း ခုနွစ္စဥ္ၾကယ္ေဘးက ၾကယ္မွဳန္မွဳန္ေလးကို ညတိုင္းေငးေနေတာ့မယ္။ တစ္ေန.ေန.တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ သူနဲ.ဆံုျဖစ္ရင္ အဲဒီၾကယ္ေလးကို သူ.ုျပရပါဦးမယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ. တိတ္တခိုးကဗ်ာေတြ အားလံုးကို နားဆင္ဘူးတဲ့ ၾကယ္စင္ေလးေလ။ သူကိုျပန္မေျပာဖို. ၾကယ္ေလးကို မွာထားရပါဦးမယ္။ ေတြးလိုက္ရင္ေတာင္ ပါးျပင္ေတြပူေႏြးလာ တဲ့အထိရွက္ရြ.ံသိမ္ငယ္လြန္းရတယ္။ သူမသိလိုက္ပါနဲ.။ ညီမေလးေရ။
ကဗ်ာကမညာပါဘူး။
ျမတ္နိုးျခင္းေတြ
သိုေလွာင္ထားတဲ့
ကဗ်ာေတြတို္င္းမွာ
မင္းေတြ.မွာပါ။ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေျပာလိုက္လို. မင္းမ်က္လံုးေလး အေရာင္ေျပာင္းသြားရင္ကိုယ္ ၾကည့္လိုက္လို. မင္းနွဳတ္ခမ္းေလးေတြ တင္းမာ သြားရင္ ကိုယ္ေသရပါလိမ့္မယ္။ ေၾသာ္ ငါ့ နွဳတ္ခမ္းေလးေရ ...........ၿငိမ္ၿငိမ္ေန။
2009
ေမာ္နီ
ကဗ်ာ
ေမာ္နီ
[email protected]
http://komawni.multiply.com 6/22/2009
ႏွင္းဆီ ပန္းအိုးထဲက ေရာင္စံု ပလတ္စတစ္မ်ားႏွင့္ အ၀တ္စမ်ား သူ.ကိုလည္းႏွင္းဆီလို. ေခၚၾကေလတယ္။
ပံုသဏၭာန္အားျဖင့္ တုပ တကယ္က အလွၾကည့္ရန္သက္သက္။
သူ.သူငယ္ခ်င္းမ်ား ငါ့သူငယ္ခ်င္းမ်ား ငါ့ကို “ သူ.ခ်စ္သူ ”ဟု ေခၚေ၀ၚ သံုးစြဲတိုင္း ငါ သိမ္ငယ္စြာၿပံဳးျပရျပန္တယ္။
ငါသည္ ထိုသို.ေသာ ႏွင္းဆီ တစ္ပြင့္မွ်သာ။
။
ဧကစာရက္စြဲမ်ား မင္းမရိွတဲ့ရက္ ငါ့ကို တည္.တည္.၀င္ေဆာင့္လို. နာက်ည္းမွဳက မလြမ္းဖို. မလံုေလာက္ဘူး။
ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ၾကည့္လည္း ဒီဇာတ္ကားက ဒီဇာတ္သိမ္းပဲ သစ္ရြက္လွဳပ္တာက အစ ထိထိခိုက္ခိုက္ ျဖစ္ေနဖို.မေကာင္းဘူး သူ.သေဘာသူေဆာင္ေနတဲ့ ေလာက ငါ့သေဘာ ငါမေဆာင္ႏိုင္တာက ခက္တယ္။
ထိုင္မရ ထမရ သတိရျခင္းမွာ ထိုင္လိုက္ ထလိုက္ လုပ္ေနမိေတာ့ ပိုဆိုးတယ္ ေဆးလိပ္ႏွစ္ဘူးကုန္သြားၿပီ ငါက ဘယ္သြားေဆာက္တည္ရမွန္း မသိေသးခဲ့။
တစ္ခုေတာ့ရိွတယ္ ငါျပန္လာမွ အသက္ရွင္မယ္ဆိုေတာင္ ငါ ျပန္မလာေတာ့ဘူး။
။
တိတ္ဆိတ္စြာ မင္းရင္ထဲမွာ တစ္ျခားတစ္ေယာက္မ်ား ရိွေလမလား သံသယ ဟာ မာေက်ာ က်စ္လစ္ခဲ့ၿပီ။ ခြင့္လႊတ္ျခင္းနဲ.အတၱ ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ရင္ အတၱကနိုင္တယ္ ငါ့ကိုပဲ ခ်စ္ရမယ္ ငါ့ ကို ပဲ ခ်စ္ ရ မယ္ ကေလးတစ္ေယာက္လို ငါငိုၿပီးေတာင္းပန္ပါတယ္။
ဓါးနဲ.ခုတ္ဖို. ရြယ္တာနဲ. ပန္းပြင့္ကို အဆိပ္ရနံ. ဆြတ္ၿပီး လွမ္းေပးတာ ဘယ္အရာက ပိုၿပီးရက္စက္ပါသလဲ။
မင္းအရိပ္အကဲေလးမွာပဲ တိတ္ဆိတ္စြာ ၀မ္းနည္းတတ္ၿပီ ကေလးေရ ငါ မသိရဲလို. မေမးရဲခဲ့တာ………………
အရွုဴံး
လက္ညိွဳးနဲ.ေကာ္တင္လိုက္တဲ့ သဲေတြထဲက သဲတစ္ပြင့္ ေသာင္ျပင္ေပၚ ေလ်ာက် ဖိတ္စင္သြားသလိုမ်ိဳး ငါ့ၿမိဳ.ေလးဆီ ငါျပန္လာခဲ့တာပါ။
ၿမိဳ.ႀကီးျပႀကီး သားရဲတြင္းကေန ငါ့အေဖလည္း အရွဴံးနဲ.ျပန္ေျပးခဲ့ဘူးၿပီ ငါလည္း အရွဴံးနဲ. ျပန္လာခဲ့ရတယ္ ၿမိဳ.ေတာ္ႀကီးေတြမွာ ငါတို. ႀကံဳး၀ါးသံေတြ အေရးနိမ့္ခဲ့ၿပီ။
ဖုန္၊သဲ၊ေသြးေတြ လူးစိုေနတဲ့ ငါတို.အေတာင္ပံေတြ ရွင္းသန္.သုတ္သင္ေပးမယ့္ အေမလည္းမရိွေတာ့ဘူး တမာနံ.ေတြက ၿမိဳ.ေလးမွာေမႊးျမသစ္လြင္လို. ေဟာဒီ အလဲလဲ အကြဲကြဲ အိမ္ျပန္ပြဲေတာ္မွာ အေဖ့ကို ဘယ္လိုေျပာရပါ့။
။
အမွားအယြင္း ကိုယ္လိုခ်င္တာကိုယ္ရတယ္ဆိုေပမယ့္ ကိုယ္ရတာကေရာ ကိုယ့္ကို လိုခ်င္ရဲ.လား။
“ အျပန္အလွန္ ”ဆိုတာေတြးရင္ အဲဒီည မိုးလင္းတယ္။
ေရငတ္တဲ့လူကို ေက်ာက္သံ ပတၱျမားေပးလည္း အပိုပါပဲ။
မိုးရြာမယ္ ထင္လို. တိမ္ကိုေစာင့္ခဲ့တာေပါ့ လသာမယ္ထင္လို. ညကို မအိပ္ခဲ့တာေပါ့ ခုေတာ့ အပိုပါပဲ။
အပိုပါပဲေလ တစ္လမ္းေမာင္းလမ္းဆိုတာ မွား၀င္မိရင္ ျပန္ေကြ.လို. မရဘူး။
အခုေတာ့ အပိုပါပဲ။
။
ျမား ေပါက္လာတဲ့ ပ်ဳိးပင္က ငါစိုက္တဲ့ မ်ိဳးေစ့မွမဟုတ္ပဲ ငါေရမေလာင္း နိုင္ဘူး ခ်စ္သူ။
ျမစ္တစ္ခုမွာ ေရနွစ္ခါ ခ်ိဳးလို. မရရင္ လူတစ္ေယာက္ကို နွစ္ခါျပန္ ခ်စ္လို.မရတာလဲ ယုတၱ ေဗဒ မက်ဘူးလား။
မေန.ကမင္းနဲ. ဒီေန.မင္းမွ မတူပဲ မေန.က ဂီတကို ဒီေန. ငါဆိုလို.မရတာ ငါ့ကို ခြင့္လႊတ္ပါ။
ကေလးရယ္ “ ထိခ်က္ ”က မလြဲဘူး “ ပစ္မွတ္ ”က လြဲခဲ့တာ။
။
သင္းသင္းမာ အၿပံဳးမ်ား မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ.အၿပံဳး (တစ္ခါလာလဲ ဒါပဲမေျပာနဲ. ) သူက ကိုးနွစ္သမီး ေအာက္ေမးရိုးက ေလ်ာ့ရဲလို. ေျခာက္ေသြ.ကြဲလန္ေနတဲ့ ႏွဳတ္ခမ္းေတြ ပြင့္ဟ ၀ါက်င္က်င္သြားေတြက ေပၚလို. ဒီၾကားထဲ သူၿပံဳးတယ္ မေန.က ဖ်ားတယ္ ဒီေန. သတိလစ္သြားတယ္ ေနာက္နွစ္ရက္ၾကာေတာ့ ဆံုးတယ္ ဒီၾကားထဲ သူၿပံဳးခဲ့တယ္ ေအာက္ဆီဂ်င္ပိုက္ တန္းလန္း ဒရစ္ပိုက္ တန္းလန္း ဆီးပိုက္ တန္းလန္း ဒီၾကားထဲ သူၿပံဳးတယ္
ေရာဂါရဲ. နွိပ္စက္မွဳက ဘယ္ေလာက္ျပင္းတုန္း တို.ထိုးေပးတဲ့ေဆး အာနိသင္ ဘယ္မွာတုန္း မရဏဆီ သြားတဲ့ ခရီးအလွ်င္ ဘယ္ေလာက္ျမန္တုန္း ( ငါ့စိတ္ကူး နဲ. မင္းကိုေမးတုန္း ) ဒီၾကားထဲ မင္း ၿပံဳးတယ္ သင္းသင္းမာ မင္းအေမ ငိုေနတယ္ေလ မင္းေမ့ေမ်ာမွဳမွာ ဘယ္အိပ္မက္က စိတ္ခ်မ္းေျမ.ေစလို. မင္းၿပံဳးပါသလဲ ေန.ၾကြက္ျဖဴနဲ. ညၾကြက္မည္းတို. တလွည့္ဆီ ကိုက္ျဖတ္ေနတဲ့ ကမ္းပါးစြန္း သစ္ပင္ကို တြဲခိုရင္း သစ္ရြက္ေပၚက ပ်ားရည္တစ္စကို အာသာျပင္းျပင္းနဲ. လ်က္ေနၾက တဲ့လူ.ဘ၀ မင္းနဲ.မွ ငါ ဘ၀င္က်က် နားလည္ခဲ့ၿပီသင္းသင္းမာ။ ။
အရူးနဲ.အကန္း
အရူးနဲ.အကန္း ဘယ္သူကသာသလဲ။
အရူးဟာ အမွန္တရားကို မသိဘူး လုပ္ခ်င္တာ လုပ္တယ္ အကန္းဟာ အမွန္တရားကို သိတယ္ ဘာမွလုပ္လို.မရဘူး။
ေသခ်ာတာေတာ့ အရူးက ေပ်ာ္ေနခ်ိန္မွာ အကန္းဟာ နာက်င္ေနရတယ္ အမွန္တရားရဲ.ခါးသီးမွဳဆိုတာ အဲဒါပဲ။
( မရီၾကပါနဲ. ) မရိွေတာ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို အေ၀းက တမ္းတေနတာ အရူးေပါ့ မခ်စ္မွန္းသိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို မ်က္စိမိွတ္ခ်စ္မိေနတာ အကန္းေပါ့။
( အားလံုး ရီနိုင္ပါၿပီ ) ခ်စ္သူက အရူး ကၽြန္ေတာ္က အကန္း။
။
ေရာဂါ နာက်င္မွဳနဲ. ေဖာင္းကားေနတဲ့ အလြမ္းဟာ ျပည္ေအာင္းေနတဲ့ အနာေပါ့ အခ်ိဳ.ေသာ ကိစၥေတြဟာ အနာခံေဖာက္ထုတ္ပစ္မွ သက္သာတယ္ ငါ…………မလုပ္နိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ငါ့လက္ေတြဟာ ၾကင္နာစြာ ေဖးမဖို.ပါ ခကထန္ၾကမ္းတမ္းဖို.မွမဟုတ္ပဲ ငါ့ နွဳတ္ခမ္းေတြဟာ ညင္သာစြာ ထိနမ္းဖို.ပါ နင့္သီး ရိုင္းျပဖို.မွမဟုတ္ပဲ။
ကိုယ့္ကို ျမဳပ္နွံမဲ့က်င္းကို ကိုယ္တိုင္တူးရသလိုမ်ိဳး ကိုယ့္ကို သတ္မယ့္ဓားကို ကိုယ္တိုင္ေသြးရသလိုမ်ိဳး ငါ…………“ ခ်စ္ခဲ့တယ္ ”။
အဇာတသတ္ ကိုေမြးမိတဲ့ ဗိမၼသာရ မင္းလိုေပါ့ မင္းကို ခ်စ္ရတာလည္း ရင္နာရလြန္းပါတယ္။
။
လကၡဏ ညိွဳ.ႀကိဳးကို လက္က မလႊတ္သ၍ အနိုင္အရွံဳးဟာ ကိုယ့္လက္ထဲမွာရိွတယ္။
ပစ္မွတ္ကိုမွန္တဲ့ ျမားေတြ ငါတို.မွတ္တမ္း တင္ခဲ့ခ်ိန္ ပစ္မွတ္ကိုမမွန္တဲ့ ျမားေတြ ရင္းနွီးခဲ့ရေၾကာင္း ငါတို.ေမ့ေနတတ္ၾကတယ္။
ရယူျခင္းမွာ “ ေအာင္ျမင္မွဳ ” ရွိရင္ စြန္.လႊတ္ျခင္းမွာ “ ဂုဏ္သိကၡာ ”ကို ေတြ.လိမ့္မယ္။
ဒါပါပဲ ခ်စ္သူ ငါမပစ္ခဲ့တဲ့ ျမားကို မမွန္ဘူး လို.ေတာ့ မေျပာနဲ.ေပါ့။
ဓားစားခံ
ကၽြန္ေတာ္တို.က ဆရာ၀န္အေသးေလးေတြ ဆရာ၀န္ အႀကီးႀကီးေတြ “ေရာင္း” လွည့္ခ်ိန္ သူနဲ.ကၽြန္ေတာ္ ခိုးခိုးေဆာ့ၾကတယ္။
သူကေျခာက္နွစ္သမီး လက္သီးဆုပ္ေလးနဲ. လိုက္လိုက္ရြယ္လို. တခစ္ခစ္ရယ္တယ္ ကၽြန္ေတာ့္ရယ္သံေတြက ဟန္ခ်က္ပ်က္ေနတယ္။
ေနာက္တစ္နွစ္လား နွစ္ နွစ္လား ၊ သံုးေလးနွစ္လား သူရိွမွာ မဟုတ္ေလေတာ့။
သူ.အေဖ ၊ သူ.အေမ ဘယ္သူမ်ား မွားခဲ့သလဲ က်န္းမာေရးအသိပဲ နည္းခဲ့သလား အဲဒီ “ ေနာက္ဆံုးေပၚေရာဂါ ” သူ……နာမည္ေတာင္ သိလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ။
ဇာတ္လမ္း
ေမတၱာပြဲ မွာ အနီကတ္ျပတဲ့ဒိုင္ မရိွေတာ့ မင္းပဲ တရားလို မင္းပဲ တရားသူႀကီး။
သိ၀ီရ္ ဘုရင္ကို ဥမၼာဒဏၱီ ပန္းႀကဲလိုက္တာ ပါးရိုက္ခံရတာထက္ေတာင္ နာေသး။
ျပႆနာ မရိွဘူး ေယာက်္ားဆိုတာက သမိုင္း အစဥ္စဥ္ အဆက္ဆက္ မိုက္ခဲ့ၾကတာပဲ။
ငါလည္းဘာထူးလဲ မင္း အၿပံဳးေလးျမင္ခ်င္လို. ( အခ်စ္ကို ) အရွံဳးနဲ.ပိုင္း ခဲ့တယ္။ ။
ဇာတ္ေတာ္သစ္ အေနွးျပကြက္ကို ျပန္ၾကည့္မွ ငါ ခံလိုက္ရပံုက ပက္ပက္စက္စက္ ဒါေတာင္ သူ “ အနီကတ္ ” မထိဘူး။
လွည့္စားျခင္းဟာ ေလျပည္ပါပဲ ေအးျမတယ္ ညင္သာတယ္ အေကာင္အထည္ မရိွဘူး ဒါေပမယ့္ တည္ၿငိမ္မွဳကို ပ်က္ေစတယ္။
ဘယ္တုန္းက ဆံုးရွံဳးသြားတာလဲ လို.ေျပာျပဖို. ဘယ္တုန္းက ရရိွခဲ့တာလဲ လို. ေမးလာမလား ငါ………ရွက္မိတယ္။
ဆဒၵန္ဆင္မင္း မဟုတ္ေတာ့ သည္းခံ ခြင့္လႊတ္ရတာလည္း ေအာင့္သက္သက္ နိုင္လြန္းခဲ့တယ္ ဒီဇာတ္ေတာ္ကို ျပန္ျပင္ၾကစို. မင္းလည္း ေနာင္တ မရခ်င္နဲ. ငါလည္း ျမားမမွန္ခ်င္ဘူး။
။
နီတိမ်ား
“ကမ္းတဲ့လက္ကို လွမ္းမယူရင္ ကမ္းမိတဲ့လက္ ရွက္စရာပဲေပါ့ ”
“ အနာနဲ.ေဆး မတည့္ရင္ ဘယ္ေလာက္ကုကု ဒီေရာဂါ မေပ်ာက္ဘူး ”
“ ေပးၿပီးမွျပန္ယူတာ လံုး၀ မေပးခဲ့တာထက္ ပိုၿပီး ရက္စက္ရာေရာက္တယ္ ”
“အခ်စ္ဟာ ကံစမ္းမဲမဟုတ္ဘူး ေသတၱာကို ေသာ့ခတ္ၿပီး မေပးပါနဲ.”
