Friedrich Froebel (1782 - 1852) Kelahiran tadika Ia adalah Froebel, seorang pendidik Jerman, yang meletakkan asas-asas bagi sistem pendidikan moden berdasarkan kepada pengiktirafan bahawa kanakkanak
mempunyai
keperluan
yang
unik
dan
keupayaan.
Friedrich adalah adal ah anak bongsu daripada da ripada enam kanak -kanak. Bapanya adalah seorang pastor dan ibunya meninggal dunia sembilan bulan selepas kelahirannya, meninggalkan dia untuk untu k peranti sendiri. Friedrich membesar m embesar dengan cinta alam dan kepercayaan Kristian yang kuat, pusat kepada pemikiran beliau
sebagai
pendidik
an.
Antara 1808 dan 1810 beliau menghadiri institut latihan dikendalikan oleh John Pestalozzi, menerima prinsip-prinsip asas teori Pestalozzi termasuk atmosfera sekolah permisif persekitaran yang sesuai untuk pembelajaran, penekanan kepada sifat dan pelajaran objek. Walau bagaimanapun, Frobel seorang idealis yang kukuh memandangkan memandan gkan pendidikan berkait berkai t rapat dengan agama. Beliau berpendapat bahawa teori Pestalozzi tidak mempunyai cara rohani yang, menurut
Frobel
adalah
asas
kepada
pembelajaran
awal.
Falsafah Frobel ini pendidikan adalah berdasarkan kepada empat prinsip utama: ekspresi diri bebas, kreativiti, penyertaan sosial dan ungkapan motor. Beliau mula memberi tumpuan kepada keperluan kanak-kanak sebelum memasuki sekolah. Froebel membayangkan tempat di mana 4 hingga 6 tahun kanak-kanak berumur akan dipupuk dan dilindungi daripada pengaruh luar.
Sebelum melaksanakan ini di tadika, dia asalnya dirancang konsep-konsep ini kepada anak-anak dalam keluarga. Walau bagaimanapun, ini menjadi dikaitkan dengan permintaan bagi penyediaan penjagaan dan pembangunan kanakkanak
di
luar
rumah.
Pada tahun 1840 Frobel menciptakan tadika perkataan (taman bayi) untuk Play dan Institut Aktiviti beliau telah ditubuhkan pada tahun 1837 dengan penekanan terhadap play serta memaparkan permainan, lagu, cerita, dan seni dan kraf untuk merangsang imaginasi kanak-kanak dan membangunkan fizikal dan kemahiran
motor.
Beliau menganggap tujuan pendidikan adalah untuk menggalakkan dan membimbing manusia sebagai sedar, pemikiran dan perceiving makhluk dengan cara yang menjadi perwakilan yang tulen dan sempurna undangundang dalaman dalama n ketuhanan melalui pilihan peribadinya p eribadinya sendiri. sen diri. Pendidikan mesti
menunjukkan
kepadanya
makna
mencapai
matlamat
tersebut.
Frobel percaya bahawa manusia adalah produktif dan kreatif dan pencapaian datang melalui pembangunan harmoni dengan Tuhan dan dunia. Penekanan penetapan tahun-tahun awal adalah kepada kerja amali dan penggunaan langsung bahan-bahan. Melalui penerokaan alam, pemahaman kanak-kanak di dunia dibentangkan. Frobel pembelajaran
percaya dalam
kanak-kanak
kepentingan
sebagai
bermain
aktiviti
dalam kreatif.
Untuk Froebel, bermain dengan syarat cara untuk, pembangunan sosial, emosi dan fizikal intelek kanak-kanak. ka nak-kanak. Froebel percaya bahawa b ahawa pendidikan kanakkanak bermula pada kelahiran, dan ibu bapa dan guru-guru memainkan peranan penting dalam membantu kanak-kanak dalam aktiviti ini. "Main adalah cermin kehidupan", beliau menulis, yang membawa kepada disiplin diri dan menghormati
undang-undang
dan
perintah.
Beliau membangunkan satu siri bahan-bahan yang dikenali sebagai 'hadiah' dan
siri
'pekerjaan'
aktiviti-aktiviti
yang
dicadangkan
dan
aktiviti
pergerakan.Hadiah adalah objek yang telah ditetapkan dalam bentuk seperti blok. Tujuannya adalah adal ah bahawa dalam bermain dengan objek yang kanakkan ak-
kanak akan
belajar
konsep
asas diwakili
oleh
objek. Pekerjaan
yang
membolehkan lebih banyak kebebasan dan terdiri daripada perkara-perkara yang kanak-kanak dapat membentuk dan memanipulasi seperti tanah liat, pasir, manik, tali dan lain-lain Terdapat makna simbolik asas dalam semua yang telah dilakukan. Bersihkan masa dilihat sebagai peringatan rancangan Tuhan untuk mendapatkan perintah moral dan sosial. Ia adalah menjadi tanggungjawab guru-guru
untuk
menunjukkan
simbolisme
kepada
kanak-kanak.
Pada masa itu, kerajaan Prusia tidak bersetuju dengan idea-idea Froebel ini. Mereka dianggap berbahaya dan memudaratkan kanak-kanak. Pada tahun 1848, kerajaan mengarahkan semua sekolah ditutup. Malangnya, Froebel meninggal dunia pada tahun 1852 tidak tahu bagaimana kerja-kerja kemudian akan memberi kesan ke atas sistem sekolah di seluruh dunia, terutamanya di Amerika
Selepas
Syarikat
Revolusi
Jerman
banyak
Jerman
berhijrah
ke
Sates
Syarikat. Antaranya, wanita yang menjalani latihan di dalam sistem Froebel pendidikan yang bertanggungjawab untuk membawa tadika ke Amerika Syarikat yang pertama tadika Amerika Syarikat adalah untuk kanak-kanak pendatang Jerman, yang dimulakan oleh Margarethe Schurz, diajar dalam bahasa Jerman. Pada tahun 1873 William T. Harris, penguasa St Louis sekolah adalah yang pertama untuk menggabungkan tadika ke dalam sistem sekolah awam di Amerika
Syarikat
Idea-idea Froebel pendidikan yang menyediakan hala tuju utama kurikulum tadika pada separuh akhir abad kesembilan belas. Banyak idea-idea beliau masih dapat dilihat di tadika hari ini termasuk pembelajaran melalui bermain, permainan kumpulan, aktiviti berorientasikan matlamat, dan masa luar.
Froebel dihormati anak-anak sebagai individu yang mempunyai hak dan tanggungjawab menurut peringkat umur dan kebolehan mereka, dan falsafah
beliau telah mendalam terjejas dasar pendidikan dan amalan di seluruh dunia. Antara perintis pendidikan awal, yang paling terkenal Maria Montessori, telah
dipengaruhi
oleh
falsafah
pendidikan
Frobel.
Pendidik di masa hadapan akan terus melihat kepada ahli-ahli falsafah yang lalu untuk mendapatkan bantuan dalam berusaha untuk mencapai matlamat bersama yang bersama-sama bertanggungjawab untuk memupuk, mendidik, dan memupuk setiap kanak-kanak ke arah potensi maksimum beliau melalui proses pendidikan.
Teori John Dewey ini Pendidikan
Ditulis: 1960 Source: International Review, Vol. 21,
No
Socialist
1,
Winter
1960.
Transkripsi / Editing: 2005 oleh Daniel Gaido HTML Markup: 2005 oleh David Walters Domain Awam: George Novak Arkib Internet 2005; Kerja ini benar-benar bebas. Dalam mana-mana pembiakan, kami meminta anda memetik alamat Internet ini dan maklumat penerbitan di atas.
20 Oktober 1959 menandakan ulang tahun ke satu seratus hari jadi John Dewey ini. Ini pemikir terkenal pergerakan Progresif adalah angka yang dominan dalam pendidikan Amerika.Sumbangan yang paling
berharga dan kekal-Nya kepada budaya kita datang dari idea-idea dan kaedah dia bapa dalam bidang ini. Dewey memenangi antarabangsa berikut yang lebih besar untuk reformasi pendidikan beliau berbanding falsafah musik beliau. Antara kedua-dua Perang Dunia, di mana negara-negara yang sebelum ini mundur telah diwajibkan untuk menangkap dengan cepat dengan kaedah yang paling moden, seperti di Turki, Jepun, China, Kesatuan Soviet dan Amerika Latin, reshapers sistem pendidikan berpaling ke arah inovasi Dewey untuk bimbingan. Paling
meluas
disempurnakan
dianggap,
trend
dalam
kerja
Dewey
pendidikan
di
itu
bawah
peringkat universiti yang dimulakan oleh pedagogues perintis
animasi
oleh
impuls
revolusi
borjuasi-
demokratik. Ini terutamanya jelas dalam pandangan beliau terhadap pendidikan kanak-kanak yang dibina di atas idea-idea yang pertama dibawa ke hadapan oleh Rousseau, Pestalozzi dan Froebel di Eropah Barat dan oleh reformis kaum kerabat di Amerika Syarikat. Dalam
kursus
pembangunan
pada
skala
dunia
pergerakan demokrasi terpaksa pertimbangan keperluan dan
tuntutan
satu
bahagian
yang
ditindas
demi
satu. Daripada punca umum "hak rakyat" tidak tumbuh permintaan khusus menyuarakan rasa tidak puas hati petani, pekerja bergaji, yang agama dianiaya, hamba, wanita, paupers, warga tua, orang kurang upaya, banduan, yang tidak siuman, yang perkauman ditindas.
Pergerakan untuk reformasi pendidikan anak harus dilihat dalam konteks sejarah ini. Kanak-kanak seperti itu
biasanya
tidak
termasuk
di
kalangan
yang
ditindas. Namun mereka semestinya mengarang salah satu daripada bahagian-bahagian yang paling lemah, paling
bergantung
dan
tidak
bersenjata
penduduk. Setiap generasi kanak-kanak yang bukan sahaja membantu tetapi dihalang dan menyakiti oleh orang-orang tua yang menjalankan kawalan secara langsung ke atas mereka. Sama seperti masyarakat boleh menafikan kepuasan kepada keperluan fizikal, pendidikan dan kebudayaan yang muda, jadi ibu bapa dan penjaga mereka boleh sedikit atau mengabaikan hak-hak mereka. Kebanyakan orang dewasa tidak boleh diadakan secara individu bersalah atas salah laku itu, mereka juga telah dibentuk oleh masyarakat di sekeliling mereka dan mendorong oleh keperluan itu. Melalui mereka dan lain-lain di sekeliling mereka generasi yang semakin meningkat mengalami kelemahan warisan sosial dan keburukan persekitaran
mereka. Berkembang
kanak-kanak
biasanya tidak sedar tentang sebab-sebab jauhnya sosial musibah dan kesengsaraan mereka, walaupun orang-orang tua mereka mungkin tidak tahu tentang mereka. Jadi mereka mengarahkan kemarahan mereka, serta memberi tumpuan perasaan mereka, apabila ahliahli bulatan terdekat mereka. Novel daripada 150 tahun yang lalu memberi banyak kisah menyedihkan dan penerangan tragis konflik keluarga di semua peringkat umur.