“ မင္းက အနိုင္ယူ သြားတာ မဟုတ္ပါဘူး ငါက အရွံဳးယူလိုက္တာပါ ”။
။
နီတိမ်ား-၂
ငါက မလာေတာ့မယ့္ တစ္ေယာက္ကိုေစာင့္တယ္ သူက မေစာင့္မယ့္ တစ္ေယာက္ဆိီ သြားေနတယ္ အခ်ည္းနီွး သုညမ်ား။
မရွိတဲ့ အရာ၀တၱဳနွစ္ခုဟာ ဆႏၷရွိသေလာက္ ေ၀းကြာနိုင္တယ္။
မ၀ွက္တဲ့ အရာ၀တၱဳ တစ္ခုဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ရွာမေတြ.နိုင္ဘူး။
စက္၀ိုင္းေပၚေလ်ာက္ရတာ ၀ကၤဘာထဲ ေလ်ာက္ရတာထက္ ရွည္လ်ားတယ္။
ငါ့အခ်စ္ကို “ အထက္ပါအတိုင္း ” လို. တင္စားလိုက္ပါတယ္။
။
ၿပိဳင္ပြဲ
ျဖဴစင္ရဲရင့္တဲ့ အရွံဳးဆိုတာ အခ်စ္မွာေတာ့ မိုက္ရူးရဲဆန္ျခင္း တစ္မ်ိဳးပါပဲ။
အခ်စ္မွာ မမိုက္မဲခ်င္လို. ဘ၀မွာ မိုက္မဲခဲ့ပါတယ္ င့ါရန္သူေတြ ခႏၶာေပၚကဓားရာဟာ ေနာက္ေက်ာမွာရွိမွာ ငါ ရွက္ခဲ့တယ္။
ၿပိဳင္ပြဲလို. ႀကိဳတင္ မသိခဲ့ေတာ့ တစ္ဖက္လူ ဓားသြားဟာ ငါ့ေနာက္ေက်ာဆီ သပ္ရပ္စြာ ၀င္လာခဲ့ေပါ့။
အနိူင္အရွံဳးဟာ ဆုတံဆိပ္နဲ. သတ္မွတ္သလား ဒဏ္ရာ အနည္းအမ်ားနဲ. သတ္မွတ္သလား ေသြးစက္လက္ဒိုင္းကို ငါေျမွာက္ျပခ်ိန္ ခ်စ္သူက လက္ခုပ္တီးတယ္ ဘယ္သူ.အတြက္ပါလိမ့္။ ။
အမုန္း ပူေလာင္မွဳနဲ. ငါ့ေျခဆံုးေခါင္းဖ်ား တဟုန္းဟုန္းေလာင္ကၽြမ္းေစဦးေတာ့ ငါ့အမုန္းကို မစြန္.လႊတ္ဘူး။
တစ္ေလာကလံုးက ဆိုး၀ါးယုတ္မာမွဳေတြ သင္းအေပၚ စုၿပံဳက်ေရာက္ေတာင္ သနားဖို. မေျပာနဲ. ငါ………လိုေသးတယ္ထင္မယ္။
ဒီ အာဃာဓ မဖယ္ရင္ ငါေသဆံုးမယ္ ေျပာမလား ငါ အခုပဲလဲေသမယ္။
အရိုးထဲအထိ လွိဳက္ၿပီး မုန္းတဲ့အမုန္းဟာ ဘာ့ေၾကာင့္လဲသိလား သင္းဟာ ခ်စ္သူကိုပူးကပ္ခဲ့တဲ့ တေစၦ ျဖစ္လို.ပဲ။
။
ေမးခြန္း
အခ်စ္မွာ အရာရာ ျဖစ္နိုင္တယ္ ဆိုလို. ဒီေက်ာက္တံုးေလး အရြက္အခက္ထြက္လာမလား ေစာင့္ခဲ့တာ။
ခ်စ္ခဲ့သလား မခ်စ္ခဲ့ဘူးလား အေရးႀကီးတဲ့ ဇာတ္သိမ္းက်မွ မီးက ဖ်တ္ကနဲ ပ်က္တယ္။
ဒီေသတၱာကို ငါပိုင္တယ္ ဒါေပမယ့္ ေသာ့က ငါ့ဆီမွာ မဟုတ္ဘူး။
ညီမေလးရယ္ ေဆးေၾကာင့္ နာက်င္စြာ အသက္ရွင္ရမယ္ဆိုရင္ “အဆိပ္” ကိုပဲေပးပါ။
။
သက္တံ့ ဆံပင္ေတြျဖတ္လိုက္ခါမွ ငါ့သက္တံ့ေလး အေရာင္ပုိစံုသြားတယ္။
မ်က္လံုး၀ိုင္းေလးရယ္ ေငးမၾကည့္ရက္ေအာင္ကို ျမတ္နိုးတယ္။
ဆုေတာင္း မာရ္နတ္က မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြပါကြယ္။
သူ.ပါးျပင္ေလး ရွက္ရမ္းရမ္းခဲ့တာ မနွစ္တုန္းဆိီကပါ ငါ့နွင္းဆိီေလးက်ကြဲခဲ့ပါတယ္။
ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ငါျပန္လည္ရြတ္ဆိုခ်င္တဲ့ ေမာ္ဖူးခြင့္ေလး (တစ္ဆိတ္) အနားမွာဘယ္သူမွမရိွၾကပါနဲ.။
။
တစ္ျခမ္းပဲ့တနလၤာ တနလၤာရဲ.ေျခဆံုးေခါင္းဖ်ား အရာရာတိုင္းမွာ တစ္ခုခုလိုခဲ့သလို…………………
ညိဳ.တိမ္ေတြ ၿငိမ္သက္လြန္း ရြက္အိုေတြ တိတ္ဆိတ္လြန္း ဘာမွမဆိုင္တဲ့ ရာသီဥတုကို ထိုင္ဆဲေနလိုက္တယ္။
မွတ္ဥာဏ္ကို နွလံုးသားေပၚ ျဖန္.ခ်လိုက္ေတာ့ ဘယ္ရက္စြဲမာွ မွ ကြက္လပ္မျဖစ္ခဲ့ ပံုရိပ္ ဒီေန.ေတာ့ လစ္ဟာခဲ့ၿပီ။
သူလိုငါလိုလည္း အခ်ိန္က မကုန္လြယ္ဘူး ကေလးရယ္ တနလၤာကို ကိုယ္ဆြဲဖယ္ေနရပံုက ပင္ပန္းလြန္းလွခ်ည့္။
။
သက္ရိွငရဲ ဘယ္ျပန္ညာျပန္ အံႀကိတ္လို.မရေအာင္ ေဟာဒီ ကၽြန္ေတာ္၀ဋ္လည္ေနပံုကတစစ္စစ္။
ျပဳမိခဲ့ေသာ အမွဳႀကီးငယ္ ေျပာမိခဲ့ေသာခြန္းႀကီးခြန္းငယ္ လြန္မိခဲ့ေသာ အမွားမ်ား ကၽြံမိခဲ့ေသာ စကားမ်ား ဆုတ္ရခက္ ႏွဳတ္ရခက္။
အဲဒီ မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္နဲ.ပဲ ကၽြန္ေတာ္ “ငရဲ” ေရာက္ရတယ္။
ျဖစ္နိုင္ရင္ ရိုက္ပါအေမ မ်က္ရည္ေတာ့ မက်ပါနဲ.။ ။
1
ဘယ္တစ္ဖက္ ညာတစ္ဖက္ တြယ္ရာမဲ့ခဲ့တယ္။
ႏွလံုးသားက ရိုးသားစြာ အားငယ္မိပါတယ္ ညီမေလး တစ္ပြင့္ကလြဲရင္ ဘယ္သူ.ကိုမွေမာ့မၾကည့္ရဲခဲ့ဘူး။
ကဗ်ာဆရာ ကိုးကြယ္တဲ့ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ရိွတယ္ တစ္ေယာက္က အေမ တစ္ေယာက္က ခ်စ္သူ။
2 ညီမေလးမသိတဲ့ ရိုေသသမွဳနဲ. ညီေလးကိုငါ ကိုးကြယ္ပါတယ္ သူ.ေရွ.မွာ ငါ ဒူးႏွစ္ဘက္ စင္းစင္းညြတ္ေထာက္ေပးခဲ့တယ္။
ခ်ာတိတ္ေရ ငွက္ကေလး လာနားဖို. လက္၀ါးျဖန္.ေပးထားသူလိုမ်ိဳး ငါေလ ေခ်ာက္ေခ်ာက္ျခားျခား သိမ္ေမြ.မိေနတယ္။
သို၀ွက္ထားတဲ့အခ်စ္ဟာ ထံုမကူးရေသးတဲ့ ၀တ္မွဳံေပါ့ အထဲမွာ ဥယ်ာဥ္တစ္ခုရိွေနတယ္။
မင္းေရွ.မွာဆို ကေလးရယ္ တစ္ခြန္းထဲေသာစာတစ္ေၾကာင္း မ်က္လံုးေလးနဲ.ေတာင္ စာလံုးမေပါင္းရဲဘူး ေနရာဦးဖို.ဆိုတာ ပြဲလန္.တုန္းမေျပာနဲ. ပြဲရွင္းတုန္းေတာင္ ဖ်ာမခင္းရဲခဲ့ပါ။
3
စိတ္ကူးလိုက္ရင္ေတာင္မွ လူကညႊတ္က် အားငယ္သြားတတ္ေတာ့ မင္းေရွ.မွာ လက္သီးဆုတ္ေလးေျဖခ် ငါ့တိမ္တိုက္ေလးကို ဘယ္မွာျဖန္.ျပရဲပါ့မလဲ ငါ့ မုတ္သုန္ေလးလည္း ရြာသြန္းခြင့္နဲ.လြဲေနတယ္။
ေျမဆြဲအားကိုေၾကာက္တဲ့ သစ္သီးေလးလို ညွာတံကို အားကိုးတႀကီး ခ်ိတ္တြယ္ထားမိတယ္ ေၾကြက်ဖို. ၀င္းျပည့္ရႊန္းမွည့္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး မသိလိုက္မသိဘာသာ ဥယ်ာဥ္မွဴးေလးေရ မင္း………ငါ့ကို ခူးလွည့္ပါ။
အံု.ပုန္းေကာင္းကင္ဆိုမွေတာ့ ဒီပန္းေတြက ခိုး၀ွက္ေမႊးျမခဲ့ရေပါ့ အေတြးသက္သက္နဲ.ပဲ ငါ့နားရြက္ဖ်ားေလးေတြပူေႏြးလာေအာင္ ခ်စ္မိတယ္။
4 ဒီပင္လယ္ဟာ ညီမေလးရိွတဲ့ေနရာဆိုရင္ ေက်ာက္ခ်ရပ္နားရုံတင္မကဘူး ငါ့သေဘၤာတစ္စင္းလံုး ႏွစ္ျမဳပ္ေနရာယူပစ္မယ္ အဲဒီေလာက္ထိ ခ်စ္တယ္။
ညီမေလး လိုခ်င္ရင္ ဓူ၀ံၾကယ္ကို ခူးဆြတ္မေပးဘူး ငါကိုယ္တိုင္ေျမာက္အရပ္မွာ ထာ၀ရေျခစံုရပ္ေပးမယ္ ညီမေလးအတြက္ဆုိ တံတားမေဆာက္ဘူး ငါကိုယ္တိုင္ အားလ်ားေမွာက္ ငါ့ကိုယ္ေပၚမွာ သူ.ကိုျဖတ္ေလ်ွာက္ခိုင္းလိုက္မယ္ အဲဒီေလာက္ထိ ငါ ခ်စ္တယ္။
ညီမေလးတီးခတ္ဖို. ေစာင္းႀကိဳးလိုရင္ ငါ့ဆံပင္ေတြကို ပိုးခ်ည္အျဖစ္ က်စ္ေပးမယ္ အဲဒီေလာက္ထိ ငါ ခ်စ္တယ္။
5 မိန္မတစ္ေယာက္ဟာ ခ်စ္မိရင္ ရဲရင့္လာတတ္တယ္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဟာ ခ်စ္မိရင္ သိမ္ငယ္သြားတတ္ပါတယ္ ငါဘယ္လို ၿမိဳသိပ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အေျဖဟာ ဒါပါပဲ။
ေသတၱာကို ငါ အေသပိတ္ခဲ့တယ္ ငါသိမ္းဆည္းခဲ့တာ မိုးေလ လံုရံုတင္မကေတာ့ ငါ့ အျဖစ္က သစ္ေစ့ေလးကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ. သစ္ေတာႀကီးတစ္ခုကို စိတ္ကူးနဲ.ပ်ိဳးေနတာ။
အဲဒီလိုနဲ. ၿမိဳသိပ္သို၀ွက္ျခင္းမွာ အေၾကာေသခဲ့ရ ငါ့မွာ တစ္ခ်က္ခိုးၾကည့္ဖို.အေရး လူမိုက္စိတ္ကို ဇြတ္ေမြးခဲ့ရ မင္းဘာမွ မသိပါလားကြယ္။
6 ကေလးရယ္ ထီးသံုးနန္းသံုး လက္ဖမိုးေလးကို ငါ့ရဲ.ေတေလပါးျပင္အပ္လို. တျမတ္တနိုး ေငးခ်င္လိုက္တာ ဒါ………ငါ့ရဲ.တစ္သက္စာ ဆႏၷပါ။
သူ.ဆံႏြယ္ေတြကို ဆြဲဖြခ်င္ေသးတယ္ တကယ္ပဲ မခ်င့္မရဲအေတြးမ်ိဳးနဲ. ငါသူ.ကိုျမတ္နိုးမိတယ္ အသိအၾကား၊ အရွိတရားထက္ ငါ…………အၾကည့္စကား ကိုပဲယံုမယ္။
အခုလို သူ.ဓာတ္ပံုေလးမ်ိဳး ျဖစ္နိုင္ရင္ ငါ့မ်က္လံုးမွာ ေဆးမွင္ရည္စုတ္ထိုးထားခ်င္ပါတယ္ ဘယ္သူပ်ိဳးလို.မွ မေပါက္တဲ့ပန္းတစ္ပင္ အခုေတာ့……အပြင့္သစ္ေတြ……ဆင္။
7 ညီမေလးေရ တရွဳိက္မက္မက္ ေငးမိတာလည္း ပန္းခူးတာေပါ့ တနင့္သက္သက္မွန္းေမ်ွာ္ေငးတာလည္း ပန္းခူးတာပဲေပါ့ တို.သိတာထက္ သိမ္ေမြ.တဲ့ခ်စ္ျခင္းဟာ တို.သိတာေတြထက္ သိမ္ေမြ.တတ္ခဲ့တယ္။
ဆင့္ပါးစပ္ ႏွမ္းပက္သလို အၿပံဳးေလးကိုပဲ ႏွမ္းပင္ေအာက္ဆင္ေရာက္သလိုဇြတ္ေတြးခဲ့ပါတယ္ တကယ္တမ္း မင္းနဲ.ပတ္သက္ရင္ မင္းညွပ္ပစ္ခဲ့တဲ့ လက္သည္းစေလးကိုေတာင္ ငါက သိမ္းထားခ်င္တာမ်ိဳး။
ငါ့ပါးစပ္ကိုေသာ့ခတ္ခဲ့ေသာ အၾကည့္ေလး အဲဒီ အၾကည့္ေလးဟာ ငါ့ဘ၀ပါ အဲဒီဘ၀ဟာ ညီမေလး အတြက္ပါ။
8 ေတာင္ပံမပါပဲပ်ံသန္းတတ္တာဟာ အခ်စ္ျဖစ္တယ္ ေတာင္ပံသက္သက္နဲ. ပ်ံသန္းတတ္တာဟာ အနုပညာျဖစ္တယ္ ညီမေလးဟာ အခ်စ္နဲ.အနုပညာတို.ရဲ. “ သံခိပ္ ” ျဖစ္တယ္။
ငါ့ညာဘက္လက္ဖ်ံဟာ အနုပညာျဖစ္ၿပီး ငါ့ဘယ္ဘက္လက္ဖ်ံဟာ ညီမေလးျဖစ္တယ္ ဘယ္လက္က တစ္ပြင့္ေတာင္းဆိုရင္ ညာလက္က တစ္ပင္လံုးပြင့္ေပးမယ္။
ဖြင့္ေျပာတယ္ဆိုတာ သစ္ကိုင္းကိုဆတ္ကနဲခါလိုက္တာပဲ အသီးစိမ္းေၾကြမလား အသီးမွည့္ေၾကြမလား ဘယ္သူေျပာရဲမွာလဲ မင္းႏွဳတ္ခမ္းေလးကိုက စိမ္းတခ်ိဳ. မွည့္တခ်ိဳ. ရက္စြဲေတြ မ်ားလြန္းခဲ့။
9 ငါက အိုင္ေတြ.လို.ေဆးခ်င္တဲ့ ေျခလည္းမဟုတ္ဘူး မင္းက ေျခေတြ.ဖို. ေစာင့္ေနတဲ့ အိုင္လည္းမဟုတ္ဘူး ငါက ေရငတ္လို. ပန္းသန္.ေရရွာခဲ့သူ မင္းက ေရခပ္ဖို. ပန္းျမတ္ပြင့္ရာ ကန္သာ။
မင္းအတြက္ကလြဲရင္ ဒီအပင္ဟာ ေနာက္ထပ္ ပြင့္လာမွာမဟုတ္ဘူး မင္းအတြက္ကလြဲရင္ ဒီမုတ္သုန္ဟာ ေနာက္ထပ္ရြာသြန္းမွာမဟုတ္ဘူး မင္းအတြက္ကလြဲရင္ ဒီလူဟာ ေနာက္ထပ္ ပါရမီျဖည့္မွာမဟုတ္ဘူး။
10 နက္ရွဳိင္းျမင့္တက္လာတဲ့ အသိမွာ ညီမေလးကိုငါ ၾကည့္စရာမလိုေတာ့ဘူး (သူဟာ ငါ့မ်က္၀န္းမ်က္ဆံ ျဖစ္တယ္ ) ညီမေလးအတြက္ငါ ရင္ခုန္စရာမလိုေတာ့ဘူး ( သူဟာ ငါ့ႏွလံုးသည္းပြတ္ျဖစ္တယ္ ) ညီမေလးနဲ.ငါ ေ၀းကြာစရာမလိုေတာ့ဘူး သူဟာငါ့ အေသြးအသား ျဖစ္တယ္။
တိတ္တခိုးက်မ္းတစ္အုပ္နဲ. ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လက္ခုပ္တီးခဲ့ရေသာ ကာလမ်ားမွာ သူေပ်ာ္ေအာင္ထားဖို. မျဖစ္ညစ္က်ယ္အားတင္း ပြင့္လင္းမွဳကိုျငင္းခဲ့တယ္။
သူသတ္လက္ကို ၀ွက္ထားတဲ့ ကံၾကမၼာ ငါလည္စင္းေပးလိုက္ပါတယ္ ကြမ္းတစ္ရာေရတစ္မွဳတ္ အစား ညီမေလး ဂရုဏာတရားကိုသာ ေပးသနားေတာ္မပ ူ ါ။
11 ခ်စ္ေသာညီမေလးေရ ပ်င္းရိညည္းေငြ.တဲ့တစ္ေႏြေႏြမွာ အခါအခြင့္ႀကံဳႀကိဳက္ရင္ ငါ့ကဗ်ာ တစ္ပိုဒ္တစ္ေလ မင္း………သတိရေနလိုက္ပါ။ ငါကေတာ့ ပုဆိန္ေရွ.က သစ္ပင္ေလးလို ဆံုဆည္းတာနဲ. ၿပိဳလဲေပးလိုက္ရတဲ့အျဖစ္အား ျမတ္နိုးရိုက်ိဳးစြာ ခ်စ္……သြား……မွာ………ပါ…………
ေမာ္နီ
a0zeftBuHay;edkifygonf/
[email protected] http://komawni.multiply.com
1
အိပ္ယာကထၿပီဆို ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ရွာေနရတာ အက်င့္ျဖစ္ေနၿပီ အေဖနဲ.အေမ အေသအခ်ာစာလံုးေပါင္းမေပးလိုက္တဲ့နာမည္ ငါျဖစ္ခဲ့ၿပီ။
ကဗ်ာဆရာငါ ဆရာ၀န္ငါ လူလိမၼာငါ လူယုတ္မာငါ ဘယ္သူဟာငါလဲ ငါ့ဘ၀ ရဲ.ေထာင့္တိုင္းမွာ မ်က္မျမင္ပုဏၰားမ်ားစြာ…………
2 သိကၡာကို ထမင္းနဲ.လဲရတိုင္း ငါ့မ်က္ရည္ဟာငါ့ေသြးျဖစ္လို. ငါ့သြားဟာ လမ္းႀကိတ္စက္ျဖစ္လို. ငါ့စိတ္ဟာ ခ်ဳံထဲမွာခ်ိဳေသြးလို. ငါ့၀ိဥာဥ္ေတာ့ မညိွဴးေစခဲ့ဘူး ဘာေၾကာင့္လဲသိလား ငါ့နွလံုးသားဟာ ျခေသၤ့ေအာင္းတဲ့ဂူ။
ငါ့အမာရြတ္ေတြဟာ ငါ့သံခ်ပ္ကာအကၤ် ီပဲ ပင္လယ္လုိ ငါ့တည္ၿငိမ္မွဳက အနက္ရွူိင္းဆံုးမွာ တိမ္ေတြလို ငါ့ခံနိုင္ရည္က စိတ္မႊာမွဳမွာ။
3 ငါ့ယဥ္ေက်းမွဳကိုငါေမာင္းတင္လိုက္ေတာ့ သံေခ်းသံၾကားတယ္ ပ်က္စီးပါေစ ငါ့လည္တိုင္ကိုေက်ာက္သားနဲ.ထုဆစ္ထားတယ္ က်ဳိးပဲ့ခ်င္က်ိဳးပဲ့မယ္ မညြတ္ေၾကး။
ငါလြန္မိသူမ်ားကို ငါဒူးေထာက္ဖို.၀န္မေလးဘူး ငါကိုလြန္ခဲ့သူမ်ားကို ငါခြင့္လႊတ္ဖို.၀န္မေလးဘူး ကိုယ့က ္ ိုကိုယ္ ေနရာမခ်တတ္သူမ်ားကိုေတာ့ ေျခမနဲ.ေတာင္ ေခါင္းၿငိမ့္မျပခ်င္ဘူး။
ငါ့ညာလက္ဖ်ံမွာ ကဗ်ာကိုဓားထစ္မွတ္ခဲ့တယ္ ငါ့ဒဏ္ရာေတြေပၚမွာ ခ်စ္သူနူးညံ့ခဲ့တယ္ သူ.ယံုၾကည္မွဳသစ္ပင္မွာ ငါ့အသက္ဓာတ္ကိုခ်ိတ္ခဲ့တယ္။
4 ခ်စ္သူ………..လာ နင့္လက္ေမာင္းကိုငါေဖာက္ ငါ့လက္ေမာင္းကိုနင္ေဖာက္ စိမ့္ထြက္လာတဲ့အနုပညာ ငါတို.အတူေသာက္ရေအာင္။
ငါ့ခံနိုင္ရည္ဟာ သံထည္ပဲ ငါ့အနုပညာဟာေပပဲ တူေတြကိုငါၿပံဳးၾကည့္လိုက္တယ္ ငါ့မ်က္လံုးမွာ ဓားေရာင္တလက္လက္။
ငါ့လည္ေခ်ာင္းေတြပတ္ၾကားအက္ပါေစ မိုးခါးေရငါမၿမိဳေတာ့ဘူး မဲ့မဲ့ႀကီးၿပံဳးၾကသူေတြေျခရင္းက ခင္းထားတဲ့ကတၲီပါစေပၚ ငါေျခေခ်ာ္မေလ်ွာက္ေတာ့ဘူး ေဟာဒီအရူးဟာမိုက္မဲတယ္ ဒါေပမယ့္ လြတ္လပ္တယ္။
5 ႏြံထဲကၾကာ ႏြံမတင္သလိုမ်ိဳး င့ါဘ၀ထဲကအနုပညာ အင္အားသံုးၿပီး ငါစင္ၾကယ္ခဲ့ ကဗ်ာကို သားသမီးအရင္းလိုခ်စ္ခဲ့ ငါ့ဆိုးေမြကိုကဗ်ာမွာ မစြန္းထင္ေစခဲ့ ခ်စ္သူ ငါ့ကိုအနမ္းနဲ.ဂုဏ္ျပဳပါ။
ဘ၀ရဲ.အကိုင္းအခက္မ်ားမွာ အနုပညာကို သားတင္ ခဲ့ၿပီ မစိုက္ပဲ ရိတ္သိမး္ ခ်င္သူတို.ေရ ပေဒသာပင္မွာေတာင္မွ ဆူး ပါသင့္ေၾကာင္း ငါေကာင္းေကာင္းသင္ၾကားသိခဲ့ၿပီ။
မေလးစားအပ္ေသာမိတ္ေဆြမ်ားေၾကာင္. ေလးစားအပ္ေသာ ရန္သူမ်ားကို ငါဦးညႊတ္ခဲ့ လြတ္လပ္စြာကြဲလြဲခြင့္နဲ. ငါ့ခံတပ္ငါေဆာက္ခဲ့ ခံတပ္ရဲ.ေနာက္ေက်ာကိုေတာ့အဆမ်ားစြာပိုထူထဲခဲ့။
6
အဆင္ေျပမွဳေတြကို တမ်ိဳးႀကီးထင္ရေလာက္ေအာင္ အဆင္မေျပမွုအစံုအညီကို အသားေသခဲ့ၿပီ ငါ့အရိုးအေၾကာတိုင္းမွာ အနုပညာဟာ ျပည္ေအာင္း ခဲ့ၿပီ လက္ညွိဳးေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္း အဂၤုလိမာလအၾကည့္နဲ. ငါၾကည့္တတ္ခဲ့ၿပီ။
ငါ့ဥယ်ာဥ္ေတာ္မွာ သခြတ္ပင္ေတြခ်ည္း စိုက္မယ္ ပြင့္ၾကစမ္း မ်က္လံုးမွာဖ်င္းကနဲေသြးေဆာင့္တိုးခဲ့ အမြမ္းအမံအတိၿပီးတဲ့လူေတြကို အမြမ္းအမံ ကင္းတဲ့ေတာင္ေပၚကေန တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ငါ ဟားတိုက္ရယ္မယ္။
7 ဆံုးသြားတဲ့ အေမလည္း ခြင့္လႊတ္ပါ လမ္းခြဲသြားတဲ့ ခ်စ္သူလည္းခြင့္လႊတ္ပါ ငါ့နာမည္ကို အနုပညာ မွာပဲလိုက္ရွာပါ ဒီပုဏၰားဟာ လက္ညွိဳးတစ္ေခ်ာင္းပဲေထာင္တတ္သူျဖစ္ပါသည္။
။ ေမာ္နီ ၁၂.၇.၀၃
a0zeftBuHay;edkifygonf/
[email protected] http://komawni.multiply.com
အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲ ငါတကယ္ ခ်စ္မိသြားတဲ့အခါ ငါတကယ္ သိခ်င္လာခဲ့ပါတယ္။
မနက္ မ်က္လံုးစဖြင့္ ကတည္းက ညမ်က္လံုးမိွတ္ အိပ္တဲ့အထိ အခ်ိန္အားတိုင္း ေတြးေနမိတယ္ အဲဒီ ညီမေလး နုႆတိကို လူတကာလည္း သိခဲ့ပါၿပီ။
ေနရိွခိုး လရိွခိုးတဲ့ ကမာၻဦး လူရိုင္းရဲ. ယံုၾကည္မွဳမ်ိဳးနဲ. ညီမေလးကိုငါ ျမတ္နိုးခဲ့တယ္ ေလာကုတၱရာမွာ ဗုဒၶကို ကိုးကြယ္ၿပီး ေလာကီမွာ ညီမေလးကို ကိုးကြယ္ခဲ့တယ္ တကယ္ပါ…………ငါဟာ “ သာ၀က ” ဆန္ဆန္ ခ်စ္တယ္။ 1
ေနပဲေဟာင္းေဟာင္း လပဲေဟာင္းေဟာင္း ငါ့အခ်စ္ကို မေျပာင္းေတာ့ပါဘူး အေကာင္းဆံုးကို ငါေတြ.ခဲ့ၿပီပဲ အလိုခ်င္ဆံုးဟာ အေကာင္းဆံုးဆိုတာလည္း ငါသိခဲ့ၿပီပဲ နွဳိင္းရတရားေတြဟာ ဒီအခ်ိန္မွာ အသံုးမ၀င္ေတာ့ပါဘူး။
ကဗ်ာဆရာဟာ နည္းနည္းေတာ့ အစြန္းေရာက္တယ္ တစ္ဘ၀စာေလာက္ေတာ့ မခ်စ္ခ်င္ဘူး နိဗၺန္ကို အတူေရာက္ဖို. ပါရမီေတြ ဇြတ္ျဖည့္ခ်င္ေနမိတာ ဒါ……ငါ အစစ္ပါပဲ။
ကိုယ့္ေမတၱာကို ကိုယ္ျပန္စစ္ေဆးတယ္ ဘယ္လိုေျပာရမွန္း ဘယ္ေလာက္ခ်စ္မွန္းေတာ့ မသိဘူး တစ္ခုပဲ ငါေသမွ သူအသက္ရွင္မယ္ဆို ငါေသေပးမယ္။ 2
သူေသရင္ ငါေသမယ္ မေျပာခ်င္ဘူး ငါေသရင္ သူေသပါ မေတာင္းဆိုဘူး ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မပါပဲ စကားမေျပာဘူး ညီမေလးေရ ကိုယ့္နွဳတ္ထြက္စကားနဲ. ကိုယ့္စိတ္ထြက္စကား အၿမဲတမ္း “ အနုေရာဓိ ” ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ငါ့အၾကည့္ေတြ ငါ့အၿပံဳးေတြ အခ်စ္နဲ. ကင္းကြာေနတာ ဘယ္မွာရိွလို.လဲ ငါ့အေတြးေတြ ငါ့အေျပာေတြ ညီမေလး ေကာင္းစားဖို.မပါတာ ဘယ္နွစ္ခါရိွခဲ့လဲ ဘယ္လိုအေၾကာင္းနဲ.မွ မလြဲဖို.ကို ငါ့ကိုငါ သစၥာဆိုခဲ့ၿပီးၿပီေလ။ 3
အခုဆိုရင္ကိုယ္ေလ ( သူမ်ားေတြ တူးေဖာ္မွေတြ.ရမယ့္ ) ေက်ာက္စာတစ္ခ်ပ္ မျဖစ္ခ်င္ဘူး သစ္ေတာႀကီးတစ္ေတာစာကို ကမာၻ
တည္သ၍ေပးနိုင္တဲ့
မ်ိဳးေစ့ေလးပဲ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့တယ္ အခ်စ္ဆိုတာ တိတ္ဆိတ္ ခိုင္မာျခင္း မဟုတ္ဘူး ရွင္သန္ပြားမ်ားျခင္းပဲျဖစ္တယ္။
ညီမေလးေရ နာရီ တစ္ခုထဲက ပင္နီယံ နွစ္ပြင့္လို တို.အေတြးေတြ စိတ္ကူးေတြတိုင္းဟာ အံ၀င္ ဂြင္က် လည္ပတ္ခဲ့ၿပီ ဘယ္သူေတြဒီေလာက္ ေသြးတူခဲ့ၾကသလဲ ဘယ္သူေတြဒီေလာက္ အေပးအယူ မွ်ခဲ့သလဲ သံသရာဟာ နာရီတစ္လံုး ပါပဲ။ 4
သူ.အခ်စ္ကို ျပန္လိုခ်င္လို. ကိုယ့္အခ်စ္ကို အရင္ေပးရတာ အေရာင္းအ၀ယ္ မဆန္လြန္းဘူးလား ကိုယ္က ထီးတစ္လက္လို သူလိုအပ္မွ ဖြင့္မေနေစရဘူး သစ္ပင္ေလးလို ( ေနပူထဲမွာ ) အၿမဲတမ္း အဆင္ “ သင့္ ” ေနမယ္။
ကိုယ္ဟာ ေလတံခြန္ႀကိဳး ျဖစ္တယ္ သူ လွပစြာ ပ်ံ၀ဲဖို.နဲ. ေလလြင့္ ပါမသြားေအာင္ ကူညီမယ္ ငါ့ထိန္းသိမ္းမွဳဟာ သူျမင့္မားဖို.ပါပဲ ခ်ဳပ္ေနွာင္ထားတယ္လို.မ်ား ညီမေလး အထင္မမွားလိုက္ပါနဲ.။
5
သူေက်နပ္ဖို. ကိုယ့္နာက်င္ျခင္းေတြ ၿမိဳသိပ္ေပးမယ္ သူေျဖာင့္မွန္ဖို. အမုန္းခံၿပီး ကိုယ္ျပင္ဆင္မယ္ အဲဒီလိုမ်ိဳး တဇြတ္ထိုးဆန္ဆန္ တယူသန္ တဖက္စြန္း ငါခ်စ္ခဲ့တာ။
ညီမေလး အေၾကာင္း မေကာင္းေျပာသူဟာ ငါ့ရန္သူပဲ အမွန္တရားကို ငါခ်စ္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ညီမေလးကို ငါ ပိုခ်စ္ပါတယ္ ငါ့ကို ခြင့္လႊတ္လိုက္ၾကပါ သူဟာ ငါ့ရဲ. အမွန္ဆံုးတရားမို.ပါ။
ညီမေလး အတြက္ ငါ့ရုပ္ခႏၶာဟာ ေပးဆပ္ဖို.ျဖစ္ၿပီး ငါ့စိတ္၀ိဥာဥ္ဟာ ျမတ္နိုးဖို.ျဖစ္တယ္ ငါ့ သံေယာဇဥ္ မွန္သမွ်ကို ညီမေလးဆီမွာေဇာက္ခ်ခ်ည္ေနွာင္ခဲ့တယ္။ 6
တနယ္တေက်း အလည္ေရာက္တုန္းက ငါ့ ရင္ခြင္ထဲ လာ၀ပ္တဲ့ ေၾကာင္ေပါက္စေလးရဲ. အေမႊးပြပြေလးကို လက္ဖ်ားေလးနဲ. ပြတ္သပ္ေနရတဲ့ ႏူးညံ့မွဳမ်ိဳးနဲ. ညီမေလးကို………ငါ ဘာေမ်ာ္လင့္ခ်က္မွ မပါပဲ ခ်စ္ခဲ့တယ္။
အိုမင္း မစြမ္းမွာစိုက္မိတဲ့ သစ္ပင္ေပါက္ကေလးကို ယုယမိသလိုမ်ိဳး ေနာင္ေရးကို မေမ်ာ္ကိုးပဲ ညီမေလးကို ……ငါ……ျမတ္နိုးခဲ့ တကယ့္ကို သန္.သန္.စင္စင္ေလး။
ညီမေလးရယ္ ေပးဆပ္ျခင္းသက္သက္နဲ. ျမတ္နိုးခဲ့သလို ျမတ္နိုးျခင္းသက္သက္နဲ. ေပးဆပ္ခဲ့ပါတယ္ မုသားမပါပဲ ေခ်ာေမြ.ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာ ဒါ………အခ်စ္ေၾကာင့္ပါ။ 7
ပိုင္ဆိုင္လိုျခင္း မပါလို. ကိုယ္……မျငင္းခဲ့ပါညီမေလး ေပးဆပ္ခ်င္လို. ပိုင္လိုခဲ့တာ ကိုယ့္လက္ထဲရိွမွ ကိုယ္ၾကင္နာခြင့္ရမွာေပါ့။
ပ်ိဳးပင္ေလးေတြ.တဲ့ ဥယ်ာဥ္မွဴးတစ္ေယာက္လို ယုယစြာ ေစာင့္ေရွာက္ျမတ္နိုးဖို. လက္ထဲမွာ ပိုင္ဆိုင္လိုရင္းနဲ. ငါ့အခ်စ္ဟာ အတၱဆန္ခဲ့ပါတယ္ အဲဒီ အတၱ စစ္စစ္ကပဲ အနာဂတ္နဲ.ငါ့ကို ဆက္သြယ္လည္ပတ္ေစတဲ့ ယႏၱရားႀကိဳးလည္းျဖစ္တယ္ အနုပညာနဲ.ငါ့ကို ေတာက္မွဳန္၀င္းျဖာေစတဲ့ သုခုမ ေတာင္ပံ လည္း……ျဖစ္ခဲ့တယ္။
နင့္ကိုေလ လသား အရြယ္ေလး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ ရင္ခြင္ထဲမွာ အၿမဲပိုက္ထားလိုက္မယ္ ဘယ္ကိုမွမသြားေစရဘူး င့ါ စိတ္ပူ စိုးရိမ္ေသာကဟာ မင္းထင္တာထက္ နွစ္ဆသံုးဆ ရိွတယ္။ 8
မင္းအေမထက္ ငါဂရုစိုက္ခဲ့တယ္ မင္းအေဖထက္ ငါဂရုစိုက္ခဲ့တယ္ မင္းမေနတတ္ေလာက္ေအာင္ ငါဂရုစိုက္ခဲ့တယ္ မင္းအျမင္ကတ္ေလာက္ေအာင္ ငါဂရုစိုက္ခဲ့တယ္ အဲဒီ ျမတ္နိုးမွဳ အလံုးစံုကို မင္းအသိပါ ညီမေလး။
အၿမဲတမ္း အရွဳံးေပးေနမယ္ မေျပာဘူး အခ်စ္ဟာ ခ်ိန္သီးတစ္လံုး ဆိုရင္ တစ္ဖက္စြန္းက တြန္းအားဟာ အၾကင္နာနဲ. ကရုဏာ ျဖစ္ၿပီး အျခားအစြန္းက တြန္းအားဟာ နာက်င္ျခင္းနဲ. ေဒါသ ျဖစ္တယ္ နွစ္ဖက္စလံုးဟာ ခ်ိန္သီးေလးကို ရွင္သန္လွဳပ္ယမ္းေစတယ္။
9
စိတ္တိုစြာ ခ်စ္ရခ်ိန္မွာ ငါေအာ္ဟစ္ၿပီး ျမတ္နိုးစြာ ခ်စ္ရခ်ိန္မွာ ငါႏူးညံ့မယ္ ဥေပကၡာနဲ. ေအးစက္သြားတဲ့ ကာလမ်ိဳး ငါ့မွာ မရိွခဲ့ပါဘူး ငါစိတ္ဆိုးတိုင္း ငါစိတ္နာတိုင္း ( မွန္ကို သဲနဲ.ပြတ္တိုက္လိုက္သလို ) ငါ့အခ်စ္ဟာ ပိုမိုသန္.စင္ ၀င္းပလာခဲ့တယ္။
ညီမေလးေရ မင္းရဲ.ၾကင္နာျခင္းမွာ နာက်င္စြာနဲ. ပီတိပြားခဲ့ၿပီ မင္းရဲ.ေပးဆပ္ျခင္းမွာ ေနာင္တေတြနဲ. ေက်နပ္တတ္ခဲ့ၿပီ ေဟာဒီလို တေျမ့ေျမ့နဲ. ေငြ.ရည္ဖြဲ. သမုဒယ ဟာ သမုဒၵရာ ရဲ. အစမဟုတ္ဘူးလို. ဘယ္သူေျပာနိုင္သလဲ။ 10
အခ်စ္ဟာ ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြ မလိုအပ္ဘူး ငါ့အတြက္ကေတာ့ မင္းမ်က္ခြံေလး ဒီေန. ဘာေရာင္ဆိုးတယ္ဆိုတာ သိခြင့္ရေနတာ အခ်စ္ေပါ့ မင္းနွဳတ္ခမ္းနီေတြ စြန္းသြားတဲ့ လက္ဖက္ရည္ခြက္ကို ဆက္ေသာက္ခြင့္ရေနတာ အခ်စ္ေပါ့ မင္း စိတ္ဆိုးတဲ့အခါတိုငး္ မ်က္နွာငယ္ငယ္နဲ. လိုက္ေခ်ာ့ေနရတာ အခ်စ္ေပါ့ ဒီလိုနဲ. ………… ငါဟာ လူျဖစ္က်ိဴး နပ္ခဲ့တယ္။
ေလးနဲ.ျမားလို ဘိုးတံနဲ. တေယာလို ညီမေလးရယ္ ငါရယ္ တာ၀န္တစ္ခုထဲကို အတူတူ ထမ္းေဆာင္ခ်င္တယ္ ပင္လယ္ထဲမွာ လိွဳင္းေတြခိုေအာင္းေနသလို ညထဲမွာ အေမွာင္ခိုေအာင္းေနသလို သူနဲ.ငါ တသားတည္း ျဖစ္ခ်င္တယ္ နင္………မရယ္လိုက္ပါနဲ.ေနာ္။ 11