Kanak-kanak
tidak
boleh
merumuskan
masalah
mereka secara kolektif, atau menjalankan perjuangan dianjurkan untuk penambahbaikan dalam keadaan hidup mereka dan cara pendidikan. Selain dari letupan individu bantahan, mereka mesti dibantu oleh jurucakap di kalangan orang dewasa yang sensitif terhadap masalah yang muda dan berazam untuk melakukan sesuatu tentang membetulkan mereka. Walau bagaimanapun, impulsion untuk reformasi pendidikan tidak datang di tempat pertama daripada mana-mana pengiktirafan abstrak deprivations yang dialami oleh golongan muda. Ia timbul daripada tindak balas kepada perubahan meluas dalam keadaan hidup yang
memberi
kesan
kepada
semua
kumpulan
umur. Keadaan baru mereka memaksa kedua-dua ibu bapa dan kanak-kanak untuk mencari cara-cara baru yang
memenuhi
permintaan
baru
teras
kepada
mereka. Kanak-kanak yang dibesarkan dalam tenemen atau pangsapuri di jalan-jalan bandar yang sesak mempunyai keperluan yang berbeza dan menghadapi masalah yang lebih kompleks dan membingungkan daripada kanak-kanak di ladang keluarga.Keluarga yang telah berhijrah dari Puerto Rico ke Manhattan sejak akhir Perang Dunia Kedua boleh memberi keterangan kepada ini. Masalah penyesuaian agak berbeza mengikut status sosial kanak-kanak. Struktur kelas cepat mengesankan setem kepada personaliti plastik, udara dan mengawal selia hubungan antara jantina, yang kaya dan miskin, kelas-kelas
atasan,
pertengahan
dan
rendah. Ini
menentukan kedua-dua ciri-ciri sistem pendidikan dan anak-anak diajar dalam dan dilatih di bawahnya. Setiap perjuangan yang luas terhadap keadaan sosial dan
politik
kuno
sejak
Revolusi
Perancis
telah
menimbulkan permintaan untuk pembinaan semula sistem
pendidikan. Tadika
dan
kanak-kanak-play
pergerakan kini dimasukkan di sekolah-sekolah awam kita adalah sebahagian daripada pergolakan yang dicipta
oleh
Revolusi
Perancis. Thomas
Jefferson
pertama yang dipanggil untuk sekolah-sekolah awam percuma
kebangsaan
melanjutkan
demokrasi
Amerika. Sosialis pemahaman
untuk
utopia,
mereka
mempertahankan
yang
baru
memenangi
bersesuaian
bahawa
dan
orang-orang
dengan adalah
produk persekitaran sosial mereka, memberi banyak berfikir kepada asuhan kanak-kanak dan kini diterima memperkenalkan inovasi pendidikan banyak. Tanah jajahan komunis di New Harmony, Indiana, yang diasaskan oleh Robert Owen pada tahun 1826, mempelopori corak percuma, sama, pendidikan yang menyeluruh dan sekular yang masih belum dapat direalisasikan di seluruh negara ini lebih satu abad kemudian. Dari usia dua kanak-kanak itu dijaga dan diarahkan
oleh
masyarakat. Anak
bongsu
menghabiskan hari di sekolah bermain sehingga mereka maju ke kelas yang lebih tinggi. Terdapat klasik Yunani dan Latin telah dibuang; amalan dalam pelbagai kraf merupakan satu bahagian penting dalam program ini. Guru-guru yang bertujuan untuk memberikan apa yang kanak-kanak yang paling mudah dapat memahami,
menggunakan objek konkrit dan abstrak mengelakkan pra-matang. Mereka takut dibuang dan semua ganjaran dan hukuman tiruan dan bukannya merayu kepada kepentingan spontan dan kecenderungan kanak-kanak sebagai insentif untuk pembelajaran. Girls berada di kedudukan yang sama dengan lelaki. Pendamai pendidikan abad ke-lewat kelapan belas dan kesembilan belas ditangani dengan dua aspek yang berbeza
daripada
masalah
kanak-kanak. Satu
berkenaan tuntutan zaman kanak-kanak sebagai tahap tertentu dan bebas dalam pertumbuhan manusia. Ini masalah saka timbul daripada usaha-usaha orang dewasa
untuk
berkembang
kanak-kanak
tertakluk
kepada hujung asing untuk keperluan mereka sendiri dan menekan mereka ke dalam acuan berbentuk, bukan dengan
kehendak
personaliti
matang,
tetapi
oleh
kepentingan luar perintah pemerintah. Rousseau telah membantah ini apabila beliau menulis: "Nature mahu anak-anak untuk menjadi anak-anak sebelum
mereka
adalah
lelaki. . . Kanak-kanak
mempunyai cara-cara melihat, berfikir, dan perasaan, khusus untuk dirinya sendiri, tiada apa yang boleh menjadi lebih bodoh daripada untuk menggantikan cara kami untuk mereka. " Yang lain usaha-usaha untuk membentuk sistem usang persekolahan untuk menjadikan ia sesuai dengan perubahan revolusioner dalam kehidupan sosial yang terlibat. Kedua-dua masalah itu berkait rapat. Sekolah permainan, sebagai contoh, telah dirancang bukan
sahaja untuk menjaga keperluan khusus kanak-kanak yang
sangat
keperluan
muda
baru
yang
tetapi telah
juga
untuk
berkembang
memenuhi daripada
perubahan-perubahan di dalam keluarga yang terjejas oleh keadaan industri dan bandar; ia tidak lagi unit pengeluaran daripada pada zaman feudal dan kolonial tetapi menjadi lebih dan lebih hanya sebuah pusat penggunaan. Teori Dewey yang dicampur perhatian kepada kanakkanak sebagai individu dengan hak-hak dan tuntutan sendiri dengan mengiktiraf jurang antara persediaan pendidikan lapuk dan kelas diputarbelitkan diwarisi dari masa lalu dan keperluan mendesak untuk era baru. Sistem pendidikan harus teliti overhauled, katanya, kerana perubahan mendalam berlaku dalam tamadun Amerika. Di bawah penjajah, pertanian kehidupan pekan kecil, kanak-kanak mengambil bahagian dalam aktivitiaktiviti keluarga, masyarakat dan produktif yang secara spontan memupuk keupayaan untuk diri arah, disiplin, kepimpinan dan bebas penghakiman. Sifat-sifat yang berfaedah seperti itu kecewa dan terbantut oleh baru perindustrian, perbandaran, keadaan diluluhkan yang telah hancur keluarga dan melemahkan pengaruh agama. Di bandar melatih kanak-kanak menjadi berat sebelah dan diputarbelitkan kerana aktiviti intelektual telah dipisahkan dari pekerjaan sehari-hari praktikal. Dewey wrote:
"Walaupun kanak-kanak hari berlalu semakin disiplin intelek yang penting dia dihargai di sekolah, dalam kehidupan di rumah, beliau telah mendapatkan kenalan dengan cara langsung dengan garis ketua aktiviti sosial dan
perindustrian. Hidup
ini
di
luar
bandar
utama. Kanak-kanak itu datang ke dalam hubungan dengan tabir alam, dan telah berjinak dengan penjagaan haiwan domestik, penanaman tanah, dan penjanaan tanaman. Sistem
kilang
yang
rumah
pusat
industri. Berputar,
adalah
belum
dibangunkan, tenunan,
pembuatan pakaian, dan sebagainya, semua telah dijalankan di sana. " "Seperti
yang
terdapat
pengumpulan
sedikit
kekayaan," Dewey lagi, "kanak-kanak yang terpaksa mengambil bahagian dalam, serta untuk mengambil bahagian dalam pusingan yang biasa pekerjaan isi rumah. Hanya
mereka
yang
telah
melalui
latihan
tersebut, [seperti Dewey dirinya tidak di Vermont], dan, kemudian, telah melihat kanak-kanak yang dibangkitkan dalam
persekitaran
bandar,
boleh
secukupnya
menyedari jumlah latihan, mental dan moral, yang terlibat dalam kehidupan ini tambahan-sekolah ... Ia bukan sahaja pengganti yang mencukupi untuk apa yang
kita
kini
latihan
jangka
manual,
dalam
pembangunan tangan dan mata, dalam pemerolehan kemahiran dan kecekatan, tetapi ia adalah permulaan ke berdikari, kebebasan pertimbangan dan tindakan, dan adalah yang terbaik rangsangan kepada tabiat kerja yang tetap dan berterusan. "
"Dalam kehidupan bandar dan pinggir bandar kanakkanak hari ini adalah semata-mata ingatan," dia pergi untuk menunjukkan. "Penciptaan jentera, institusi sistem kilang, pembahagian tenaga pekerja, telah berubah rumah
dari
mudah. The
bengkel
ke
kesesakan
tempat ke
kediaman
yang
bandar-bandar
dan
peningkatan penjawat [!] Telah menafikan anak itu peluang untuk mengambil bahagian dalam pekerjaan mereka yang masih kekal. Hanya pada masa itu apabila kanak-kanak adalah tertakluk kepada peningkatan besar dalam rangsangan dan tekanan dari alam sekitar, beliau kehilangan latihan praktikal dan motor yang diperlukan untuk
mengimbangi
pembangunan
intelektual. Kemudahan dalam mendapatkan maklumat yang
diperolehi;
kuasa
menggunakan
ia
hilang. Walaupun keperluan latihan intelektual yang lebih formal di sekolah telah menurun, ada timbul permintaan yang mendesak untuk memperkenalkan kaedah-kaedah tatatertib pengguna dan industri yang akan memberi anak apa yang dia dahulunya diperolehi di rumah dan kehidupan sosial. Persekolahan lama terpaksa diubahsuai untuk sebab masih lain. Kurikulum dan
mod
besarnya
pendidikan dibentuk
oleh
penjajah
telah
konsep
sebahagian
pertengahan
dan
matlamat. Sekolah-sekolah telah dikawal oleh paderi dan akses kepada mereka adalah terhad kepada beberapa digemari, yang kaya dan dilahirkan. Guru tyrannized lebih kelas, mengenakan rutin skema atas, taat, baik digerudi badan pelajar pasif.
Di Sekolah dan Masyarakat Dewey menunjukkan
betapa tidak berdisiplin organisasi sekolah yang sedia ada telah membesar. Ia terdiri daripada bermacammacam aneh dan kurang sesuai bahagian, dibentuk dalam abad yang berbeza dan direka untuk memenuhi keperluan yang berbeza dan kepentingan sosial malah bercanggah. Mahkota sistem, universiti, telah turun dari zaman pertengahan
dan
pada
asalnya
bertujuan
untuk
memenuhi bangsawan dan melatih elit bagi profesion seperti undang-undang, teologi dan perubatan. Sekolah tinggi bertarikh dari abad kesembilan belas apabila ia telah dimulakan untuk menjaga permintaan daripada perdagangan
dan
industri
yang
lebih
baik
untuk
kakitangan terlatih. Sekolah tatabahasa telah diwarisi dari abad kelapan belas apabila ia merasakan bahawa kanak-kanak
lelaki
minimum
untuk
sebelum
ternyata
sendiri. Tadika
patut
mempunyai
membaca,
menulis
dan
mengira
untuk
diri
mereka
beralih
adalah
keupayaan
tambahan
kemudian
timbul
daripada perpecahan keluarga dan rumah dengan revolusi perindustrian. Pelbagai institusi khusus telah muncul bersama-sama ini hierarki rasmi pendidikan. Sekolah latihan biasa atau guru
menghasilkan
guru-guru
yang
dituntut
oleh
perkembangan pendidikan awam di abad kesembilan belas. Perdagangan
dan
teknikal
sekolah
ternyata
tukang mahir yang diperlukan untuk industri dan pembinaan.