ကေလးရယ္ ငါတစ္ေယာက္တည္း မႀကီးျမတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ငါ့အေၾကာင္းေျပာရင္ မင္းအေၾကာင္းတြဲရက္ပါမွ မင္းရာဇ၀င္ေျပာရင္ ငါ့ရာဇ၀င္ျဖစ္ေနမွ အဲဒီလို “သမိုင္းျဖည့္ဘက္” အျဖစ္ သံသရာအထိ ခ်စ္သြားခ်င္တာ။
ဆံုးသြားတဲ့ ငါ့အေမကို ငါျမတ္နိုးသလိုမ်ိဳး ေ၀းေနတဲ့ ေမာင္နွမေတြကို ငါၾကည္ျဖဴသလိုမ်ိဳး ရွားရွားပါးပါး သူငယ္ခ်င္းေတြကို ငါနားလည္သလိုမ်ိဳး သိမ္ေမြ.တဲ့ အနုပညာကို ငါ တြယ္တာသလိုမ်ိဳး ညီမေလးကို အလံုးစံု အားကိုးခဲ့တယ္ ဒါ……အရိုးဆံုး စကားလည္း ျဖစ္တယ္ အမွန္ဆံုးတရားလည္း ျဖစ္တယ္။
အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲ ညီမေလး တကယ္တမ္း ခ်စ္မိသြားတဲ့အခါ သိစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။
။
ေမာ္နီ
12
သံေယာဇဥ္သက္သက္ျဖင့္သာ ဖြဲ.ခ်ည္ေသာ ကဗ်ာမ်ား ေမာ္နီ
လြမ္းတတ္သူ အလြမ္းသန္သူဆိုေတာ့ အၿပံဳးကေတာင္ “ အလြမ္းဆန္ ”ေနလိမ့္မယ္။
ညာလက္နဲ. မင္းလက္ဖ၀ါးေလးကို ကိုင္ထားရင္ေတာင္ ဘယ္လက္က မင္းကိုလြမ္းေနေသးတာ “ တို.ေ၀းခဲ့ရင္ ” ဒီအေတြးေလးအတြက္ ခဏ လႊဲလမ္းက ေမာင္းရေအာင္ပါ။
တကယ္ေတာ့လည္း အလြမ္းဆိုတာ ၾကည္နူးမွဳေလး နည္းနည္းပါတဲ့ “ နာက်င္ျခင္း ” ပါပဲ။
ဒီေတာ့ နင္က ငါ့နွဳတ္ခမ္းက အၿပံဳးကိုပဲၾကည့္ေလ ငါ့မ်က္လံုးမွာေတာ့ ဟိုးအေ၀းဆံုး အနာဂတ္အတြက္ အလြမ္းေတြ။
။ ေမာ္နီ
ကဗ်ာ
ကၽြမ္းက်င္စြာ ပစ္လိုက္တဲ့ျမားလို ငါ့ရင္ဘတ္ကိုမွ စူး၀င္နာက်င္ေစခဲ့ေသာ “ ကဗ်ာ ”။
အရွဳံးဟာ ျမင္ေနပါရဲ. တည့္တည့္မတ္မတ္ ငါေရြးခ်ယ္ယူခဲ့ေသာအရာ။
သူ.ကိုေတြ.ရင္ေျပာလိုက္ပါ အခ်စ္မွာ အရာအားလံုး ျဖစ္နိုင္တယ္ဆိုတာ။ ။ ေမာ္နီ
ေရေျမ
နွဳတ္ဖ်ားက မထြက္ေလတိုင္း မေျပာဘူးမမွတ္ပါနဲ. ငါ့မ်က္လံုးက အဓိပၸါယ္ေထာင္ေသာင္း မင္းစာလံုးေလးေပါင္းၾကည့္စမ္းပါ အဲဒါ “ျမတ္နိုးတယ္” တဲ့။
သစ္ရြက္ေလးေၾကြတာက အစ ငါ နမိတ္ေကာက္ နာက်င္တတ္ေလေတာ့ မင္းမာနက သံမဏိဓားသြား ငါ့နွလံုးသားက နူးညံ့လြန္းပါတယ္ မင္းတစ္ရက္ေလာက္ အခ်ိန္ယူစဥ္းစားပါ။
မလြဲပါရေစနဲ. ဒီတစ္ခါ မၿမဲခဲ့ရင္ တစ္သက္လံုးခြဲရေတာ့မွာ။
မင္းနာမည္ကို လက္ဖ၀ါးထဲမွာေရးၿပီး လက္သီးေလး ဆုတ္ထားလိုက္တယ္ လြတ္ထြက္သြားေလမလားေပါ့။
တစ္သက္စာ ရည္ရြယ္မွဳကို ေငးငိုင္စြာ ျပန္စဥ္းစား ဒီတစ္ပင္ထဲစိုက္ကာမွ ဘာလို.ေရခံေျမခံ မေကာင္းတာလဲ။
။ ေမာ္နီ
ခ်စ္မိသူတစ္ေယာက္အၾကာင္း
ခ်စ္မိသူဆိုတာ ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ရွဳံးတယ္။
ငါက ဒုတိယဆုရပါရက္နဲ. တတိယေနရာမွာေရာက္ေနခဲ့ ပထမတစ္ခုတည္းကို သူ နွစ္ႀကိမ္ နွစ္ခါေပးရက္ေလတယ္။
ငါ မင္းအတြက္လမ္းခင္းေနခ်ိန္ မင္း တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကို လြမ္းရင္းေနခဲ့ ( ငါသိရင္ အမွာစကားပါးလိုက္ပါတယ္ ) ငါ့လမ္းၿပီးရင္ မင္းတို.နွစ္ေယာက္ေလွ်ာက္ပါ။
ခက္ပံုက ဘီလူးမွန္း သိရက္နဲ. သမင္လိုလိုက္တဲ့ ရာမမင္း မိုက္ခဲ့သလိုမ်ိဳး။
ကိုယ့္ကိုသတ္မယ့္သားကို မင္းေျမွာက္မိတဲ့ ဗိမၼသာရ မိုက္သလိုမ်ိဳး။
ဒီအမိုက္ေတြဟာ ငါ့စိတ္ႀကိဳက္ အၿမိဳက္တရားေတြပဲ ဆိုေတာ့ ငါဘယ္တတ္နိုင္ပါ့မလဲ။
“ ၿပီးခဲ့ၿပီ……… ” လို. ေအာ္ပစ္တဲ့ ငါ့အသံက နွစ္ေပါင္းဘယ္နွစ္ေသာင္းက်မွ စၾကာ၀ဠာ အျပင္ဘက္ထြက္လာနိုင္မွာလဲ လူေတြနားေရာက္နိုင္မလဲ ငါ့အခ်စ္ကိုက ထုထည္ႀကီးမားလြန္းပါတယ္။
မင္းမလိုခ်င္ေတာ့တဲ့အခါ ငါ့အနမ္းေတြကိုျပန္ေပးပါ ငါ့ဒိြဟကို တစ္ဘက္စြန္းပို.ပါ မင္းပါးျပင္ေပၚက ငါ့နွဳတ္ခမ္းရာေတြဟာ အခု ငါျပန္နွဳတ္မရတဲ့ ေနာင္တေတြေပါ့။
ကေလးရယ္ ငါ့တုန္ခါမွဳကို ငါအကဲခတ္ဖို. ငါ့ကိုအခ်ိန္ေပးပါ မင္းကိုခ်စ္ဖို.ပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းကိုမုန္းဖို.ပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါ့ကို အခ်ိန္နည္းနည္းေလးေပးပါ။
ေျပာရရင္ ခ်စ္မိသူဆိုတာ အၿမဲတမ္းရွံဳးတယ္ တစ္ခ်ိဳ.က အရွံဳးမွာ အၿမဲတမ္းေပ်ာ္တယ္။
။ ေမာ္နီ
ဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ား
တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ မင္းနာမည္နဲ. ငါစိုက္တဲ့သစ္ပင္ေလးပါ။
အလြမ္းဆိုတာ ငါ့ဂစ္တာေလးပဲ သိခြင့္ရလိုက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ။
ငါ့အတြက္ေတာ့ မင္းဟာ ငါရြတ္ဆိုခြင့္ မရလိုက္တဲ့ ကဗ်ာ။
မင္းအတြက္ေတာ့ ငါဟာ ကူညီတတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ဦးမွ်သာ။
။ ေမာ္နီ
အဆံုးအျဖတ္
အဖူးဘ၀ကေန ရႊန္းမွည့္သစ္သီးေလး ျဖစ္စဥ္တစ္ေလွ်ာက္မွာေတာင္ ဘယ္အခ်ိန္ ေႄကြမယ္မွန္း မသိတဲ့ကံတရားရိွေနမယ္ အၿပီးတိုင္ မခ်ည္ေနွာင္ရေသးခင္ တင္းသြားျပတ္သြားမွာ စိုးရိမ္တယ္။
မ်က္လ့ုးခ်င္း အလႊဲမွာကိုပဲ မင္းအေတြးက ဖ်တ္ကနဲလြင့္သြားနိုင္ေတာ့ စိတ္အခန္.မသင့္ခ်ိန္တစ္ခုခုမွာ ငါမသိတဲ့တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီ မင္းအလင္းေလး ယိုင္ထြက္သြားမွာ ငါ…….ေသမေလာက္ေၾကာက္တယ္။
အသီးအပြင့္ အကိုင္းအခက္ေတြ ေပးၿပီးတဲ့အခါ ေရေသာက္ျမစ္အထိ တူးယူဖို.မေကာင္းပါဘူး ေသဆံုးေျခာက္ေသြ.ရမွာထက္ ေနာက္ထပ္ သီးပြင့္မေပးနိုင္မွာစိုးလို.ပါ။
ေၾသာ္…….အနက္ရိွဳင္းဆံုးအျမစ္ဟာ ပင္စည္ကိုခိုင္မာေစတယ္ ဒီလိုပဲ ျဖည့္ဆီးေပးနိုင္တဲ့အခ်စ္ကို အေ၀းဆ့ုးမွာ၀ွက္ထားရမယ္။
ဒီမွာပဲေနေစခ်င္တာကလြဲလို. မင္းကိုငါ တားပိုင္ခြင့္မရိွဘူး ရိွရင္ေတာင္ မသံုးစြဲဘူး ငါဟာ တံငါမဟုတ္ဘူး စိတ္ကိုမွ်ားမယူဘူး ငါဟာ မုဆိုးမဟုတ္ဘူး ဆႏၵကိုေထာင္မဖမ္းဘူး အခ်စ္ကိုဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေနွာင္ထားတဲ့အလုပ္ ဘယ္ေတာ့မွ ငါမလုပ္ဘူး။
။ ေမာ္နီ
အရွံဳးသမား
အရာင္စံုေျပာင္းလဲရတာ တိမ္ေတြရဲ.အျပစ္လား ေနမင္းရဲ.အျပစ္လား အနိမ့္အျမင့္ စီးဆင္းရတာ ေရေတြရဲ.အျပစ္လား ေျမျပင္ရဲ.အျပစ္လား တို.ဘ၀ေတြကိုက ေရြးခ်ယ္ခြင့္ နည္းလြန္းပါတယ္ ကေလးရယ္။
တခါတေလ မူးၿပီးေအာ္ဆဲေနသူေတြကို အားက်တယ္ ဘ၀မွာ ထြက္ေပါက္တစ္ခုခုရိွဖို. လူတိုင္း လက္ခံေပမယ့္ လူတိုင္းမရဲ၀ံ့ၾကဘူး။
အားလံုးကို စြန္.လႊတ္ရခ်ိန္ လက္ခုပ္နဲ.လည္း ေရေသာက္ရဲပါတယ္ ဒါေပမယ့္ စမ္းေပါက္က ပိတ္ခဲ့ၿပီ။
ေက်ာက္ေကာင္းမွန္ရင္ အနာမကင္းဘူးတဲ့ ငါ့နွလံုးသားက အနာအဆာေတြက် လြန္ကို လြန္လြန္းပါတယ္ ေဟာဒီဖန္ခြက္ကို ရိုက္ခြဲလိုက္ရမလား ကေလးေရ သူရဲေကာင္းမျဖစ္နိုင္ခ်ိန္ လူမိုက္သာျဖစ္ပါရေစေတာ့။
။ ေမာ္နီ
အမွာစကား
ေယာက္်ားေတြက အခ်စ္အတြက္ အားလံုးကိုစြန္.လႊတ္တယ္ မိန္းမေတြက အားလံုးအတြက္ အခ်စ္ကိုစြန္.လႊတ္တယ္ မင္းနဲ.ငါလည္းဒီအတိုင္းပဲမို. အျပစ္မတင္ေတာ့ပါဘူး။
ျပန္ေတြ.ၾကရင္ အေမးခ်င္ဆံုးစကားတစ္ခြန္းရိွတယ္ “ ေပ်ာ္ရဲ.လား ” လို. မင္းကိုမေတြ.လို. ကိုယ့္ကိုကုယ ိ ္ျပန္ေမးမိတယ္ ေနခဲ့ရသူပဲကြယ္ ဘယ္ေပ်ာ္နိုင္ပါ့မလဲ။
သြားေတာ့မယ္လို. နွဳတ္ဆက္ေတာ့လည္း လက္ကိုအနိုင္နိုင္ယမ္းျပရံုကလြဲၿပီး ဘာတတ္နိုင္ဦးမွာလဲ စကားနာထိုးေတာ့လည္း အမုန္းပြားရုံပဲေပါ့။
တားမရမွန္းသိလို. တစ္ခြန္းမဟ ခဲ့တာကို သူငါ့ကိုတကယ္မခ်စ္လို.ပဲဆိုၿပီး ႀကံဖန္စိတ္သက္သာေအာင္ေနပါခ်စ္သူ မင္းသန္.ခ်င္လြန္းတဲ့လိပ္ျပာ စြန္းထင္ေအာင္ ငါဘယ္ေတာ့မွမေျပာဘူးကြယ္။
ငါကေတာ့ ခြင့္လႊတ္လိုက္ပါတယ္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ခြင့္လႊတ္တတ္ေအာင္ေတာ့ မင္းႀကိဳးစားၿပီး သင္ယူပါေတာ့ခ်စ္သူေရ။
။ ေမာ္နီ
နိုင္း
အလြမ္းတစ္၀ပ္စာ အသိုက္ေလးထဲ သူ.အၾကည့္ေတြ အၿပံဳးေတြနဲ.ေ၀းရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ လူလားေျမာက္ခဲ့ ညီမေလးမသိတဲ့ သင္ရိုးသစ္ေလးအေၾကာင္း ညေပါင္းမ်ားစြာ ၾကယ္ေတြကိုေျပာျပခဲ့တယ္။
အဲဒီနွဳတ္ခမ္းနီေလးက သူနဲ.ပဲလိုက္တယ္ မိုးသည္းထဲသူ.အေဆာင္ေရွ.သြားရပ္တာ ရူးတာလား အမွားမ်ားစြာ ကိုယ့္အတိတ္ကိုျပန္ၾကည့္ေတာ့ မ်က္နွာကို ျဖတ္ရိုက္ခံရသလို နာက်င္သြားမိ။
အံဆြဲထဲေသာ့ခတ္ျမဳတ္နွံလိုက္တဲ့ ဒဏၬာရီေလးပါ အဲဒီထဲမွာ ယုန္ျဖဴေလးရိွတယ္။
။ ေမာ္နီ
အရူး
ေဆးလိပ္ျဖတ္ဖို.ေျပာသူမရိွဘူး အရက္မေသာက္ဖို. တားသူမရိွဘူး လြတ္လပ္တာလား အျဖစ္ဆိုးတာလား။
ငါ့ဘ၀ကို စာနာနားလည္ေပးမယ့္ နတ္သမီး တစ္ပါးပါးဟာ ဘယ္မွာမ်ားပုန္းေနသလဲ။
လူမိုက္တစ္ေယာက္ရဲ. ရင္ဘတ္မွာလည္း ခ်စ္မိသူ…….ဆိုတဲ့ တံဆိပ္အသစ္ ပစ္ခတ္တပ္လိုက္ခ်င္ေသးတယ္။
တခ်ိန္ခ်ိန္က်မွ စံပယ္လို ျဖဴစင္သူတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ဘ၀အကုန္ အတၱအကုန္ ပံုအပ္ဒူးေထာက္ျပမယ္။
ဘာ့ေၾကာင့္လဲ………….ေျပာ ဘယ္ကမွန္း ဘယ္သူမွန္းမသိတဲ့တစံုတေယာက္ကို နွင္းေ၀ညေရာက္တိုင္းလြမ္းေနမိတာ။
။ ေမာ္နီ
ေျခတစ္လွမ္း ထိုးမယ့္ဆင္ေတာ့မဟုတ္ဘူး ေနာက္တစ္လွမ္းဆုတ္ခဲ့တယ္။
မ်က္လံုးေလး စိမ္းသြားတာကအစ နွဳတ္မဆက္ေတာ့တာအဆံုး အားလံုးဟာ သမိုင္းမွတ္တမ္း အတိအက်။
ေႏြဦးလည္း မင္းနာမည္ေရးထားတဲ့ပန္းေတြနဲ. ပြင့္ခဲ့ၿပီေကာ။
အႀကိမ္ႀကိမ္ရွံဳးခဲ့တာ သူ အႀကိမ္ႀကိမ္နိုင္ေစခ်င္လို. ငါ့ပါးျပင္ဟာ မင္းရဲ.ေအာင္လံ လႊင့္ထူရာေတာင္ကုန္းပါ။
ညီမေလးေရ ေနာက္ကို အလွမ္းလွမ္း ဆုတ္ဖို. ေနာက္တစ္လွမ္း ဆုတ္ခဲ့ရပါတယ္။
။ ေမာ္နီ
သင္ခန္းစာ
အျပန္အလွန္ သံေယာဇဥ္ကို မင္းမေပးခဲ့ပါဘူး ငါသာတစ္ဖက္သတ္ ခ်ည္ေနွာင္ခဲ့ရတာပါ။
မင္းထြက္သြားဖို.ႀကိဳးစားတုန္းက ငါမတားနိုင္ခဲ့ပါဘူး ျပန္လာမွ ၀မ္းနည္း၀မ္းသာ ႀကိဳခဲ့ရတာပါ။
ငါတားျမစ္ခဲ့ဘူးတာေတြကို မင္းေနာက္မဆုတ္ ခဲ့ပါဘူး ငါကိုယ္တိုင္ရုတ္သိမ္း ခဲ့ရတာပါ။
ငါ့အခ်စ္ကို “ ေအးစက္တယ္ ” လို. မင္းဆိုရက္တဲ့အခါ ငါနာက်င္စြာၿပံဳးခဲ့မိတယ္။
ေႏြးေထြးလြတ္လပ္စြာ ပံုေအာခ်စ္ဖို. မင္းခြင့္မျပဳ ခဲ့ပါဘူး တိတ္ဆိတ္ၿမိဳသိပ္စြာ ခ်စ္တတ္ဖို. ငါ့ဘာသာ သင္ယူခဲ့ရတာပါ။
။ ေမာ္နီ
အခ်စ္ဦး မျဖစ္ခဲ့သူ
ဦးဆံုးအၾကည့္ေတြ ဦးဆံုးအၿပံဳးေတြမွာ ဘယ္လို ႏူးညံ့မွဳမ်ား ပါ၀င္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ငါ………မသိနိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ဒီဘ၀အတြက္ မျဖစ္နိုင္ေတာ့တဲ့ ဆႏၵေတြ ယြန္းေသတၱာေလးထဲထည့္ ငါ့ပ်ိဳးပင္ေလးက စပြင့္တဲ့ စံပယ္ဖူးေတြနဲ.တူ ဘုရားမွာ လွဴခဲ့တယ္။