Oleh itu, pelbagai bahagian sistem pendidikan kita adalah antara institusi pembentukan feudal seperti universiti untuk cabang seperti kapitalisme perindustrian sekolah perdagangan.Tetapi tidak konsisten prinsip tunggal atau tujuan organisasi bersatu keseluruhannya. Dewey berusaha untuk membekalkan bahawa corak menyatukan dengan menggunakan prinsip-prinsip dan amalan demokrasi, kerana dia ditafsirkan mereka, secara konsisten di seluruh sistem pendidikan. Pertama, sekolah-sekolah akan boleh didapati secara percuma kepada semua dari tadika ke kolej. Kedua, anak-anak mereka akan menjalankan proses pendidikan, dibantu dan dibimbing oleh guru. Ketiga, mereka akan dilatih untuk bertindak bekerjasama, berkongsi dengan dan menjaga satu sama lain. Maka ini kreatif, equalitarians yang
diselaraskan
akan
menyerahkan
masyarakat
Amerika dalam imej mereka sendiri. Dengan cara ini pembangkang antara pendidikan lama dan syarat-syarat yang baru kehidupan akan diatasi. Pengaruh
progresif
terpancar
dari
sekolah-
sekolah akan merangsang dan mengukuhkan bangunan itu suatu perintah demokrasi rakyat bebas dan sama rata. Sistem sekolah baru yang dibayangkan oleh Dewey adalah untuk mengambil alih fungsi dan ganti rugi untuk kerugian
yang
dialami
oleh
runtuh
institusi
lama
berkelompok di sekitar ekonomi ladang, keluarga, gereja dan bandar kecil. "Sekolah ini," katanya, "mesti dibuat ke pusat sosial mampu mengambil bahagian dalam
kehidupan harian masyarakat. . . dan membentuk di bahagian kepada kanak-kanak bagi pereputan kaedah dogmatik dan tetap disiplin sosial dan kehilangan penghormatan dan pengaruh kuasa. "Kanak-kanak adalah untuk mendapatkan daripada sekolah awam apa-apa yang hilang dalam kehidupan mereka di tempat lain yang penting untuk pembangunan yang seimbang mereka sebagai ahli sebuah negara demokratik. Oleh itu, beliau menyarankan supaya latihan manual, sains, alam pengajian, seni dan sama subjek diberi keutamaan berbanding membaca, menulis dan mengira (tradisional
tiga
R)
dalam
rendah. Masalah-masalah
yang
kurikulum
sekolah
dibangkitkan
oleh
menjalankan kuasa motor kanak-kanak dalam kerjakerja membina akan membawa secara semula jadi, katanya, dalam proses pembelajaran yang lebih abstrak, cawangan intelektual pengetahuan. Walaupun Dewey menegaskan bahawa aktiviti yang melibatkan sebelah bertenaga sifat kanak-kanak perlu mengambil tempat pertama dalam pendidikan sekolah rendah, beliau membantah latihan awal khusus atau pengasingan teknikal di sekolah-sekolah awam yang telah ditentukan, bukan oleh keperluan individu atau pilihan peribadi belia yang semakin meningkat , tetapi oleh kepentingan luar. Persoalan
bagaimana
tidak
lama
lagi
latihan
vokasional harus bermula telah berada di bawah perbahasan Benjamin
di
kalangan
pendidikan
Franklin. Pendatang,
kerja
sejak dan
zaman kelas
menengah
dianggap
pendidikan,
bukan
sebagai
perhiasan atau pasport kepada budaya bangsawan, tetapi sebagai peralatan penting untuk mendapatkan kehidupan yang lebih baik dan peningkatan dalam skala sosial. Mereka terutamanya bernilai mata pelajaran yang tidak kondusif untuk kejayaan dalam perniagaan. Pada abad kesembilan belas kolej perniagaan swasta telah ditubuhkan di bandar-bandar untuk mengajar matematik, perakaunan, steno dan pengetahuan bahasa Inggeris yang diperlukan untuk pejabat perniagaan.Mekanik institusi telah ditubuhkan untuk menyediakan tenaga kerja mahir untuk industri. Tuntutan-tuntutan ini perusahaan kapitalis menyerang sistem sekolah dan menimbulkan persoalan bagaimana tidak lama lagi anak-anak itu akan diasingkan untuk menjadi rekrut yang sesuai untuk putera saudagar dan ketua-ketua industri. Salah satu penganjur awal abad kesembilan belas pendidikan awam percuma, Horace Mann, merayu kepada kedua-dua kepentingan diri rakyat dan kepada ketamakan daripada pengusaha untuk menyokong menyebabkan beliau atas alasan bahawa
pendidikan
rendah
sahaja
betul
dapat
menyediakan belia untuk bekerja dalam bidang, kedai atau
pejabat
dan
akan
meningkatkan
nilai
buruh. "Pendidikan mempunyai nilai pasaran; bahawa ia adalah setakat satu artikel barangan, ia boleh bertukar ke akaun kewangan, ia boleh dicetak, dan akan menghasilkan jumlah yang lebih besar daripada duit syiling statutable emas biasa," katanya.
Dewey, berikutan beliau bersama-pendidik, Francis Parker, ditolak begitu komersial yang berfikiran satu pendekatan
untuk
pendidikan
rendah. Mereka
menentang slotting awal kanak-kanak ke dalam alur pengeluaran kapitalis. Urusan pendidikan adalah lebih daripada
pendidikan
diisytiharkan. Mereka
demi melihat
perniagaan, dalam
mereka
pengkhususan
terlalu awal ancaman keseragaman dan sumber satu bahagian baru ke tuan dan kelas subjek. Pendidikan harus memberi setiap kanak-kanak itu peluang untuk membesar secara spontan, harmoni dan semua-berat sebelah. "Daripada cuba untuk berpecah sekolah kepada dua jenis, salah satu jenis perdagangan bagi
kanak-kanak
yang
diandaikan
adalah
untuk
menjadi pekerja dan salah satu jenis liberal untuk kanakkanak yang baik-untuk-buat, ia akan bertujuan seperti penyusunan semula a sekolah-sekolah yang sedia ada dan akan memberikan semua murid yang berkenaan yang tulen untuk kerja-kerja yang berguna, keupayaan untuk
memberikan
perkhidmatan,
dan
penghinaan
terhadap parasit sosial samada mereka dipanggil tramps atau pemimpin-pemimpin 'masyarakat.' "Seperti definisi yang tidak menggembirakan mereka yang dilihat diri mereka sebagai takdir kepada catatan perintah sistem sosial. Setiap sebagai
peringkat eksperimen
dibuktikan,
perkembangan dan
mempunyai
kesimpulan
keperluan
kanak-kanak, Gesell
sendiri
telah
dominan,
masalah, cara tingkah laku dan pemikiran. Ciri-ciri khas yang diperlukan kaedah mereka sendiri pengajaran dan
pembelajaran
yang
telah
menyediakan
asas
bagi
kurikulum pendidikan. Tadika
itu
adalah
yang
pertama
sedar
untuk
menerima pakai kaedah-kaedah pengajaran disesuaikan dengan kumpulan umur tertentu. Dewey pendekatan ini dilanjutkan dari usia pra-sekolah untuk sekolah rendah dan menengah. Setiap gred sepatutnya berpusatkan kanak-kanak,
tidak
berorientasikan
luaran,
beliau
mengajar. "Kepentingan sebenar kanak-kanak itu mesti ditemui jika kepentingan dan bernilai dalam hidupnya akan
diambil
kira
dan
pembangunan
penuh
dicapai. Setiap subjek mestilah memenuhi keperluan semasa
yang
semakin
meningkat
kanak-
kanak. . . Urusan pendidikan tidak, untuk kegunaan dikerjakan masa depan, untuk merompak kanak-kanak kegembiraan intrinsik zaman kanak-kanak yang terlibat dalam hidup setiap hari, "beliau menegaskan. Kanak-kanak tidak boleh dianggap sebagai orang dewasa kecil atau semata-mata sebagai cara untuk melayan keperluan orang dewasa, sekarang atau kemudian. Mereka
mempunyai
sendiri. Kanak-kanak
adalah
hak-hak
mereka
sebanyak
tempoh
penyempurnaan dan keseronokan kehidupan di segi sendiri kerana ia adalah permulaan kepada kehidupan kemudian. Yang pertama tidak harus dikorbankan untuk kedua
pada
hukuman
wronging
kanak-kanak,
dia
merompak pembangunan personaliti hanya kerana dan berpusing beliau.
Sifat-sifat sosial wajar tidak dapat melahirkan kanakkanak itu dengan menuang kurikulum yang sedia dibuat ke dalam bekas pasif. Mereka boleh menjadi yang paling mudah dan sepenuhnya dibangunkan oleh membimbing aktiviti motor biasa, ingin tahu tdk tertekan dan tenaga keluar kanak-kanak itu sepanjang garis faedah terbesar mereka. Faedah, tidak di luar tekanan, menggerakkan usaha maksimum dalam ilmu serta dalam melaksanakan kerja. Guru
autoritarian,
kurikulum
cut-dan-kering,
perarakan yang seragam dari satu gred ke depan dan kerusi tradisional tetap dan meja yang ditetapkan dalam baris
dalam
semuanya
kelas
terpencil
halangan
dan kepada
serba
lengkap
pendidikan
pencerahan.Apabila majlis itu wajar, kanak-kanak harus dibenarkan untuk pergi ke luar dan memasuki kehidupan sehari-hari masyarakat mereka bukannya diam di dalam kelas "di mana setiap pelajar duduk di meja diskru ke bawah dan kajian bahagian yang sama beberapa pengajaran daripada buku teks yang sama pada masa yang
sama.