“ ဘ၀ဆက္တုင ိ ္း ” အစခ်ီတဲ့ ဒီဆုေတာင္း မင္းလည္းရိပ္မိေပလိမ့္မယ္။
။ ေမာ္နီ
စိတၱဇ
အလြမ္းနဲ. ရိပ္ေနရတဲ့ ကႏာၱရ ရွားေစာင္းပင္ေလးပါ။
ေနေရာင္ကို မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာေတာင္ မနမ္းခဲ့ဘူး ဆူးေတြနဲ.ရန္ေထာင္ခဲ့တယ္။
မၾကားဘူး မျမင္ဘူးေသာ ပင္လယ္ကို တိမ္ျဖဴျဖဴေတြမွာရွာေဖြရင္း မီေလာင္ သဲျပင္မွာ တစ္ဘ၀စာ ေျခခ်ခဲ့ရၿပီ။
။ ေမာ္နီ
ေမးခြန္း ေခါင္းမၿငိမ့္ပါနဲ. ေခါင္းမခါပါနဲ. တည့္တည့္ေလးပဲ ၾကည့္ေပးပါ မင္းမ်က္၀န္းက အေျဖေလး ေသေသခ်ာခ်ာ ဆုတ္ကိုင္ထားခ်င္လို.။
ငါ့အတြက္ တိက်ေသခ်ာမွဳက အာကာသ သိပၸံပညာရွင္ထက္ကို အရးႀကီးတယ္။
မင္းအခ်စ္ သဲတစ္မွဳန္စာေတာင္ အဆံုးရွံဳးမခံနိုင္ဘူး မင္းအၾကည့္ အပ္ဖ်ားတစ္ေထာက္စာေတာင္ အေရြ.မခံနိုင္ဘူး ဘာမွမေျပာနဲ. မ်က္လံုးေလးနဲ.ပဲ ငါ့ကိုၾကည့္။
အျပစ္တင္ခ်င္လည္းတင္ ရွံဳးဘူးလို. နိုင္ဘူးခ်င္တာ။
။ ေမာ္နီ
တရားရွာသူ နွင့္ ကဗ်ာဆရာ
တရားက်င့္သူနဲ. ကဗ်ာဆရာ အမွန္တရားကို အတူတူရွာၾကတယ္။
တရားရွာသူက စိတ္ကို တူးဆြရွာေဖြၿပီး ကဗ်ာဆရာကေတာ့ စိတ္ေပၚမွာေပါက္ေရာက္ရွင္သန္လာတာေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ရင္း ျပဳစုတယ္။
ဒီလိုနဲ. တရားရွာသူဟာ ေက်ာက္ဂူေတြပိုင္လာၿပီး ကဗ်ာဆရာကေတာ့ ဥယ်ာဥ္ေတြပိုင္လာၾကတယ္။
( ေနာက္ဆံုး ) သူတို.ရွာတာကို မေတြ.ၾကတဲ့အခါ တရားရွာသူဟာ ဂူထဲမွာ သူ.ကိုယ္သူ အေသပိတ္လိုက္ၿပီး ကဗ်ာဆရာကေတာ့ သူ.ဥယ်ာဥ္ထဲက ပန္းေတြကို လူတကာလိုက္ေ၀ေနေလရဲ.။
။ ေမာ္နီ
အရွံဳး
သိနွင့္ပါၿပီ ဆိုင္းေတြဗံုေတြမပါပဲ ႀကိဳတင္မေၾကညာပဲ သံေယာဇဥ္ကို မင္းခုတ္ျဖတ္လိုက္ေတာ့တယ္။
ေ၀းကြာျခင္းဟာ ျဗဳန္းကနဲ ေရာက္လာတာ မဟုတ္ဘူး မ်က္လံုးေလးကစၿပီး သူစိမ္းဆန္လာတာ အဲဒီလို ေခါင္းငံု.ရင္း သည္းခံရင္း ဒူးတုတ္ရက္သား ညြတ္ခခဲ့ ဆံုးျဖတ္ခြင့္ဟာ ငါနဲ. မဆိုင္ဘူး။
ငါ့ကိုယ္ငါ တရားခ်ခ်ိန္ ငါ့ကိုယ္ငါ ပုန္ကန္ခဲ့ ငါ့ေဒသနာက မထိေရာက္ဘူး။
ၾကာခဲ့ၿပီ တိုက္ဆိုင္မွဳေလးေၾကာင့္ ျဖတ္ကနဲ သတိရမိတာပါ ျပန္ေတြးရင္ အတိတ္ဟာ အရွံဳးသက္သက္။
။ ေမာ္နီ
ေလ်ာက္လဲခ်က္မ်ား သံခြက္က ျမစ္ထဲကို လြတ္က်ဖူးေတာ့ ငါ့လက္ရယ္ ေရႊခြက္ရယ္ ႀကိဳးနဲ.သာ ပူးခ်ည္ထားခ်င္ေတာ့တယ္။
ခ်ဳပ္ေနွာင္ဖို.ထက္ လံုၿခံဳဖို.ကို ဦးစားေပး ေဆာက္လုပ္တဲ့ ေလွာင္ခ်ိဳင့္ေတြလည္း ရိွေသးတာပဲ ေနာက္ဆံုးေသာ ပ်ိဳးပင္ကို စည္းရိုးေလးနဲ. ကာထားခ်င္တာ ငါ…………သဘာ၀မက်ဘူးလား။
ျမတ္နိုးမွဳ ဆိုတဲ့ေျခက်င္းနဲ. မင္းကိုငါ အက်ဥ္းခ်ထားခ်င္တယ္ ခြင့္လႊတ္လို.ရသေလာက္သာ ခြင့္လႊတ္ပါေတာ့ ကေလးရယ္ မင္းအေပၚ ငါ……မတရားခဲ့ဘူး ဒါေပမယ့္ ငါ့အေပၚငါလည္း……….မမွားခဲ့ဘူး။
။ ေမာ္နီ
သစၥာ လာမယ္ေျပာၿပီး မလာတာလည္း သစၥာပ်က္တာပဲမဟုတ္လား ငါ့ဒဏ္ရာေတြက မထင္မွတ္ပဲ နက္နက္ရိွဳင္းရိွဳင္း။
လက္ခ်ိဳးေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့ေသာ ေန.ေတြ လက္ခ်ိဳးေရရင္း ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီ နာက်င္ျခင္းဟာ ေသြးေၾကာတေလ်ာက္ တမွ်င္းမွ်င္း လွဳပ္ခုန္ေနတယ္။
သားေကာင္က ေက်ာ့ကြင္းကို သတိရသလိုမ်ိဳး ပင္လယ္က မုန္တိုင္းကို သတိရသလိုမ်ိဳး ငါ…….မင္းကို သတိရေနခဲ့ပါတယ္။
စိတ္နာဖို.ကလြဲၿပီး တျခားမေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေတာ့ဘူး လာေစခ်င္တာကိုလည္း ေျပာမေနဘူး တစ္ဖက္သတ္ခ်စ္ဖို.ဆိုရင္ ငါတစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္တယ္။
။ ေမာ္နီ
ပီတိ
ဆည္းလည္းသံေလးက လိမ္ညွစ္ခံထားရတဲ့ စိတ္ကို တစ္ရစ္ခ်င္း ျဖည္ေပးခ့ဲ။
ခက္ခဲလွတဲ့ ေျပးတမ္းလိုက္တမ္းမွာ ငါတုန္ခါခဲ့တာ တိတ္ဆိတ္မွဳနဲ.။
အျမင္အၾကားတို. သုန္းဆိတ္ခ်ိန္ နွာသီးဖ်ားမွာ တဲတဲေလး “ သတိ ” သူ.ကိုငါ မိၿပီေကာ။
။ ေမာ္နီ
အၾကြင္း
ျဖစ္နိုင္ရင္ေတာ့ ေကာင္းကင္တစ္ခုစာ ရိတ္သိမ္းခ်င္တာေပါ့ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူက သီး
ပြင့္
ေပးပါ့မလဲ
ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ကို လႊတ္ခ်လိုက္ရတယ္။
သစၥာကို တစ္ခက္ထဲ ပြင့္ခဲ့သူပါ ကဗ်ာေတြထဲမွာပဲ ခ်စ္ရဲခဲ့သူ အဲဒီလိုလူ……………လူမိုက္။
ေႏြဆန္လိုက္ ေဆာင္းဆန္လိုက္ အေတြးေတြကိုလည္း ေအးခ်မ္းစြာရုတ္သိမ္း ေပးလိုက္ပါတယ္ ေနာက္ဘ၀မွာ လက္ဦးေတြ.ခြင့္ကိုသာ ေပးသနားပါ။
နွလံုးသားကို တိတ္တိတ္ ျပန္ထုတ္ၾကည့္ေတာ့ “ ေသရာပါ အၾကည့္ေလး ” အဲဒါပဲ က်န္တယ္။
။ ေမာ္နီ
အခ်စ္
အျပန္အလွန္ မလိုဘူး တစ္ဖက္သတ္ စီး၀င္ရင္လည္း ဆက္သြယ္မွဳဟာ ရိွလာမွာပဲ ငါ့အၾကည့္ဟာ သံလိုက္ျဖစ္တယ္ သူ.ရဲ. သံလိုတင္းမာ မ်က္နွာေလး။
ေခါင္းငံု.ေပးလိုက္ပါတယ္ ေလးကိုင္းရဲ.ေပ်ာ့ညႊတ္မွဳဟာ ျမားကို အေ၀းဆံုးေရာက္ေစတယ္ သူ.စိတ္ေက်နပ္မွဳအတြက္ မ်က္ရည္ ဘယ္နွစ္ခါ က်ၿပီးၿပီလဲ ျမတ္နိုးမွဳဟာ မလြဲမေခ်ာ္ သူ.တည့္တည့္ေမႊးျမတယ္။
ရိွပါေစေတာ့ ဖူးခဲ့ပြင့္ခဲ့မိပါၿပီ နွင္းနဲ.ေ၀းရင္ေတာင္ ေဆာင္းကို ငါ ဆက္ခ်စ္ေနမွာပဲ။
။ ေမာ္နီ
ေႏြဦး
သတိရိပ္က လြတ္ထြက္ကာ မသိစိတ္က ညြတ္ရက္တယ္။
ရြက္၀ါေတြ စိတ္ကိုဖမ္းျပန္ေတာ့ ပ်က္ကာေၾက အတိတ္ကိုလြမ္းလို. တမ္းတျမဴသြယ္။
ေႏြဦးရဲ. ဆံုမွတ္မွာ အတိတ္ပစၥင္ အတူထပ္ခဲ့ ဆတ္ဆတ္ခါ အေၾကာင္းေနွာင္းက ေဟာင္းဘ၀ကို ျပန္ကာလည္ ဒီလိုပဲ ရြယ္သလား။
ျပန္မသစ္ၿပီေလ က်န္ရစ္သူ အေတြးဆန္းရင္ အလြမ္းသာ အျမစ္တြယ္လိမ့္ ျဖစ္ပ်က္လြယ္ အသိျမင္ေအာင္ ၀ိဥာဥ္ကို အသာနွဳတ္လို. ( ေႏြဦးေရ ……………. ) သိမ္းခ်ဳပ္ေစသား။
။ ေမာ္နီ
အနမ္း
အရွက္နဲ. တုန္ရင္ေနတဲ့ လိုက္ေလ်ာမွဳ ဒီထီးေလးက ခံတပ္ထက္လံုတယ္။
မိုးရြာတုန္းလား ဖိနပ္စိုေသးလား ေရာက္တတ္ရာရာ မေျပာေတာ့ဘူး ငါ့ပခံုးဦးမွာ သူ.လက္သည္းခၽြန္ေလးစူးခဲ့။
သူငယ္အိပ္ဆိတ္လမ္းေလးမွာ က်ီးမနိုးပန္းေတြ ပြင့္ခ်ိန္ လင္းလာလိုက္ မိွနသ ္ ြားလိုက္ အသက္ရွဴသံ ဘယ္သူမွ ဒဏ္ရာမရတဲ့ တိုက္ပြဲ ဘယ္သူမွ မၾကည့္တဲ့ ျပဇာတ္ ၾကားလား အေမွာင္ရဲ. လက္ခုပ္သံ။
။ ေမာ္နီ
အဆံုးအရွံဳး
သိခဲ့ပါတယ္ မင္းရြာသြန္းမွဳတိုင္းဟာ ငါ့ပ်ိဳးပင္ေတြအတြက္ မပါေၾကာင္း မင္းအၾကည့္ေတြတိုင္းမွာ ငါတစ္ေယာက္စာ ခ်န္လွပ္ထားေၾကာင္း။
သိထားခဲ့ပါတယ္ ညီမေလး ငါ့ရင္ထဲက တစ္စံုတစ္ေယာက္ဟာ မင္းျဖစ္ေနၿပီး မင္းရင္ထဲက တစ္စံုတစ္ေယာက္ဟာ ငါ မဟုတ္ခဲ့ေၾကာင္း။
သိေတာ့သိခဲ့ပါရဲ. နွလံုးသားက ရုန္းကနဲ ထိုးျပန္ေတာ့ ျပန္ဖမ္းခ်ိန္ မရလိုက္ဘူး သိခ်ိန္
ေနာက္…….က်……..ခဲ့…….တယ္။
။ ေမာ္နီ
နာမည္
ရြက္ပုန္းသီး နာမည္ေလးနဲ. ကိုယ့္အခ်စ္ကိုယ္ ျပန္ျပန္ ဖာေထးေနရ ငါ့ေက်ာက္တိုင္ေလးေတာင္ ၿပိဳယိုင္လုၿပီ
ဘယ္သူမွမပန္ပဲ ေၾကြသြားတဲ့ ေတာစံပယ္ရိုင္းေတြ ရိွေနသမွ် င့ါမွာ အေဖၚမမဲ့ပါဘူး ညီမေလးရယ္ လူပံုအလည္မွာ မင္းနာမည္ကိုငါ ၀ံ့စား ေၾကျငာလိုက္ပါ့မယ္။
မင္းေသာက္တဲ့ လက္ဖက္ရည္အခ်ိဳအခါးေလာက္မွ မင္း…..ငါ့ကို သတိမထားခဲ့ေၾကာင္း ငါ……..သိခဲ့ဖို. ေကာင္းပါတယ္။
မင္းနာမည္ေလး ၾကားလိုက္လို. မ်က္လံုးဖြင့္ “ထ”ထိုင္တဲ့ လူေသပါ ပူးမူေရ ေသြးစက္လက္ နဲ. ငါေရးခဲ့ပါတယ္။
။
ေမာ္နီ
ပိတ္ပင္ျခင္း
ေစာင္းတီးတတ္သူေတြခ်ည္း ရိွလို.မၿပီးဘူး ေစာင္းသံ နားေထာင္သူေတြလည္း ရိွဦးမွ ညီမေလး မလာပါနဲ.ကြယ္။
ၿမိဳ.မီးက မနိုင္ေအာင္ေလာင္တဲ့အခါ တေယာထိုးေနတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ ညီမေလး မလာခ်င္ပါနဲ.။
မ်က္နွာေပၚမွာ အၿပံဳးတစ္ခုကို ( ညီမေလးရိွရင္ ) ဟန္က်ပန္က် တပ္ဆင္ဖို.ခက္တယ္ ႀကိဳးမဲ့ ေစာင္းတီးသံပါ ညီမေလး။
မလာပါနဲ.ကြယ္ ရက္ရက္စက္စက္ ထားခဲ့ၿပီးၿပီပဲ ဖိတ္စာေလးတစ္ေစာင္နဲ. ထပ္လာၿပီး မနိွပ္စက္ပါနဲ.ေတာ့ညီမေလးရယ္။ ေမာ္နီ
။
အလြမ္း
ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွာ သူ.ဓာတ္ပံုေလး မရိွေတာ့ပါဘူး။
မင္းနမ္းဖူးတဲ့ ငါ့ပါးျပင္မွာ မ်က္နွာသစ္လည္းမေပ်ာက္တဲ့ေနရာေလး မင္းျပန္မေတာင္းခဲ့တာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ျပကၡဒိန္ရဲ. တစ္ခ်ိဳ.ေသာ ရက္စြဲေတြ မင္းျပန္ဖ်က္လို.မရပါဘူး။
မင္းေမ့ခ်င္ေမ့ေလ မေမ့တတ္သူအတြက္ အတိတ္ဟာ သူ.ပိုင္ဆိုင္မွဳပါပဲ။
။ ေမာ္နီ
မုန္းသူက မၿပံဳးဘူး ခ်စ္သူက ၿပံဳးရတယ္ မေတြ.ခ်င္သူက မလာဘူး ေတြ.ခ်င္သူက လာရတယ္ ဒီမ်ိဳးဆက္ ငါ့အတြက္ မတိမ္ေကာခဲ့ေခ်။
လူတစ္ေယာက္ဟာ ကံၾကမၼာကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရိွရင္ေတာင္ အခ်စ္ကိုေတာ့ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရိွဘူး သူက ဟိုး………အတြင္းထဲက လာတယ္ မင္းသိလား ၀ဋ္ေၾကြးလို.ေခၚတယ္။
ငါ့ကို ခ်စ္တဲ့သူကို ငါကမခ်စ္ဘူး ငါက ခ်စ္တဲ့သူက ငါ့ကိုမခ်စ္ဘူး အဲဒီလို တစ္ဘ၀စာ အံ၀င္ခြင္က် လြဲေခ်ာ္မွဳကို ၀ဋ္ေၾကြးလို.ေခၚတယ္။
ကိုယ့္အရွံဳးကိုယ္ ျပဳစုေမြးျမဴေနရတာ အဆိုး၀ါးဆံုး ၀ဋ္ေၾကြးပဲျဖစ္မယ္ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ရွံဳးဘူးလို. အားေကာင္းေမာင္းသန္ နိုင္ခ်င္တာ ခ်စ္သူ င့ါေမတၱာကို အရင္းအတိုင္းျပန္ေပးပါ။
ပဒုမ မင္းသားလည္း ေခ်ာက္ထဲက်မွသိတယ္ ဆဒၵန္ဆင္မင္းလည္း ျမားမွန္မွသိတယ္ သိ၀ီရ္ဘုရင္လည္း အရူးတစ္ပိုင္းျဖစ္မွသိတယ္ တကယ္တမ္းက် ေနာက္ေက်ာဆီကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀င္လာတဲ့ ဓားခ်က္ မွန္သမ်ွ မေတာ္တဆ ဆိုတာ မရိွဘူး။
အျမစ္နဲ.အပြင့္လိုမ်ိဳး တေသြးထဲတသားထဲ ေ၀းရတာ ဘာအေရးလဲ ကိုယ့္မ်က္စိနဲ. ကိုယ့္နားရြက္ကိုလိုက္ၾကည့္သလို ငါ့ကို ပတ္ခ်ာ မလွည့္ခိုင္းပါနဲ. အခ်စ္ဟာ အားလံုးၿပီးေျမာက္ေစတယ္လို. ဘယ္သူေျပာလဲ။
လြမ္းေမာဖြယ္ေကာင္းတဲ့ တို.အခ်စ္ကို နာမည္တပ္ရင္ အတိတ္လို. ေခၚရလိမ့္မယ္ ကေလးရယ္ မင္းမေပးနိုင္ေတာ့ဘူး ငါလည္း မယူနိုင္ေတာ့ဘူး အရင္လို ျဖဴစင္မွဳမွမပါပဲ။
ေပတစ္သီး က်ီးတစ္သားယံုၾကည္မွဳကို မင္း ထန္းလည္ဆစ္လို ခ်ိဳးခဲ့ၿပီ အခ်စ္၊ သစၥာ၊ နားလည္မွဳ ဒီေဒါက္သံုးခုနဲ. ေဆာက္ရမယ္.ဘ၀ဟာ တိုင္တစ္တိုင္ၿပိဳက်ခဲ့ပါၿပီ။