"Kanak-kanak
itu
bebas
boleh
merealisasikan kapasiti beliau hanya dalam persekitaran yang tidak terhalang. Kanak-kanak belajar dengan baik melalui pengalaman peribadi
langsung. Pada
peringkat
sekolah
rendah
pendidikan pengalaman ini harus berkisar permainan dan pekerjaan yang serupa dengan aktiviti-aktiviti di mana manusia memenuhi keperluan bahan asas untuk makanan,
pakaian,
perlindungan. Kanak-kanak
tempat bandar
tinggal adalah
dan jauh
daripada proses pengeluaran: makanan datang dari kedai dalam tin dan pakej, pakaian dibuat di kilangkilang jauh, air datang dari paip itu. Sekolah ini telah memberikan kanak-kanak, bukan sahaja kefahaman tentang kepentingan sosial aktiviti sedemikian,
tetapi
di
atas
semua
peluang
untuk
mengamalkan mereka dalam bentuk permainan. Ini membawa secara semula jadi ke dalam masalah atau "kaedah projek" yang telah dikenal pasti dengan intipati prosedur progresif. Kanak-kanak
menyerap
pengetahuan
dan
menyimpannya untuk digunakan apabila mereka secara spontan disebabkan untuk melihat ke dalam perkaraperkara yang menarik untuk kepentingan diri mereka sendiri. Mereka maju pesat dalam pembelajaran, bukan melalui mekanikal yang digerudi dalam bahan pasang siap,
tetapi
dengan
melakukan
kerja,
eksperimen
dengan perkara-perkara, menukar mereka dengan cara yang bertujuan. Kadang-kadang kanak-kanak perlu bersendirian dan pada mereka sendiri. Tetapi dalam utama mereka akan belajar lebih banyak dengan melakukan perkara-perkara bersama-sama. Dengan memilih apa yang kumpulan mereka
ingin
lakukan,
membantu
antara
mencuba
pelbagai
satu
merancang
kerja
sama
melakukannya,
cara
lain
dan
mereka,
kaedah
untuk
melaksanakan tugas-tugas yang terlibat dan menemui apa
yang
akan
mengemukakan
projek
itu,
membandingkan dan menilai keputusan, anak-anak
muda akan terbaik membangunkan kuasa terpendam mereka, kemahiran mereka, memahami, berdikari dan tabiat koperasi. Soalan-soalan dan jawapan yang timbul daripada perusahaan bersama itu akan meluaskan ufuk kanakkanak itu dengan menghubungkan aktiviti-aktiviti yang terdekat dengan kehidupan yang lebih besar dalam masyarakat. Kanak-kanak kecil enam atau tujuh yang mengambil tenunan, sebagai contoh, boleh dirangsang untuk menyiasat penanaman kapas, proses daripada pengeluaran, sejarah alat-alat berputar. Garis apa-apa siasatan yang muncul daripada kepentingan sendiri dan pekerjaan yang mereka akan membuka tingkap pada masa lalu, memperkenalkan mereka secara semulajadi kepada sejarah, geografi, sains dan ciptaan, dan mewujudkan hubungan yang jelas di antara apa yang mereka lakukan di sekolah dan aktiviti-aktiviti asas kewujudan manusia. Penyertaan dalam projek-projek yang bermakna, pembelajaran dengan melakukan, menggalakkan dan menyelesaikan
masalah
mereka,
bukan
sahaja
memudahkan perolehan dan pengekalan pengetahuan tetapi memupuk sifat-sifat watak yang betul: tidak mementingkan diri, sedia membantu, kepintaran kritikal, inisiatif individu, dan lain-lain Pembelajaran adalah lebih daripada asimilasi, ia ialah pembangunan tabiat yang membolehkan orang yang semakin meningkat untuk menangani secara berkesan dan yang paling bijak dengan persekitaran beliau. Dan di mana persekitaran yang pesat berubah-ubah, seperti dalam masyarakat
moden, keanjalan yang menggalakkan penyesuaian kepada apa yang baru adalah yang paling penting dalam tabiat. Dewey bertujuan untuk mengintegrasikan sekolah dengan masyarakat, dan proses pembelajaran dengan masalah sebenar dalam kehidupan, oleh permohonan lengkap
terhadap
prinsip-prinsip
dan
amalan
demokrasi. Sistem sekolah akan dibuka kepada semua orang atas dasar yang benar-benar bebas dan sama rata tanpa sebarang sekatan atau pengasingan atas sebab warna kulit, bangsa, agama, negara asal, jantina atau status sosial. Aktiviti kumpulan di bawah sendiri hala tuju dan kerajaan sendiri akan membuat kelas sebuah republik kecil di mana kesaksamaan dan pertimbangan untuk semua akan diterima pakai. Ini jenis pendidikan akan mempunyai kesan-kesan sosial yang paling berfaedah. Ia akan cenderung untuk memadamkan perbezaan tidak adil dan prejudis. Ia akan melengkapkan
anak-anak
dengan
sifat-sifat
dan
keupayaan yang diperlukan bagi menangani masalahmasalah
dunia
yang
pantas
berubah. Ia
akan
mengeluarkan amaran, seimbang, individu-individu yang berfikiran kritikal yang akan terus berkembang dalam kedudukan
intelektual
dan
moral
selepas
tamat
pengajian. Persatuan Pendidikan Progresif, yang diilhamkan oleh idea-idea Dewey ini, kemudian termaktub doktrin beliau seperti berikut:
1. Perlakuan murid-murid akan dikawal oleh diri mereka sendiri, mengikut keperluan sosial masyarakat. 2. Faedah akan menjadi motif untuk semua kerja. 3. Guru akan memberi inspirasi kepada keinginan untuk
pengetahuan,
dan
akan
bertindak
sebagai
panduan dalam siasatan yang dijalankan, dan bukannya sebagai tugas sarjana. 4. Kajian saintifik pembangunan setiap murid, fizikal, mental, sosial dan rohani, adalah amat penting untuk arah pintar perkembangannya. 5. Perhatian yang lebih diberikan kepada keperluan fizikal kanak-kanak itu, dengan menggunakan lebih daripada keluar-of-pintu. 6. Kerjasama
antara
sekolah
dan
rumah
akan
memenuhi semua keperluan perkembangan kanakkanak seperti muzik, tarian, bermain dan lain-lain aktivitiaktiviti ko-kurikulum. 7. Semua sekolah progresif akan melihat kepada kerja mereka sebagai jenis makmal, memberi bebas kepada jumlah
pengetahuan
pendidikan
hasil
eksperimen
mereka dalam budaya kanak-kanak. Kaedah-kaedah ini bagi jumlah wang pendidikan sehingga kesimpulan teori gerakan reformasi yang dimulakan oleh Kolonel Francis Parker dan dibawa ke hadapan oleh Dewey di sekolah makmal beliau menubuhkan pada tahun 1896 dengan isteri
pertamanya
berkaitan
dengan
University
of
Chicago. Dengan teori musik pengetahuannya sebagai
panduan, Dewey mencuba dan mengesahkan prosedur pendidikan baru di sana dengan kanak-kanak yang berumur antara empat dan empat belas. Kerja-kerja ini kemudiannya dipopularkan oleh ahliahli fakulti utama Maktab Perguruan di New York selepas Dewey dipindahkan dari Chicago ke Universiti Columbia. Dari idea ini sumber asli Dewey yang ditapis di sebahagian besar sekolah-sekolah latihan guru-guru dan semua gred arahan awam di bawah peringkat universiti. Pengikut-pengikutnya
menganjurkan
John
Dewey Masyarakat dan Progresif Persatuan Pendidikan dan telah menerbitkan banyak buku dan majalah untuk menyebarkan dan mempertahankan teori-teorinya. Idea-idea progresif Dewey dalam bidang pendidikan telah mempunyai kerjaya yang ingin tahu. Walaupun kritikan mereka telah menerima dari kanan dan dari kiri, dan juga dalam lingkaran Progresif, mereka tidak mempunyai saingan serius. Hari ini, pada abad kekelahirannya, mereka adalah agama yang diterima dan tertanam pada pendidikan dari Maine ke California. Namun ketuanan ini dalam domain teori pendidikan telah tidak dipadankan oleh pembinaan semula setara sistem pendidikan. Idea Dewey telah diilhamkan banyak pengubahsuaian dalam kurikulum tradisional, dalam teknik
pengajaran,
dalam
corak
pembinaan
sekolah. Tetapi mereka tidak mengubah asas atau ciriciri penting dalam sistem sekolah, dan pastinya bukan stratifikasi kelas masyarakat Amerika.
Seperti keputusan terhad tidak testimoni yang sangat baik untuk produk utama falsafah yang menuntut bahawa merit teori yang diuji dan dinilai oleh keupayaan untuk mengubah keadaan yang rosak, Bagaimana ketidakberkesanan ini dalam amalan untuk menerangkan ini? Jika prosedur, idea-idea dan matlamat
Dewey
ini
amat
terpuji-kerana
mereka-
mengapa selepas lima puluh tahun tidak mereka berjaya mencapai lebih dalam bidang pembaharuan pendidikan dan sosial? Mengapa mereka jatuh begitu jauh dari jangkaan
dan
juga
menjadi
salah
satu
sasaran
kegemaran tindak balas? [First daripada siri dua. Next: "Apa Berlaku kepada Teori Dewey ini"] Tribute Trotsky untuk Dewey Kredit
untuk
pendedahan
muktamad
terkenal
MOSCOW frame-up ujian kejuruteraan oleh Joseph Stalin, pergi ke "Suruhanjaya Siasatan Caj Dibuat Terhadap Leon Trotsky dalam Ujian Moscow." Ini badan berat
sebelah
diketuai
oleh
John
Dewey
dan
menjalankan perbicaraan di Coyoacan, Mexico, dari 10 April to April 17, 1937, pendengaran keterangan Trotsky dan
memeriksa
sejumlah
besar
bukti
dokumentari. Selepas sembilan bulan kerja berunding dengan
penasihat
undang-undang,
John
Finerty,
kemasyhuran di seluruh dunia dalam mempertahankan Tom Mooney dan Sacco dan Vanzetti, Suruhanjaya membuat laporan yang diterbitkan pada tahun 1938 oleh
Harpers & Brothers di bawah tajuk, "Tidak . bersalah "Semasa pendengaran, dalam salah satu ucapan besar masa
kami,
Trotsky
diringkaskan
pembelaannya,
menyimpulkan dengan satu penghormatan kepada Dewey dan Suruhanjaya: "Pesuruhjaya dihormati! Pengalaman hidup saya, di mana tidak ada kekurangan sama ada kejayaan atau kegagalan, bukan sahaja tidak dimusnahkan iman saya dalam jelas, masa depan yang cerah manusia, tetapi, sebaliknya,
telah
memberikan
ia
satu
sabar
dimusnahkan. Ini kepercayaan sebab, dalam kebenaran, dalam perpaduan manusia, yang pada usia lapan belas tahun saya ambil dengan saya ke kawasan perumahan pekerja bandar Rusia wilayah Nikolaiev-ini iman saya telah dipelihara sepenuhnya dan sepenuhnya. Malah sangat Suruhanjaya anda pembentukan dalam hakikat bahawa, di kepala, adalah seorang lelaki yang teguh kuasa moral, seorang lelaki yang menurut umur harus mempunyai hak untuk kekal di luar pertempuran dalam politik arena dalam fakta ini saya melihat pengukuhan baru dan benar-benar indah keyakinan revolusioner yang menjadi elemen asas dalam hidup saya. "Tuan-tuan
dan
puan-puan
Suruhanjaya! Encik
Peguam Finerty dan anda, pemain pertahanan dan kawan saya, Goldman! Izinkan saya untuk menyatakan kepada anda semua terima kasih hangat saya, yang dalam kes ini tidak mengandungi ciri-ciri peribadi. Dan membenarkan
saya,
dalam
kesimpulan,
untuk
menyatakan berkenaan yang mendalam saya kepada pendidik,
ahli
falsafah
dan
penjelmaan
idealisme
Amerika tulen, ulama yang mengetuai kerja-kerja Suruhanjaya anda. "