အရိယာရဲ. ဘယ္အဆင့္မွာမွ ေဒါသ ကိုပယ္သတ္ပါသလဲ ဒီမွာ ငါ ဖဲ့ထုတ္ေပးေနရတဲ့ အတၱေတြဟာ ငါ့ရဲ.ပါရမီ အေသြးအသားေတြပါ မင္း တစ္ခါေလာက္မွ နားလည္ မၾကည့္ဘူးဖူးလား။
မျမင့္ျမတ္နိုင္ပဲ ျမင့္ျမတ္ေနရတာ “ ကုလားမေျခေထာက္ ” စီးထားရသလိုပဲ အရုပ္ဆိုး အေျခမခိုင္နဲ. ငါ့ဂီတမွာ ဒီလိုေသြးမ်ိဳး ေ၀းခ်င္တယ္။
သစၥာေဖာက္ရတာ အေျခအေနအရျဖစ္နိုင္တယ္ လွည့္စားျခင္းမွာေတာ့ ႀကိဳတင္ႀကံစည္မွဳ ပါတယ္ အစကတည္းက မေပးခဲ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္း မင္းျပန္ေတာင္း မေနပါနဲ.ေတာ့။
မင္းဘယ္လက္ဖ၀ါး နဲ. ညာလက္ဖ၀ါးေတာင္ အေရးအေၾကာင္းခ်င္းမတူဘူး တစ္ပင္တည္းက သစ္ရြက္ခ်င္းေတာင္ ထပ္တူထပ္မွ် မက်နိုင္ဘူး မင္းနဲ.ငါ့ရဲ. မတူတဲ့ အေတြးအေခၚကို အျပစ္စံု ပံုမခ်ပါနဲ. အခ်စ္ဟာ ထပ္တူညီျခင္း မဟုတ္ဘူး မတူညီမွဳကို နားလည္ျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္။
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရွိတဲ့အခါ ပိုင္ဆိုင္ျခင္းတန္ဖိုးကို မသိဘူး ဆံုးရွံဴးတဲ့ အခါမွ ဒီတန္ဖိုး သိပ္လြမ္းေမာစရာေကာင္းတယ္။
ေျခာက္ေသြ.မွဳကို စိုေျပေအာင္ ေရေလာင္းခဲ့ၿပီးမွ စိုေျပမွဳကို နာလန္မထူေအာင္ မီးၿမိဳက္ခဲ့ျပန္တယ္ လြမ္းစရာသိပ္မေကာင္းလွတဲ့ ဇာတ္လမ္း ဆိုရင္ေတာင္မွ ရင္က နာရ ေလတယ္။
နာက်ည္းမွဳ၊ ျမတ္နိုးမွဳ အခ်စ္ ၊ အမုန္း ငါ့ရင္ထဲမွာ အကန္.လိုက္ရိွေနေတာ့ ဘယ္အခန္းမွာ ဘယ္မ်က္ႏွာဖံုးနဲ.ထြက္ရမွာလဲ မင္းပဲသင္ေပးပါ ငါ့ဒဏ္ရာဟာ င့ါကိုစိမ္ေခၚမွဳပါပဲ။
ဘယ္ေလာက္ ေျဖာင့္တဲ့ျမားျဖစ္ျဖစ္ မ်က္လံုးနွစ္ဖက္ ဖြင့္ခ်ိန္ရင္ ပစ္မွတ္ကို မမွန္နိုင္ဘူး မင္းရပ္တည္မွဳကို မင္းျပန္မသံုးသပ္မခ်င္း မင္း ျမင္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး မင္းအနားက စုန္းေတာက္တဲ့ ျမဴေတြကို ငါ မုန္းတယ္။
တို.နွစ္ဦးထဲ လွေနတဲ့ဇာတ္မွာ ဘာလို. တတိယလူ ေပၚလာရသလဲ ဒါ…………ရာမာယဏ မဟုတ္ဘူး ေလးတင္ပြဲ မဟုတ္ဘူး သရဖူ ကာကြယ္ပြဲ။
မ်က္ရည္ဆိုတာ နွလံုးသား ထဲမွာ ေသြးကို ထည့္မီးၿမိဳက္လို. ရ လာတဲ့ ေပါင္းခံရည္ပဲ ေဟာဒီ အၿပံဳးဟာ နာက်င္မွဳကို ေဆးသိပ္ေနတာျဖစ္တယ္ ေဆးၿမီးတိုေပါ့။
အေရွ.ကို ေရာက္ဖို. အေနာက္ကို ရြက္လႊင့္ခဲ့သူ ကိုလန္ဘတ္စ္ ခင္ဗ်ား သိပ္ေတာ္တယ္ သူခိုးကို ေရႊတိုက္စိုး ခန္.တာလည္း အေတြးအေခၚဆိုင္ရာ စြန္.စားျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲ မဟုတ္လား။
ခြင့္လႊတ္တယ္ ဆိုတာ ကိုယ္ကိုတိုင္ ပင္ပန္းတႀကီး တည္ေဆာက္ထားရတဲ့ နာက်ည္းမွဳကို ကိုယ္ကိုတိုင္ ပင္ပန္းတႀကီး ၿဖိဳဖ်က္ပစ္လိုက္ရတာပဲျဖစ္တယ္။
ခ်စ္သူ ရာဇ၀င္ကို ကုလားဖန္ ထိုးလို.မရဘူး ႏြားေျခရာေနာက္ကေန လွည္းဘီးရာ ထပ္ၾကပ္လိုက္သလို အတိတ္ကို ခြာခ်လို.မရဘူး အခ်ိဳ.ေသာေဆးၿမီးတိုဟာ ေရာဂါကိုပိုဆိုးေစတယ္ ငါ့ကို တစ္ပဲြတိုးမနွစ္သိမ့္ပါနဲ.။
တူရိယာ တစ္ခုစီ အတြက္ မရည္ရြယ္ပါနဲ. ေတးသြားတစ္ခုလံုးအတြက္ရည္ရြယ္ပါ စုတ္ခ်က္ တစ္ခုတည္းအတြက္ မရည္ရြယ္ပါနဲ. ပန္းခ်ီတစ္ကားလံုးအတြက္ ရည္ရြယ္ပါ တစ္ေနရာတည္းမွာ အတူတကြရပ္မွ တစ္မ်ိဳးတည္းေသာ အျမင္ကိုျမင္ရမယ္ မင္းဘက္ ငါ့ဘက္ မေရြးပါနဲ. ( ငါ့ကို ခ်စ္ခဲ့ရင္ ) အခ်စ္ဆိုတဲ့ ဘက္ကေန စဥ္းစားေပးပါ။
ငါဟာ မင္းသားလား လူၾကမ္းလား မင္းပဲဆံုးျဖတ္ေပးပါ ငါ့ ဇာတ္ရုပ္ငါ ပီျပင္ခ်င္လို. ေနာက္ထပ္ သံသယ မက်န္ေအာင္ ငါ့ကိုခ်စ္ေၾကာင္း ေျပာျပပါ ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္ထပ္ သံေယာဇဥ္ မက်န္ေအာင္ ငါ့ကို မုန္းေၾကာင္းေျပာျပပါ။
အေရအတြက္အရ လူနွစ္ေယာက္ရိွေပမယ့္ အရည္အခ်င္းအရ တစ္ဘ၀ တည္းပဲ နွစ္ခုမျပား တစ္သားတည္း ျမတ္နိုးၾကရင္ “ အဒြိတၱ ေမတၱာ ”လို.ေခၚရမယ္ အဲဒီေနရာမွာ ငါတို.ဆံုခ်င္ရင္ သစၥာ တစ္ခုတည္းနဲ. ျပန္လာနိုင္ပါတယ္ခ်စ္သူ။
။
ေမာ္နီ
[email protected]
1
အေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ပဲ အမ်ိဳးမ်ိဴးေသာ အမ်ိဴးေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ဘယ္တတ္နိုင္ပါ့မလဲေလ။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာလည္း အနိစၥတရားမွာ အလံုးအရင္းပါတာပဲ ေဟာဒီလိွဳင္းေတြက တစ္ခ်ိန္မွာ ၿငိမ္သက္ရဦးမယ္ အခုေတာ့ ငါကိုက္မိတဲ့ ငါ့ႏွဳတ္ခမ္းဟာ ေသြးစို.ေနဆဲပါ။
2 ေမးပါရေစ ခ်စ္သူက အထင္ေသးတာေလာက္ ရင္နာစရာေကာင္းတာ ေလာကမွာ ဘာရိွပါသလဲ မင္းခိုင္းသလို ေခါင္းမၿဖီးတတ္တာနဲ.ပဲ လူညံ့ဘ၀မွာ ငါ…………ေျခာက္လၾကာခဲ့ေပါ့။
ေမတၱာတရားဟာ ခ်ိန္ခြင္ပါပဲ ႏွစ္ဖက္အေလးခ်ိန္တူဖို.လိုတယ္ တစ္ေယာက္ေယာက္က လိုရင္ျဖစ္ျဖစ္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ပိုရင္ျဖစ္ျဖစ္ တစ္ဖက္ေစာင္းနင္းေ၀းကြာမွဳဟာ ႏွစ္ဆ တက္လာလိမ့္မယ္။
ငါနာက်င္ဖူးသလို မင္းနာက်င္ဖူးမယ္ မင္းနာက်င္ဖူးသလို ငါနာက်င္ဖူးမယ္ မင္းနာက်င္မွဳကိုပဲ တြက္ၿပီး ငါ့ဘက္ကို မစဥ္းစားရင္ ခ်စ္သူတို.ယဥ္ေက်းမွဳဟာ ဟန္ခ်က္ပ်က္သြား နုိင္တယ္။
3 ဟိုး……တစ္ခ်ိန္ကိုျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ငါေစာင့္စည္းခဲ့တယ္ ငါထိန္းသိမ္းခဲ့တယ္ ငါ့အေပၚက် မေစာင့္စည္းၾကပါတကား မထိန္းသိမ္းၾကပါတကား ပ်က္ကြက္ခၾ့ဲကပါတကား ဘယ္သူခ်ခဲ့မွန္း မသိတဲ့ ကိ်န္စာက ငါ့အေပၚရွိတုန္းပါပဲလား ရင္နာစရာပါပဲေလ။
ငါေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ နည္းနည္းပါးပါးေလးေတြထဲမွာ ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ. မတို.ထိတာ ပါ၀င္ခဲ့ဘူးသလား အစုန္အဆန္စဥ္းစားၾကည့္ပါ င့ါ သိကၡာတရားတို.ကို င့ါကိုယ္ငါ ေလ်ာ့ေစမယ္လို. မင္း………. ထင္ရက္ပါသလား။
4 ယူသေလာက္ျပန္ေပးရမယ္လို. ငါမေျပာလို.မ်ား ေပးသေလာက္ ေမတၱာကို မတင္းတိမ္တာလား ငါလည္း ဒီတစ္ေယာက္က်မွ ရိွစုမဲ့စု “ ပံုေအာ ” ခဲ့မိတယ္ ဒါအကုန္ပဲလို. ငါဘယ္လိုေျပာရမွာလဲ။
ငါ့ထက္ျမက္မွဳကိုမွ မင္းကေခ်ာေမြ.ေစခ်င္ခဲ့ေတာ့ င့ါၿငိမ္းေအးရာဇရပ္ကိုမွ မင္းက တိုက္ယခ ူ ်င္ခဲ့ေတာ့ မင္းတစ္ခြန္း ငါတစ္ခြန္းမွာပဲ ငါတို.ေက်ာခ်င္းကပ္ လြဲခဲ့တယ္။
5 နင့္အလင္းနဲ. ငါ့ကမာၻၾကား ဘယ္လို အရာ၀တၳဳေတြ ၀င္ေရာက္ျခားနားလို. အရိပ္မည္း အရိပ္ကြက္ေတြနဲ. နင္ “ ေနၾကတ္ ” သြားခဲ့ပါလိမ့္ နင္ႏွစ္သိမ့္မွာ ကို လိုခ်င္တာလည္း စိတ္ကူးယဥ္မွဳတစ္ခုပါပဲဆိုတာ အခုအခ်ိန္မွာ ……… ငါ အလူးအလိမ့္ နားလည္ခဲ့ပါၿပီ။
ဘယ္လို ကာလမ်ိဳးအထိ ငါ့မွာနာနာက်င္က်င္ ရွိေနရမွာလဲ မင္းစကားကို ငါ ေခါင္းငံု. နာခံခဲ့တယ္ ငါ့စကားကိုေတာ့နင္ အရြဲ.တိုက္ ဆန္.က်င္ခဲ့တယ္ ငါေတာင္းဆိုတဲ့ တစ္ခြန္းနွစ္ခြန္းကိုေတာင္ မင္းက ျခြင္းခ်က္ေတြလိုခ်င္ေနမွေတာ့ ငါ………ဘာမ်ားေျပာရဦးမွာလဲ။
6 အခ်စ္မွာ သံသယေလးလိုတယ္ မင္း က်င့္သံုးဖူးရဲ.နဲ.မ်ား အခ်စ္မွာ သ၀န္တိုမွဳေလးလိုတယ္ မင္း စိတ္ညစ္ ဖူးရဲ.နဲ.မ်ား အခ်စ္မွာ အနိုင္ယူမွဳေလးလိုတယ္ မင္း တစ္ခ်က္တည္း ပိုင္းဖူးရဲ.နဲ.မ်ား ငါ့ဘက္ကိုက်ေတာ့ မင္း တစ္ျပားမွခြာမေပး ခဲ့ပါတကား။
ငါ့ အုပ္မိုးေစာင့္ေရွာက္မွဳကိုမွ ေလာင္းရိပ္လို. မင္းထင္ရက္ရင္ ဒီထက္ ပိုခ်င္တဲ့ျမတ္နိုးျခင္းကို မင္း……… အက်ဥ္းေထာင္လို. ထင္ေတာ့မွာေပါ့။
အျပန္အလွန္ရယ္ ျဖစ္လာရင္ အနည္းအမ်ားဆိုတာ ျဖစ္လာမွာပဲ ဒီလိုသာ တြက္ခ်က္ေနၾကရင္ ေမတၱာဟာ ေစ်းကြက္ဆန္သြားလိမ့္မယ္။
7 နင္နာက်င္ေနရင္ ( ေအာင္ျမင္တာ မေအာင္ျမင္တာ ခဏထားလို. ) နွစ္သိမ့္ဖို. ငါႀကိဳးစားခဲ့တယ္ ငါ နာက်င္ေနရင္ ျမင္တတ္ေအာင္ နင္မၾကည့္ဘူး ငါေတာ့ ထုတ္ခ်င္းခတ္ ဆူး…………စူးခဲ့ၿပီ။
ငါ မင္းကို မခြဲနိုင္မွန္းသိေတာ့ မင္းငါ့ကို လက္ဖ်ားေလးေပၚ တင္လွည့္ေတာ့မယ္ ေပါ့ေပါ့ဆဆ နွစ္သိမ့္မွဳေတြဟာ ငါ့ကို ပိုစိတ္နာေစတယ္ ဒါေပမယ့္ ငါေက်နပ္ရမွာပါ ငါက
ခ်စ္မိသူကိုး။
“ ဒီလို မေျပာပါနဲ. ” လို. မင္းေျပာလိမ့္မယ္ တကယ္ေတာ့ ငါ့စကားကို နာက်င္လို.မဟုတ္ဘူး နင္………နားၿငီးလို.ပဲျဖစ္မွာပါ။
8 ကေလးဆန္ဆန္ နင္ၿပံဳးလိုက္ရင္ နင့္ကို အျပစ္တင္ခ်င္တဲ့ စကားေတြ ငါ့ကိုယ္ငါ ေျပာမိသြားခဲ့ ငါထင္ထားတဲ့ နင့္အမွားေတြဟာ ငါ့ အမွားေတြ လံုးလံုးျဖစ္ခဲ့ အျပစ္တင္ရင္း အျပစ္တင္ရင္း နင့္ကိုငါ ေတာင္းပန္မိရက္သား ျဖစ္ခဲ့ ခ်စ္မိတဲ့သူ ဆိုတာမ်ိဳးက နွစ္ထပ္တိုးနဲ. ရွဳံးတယ္။
မင္း တားျမစ္ထားတဲ့ ကြမ္းယာ မင္းမသိေအာင္ ငါစားခဲ့ပါၿပီ ႏွဳတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေစ့ၿပီး ဖိ၀ါးလိုက္တာ အဲဒါ………တိုးတိုးေလး အံႀကိတ္လိုက္တာေပါ့ ငါေလ………… မင္းကို သိပ္ခ်စ္တာနဲ.ပဲ ကြမ္းယာထဲမွာပဲ ေဒါသကို ေဖာက္ခြဲနိုင္ခဲ့တယ္။
9 “ ငါ သူ.ကို ေမ့နိုင္ပါ့မလား ” စိတ္ကူးေလးနဲ. ခဏခဏ ေတြးၾကည့္တယ္ အဲဒါကိုက သတိရဖို.ျဖစ္ခဲ့ၿပီ ငဲ့ကြက္စရာေတြကို မငဲ့ကြက္ရင္ေတာင္မွ နင့္ကိုငါ ေမ့လို.မရေတာ့ပါဘူး။
မင္းစိတ္ခ်မ္းသာဖို.အတြက္ မဲ့ရမယ့္ အခ်ိန္မွာ ငါၿပံဳးခဲ့တယ္ စိတ္ဆိုးရမယ့္ အခ်ိန္မွာ ငါၾကင္နာခဲ့တယ္ မာနတင္းရမယ့္အခ်ိန္မွာ ငါ အလံ“ျဖဴ” ခဲ့တယ္ ေၾသာ္………ငါဟာ လူေပါလူေၾကာင္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီေပါ့ေလ အခုေတာ့ ဒါေတြအားလံုးဟာ င့ါအခန္း၀ွက္ေလးထဲမွာ ယမ္းေတြလို ေအာင္းေနတယ္။
မင္းရဲ.တစ္ဖက္သတ္ မဲ့ၿပံဳးကို ေသေလာက္ေအာင္ စိတ္နာတယ္ ငါ့အလံုးစံု ျမတ္နိုးမွဳဟာ မင္းအတြက္မလံုေလာက္ရင္ေတာင္ ေစာ္ကားစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။
10 ငါက မင္းေပးတဲ့ အမာရြတ္ေတြကို အလွဆင္ခဲ့ မင္းက ငါေပးတဲ့ ျမတ္နိုးျခင္းေတြကို ေျခသုတ္ခဲ့ မင္းရဲ. ပစ္ပစ္ခါခါ အၾကည့္မွာ ငါ့ငယ္ထိပ္ကို ေျမြေပါက္ခဲ့ နည္းနည္းေတာ့ ငဲ့ကြက္သင့္ပါတယ္။
လဆန္းရက္မို.လို. လဆုတ္ကို ထည့္မတြက္တာလား ေတာင္တက္ခရီးမို.လို. ေတာင္ဆင္းကို မစဥ္းစားတာလား ေရာက္ခ်င္ေရာက္လာနိုင္တဲ့ တခ်ိန္ခ်ိန္ကို ငါ့လိုမ်ား မင္း……..ႀကိဳမေမာခဲ့ဘူးလား။
11 ငါပဲသိတဲ့ ငါ့အရွံဳးကို ( နွစ္ခ်ိဳ.ၿပီး ) စံပယ္လို သီကံုးခဲ့ၿပီ မင္းအၿပံဳး တစ္၀က္မွာပဲ ငါ့မာနေတြ ၿပိဳလဲခဲ့ၿပီ။
တစ္ကြက္ခ်န္ မင္းအခ်စ္ေၾကာင့္ ပစ္ရမွာလည္း ခက္ခဲ့ၿပီ ငါ့စိတ္ရဲ. အျခားေသာဘက္က အတြင္းေၾကဒဏ္ရာ ငါ့ဘာသာ ႀကိတ္ကုစားေတာ့မယ္ ငါ ကြယ္၀ွက္ထားတာ နာက်င္မွဳ နင္ ကြယ္၀ွက္ထားတာ ဘာလဲ မင္းမေျပာပဲ ငါမသိခ်င္ဘူး မ……သိ……ခ်င္……ေတာ့…….ပါ…….ဘူး။
အေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြမွာပဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ဘယ္………တတ္နိုင္ပါ့မလဲ ကံၾကမၼာရယ္ ငါျပင္ဆင္ထားခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။
။
ေမာ္နီ
a&enf;&ufcsdef;
a&enf;&ufcsdef;
armfeD (1) 'DDESpfxJrSmyJ o&Jobufaqmif;[m ajrmufjyefavvufarmif;udkajrmufwJhNyD; tarh&J.touf"mwfudk zswfueJ&dkufa>cvdkufr,fqdkwmudk b,folodwwfcJhrSmvJ/ t0ifaemufuscJhwJhaqmif; tarhudkvSnf.ywfacsmif;ajrmif;aecJhw,f ,dkif&GJ.aewJhtdrfx&HMum;uae vufonf;p&Snf&SnfawGqef.xkwf tarh&J.tqkwfudkzspfnSpf aqmif;bDvl;&J.wpfbufowfppfyg/ armfeD
Page 1
a&enf;&ufcsdef;
wu,fqdk aqmif;udkigcspfygw,f wpfckaomESpf&J. 'DDZifbmrSm tar[mol.toufudk&if; ihgudkvlavmuxJpm&if;oGif;cJhwmudk;/ tdk………aqmif;ppfolBuD; oif[m ykwD;wpfbuf"m;wpfbufeJ. rnfodk.aomvufudktoHk;jyKrSmvJ igra0cGJwwfcJhjcif;tm; ightrSm;yJxm;ygav tckawmh tm;vHk;aemufusoGm;ygNyD tm;vHk;aemufusvdk.oGm;cJhygNyD/ ESpfodrfhovdkvdk ighyg;jyifudkyGwfoyfaewJhESif;wdk. 'if;wdk.r[kwfovdkygyJvm; jzpfrsm;jzpfedkifr,fqdk a[m'DaoG;cJ&ufpGJawGudkqGJqkwf ESif;jyu©©'deftopfvkyfay;Muyg/ om;wpfa,muf&J.idknnf;oH&Snf aqmif;jyefavrSmrSsifao;arsmvGifh a[m'D'Pf&mae.&ufawGrSm a&enf;uef.vef.umzGifh……vdkuf……yg……NyD/
armfeD
Page 2
a&enf;&ufcsdef;
(2) tJ'Dae.u ESif;vufz0g;wdk.[m t&m&mudk tvsm;vdkuf&dkufcwfaecJhw,f udk,fcsif;pmwwfr,fqdk&if tarwpfNrdK.igwpfNrdK.&mZ0ifudk ol………jrifzdk.aumif;yg&J. vGefcJhNyDaumaqmif;a&…………… avmu "H&,f tarhudkwdwfwqdwfvkyfBuHrS ighudkemusifapr,fqdkwmudk b,fenf;b,fykHodcJhygovJ ppfol&JawGuka#csDNyD; tarhcE¨mtdrfudk0ifpD;cJhw,f/ iguawmh ta0;wpfNrdK.rSm trSwfrJhpGmtvkyfrsm;aecJhw,f uHw&m;&J.aoG;pD&ifcsufudk ighvufxJudkajzmif;ueJ&dkufoGif;zdk. oli,fcsif;wpfa,mufa&mufvmcJNhyD tJ'Dae.uayghtar/ ]]rif;tdrfuzkef;qufw,f rif;tartonf;toefjzpfaew,f csufcsOf;jyefvmyg……………wJh}} at;pufwkef[nf; ighem;xJrSm urÇmBuD;NydKoGm;w,f/ vdSkufjymaoG;qkwf olajymwmta&;ay:wJh uRefawmfbmvkyf&rvJ armfeD
Page 3
a&enf;&ufcsdef;
pdwfxJrSmylavmifyGufxef tdrfudktjrefjyef&r,f tdrf udk t jref jyef & r,f tdrf udk t jref jyef & r,f/ ausmydk;tdwfxJudk bmawGxnf.rdovJawmhrodbl; t&l;trl;jyifqif tvSsiftjreftdwfudktqGJ pm;yGJwifyef;tdk;[m cGrf;ueJusuGJoGm;w,f/ tdk………edrdwfvm;twdwfvm; igrpOf;pm;edkifbl; tOD;qkH;tdrfudka&mufzdk. ewfaumif;wdk.ulMuyg/ (3) t&Snfvsm;qHk;um;c&D; NyD;yJrNyD;edkifawmhbl; vufoD;qkyfxJrSmylyefjcif;awGyl;uyf wif;Muyfeifh0if qHyifawGudkwdk;a0S.wJhavuawmif at;jrrSkudkray;pGrf;wwfbl;/ um;uMuyfvluMuyfeJ. ighESvHk;om;nyfaevdk.rsm; a['D rsuf&nfawGupdrfhxGufvmovm; vufz0g;rSmykwD;udkuG,f0Sufpdwfvdk. igwdwfwdwfidkrdw,f/
armfeD
Page 4
a&enf;&ufcsdef;
ighab;u&,fMuarmMuolwdk. ysdK.wufvmwJhpdk;&drfaomuudk zdNrdKrcswwfolvli,fwpfa,muftm; owdrxm;rdMuygeJ. ol.&J.tar[mol. urÇm ol.&J.tar[mol.pMum0Vm ol.tzdk.t&m&mrdk.yg/ 'Dae.usrSae0ifwmapmw,f a0gueJNydKqif;vmwJhteufxkxnf b,fewfqdk;awGjzpfrvJ awmifyHtrnf;eJ.ysHoef; cdkudk;&mrJhtarh0dOmOfudk ZGwfvdkufzrf;aeMuwm/ ighvufarmif;[mightm;udk;&mjzpfw,f ykwD;wpfuHk;eJ. wpfvHk;csif;wpfvHk;csif; wnfNidrfrSkudkjyefvnfzefqif;Munf.w,f rvG,fygbl;tar ivSsifajrrSmwdkifxlrdolyg/ at;pdrfhrSkudktESpftxdcGmcsaewJhavrSm ighZmwdudkajccsrdcJNhyD rm&fewf&J.yOövufaMumifh teufa&mifxaewJhNrdK.av;a& tarhudkumuG,fay;xm;yg/
armfeD
Page 5
a&enf;&ufcsdef;
(4) wpfvSrf;csif;wpfvSrf;csif; aomueJ.wif;MuyfvmwJhOD;acgif; ajcaxmufuranmif;ao;bl; ajcOD;uwGef.qkwfcJh NyD 'DajrudkvmpOfMum;umvrSm tarh&J.b0[m……………… a&mufcsifw,f ra&muf&Jbl; xl;xl;qef;qef; 'dG[eJ. wpfpwpfpeD;uyf NcH0rSmajcpHk&yfrd NyD/ wpfa,mufa,mufudkvSrf;ac:vdkufzdk.BuHw,f toHawGwkefaer,fxifw,f t&ifuvSrf;ac:&if b,folb,f0gac:wmrSef; taruwef;odw,f tckxdrac:&Jbl; tarrxl;vdkufrSmpdk;w,f/ wpfpuúef. ESpfpuúef. wpfrdepf ESpfrdepf txpfxpftaighaighac:rdw,f &SdaewJhtdrfeD;csif;wpfa,mufu NcH0udkwHcg;vmzGifhw,f b,frSmvJuRefawmfhtar tar tar tara&m……………………… …………………………………………… …………………………………………… …………………………………………… armfeD
Page 6
a&enf;&ufcsdef;
]]nDav; pdwfat;at;xm;yg rif;taraq;&kHrSm………}} (5) tar ydkufawGeJ.yghvm;tar aq;&nfawGwpfpufwpfpuf tarhtoufudkvkaewm/ tarhab;rSmightpfr aomuaMumifhawmifhawmifhBuD;&yfaew,f iguawmh zswfueJzswfueJtoHjrnfqif;wJh ykvif;xJuaq;&nfawGudkai;&if; &ifwGif;rSmbmrSr&dSawmhbl;/ yg;vSyfvSyftarhcE¨mudk,f[m t0wfwpfpudk tvsm;vdkufyHkcsxm;ovdkyJ cyfvTJvTJav;apmif;aewJh tarhacgif;&J.ezl;qHprSm qHyifjzLawGajyvs&SKyfyGvdk. uRefawmfNzD;ay;cGifhaum &ygOD;rvm;/ tarhvufuav;udkqkyf,lrdw,f Munf.……………?csdeJ.vdk. ta&awGwGef.usvdk. taMumtqpfawG[D;xvdk. uRefawmfwdk.udkxlrwfay;cJhwJh tm;aumif;armif;oefa[m'DvufydefydefawG tar uRefawmfa&mufNyDavtar/ armfeD
Page 7
a&enf;&ufcsdef;
a[m'DcsdeJ.ydefyg;tartdk[m igwdk.udktkyfrdk;apmifha&SmufcJholygvm; b,fvdktiftm;rsdK;ygvm;vdk. igwdk.cef.rSef;vdk.udkr&wJh teEÅpGrf;tm;awGtBudrfBudrfudk ydefvSDwJhESvHk;om;uay;cJhyghvm;/ pmrwwfayrwwfvdk. uRefawmftxyfxyf]p}zl;wJhtarhudk uRefawmfai;aerdw,f av;jrwfpGm qdk.odrfhpGm ai;rdw,f *kPf,lpGm tm;i,fpGm ai;rdw,f tar&,f…………………… touf&SLyHkuaES; aES;eJ.rSsif;rSsif; wpfcsufwpfcsufjyif;jyif;x&SdKufw,f tm;r&vdkufwmtar tdyfaewmyJjzpfygapawmh jzLazsmhazsmhrD;a&mifatmufu aMumufrufzG,ftdyfrufqdk;udk zswfueJvef.omedk;vdkufcsifw,f/ uRefawmfodvdkufygNyDtar a[m'DvdktajctaerSm tarowdjyefvnfvmzdk.qdkwm arsmfvifhp&modyfr&Sdawmhygbl; 'gayr,fhtar uRefawmfxifaew,f tarbmrSrjzpfbl; taraeaumif;vmawmhrSm……………
armfeD
Page 8
a&enf;&ufcsdef;
tarhaus;Zl;udkrqyf&ao;bl; pl;ueJ0ifvmwJhtawG; "mwfaMumifh qwfueJuRefawmfwkefoGm;w,f bk&m;…………bk&m; ESvHk;om;txdpdrfhoGm;wJhwkefvSkyfrSk[m cE¨mudk,fwpfckvHk;usifwufat;pufapw,f/ vnfNrdKtxdwufvmwJhqdk.eifhjcif; twif;zdoGif;vdk.r&awmhygvm; pum;rJhaewJhtpfrudkMunfhawmh oluvnf;tarhudk rcsdw&dai; vdk. ola&m………bmawGawG;aervJ/ (6) olemjyKawG0ifw,fxGufw,f vufarmif;ydkufuaeESmacgif;ydkufuae aq;&nfawGaq;jym;awG xdk;oGif;w,fazsmfoGif;w,f aorif;&J.rdk;aewJht&dyfudk wdwfqdwfpGmwGef;vSefMuw,f/ taruawmht&m&mudk Oayu©mjyKxm;ovdkyJ cJrmat;pufaewJhaqmif;udkawmif t&ifvdkacsmif;qdk;raeawmhbl; &ifxJrSmpl;pl;&S&Semrdw,f/ cgwdkif;nrsdK;awGrSm tarhab;rSmuRefawmftdyfw,f wdwfwdwfeJ.Budwfqdk;wJhacsmif;oH cHedkif&nfrJhnwdkif;Mum;w,f tckvnf;tar&,f wtm;ukefacsmif;qdk;&if; edk;vmvdkufygawmhvm;/ armfeD
Page 9
a&enf;&ufcsdef;
aqmif;a&mtara&mneufcJhygNyD ta0;qDuydk;atmfoHtrSsif&Snf&Snf awGa0rSkeဲ.xHktaewJhighacgif;rSm tcsdefawGaESmif;aESmif;oGm;wmodaew,f/ (7) Muef.MumaewJhtarhtouf&SLjcif;[m ydkrSsif;vm ydknifomvmw,f wpfcgwpfcg vdktyfwmxufnifomvGef;aew,f tar&,f ZD0awmifpG,frSm aeuG,fvdk.,Gef;awmhr,ftar/ tpfrursuf&dyfjyawmh cyfzGzGav; aoG;ckefESKef;udkprf;Munfhw,f vufzsm;wdk.&J.txdtawG.rSm aoG;wdk;ESKef;rawG.awmhygvm;/ wkef&ifwJhvufeJ. nmbufudkajymif;NyD;aoG;prf;rdw,f r&Sdawmhygbl; rxl;jcm;awmhygbl;/ uRefawmfh&J.vuf[m tarh&J.b,fbuf&ifcGifudkzdtkyfw,f w'kwf'kwfaoG;wdk;jcif; tvSsif;r&Sdawmhyghvm;/
armfeD
Page 10
a&enf;&ufcsdef;
xl;qef;pGmyJ igh&ifxJuaomuawG qdk.eifhemusifjcif;awG wrSsif;rSsif;aysmufoGm;w,f bmrSrjzpfawmhovdkyJ pdwfxJrSmavsmhoGm;w,f/ ESvHk;om;&J.A[dkrSm AvmjzpfoGm;w,f tJ'DAvm us,fjyef.vmvdkufwm ESvHk;om;vnf;Avm &ifcGifvnf;Avm ighwpfudk,fvHk;Avm tdk……………wpfavmuvHk;Avm bmqdkbmrSr&Sdawmhyghvm; ……………………………………………………………… ………………………………………………………………… …………………………………………………………………… em&DudkajrSmufMunf.awmh oef;acgif,Hwdwd aMomf………vuG,f oef;acgifwdwd tarvnf;r&Sdawmhbl;av/ yda,[d 0dyÜa,maum 'kau©m vlom;wdkif;armzl;Muw,f twdtustoufBudK;udkjzwf wpfpuúef.rvGJ wu,fyJoyf&yfvdkufyHkrsm;/
armfeD
Page 11
a&enf;&ufcsdef;
trdrJhom;[m a&enf;ig;qdk&if a[m'DypöifrSmyJ uRefawmfwdk.a&enf;cJh&ygNyDtar a&enf;cJh&ygNyD/ (8) q&mrawG ydkufawGydkufawGudkjzKwfMujyD jzKwfMuygapav pD;xGufp&marwÅm&nfr&SdrSawmh pD;0ifp&maq;&nfvnf;rvdkawmhbl;aygh/ tarhvufudkqkwf,lMunfhawmh vufz0g;av;xdaEG;aeao;w,f vufzsm;av;awGawmhat;vmNyDtar/ pDpOfp&mawGacgif;xJrSmqGJaeawmh &ifxJurylyefedkifbl; tOD;qHk;bmvkyfrvJ NyD;&ifbmvkyfrvJ enf;enf;awmhoufomw,ftar/ (9) tdrftjyefvrf;ygtar tarhudkxrf;pOfeJ.ac:Muw,f aemufuaetpfr&,fuRefawmf&,f o,fp&mawGudkjcif;eJ.xnfhvdk./
armfeD
Page 12
a&enf;&ufcsdef;
bmrSrajymjzpfbl; epfaeatmifpl;wJhtarSmifudkyJ tonf;trnf;ai;arm ajymp&mvnf;rvdkawmhygbl; tar uRefawmfwdk.bmajymzdk.vdkygao;ovJ/ tdrfudka&muNfyDtar tarcspfwJh tdrfudka&muNfyDtar taz………uAsmu&mxvmw,f usef;rma&;aMumifhvdkufrvmayr,fh ol…………tdyfaysmfcJh[efrwlygbl;/ tdrfa&S.rSmtarhudkjyifw,f uRefawmfu tdrfxJ0iftdrfjyifxGufeJ. taecufw,ftar uRefawmfb,fvdkae&rvJ wu,fyJvdkvdktdyfrufvdkvdk udk,fhudkudk,faysmufqHk; ,lusKH;r&jzpfvdkufwmtar/ jyifvdk.qifvdk.tNyD;rSm jyefoljyef tdyfoltdyf uRefawmfwdk.yJ wdwfqdwfpGmxD;wnf;usefcJh tarh&J.ab;rSmtpfru zGzGusHK.usHK.av;xdkifvdk. ajc&if;rSm tazeJ.uRefawmfu idkifvdk./
armfeD
Page 13
a&enf;&ufcsdef;
tarhudkawGawGBuD;ai;aevdkufMuwm tMumBuD;Mumw,f uG,fuG,f0Suf0Sufoufjyif;awG twif;tMuyfNrdKodyf BuHzefNyD;ZGwfwdwfqdwfae&wmrsdK; aemufqHk;rSmtpfru wdk;wdk;nnf;w,f ]]jzpfrSjzpf&av tar&,f }} wJh/ wpfcGef;xJ vHkavmufw,f [kwfw,f jzpfrS………jzpf&av tar&,f jzpfrSjzpf&av jcif; wif;xm;orSs uRefawmfajyusoGm;w,f/ tar tarhom;tvwfutarhudkodyfcspfwm olvm&ifb,fvdkajym&rvJ tar ol.udkb,fvdkajym&yghrvJ tar tJovdkBuD;rsufESmvTJroGm;ygeJ./ tar xygOD;tar uRefawmfa&mufaew,ftar om;awGrpHkao;bl;tar tar aer,fqdkaeedkifygao;w,ftar/
armfeD
Page 14
a&enf;&ufcsdef;
tar uRefawmfzsm;&ifb,folacR;okwfay;rSmvJ uRefawmfudk nusb,folapmifxNcHKay;rSmvJ reufusuRefawmftdyf,mb,folodrf;ay;rSmvJ tar wu,fyJuRefawmfhudkpdwfcsvdk.vm;/ tar uRefawmfwm0efrausao;bl; tarhudkbk&m;vdkufrydk.&ao;bl; tarhudktm;aq;0,fray;&ao;bl; tarpdwfcsrf;omatmifrxm;&ao;bl;/ tar&,f &uf&ufpufpuf cGJcGm&ufygayh acgufacguf&uf&uf vkyf&ufedkifygayh pdwfpdwfcscs xm;rSxm;cJh&ufygayhtar&,f/ (10) tdrfxJudk0if tarhukwifab;rSm&yfrd tarhtdyf,mav;udkMunf.w,f Murf;jyifudkvufz0g;eJ.tzd at;pufwJhtawG.txdrSm uRefawmfrsuf&nfusrdw,f/
armfeD
Page 15
a&enf;&ufcsdef;
tckawmh Nidrf;csrf;&NyDayghtar rsufcGHav;vufonf;av;awG a,mifp&mrvdkawmhygbl;tar tdyfa&;ysufacsmif;arsmBuD;udk armatmifqdk;p&mrvdkawmhygbl;tar/ yef;zsm;vdkuftat;ywfvdkuf acgif;udkufp&mrvdkawmhygbl;tar wpfcgwpfcgovdyfaxG;tcsrSm aoG;pygp&mrvdkawmhygbl;tar/ tar Nidrf;csrf;pGmaeygawmh tarh&J. a&m*grSnfhrSnfhb0BuD;udk pdwfcsvufcspGef.cGmygawmh/ om;orD;twGufylyef&jcif;awGeJ. tarhb0yGef;yJhydefyg;cJh&ygNyD xm;cJhygawmhtar b0b0awGrSm ay;qyfol&J.yg&rDaMumifh tarMunfMunfomomae&ygapawmh/ tar a[m'Db0rSmtarucsnf;ay;cJhwmyg a&m*gawGylyefrSKawGtzdtpD;udk rD;uRrf;atmifcHcJh&wmyg tar…………………oGm;ygawmh/ b,fom;b,forD;twGufrS aomuawGeJ.rylavmifygapeJ.awmh tdrfaxmif&J.aiGaMu;udpöawGvnf; acgif;rcJygeJ.awmh/ armfeD
Page 16
a&enf;&ufcsdef;
usef&pfolwdk.tylrD; wpfcsdefcsdefawmhNyD;oGm;rSmyg tarbmrSaemufqHriifygeJ.awmh/ rsuf&nfawG,dkpD; ]]tar…………}}vdk.wdk;wdk;nnf;rdw,f zdpD;wJhaomuaMumifh toHuxGufrvmawmhygbl;/ (11) tpfrvm; olvnf;idkaeNyDaygh ol.&J.aomurD;u uRefawmfwdk.xufydkBuD;w,f tdrf&J.wm0efBuD;u olykcHk;ay:rSmzdpD;NyDtar/ tpfruwzJG.wEGJ.idkw,f uRefawhmfvdk tidkudkxdef;csKyf wpfudk,fvHk;wkefvSkyfraebl; tar uRefawmf&l;oGm;csifvdkufwm/ tar&,f cGJolucGJ&ufwJhtcg usefcJholuydkemw,f ESvHk;om;udkqGJacswm tonf;awGemvSygNyDtar/
armfeD
Page 17
a&enf;&ufcsdef;
(12) reufuawmhvif;cJhygNyD uRefawmfwdk.rvif;awmhbl; taruRefawmfhudkxrif;cl;ray;awmhbl; tdrfxJ0iftjyifxGufeJ. tarh&J.zdeyfoHrMumm;&awmhbl; rD;zdkacsmifu tcsuftjyKwf tarrvkyfawmhbl; tar…………rdk;vif;NyDtar&J./ tar wHpufNrdwf&.J tjyifrSm r@yfawGqifMuNyD [dkvl'DvlawGvmMuNyDtar olwdk.u0rf;enf;&kHyg uRefawmfh&ifxJrSmurÇmysufwmygtar/ tdrfxJyJ0if0iftdrfjyifyJxGufxGuf tarh&J.ajc&mvuf&mawG tar&,f uRefawmfwdk.idkaewmawG.&if tarESpfcgjyefaocsifrSmyJ/ tarhpdwfwdkif;us uRefawmfaejycsifw,f tppaemufuscJhygNyD 'DurÇm'Db0rSm tarhaus;Zl;qyfcGifhr&awmhygbl;/ tar uRefawmfidkaeygw,ftar odyftonf;rmw,fqdkwJh ti,faumifav; onf;onf;eifheifhidkauR;aeygw,ftar/ armfeD
Page 18
a&enf;&ufcsdef;
ta0;uom;awGowif;Mum;&if tar0rf;omrSef;od&J.om;eJ. zHk;rqufpmryg;cJhwJhtarhom; ol………cHpm;ae&ygw,ftar/ olu'Da&mufwkef;omighudkcspfwmqdkwJhtarhom; tck……………tarhtem;rSmygtar uRefawmf tem;rSmygtar/ tarhom;tBuD;aumifvmNyDtar olvnf;idk&NyD a,musfm;BuD;wpfa,muftHudkBudwfNyD; twif;NrdKodyfidkaewJhjrifuGif; &ifxJrSmwif;Muyfqdk.eifhvdkufwm/ (13) ae.vnfoHk;em&DcGJNyDtar vlawGvnf;vmMuNyD tarhb0&J.aemufqHk;c&D; vdkufNyD;ydk.Muawmhr,f/ tar edAÁmef,Ofa&mufvmNyDtar tarhudkac:zdk.wJh tpfudkeJ.uRefawmf tarhrsufESmudkaz:&if; aemufqHk;aomMunfhjcif;eJ.MunfhMuw,f/
armfeD
Page 19
a&enf;&ufcsdef;
rMunfh&ufp&mygtar yg;av;awGcGufvdk. rsufcGHawGeuf0ifvdk. ezl;jyifu wGef.……vdk. qHpawG zGm vdk.………………… ESvHk;om;rSm qdk.wufvmw,f rsuf&nfusvdk.r&awmhatmifudk idkNyD;om;rsufvHk;awGrSm rsuf&nfawGzHk;vmjyefw,f tar&,f wu,fyJcGJoGm;cJhNyDaum/ ajrjyifrSm0yfpif; tarhajc&if;rSm'l;nTwf&dkusdK; uRefawmf&dScdk;vdkufygw,f tjypf&Sd&ifausyg tjypf&Sd&ifausyg tjypf&Sd&ifausygawmhtar/ (14) ocds FKif;ajr at;csrf;oGm;olawGaexdkif&m tjcm;aomurÇmayghtar tJ'DrSmtarae&r,f/ tar tpfrawmhurÇmysufatmifidkaeNyD uRefawmfvm; xl;rjcm;em;ayghtar ajcvSrf;wdk.nTwfus renf;wif;xm;&w,f/ armfeD
Page 20
a&enf;&ufcsdef;
tarhudkusif;rSmcsNyDtar tarhudkxm;cJh&awmhr,ftar tdrfjyefa&mufuwnf;u ESKwfzsm;uxGufr&wJhtac: uRefawmfatmfrdw,f ]]tar
tar
tar }} uGJtufjywf&S udk,fhESvHk;om;udk,fajcrG&ovdkyJ wGif;xJudkajrcJwpfp uRefawmfidk&if; wGef;csvdkufygw,f/ tar aecJhygawmhtar ylavmifcg;oD; tarhb0BuD;udkypfcGm at;csrf;pGmaeygawm./ (15) tjyefvrf;us tpfrykckH;udk ESpfodrfhzspfnSpf uRefawmfridkjzpfawmhygbl; pdwful;xJrSmvif;oGm;w,f/ tar[m arwÅm&J.w&m; "r®udk taumif;qHk;jyooGm;oljzpfw,f/ armfeD
Page 21
a&enf;&ufcsdef;
pmtkyfrsm;&J.tjyifbufrSm ynmeJ.avmuudkoifMum; uRefawmfh&J.q&morm;wpfOD;ygyJ/ tck ol.&J.aemufqHk;aomoifcef;pm[m emusifjcif;udkNrdKodyf wdwfqdwfpGm&Sifoefjcif;yJjzpfr,f/ olodyfcspfaomom;rsm;eJ.a0;uGmjcif;udk tarb,fvdktHwif;cJhygovJ uGJuGmpGmtxD;usefrSkudk tarb,fvdktHwkcJhygovJ &ifxJrSmw&m;wpfck ol.tvdkvdkjzpfxGef;vmw,f/ tara& arwÅmw&m;[m zGifhxm;wJhaumif;uifjzpfw,f OD;opfaomawmifyHeJ. ysHoef;cGifhay;jcif;jzpfw,f zGifhvSpfxm;wJhtarhaumif;uifrSm uRefawmfwdk.aysmf&TifcJh&jcif;[m a[m'D w&m;aMumifhygvm;/ avSmifcsdKifheJ.aumif;uif uRefawmfcGJjcm;jrifcJhNyD aemifvmr,fhrsdK;quf uRefawmfh&J.touf0dOmOf t&m&mudktxdef;tcsKyfrxm;csifawmhbl;/
armfeD
Page 22
a&enf;&ufcsdef;
tar[m oludk,fwdkifrodwJhw&m;xl; ighwpfOD;xJudka[moGm;w,f b,ft&meJ.rSrwlwJh tarh&J.ay;qyfjcif;ygyJ/ (16) tJ'DvdkeJ.yJ rdcifwdkif;udkigOD;nTwf&awmhr,f taruG,faysmufoGm;wJhreufjzefrSm tarrsm;pGm&dSvmawmhr,f/ opfyifudkvnf;igjrifNyD opfawmudkvnf;igjrifNyD rdcifawG rdcifavmif;rsm;awG igwdk.xm;vdk.r&wJh arwÅmw&m; olwdk.b,fvdkoifMum;wwfajrmufcJhygovJ/ yef;udkcspfol[mopfaphudkcspfovdkrsdK; ysdK;yifudkcspfol[mv,form;udkcspfovdkrsdK; rdef;rawGudkig&dkusdK;vdkufygNyD a,musfm;wpfOD;&J.xDrxifrme olwdk.a&S.rSmigavsmhcsvdkufygw,f/
armfeD
Page 23
a&enf;&ufcsdef;
(17) 'gayr,fh 'gayr,fhayghav wpfpHkwpfckaomqE´u igh&ifrSmwzGw&wkefcgaew,f/ xufatmufvnfoHo&mtauG.wdkif;rSm tareJ.jyefawG.csifw,f/ awG.wJhtcgwdkif;rSmvnf; rvGJraoG tar&J.tem;rSm tareJ.om;tjzpf tar&J.om;jzpfaecsifw,f tar&J.om;jzpfaecsifw,f ightar&J.om;tjzpf tm;&yg;&aeypfcsifygao;w,ftar/
/
(4.12.2002 wGifuG,fvGefoGm;aom tar odk.)
armfeD 4.1.2003
armfeD
Page 24
a&enf;&ufcsdef;
a0zeftBuHay;edkiygonf fyg / 50 01.thuy
[email protected] m http://komawni.mu ultiply.ccom
armfeD
Page 25
